Ολυμπιακές Αερογραμμές: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Αναίρεση έκδοσης 9089326 από τον 2A02:587:4619:E200:B150:3BE3:E614:7758 (Συζήτηση)
Ετικέτα: Αναίρεση
Γραμμή 382: Γραμμή 382:
* Το 2009, εξυπηρετούσε ένα δίκτυο 13 Διεθνών προορισμών, 28 Ευρωπαϊκών και 36 προορισμών εσωτερικού.
* Το 2009, εξυπηρετούσε ένα δίκτυο 13 Διεθνών προορισμών, 28 Ευρωπαϊκών και 36 προορισμών εσωτερικού.
* Απασχολούσε περίπου 1.800 εργαζόμενους
* Απασχολούσε περίπου 1.800 εργαζόμενους
* Μοναδικός μέτοχοςείναι, το Ελληνικό Δημόσιο
* Μοναδικός μέτοχος ήταν, το Ελληνικό Δημόσιο
* Διέθετε πρόγραμμα επιβράβευσης συχνών επιβατών (FQTV), το [[Πρόγραμμα Συχνών Επιβατών "ΙΚΑΡΟΣ"|"ΙΚΑΡΟΣ"]]
* Διέθετε πρόγραμμα επιβράβευσης συχνών επιβατών (FQTV), το [[Πρόγραμμα Συχνών Επιβατών "ΙΚΑΡΟΣ"|"ΙΚΑΡΟΣ"]]
* Η εταιρεία απαγόρευσε ολικώς το κάπνισμα στις [[15 Απριλίου]] [[2001]].<ref>{{cite web |url=http://www.olympic-airways.gr/passengers_info/oapaxgenuk.htm |archiveurl=https://web.archive.org/web/20030625212012/http://www.olympic-airways.gr/passengers_info/oapaxgenuk.htm |archivedate=2003-06-25 |title=General information |publisher=Web.archive.org |date=2001-04-15 |accessdate=2009-08-02 |url-status=dead }}</ref>
* Η εταιρεία απαγόρευσε ολικώς το κάπνισμα στις [[15 Απριλίου]] [[2001]].<ref>{{cite web |url=http://www.olympic-airways.gr/passengers_info/oapaxgenuk.htm |archiveurl=https://web.archive.org/web/20030625212012/http://www.olympic-airways.gr/passengers_info/oapaxgenuk.htm |archivedate=2003-06-25 |title=General information |publisher=Web.archive.org |date=2001-04-15 |accessdate=2009-08-02 |url-status=dead }}</ref>

Έκδοση από την 14:10, 12 Οκτωβρίου 2021

 Έχει προταθεί αυτό το λήμμα να διαιρεθεί σε δύο ή περισσότερα. (Σχολιάστε)
Ολυμπιακές Αερογραμμές
Νομική μορφήΑεροπορική Εταιρεία
Ίδρυση6 Απριλίου 1957 (από το 2003 με αυτή την ονομασία)
Διάλυση30 Σεπτεμβρίου 2009
ΈδραΑθήνα, Ελλάδα, Ελλάδα
Σημαντικά πρόσωπαΑριστοτέλης Ωνάσης (ιδρυτής),
Πύρρος Δ. Παπαδημητρίου (Πρόεδρος & Διευθύνων Σύμβουλος 2007-2009)[1]
Υπάλληλοι1.800
ΜητρικήOnassis-Group
Μέσα κοινωνικής δικτύωσης
Σελίδα στο Instagram
Commons page Πολυμέσα
δεδομένα (π • σ • ε )

Οι Ολυμπιακές Αερογραμμές (ΟΑ) (Αγγλ. Olympic Airlines) ήταν ο κρατικός αερομεταφορέας της Ελλάδας. Το Μάρτιο του 2009 το ελληνικό δημόσιο συμφώνησε στη μεταβίβασή τους στον ιδιωτικό όμιλο MIG (Marfin Investment Group). Η νέα εταιρεία ονομάζεται Olympic Air (νέα Ολυμπιακή Αεροπορία) και λειτουργεί από την 1η Οκτωβρίου 2009, οπότε και έπαψε το πτητικό έργο των Ολυμπιακών Αερογραμμών. Η κύρια βάση των δραστηριοτήτων της βρισκόταν στον Διεθνή Αερολιμένα Ελληνικού από την ίδρυση τους μέχρι το 2001 (όποτε και έκλεισε) και μεταφέρθηκε στον Διεθνή Αερολιμένα Αθηνών «Ελευθέριος Βενιζέλος», μέχρι την διακοπή της λειτουργίας τους, ενώ διέθετε βάσεις και στον Διεθνή Κρατικό Αερολιμένα Θεσσαλονίκης "Μακεδονία", στον Κρατικό Αερολιμένα Ηρακλείου «Νίκος Καζαντζάκης» και στον Κρατικό Αερολιμένα Ρόδου «Διαγόρας». Διέθετε επίσης βάση στο Διεθνές Αεροδρόμιο Χίθροου του Λονδίνου.

