Τυχερό Έβρου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ntemir1 (συζήτηση | συνεισφορές)
Αναίρεση έκδοσης 9094011 από τον Ntemir1 (Συζήτηση)μη αξιόπιστη πηγή (αυτοέκδοση)
Ετικέτα: Αναίρεση
Γραμμή 26: Γραμμή 26:
==Ιστορία==
==Ιστορία==
===Ονομασία===
===Ονομασία===
Η ζωή του χωριού ξεκίνησε ουσιαστικά το [[1922]], μετά την [[μικρασιατική καταστροφή]] και την ανταλλαγή των πληθυσμών ενώ πριν ήταν τουρκοχώρι με το όνομα Μπίντικλι και κατοικούνταν εξολοκλήρου από [[Τούρκοι (έθνος)|Τούρκους]] και [[Βούλγαροι|Βούλγαρους]] μικρογεωργούς και κτηνοτρόφους στην πλειοψηφία τους. Το όνομα προέρχεται από την τουρκική λέξη Bit, που σημαίνει [[ψείρα]]. Υπονοεί τόπο με πολλές ψείρες. Σε κάθε περίπτωση η ονομασία ανακαλεί στην μνήμη των κατοίκων τις πολιτισμικές ιδιαιτερότητες της [[Έβρος (Θράκη)|παρέβριας]] περιοχής, με τα [[κουνούπι|κουνούπια]], την [[ελονοσία]] και τις συνεχείς πλημμύρες που αποτέλεσαν μάστιγα των προηγούμενων κατοίκων αλλά και των [[Ανατολική Θράκη|Ανατολικοθρακιωτών]] μεταναστών. Το [[1924]] το χωριό ανακηρύσσεται σε αυτόνομη διοικητικά κοινότητα ως «Τύχιο», μία ονομασία που στη μνήμη των κατοίκων έχει συνδεθεί με την επίσκεψη του [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Ε. Βενιζέλου]] στο σταθμό του οικισμού το 1928<ref>{{Cite book|title=Η Ιστορία του Σιδηροδρόμου στον Έβρο|first=Διαμαντής|last=Μυρτσίδης|publisher=Διαμαντής Μυρτσίδης|isbn=978-618-00-3174-4|year=2021|location=Νέα Βύσσα|page=186 - 188}}</ref>. Το [[1953]] το όνομα εκδημοτικίζεται σε «Τυχερό», ενώ μαρτυρίες προβάλλουν ως αιτία της αναπροσαρμογής αυτής τη σύγχυση που προκαλούσε στους επιβάτες του σιδηρόδρομου η σύνδεση με το σταθμό του [[Πύθιο Έβρου|Πυθίου]], που βρίσκεται βορειότερα.
Η ζωή του χωριού ξεκίνησε ουσιαστικά το [[1922]], μετά την [[μικρασιατική καταστροφή]] και την ανταλλαγή των πληθυσμών ενώ πριν ήταν τουρκοχώρι με το όνομα Μπίντικλι και κατοικούνταν εξολοκλήρου από [[Τούρκοι (έθνος)|Τούρκους]] και [[Βούλγαροι|Βούλγαρους]] μικρογεωργούς και κτηνοτρόφους στην πλειοψηφία τους. Το όνομα προέρχεται από την τουρκική λέξη Bit, που σημαίνει [[ψείρα]]. Υπονοεί τόπο με πολλές ψείρες. Σε κάθε περίπτωση η ονομασία ανακαλεί στην μνήμη των κατοίκων τις πολιτισμικές ιδιαιτερότητες της [[Έβρος (Θράκη)|παρέβριας]] περιοχής, με τα [[κουνούπι|κουνούπια]], την [[ελονοσία]] και τις συνεχείς πλημμύρες που αποτέλεσαν μάστιγα των προηγούμενων κατοίκων αλλά και των [[Ανατολική Θράκη|Ανατολικοθρακιωτών]] μεταναστών. Το [[1924]] το χωριό ανακηρύσσεται σε αυτόνομη διοικητικά κοινότητα ως «Τύχιο», μία ονομασία που στη μνήμη των κατοίκων έχει συνδεθεί με την επίσκεψη του [[Ελευθέριος Βενιζέλος|Ε. Βενιζέλου]] στο σταθμό του οικισμού. Το [[1953]] το όνομα εκδημοτικίζεται σε «Τυχερό», ενώ μαρτυρίες προβάλλουν ως αιτία της αναπροσαρμογής αυτής τη σύγχυση που προκαλούσε στους επιβάτες του σιδηρόδρομου η σύνδεση με το σταθμό του [[Πύθιο Έβρου|Πυθίου]], που βρίσκεται βορειότερα.


===Οι κάτοικοι===
===Οι κάτοικοι===

Έκδοση από την 18:28, 16 Οκτωβρίου 2021

Συντεταγμένες: 41°1′44″N 26°17′40″E / 41.02889°N 26.29444°E / 41.02889; 26.29444

Τυχερό
Τυχερό is located in Greece
Τυχερό
Τυχερό
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΠεριφέρειαΑνατολικής Μακεδονίας και Θράκης
ΔήμοςΣουφλίου
Γεωγραφία
Γεωγραφικό διαμέρισμαΘράκη
ΝομόςΝομός Έβρου
Υψόμετρο40 μέτρα
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασίαΜπίντικλι
Ταχ. κώδικας68003
Τηλ. κώδικας25540

Το Τυχερό είναι κωμόπολη του Νομού Έβρου με πληθυσμό 2.311 κατοίκων (2011). Βρίσκεται 48 χιλιόμετρα βορειοανατολικά της Αλεξανδρούπολης και 4 χιλιόμετρα δυτικά του ποταμού Έβρου. Το 1987 με την εθελούσια συνένωση των κοινοτήτων Τυχερού και Φυλακτού συστάθηκε ο πρώην Δήμος Τυχερού, ο οποίος διακρίθηκε σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο για την αναπτυξιακή πολιτική και την προοδευτικότητά του και βραβεύτηκε από την Ακαδημία Αθηνών το 1995.

