Μαρία Α΄ της Αγγλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μαρία Α΄
	Πορτραίτο από τον Άντονις Μορ (1554)
Βασίλισσα της Αγγλίας και της Ιρλανδίας
Περίοδος	19 Ιουλίου 1553 – 17 Νοεμβρίου 1558
Στέψη	1 Οκτωβρίου 1553;
Προκάτοχος	Τζέιν Γκρέυ (Λαίδη Ιωάννα Γκρέι) (αμφισβητούμενη) ή Εδουάρδος ΣΤ΄
Διάδοχος	Ελισάβετ Α΄ της Αγγλίας
Βασιλική σύζυγος της Ισπανίας
Περίοδος	16 Ιανουαρίου 1556 – 17 Νοεμβρίου 1558
Προκάτοχος	Ισαβέλλα της Πορτογαλίας
Διάδοχος	Ελισάβετ των Βαλουά
Γέννηση	18 Φεβρουαρίου 1516; Παλάτι της Πλακεντίας, Γκρήνουιτς, Λονδίνο
Θάνατος	17 Νοεμβρίου 1558 (42 ετών); Παλάτι του Αγίου Ιακώβου, Λονδίνο
Τόπος ταφής	Αββαείο του Ουέστμινστερ, Λονδίνο
Σύζυγος	Φίλιππος Β΄ της Ισπανίας
Οίκος	Οίκος των Τυδώρ
Πατέρας	Ερρίκος Η΄ της Αγγλίας
Μητέρα	Αικατερίνη της Αραγονίας
Υπογραφή
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα (π • σ • ε )

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 14:56, 25 Ιανουαρίου 2022

Η Μαρία Α΄ του Οίκου των Τυδώρ^[1] (αγγλική γλώσσα: Mary I, 18 Φεβρουαρίου 1516 – 17 Νοεμβρίου 1558)^[2] ήταν βασίλισσα της Αγγλίας και της Ιρλανδίας από τις 19 Ιουλίου 1553 μέχρι τον θάνατό της. Έμεινε γνωστή για την προσπάθειά της να αναστηλώσει τον Ρωμαιοκαθολικισμό στην Αγγλία όταν διαδέχτηκε στο θρόνο τον ετεροθαλή αδελφό της, Εδουάρδο ΣΤ΄. Κατά τη βασιλεία της διέταξε το κάψιμο στην πυρά περίπου 300 αντιφρονούντων, αποκτώντας έτσι το προσωνύμιο Αιμοσταγής Μαρία (Bloody Mary), όπως έμεινε ευρέως γνωστή. Η προσπάθειά της για την αναβίωση του Καθολικισμού στη χώρα ανατράπηκε από την ετεροθαλή αδελφή και διάδοχό της, Ελισάβετ Α΄.

Παιδική ηλικία και πρώιμα χρόνια

Η Μαρία ήταν το μόνο παιδί του Ερρίκου Η΄ και της πρώτης συζύγου του Αικατερίνης της Αραγωνίας που έφτασε στην ενηλικίωση. Η μητέρα της είχε πολλές αποβολές, και της Μαρίας είχαν προηγηθεί μια θνησιγενής αδελφή και τρία βραχύβια αδελφάκια.^[3] Μέσω της μητέρας της, ήταν εγγονή των Καθολικών Βασιλέων, δηλαδή του Φερδινάνδου Β΄ της Αραγωνίας και της Ισαβέλλας Α΄ της Καστίλης. Γεννήθηκε στο Παλάτι της Πλακεντίας στο Γκρήνουιτς του Λονδίνου. Η Μαίρη ήταν ένα ασθενικό κορίτσι που είχε κακή όραση και έπασχε από ιγμορίτιδα και φρικτούς πονοκεφάλους.

Εκπαίδευση και σχέδια γάμου

Παρά τα προβλήματά της, η Μαρία ήταν ένα πρόωρα ανεπτυγμένο κορίτσι. Λεγόταν επίσης ότι η πριγκίπισσα ήταν πολύ όμορφη κατά την νεότητα της. Ένα μεγάλο μέρος της πρώιμης εκπαίδευσής της οφειλόταν στην μητέρα της, που συμβουλεύθηκε τον Ισπανό ουμανιστή Χουάν Λουίς Βίβες, ο οποίος έγραψε κατά παραγγελίαν της μια πραγματεία περί εκπαιδεύσεως των κοριτσιών.

Ανάρρηση

Στις 6 Ιουλίου 1553, σε ηλικία 15 ετών, ο Εδουάρδος ΣΤ΄ πέθανε από φυματίωση. Ο Εδουάρδος δεν ήθελε το στέμμα να πάει στη Μαίρη, για την οποία φοβόταν ότι θα αποκαθιστούσε τον Καθολικισμό και θα καταργούσε τις μεταρρυθμίσεις του, καθώς και αυτές του Ερρίκου Η΄. Απέκλεισε την Μαρία και την Ελισάβετ από την διαδοχή και όρισε διάδοχό του την Λαίδη Τζέην Γκρέυ, εγγονή μιας αδερφής του Ερρίκου Η΄.

