Ένας Αμερικανός στο Παρίσι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Ετικέτα: επεξεργασία κώδικα 2017
Γραμμή 14: Γραμμή 14:
μουσική = [[Τζορτζ Γκέρσουιν]] (Μουσική)<br /> [[Άιρα Γκέρσουιν]] (Στίχοι)<br /> Σολ Τσάπλιν<br /> [[Τζόνι Γκριν]] |
μουσική = [[Τζορτζ Γκέρσουιν]] (Μουσική)<br /> [[Άιρα Γκέρσουιν]] (Στίχοι)<br /> Σολ Τσάπλιν<br /> [[Τζόνι Γκριν]] |
}}
}}
Η ταινία '''''Ένας Αμερικανός στο Παρίσι''''' ([[Αγγλική γλώσσα|αγγλ.]] ''An American in Paris'') είναι μιούζικαλ του [[1951]] παραγωγής [[Metro-Goldwyn-Mayer]], σε σκηνοθεσία [[Βινσέντε Μινέλι]]. Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι ο [[Τζιν Κέλι]] (που δημιούργησε και τις χορογραφίες) και η [[Λέσλι Καρόν]]. Η μουσική επένδυση της ταινίας βασίστηκε στη μουσική σύνθεση του [[Τζορτζ Γκέρσουιν]] με τίτλο ''An American in Paris'', ενώ τους στίχους τον τραγουδιών έγραψε ο αδελφός του [[Άιρα Γκέρσουιν]]. Προσθήκες στο μουσικό θέμα της ταινίας έκαναν οι Σολ Τσάπλιν και Τζονι Γκριν και το σενάριο έγραψε ο Άλαν Τζέι Λέρνερ. Η ταινία βραβεύτηκε με [[Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας]] το [[1951]], ενώ έλαβε συνολικά έξι αγαλματίδια.
Η ταινία '''''Ένας Αμερικανός στο Παρίσι''''' ([[Αγγλική γλώσσα|αγγλ.]] ''An American in Paris'') είναι μιούζικαλ του [[1951]] παραγωγής [[Metro-Goldwyn-Mayer]], σε σκηνοθεσία [[Βινσέντε Μινέλι]]. Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι ο [[Τζιν Κέλι]] (που δημιούργησε και τις χορογραφίες) και η [[Λέσλι Καρόν]]. Η μουσική επένδυση της ταινίας βασίστηκε στη μουσική σύνθεση του [[Τζορτζ Γκέρσουιν]] με τίτλο ''An American in Paris'', ενώ τους στίχους τον τραγουδιών έγραψε ο αδελφός του [[Άιρα Γκέρσουιν]]. Προσθήκες στο μουσικό θέμα της ταινίας έκαναν οι Σολ Τσάπλιν και Τζονι Γκριν και το σενάριο έγραψε ο Άλαν Τζέι Λέρνερ. Η ταινία βραβεύτηκε με [[Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας]] το [[1951]], ενώ έλαβε συνολικά έξι αγαλματίδια. Το [[1993]] η ταινία χαρακτηρίστηκε από την [[Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου]] ως «πολιτιστικά, αισθητικά και ιστορικά σημαντική» και επιλέχθηκε να ενταχθεί στο [[Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου]] των [[Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής|Ηνωμένων Πολιτειών]].<ref >{{cite web | url = https://www.loc.gov/programs/national-film-preservation-board/film-registry/complete-national-film-registry-listing/ | title = ''Ο πλήρης κατάλογος ταινιών του Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου των Η.Π.Α'' |language=Αγγλικά | publisher = loc.gov | accessdate = 25 Οκτωβρίου 2021
}}</ref>


== Υπόθεση ==
== Υπόθεση ==

Έκδοση από την 12:13, 25 Οκτωβρίου 2021

Ένας Αμερικανός στο Παρίσι
An American in Paris
ΣκηνοθεσίαΒινσέντε Μινέλι
ΠαραγωγήΆρθουρ Φριντ
ΣενάριοΆλαν Τζέι Λέρνερ
Βασισμένο σεΈνας Αμερικανός στο Παρίσι
ΠρωταγωνιστέςΤζιν Κέλι
Λέσλι Καρόν
Όσκαρ Λεβάν
Νίνα Φοχ
ΜουσικήΤζορτζ Γκέρσουιν (Μουσική)
Άιρα Γκέρσουιν (Στίχοι)
Σολ Τσάπλιν
Τζόνι Γκριν
ΦωτογραφίαΆλφρεντ Γκικς και Τζον Άλτον
ΜοντάζΑντριέν Φαζάν
ΕνδυματολόγοςOrry-Kelly
Εταιρεία παραγωγήςMetro-Goldwyn-Mayer
ΔιανομήMetro-Goldwyn-Mayer και Netflix
Πρώτη προβολήCountry flag 11/11/1951
Κυκλοφορία1951
Διάρκεια113 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες Αμερικής
ΓλώσσαΑγγλικά
δεδομένα (π • σ • ε )