Ιστορία

Αρχές της ελληνικής αεροπορίας

Λογότυπο της Ολυμπιακής Αεροπορίας

Η ιστορία των αερομεταφορών στην Ελλάδα ξεκινά ουσιαστικά το 1930, όταν προγραμματιζόταν να ιδρυθεί η πρώτη ελληνική κρατική αεροπορική εταιρία, η "Ελληνική Αεροπορική Εταιρεία ΙΚΑΡΟΣ". Δυστυχώς δεν ιδρύθηκε ποτέ λόγω οικονομικών προβλημάτων και λίγο αργότερα ιδρύθηκε η Ε.Ε.Ε.Σ. (Ελληνική Εταιρεία Εναέριων Συγκοινωνιών). Ο αεροπόρος Στέφανος Ζώτος προσπαθούσε επί πολλά χρόνια να καθιερώσει τις αεροπορικές συγκοινωνίες στην Ελλάδα, αρχικά με ορισμένα αεροταξί και μετά με ορισμένα αεροσκάφη τύπου «Ντακότα». Αυτό είχε σαν αποτέλεσμα να δημιουργηθεί η πρώτη ελληνική ιδιωτική αεροπορική εταιρεία εν ονόματι Τ.Α.Ε (Τεχνικαί Αεροπορικαί Εκμεταλλεύσεις) στις αρχές του 1940. Μετά τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, ιδρύθηκε, το 1947 η ΕΛΛ.Α.Σ. (Ελληνικαί Αεροπορικαί Συγκοινωνίαι) και η Α.Μ.Ε. (Αεροπορικαί Μεταφοραί Ελλάδος), ενώ συνέχισε την πορεία της και η Τ.Α.Ε. Τον Αύγουστο του 1946, η ΤΑΕ ξεκίνησε να πραγματοποιεί δρομολόγια από την Αθήνα με προορισμούς τη Θεσσαλονίκη, το Ηράκλειο, τα Χανιά, τη Ρόδο και το Κάϊρο. Εξαιτίας της κακής πορείας που σημείωναν όλες αυτές οι αεροπορικές εταιρείες, το 1947 αποφασίζεται η συγχώνευσή τους σε μία: την Εθνική Ανώνυμη Εταιρεία Τ.Α.Ε.. Μετά τη συγχώνευση αυτή το Σεπτέμβριο του 1947 σημειώνεται και το πρώτο αεροπορικό δυστύχημα στη Βούλα κατά τη διάρκεια μίας νυχτερινής εκπαιδευτικής πτήσης, νεκροί ήταν ο πιλότος Ρένος Πογγής, ο εκπαιδεύομενος πιλότος Σταμάτης Παπαγγέλου και ο εκπρόσωπος του Υπουργείου Αεροπορίας Αντισμήναρχος Κοπελιάς, οι επιβάτες σώθηκαν με τραυματισμούς. Ένα χρόνο μετά τον ίδιο πάλι μήνα γίνεται η πρώτη αεροπειρατεία της ΤΑΕ από έξι νεαρούς οι οποίοι υποχρέωσαν τον κυβερνήτη Ηγουμενάκη να προσγειώσει το αεροπλάνο αντί για τη Θεσσαλονίκη στη Γιουγκοσλαβία. Στο αεροπλάνο επέβαιναν 25 επιβάτες και μία αεροσυνοδός.

Δεκαετία του 1950: Ίδρυση

Ένα από τα αεροσκάφος DC-6B της Ολυμπιακής Αεροπορίας το 1959 στο Διεθνές αεροδρόμιο Ντίσσελντορφ.

Από το 1951 και έπειτα, αρχίζουν τα δύσκολα χρόνια για τον νέο κρατικό αερομεταφορέα. Η επιβατική κίνηση πέφτει και το 1955 αποφασίζεται η εκκαθάριση της με σκοπό την πώληση της. Ο πλειστηριασμός ξεκινά με προσφορά 60.000.000 δραχμών. Κανείς όμως δεν ενδιαφέρεται και έτσι κατοχυρώνεται υπέρ του Ελληνικού Δημοσίου. Στα τέλη Ιουλίου 1956 υπογράφεται νέα συμφωνία του Ελληνικού Κράτους με τον Αριστοτέλη Ωνάση που περιλαμβάνει και την αποκλειστική εκμετάλλευση των αεροπορικών συγκοινωνιών της χώρας. Το 1957 η εταιρεία Τ.Α.Ε αγορασμένη πλέον από τον Έλληνα μεγιστάνα μετονομάζεται σε «ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ ΑΕΡΟΠΟΡΙΑ» (ΟΑ) (Αγγλ. OLYMPIC AIRWAYS) και στις 6 Απριλίου κάνει το παρθενικό της ταξίδι εκτελώντας πρωϊνό δρομολόγιο στην ιστορία της ελληνικής εναέριας συγκοινωνίας το Αθήνα - Θεσσαλονίκη και μάλιστα με ελικοφόρο DC-3 που πέταξε ο κυβερνήτης Παύλος Ιωαννίδης. Η νεοσύστατη εταιρεία αποτελείται από 15 ελικοφόρα (δεκατέσσερα DC-3 και ένα DC-4) και προσωπικό 835 υπαλλήλων. Τις στολές των αεροσυνοδών σχεδίασε ο ελληνικής καταγωγής Γάλλος σχεδιαστής Jean Desses. Την ίδια χρονιά λειτουργεί και η πρώτη αερογραμμή εκτός ελληνικής επικράτειας: Αθήνα - Ρώμη - Παρίσι - Λονδίνο με επιβάτες κυρίως επιχειρηματίες και ναυτικούς, οι οποίοι ταξίδευαν για επαγγελματικούς λόγους και λίγους απλούς ανθρώπους που είχαν την οικονομική δυνατότητα να ταξιδέψουν μίας και το κόστος ήταν τότε υψηλό. Ένα ταξίδι με αεροπλάνο στο εξωτερικό για την εποχή εκείνη θεωρούνταν πολυτέλεια. Το 1958 καθώς παραλαμβάνονται τα DC-6 ανοίγουν δύο ακόμη νέες γραμμές: Αθήνα - Ζυρίχη - Φρανκφούρτη και Αθήνα - Τελ Αβίβ. Το 1959 παραλαμβάνονται τα πρώτα αεροσκάφη τύπου De Havilland 48 ο λεγόμενος «κομήτης». Το σταθερά αναπτυσσόμενο της δίκτυο διασυνδέει την πρωτεύουσα τόσο με όλα τα ελληνικά αεροδρόμια όσο και με την Δυτική Ευρώπη, τη Βόρεια Αφρική και τη Μέση Ανατολή.


Δεκαετία του 1960

Boeing 707-384Β της Ολυμπιακής Αεροπορίας καθώς απογειώνεται από το πρώην Διεθνές αεροδρόμιο Ελληνικού.