Στις 10 Ιουλίου του 1553 η Τζέην Γκρέυ στέφθηκε βασίλισσα αλλά εννέα μόλις μέρες αργότερα, η Μαρία κατόρθωσε να ανατρέψει την κατάσταση. Η Τζέην Γκρέυ καθαιρέθηκε και φυλακίστηκε και η Μαρία ανακηρύχθηκε βασίλισσα.

Γάμος

Στα 37 της χρόνια παντρεύτηκε τον Φίλιππο της Ισπανίας, μετέπειτα Φίλιππο Β΄, παρά την αντίδραση του Κοινοβουλίου, του λαού και αυτών των συμβούλων της. Ο φόβος ότι η Αγγλία θα εξαρτάται πλέον από τους Αψβούργους, προκάλεσε στις παραμονές του γάμου τη λεγόμενη "Εξέγερση του Ουάυατ", κατά την οποία ο Τόμας Ουάυατ επεδίωξε την καθαίρεση της βασίλισσας υπέρ της Ελισάβετ και την επιστροφή του Προτεσταντισμού. Η εξέγερση κατεστάλη άμεσα στις αρχές του 1554 και είχε σαν συνέπεια την εκτέλεση του Ουάυατ, της Τζέην Γκρέυ, του πατέρα της και του συζύγου της.

Ο γάμος έγινε τον Ιούλιο του 1554 στον Καθεδρικό Ναό του Ουίντσεστερ και ο Φίλιππος έγινε κι αυτός βασιλιάς της Αγγλίας, με πλήρη δικαιώματα, τουλάχιστον όσο ζούσε η Μαρία. Η Μαρία έγινε με τον γάμο βασίλισσα της Νεάπολης και διεκδικήτρια βασίλισσα της Ιερουσαλήμ.

Τον Σεπτέμβριο του 1554 η Μαρία παρουσίασε συμπτώματα εγκυμοσύνης, αλλά τον Ιούλιο του 1555 απεδείχθη ότι επρόκειτο περί ψευδοκύησης. Διάδοχος παρέμενε η Προτεστάντισσα Ελισάβετ. Ο Φίλιππος έφυγε για να πολεμήσει τους Γάλλους στην Φλάνδρα.

Θρησκευτική πολιτική

Λίγο μετά την ανάρρησή της η Μαρία εξέδωσε διακήρυξη με την οποία δήλωνε ότι δεν θα υποχρέωνε κανένα υπήκοό της να ακολουθήσει το θρήσκευμά της. Τρεις μήνες μετά, εξέχοντες Προτεστάντες εκκλησιαστικοί φυλακίστηκαν. Στο πρώτο Κοινοβούλιο της Μαρίας, ο γάμος των γονέων της κηρύχθηκε έγκυρος, καταργήθηκαν οι θρησκευτικοί νόμοι του Εδουάρδου ΣΤ΄ και επανήλθε -μεταξύ άλλων- η αγαμία του κλήρου.

Η Μαρία αποδοκίμαζε την θρησκευτική πολιτική του πατέρα της και των κηδεμόνων του αδελφού της και επεδίωκε συμφιλίωση με την Ρώμη. Οι συνεννοήσεις της με τον Πάπα Ιούλιο Γ΄ κατέληξαν στην επαναφορά της Αγγλίας στην εκκλησιαστική δικαιοδοσία της Ρώμης και στην αναβίωση των νόμων κατά των αιρέσεων (Νοέμβριος 1554). Η μόνη παραχώρηση που έκανε ο πάπας ήταν να παραμείνουν τα δημευθέντα εκκλησιαστικά κτήματα στα χέρια των νέων κατόχων τους. ^[4]

Βάσει των Αιρετικών Διαταγμάτων, 283 Προτεστάντες εκτελέστηκαν, ενώ περίπου 800 πλούσιοι Προτεστάντες προτίμησαν την εξορία. Οι διωγμοί διήρκεσαν μέχρι τέλους της βασιλείας της Μαρίας και παρόξυναν τα πνεύματα στην Αγγλία κατά του Καθολικισμού και της Ισπανίας.

Ακολούθως ο Πάπας διόρισε τον Καρδινάλιο Ρέτζιναλντ Πόουλ παπικό λεγάτο στην Αγγλία. Ο Πόουλ ήταν μακρινός συγγενής της Μαρίας, γιος της παιδαγωγού της Μάργκαρετ Πόουλ, που την εκτέλεσε ως Καθολική ο Ερρίκος Η΄. Ο Πόουλ ήρθε στην Αγγλία και έγινε αρχιεπίσκοπος του Κάντερμπερυ.

Εξωτερική πολιτική

Κατά την βασιλεία της Μαρίας Άγγλοι έποικοι εγκαταστάθηκαν σε δημευμένα κτήματα της κεντρικής Ιρλανδίας. Τον Ιανουάριο του 1556 ο Κάρολος Ε΄ παραιτήθηκε και ο Φίλιππος έγινε βασιλιάς της Ισπανίας. Επέστρεψε στην Αγγλία τον Ιούλιο του 1557 για να πείσει την Μαρία να συμμετάσχει σε πόλεμο κατά της Γαλλίας. Η Μαρία ήταν πρόθυμη, οι σύμβουλοί της αντιδρούσαν και τελικά η συμμετοχή αποφασίστηκε. Το αποτέλεσμα ήταν να χάσει η Αγγλία το Καλαί, την μόνη κτήση που της απέμενε στην ηπειρωτική Ευρώπη.

