Gloster F.9/37
| Gloster F.9/37 | |
|---|---|
 Το Gloster F.9/37 | |
| Τύπος | βαρύ μαχητικό |
| Κατασκευαστής | Gloster Aircraft Company |
| Χώρα προέλευσης | Ηνωμένο Βασίλειο |
| Σχεδιασμός | Τζωρτζ Κάρτερ (George Carter) |
| Παρθενική πτήση | 3 Απριλίου 1939 |
| Κύριος χειριστής | RAF |
Το Gloster F.9/37 (γνωστό και σαν Gloster G.39) ήταν βρετανικό δικινητήριο βαρύ μαχητικό που σχεδιάστηκε πριν το ξέσπασμα του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Απορρίφθηκε από την RAF και δεν εντάχθηκε σε παραγωγή. Η Gloster πρότεινε την δημιουργία νυχτερινού μαχητικού με βάση το F.9/37, όμως και αυτό το εγχείρημα ακυρώθηκε με το σκεπτικό ότι η εταιρεία έπρεπε να επικεντρωθεί στην ανάπτυξη των υπαρχόντων προγραμμάτων που είχε αναλάβει καθώς και στο εκκολαπτόμενο βρετανικό πρόγραμμα ανάπτυξης αεριωθούμενων.
Σχεδιασμός και ανάπτυξη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το αεροσκάφος σχεδιάστηκε για να καλύψει την απαίτηση F.9/37 που ζητούσε την δημιουργία ενός «δικινητήριου μονοθέσιου μαχητικού με σταθερό οπλισμό».[1] Επικεφαλής του προγράμματος ανάπτυξης ήταν ο Τζωρτζ Κάρτερ (George Carter). Το μονοθέσιο μαχητικό έφερε οπλισμό αποτελούμενο από τέσσερα πολυβόλα Browning των 7,7 mm και δύο πυροβόλα Hispano-Suiza HS.404 των 20 mm στο ρύγχος.
Το πρωτότυπο πραγματοποίησε την παρθενική του πτήση στις 3 Απριλίου 1939, προωθούμενο από δύο αστεροειδείς κινητήρες Bristol Taurus T-S(a) των 1060 hp.[2] Είχε εξαιρετικές επιδόσεις, με μέγιστη ταχύτητα 580 km/h, καλύτερη από οποιοδήποτε άλλο βρετανικό μαχητικό μέχρι τότε.[2] Οι δοκιμές έδειξαν επίσης ότι το αεροσκάφος ήταν πολύ ευέλικτο.[3] Δυστυχώς για την εξέλιξη του προγράμματος, τον Ιούλιο του 1939 το πρωτότυπο υπέστη σοβαρές ζημιές ενώ προσγειωνόταν. Το 1940 οι κινητήρες του αντικαταστάθηκαν από τους λιγότερο ισχυρούς Taurus T-S(a)-III των 900 hp, με αποτέλεσμα οι επιδόσεις να μην είναι το ίδιο καλές. Στις 22 Φεβρουαρίου 1940 πραγματοποίησε την πρώτη του πτήση το δεύτερο πρωτότυπο δοκιμών, που προωθούνταν από δύο υγρόψυκτους κινητήρες Rolls-Royce Peregrine Ι, ισχύος 880 hp.[2] Έφτασε μέγιστη ταχύτητα 530 km/h σε ύψος 4,570 m.[4]
F.18/40 και F.29/40[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Η Gloster πρότεινε τη δημιουργία ενός μαχητικού με βάση το F.9/37 και κινητήρες Rolls-Royce Merlin για να καλύψει την απαίτηση F.18/40, που αφορούσε την ανάπτυξη ενός νυχτερινού μαχητικού.[5] Το αεροσκάφος θα διέθετε ραντάρ AI και ραχιαίο πυργίσκο οπλισμένο με τέσσερα πολυβόλα.[5] Το εγχείρημα είχε την υποστήριξη του Επιτελείου της Αεροπορίας που έκρινε ότι το μαχητικό αυτό θα ήταν ανώτερο του Bristol Beaufighter και έτσι το Υπουργείο Αεροπορίας διέταξε την μετατροπή ενός εκ των δύο πρωτοτύπων F.9/37 σε νυχτερινό μαχητικό, σύμφωνα με τις οδηγίες της νέας απαίτησης F.29/40.[6]
Παρόλο που το νέο νυχτερινό μαχητικό διατηρούσε τα εξαιρετικά πτητικά χαρακτηριστικά του F.9/37 και κρίθηκε ανώτερο άλλων μαχητικών όπως το Beaufighter και το de Havilland Mosquito, το όλο εγχείρημα ακυρώθηκε τον Μάιο του 1941[6] με αιτιολογία ότι η κατασκευάστρια έπρεπε να επικεντρωθεί στην ανάπτυξη υπαρχόντων προγραμμάτων και ιδίως του πρωτοποριακού αεριωθούμενου Gloster E.28/39.
Δείτε επίσης[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παρόμοια αεροσκάφη[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Bristol Beaufighter
- de Havilland Mosquito
- Focke-Wulf Fw 187
- Fokker G.1
- Grumman XP-50
- Messerschmitt Bf 110
- Westland Whirlwind
Κατάλογοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- Bowyer, Michael J.F. Interceptor Fighters for the Royal Air Force 1935-45. Wellingborough, UK: Patrick Stephens Ltd., 1984. ISBN 0-85059-726-9.
- Buttler, Tony. Secret Projects: British Fighters and Bombers 1935 -1950 (British Secret Projects 3). Leicester, UK: Midland Publishing, 2004. ISBN 1-85780-179-2.
- Green, William. War Planes of the Second World War, Volume Two: Fighters. London: MacDonald & Co. (Publishers), 1961.
- Green, William and Gordon Swanborough. The Complete Book of Fighters. New York: Smithmark, 1994. ISBN 0-8317-3939-8.
- James, Derek N. Gloster Aircraft since 1917. London: Putnam, 1987, First edition 1971. ISBN 0-85177-807-0.
- Mason, Francis K. The British Fighter Since 1912. Annapolis, Maryland: Naval Institute Press, 1992. ISBN 1-55750-082-7.
- Mondey, David. The Hamlyn Concise Guide to British Aircraft of World War II. London: Chancellor Press, 1994. ISBN 1-85152-668-4.
- Morgan, Eric B. "The Gloster F.9/37" Twentyfirst Profile Volume 1, No. 12, March 1992. New Milton, Hampshire, UK: 21st Profile Ltd., 1992.
Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