Η εταιρεία αναπτύσσεται με ταχύτατο ρυθμό και τη δεκαετία του '60 είναι η εποχή που γίνονται και οι πρώτες συμφωνίες μεταξύ της ΟΑ και της αγγλικής BEA, με κοινούς κωδικούς πτήσεων, την ίδια χρονιά διευρύνεται σταθερά το δίκτυο των εξωτερικών προορισμών της εταιρείας με πτήσεις προς τις Βρυξέλλες και το Άμστερνταμ. Το 1962 αγοράζονται επιπλέον τρία τζετ De Havilland Comet 48 εκ των οποίων ένα το 1964 εκτελεί το δρομολόγιο Λονδίνο - Αθήνα σε διάρκεια ρεκόρ πτήσης 2 ώρες και 51 λεπτά. Το 1965 λήγει η τετραετής συλλογική σύμβαση εργασίας του Ωνάση με την Ομοσπονδία Σωματείων Πολιτικής Αεροπορίας, και επιχειρείται η υπογραφή εκ νέου σύμβασης με διαφορετικούς όρους και σύγχρονες συνθήκες εργασίας, στοιχεία τα οποία θα προκαλέσουν αντιδράσεις που θα φέρουν σε σφοδρές συγκρούσεις εργαζόμενους με εργοδότες και θα κηρυχθεί η λεγόμενη πανολυμπιακή απεργία. Στη συνέχεια, οι εργαζόμενοι, προκειμένου να διεκδικήσουν τα αιτήματα τους, θα αποφασίσουν από κοινού να πάνε στο Δήλεσι για να δηλώσουν πως θα επιστρέψουν στη δουλειά τους μόνον αν βρεθεί μία ουσιαστική λύση που θα τους απαλλάξει από τα προβλήματα τους. Τελικά η λύση βρέθηκε, ικανοποιήθηκαν τα αιτήματα των εργαζομένων και η Ολυμπιακή βρίσκεται σε σταδιακή ανοδική πορεία. Παράλληλα έγιναν οι πρώτες παραγγελίες των νέων αεροσκαφών τύπου Boeing 707-320 και το 1966 παραλαμβάνεται το πρώτο από αυτά, το "Πόλις των Αθηνών". Την 1η Ιουνίου του ίδιου χρόνου ξεκινούν οι πρώτες απ'ευθείας πτήσεις για Νέα Υόρκη. Το 1968 ανοίγουν οι πρώτες γραμμές προς Ναϊρόμπι και Γιοχάνεσμπουργκ όταν την ίδια χρονιά η ΟΑ παραλαμβάνει τα πρώτα Boeing 727-200 ή αλλιώς Europa Jet τα οποία εκτελούν πτήσεις σε ευρωπαϊκούς προορισμούς. Το 1969 ανοίγουν οι γραμμές προς το Μόντρεαλ του Καναδά και το 1970 αποσύρονται τα Comet 48.


Δεκαετία του 1970

Το Boeing 747-200B ("Olympic Eagle" - SX-OAB), της Ολυμπιακής Αεροπορίας, το 1985

Το 1970 η ΟΑ προμηθεύεται τα νέα αεροσκάφη YS-11A της ιαπωνικής εταιρείας NIHON τα οποία θα αντικαθιστούσαν σταδιακά τα παλιά Douglas DC-3 και DC-4 στις πτήσεις του εσωτερικού. Από τα μέσα της δεκαετίας 1960 μέχρι και τα 2012, διάσημοι Έλληνες και ξένοι σχεδιαστές μόδας όπως οι Jean Dessès (Γιάννης Ντεσσές) [1957-1966] Κοκό Σανέλ [1966-1968], Πιερ Καρντέν [1969-1971], ο Γιάννης Τσεκλένης [1972-1976], Ρούλα Στάθη [1977-1980], Billy Bo [1981-1986], Ασπασία Τζερέλ και Τρουθ Κοντογιώργου [1987-1991], Μάκης Τσέλιος [1992-1999], Artisti Italiani [2000-2008], Νίκος και Σήλια Κριθαριώτη [2009-2012],[2] αναλαμβάνουν να σχεδιάσουν τις στολές των αεροσυνοδών, ενώ πολλοί επώνυμοι ξένοι (ηθοποιοί, τραγουδιστές, αθλητές) επιλέγουν την Ολυμπιακή για τις μετακινήσεις τους από και προς την Ελλάδα. Στις 5 Νοεμβρίου 1970 γίνεται ένα ατύχημα στο αεροδρόμιο της Κέρκυρας όταν ένα DC-6 ξέφυγε από τον διάδρομο κατά την προσγείωση, χωρίς ευτυχώς θύματα. Στις 2 Αυγούστου του 1971 ιδρύεται η Ολυμπιακή Αεροπλοΐα Α.Ε. από τον Αλέξανδρο Ωνάση (Αγγλ. Olympic Aviation) με αποστολή την εξυπηρέτηση των μικρών νησιών της Ελλάδος. Συνάμα το δίκτυο της Ολυμπιακής επεκτείνεται ακόμη περισσότερο με νέες γραμμές, κατευθυνόμενες προς το Μιλάνο και το Ντίσελντορφ. Η Θεσσαλονίκη έρχεται ακόμη πιο κοντά τόσο με ευρωπαϊκές πόλεις όσο και με άλλους προορισμούς του διεθνούς δικτύου της εταιρείας.

Στις 3 Μαρτίου του 1972 η Ελλάδα αποκτά, για πρώτη φορά, σύνδεση με την Αυστραλία. Ένα από τα Boeing 707-320, ονομαζόμενο "Πόλις των Αθηνών" προσγειώθηκε, μετά από 20 ώρες πτήσης στο αεροδρόμιο του Σίδνεϋ με ενδιάμεσους σταθμούς τη Μπανγκόκ και τη Σιγκαπούρη και έτσι η Ολυμπιακή γίνεται η εταιρεία των πέντε ηπείρων. Επίσης με την προσθήηκη των 6 Boeing 720 αυξάνεται ακόμα περισσότερο ο στόλος του αερομεταφορέα. Όμως, στις 21 Οκτωβρίου 1972 γίνεται ένα μοιραίο ατύχημα. Ένα YS-11A, το οποίο επέστρεφε από την Κέρκυρα, κατέπεσε στη θάλασσα λίγο έξω από τη Βούλα, με 52 επιβάτες και 4 μέλη πληρώματος. Διασώθηκαν 16 επιβάτες και 3 από τα 4 μέλη του πληρώματος. Τον Ιούνιο του 1973 αγοράζονται τα πρώτα Boeing 720-051B. Την ίδια χρονιά η εταιρία αποκτά τα 2 πρώτα θρυλικά διώροφα αεροσκάφη Boeing 747-200, τα λεγόμενα «τζάμπο τζετ» εκ των οποίων το πρώτο «βαφτισμένο» "Ολύμπιος Δίας" πραγματοποιεί παρθενικό δρομολόγιο για Νέα Υόρκη. Το δεύτερο με το όνομα "Ολύμπιος Αετός" προσγειώθηκε στην Αθήνα το Δεκέμβριο του ίδιου χρόνου και τον Απρίλιο του 1974 εκτέλεσε δρομολόγιο στο Σίδνεϋ με ενδιάμεση στάση τη Σιγκαπούρη. Με τα σύγχρονα και διώροφα αεροπλάνα μεγάλης χωρητικότητας η Ολυμπιακή σημείωσε ρεκόρ μεταφοράς επιβατών. Τη χρονιά εκείνη εξυπηρετήθηκαν περίπου 2.500.000 επιβάτες μεταξύ αυτών 790.000 στις πτήσεις εξωτερικού. Επίσης, η ΟΑ εκδηλώνει ενδιαφέρον για τα νέα υπερηχητικά αεροσκάφη BAC-Aérospatiale Concorde και στις 5 Ιανουαρίου 1973 προσγειώνεται στο αεροδρόμιο του Ελληνικού ένα από αυτά τα θαυμαστά αεροσκάφη. Στις 22 Ιανουαρίου 1973 συνέβη κάτι που άλλαξε όλη την πορεία της ΟΑ. Ο θάνατος του γιου του Αριστοτέλη Ωνάση, Αλέξανδρου σε αεροπορικό δυστύχημα συνταράζει την Ελλάδα, και είναι η αρχή του τέλους για την ΟΑ. Το φθινόπωρο του 1974 ο Ωνάσης χάνοντας κάθε ενδιαφέρον για την εταιρεία και όχι μόνο, δημοσιοποιεί ότι επιθυμεί να αποχωρήσει από κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα. Τον Ιανουάριο του 1975 την μεταβιβάζει στο Ελληνικό Δημόσιο και στις 15 Μαρτίου του ίδιου χρόνου πεθαίνει στο Παρίσι. Το 1976, υπό την διοίκηση του Ελληνικού Δημοσίου, η ΟΑ προμηθεύεται το πρώτο Boeing 737-200 και εξαγοράζεται η Olympic Catering, τότε ονομαζόμενη ως Marriot Airport Services.

