Υπερσυντέλικος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
στα ελληνικά είναι γραμμένο
σύνδεσμοι
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
Ο '''υπερσυντέλικος''' είναι [[Χρόνος (γραμματική)|γραμματικός χρόνος]] που χρησιμοποιείται για να δείξει τη χρονική συσχέτιση μιας [[παρελθόν|παρελθοντικής πράξης]] σε σχέση με κάποια άλλη παρελθοντική στιγμή.<ref>{{Cite web |url=https://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/history/ag_history/browse.html?start=87 |title=Ιστορία της αρχαίας ελληνικής γλώσσας |website=www.greek-language.gr |accessdate=2022-04-08}}</ref> Αυτός ο γραμματικός χρόνος υπάρχει σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες. Ο χρόνος στα σύγχρονα ελληνικά συντάσσεται με δύο λέξεις, το ρήμα είχα και τον άκλιτο ρηµατικό τύπο, π.χ. είχα λύσει. Υπάρχει όμως και η μορφή που συντάσσει τον υπερσυντέλικο με τις παρελθοντικές μορφές των [[βοηθητικό ρήμα|βοηθητικών ρημάτων]] έχω και είμαι με την παθητική μορφή της μετοχής παρακειμένου, π.χ. είχα λυμένο, γνωστή ως υπερσυντέλικος β΄.<ref name=Tsolakidis2019>{{Cite journal |url=https://pasithee.library.upatras.gr/mgdlt/article/view/3047 |title=Η μορφή και η λειτουργία του Υπερσυντέλικου (Α') στις νεοελληνικές διαλέκτους E |last=Τσολακιδης |first=Συμεων |last2=Μελισσαροπουλου |first2=Δημητρα |date=2019-03-20 |journal=Modern Greek Dialects and Linguistics Theory |issue=1 |doi=10.26220/mgdlt.v7i1.3047 |volume=7 |pages=206–217 |language=el |last3=Ραλλη |first3=Αγγελικη}}</ref> Στα αρχαία ελληνικά ήταν συνήθως μία λέξη, με τη σύγχρονη περιφραστική δομή να εμφανίζεται κατά τους ελληνιστικούς ή μεσαιωνικούς χρόνους.<ref name=Tsolakidis2019/>
Ο '''υπερσυντέλικος''' είναι [[Χρόνος (γραμματική)|γραμματικός χρόνος]] που χρησιμοποιείται για να δείξει τη χρονική συσχέτιση μιας [[παρελθόν|παρελθοντικής πράξης]] σε σχέση με κάποια άλλη παρελθοντική στιγμή.<ref>{{Cite web |url=https://www.greek-language.gr/digitalResources/ancient_greek/history/ag_history/browse.html?start=87 |title=Ιστορία της αρχαίας ελληνικής γλώσσας |website=www.greek-language.gr |accessdate=2022-04-08}}</ref> Αυτός ο γραμματικός χρόνος υπάρχει σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες. Ο χρόνος στα σύγχρονα ελληνικά συντάσσεται με δύο λέξεις, το ρήμα είχα και τον άκλιτο ρηµατικό τύπο, π.χ. είχα λύσει. Υπάρχει όμως και η μορφή που συντάσσει τον υπερσυντέλικο με τις παρελθοντικές μορφές των [[βοηθητικό ρήμα|βοηθητικών ρημάτων]] έχω και είμαι με την παθητική μορφή της μετοχής παρακειμένου, π.χ. είχα λυμένο, γνωστή ως υπερσυντέλικος β΄.<ref name=Tsolakidis2019>{{Cite journal |url=https://pasithee.library.upatras.gr/mgdlt/article/view/3047 |title=Η μορφή και η λειτουργία του Υπερσυντέλικου (Α') στις νεοελληνικές διαλέκτους E |last=Τσολακιδης |first=Συμεων |last2=Μελισσαροπουλου |first2=Δημητρα |date=2019-03-20 |journal=Modern Greek Dialects and Linguistics Theory |issue=1 |doi=10.26220/mgdlt.v7i1.3047 |volume=7 |pages=206–217 |language=el |last3=Ραλλη |first3=Αγγελικη}}</ref> Στα [[Αρχαία ελληνική γλώσσα|αρχαία ελληνικά]] ήταν συνήθως μία λέξη, με τη σύγχρονη περιφραστική δομή να εμφανίζεται κατά τους [[Ελληνιστική Κοινή|ελληνιστικούς]] ή [[Μεσαιωνική ελληνική γλώσσα|μεσαιωνικούς χρόνους]].<ref name=Tsolakidis2019/>


== Κλίση ==
== Κλίση ==

Έκδοση από την 08:25, 8 Απριλίου 2022

Ο υπερσυντέλικος είναι γραμματικός χρόνος που χρησιμοποιείται για να δείξει τη χρονική συσχέτιση μιας παρελθοντικής πράξης σε σχέση με κάποια άλλη παρελθοντική στιγμή.[1] Αυτός ο γραμματικός χρόνος υπάρχει σε πολλές ευρωπαϊκές γλώσσες. Ο χρόνος στα σύγχρονα ελληνικά συντάσσεται με δύο λέξεις, το ρήμα είχα και τον άκλιτο ρηµατικό τύπο, π.χ. είχα λύσει. Υπάρχει όμως και η μορφή που συντάσσει τον υπερσυντέλικο με τις παρελθοντικές μορφές των βοηθητικών ρημάτων έχω και είμαι με την παθητική μορφή της μετοχής παρακειμένου, π.χ. είχα λυμένο, γνωστή ως υπερσυντέλικος β΄.[2] Στα αρχαία ελληνικά ήταν συνήθως μία λέξη, με τη σύγχρονη περιφραστική δομή να εμφανίζεται κατά τους ελληνιστικούς ή μεσαιωνικούς χρόνους.[2]

Κλίση

Πρόσωπο Κλίση
εγώ είχα λύσει
εσύ είχες λύσει
αυτός - αυτή - αυτό είχε λύσει
εμείς είχαμε λύσει
εσείς είχατε λύσει
αυτοί - αυτές - αυτά είχαν λύσει

Παραπομπές

  1. «Ιστορία της αρχαίας ελληνικής γλώσσας». www.greek-language.gr. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2022. 
  2. 2,0 2,1 Τσολακιδης, Συμεων; Μελισσαροπουλου, Δημητρα; Ραλλη, Αγγελικη (2019-03-20). «Η μορφή και η λειτουργία του Υπερσυντέλικου (Α') στις νεοελληνικές διαλέκτους E». Modern Greek Dialects and Linguistics Theory 7 (1): 206–217. doi:10.26220/mgdlt.v7i1.3047. https://pasithee.library.upatras.gr/mgdlt/article/view/3047.