Λευκή τρομοκρατία (Ελλάδα): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Οπτική επεξεργασία Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{Μορφοποίηση}}

Στην [[Ελλάδα]], ο όρος '''Λευκή Τρομοκρατία''' χρησιμοποιήθηκε για να χαρακτηρίσει το κλίμα διώξεων και βίας που ξέσπασε εις βάρος των φιλικά προσκείμενων στο [[ΕΑΜ]] και το [[ΚΚΕ]] Ελλήνων αμέσως μετά την υπογραφή της [[Συμφωνία της Βάρκιζας|Συμφωνίας της Βάρκιζας]]{{cref|α}} το [[Φεβρουάριος|Φλεβάρη]] του [[1945]]<ref>{{Cite web |url=http://www.evrytan.gr/ENCYKLOPAIDIA0/isroria2/O_emfylios.htm |title=Το ξέσπασμα της Λευκής Τρομοκρατίας(www.evrytan.gr) |accessdate=2019-04-17 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20130330091458/http://www.evrytan.gr/ENCYKLOPAIDIA0/isroria2/O_emfylios.htm |archivedate=2013-03-30 |url-status=dead }}</ref>.
Στην [[Ελλάδα]], ο όρος '''Λευκή Τρομοκρατία''' χρησιμοποιήθηκε για να χαρακτηρίσει το κλίμα διώξεων και βίας που ξέσπασε εις βάρος των φιλικά προσκείμενων στο [[ΕΑΜ]] και το [[ΚΚΕ]] Ελλήνων αμέσως μετά την υπογραφή της [[Συμφωνία της Βάρκιζας|Συμφωνίας της Βάρκιζας]]{{cref|α}} το [[Φεβρουάριος|Φλεβάρη]] του [[1945]]<ref>{{Cite web |url=http://www.evrytan.gr/ENCYKLOPAIDIA0/isroria2/O_emfylios.htm |title=Το ξέσπασμα της Λευκής Τρομοκρατίας(www.evrytan.gr) |accessdate=2019-04-17 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20130330091458/http://www.evrytan.gr/ENCYKLOPAIDIA0/isroria2/O_emfylios.htm |archivedate=2013-03-30 |url-status=dead }}</ref>.



Έκδοση από την 11:15, 15 Δεκεμβρίου 2021

Στην Ελλάδα, ο όρος Λευκή Τρομοκρατία χρησιμοποιήθηκε για να χαρακτηρίσει το κλίμα διώξεων και βίας που ξέσπασε εις βάρος των φιλικά προσκείμενων στο ΕΑΜ και το ΚΚΕ Ελλήνων αμέσως μετά την υπογραφή της Συμφωνίας της Βάρκιζαςα[›] το Φλεβάρη του 1945[1].

Κύρια δύναμη κρούσης της Λευκής Τρομοκρατίας ήταν δεξιοί και ακροδεξιοί παρακρατικοί ένοπλοι σχηματισμοί, οι οποίοι σε μεγάλο βαθμό απαρτίζονταν από πρώην μέλη των Ταγμάτων Ασφαλείας, αλλά και από συγγενείς σκοτωμένων από τον ΕΛΑΣ[εκκρεμεί παραπομπή] κατά τη διάρκεια της Κατοχής και κατά δεύτερο λόγο η Χωροφυλακή και η Εθνοφυλακή[2]. Συχνά αυτές οι επιχειρήσεις είχαν άμεσο καθοδηγητή τις ίδιες τις κρατικές Αρχές και στελέχη των τότε κυβερνήσεων[3]. Οι πράξεις βίας περιλάμβαναν ακόμα και αποκεφαλισμούς Κομμουνιστών και όχι μόνο (μεταφορά των κομμένων κεφαλών από πόλη σε πόλη ή από χωριό σε χωριό για "παραδειγματισμό"[4] αλλά και για να εισπραχθούν τα χρήματα από επικηρύξεις).

Το κύμα τρομοκρατίας μετά την παράδοση των όπλων από τον ΕΛΑΣ, αποτυπώνεται ευκρινώς στη δήλωση της 5ης Ιουνίου 1945[2] των αρχηγών των κομμάτων του τότε Κέντρου (Θεμ. Σοφούλη, Ν. Πλαστήρα, Γ. Καφαντάρη, Εμμ. Τσουδερού και Αλ. Μυλωνά):

«Η εγκαθιδρυθείσα μετά το κίνημα του Δεκεμβρίου εις ολόκληρον την χώραν τρομοκρατία της άκρας Δεξιάς επεκτείνεται καθημερινώς, έχει δε προσλάβει ήδη έκτασιν και βιαιότητα καθιστώσαν αφόρητον την ζωήν των μη βασιλοφρόνων πολιτών, και αποκλείουσαν οιανδήποτε σκέψιν διεξαγωγής ελευθέρου δημοψηφίσματος ή εκλογών». Και ακόμη: «Αι τρομοκρατικαί οργανώσεις της άκρας Δεξιάς, εκ των οποίων αι κυριώτεραι είχον οπλισθή εν μέρει υπό των Γερμανών και παντειοτρόπως συνειργάσθησαν μετ' αυτών, όχι μόνον δεν αφωπλίσθησαν, όχι μόνον δεν διώκονται, αλλά αναφανδόν συμπράττουν με τα όργανα της τάξεως προς τελείαν κάθε δημοκρατικής πνοής κατάπνιξιν».

Το ξέσπασμα της Λευκής Τρομοκρατίας είχε σοβαρό αντίκτυπο και στο ξέσπασμα του Εμφυλίου Πολέμου και τη συγκρότηση του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδας, του οποίου, σύμφωνα με το Μάρκο Βαφειάδη, αρχικός σκοπός ήταν η αυτοάμυνα από τις επιθέσεις του παρακράτους[5].

Απώλειες από τη συμφωνία της Βάρκιζας μέχρι τις εκλογές του 1946

  • Φόνοι: 1289
  • Τραυματισμοί: 6671
  • Συλλήψεις: 34931
  • Βασανισμοί: 31632
  • Λεηλασίες-καταστροφές: 18767
  • Καταστροφές γραφείων: 677
  • Απόπειρες φόνων: 509
  • Βιασμοί γυναικών: 165[6]

Ως αριθμός, οι 1289 νεκροί που αποδίδονται στην Λευκή Τρομοκρατία, πιθανότατα βρίσκονται κοντά στην αλήθεια. Από τους νεκρούς αυτούς, οι 953 αποδίδονται σε παραστρατιωτικές οργανώσεις, οι 250 στην Εθνοφυλακή, οι 82 στη Χωροφυλακή και άλλοι 4 στα βρετανικά στρατεύματα[7].

Σημειώσεις

^ α: Η συμφωνία της Βάρκιζας εξασφάλισε την αμνήστευση μόνον των στελεχών του ΕΑΜ-ΕΛΑΣ αλλά άφησε ανοιχτό το έδαφος για τα «εγκλήματα ποινικού δικαίου» με βάση τα οποία θα διώκονταν όλοι οι υπόλοιποι. Ένα άγριο κυνηγητό θα ξεκινήσει από την αντίθετη πλευρά· αυτή τη φορά όμως μετά την κυριαρχία της Ο.Π.Λ.Α.

Παραπομπές

Πηγές