Η ταινία Ένας Αμερικανός στο Παρίσι (αγγλ. An American in Paris) είναι μιούζικαλ του 1951 παραγωγής Metro-Goldwyn-Mayer, σε σκηνοθεσία Βινσέντε Μινέλι. Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι ο Τζιν Κέλι (που δημιούργησε και τις χορογραφίες) και η Λέσλι Καρόν. Η μουσική επένδυση της ταινίας βασίστηκε στη μουσική σύνθεση του Τζορτζ Γκέρσουιν με τίτλο An American in Paris, ενώ τους στίχους τον τραγουδιών έγραψε ο αδελφός του Άιρα Γκέρσουιν. Προσθήκες στο μουσικό θέμα της ταινίας έκαναν οι Σολ Τσάπλιν και Τζονι Γκριν και το σενάριο έγραψε ο Άλαν Τζέι Λέρνερ. Η ταινία βραβεύτηκε με Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας το 1951, ενώ έλαβε συνολικά έξι αγαλματίδια. Το 1993 η ταινία χαρακτηρίστηκε από την Βιβλιοθήκη του Κογκρέσου ως «πολιτιστικά, αισθητικά και ιστορικά σημαντική» και επιλέχθηκε να ενταχθεί στο Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου των Ηνωμένων Πολιτειών.[1]

Υπόθεση

Ο Τζέρι Μάλιγκαν (Τζιν Κέλι), απόμαχος του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, ζει στο Παρίσι μετά τη λήξη του πολέμου, όπου προσπαθεί να καθιερωθεί ως ζωγράφος. Ο συγκάτοικος του Τζέρι, Άνταμ (Όσκαρ Λεβάν) είναι πιανίστας που προσπαθεί να ορθοποδήσει και συνεργάζεται με τον τραγουδιστή Ανρί Μπορέλ (Ζωρζ Γκέταρι). Κάποια στιγμή ο Τζέρι γνωρίζεται με την Μάιλο Ρόμπερτς (Νίνα Φοχ) μια μοναχική γυναίκα της καλής κοινωνίας που διατίθεται να τον βοηθήσει να διακριθεί ως ζωγράφος. Αλλά η Μάιλο ενδιαφέρεται περισσότερο για τον ίδιο τον Τζέρι παρά για την τέχνη του. Ο Τζέρι δεν ανταποκρίνεται στο φλερτ της κι ερωτεύεται τη Λιζ (Λέσλι Καρόν) μια Γαλλίδα που γνωρίζει σε εστιατόριο. Η Λιζ ερωτεύεται επίσης τον Τζέρι, αλλά έχει ήδη σχέση με τον Ανρί, πράγμα το οποίο ο Τζέρι αγνοεί.

Πληροφορίες Παραγωγής

Το Μιούζικαλ Ένας Αμερικανός στο Παρίσι, που σκηνοθέτησε ο Βινσέντε Μινέλι και του οποίου τις χορογραφίες δημιούργησε ο Τζιν Κέλι, οφείλει μεγάλο μέρος της επιτυχίας του (όπως και πολλά άλλα μιούζικαλ της Metro-Goldwyn-Mayer) στον παραγωγό Άρθουρ Φριντ, ο οποίος ανέθεσε στον Μινέλι την πρώτη του κινηματογραφική δουλειά το 1943 αναθετώντας του τη σκηνοθεσία του μιούζικαλ Καταφύγιο στους Αιθέρες (Cabin in the Sky). Ο Φριντ ανακάλυψε επίσης τον Τζιν Κέλι το 1940 στο Μπρόντγουεϊ. Ο Κέλι συνέλαβε την έμπνευση για τη δημιουργία της ταινίας όταν άκουσε την εκτέλεση του ομώνυμου ποιήματος του Άιρα Γκέρσουϊν στο Κάρνεζι Χολ. Ο σεναριογράφος Άλαν Τζέι Λέρνερ είχε αρχικά δημιουργήσει ένα απλό σενάριο με υπόθεση τη ζωή ενός Αμερικανού ζωγράφου στο Παρίσι, ο οποίος απορρίπτει το φλερτ μιας πλούσιας Αμερικάνας για χάρη της κοπέλας ενός φιλου του. Πάνω σε αυτό το σενάριο βασίστηκε ο Τζιν Κέλι για φτιάξει τις χορογραφίες της ταινίας υπό τις μελωδίες του Τζορτζ Γκέρσουιν. Η ταινία με τα μεγαλοπρεπή σκηνικά, τη σκηνοθεσία του Μινέλι, τις χορογραφίες του Κέλι, τη μουσική και τα τραγούδια των Άιρα και Τζορτζ Γκέρσουιν, έγινε σημείο αναφοράς για το είδος του μιούζικαλ και παρά το γεγονός ότι χαρακτηρίζεται από την υπερβολή της σκηνογραφίας και του ντεκόρ, εμπεριέχει μερικές από τις γοητευτικότερες σεκάνς στην ιστορία του Αμερικανικού Μιούζικαλ (συμπεριλαμβανομένης και της μακρόσυρτης τελικής σκηνής με τη χορογραφία στις νότες των μελωδιών του Γκέρσουϊν και με τα σκηνικά που αποτιούν φόρο τιμής στο έργο των Ραούλ Ντιφί, Βαν Γκόνγκ, Ρενουάρ, Ουτριλό και Τουλούζ Λωτρέκ).

