Flairck
| Flairck | |
|---|---|
 | |
| Είδος τέχνης | παραδοσιακή μουσική |
| Βραβεύσεις | Silver Harp (1979), Edison Music Awards (1979), Golden Harp (1980), Edison Music Awards (1980) και Edison Music Awards (2015) |
| Ιστοσελίδα | Επίσημος ιστότοπος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Οι Flairck είναι ένα ολλανδικό μουσικό σύνολο που δημιουργήθηκε το 1978 από τον βιρτουόζο κιθάρας Erik Visser.[1]Το γκρουπ έχει ποικίλα μέλη ανάλογα με το εκάστοτε το έργο. Το μουσικό τους ύφος είναι ένα μίγμα της λαϊκής παραδοσιακής μουσικής, της τζαζ και κλασικής μουσικής δωματίου, με πινελιές από μπλουζ. Η μουσική των μελών του συνόλου συχνά επικεντρώνεται σε ένα θέμα του άλμπουμ και διανθίζεται μουσικά από μια μεγάλη ποικιλία ακουστικών οργάνων.
Όνομα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Το όνομα της μπάντας είναι ένα πρωτότυπο κράμα, που προέρχεται από τη γαλλική λέξη «flair» που σημαίνει «ταλέντο» και την ολλανδική λέξη «vlerk», που σημαίνει «ευκίνητα δάκτυλα χεριού» ή «φτερό», αλλά και «θορυβώδης νέος».
Ιστορíα του συγκροτήματος - έργο[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
Οι Flairck ξεκίνησαν ως συγκρότημα ορχηστρικής μουσικής, παίζοντας ακουστικά όργανα και συνθέτοντας το μεγαλύτερο μέρος του δικού τους υλικού. Παίζουν ένα είδος μουσικής δωματίου, που είναι επηρεασμένη από την κλασική μουσική και την ονομάζουν «νέα παραδοσιακή μουσική».
Η ομάδα έπαιξε σε πολλές χώρες όπως: Ινδονησία, Ιαπωνία, Αυστραλία, και Βόρεια και Νότια Αμερική. Περιόδευσε στη Γαλλία με το Ζωρζ Μουστακί[2] και ηχογράφησε ένα άλμπουμ με τον παραγωγό Mike Batt και τον τραγουδιστή Maggie Reilly, ("Sleight of Hand", EMI).
Μετά από δύο χρόνια προετοιμασίας, οι Flairck κυκλοφόρησαν το πρώτο άλμπουμ τους το 1978. Το «Variations on a Lady» έγινε πλατινένιος στην Ολλανδία και κέρδισε τρία βραβεία συμπεριλαμβανομένου ενός Edison. Το δεύτερο άλμπουμ τους, «The Lady's Back », το 1979, έγινε χρυσό και έλαβε αρκετές διακρίσεις, συμπεριλαμβανομένου ενός Edison.
Όλα αυτά τα χρόνια οι Flairck συνέθεσαν 17 άλμπουμ. Το τρίτο άλμπουμ «Live in Amsterdam» κυκλοφόρησε το 1980, το «Circus» 1981, το «Flairck and Orchestra» το 1982, το «Moustaki and Flairck» επίσης το 1982, το «Bal Masque» ηχογραφήθηκε το 1984, το «Sleight of Hand» το 1985, το «Encore» το 1986 και το «The Emigrant» το 1988. Το Φεβρουάριο του 1989 οι Flairck πήραν την "Gouden Harp'' (Χρυσή Άρπα), το ανώτερο βραβείο μουσικής στην Ολλανδία.