Στην κατοχή της δημόσιας πλέον ΟΑ περιλαμβάνονται 25 αεροσκάφη συνδέοντας την Αθήνα με 30 διεθνείς προορισμούς. Επιπλέον, άνοιξαν νέες γραμμές προς τη Βεγγάζη, το Κουβέιτ, το Νταχράν και το Ντουμπάι καθώς προστέθηκε στον κατάλογο των διηπειρωτικών προορισμών ένα ακόμη δρομολόγιο Αθήνα - Μελβούρνη. Επίσης ενισχύθηκαν οι εσωτερικές πτήσεις κυρίως προς Ρόδο, Κω και Σαντορίνη. Στις 23 Νοεμβρίου 1976, η πτήση ΟΑ 830 από Αθήνα προς Κοζάνη μέσω Λάρισας χάνεται από τα ραντάρ και λίγο αργότερα ανακαλύπτονται τα συντρίμμια του αεροσκάφους. Με τον πρώτο χρόνο λειτουργίας ξεκινάνε και τα πρώτα οικονομικά προβλήματα βάσει των ισολογισμών. Το βασικότερο εξ´αυτών παρουσιάστηκε το 1977 όταν σε μια προσπάθεια για περιορισμό του κόστους λειτουργίας κλείνει η γραμμή της Αυστραλίας που ακολουθείται από τη γραμμή του Καναδά τον Οκτώβριο του 1978. Την ίδια χρονιά η ΟΑ παραγγέλνει και τα καινούρια αεροσκάφη της Αirbus τα A300 ενώ εγκαινιάζεται το δρομολόγιο Αθήνα - Τίρανα. Τίθεται η έναρξη της μεγαλύτερης απεργίας που έγινε ποτέ στα χρονικά του ολυμπιακού αερομεταφορέα, διάρκειας 35 ημερών από τον Δεκέμβριο του '77 μέχρι τον Ιανουάριο του '78. Οι κύριοι λόγοι ήταν: η απουσία ύπαρξης κανονισμού εργασίας, οι συνθέσεις των πληρωμάτων και νέο μισθολόγιο, το οποίο τελευταίο απασχολούσε σημαντικά τους ιπταμένους φροντιστές και αεροσυνοδούς, διότι ο μισθός τους, συγκριτικά, ήταν χαμηλότερος από αυτόν που είχαν οι συνοδοί εδάφους. Ανάμεσα σε αυτά δεν έλειπε και το θέμα του συνταξιοδοτικού. Η παρατεταμένη απεργία των εργαζόμενων είχε αίσιο τέλος. Την επόμενη χρονιά τίθεται σε λειτουργία το ηλεκτρονικό σύστημα κράτησης αεροπορικών θέσεων (CRS). Μετά την Κοκό Σανέλ, η δεύτερη γυναίκα σχεδιάστρια μόδας Ρούλα Στάθη επιλέγεται ύστερα από διαγωνισμό για τις ενδυμασίες των πληρωμάτων της εταιρείας το 1976. Τον Φεβρουάριο του 1979 παραλαμβάνονται τα δύο πρώτα Airbus από την Τουλούζη, ενώ τρία ακόμη θα παραδοθούν την άνοιξη του 1980. Μετά την παραλαβή αυτή θα ακολουθήσει εκείνη των Boeing 737-200, υπ' αριθμόν 5 καθώς και τα Shorts 330. Στις 11 Απριλίου 1979 ανοίγει μία ακόμη νέα γραμμή με προορισμό τη Τζέντα.