Τέλος και Διαδοχή

Στα τελευταία της χρόνια η βασίλισσα ήταν σωματικό και ψυχικό ράκος. Κατά τη νεότητά της είχε υπάρξει γνωστή για την ομορφιά της, ενώ κατά το τέλος της ζωής της περιγράφεται από σύγχρονα της πρόσωπα ότι είχε εμφάνιση γηραιότερη από την πραγματική της ηλικία, λόγω των προβλημάτων και των εγνοιών που είχε.^[5] Υπέφερε από συχνές καταθλιπτικές περιόδους και η αντιδημοτικότητά της την βασάνιζε. Ο Βενετός πρέσβης Τζοβάννι Μικιέλι αφηγείται πόσο μεγάλη ήταν η διαφορά με την αρχή της βασιλείας της, καθώς είχε απολαύσει τέτοια λαοφιλία "όση δεν είχε εκφραστεί προς κανέναν από τους ηγεμόνες αυτού του βασιλείου."^[6] Επιπλέον εκδηλώθηκαν προβλήματα υγείας, τα οποία ταλαιπωρούσαν τη Μαρία από νεαρή ηλικία, που σχετίζονταν με προβλήματα της εμμηνόρροιας. Στα ύστερα χρόνια της υφίστατο συχνά αφαιμάξεις για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων, με αποτέλεσμα να φαίνεται συχνά χλωμή και αδύναμη.

Παρά την τραυματισμένη υγεία της, η Μαρία ήλπιζε μολαταύτα να φέρει ένα παιδί στον κόσμο. Μετά την επίσκεψη του Φιλίππου στην Αγγλία η Μαρία βίωσε μια δεύτερη ψεύτικη εγκυμοσύνη.

Η κατάσταση της υγείας της Μαρίας επιδεινώθηκε περισσότερο με το χρόνο. Έπασχε από κρίσεις πυρετού, αϋπνία, πονοκεφάλους και δυσκολία στην όραση.^[7] Τον Αύγουστο έπαθε γρίπη και μεταφέρθηκε στο Παλάτι του Αγίου Ιακώβου όπου πέθανε στις 17 Νοεμβρίου 1558 σε ηλικία 42 ετών. Την ίδια ημέρα πέθανε και ο Ρέτζιναλντ Πόουλ επίσης από γρίπη

Πρόγονοι

Παραπομπές

↑ Eakins, Lara E. (1995–2009). «Mary I Queen of England». Tudor History Web Ring. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2009.
↑ «Queen Mary I». Historic Royal Palaces. 2004–2009. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2009.
↑ Waller, Maureen (2006). Sovereign Ladies: The Six Reigning Queens of England. New York: St. Martin's Press
↑ Loades, David M. (1989) Mary Tudor: A Life. Oxford
↑ Whitelock, Anna (2009). Mary Tudor: England's First Queen. London:Bloomsbury
↑ όπου και παραπάνω, σελ.297
↑ ό.π, σελ. 300

Πηγές

"Mary I". (2004). TudorHistory.org, Eakins, Lara E.
"Mary I". (1911). Encyclopædia Britannica, 11th ed. London: Cambridge University Press.
"Mary Tudor" (1910). NewAdvent.org, The Catholic Encyclopedia (Volume IX). New York: Robert Appleton Company.
Williamson, D. (1998). The Kings and Queens of England New York: National Portrait Gallery.
Weir, Alison. "The Children of Henry VIII".

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Mary I Chronology World History Database
"Bloody Mary: Further Intrigue in the Tudor Court", Stevens, Garry, 2004.
Mary Tudor takes the Crown — Tudor History
Queen Mary I on the Historic Royal Palaces website

Αυτό το λήμμα σχετικά με τη βιογραφία ενός προσώπου χρειάζεται επέκταση. Μπορείτε να βοηθήσετε την Βικιπαίδεια επεκτείνοντάς το.

[1] Eakins, Lara E. (1995–2009). «Mary I Queen of England». Tudor History Web Ring. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2009.

[2] «Queen Mary I». Historic Royal Palaces. 2004–2009. Ανακτήθηκε στις 19 Νοεμβρίου 2009.

[3] Waller, Maureen (2006). Sovereign Ladies: The Six Reigning Queens of England. New York: St. Martin's Press