Η ταινία σηματοδότησε την παρθενική εμφάνιση της γαλλίδας Λέσλι Καρόν στη μεγάλη οθόνη. Η Καρόν έμελλε να γίνει σταρ της ταινίας του 1958 Ζιζί (Gigi) επίσης σε σκηνοθεσία Βινσέντε Μινέλι και να προταθεί για βραβείο όσκαρ 2 φορές.

Αναγνώριση και Βραβεία

Η ταινία έλαβε θετικές κριτικές, έκανε υψηλές εισπράξεις στο box-office (άνω των 4.5 εκατομμυρίων δολαρίων)[2][3] κι έλαβε 8 υποψηφιότητες για όσκαρ. Ο Τζιν Κέλι πριν από τη βραδιά των βραβείων δήλωσε: Ο τρόπος σκέψης των περισσότερων στο Χόλιγουντ είναι παράξενος, καθώς φαίνεται ότι το είδος του μιούζικαλ δεν εκτιμάται όσο θα έπρεπε από τα μέλη της ακαδημίας, που το θεωρούν υποδυέστερο από τις δραματικές ταινίες. Σύμφωνα με μένα αυτό είναι ένα είδος σνομπισμού και την ίδια αντιμετώπιση έχουν και οι κωμωδίες. Την νύχτα των όσκαρ όμως οι απόψεις του Κέλι φάνηκαν μάλλον λανθασμένες καθώς η ταινία κατάφερε να αποσπάσει 6 όσκαρ, κατατροπώνοντας δυο από τις μεγαλύτερες ταινίες στην ιστορία του Αμερικανικού Κινηματογράφου τις: Λεωφορείον ο Πόθος (A Streetcar Named Desire, 1951) του Ηλία Καζάν και το Μια Θέση στον Ήλιο (A Place In The Sun, 1951) του Τζορτζ Στίβενς. Ο Τζιν Κέλι έλαβε κι ένα τιμήτικό όσκαρ για τις ικανότητες του ως ηθοποιός, χορευτής, τραγουδιστής και σκηνοθέτης, ενώ η ταινία διαγωνίστηκε επίσης στο Φεστιβάλ των Καννών του 1952[4].

Βράβευση:

  • Καλύτερης Ταινίας – Άρθουρ Φριντ
  • Καλλιτεχνικής διεύθυνσης (σκηνικών) σε έγχρωμη ταινία – Ε. Πρέστον Έιμς, Σέντρικ Γκίμπονς, Φ. Κίο Γκλίσον και Έντγουϊν Π. Γουίλις
  • Φωτογραφίας, Έγχρωμη ταινία – Τζον Άλτον και Άλφρεντ Τζιλκς
  • Κοστουμιών, Έγχρωμη ταινία - Όρι Κέλι, Γουόλτερ Πλάνκετ και Άιριν Σάραφ
  • Μουσικής Επένδυσης - Σολ Τσάπλιν και Τζόνι Γκριν
  • Σεναρίου – Άλαν Τζέι Λέρνερ

Υποψηφιότητα:

  • Σκηνοθεσίας – Βινσέντε Μινέλι
  • Μοντάζ - Αντριέν Φαζάν

Διαχρονικότητα

Το 1993 η ταινία επελέγη από τη Βιβλιοθήκη του Αμερικάνικου Κογκρέσου ως τμήμα του Εθνικού Μητρώου Κινηματογράφου.

Το 2006 το Αμερικανικό Ινστιτούτο Κινηματογράφου το κατέταξε στην 9η θέση στη λίστα με τα καλύτερα μιούζικαλ όλων των εποχών.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι


Παραπομπές

  1. ↑ «Ο πλήρης κατάλογος ταινιών του Εθνικό Μητρώο Κινηματογράφου των Η.Π.Α» (στα Αγγλικά). loc.gov. Ανακτήθηκε στις 25 Οκτωβρίου 2021. 
  2. ↑ Box Office Information for An American in Paris. The Numbers. Retrieved 13 Απριλίου 2012.
  3. ↑ 'Variety Top Film Grosses of 1951', Film Data for 1951 accessed 9 Μαΐου 2012
  4. ↑ «Festival de Cannes: An American in Paris». festival-cannes.com. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2011. 
Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ένας_Αμερικανός_στο_Παρίσι&oldid=9108343"