Το Πορτραίτο της Τζένι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Το Πορτραίτο της Τζένι
Σκηνοθεσία	Γουίλιαμ Ντίτερλε
Παραγωγή	Ντέιβιντ Ο. Σέλζνικ ; Ντέιβιντ Χέμπστεντ
Σενάριο	Πολ Όσμπορν ; Πίτερ Μπερνέις ; Λεονάρντο Μπερκοβίτσι ; Ρόμπερτ Νέιθαν (Μυθιστόρημα)
Βασισμένο σε	Portrait of Jennie
Πρωταγωνιστές	Τζένιφερ Τζόουνς ; Τζόζεφ Κότεν ; Έθελ Μπάριμορ ; Λίλιαν Γκις ; Σέσιλ Κέλαγουεϊ
Μουσική	Κλοντ Ντεμπουσί ; Ντιμίτρι Τιόμκιν
Φωτογραφία	Τζόζεφ Άουγκουστ και Λι Γκαρμς
Διανομή	Ντέιβιντ Ο. Σέλζνικ και Netflix
Πρώτη προβολή	12/25/1948
Κυκλοφορία	1948
Διάρκεια	86 λεπτά
Προέλευση	Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής
Γλώσσα	Αγγλικά
	δεδομένα (π • σ • ε )

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 22:18, 18 Δεκεμβρίου 2021

Η ταινία Το Πορτραίτο της Τζένι (Πρωτότυπος τίτλος Portrait of Jennie), γνωστή και με τον τίτλο Ερωτική Παγίδα, είναι δράμα μυστηρίου και φαντασίας παραγωγής 1948 σε σκηνοθεσία Γουίλιαμ Ντίτερλε. Η ταινία είναι βασισμένη στο ομώνυμο μυθιστόρημα του Ρόμπερτ Νέιθαν που διασκευάστηκε για τη μεγάλη οθόνη από τους Πολ Όσμπορν, Πίτερ Μπερνέις και Λεονάρντο Μπερκοβίτσι. Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι οι: Τζένιφερ Τζόουνς, Τζόζεφ Κότεν και Έθελ Μπάριμορ. Η ταινία βραβεύτηκε με Όσκαρ Οπτικών Εφέ και ήταν υποψήφια επίσης για Όσκαρ Φωτογραφίας σε ασπρόμαυρη ταινία.

Πλοκή

Το 1934, ο φτωχός ζωγράφος Έμπεν Άνταμς (Τζόζεφ Κότεν), γνωρίζεται με ένα παράξενο κοριτσάκι ονόματι Τζένι Άπλετον (Τζένιφερ Τζόουνς) στο Σέντραλ Παρκ. Το κορίτσι αυτό μοιάζει βγαλμένο από ένα παραμυθένιο κόσμο, από μιαν άλλη εποχή και τα ρούχα του είναι παλαιότερης μόδας. Ο Έμπεν που μοχθεί να πουλήσει τους πίνακές του φτιάχνει το σχέδιο του κοριτσιού και η δίδα Σπίνεϊ (Έθελ Μπάριμορ) έμπορος τέχνης το αγοράζει και προθυμοποιείται να τον βοηθήσει να ωριμάσει ως καλλιτέχνης. Ο Έμπεν συνεχίζει να συναντά τη Τζένι, περιστασιακά. Οι συναντήσεις τους είναι τυχαίες και κάθε φορά Τζένι εμφανίζεται μεγαλωμένη. Μέσα σε λίγο καιρό το κοριτσάκι έχει γίνει κοπέλα, που οδεύει προς την ενηλικίωση. Ο Έμπεν διαπιστώνει ότι την έχει ερωτευτεί, αλλά σύντομα συνειδητοποιεί τα γεγονότα που του περιγράφει η κοπέλα αναφέρονται σε 10 με είκοσι χρόνια πρωτύτερα και ότι είναι ο μοναδικός που μπορεί να την δει. Μετά από έρευνα διαπιστώνει ότι η Τζένι έζησε στην περιοχή εκείνη της Νέας Υόρκης με την οικογένειά της 20 χρόνια πριν. Αρχίζει λοιπόν να αναρωτιέται αν πρόκειται για υπάρχον πρόσωπο ή για αποκύημα της φαντασίας του, ενώ παράλληλα συνεχίζονται οι συναντήσεις του και ο Έμπεν καταφέρνει να της κάνει το πορτραίτο. Το "Πορτραίτο της Τζένι" φέρνει ανέλπιστη επιτυχία και τύχη στη ζωή του Έμπεν, αλλά μετά την ολοκλήρωσή του, η κοπέλα εξαφανίζεται. Τότε ο Έμπεν προσπαθεί να καταφέρει το αδύνατο...να ενώσει το παρόν με το παρελθόν.