Δεκαετία του 1980

Η αρχή της δεκαετίας του '80 βρίσκει την ελληνική εθνική αεροπορική εταιρεία για άλλη μία φορά σε απεργιακές κινητοποιήσεις. Το καλοκαίρι του 1980 πραγματοποιείται πενθήμερη απεργία από όλους τους εργαζόμενους με κύριο αίτημα την εφαρμογή κανονισμού πτήσεων και την βελτίωση των οικονομικών αποδοχών. Ζητούσαν «αποδοχές στο 50% του χειριστή» και η προσπάθεια για την διεκδίκηση των δικαιωμάτων τους επετεύχθη. Το 1981 η δύναμη της δημόσιας επιχείρησης ήταν 3.900 άτομα. Το 1983 εντάσσονται στον στόλο τα πρώτα Dornier 228, τα οποία θα εξυπηρετήσουν το επιβατικό κοινό ενώνοντας την Αθήνα και τη Θεσσαλονίκη με τα νησιά του Αιγαίου. Το καλοκαίρι του ίδιου χρόνου, η Ένωση Ιπταμένων Φροντιστών και Συνοδών (ΕΙΣΦ), αποφασίζει γενική συνέλευση και εν συνεχεία 4ήμερη ψηφοφορία του κλάδου για να εγκριθεί η απόφαση απεργίας των εγγεγραμμένων μελών φτάνοντας το 74%. Τα κύρια αιτήματα ήταν: το συνταξιοδοτικό, ο κανονισμός εργασίας, τα νυχτερινά δρομολόγια, οι Κυριακές και οι αργίες, η καλοκαιρινή άδεια, ΑΤΑ και διορθωτική αύξηση, η βελτίωση συνθηκών εργασίας και η ανεξάρτητη διεύθυνση. Σε αντιπερισπασμό με τον τότε πρόεδρο της εταιρείας προσπαθεί να επιβάλλει μείωση των συνθέσεων και το θεσμό των εποχιακών στον κλάδο. Η τακτική αυτή συνεχίστηκε για αρκετά χρόνια και απειλούσε την ύπαρξη του επαγγέλματος καθώς και την ασφάλεια των πτήσεων της εταιρείας.[εκκρεμεί παραπομπή]. Το 1981 ο 27χρονος σχεδιαστής μόδας Μπίλι Μπο επιλέγεται για τις στολές των αεροσυνοδών και ιπτάμενων φροντιστών που θα φορέσουν για τα επόμενα 5 χρόνια.

Το 1984 αγοράζονται τρία Β747-200 από την Singapore Airlines και ανοίγονται και πάλι οι γραμμές της Αυστραλίας και του Καναδά. Το 1985 εντάσσονται νέα δρομολόγια εσωτερικού και εξωτερικού, μεταξύ αυτών της Λέρου, Πάρου, Σητείας, Μαδρίτης, Λυών, Κοπεγχάγης και Πάφου. Επιπλέον, ξεκινά μια προσπάθεια δημιουργίας Εταιρείας Εμπορευμάτων με την μετατροπή του Β707-320 «Πόλις της Λίνδου», αλλά πολύ σύντομα σταματά τη λειτουργία της. Αγοράζονται δύο ακόμη Jumbo 747-200 που θα εκτελούν περισσότερες πτήσεις στους μακρινούς προορισμούς ενώ ένα από τα πρώτα ελληνικά «μεγαθήρια» το "Ολύμπιος Ζεύς" το οποίο πρωτοπέταξε για την Νέα Υόρκη πριν από δώδεκα χρόνια πωλείται και μετά συντρίβεται. Το 1985 είναι η χρονιά που η Ολυμπιακή κατέχει την 15η θέση στη μεταφορά επιβατών εσωτερικού, την 20ή στη μεταφορά επιβατών εξωτερικού και την 18η θέση στη συνολική μεταφορά ανάμεσα σε 150 αεροπορικές εταιρείες. Το προσωπικό της εταιρείας εκείνη την περίοδο άγγιζε τα 9.859 άτομα εκ των οποίων τα 900 λειτουργούσαν στο εξωτερικό. Το 1986 γίνονται παρατεταμένες απεργίες των υπαλλήλων της ΟΑ και το έλλειμμα της εταιρείας εκτοξεύεται, ενώ η επιβατική κίνηση μειώνεται. Το θέμα των απεργιών ήταν το συνταξιοδοτικό το οποίο κερδίζουν οι εργαζόμενοι χάρη στην παρέμβαση του πρώην πρωθυπουργού Ανδρέα Παπανδρέου, ένα αίτημα το οποίο τέθηκε για πρώτη φορά το 1965 και σημάδεψε την αγωνιστική πορεία των εργαζομένων της ΟΑ περισσότερο από μία δεκαετία που επιλύθηκε και τους δικαίωσε επιτυχώς. Παράλληλα, ιδρύεται η Ολυμπιακή Τουριστική, που εκδίδει εισιτήρια τόσο της ΟΑ όσο και άλλων αεροπορικών εταιρειών. Το 1987 είναι η χρονιά του οίκου Ασπασίας Τζερέλ για την επιλογή των νέων στολών της εταιρείας. Το 1988 ανοίγονται δύο νέες αερογραμμές της Βαρκελώνης και της Μπανγκόκ, πλην όμως το εργατικό δυναμικό μειώνεται στα 6.500 άτομα, ωστόσο ο αριθμός των εργαζομένων της Olympic Catering εκτιμάται στα 2.000 άτομα.[εκκρεμεί παραπομπή] Το 1989 η απεργία των εργαζομένων και λοιπών υπαλλήλων βρίσκεται ξανά στο επίκεντρο των γεγονότων περί Κυριακών, αργιών και νυχτερινών δρομολογίων.


