Βωμός της Νίκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Γραμμή 10: Γραμμή 10:


== Μετακίνηση ==
== Μετακίνηση ==
Ο βωμός αφαιρέθηκε από την Curia από τον Αυτοκράτορα [[Κωνστάντιος Β´|Κωνστάντιο Β']] το 357. Αργότερα αποκαταστάθηκε από τον Αυτοκράτορα [[Ιουλιανός|Ιουλιανό]], ο οποίος ήταν ο μόνος Αυτοκράτορας μετά τη μεταστροφή του [[Μέγας Κωνσταντίνoς|Κωνσταντίνου Α']] για να τηρήσει την [[Θρησκεία στην αρχαία Ρώμη|παραδοσιακή θρησκεία της Ρώμης]]. Ο βωμός αφαιρέθηκε ξανά από τον [[Γρατιανός|Γρατιανό]] το 382.
Ο βωμός αφαιρέθηκε από την Curia από τον Αυτοκράτορα [[Κωνστάντιος Β´|Κωνστάντιο Β']] το 357. Αργότερα αποκαταστάθηκε από τον [[Ιουλιανός|Ιουλιανό]], ο οποίος ήταν ο μόνος Αυτοκράτορας -μετά τη μεταστροφή του [[Μέγας Κωνσταντίνoς|Κωνσταντίνου Α']]- που τηρούσε την [[Θρησκεία στην αρχαία Ρώμη|παραδοσιακή θρησκεία της Ρώμης]]. Ο βωμός αφαιρέθηκε ξανά από τον [[Γρατιανός|Γρατιανό]] το 382.


Μετά το τέλος του Γρατιανού, ο [[Κόιντος Αυρήλιος Σύμμαχος|Κόντος Αυρήλιος Σύμμαχος]], [[Ρωμαϊκή σύγκλητος|συγκλητικός]] και [[Πολίαρχος|έπαρχος (preferctus) της Ρώμης]] που προσπάθησε να διατηρήσει τις θρησκευτικές παραδόσεις της Ρώμης, το 384 έγραψε στον νέο Αυτοκράτορα [[Ουαλεντινιανός Β΄|Βαλεντινιανό Β΄]] ζητώντας την αποκατάσταση του βωμού. <ref>Symmachus, [https://people.ucalgary.ca/~vandersp/Courses/texts/sym-amb/symrel3f.html ''Relation'' III]</ref> Στην Αυτοκρατορική αυλή του [[Μιλάνο|Μιλάνου]], ο νεαρός Αυτοκράτορας αρνήθηκε το αίτημα. [[Αμβρόσιος Μεδιολάνων|Ο Αμβρόσιος]] επίσκοπος του Μιλάνου έπεισε με επιτυχία τον Βαλεντινιανό Β΄ να αντισταθεί στο αίτημα να διατηρηθεί ο βωμός. <ref>Ambrose, [https://people.ucalgary.ca/~vandersp/Courses/texts/sym-amb/ambrepf.html ''Epistles'' XVII and XVIII]</ref> Ωστόσο δεν ήταν το κύριο πρόσωπο πίσω από το ψήφισμα, που αφαίρεσε τον βωμό, αν και συμμετείχε στη συζήτηση. <ref>Ambrose ''Epistles'' 57.2</ref>
Μετά το τέλος του Γρατιανού, ο [[Κόιντος Αυρήλιος Σύμμαχος|Κόντος Αυρήλιος Σύμμαχος]], [[Ρωμαϊκή σύγκλητος|συγκλητικός]] και [[Πολίαρχος|έπαρχος (preferctus) της Ρώμης]] που προσπάθησε να διατηρήσει τις θρησκευτικές παραδόσεις της Ρώμης, έγραψε το 384 στον νέο Αυτοκράτορα [[Ουαλεντινιανός Β΄|Βαλεντινιανό Β΄]] ζητώντας την αποκατάσταση του βωμού. <ref>Symmachus, [https://people.ucalgary.ca/~vandersp/Courses/texts/sym-amb/symrel3f.html ''Relation'' III]</ref> Στην Αυτοκρατορική αυλή του [[Μιλάνο|Μιλάνου]], ο νεαρός Αυτοκράτορας αρνήθηκε το αίτημα: ο [[Αμβρόσιος Μεδιολάνων|Αμβρόσιος]] επίσκοπος του Μιλάνου έπεισε με επιτυχία τον Βαλεντινιανό Β΄ να αντισταθεί στο αίτημα διατήρησης του βωμού. <ref>Ambrose, [https://people.ucalgary.ca/~vandersp/Courses/texts/sym-amb/ambrepf.html ''Epistles'' XVII and XVIII]</ref> Ωστόσο δεν ήταν το κύριο πρόσωπο πίσω από το ψήφισμα, που αφαίρεσε τον βωμό, αν και συμμετείχε στη συζήτηση. <ref>Ambrose ''Epistles'' 57.2</ref>


