Γαρδικιώτης Γρίβας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Mhistoric (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Mhistoric (συζήτηση | συνεισφορές)
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 6: Γραμμή 6:


== Οικογένεια - καταγωγή ==
== Οικογένεια - καταγωγή ==
Πατέρας του ήταν ο Δράκος Γρίβας και αδερφός του ο στρατάρχης Θεόδωρος Γρίβας.<ref>{{Cite book|title=Παπαλεξάνδρου - Σαραντάκος|first=|last=|publisher=|year=|location=|page=684-685}}</ref> Ο Αλέξιος, (που είναι γνωστός με το προσωνύμιο Γαρδικιώτης), γεννήθηκε το 1803.<ref name=":0">{{Cite book|title=Μαυρομάτης|first=|last=|publisher=|year=|location=|page=733}}</ref> Άνηκε στην ιστορική οικογένεια των Γριβαίων, για την οποία αναφορές υπάρχουν ήδη 300 χρόνια πριν την επανάσταση (περίπου το 1500) και αποτελούσε παρακλάδι της οικογένειας Μπούα.<ref>{{Cite book|title=Κανδηλώρος|first=|last=|publisher=|year=|location=|page=158}}</ref>
Πατέρας του ήταν ο Δράκος Γρίβας και αδερφός του ο στρατάρχης Θεόδωρος Γρίβας.<ref>{{Cite book|title=Παπαλεξάνδρου - Σαραντάκος|first=|last=|publisher=|year=|location=|page=684-685}}</ref> Ο Αλέξιος, (που είναι γνωστός με το προσωνύμιο Γαρδικιώτης), γεννήθηκε το 1803.<ref name=":0">{{Cite book|title=Μαυρομάτης|first=|last=|publisher=|year=|location=|page=733}}</ref> Ανήκε στην ιστορική οικογένεια των Γριβαίων, για την οποία αναφορές υπάρχουν ήδη 300 χρόνια πριν από την επανάσταση (περίπου το 1500) και αποτελούσε παρακλάδι της οικογένειας Μπούα.<ref>{{Cite book|title=Κανδηλώρος|first=|last=|publisher=|year=|location=|page=158}}</ref>


