Ραλπατσέν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
μ Ο Pavlos1988 μετακίνησε τη σελίδα Χρήστης:Pavlos1988/πρόχειρο/Ραλπατσέν στην Ραλπατσέν: Δημιουργία λήμματος από πρόχειρο με το πρότυπο:πρόχειρο χρήστη+
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 29: Γραμμή 29:
* Stein, R. A. (1972). ''Tibetan Civilization''. Stanford, California: Stanford University Press.
* Stein, R. A. (1972). ''Tibetan Civilization''. Stanford, California: Stanford University Press.


{{DEFAULTSORT:}}
{{DEFAULTSORT:Ραλπατσέν}}

Έκδοση από την 23:03, 3 Νοεμβρίου 2021

Ο Ραλπατσέν (θιβετιανά: རལ་པ་ཅན, μεταγραφή Γουίλι: ra pal chen) ήταν Θιβετιανός Αυτοκράτορας που άκμασε στο α΄ μισό του 9ο αιώνα μ.Χ. Διατηρήθηκε στον θρόνο από το 815 μέχρι το 838 και θεωρείται ένας από τους ηγεμόνες που εδραίωσαν τον βουδισμό στην περιοχή του Θιβέτ[1].

Βιογραφία

Βασιλεία

Ο Ραλπατσέν γεννήθηκε γύρω στο 800. Ήταν γιος του αυτοκράτορα Σεναλέκ και εγγονός του Τίσογκ-ντέτσεν, επί βασιλείας του οποίου καθιερώθηκε ο βουδισμός ως η επίσημη θρησκεία του κράτους[2]. Ανήλθε στην εξουσία το 815, μετά τη δολοφονία του πατέρα του, παρά το γεγονός πως ήταν ο νεότερος από τους γιους του[3][4]. Κατά τα πρώτα χρόνια της βασιλείας του σύναψε συνθήκη ειρήνης με την κινεζική Δυναστεία των Τανγκ που επικυρώθηκε μεταξύ των 821-823 στη Λάσα[5] και έθεσε τέρμα σε μια σκληρή πολεμική αναμέτρηση[4][6].

Υπήρξε φανατικός υποστηρικτής του βουδισμού ιδρύοντας μοναστήρια με κρατικούς πόρους και παραχωρώντας σημαντικά προνόμια στους μοναχούς[7], τη συντήρηση των οποίων επωμίστηκαν οι ίδιοι οι υπήκοοι[3][7][8][9]. Η θρησκευτική και οικονομική πολιτική του Ραπαλτσέν, η ισχύς που απέκτησαν επί πολιτικών ζητημάτων οι μοναχοί και οι ξένες επιρροές που προέκυψαν στο εσωτερικό του κράτους εξαιτίας της παρουσίας Ινδών και Κινέζων στις τάξεις τους[7], αλλά και οι σκληρές διώξεις έναντι κάθε εκδήλωσης αντιβουδιστικών αισθημάτων[3] προκάλεσαν δυσαρέσκεια σε μεγάλο κομμάτι του πληθυσμού[7]. Ακόμα, υποστηρίζεται πως τα τελευταία χρόνια της βασιλείας του είχε απωλέσει τον έλεγχο του κράτους, ο οποίος βρισκόταν στα χέρια του υπουργικού του συμβουλίου, με τον ίδιο να περιορίζεται σε διακοσμητικό ρόλο[9]. Επί θητείας του, πραγματοποιήθηκε η σύνταξη του πρώτου σανσκριτο-θιβετιανού λεξικού από μικτή ομάδα Ινδών και Θιβετιανών λογίων[10].