Με το Πρόγραμμα Καλλικράτης στις 1/1/2011 ο Δήμος Τυχερού καταργήθηκε και πλέον αποτελεί την Δημοτική Ενότητα Τυχερού του Δήμου Σουφλίου.

Ιστορία

Ονομασία

Η ζωή του χωριού ξεκίνησε ουσιαστικά το 1922, μετά την μικρασιατική καταστροφή και την ανταλλαγή των πληθυσμών ενώ πριν ήταν τουρκοχώρι με το όνομα Μπίντικλι και κατοικούνταν εξολοκλήρου από Τούρκους και Βούλγαρους μικρογεωργούς και κτηνοτρόφους στην πλειοψηφία τους. Το όνομα προέρχεται από την τουρκική λέξη Bit, που σημαίνει ψείρα. Υπονοεί τόπο με πολλές ψείρες. Σε κάθε περίπτωση η ονομασία ανακαλεί στην μνήμη των κατοίκων τις πολιτισμικές ιδιαιτερότητες της παρέβριας περιοχής, με τα κουνούπια, την ελονοσία και τις συνεχείς πλημμύρες που αποτέλεσαν μάστιγα των προηγούμενων κατοίκων αλλά και των Ανατολικοθρακιωτών μεταναστών. Το 1924 το χωριό ανακηρύσσεται σε αυτόνομη διοικητικά κοινότητα ως «Τύχιο», μία ονομασία που στη μνήμη των κατοίκων έχει συνδεθεί με την επίσκεψη του Ε. Βενιζέλου στο σταθμό του οικισμού. Το 1953 το όνομα εκδημοτικίζεται σε «Τυχερό», ενώ μαρτυρίες προβάλλουν ως αιτία της αναπροσαρμογής αυτής τη σύγχυση που προκαλούσε στους επιβάτες του σιδηρόδρομου η σύνδεση με το σταθμό του Πυθίου, που βρίσκεται βορειότερα.

Οι κάτοικοι

Οι πρώτοι κάτοικοι προέρχονται στην συντριπτική πλειοψηφία τους, από δύο χωριά αρβανιτόφωνα που όμως κατατάσσονται στα ελληνικά χωριά της περιοχής και που βρίσκονταν λίγο νοτιότερα, στην απέναντι όχθη του Έβρου. Πρόκειται για το Σουλτάνκιοϊ (στα αρβανίτικα Μπιθκούκι και στα ελληνικά Λείβηθρο) και το Ιμπρίκ Τεπέ (στα αρβανίτικα Κιουτέζα και στα ελληνικά Ίμβρασος), στα νότια του Εργίνη ποταμού.

Το 1922 οι ελληνικοί πληθυσμοί μετακινούνται προς το ανεξάρτητο Ελληνικό κράτος διασχίζοντας το ποτάμι και επιλέγουν τους οικισμούς Χάντζιας (Τάρσιον), Τσακιρτζί (Πυρόλιθος)και Μπίντικλι, πιστεύοντας όμως πως σύντομα θα επιστρέψουν στις πατρογονικές του εστίες. Ωστόσο το ποτάμι και οι πλημμύρες έπνιξαν τον κάμπο και ερήμωσαν το Χάντζια (Τάρσιον) και το Τσακιρτζί (Πυρόλιθος) μιας και οι κάτοικοι καταφεύγουν στο Μπίντικλι (Τύχιο) που ήταν σε ύψωμα.

Εκτός από τους αρβανιτόφωνους, ένα 10% του πληθυσμού ήταν οι Ανατολικοθρακιώτες Ντουατζιώτες, που μετακινήθηκαν από το Δοκάριο, ένα χωριό κοντά στο ποτάμι και τα αρβανιτοχώρια, γνωστό και ως Ντουαντζί.

Το Τυχερό σήμερα

Οι κάτοικοι

Στην μεγάλη πλεοψηφία τους ασχολούνται με την γεωργία και την καλλιέργεια βαμβακιού, ζαχαρότευτλου, σιταριού, ηλίανθου και πασατέμπου. Τα τελευταία χρόνια καλλιεργούνται επίσης αμπέλια, ντοματάκια αλλά και σπαράγγια, οι παραγωγοί των οποίων έχουν από το 1990 ιδρύσει τον Αγροτικό Συνεταιρισμό Κοινής Γεωργικής Εκμετάλλευσης.

Αρκετοί επίσης απασχολούνται στην βιομηχανία ξύλου.

Στον ντόπιο πληθυσμό έχουν προστεθεί εκατοντάδες οικογένειες στρατιωτικών που ζουν στο Τυχερό, υπηρετώντας στην παρακείμενη 7 Μ/Κ Ταξιαρχία Πεζικού.

Τοπικές εορτές

29 Αυγούστου, Αποτομή Αγίας κεφαλής Αγίου Ιωάννου Προδρόμου.

Παραπομπές


Πηγές

Ευάγγελου Γρ. Αυδίκου, Από τη Μάριτσα στον Έβρο, Πολιτισμικές συγκλίσεις και αποκλίσεις, σε μια παρέμβρια περιοχή, Δήμος Τυχερού (οικισμοί Τυχερού-Φυλακτού) εκδ. Πολύκεντρο Δήμου Τυχερού, Αλεξανδρούπολη 1998

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Ψηφιακό αρχείο ΕΡΤ