== Συμμετοχή στην επανάσταση του 1821 ==
== Συμμετοχή στην επανάσταση του 1821 ==
[[Αρχείο:Grivas GardikiotisSZ 270.jpg|μικρογραφία|Πορτρέτο του Γαρδικιώτη-Αλέξιου Γρίβα|αριστερά]]
[[Αρχείο:Grivas GardikiotisSZ 270.jpg|μικρογραφία|Πορτρέτο του Γαρδικιώτη-Αλέξιου Γρίβα|αριστερά]]
Αμέσως μετά την κήρυξη της Επανάστασης, έλαβε μέρος στις επιχειρήσεις.<ref name=":1">{{Cite book|title=Κανδηλώρος|first=|last=|publisher=|year=|location=|page=159}}</ref> Όταν κηρύχθηκε η Επανάσταση του 1821 ήταν 18 ετών κι έλαβε μέρος σ’ αυτήν μαζί με τους αδερφούς του, τον Θεόδωρο, τον Χρήστο, τον Σταύρο, και τον Κώστα ή Φλώρο.<ref name=":1" /> Ο Γαρδικιώτης Γρίβας έλαβε μέρος σε πολλές μάχες . Στο πλευρό του Καραϊσκάκη συμμετείχε σε όλες τις μάχες που έλαβαν χώρα στην Αττική, όμως διακρίθηκε σε μία, στη [[Μάχη της Αράχωβας|μάχη της Αράχοβας (18-14 νοεμβρίου 1826)]].<ref>{{Cite book|title=Βακαλόπουλος 1975|first=|last=|publisher=|year=|location=|page=426}}</ref> Στην Αττική συμμετείχε στην κατάκτηση του [[Μάχη στο Κερατσίνι|Κερατσινίου]], του Μετοχίου και του Πειραιά  όπου και αναδείχθηκε. Στη συνέχεια [[Ρίτσαρντ Τσωρτς|ο Τσώρτς]] του έδωσε το αξίωμα του χιλίαρχου.<ref>{{Cite book|title=Δεσποτόπουλος 1975|first=|last=|publisher=|year=|location=|page=488}}</ref> Μέχρι την άνοιξη του 1828 είχε στο πλάι του συγκεντρώσει 664 άνδρες, οι οποίοι κατάγονταν κυρίως από την Αιτωλοακαρνανία. Από αυτούς διόρισε πεντακοσάρχους τον [[Νίκος Τσέλιος|Νίκο Δραμαμεστινό ή Τσέλιο]] και τον βλάχο Γιάννη Λαμπρόπουλο. Ο ίδιος, διορίστηκε από την Κυβέρνηση χιλίαρχος της Α΄ Ταξιαρχίας<ref>{{Cite book|title=Δεσποτόπουλος 1975|first=|last=|publisher=|year=|location=|page=488}}</ref> και με αυτό το αξίωμα συμμετείχε στην κατάληψη -για δεύτερη φορά- της Βόνιτσας, τον Δεκέμβριο του 1828, μαζί με τους χιλιάρχους Δήμο Τσέλιο, Γεώργιο Τσόγκα, Κώστα Βλαχόπουλο και άλλους.<ref>{{Cite web|url=https://meteoronlithopolis.gr/gr/90-timeline_1821/1516|title=Μετεώρων Λιθόπολις}}</ref>
Όταν κηρύχθηκε η Επανάσταση του 1821 ήταν 18 ετών κι έλαβε μέρος σ’ αυτήν μαζί με τους αδερφούς του, τον Θεόδωρο, τον Χρήστο, τον Σταύρο, και τον Κώστα ή Φλώρο.<ref name=":1">{{Cite book|title=Κανδηλώρος|first=|last=|publisher=|year=|location=|page=159}}</ref> Ο Γαρδικιώτης Γρίβας έλαβε μέρος σε πολλές μάχες. Στο πλευρό του Καραϊσκάκη συμμετείχε σε όλες τις μάχες που έλαβαν χώρα στην Αττική και γύρω από αυτή. Διακρίθηκε ιδιαίτερα σε μία, στη [[Μάχη της Αράχωβας|μάχη της Αράχοβας (18-14 Νοεμβρίου 1826)]].<ref>{{Cite book|title=Βακαλόπουλος 1975|first=|last=|publisher=|year=|location=|page=426}}</ref> Στην Αττική συμμετείχε στην κατάκτηση του [[Μάχη στο Κερατσίνι|Κερατσινίου]], του Μετοχίου και του Πειραιά, όπου και αναδείχθηκε. Στη συνέχεια ο αρχιστράτηγος των κατά ξηράν δυνάμεων [[Ρίτσαρντ Τσωρτς|Τσώρτς]] του έδωσε το αξίωμα του χιλιάρχου.<ref>{{Cite book|title=Δεσποτόπουλος 1975|first=|last=|publisher=|year=|location=|page=488}}</ref> Μέχρι την άνοιξη του 1828 είχε στο πλάι του συγκεντρώσει 664 άνδρες, οι οποίοι κατάγονταν κυρίως από την Αιτωλοακαρνανία. Από αυτούς διόρισε πεντακοσιάρχους τον [[Νίκος Τσέλιος|Νίκο Δραμαμεστινό ή Τσέλιο]] και τον βλάχο Γιάννη Λαμπρόπουλο. Ο ίδιος, διορίστηκε από την Κυβέρνηση χιλίαρχος της Α΄ Ταξιαρχίας<ref>{{Cite book|title=Δεσποτόπουλος 1975|first=|last=|publisher=|year=|location=|page=488}}</ref> και με αυτό το αξίωμα συμμετείχε στην κατάληψη -για δεύτερη φορά- της Βόνιτσας, τον Δεκέμβριο του 1828, μαζί με τους χιλιάρχους Δήμο Τσέλιο, Γεώργιο Τσόγκα, Κώστα Βλαχόπουλο και άλλους.<ref>{{Cite web|url=https://meteoronlithopolis.gr/gr/90-timeline_1821/1516|title=Μετεώρων Λιθόπολις}}</ref>