[4] Loades, David M. (1989) Mary Tudor: A Life. Oxford

[5] Whitelock, Anna (2009). Mary Tudor: England's First Queen. London:Bloomsbury

[6] όπου και παραπάνω, σελ.297

[7] ό.π, σελ. 300

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

@@ Γραμμή 27: / Γραμμή 27: @@
 |μητέρα            = [[Αικατερίνη της Αραγονίας]]
 |ημ_γέννησης       = [[18 Φεβρουαρίου]] [[1516]]
-|τόπος_γέννησης    = [[Παλάτι της Πλακεντίας]], [[Γκρήνουιτς (Λονδίνο)|Γκρήνουιτς]]
+|τόπος_γέννησης    = [[Παλάτι της Πλακεντίας]], Γκρήνουιτς, Λονδίνο
 |ημ_θανάτου        = {{ηθηλ|1558|11|17|1516|2|18}}
 |τόπος_θανάτου     = [[Παλάτι του Αγίου Ιακώβου]], [[Λονδίνο]]
@@ Γραμμή 33: / Γραμμή 33: @@
 |υπογραφή          = Mary I Signature.svg
 }}
-Η '''Μαρία Α΄''' του [[Οίκος των Τυδώρ|Οίκου των Τυδώρ]]<ref>{{cite web |first=Lara E. |last=Eakins |title=Mary I Queen of England |date=1995–2009 |publisher=Tudor History Web Ring |accessdate=19 Νοεμβρίου 2009 |url=http://tudorhistory.org/mary/}}</ref> ([[αγγλική γλώσσα]]: ''Mary I'', [[18 Φεβρουαρίου]] [[1516]] – [[17 Νοεμβρίου]] [[1558]])<ref>{{cite web |title=Queen Mary I |date=2004–2009 |publisher=Historic Royal Palaces |accessdate=19 Νοεμβρίου 2009 |url=http://www.hrp.org.uk/learninganddiscovery/Discoverthehistoricroyalpalaces/monarchs/maryI.aspx}}</ref> ήταν [[Μονάρχης|βασίλισσα]] της [[Αγγλία|Αγγλίας]] και της [[Ιρλανδία|Ιρλανδίας]] από τις [[19 Ιουλίου]] [[1553]] μέχρι τον [[θάνατό]] της. Έμεινε γνωστή για την προσπάθειά της να αναστηλώσει τον [[Ρωμαιοκαθολικισμός|Ρωμαιοκαθολικισμό]] στην Αγγλία όταν διαδέχτηκε στο θρόνο τον ετεροθαλή αδελφό της, [[Εδουάρδος ΣΤ΄ της Αγγλίας|Εδουάρδο ΣΤ΄]]. Κατά τη βασιλεία της διέταξε το κάψιμο στην πυρά περίπου 300 αντιφρονούντων, αποκτώντας έτσι το προσωνύμιο  ''Αιμοσταγής Μαρία''  '''(Bloody Mary)''', όπως έμεινε ευρέως γνωστή. Η προσπάθειά της για την αναβίωση του Καθολικισμού στη χώρα ανατράπηκε από την ετεροθαλή αδελφή και διάδοχό της, [[Ελισάβετ Α΄ της Αγγλίας|Ελισάβετ Α΄]].
+Η '''Μαρία Α΄''' του [[Οίκος των Τυδώρ|Οίκου των Τυδώρ]]<ref>{{cite web |first=Lara E. |last=Eakins |title=Mary I Queen of England |date=1995–2009 |publisher=Tudor History Web Ring |accessdate=19 Νοεμβρίου 2009 |url=http://tudorhistory.org/mary/}}</ref> ([[αγγλική γλώσσα]]: ''Mary I'', [[18 Φεβρουαρίου]] [[1516]] – [[17 Νοεμβρίου]] [[1558]])<ref>{{cite web |title=Queen Mary I |date=2004–2009 |publisher=Historic Royal Palaces |accessdate=19 Νοεμβρίου 2009 |url=http://www.hrp.org.uk/learninganddiscovery/Discoverthehistoricroyalpalaces/monarchs/maryI.aspx}}</ref> ήταν [[Μονάρχης|βασίλισσα]] της [[Αγγλία|Αγγλίας]] και της [[Ιρλανδία|Ιρλανδίας]] από τις [[19 Ιουλίου]] [[1553]] μέχρι τον θάνατό της. Έμεινε γνωστή για την προσπάθειά της να αναστηλώσει τον [[Καθολική Εκκλησία|Ρωμαιοκαθολικισμό]] στην Αγγλία όταν διαδέχτηκε στο θρόνο τον ετεροθαλή αδελφό της, [[Εδουάρδος ΣΤ΄ της Αγγλίας|Εδουάρδο ΣΤ΄]]. Κατά τη βασιλεία της διέταξε το κάψιμο στην πυρά περίπου 300 αντιφρονούντων, αποκτώντας έτσι το προσωνύμιο ''Αιμοσταγής Μαρία'' ('''''Bloody Mary'''''), όπως έμεινε ευρέως γνωστή. Η προσπάθειά της για την αναβίωση του Καθολικισμού στη χώρα ανατράπηκε από την ετεροθαλή αδελφή και διάδοχό της, [[Ελισάβετ Α΄ της Αγγλίας|Ελισάβετ Α΄]].
 == Παιδική ηλικία και πρώιμα χρόνια ==