Δολοφονία

Σύμφωνα με την επικρατέστερη εκδοχή[11] ο Ραλπατσέν ανατράπηκε και δολοφονήθηκε το 838 μαζί με τον πρωθυπουργό του από μερίδα ευγενών που ήταν πιστοί στη γηγενή θρησκεία των Μπον[7]. Κατά μια λιγότερο αποδεκτή θεωρία, ο θάνατός του οφειλόταν σε φυσικά αίτια. Τον διαδέχτηκε στον θρόνο o Λαντγκντάρμα, ο οποίος αναφέρεται ως μεγαλύτερος αδελφός του, που το 815 είχε παραγκωνιστεί στη διαδοχή από τους βουδιστές μοναχούς που ήλεγχαν το κράτος[7].

Δείτε επίσης

Παραπομπές

  1. ↑ Ζιάκας, Γρηγόρης Δ. (2008) [2006]. Ζιάκα, Αγγελική Γρ., επιμ. Θρησκείες και πολιτισμοί της Ασίας. Ινδοϊσμός, Ταοϊσμός, Κομφουκισμός, Βουδισμός, Θιβέτ και Ιαπωνία (β΄ έκδοση). Θεσσαλονίκη: Εκδόσεις Κορνηλία Σφακιανάκη. σελ. 376. 
  2. ↑ Ζιάκας (2008). σελ. 377.
  3. ↑ 3,0 3,1 3,2 Jianqiang, Liu (2015). Tibetan Environmentalists in China. The King of Dzi. Lanham, Maryland: Lexington Books. σελ. 12. 
  4. ↑ 4,0 4,1 Stein, R. A. (1972). Tibetan Civilization. Stanford, California: Stanford University Press. σελ. 68-69. 
  5. ↑ Richardson, H. E. (1978). «The Sino-Tibetan Treaty Inscription of A.D. 821/823 at Lhasa». The Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain and Ireland (Cambridge University Press) (2): 137. https://www.jstor.org/stable/25210955. 
  6. ↑ Smith, Vincent A. (1999). The Early History of India (γ΄ έκδοση). New Delhi: Atlantic Publishers & Dist. σελ. 364. 
  7. ↑ 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 Ζιάκας (2008). σελ. 385.
  8. ↑ Stein (1972). σελ. 143.
  9. ↑ 9,0 9,1 van Schaik, Sam (2011). Tibet. A History. New Heaven and London: Yale University Press. σελ. 44-45. 
  10. ↑ Huntington, John C.· Bangdel, Dina (2003). The Circle of Bliss. Buddhist Meditational Art. Columbus and Chicago: Serindia Publications. σελ. 39. 
  11. ↑ Schlieter, Jens. «Compassionate Killing or Conflict Resolution? The Murder of King Langdarma according to Tibetan Buddhist Sources». info-buddhism.com (στα Αγγλικά). Tibetan Buddhism in the West. Ανακτήθηκε στις 3 Νοεμβρίου 2021. 

Βιβλιογραφικές πηγές

  • Ζιάκας, Γρηγόρης Δ. (2008) [2006]. Ζιάκα, Αγγελική Γρ., επιμ. Θρησκείες και πολιτισμοί της Ασίας. Ινδοϊσμός, Ταοϊσμός, Κομφουκισμός, Βουδισμός, Θιβέτ και Ιαπωνία (β΄ έκδοση). Θεσσαλονίκη: Εκδόσεις Κορνηλία Σφακιανάκη.
  • Huntington, John C.· Bangdel, Dina (2003). The Circle of Bliss. Buddhist Meditational Art. Columbus and Chicago: Serindia Publications.
  • Jianqiang, Liu (2015). Tibetan Environmentalists in China. The King of Dzi. Lanham, Maryland: Lexington Books.
  • Richardson, H. E. (1978). «The Sino-Tibetan Treaty Inscription of A.D. 821/823 at Lhasa». The Journal of the Royal Asiatic Society of Great Britain and Ireland (Cambridge University Press) (2): σσ. 137-162.
  • Smith, Vincent A. (1999). The Early History of India (γ΄ έκδοση). New Delhi: Atlantic Publishers & Dist.
  • Stein, R. A. (1972). Tibetan Civilization. Stanford, California: Stanford University Press.


Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ραλπατσέν&oldid=9120323"