== Η μετεπαναστατική δράση του ==
== Η μετεπαναστατική δράση του ==
Ο Γρίβας, έχοντας το αξίωμα του υπασπιστή του Όθωνα, προσπάθησε να αποτρέψει την εξέγερση της 3ης Σεπτεμβρίου του 1843, αλλά απέτυχε.<ref>{{Cite book|title=Πετρόπουλος - Κουμαριανού 1975|first=|last=|publisher=|year=|location=|page=92}}</ref> Παράλληλα, εστάλη για να καταστείλει την εξέγερση που κήρυξε ο αδελφός του.<ref name=":1" /> Ακόμα, το 1854 ανέλαβε το αξίωμα του διοικητή του στρατού της δυτικής Στερεάς Ελλάδος.<ref>{{Cite book|title=Παπαδόπουλος 1975|first=|last=|publisher=|year=|location=|page=144}}</ref> Την ίδια χρονιά, όμως, έπειτα από απαίτηση του [[Δημήτριος Καλλέργης|Καλλέργη]], απολύθηκε από υπασπιστής του βασιλιά.<ref>{{Cite book|title=Παπαδόπουλος 1975|first=|last=|publisher=|year=|location=|page=48}}</ref>
Ο Γρίβας, έχοντας το αξίωμα του υπασπιστή του Όθωνα, προσπάθησε να αποτρέψει την εξέγερση της 3ης Σεπτεμβρίου του 1843, αλλά απέτυχε.<ref>{{Cite book|title=Πετρόπουλος - Κουμαριανού 1975|first=|last=|publisher=|year=|location=|page=92}}</ref> Παράλληλα, εστάλη για να καταστείλει την εξέγερση που κήρυξε ο αδελφός του.<ref name=":1" /> Μια δεκαετία περίπου αργότερα, το 1854, ανέλαβε το αξίωμα του διοικητή του στρατού της δυτικής Στερεάς Ελλάδος.<ref>{{Cite book|title=Παπαδόπουλος 1975|first=|last=|publisher=|year=|location=|page=144}}</ref> Την ίδια χρονιά, όμως, έπειτα από απαίτηση του [[Δημήτριος Καλλέργης|Καλλέργη]], παύθηκε από υπασπιστής του βασιλιά.<ref>{{Cite book|title=Παπαδόπουλος 1975|first=|last=|publisher=|year=|location=|page=48}}</ref>


== Θάνατος - προσωπικότητα ==
== Θάνατος - προσωπικότητα ==
Γραμμή 22: Γραμμή 22:


==Πηγές==
==Πηγές==
* Βακαλόπουλος Α. (1975). Η Επανάσταση κατά το 1826. ''Ιστορία του ελληνικού έθνους'', τόμος 12. Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών.
* Βακαλόπουλος, Α. (1975). Η Επανάσταση κατά το 1826. ''Ιστορία του ελληνικού έθνους – Τόμος 12:'' ''Η ελληνική επανάσταση και η ίδρυση του ελληνικού κράτους (1813-1822)'' (σελ. 408-436). Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών.
*  Δεσποτόπουλος, Α. (1975). Η επανάσταση κατά το 1828. ''Ιστορία του ελληνικού έθνους – Τόμος 12:'' ''Η ελληνική επανάσταση και η ίδρυση του ελληνικού κράτους (1813-1822)'' (σελ. 478-491). Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών.


*
*  Δεσποτόπουλος Α. (1975). Η ισχυροποίηση της Επανάστασης και αίσια έκβασή της. ''Ιστορία του ελληνικού έθνους'', τόμος 12. Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών.
*
*
*
*
* Κανδηλώρος Τ. (χ.χ.), ''Σύγχρονη εγκυκλοπαίδεια,'' έκδοση 4η,τόμος 4, . Αθήνα: Ν. Νίκας & Σια Ε.Ε.
* Κανδηλώρος Τ. (χ.χ.), ''Σύγχρονη εγκυκλοπαίδεια,'' έκδοση 4η,τόμος 4, . Αθήνα: Ν. Νίκας & Σια Ε.Ε.
* Μαυρομάτης Ξ. (χ.χ.), Μεγάλη ελληνική εγκυκλοπαίδεια, έκδοση 2η, τόμος 8. Αθήνα: Φοίνιξ.
* Μαυρομάτης Ξ. (χ.χ.), Μεγάλη ελληνική εγκυκλοπαίδεια, έκδοση 2η, τόμος 8. Αθήνα: Φοίνιξ.