-Η Μαίρη ήταν το μόνο παιδί του [[Ερρίκος Η΄ της Αγγλίας|Ερρίκου Η΄]] και της πρώτης συζύγου του [[Αικατερίνη της Αραγωνίας|Αικατερίνης της Αραγωνίας]] που έφτασε στην ενηλικίωση. Η μητέρα της είχε πολλές αποβολές, και της Μαίρης είχαν προηγηθεί μια θνησιγενής αδελφή και τρία βραχύβια αδελφάκια.<ref>Waller, Maureen (2006). Sovereign Ladies: The Six Reigning Queens of England. New York: St. Martin's Press</ref> Μέσω της μητέρας της, ήταν εγγονή των Καθολικών Βασιλέων, δηλ. του [[Φερδινάνδος Β΄ της Αραγωνίας|Φερδινάνδου Β΄ της Αραγωνίας]] και της [[Ισαβέλλα Α΄ της Καστίλης|Ισαβέλλας Α΄ της Καστίλης]]. Γεννήθηκε στο [[Παλάτι της Πλακεντίας]] στο [[Γκρήνουιτς (Λονδίνο)|Γκρήνουιτς]] του [[Λονδίνο|Λονδίνου]]. Η Μαίρη ήταν ένα ασθενικό κορίτσι που είχε φτωχή όραση και έπασχε από [[Ιγμορίτιδα|ιγμορίτιδα]] και φρικτούς πονοκεφάλους.
+Η Μαρία ήταν το μόνο παιδί του [[Ερρίκος Η΄ της Αγγλίας|Ερρίκου Η΄]] και της πρώτης συζύγου του [[Αικατερίνη της Αραγoνίας|Αικατερίνης της Αραγωνίας]] που έφτασε στην ενηλικίωση. Η μητέρα της είχε πολλές αποβολές, και της Μαρίας είχαν προηγηθεί μια θνησιγενής αδελφή και τρία βραχύβια αδελφάκια.<ref>Waller, Maureen (2006). Sovereign Ladies: The Six Reigning Queens of England. New York: St. Martin's Press</ref> Μέσω της μητέρας της, ήταν εγγονή των [[Καθολικοί Μονάρχες|Καθολικών Βασιλέων]], δηλαδή του [[Φερδινάνδος Β΄ της Αραγωνίας|Φερδινάνδου Β΄ της Αραγωνίας]] και της [[Ισαβέλλα Α΄ της Καστίλης|Ισαβέλλας Α΄ της Καστίλης]]. Γεννήθηκε στο [[Παλάτι της Πλακεντίας]] στο Γκρήνουιτς του [[Λονδίνο|Λονδίνου]]. Η Μαίρη ήταν ένα ασθενικό κορίτσι που είχε κακή όραση και έπασχε από [[Ιγμορίτιδα|ιγμορίτιδα]] και φρικτούς πονοκεφάλους.
 === Εκπαίδευση και σχέδια γάμου ===
-Παρά τα προβλήματά της, η Μαίρη ήταν ένα πρόωρα ανεπτυγμένο κορίτσι. Λεγόταν επίσης ότι η πριγκίπισσα ήταν πολύ όμορφη κατά την νεότητα της. Ένα μεγάλο μέρος της πρώιμης εκπαίδευσής της οφειλόταν στην μητέρα της, που συμβουλεύθηκε τον Ισπανό [[Ουμανισμός|ουμανιστή]] [[Χουάν Λουίς Βίβες]], ο οποίος έγραψε κατά παραγγελίαν της μια πραγματεία περί εκπαιδεύσεως των κοριτσιών.
+Παρά τα προβλήματά της, η Μαρία ήταν ένα πρόωρα ανεπτυγμένο κορίτσι. Λεγόταν επίσης ότι η πριγκίπισσα ήταν πολύ όμορφη κατά την νεότητα της. Ένα μεγάλο μέρος της πρώιμης εκπαίδευσής της οφειλόταν στην μητέρα της, που συμβουλεύθηκε τον Ισπανό [[Ουμανισμός|ουμανιστή]] Χουάν Λουίς Βίβες, ο οποίος έγραψε κατά παραγγελίαν της μια πραγματεία περί εκπαιδεύσεως των κοριτσιών.
 == Ανάρρηση ==
-Στις 6 Ιουλίου 1553, σε ηλικία 15 ετών, ο Εδουάρδος ΣΤ΄ πέθανε από [[Φυματίωση|φυματίωση]]. Ο Εδουάρδος δεν ήθελε το στέμμα να πάει στη Μαίρη, για την οποία φοβόταν ότι θα αποκαθιστούσε τον Καθολικισμό και θα καταργούσε τις μεταρρυθμίσεις του, καθώς και αυτές του Ερρίκου Η΄. Απέκλεισε την Μαρία και την Ελισάβετ από την διαδοχή και όρισε διάδοχό του την λαίδη [[Τζέιν Γκρέυ]] (Jane Grey), εγγονή μιας αδερφής του Ερρίκου Η΄.
+Στις 6 Ιουλίου 1553, σε ηλικία 15 ετών, ο [[Εδουάρδος ΣΤ΄ της Αγγλίας|Εδουάρδος ΣΤ΄]] πέθανε από [[Φυματίωση|φυματίωση]]. Ο Εδουάρδος δεν ήθελε το στέμμα να πάει στη Μαίρη, για την οποία φοβόταν ότι θα αποκαθιστούσε τον Καθολικισμό και θα καταργούσε τις μεταρρυθμίσεις του, καθώς και αυτές του Ερρίκου Η΄. Απέκλεισε την Μαρία και την Ελισάβετ από την διαδοχή και όρισε διάδοχό του την [[Τζέιν Γκρέυ|Λαίδη Τζέην Γκρέυ]], εγγονή μιας αδερφής του Ερρίκου Η΄.