Περαιτέρω αιτήματα για την αποκατάσταση του βωμού εκτράπηκαν το 391 από ένα διάταγμα του αυτοκράτορα [[Θεοδόσιος Α΄|Θεοδοσίου Α΄]], ως μέρος των προσπαθειών του να διασφαλίσει ότι ο Χριστιανισμός ήταν η μόνη θρησκεία, που εφαρμόζεται στην Αυτοκρατορία. Ο βωμός αποκαταστάθηκε από τον σφετεριστή [[Φλάβιος Ευγένιος|Ευγένιο]] κατά τη διάρκεια της βραχύβιας κυριαρχίας του (392–394) σύμφωνα με τον Παυλίνο του Μιλάνου στη ''Ζωή του Αμβρόσιου.''
Περαιτέρω αιτήματα για την αποκατάσταση του βωμού αποτράπηκαν το 391 από ένα διάταγμα του Αυτοκράτορα [[Θεοδόσιος Α΄|Θεοδοσίου Α΄]], ως μέρος των προσπαθειών του για να διασφαλίσει, ότι ο Χριστιανισμός ήταν η μόνη θρησκεία, που εφαρμόζεται στην Αυτοκρατορία. Ο βωμός αποκαταστάθηκε από τον σφετεριστή [[Φλάβιος Ευγένιος|Ευγένιο]] κατά τη διάρκεια της βραχύβιας κυριαρχίας του (392–394) σύμφωνα με τον [[Παυλίνος του Μιλάνου|Παυλίνο του Μιλάνου]] στη ''Ζωή του Αμβρόσιου.''


Γράφοντας το 403, ο [[Κλαύδιος Κλαυδιανός|Κλ. Κλαυδιανός]] ανέφερε ότι το άγαλμα (αν όχι ο βωμός) ήταν τότε στο Κτήριο της Συγκλήτου. <ref>Claud. ''VI Cons. Hon.'' 636.</ref> Ο Σεριντάν αναφέρει ότι «ορισμένοι πιστεύουν ότι οι μεταφορές και οι αποκαταστάσεις αναφέρονται τόσο στον βωμό της Νίκης, όσο και στο άγαλμα της Νίκης. Άλλοι πιστεύουν ότι το άγαλμα δεν αφαιρέθηκε ποτέ από τον τόπο του. Δεν υπάρχει καμία δήλωση στους αρχαίους συγγραφείς, ως προς το τι συνέβη στο άγαλμα, όταν αφαιρέθηκε ο βωμός και η βεβαιότητα σε αυτό το σημείο είναι ανέφικτη». <ref>Sheridan, p. 206.</ref>
Γράφοντας το 403, ο [[Κλαύδιος Κλαυδιανός|Κλ. Κλαυδιανός]] ανέφερε ότι το άγαλμα (αν όχι ο βωμός) ήταν τότε στο Κτήριο της Συγκλήτου. <ref>Claud. ''VI Cons. Hon.'' 636.</ref> Ο Σεριντάν αναφέρει ότι «ορισμένοι πιστεύουν ότι οι μεταφορές και οι αποκαταστάσεις αναφέρονται τόσο στον βωμό της Νίκης, όσο και στο άγαλμα της Νίκης. Άλλοι πιστεύουν ότι το άγαλμα δεν αφαιρέθηκε ποτέ από τον τόπο του. Δεν υπάρχει καμία δήλωση στους αρχαίους συγγραφείς, ως προς το τι συνέβη στο άγαλμα, όταν αφαιρέθηκε ο βωμός και η βεβαιότητα σε αυτό το σημείο είναι ανέφικτη». <ref>Sheridan, p. 206.</ref>

Έκδοση από την 15:16, 19 Οκτωβρίου 2021

Το άγαλμα της Νίκης σε ένα νόμισμα που εκδόθηκε από τον Αύγουστο. Το γλυπτό ταιριάζει μία περιγραφή του Προυντέντιου. [1] Επιγρ.: IMP. CAESAR.

Ο Βωμός της Νίκης (λατινικά: Ara Victoriae‎‎) βρισκόταν στη Ρωμαική Σύγκλητο (Curia) και έφερε ένα χρυσό άγαλμα της θεάς Νίκης. Ο βωμός ιδρύθηκε από τον Οκταβιανό (τον μετέπειτα Αύγουστο) το 29 π.Χ., για να τιμήσει τη νίκη του επί του Μ. Αντώνιου και της Κλεοπάτρας Ζ΄ στη μάχη του Ακτίου.

Ιστορία

Το άγαλμα είχε καταγραφεί  το 272 π.Χ. κατά τη διάρκεια του Πολέμου με τον Πύρρο και ήταν αρχικά αναπαράσταση της Νίκης. Απεικόνιζε μία πτερωτή θεά, που κρατούσε ένα κλαδί φοίνικα και κατέβαινε για να παρουσιάσει ένα δάφνινο στεφάνι.