Δεκαετία του 1990

Airbus A300-600R

Στις αρχές της δεκαετίας του 1990, υπό τη διοίκηση του Λουκά Γραμματικού, ο κλάδος έχει ήδη κερδίσει τις Κυριακές, τις αργίες και τα νυχτερινά, όμως την 4η Οκτωβρίου έξω από το χώρο της Olympic Catering συμβαίνουν αιματηρά επεισόδια μεταξύ ΜΑΤ - απεργών και απολυθέντων υπαλλήλων. Στις 16 Ιουνίου ανοίγεται η νέα γραμμή με προορισμό το Τόκιο ενώ γίνεται η παραλαβή αεροπλάνου τύπου ATR-42. Το Σεπτέμβριο του 1992 ο ολυμπιακός στόλος αναπτύσσεται σταθερά κατά έξι αεροσκάφη τύπου 737-400, ένα Airbus Α300-600 με τον όνομα "Μακεδονία" καθώς και ένα τύπου ATR-72. Με την ανανέωση αυτή η Θεσσαλονίκη, γίνεται πύλη νέων ευρωπαϊκών πτήσεων του εθνικού αερομεταφορέα καθώς ανοίγονται νέες αερογραμμές με προορισμούς τη Σύρο και το Βερολίνο. Το 1991 η Ολυμπιακή Αεροπορία αναδείχθηκε στην ασφαλέστερη αεροπορική εταιρεία στον κόσμο. Το 1992 ο Μάκης Τσέλιος είναι ο επόμενος επιλεγόμενος σχεδιαστής για τις στολές της ΟΑ και το διηπειρωτικό δίκτυο μεγαλώνει ακόμα περισσότερο με την παρθενική λειτουργία δρομολογίων προς την Βηρυτό, το Σικάγο και τη Βοστώνη, όχι όμως για πολύ, αφού το 1995 οι δύο αυτές υπερατλαντικές αερογραμμές θα κλείσουν δια παντός άνευ λόγου, μαζί με την αερογραμμή του Τόκιο, η οποία ζημίωνε την εταιρεία. Από την άλλη πλευρά, λειτουργεί και η πρώτη θυγατρική εταιρεία της Ολυμπιακής, οι Μακεδονικές Αερογραμμές, των οποίων οι πτήσεις είναι ναυλωμένες (charter), ενώ είναι γεγονός η σύνδεση μεταξύ Αθήνας και Ικαρίας. Το 1996 η ΟΑ θα παραλάβει και άλλα Boeing 737-400, Airbus A300-600, ATR-42 και ΑTR72. Εν τω μεταξύ, θα προστεθούν νέοι προορισμοί προς Αστυπάλαια, Σόφια, Στοκχόλμη, Βελιγράδι και Βουκουρέστι. Τα χρέη της εταιρείας, όμως, αυξάνονται και η Κυβέρνηση, σε μια προσπάθεια να επαναφέρει την ΟΑ στην κερδοφορία, εφαρμόζει σχέδιο εξυγίανσης με παραγραφή των χρεών της, ύψους πολλών δισεκατομμυρίων δραχμών, το οποίο αποτυγχάνει, όπως και όλα τα επόμενα. Μερικά χρόνια αργότερα, σε άλλη μια προσπάθεια εξυγίανσης, το Ελληνικό Κράτος αναθέτει τη διοίκηση της ΟΑ στην θυγατρική της British Airways, Speedwing, χωρίς όμως θετικά αποτελέσματα. Το 1998 επιλέγεται ο οίκος Αρτίστι Ιταλιάνι για τις νέες στολές που θα φορέσουν τα πληρώματα της ΟΑ. Το 1999 η ΟΑ προμηθεύεται τα νέα αεροσκάφη τύπου Airbus A340-300 χωρητικότητας 295 θέσεων, τα οποία θα αντικαταστήσουν το 2001 τα Boeing 747-200 στις μακρινές πτήσεις, ενώ η Ολυμπιακή Αεροπλοΐα παραγγέλνει το πρώτο Boeing 717-200.

Δεκαετία του 2000

Airbus A340-300

Το 2000 αποκτάται σύνδεση της Αθήνας με το Μάντσεστερ. Μετά την αποτυχημένη προσπάθεια για την πιθανή συνεργασία με την αγγλική εταιρεία British Airways η κυβέρνηση ως μια εναλλακτική λύση για την απαλλαγή του ελλείμματος επιλέγει την Axon Airlines του ομίλου Λιακουνάκου η συμφωνία όμως δε θα καταλήξει ένδοξα αφού η οικονομία της επιχείρησης βρισκόταν σε σταδιακή πτώχευση οδεύοντας προς το κλείσιμο. Πριν κλείσει το αεροδρόμιο του Ελληνικού στις 28 Μαρτίου του 2001, ένα αεροδρόμιο που έγραψε ιστορία συνοδευόμενη από ευχάριστες και δυσάρεστες στιγμές για τους εργαζομένους στα 63 χρόνια της λειτουργίας του θα αναχωρήσει και η τελευταία πτήση με προορισμό τη Θεσσαλονίκη, μία πόλη η οποία σηματοδοτήθηκε ως αφετηρία διαδρομής των πτήσεων (εσωτερικού και εξωτερικού) στα 44 χρόνια που εκτελούσε η ΟΑ, όταν πέταξε για πρώτη φορά στη συμπρωτεύουσα εκείνη την απριλιάτικη μέρα του 1957. Ο πιλότος της τελευταίας αυτής πτήσης ήταν ο Τιμολέων Καλογεράκης. Με τη λειτουργία του νέου αεροδρομίου την ίδια ημερομηνία και συγκεκριμένα στις 05:50 η πρώτη πτήση που θα ξεκινήσει είναι ο αριθμός 760 για τη Χίο της Ολυμπιακής Αεροπλοΐας. Την 12η Δεκεμβρίου του 2003, το έλλειμμα της ΟΑ είχε ήδη ξεπεράσει κατά πολύ τις προβλέψεις και η κυβέρνηση προώθησε σχέδιο αναδιάρθρωσης του Ομίλου Ολυμπιακής Αεροπορίας με τη μετονομασία της θυγατρικής εταιρείας «Μακεδονικές Αερογραμμές» σε «Ολυμπιακές Αερογραμμές» και την ανάληψη του πτητικού έργου της ΟΑ από αυτήν, με παραγραφή των χρεών της. Οι δραστηριότητες της νέας εταιρείας ξεκινάνε μετά τα μεσάνυχτα με πρώτη πτήση υπ´αριθμόν 325 με προορισμό το Κάϊρο στις 00:50. Όλες οι υπόλοιπες εταιρείες (Olympic Airways, Olympic Into-Plane Company, Olympic Fuel Company, το Handling και η Τεχνική Βάση), εκτός της Ολυμπιακής Αεροπλοΐας, συγχωνεύθηκαν και δημιούργησαν μία εταιρεία, την Ολυμπιακή Αεροπορία - Υπηρεσίες Α.Ε.. Την 1η Νοεμβρίου του 2002 γίνεται πράξη το κλείσιμο των δρομολογίων προς την Μπανγκόκ, την Μελβούρνη και το Σίδνεϋ όταν οι δύο τελευταίες αερογραμμές θα επαναλειτουργήσουν από τις 23 Νοεμβρίου 2003 σε συνεργασία με την Gulf Air. Το Δεκέμβριο του 2004, η Ελληνική Κυβέρνηση ανακοίνωσε την προκήρυξη διεθνούς διαγωνισμού για την πώληση των ΟΑ σε ιδιώτη, ο οποίος κατέληξε άγονος.

Στοιχεία πτήσεων εξωτερικού 2000-2008, συγκριτικά με Aegean (κλικ για μεγέθυνση)

Παράλληλα, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή ερεύνησε τις καταγγελίες αεροπορικών εταιρειών, μεταξύ των οποίων και της Αεροπορίας Αιγαίου (Aegean Airlines), σχετικά με κρατικές ενισχύσεις που δόθηκαν παράνομα στην ΟΑ το χρονικό διάστημα 1994-2004. Η απόφαση ήταν καταδικαστική, και ανάγκασε το ελληνικό κράτος να αναζητήσει από την ΟΑ 111 εκατ. ευρώ μέσα στους επόμενους μήνες. Για να το πετύχει όμως αυτό, θα πρέπει να κηρύξει πτώχευση και να πουλήσει όλα της τα περιουσιακά στοιχεία. Η μετέωρη κατάσταση της Ολυμπιακής φαίνεται πως ζημιώνει περισσότερο τους επιβάτες της, οι οποίοι συχνά έρχονται αντιμέτωποι με απεργίες, στάσεις εργασίας, καθυστερήσεις και ακυρώσεις πτήσεων, όποτε συζητείται δημόσια το θέμα.