-Στις 10 Ιουλίου του 1553 η Τζέιν Γκρέυ στέφθηκε βασίλισσα αλλά εννέα μόλις μέρες αργότερα, η Μαρία κατόρθωσε να ανατρέψει την κατάσταση. Η Τζέιν Γκρέυ καθαιρέθηκε και φυλακίστηκε και η Μαρία ανακηρύχθηκε βασίλισσα.
+Στις 10 Ιουλίου του 1553 η Τζέην Γκρέυ στέφθηκε βασίλισσα αλλά εννέα μόλις μέρες αργότερα, η Μαρία κατόρθωσε να ανατρέψει την κατάσταση. Η Τζέην Γκρέυ καθαιρέθηκε και φυλακίστηκε και η Μαρία ανακηρύχθηκε βασίλισσα.
 ==Γάμος==
-Στα 37 της χρόνια παντρεύτηκε τον πρίγκιπα Φίλιππο της Ισπανίας, τον μετέπειτα [[Φίλιππος Β΄ της Ισπανίας|Φίλιππο Β΄]], παρά την αντίδραση του Κοινοβουλίου, του λαού και αυτών των συμβούλων της. Ο φόβος ότι η Αγγλία θα εξαρτάται πλέον από τους Αψβούργους, προκάλεσε στις παραμονές του γάμου τη λεγόμενη "Εξέγερση του Wyatt", κατά την οποία ο Thomas Wyatt επεδίωξε την καθαίρεση της βασίλισσας υπέρ της Ελισάβετ και την επιστροφή του Προτεσταντισμού. Η εξέγερση κατεστάλη άμεσα στις αρχές του 1554 και είχε σαν συνέπεια την εκτέλεση του Wyatt, της Τζέιν Γκρέυ, του πατέρα της και του συζύγου της.
+Στα 37 της χρόνια παντρεύτηκε τον [[Φίλιππος Β΄ της Ισπανίας|Φίλιππο της Ισπανίας]], μετέπειτα ''Φίλιππο Β΄'', παρά την αντίδραση του [[Κοινοβούλιο του Ηνωμένου Βασιλείου|Κοινοβουλίου]], του λαού και αυτών των συμβούλων της. Ο φόβος ότι η Αγγλία θα εξαρτάται πλέον από τους Αψβούργους, προκάλεσε στις παραμονές του γάμου τη λεγόμενη "Εξέγερση του Ουάυατ", κατά την οποία ο Τόμας Ουάυατ επεδίωξε την καθαίρεση της βασίλισσας υπέρ της Ελισάβετ και την επιστροφή του Προτεσταντισμού. Η εξέγερση κατεστάλη άμεσα στις αρχές του 1554 και είχε σαν συνέπεια την εκτέλεση του Ουάυατ, της Τζέην Γκρέυ, του πατέρα της και του συζύγου της.
-Ο γάμος έγινε τον Ιούλιο του 1554 στον καθεδρικό ναό του Winchester και ο Φίλιππος έγινε κι αυτός βασιλιάς της Αγγλίας, με πλήρη δικαιώματα, τουλάχιστον όσο ζούσε η Μαρία. Η Μαρία έγινε με τον γάμο βασίλισσα της Νεάπολης και ψιλώ ονόματι βασίλισσα της Ιερουσαλήμ.
-Τον Σεπτέμβριο του 1554 η Μαρία παρουσίασε συμπτώματα εγκυμοσύνης, αλλά τον Ιούλιο του 1555 απεδείχθη ότι επρόκειτο περί ψευδοκύησης. Διάδοχος παρέμενε η Προτεστάντισσα Ελισάβετ. Ο Φίλιππος έφυγε για να πολεμήσει τους Γάλλους στην Φλάνδρα.
+Ο γάμος έγινε τον Ιούλιο του 1554 στον Καθεδρικό Ναό του [[Ουίντσεστερ]] και ο Φίλιππος έγινε κι αυτός βασιλιάς της Αγγλίας, με πλήρη δικαιώματα, τουλάχιστον όσο ζούσε η Μαρία. Η Μαρία έγινε με τον γάμο βασίλισσα της [[Βασίλειο της Νεαπόλεως|Νεάπολης]] και διεκδικήτρια βασίλισσα της [[Βασίλειο της Ιερουσαλήμ|Ιερουσαλήμ]].
+Τον Σεπτέμβριο του 1554 η Μαρία παρουσίασε συμπτώματα εγκυμοσύνης, αλλά τον Ιούλιο του 1555 απεδείχθη ότι επρόκειτο περί ψευδοκύησης. Διάδοχος παρέμενε η Προτεστάντισσα Ελισάβετ. Ο Φίλιππος έφυγε για να πολεμήσει τους Γάλλους στην [[Φλάνδρα]].
 ==== Θρησκευτική πολιτική ====
 Λίγο μετά την ανάρρησή της η Μαρία εξέδωσε διακήρυξη με την οποία δήλωνε ότι δεν θα υποχρέωνε κανένα υπήκοό της να ακολουθήσει το θρήσκευμά της. Τρεις μήνες μετά, εξέχοντες Προτεστάντες εκκλησιαστικοί φυλακίστηκαν. Στο πρώτο Κοινοβούλιο της Μαρίας, ο γάμος των γονέων της κηρύχθηκε έγκυρος, καταργήθηκαν οι θρησκευτικοί νόμοι του Εδουάρδου ΣΤ΄ και επανήλθε -μεταξύ άλλων- η αγαμία του κλήρου.