Πληροφορίες παραγωγής

Η σχέση του Ντέιβιντ Ο. Σέλζνικ με την Τζένιφερ Τζόουνς το 1943, έκανε τον παραγωγό του Όσα Παίρνει ο Άνεμος και του Ρεβέκκα να ασχολείται σχεδόν αποκλειστικά με την καριέρα της ηθοποιού. Επέλεγε λοιπόν προσεκτικά τα σενάρια και τους ρόλους που ήταν κομμένοι και ραμμένοι στα μέτρα της. Το μυθιστόρημα του Ρόμπερτ Νέιθαν του 1940, αποτέλεσε επίσης φιλόδοξο εγχείρημα του παραγωγού προκειμένου να προωθηθεί η καριέρα της μετέπειτα συζύγου του.

Τα γυρίσματα ξεκίνησαν το 1947 στη Νέα Υόρκη και στη Βοστόνη, αλλά ο Σέλζνικ δεν ήταν ικανοποιημένος με το αποτέλεσμα, ζήτησε να ξαναγυριστούν κάποιες σκηνές και απέλυσε πέντε σεναριογράφους πριν την ολοκλήρωση των γυρισμάτων το 1948. Εφόσον η ταινία ανήκει στο είδος φαντασίας, ο Σέλζνικ επέμεινε τα γυρίσματα να είναι εξωτερικά, επιλέγοντας τοποθεσίες στη Μασαχουσέτη και στη Νέα Υόρκη, πράγμα που αύξησε το κόστος παραγωγής^[1]. Οι σκηνές του τελευταίου μισαώρου της ταινίας γυρίστηκαν σε πράσινη και καφέ φωτογραφία, ενώ η τελική λήψη του πορτραίτου γυρίστηκε σε τεχνικόλορ. Το πορτραίτο της Τζένι, δημιουργήθηκε από τον Ρόμπερτ Μπράκμαν.

Η ταινία ήταν ασυνήθιστη για την εποχή που γυρίστηκε και δεν είχε τίτλους έναρξης. Τα ονόματα των συντελεστών εμφανίζονται στο τέλος. Η ταινία φημίζεται επίσης για τη φωτογραφία του Τζόζεφ Όουγκαστ, η οποία δίνει στο θεατή να καταλάβει την ψύχωση του πρωταγωνιστή με την Τζένι. Κάποιες λήψεις δίνουν στο θεατή την ψευδαίσθηση ότι πάρθηκαν από καμβά.

Υποδοχή

Όταν η ταινία έκανε πρεμιέρα στις αίθουσες το 1948, δεν έκανε επιτυχία, αλλά τώρα πια θεωρείται κλασσική του είδους φαντασίας. Ο Μπόσλεϊ Κράουδερ των New York Times την αποκάλεσε ανεπαρκή και απογοητευτική^[2], ενώ το περιοδικό Variety έγραψε ότι τα γεγονότα αποδόθηκαν με στυλ, γούστο και αξιοπρέπεια^[3].

Βραβεία

Βραβεία Ακαδημίας Κινηματογράφου (Όσκαρ)

Βράβευση:

Οπτικών και Ηχητικών Εφέ - Πολ Ίγκλερ, Τζόζεφ ΜακΜίλαν Τζόνσον, Ράσελ Σίρμαν, Κλάρενς Σλίφερ, Τζαρλς Λ. Φρίμαν και Τζέιμς Τζ. Στιούαρτ

Υποψηφιότητα:

Φωτογραφίας σε ασπρόμαυρη ταινία - Τζόζεφ Όουγκαστ

Παραπομπές

↑ Cotton, Joseph. Vanity Will Get You Somewhere, iUniverse (2000).
↑ Crowther, Bosley. "Selznick's 'Portrait of Jennie,' With Cotten and Jennifer Jones, Opens at Rivoli," New York Times (March 30, 1949).
↑ Variety Staff. "Portrait of Jennie is an unusual screen romance. The story of an ethereal romance between two generations is told with style, taste and dignity.," Variety (Dec. 31, 1947).

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Το Πορτραίτο της Τζένι στην IMDb

[1] Cotton, Joseph. Vanity Will Get You Somewhere, iUniverse (2000).

[2] Crowther, Bosley. "Selznick's 'Portrait of Jennie,' With Cotten and Jennifer Jones, Opens at Rivoli," New York Times (March 30, 1949).

[3] Variety Staff. "Portrait of Jennie is an unusual screen romance. The story of an ethereal romance between two generations is told with style, taste and dignity.," Variety (Dec. 31, 1947).

[1]

[2]

[3]

@@ Γραμμή 57: / Γραμμή 57: @@
 [[Κατηγορία:Ταινίες σε παραγωγή Ντέιβιντ Ο. Σέλζνικ]]
 [[Κατηγορία:Αμερικανικές ασπρόμαυρες ταινίες]]
+[[Κατηγορία:Ταινίες τοποθετημένες στη Νέα Υόρκη]]