Ενόψει αυτών των προβλημάτων, το Υπουργείο Μεταφορών ανακοίνωσε το Σεπτέμβριο του 2008 ένα σχέδιο για τη δημιουργία μιας νέας εταιρείας, που θα εξαγοράσει το όνομα και το σήμα των ΟΑ αλλά δεν θα έχει καμία απολύτως σχέση μαζί της. Το σχέδιο αυτό είχε εγκριθεί από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή. Προβλέπει συρρίκνωση του πτητικού έργου της εταιρείας στο 65% του σημερινού και ιδιωτικοποίηση της νέας εταιρείας.

Το νέο λογότυπο της εταιρείας από 1ης Οκτωβρίου 2009

Η εταιρεία χωρίσθηκε σε τρία επιμέρους τμήματα (πτητικό έργο, επίγεια εξυπηρέτηση και τεχνική βάση) και προκηρύχθηκε διαγωνισμός για το κάθε τμήμα. Ο διαγωνισμός κηρύχθηκε άγονος και η κυβέρνηση έκανε έκκληση σε Έλληνες επιχειρηματίες. Η πρώτη που ανταποκρίθηκε σε αυτή την έκκληση ήταν η MIG του Ανδρέα Βγενόπουλου. Για τρεις εβδομάδες προχώρησε σε αποκλειστικές διαπραγματεύσεις με το ελληνικό δημόσιο. Μία ημέρα πριν από τη λήξη της περιόδου των 3 εβδομάδων, η Aegean Airlines και η Chrysler Aviation καταθέτουν νέες προσφορές. Αυτές απορρίπτονται η πρώτη για λόγους ανταγωνισμού και η δεύτερη για ζήτημα κεφαλαιακής επάρκειας της εταιρείας. Τελικά, τον Μάρτιο του 2009 η εταιρεία περνά υπό τον έλεγχο της MIG. Η οριστική συμφωνία για την εξαγορά της ΟΑ από την MIG υπογράφηκε την Δευτέρα 23 Μαρτίου 2009, ενώ συμφωνήθηκε να αναλάβει τον πλήρη έλεγχο της Ολυμπιακής την 1η Οκτωβρίου 2009. Το όνομα της εταιρείας θα αλλάξει την ίδια μέρα σε Olympic Air,[3] όπως θα αλλάξει ο λογότυπος,[4] αλλά και οι στολές,[5] με τα δύο τελευταία να προκύπτουν από ψηφοφορία του κοινού. Σε λίγο διάστημα ολοκληρώνεται και τυπικά η τριαντατετράχρονη πορεία της δημόσιας ΟΑ και η εταιρεία εισέρχεται σε μία νέα φάση με την είσοδο του εκκαθαριστή στην παλιά ΟΑ και του ιδιώτη επενδυτή στη νέα Ολυμπιακή με νέα ονομασία Olympic Air.

Olympic Catering

Κεντρικές εγκαταστάσεις στο αεροδρόμιο Ελευθέριος Βενιζέλος (αριστερά) και πρώην εγκαταστάσεις στο Διεθνές Αεροδρόμιο Ελληνικού (δεξιά).

Η Olympic Catering αποτελεί μετονομασία της εταιρείας μαζικής εστίασης Marriot Airport Services, η οποία ιδρύθηκε το 1970 και εξαγοράστηκε έξι χρόνια αργότερα από τις Ολυμπιακές Αερογραμμές, και στοχεύει στην παροχή γευμάτων κατά την διάρκεια πτήσεων και σε κυλικεία αεροδρομίων. Το 1999, η Olympic Catering εισήχθη στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών. Ενώ η εταιρεία άρχισε να έχει οικονομικά προβλήματα,[6] τον Νοέμβριο του 2002, ο Όμιλος Εταιρειών Everest εξαγόρασε την πλειονότητα των μετοχών της· μετατράπηκε σε θυγατρική του. Βάσει της σύμβασης πώλησης, η Everest θα εκμεταλλευόταν τα bars και εστιατόρια σε κρατικούς αερολιμένες, και η Olympic θα έφερε ευθύνη για την πληρωμή των ληξιπρόθεσμων οφειλών της.[7] Σε συνέντευξη που παραχώρησε ο τότε αντιπρόεδρος του ομίλου Everest και διευθύνοντας σύμβουλος της Catering Ευάγγελος Καλπίας, τόνισε την απεύθυνση της σε μαζικές αγορές ως «συμπληρωματική λειτουργία» της στις δραστηριότητες του ομίλου.[8] Κατά τους πρώτους μήνες λειτουργίας της εταιρείας υπό τον όμιλο, παρουσιάστηκε κερδοφορία, με αποτέλεσμα να τελειώσει το καθεστώς επιτήρησης στο οποίο είχε τεθεί, στις αρχές του 2003.[9] Επίσης, τα γραφεία της Everest μεταφέρθηκαν στο κτίριο της Catering.[10] Έπειτα της ίδρυσης της εταιρείας Αλκμήνη Catering, σε συνεργασία της Vivartia και του επιχειρηματία Λαυρέντιου Φρέρη το 2008,[11] εξαγοράστηκε η Everest, καθώς και το 75% της Catering.[12][13] Λίγα χρόνια αργότερα, αφού η μητρική της Vivartia, Marfin Investment Group, αγόρασε την Olympic Air, οι εργαζόμενοι της εταιρείας κατήγγειλαν σοβαρά προβλήματα στην επιχείρηση, τα οποία αποδόθηκαν στην εγκατάλειψη αεροπορικών γραμμών από την Olympic, και την σταδιακή απορρόφησή της από την Aegean, με αποτέλεσμα την μείωση του αεροπορικού τομέα της Catering και την παραμέληση ξένων επενδύσεων από την διοίκηση της.[14][10]

Από το 2017, η εταιρεία έχει κάνει συμφωνία μίσθωσης χώρων εστίασης με την Fraport.[15] Η Catering δραστηριοποιείται και στην νοσοκομειακή εστίαση από το 2010.[16] Έχει επίσης νικήσει τα βραβεία Διάκριση Εξαίρετων Υπηρεσιών από την British Airlines,[17] και Ανώτατης Γεύσης από την iTQi, για το “Μουσακάς Gourmet Line” του Μίλτου Καρούμπα.[18]

Αξιολόγηση

Η εικόνα της αεροπορίας έχει πληγεί σημαντικά από το 1995 ως την πώληση της το 2009 λόγω της έλλειψης αεροσκαφών, ακύρωσης πτήσεων λόγω απεργιών ή άνευ σοβαρής αιτίας, αλλά επίσης και λόγω του εγχώριου ανταγωνισμού.