-[[file:El cardenal Reginald Pole, por Sebastiano del Piombo.jpg|thumb|250px|Σεμπαστιάνο ντελ Πιόμπο : Ρέτζιναλντ Πόουλ, 1540]]
+[[file:El cardenal Reginald Pole, por Sebastiano del Piombo.jpg|thumb|250px|''Ρέτζιναλντ Πόουλ'', Σεμπαστιάνο ντελ Πιόμπο (1540).]]
-Η Μαρία αποδοκίμαζε την θρησκευτική πολιτική του πατέρα της και των κηδεμόνων του αδελφού της και επεδίωκε συμφιλίωση με την Ρώμη. Οι συνεννοήσεις της με τον [[Πάπας Ιούλιος Γ΄|Ιούλιο Γ']] κατέληξαν στην επαναφορά της Αγγλίας στην εκκλησιαστική δικαιοδοσία της Ρώμης και στην αναβίωση των νόμων κατά των αιρέσεων (Heresy Acts, Νοέμβριος 1554). Η μόνη παραχώρηση που έκανε ο πάπας ήταν να παραμείνουν τα δημευθέντα εκκλησιαστικά κτήματα στα χέρια των νέων κατόχων τους. <ref>Loades, David M. (1989) Mary Tudor: A Life. Oxford</ref>
+Η Μαρία αποδοκίμαζε την θρησκευτική πολιτική του πατέρα της και των κηδεμόνων του αδελφού της και επεδίωκε συμφιλίωση με την Ρώμη. Οι συνεννοήσεις της με τον [[Πάπας Ιούλιος Γ΄|Πάπα Ιούλιο Γ΄]] κατέληξαν στην επαναφορά της Αγγλίας στην εκκλησιαστική δικαιοδοσία της Ρώμης και στην αναβίωση των νόμων κατά των αιρέσεων (Νοέμβριος 1554). Η μόνη παραχώρηση που έκανε ο πάπας ήταν να παραμείνουν τα δημευθέντα εκκλησιαστικά κτήματα στα χέρια των νέων κατόχων τους. <ref>Loades, David M. (1989) Mary Tudor: A Life. Oxford</ref>
-Βάσει των Heresy Acts, 283 Προτεστάντες εκτελέστηκαν, ενώ περίπου 800 πλούσιοι Προτεστάντες προτίμησαν την εξορία. Οι διωγμοί διήρκεσαν μέχρι τέλους της βασιλείας της Μαρίας και παρόξυναν τα πνεύματα στην Αγγλία κατά του Καθολικισμού και της Ισπανίας.
+Βάσει των Αιρετικών Διαταγμάτων, 283 Προτεστάντες εκτελέστηκαν, ενώ περίπου 800 πλούσιοι Προτεστάντες προτίμησαν την εξορία. Οι διωγμοί διήρκεσαν μέχρι τέλους της βασιλείας της Μαρίας και παρόξυναν τα πνεύματα στην Αγγλία κατά του Καθολικισμού και της Ισπανίας.
-Ακολούθως ο [[Πάπας]] διόρισε τον Καρδινάλιο [[Ρέτζιναλντ Πόουλ]] παπικό λεγάτο στην Αγγλία. Ο Πόουλ ήταν μακρινός συγγενής της Μαρίας, γιος της παιδαγωγού της Μάργκαρετ Πόουλ, που την εκτέλεσε ως Καθολική ο Ερρίκος Η΄. Ο Πόουλ ήρθε στην Αγγλία και έγινε [[αρχιεπίσκοπος του Καντέρμπουρι]].
+Ακολούθως ο Πάπας διόρισε τον Καρδινάλιο Ρέτζιναλντ Πόουλ παπικό λεγάτο στην Αγγλία. Ο Πόουλ ήταν μακρινός συγγενής της Μαρίας, γιος της παιδαγωγού της Μάργκαρετ Πόουλ, που την εκτέλεσε ως Καθολική ο Ερρίκος Η΄. Ο Πόουλ ήρθε στην Αγγλία και έγινε [[Αρχιεπίσκοπος Καντουαρίας|αρχιεπίσκοπος του Κάντερμπερυ]].
 ==Εξωτερική πολιτική==
+Κατά την βασιλεία της Μαρίας Άγγλοι έποικοι εγκαταστάθηκαν σε δημευμένα κτήματα της κεντρικής Ιρλανδίας. Τον Ιανουάριο του 1556 ο [[Κάρολος E΄ της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας|Κάρολος Ε΄]] παραιτήθηκε και ο Φίλιππος έγινε βασιλιάς της Ισπανίας. Επέστρεψε στην Αγγλία τον Ιούλιο του 1557 για να πείσει την Μαρία να συμμετάσχει σε πόλεμο κατά της Γαλλίας. Η Μαρία ήταν πρόθυμη, οι σύμβουλοί της αντιδρούσαν και τελικά η συμμετοχή αποφασίστηκε. Το αποτέλεσμα ήταν να χάσει η Αγγλία το [[Καλαί]], την μόνη κτήση που της απέμενε στην [[ηπειρωτική Ευρώπη]].
-Κατά την βασιλεία της Μαρίας Άγγλοι έποικοι εγκαταστάθηκαν σε δημευμένα κτήματα της κεντρικής Ιρλανδίας.