Έκδοση από την 16:14, 8 Μαΐου 2022

Γαρδικιώτης Γρίβας
Ο Γαρδικιώτης Γρίβας. Πίνακας στο Εθνολογικό Μουσείο
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Γαρδικιώτης Γρίβας (Ελληνικά)
Γέννηση1803[1]
Θάνατος1855[1]
Χώρα πολιτογράφησηςΟθωμανική Αυτοκρατορία
Ελλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταεπαναστάτης
Οικογένεια
ΑδέλφιαΘεόδωρος Γρίβας
Φλώρος Γρίβας
ΟικογένειαΓριβαίοι
Στρατιωτική σταδιοδρομία
Πόλεμοι/μάχεςΕλληνική Επανάσταση του 1821

Ο οπλαρχηγός Γαρδικιώτης Γρίβας (1803-1855), ήταν αγωνιστής του 1821. Πήρε μέρος σε πολλές μάχες και διακρίθηκε σε όλες, ιδίως στην Μάχη της Αράχοβας.[2] Υπηρέτησε και ως υπασπιστής του Όθωνα, αναλαμβάνοντας να αντιμετωπίσει το κίνημα της 3ης Σεπτεμβρίου 1843, καθώς και την εξέγερση του αδελφού του, Θεόδωρου Γρίβα.[3]

Οικογένεια - καταγωγή

Πατέρας του ήταν ο Δράκος Γρίβας και αδερφός του ο στρατάρχης Θεόδωρος Γρίβας.[4] Ο Αλέξιος, (που είναι γνωστός με το προσωνύμιο Γαρδικιώτης), γεννήθηκε το 1803.[5] Ανήκε στην ιστορική οικογένεια των Γριβαίων, για την οποία αναφορές υπάρχουν ήδη 300 χρόνια πριν από την επανάσταση (περίπου το 1500) και αποτελούσε παρακλάδι της οικογένειας Μπούα.[6]

Συμμετοχή στην επανάσταση του 1821

Πορτρέτο του Γαρδικιώτη-Αλέξιου Γρίβα

Όταν κηρύχθηκε η Επανάσταση του 1821 ήταν 18 ετών κι έλαβε μέρος σ’ αυτήν μαζί με τους αδερφούς του, τον Θεόδωρο, τον Χρήστο, τον Σταύρο, και τον Κώστα ή Φλώρο.[7] Ο Γαρδικιώτης Γρίβας έλαβε μέρος σε πολλές μάχες. Στο πλευρό του Καραϊσκάκη συμμετείχε σε όλες τις μάχες που έλαβαν χώρα στην Αττική και γύρω από αυτή. Διακρίθηκε ιδιαίτερα σε μία, στη μάχη της Αράχοβας (18-14 Νοεμβρίου 1826).[8] Στην Αττική συμμετείχε στην κατάκτηση του Κερατσινίου, του Μετοχίου και του Πειραιά, όπου και αναδείχθηκε. Στη συνέχεια ο αρχιστράτηγος των κατά ξηράν δυνάμεων Τσώρτς του έδωσε το αξίωμα του χιλιάρχου.[9] Μέχρι την άνοιξη του 1828 είχε στο πλάι του συγκεντρώσει 664 άνδρες, οι οποίοι κατάγονταν κυρίως από την Αιτωλοακαρνανία. Από αυτούς διόρισε πεντακοσιάρχους τον Νίκο Δραμαμεστινό ή Τσέλιο και τον βλάχο Γιάννη Λαμπρόπουλο. Ο ίδιος, διορίστηκε από την Κυβέρνηση χιλίαρχος της Α΄ Ταξιαρχίας[10] και με αυτό το αξίωμα συμμετείχε στην κατάληψη -για δεύτερη φορά- της Βόνιτσας, τον Δεκέμβριο του 1828, μαζί με τους χιλιάρχους Δήμο Τσέλιο, Γεώργιο Τσόγκα, Κώστα Βλαχόπουλο και άλλους.[11]