Ένας σύγχρονος ιστορικός αναλογίζεται τη σημασία του βωμού και του αγάλματος:

Σε αυτόν τον βωμό της Νίκης οι συγκλητικοί έκαιγαν θυμίαμα, έκαναν προσευχές ετησίως για την ευημερία της Αυτοκρατορίας, έδιναν τους όρκους τους και δεσμεύοντο στην ανάρρηση κάθε νέου Αυτοκράτορα. Έτσι το άγαλμα έγινε ένας από τους πιο ζωτικούς συνδέσμους μεταξύ του Ρωμαϊκού κράτους και της Ρωμαϊκής θρησκείας και επίσης μία απτή υπενθύμιση τού μεγάλου παρελθόντος της Ρώμης και των ελπίδων της για το μέλλον. [2]

Μετακίνηση

Ο βωμός αφαιρέθηκε από την Curia από τον Αυτοκράτορα Κωνστάντιο Β' το 357. Αργότερα αποκαταστάθηκε από τον Ιουλιανό, ο οποίος ήταν ο μόνος Αυτοκράτορας -μετά τη μεταστροφή του Κωνσταντίνου Α'- που τηρούσε την παραδοσιακή θρησκεία της Ρώμης. Ο βωμός αφαιρέθηκε ξανά από τον Γρατιανό το 382.

Μετά το τέλος του Γρατιανού, ο Κόντος Αυρήλιος Σύμμαχος, συγκλητικός και έπαρχος (preferctus) της Ρώμης που προσπάθησε να διατηρήσει τις θρησκευτικές παραδόσεις της Ρώμης, έγραψε το 384 στον νέο Αυτοκράτορα Βαλεντινιανό Β΄ ζητώντας την αποκατάσταση του βωμού. [3] Στην Αυτοκρατορική αυλή του Μιλάνου, ο νεαρός Αυτοκράτορας αρνήθηκε το αίτημα: ο Αμβρόσιος επίσκοπος του Μιλάνου έπεισε με επιτυχία τον Βαλεντινιανό Β΄ να αντισταθεί στο αίτημα διατήρησης του βωμού. [4] Ωστόσο δεν ήταν το κύριο πρόσωπο πίσω από το ψήφισμα, που αφαίρεσε τον βωμό, αν και συμμετείχε στη συζήτηση. [5]

Περαιτέρω αιτήματα για την αποκατάσταση του βωμού αποτράπηκαν το 391 από ένα διάταγμα του Αυτοκράτορα Θεοδοσίου Α΄, ως μέρος των προσπαθειών του για να διασφαλίσει, ότι ο Χριστιανισμός ήταν η μόνη θρησκεία, που εφαρμόζεται στην Αυτοκρατορία. Ο βωμός αποκαταστάθηκε από τον σφετεριστή Ευγένιο κατά τη διάρκεια της βραχύβιας κυριαρχίας του (392–394) σύμφωνα με τον Παυλίνο του Μιλάνου στη Ζωή του Αμβρόσιου.

Γράφοντας το 403, ο Κλ. Κλαυδιανός ανέφερε ότι το άγαλμα (αν όχι ο βωμός) ήταν τότε στο Κτήριο της Συγκλήτου. [6] Ο Σεριντάν αναφέρει ότι «ορισμένοι πιστεύουν ότι οι μεταφορές και οι αποκαταστάσεις αναφέρονται τόσο στον βωμό της Νίκης, όσο και στο άγαλμα της Νίκης. Άλλοι πιστεύουν ότι το άγαλμα δεν αφαιρέθηκε ποτέ από τον τόπο του. Δεν υπάρχει καμία δήλωση στους αρχαίους συγγραφείς, ως προς το τι συνέβη στο άγαλμα, όταν αφαιρέθηκε ο βωμός και η βεβαιότητα σε αυτό το σημείο είναι ανέφικτη». [7]

Ο Σεριντάν προτείνει περαιτέρω ότι "η μοίρα του βωμού και του αγάλματος της Νίκης σφραγίστηκε τελικά από τον νόμο του 408 κατά των ειδωλολατρικών αγαλμάτων", επικαλούμενος τον Codex Theodosianus XVI, 10, 19. [8]

Σημειώσεις

 

Βιβλιογραφία

  1. ↑ Prudentius, Contra Symmachum 2.
  2. ↑ Rev. James J. Sheridan, "The Altar of Victory—Paganism's Last Battle" (hereafter Sheridan), p 187.
  3. ↑ Symmachus, Relation III
  4. ↑ Ambrose, Epistles XVII and XVIII
  5. ↑ Ambrose Epistles 57.2
  6. ↑ Claud. VI Cons. Hon. 636.
  7. ↑ Sheridan, p. 206.
  8. ↑ Sheridan, p. 206.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Βωμός_της_Νίκης&oldid=9098847"