-Τον Ιανουάριο του 1556 ο Κάρολος Ε΄ παραιτήθηκε και ο Φίλιππος έγινε βασιλιάς της Ισπανίας. Επέστρεψε στην Αγγλία τον Ιούλιο του 1557 για να πείσει την Μαρία να συμμετάσχει σε πόλεμο κατά της Γαλλίας. Η Μαρία ήταν πρόθυμη, οι σύμβουλοί της αντιδρούσαν και τελικά η συμμετοχή αποφασίστηκε. Το αποτέλεσμα ήταν να χάσει η Αγγλία το Καλαί, την μόνη κτήση που της απέμενε στην ηπειρωτική Ευρώπη.
 ===Τέλος και Διαδοχή===
-[[File:St james palace.jpg|thumb|Το παλάτι του Αγίου Ιακώβου.]]
+[[File:St james palace.jpg|thumb|Το Παλάτι του Αγίου Ιακώβου.]]
-Στα τελευταία της χρόνια η βασίλισσα ήταν σωματικό και ψυχικό ράκος. Κατά τη νεότητά της είχε υπάρξει γνωστή για την ομορφιά της, ενώ κατά το τέλος της ζωής της περιγράφεται από σύγχρονα της πρόσωπα ότι είχε εμφάνιση γηραιότερη από την πραγματική της ηλικία, λόγω των προβλημάτων και των εγνοιών που είχε.<ref>Whitelock, Anna (2009). Mary Tudor: England's First Queen. London:Bloomsbury</ref> Υπέφερε από συχνές καταθλιπτικές περιόδους και η αντιδημοτικότητά της την βασάνιζε. Ο Βενετός πρέσβης Τζοβάννι Μικιέλι αφηγείται πόσο μεγάλη ήταν η διαφορά με την αρχή της βασιλείας της, καθώς είχε απολαύσει τέτοια λαοφιλία "όση δεν είχε εκφραστεί προς κανέναν από τους ηγεμόνες αυτού του βασιλείου."<ref>όπου και παραπάνω, σελ.297</ref> Επιπλέον εκδηλώθηκαν προβλήματα υγείας, τα οποία ταλαιπωρούσαν τη Μαρία από νεαρή ηλικία, που σχετίζονταν με προβλήματα της εμμηνόρροιας. Στα ύστερα χρόνια της υφίστατο συχνά [[αφαίμαξη|αφαιμάξεις]] για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων, με αποτέλεσμα να φαίνεται συχνά χλωμή και αδύναμη.
+Στα τελευταία της χρόνια η βασίλισσα ήταν σωματικό και ψυχικό ράκος. Κατά τη νεότητά της είχε υπάρξει γνωστή για την ομορφιά της, ενώ κατά το τέλος της ζωής της περιγράφεται από σύγχρονα της πρόσωπα ότι είχε εμφάνιση γηραιότερη από την πραγματική της ηλικία, λόγω των προβλημάτων και των εγνοιών που είχε.<ref>Whitelock, Anna (2009). Mary Tudor: England's First Queen. London:Bloomsbury</ref> Υπέφερε από συχνές καταθλιπτικές περιόδους και η αντιδημοτικότητά της την βασάνιζε. Ο Βενετός πρέσβης Τζοβάννι Μικιέλι αφηγείται πόσο μεγάλη ήταν η διαφορά με την αρχή της βασιλείας της, καθώς είχε απολαύσει τέτοια λαοφιλία "''όση δεν είχε εκφραστεί προς κανέναν από τους ηγεμόνες αυτού του βασιλείου''."<ref>όπου και παραπάνω, σελ.297</ref> Επιπλέον εκδηλώθηκαν προβλήματα υγείας, τα οποία ταλαιπωρούσαν τη Μαρία από νεαρή ηλικία, που σχετίζονταν με προβλήματα της εμμηνόρροιας. Στα ύστερα χρόνια της υφίστατο συχνά [[αφαίμαξη|αφαιμάξεις]] για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων, με αποτέλεσμα να φαίνεται συχνά χλωμή και αδύναμη.
 Παρά την τραυματισμένη υγεία της, η Μαρία ήλπιζε μολαταύτα να φέρει ένα παιδί στον κόσμο. Μετά την επίσκεψη του Φιλίππου στην Αγγλία η Μαρία βίωσε μια δεύτερη ψεύτικη εγκυμοσύνη.
-Η κατάσταση της υγείας της Μαρίας επιδεινώθηκε περισσότερο με το χρόνο. Έπασχε από κρίσεις πυρετού, αϋπνία, πονοκεφάλους και δυσκολία στην όραση.<ref>ό.π, σελ. 300</ref> Τον Αύγουστο έπαθε [[Γρίπη]] και μεταφέρθηκε στο [[Παλάτι του Αγίου Ιακώβου]].
+Η κατάσταση της υγείας της Μαρίας επιδεινώθηκε περισσότερο με το χρόνο. Έπασχε από κρίσεις πυρετού, αϋπνία, πονοκεφάλους και δυσκολία στην όραση.<ref>ό.π, σελ. 300</ref> Τον Αύγουστο έπαθε [[γρίπη]] και μεταφέρθηκε στο [[Παλάτι του Αγίου Ιακώβου]] όπου πέθανε στις 17 Νοεμβρίου 1558 σε ηλικία 42 ετών. Την ίδια ημέρα πέθανε και ο Ρέτζιναλντ Πόουλ επίσης από γρίπη
 == Πρόγονοι  ==