Η μετεπαναστατική δράση του

Ο Γρίβας, έχοντας το αξίωμα του υπασπιστή του Όθωνα, προσπάθησε να αποτρέψει την εξέγερση της 3ης Σεπτεμβρίου του 1843, αλλά απέτυχε.[12] Παράλληλα, εστάλη για να καταστείλει την εξέγερση που κήρυξε ο αδελφός του.[7] Μια δεκαετία περίπου αργότερα, το 1854, ανέλαβε το αξίωμα του διοικητή του στρατού της δυτικής Στερεάς Ελλάδος.[13] Την ίδια χρονιά, όμως, έπειτα από απαίτηση του Καλλέργη, παύθηκε από υπασπιστής του βασιλιά.[14]

Θάνατος - προσωπικότητα

Ο Αλέξιος Γρίβας πέθανε το 1855. Σε όλη του τη ζωή, έμεινε πιστός στους νόμους και στην κυβέρνηση της Ελλάδος. Σε αντίθεση με τον αδελφό του, δε συμμετείχε σε επαναστατικά κινήματα κατά της εξουσίας.[15] Μάλιστα, εναντιώθηκε σ' αυτόν. Ως οπλαρχηγός απέδειξε τις ικανότητές του, αριστεύοντας στα πεδία των μαχών.[5]

Παραπομπές

  1. 1,0 1,1 1,2 pandektis.ekt.gr/pandektis/handle/10442/68059. Ανακτήθηκε στις 2  Οκτωβρίου 2018.
  2. Βακαλόπουλος 1975. σελ. 426. 
  3. Πετρόπουλος - Κουμαριανού 1975, σελ. 92 - Κανδηλώρος, σελ.159.
  4. Παπαλεξάνδρου - Σαραντάκος. σελ. 684-685. 
  5. 5,0 5,1 Μαυρομάτης. σελ. 733. 
  6. Κανδηλώρος. σελ. 158. 
  7. 7,0 7,1 Κανδηλώρος. σελ. 159. 
  8. Βακαλόπουλος 1975. σελ. 426. 
  9. Δεσποτόπουλος 1975. σελ. 488. 
  10. Δεσποτόπουλος 1975. σελ. 488. 
  11. «Μετεώρων Λιθόπολις». 
  12. Πετρόπουλος - Κουμαριανού 1975. σελ. 92. 
  13. Παπαδόπουλος 1975. σελ. 144. 
  14. Παπαδόπουλος 1975. σελ. 48. 
  15. Παπαλεξάνδου - Σαραντάκος. σελ. 685. 

Πηγές

  • Βακαλόπουλος, Α. (1975). Η Επανάσταση κατά το 1826. Ιστορία του ελληνικού έθνους – Τόμος 12: Η ελληνική επανάσταση και η ίδρυση του ελληνικού κράτους (1813-1822) (σελ. 408-436). Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών.
  •  Δεσποτόπουλος, Α. (1975). Η επανάσταση κατά το 1828. Ιστορία του ελληνικού έθνους – Τόμος 12: Η ελληνική επανάσταση και η ίδρυση του ελληνικού κράτους (1813-1822) (σελ. 478-491). Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών.
  • Κανδηλώρος Τ. (χ.χ.), Σύγχρονη εγκυκλοπαίδεια, έκδοση 4η,τόμος 4, . Αθήνα: Ν. Νίκας & Σια Ε.Ε.
  • Μαυρομάτης Ξ. (χ.χ.), Μεγάλη ελληνική εγκυκλοπαίδεια, έκδοση 2η, τόμος 8. Αθήνα: Φοίνιξ.
  • Μετεώρων Λιθόπολις, https://meteoronlithopolis.gr/gr/90-timeline_1821/1516. Ανακτήθηκε στις 24-2-2022.
  • Παπαδόπουλος Σ. (1975). Ο Κριμαϊκός πόλεμος και ο ελληνισμός. Ιστορία του ελληνικού έθνους, τόμος 13. Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών.
  • Παπαλεξάνδρου Κ. - Σαραντάκος Μ., Νεώτερον εγκυκλοπαιδικόν λεξικόν. Αθήνα: Ήλιος.
  • Πετρόπουλος Ι.- Κουμαριανού Α. (1975). Περίοδος βασιλείας του Όθωνος. Ιστορία του ελληνικού έθνους, τόμος 13. Αθήνα: Εκδοτική Αθηνών.