Το «Alive», ένα διπλό live CD, κυκλοφόρησε το 1990. Το «The Parade» το1992, βασίστηκε στα έργα ζωγραφικής του Ολλανδού ζωγράφου του Μεσαίωνα, Ιερώνυμου Μπος και το CD «Chambers» το 1994 στο έργο του Βέλγου σουρεαλιστή ζωγράφου, Ρενέ Μαγκρίτ. Το 1995 το CD «The Chilean Concerts» ηχογραφήθηκε και κυκλοφόρησε στη Νότια Αμερική.Το «The Golden Age» το 1996, ήταν ιδέα του 17ου αιώνα και βασίζεται στην αληθινή ιστορία ενός ολλανδικού ιστιοφόρου. Το 1997 το γκρουπ πέρασε τρεις μήνες στη Χιλή, συνθέτοντας και ηχογραφώντας μουσική για το έργο του φωτογράφου Roberto Edwards, το «Cuerpos Pintados». Το 1998 στην περιοδεία με το όνομα «Lijf» γιορτάστηκε η 20ή επέτειος από τη δημιουργία των Flairck. Το 1999 το «Symphony for the Old World» ενσωματώνονται 9 μουσικοί, συμπεριλαμβανομένων 4 σολίστ από τις τέσσερις γωνιές της Ευρώπης. Το CD και το βίντεο «Symphony for the Old World» κυκλοφόρησαν το έτος 2000.[1]
Το «Circus Hieronymus Bosch», σε συνεργασία με τη θεατρική ακροβατική ομάδα «Corpus» και με βάση τα έργα ζωγραφικής του μεσαιωνικού Ολλανδού ζωγράφου Ιερώνυμου Μπος, έκανε πρεμιέρα το 2001,[2] στο 's-Hertogenbosch,( Ντεν Μπος ) και ακολούθησαν περισσότερες από 80 συναυλίες στην Ολλανδία και το Βέλγιο. Το «Circus Hieronymus Bosch» ηχογραφήθηκε ως DVD και κυκλοφόρησε το 2002.
Λόγω της επιτυχίας αυτού του ασυνήθιστου τσίρκο-σόου, η συνεργασία μεταξύ Flairck και Corpus συνεχίστηκε το επόμενο έτος, με την Όπερα «Lucia the Moucheron», που έκανε πρεμιέρα στις 21 Σεπτεμβρίου 2002 στο Μίντελμπουργκ, του Zeeland.
Το 2003 και 2004 οι Flairck σταμάτησαν να κάνουν περιοδείες για πρώτη φορά στην 25ετή ιστορία τους. Ο Erik Visser αποφάσισε να αφιερώσει χρόνο για κάποιες παλιές μουσικές βελτιώσεις: Μαζί με το συνεργάτη του και εκδότη Piet Zweers ετοίμασε την τελική Παρτιτούρα του «Symphony for the Old World», «Circus Hieronymus Bosch» και «Moucheron de Lucia». Οι Flairck κυκλοφόρησαν τα μουσικά αυτά βιβλία online στο διαδίκτυο.
Το 2004 και το 2005 ο Erik Visser έκανε σόλο περιοδεία που ονομάστηκε «The One Man Parade» περνώντας από 45 Ολλανδικά θέατρα.
Τον Ιανουάριο του 2014 οι Flairck επιστρέφουν στη Χιλή για να οργανώσουν το «World Music Festival 2014» (Παγκόσμιο μουσικό φεστιβάλ 2014 - Festival de Músicas del Mundo 2014) και παραστάσεις στο Σαντιάγο (Viña del Mar και Concepci).
Δισκογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
LP[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
1978 – Variations on a Lady (Variaties op een Dame) 1980 – The Lady's Back (Gevecht met de Engel) 1980 – Live in Amsterdam 1981 – Circus 1982 – Flairck & Orkest 1982 – Moustaki & Flairck 1984 – Bal Masqué 1986 – Sleight of Hand 1986 – Encore 1989 – Flairck 10 (The Emigrant) 1990 – Alive / Alive (2 CD Version) 1992 – The Parade (De Optocht) 1994 – Chambers (Kamers) 1995 – The Chilean Concerts (En Vivo en Chile) 1996 – The Golden Age (De Gouden Eeuw) 1998 – Cuerpos Tocados: Music for the Body 1998 – 3 Originals (the first 3 studio albums remastered) 2000 – Symphony for the Old World 2004 – One Man Parade (Eenmansoptocht) 2007 – Twenty Two (Twee en Twintig: 22 CD oeuvre box set)
DVD[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
2002 – Circus Hiëronymus Bosch (Flairck & Corpus)
Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]
- ↑ 1,0 1,1 «FolkWorld Article: Flairck». www.folkworld.de. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 9 Νοεμβρίου 2016. Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2017.
- ↑ 2,0 2,1 «FLAIRCK». Progarchives.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 23 Μαρτίου 2017.