Ο Στόλος των ΟΑ Μέχρι την 1η Οκτωβρίου 2009

Ο Στόλος των ΟΑ
Τύπος Αεροσκάφους Σύνολο Επιβάτες Χρήση σε Δρομολόγια Νηολόγια Παρατηρήσεις
Airbus A340-300 4 295 Μεσαίες και Μεγάλες αποστάσεις
Ευρώπη (Λονδίνο - Παρίσι), Νέα Υόρκη(JFK), Τορόντο, Μόντρεαλ, Γιοχάνεσμπουργκ, Αυστραλία. 		SX -DFA / -DFB / -DFC / -DFD Ιδιοκτησία Ελληνικού Υπουργείου Οικονομικών
ATR 42-300 6 50 Μικρές αποστάσεις
Ελλάδα 		SX -BIA / -BIB / -BIC / -BID / -BIM / -BIN 4 ιδιόκτητα, 2 μισθωμένα από ATR Asset Management
ATR 72-200 7 68 Μικρές αποστάσεις
Ελλάδα, Νοτιοανατολική Ευρώπη 		SX -BIE / -BIF / -BIG / -BIH / -BII / -BIK / -BIL Ιδιόκτητα
Avro RJ-100 1 SX -DIZ Μισθωμένο (wet lease) από την Astra Airlines.
Boeing 737-200 12 123 Μικρές και μεσαίες αποστάσεις
Ελλάδα, Ευρώπη και Μέση Ανατολή 		SX -BCA / -BCB / -BCC / -BCD / -BCE / -BCF / -BCG / -BCH / -BCI / -BCK / -BCL Ιδιόκτητα
Boeing 737-300 4 136 Μικρές και μεσαίες αποστάσεις
Ελλάδα, Ευρώπη και Μέση Ανατολή 		SX -BLC / -BLD, OM -HLA, LZ -BOZ 1 μισθωμένο από BMI (-BLC), 1 μισθωμένο από Aviation Capital (-BLD), 2 μισθωμένα (wet leased) από Seagle Air(-HLA) & Bulgaria Air( -BOZ).
Boeing 737-400 16 150 Μικρές και Μεσαίες αποστάσεις
Ελλάδα, Ευρώπη, Μέση Ανατολή, Βόρεια Αφρική 		SX -BKA / -BKB / -BKC / -BKD / -BKE / -BKF / -BKG / -BKH / -BKI / -BKM / -BKN / -BKT / -BKU / -BKX / -BMC / -BMD 7 ιδιόκτητα (-BKA έως -BKG), 4 μισθωμένα από ILFC (-BKH -BKI -BKN -BKT), 1 μισθωμένο από Aviation Capital Group (-BKM), 2 μισθωμένα από Oasis International Leasing (-BMC -BKX), 2 μισθωμένα από Sundowner LLC (-BKU -BMD).
Airbus 320-200 2 SX -BVL, LZ-MDA Μισθωμένα (wet lease) από την Hellas Jet (BVL) και την Air Via Bulgarian (MDA).
Bombardier Dash 8-100 4 37 Μικρές αποστάσεις
Ελλάδα 		SX-BIO / -BIP / -BIQ / -BIR Ιδιόκτητα (Από 1η Οκτωβρίου προστέθηκαν στον στόλο της Olympic Air)
Bombardier Q400 12 Παραγγελίες+8 Δυνατότητες Μικρές αποστάσεις
Ελλάδα 		4 θα ενοικιαστούν με τη μέθοδο 'Wet Lease' από τη Flybe από 08/2009 μέχρι 09/2010 (Olympic Air)
Σύνολο 44+12 Παραγγελίες+8 Δυνατότητες Τελευταία ενημέρωση Μάρτιος 2009

Παλαιότεροι Τύποι

Παλαιότεροι τύποι ΟΑ
Τύπος Αεροσκάφους Σύνολο Επιβάτες Χρήση σε Δρομολόγια Παρατηρήσεις
Douglas DC-3 14 28 Μικρές αποστάσεις
Ελλάδα και Ευρώπη
Douglas DC-4 2 60 Μικρές και Μεσαίες αποστάσεις
Ελλάδα και Ευρώπη
Douglas DC-6 13 66 (1958), 95 (1967) Μικρές και Μεσαίες αποστάσεις
Ελλάδα και Ευρώπη 		10 ιδιόκτητα, 3 μισθωμένα από την U.A.T.
DeHavilland Comet 48 8 147 (1966), 165 (1968) Μεσαίες αποστάσεις
Ευρώπη, Μέση Ανατολή 		2 μισθωμένα από την BEA (BEA-ΟΛΥΜΠΙΑΚΗ), 6 ιδιόκτητα
Boeing 707-320 8 147 (1966), 165 (1968) Μεσαίες και Μεγάλες αποστάσεις
Ευρώπη, Βόρεια Αμερική, Αφρική, Ασία, Αυστραλία 		Ιδιόκτητα
Boeing 720-051B 7 160 Μικρές και Μεσαίες αποστάσεις
Ελλάδα, Ευρώπη και Μέση Ανατολή 		Ιδιόκτητα
Boeing 727-100 2 Μικρές και Μεσαίες αποστάσεις
Ελλάδα, Ευρώπη και Μέση Ανατολή 		Μισθωμένα από Boeing
Boeing 727-200 10 146 Μικρές και Μεσαίες αποστάσεις
Ελλάδα, Ευρώπη και Μέση Ανατολή 		9 ιδιόκτητα, 1 μισθωμένο από Safair
Boeing 717-200 3 105 Μικρές και Μεσαίες αποστάσεις
Ελλάδα και Ευρώπη 		2 μισθωμένα από Bavaria, 1 μισθωμένο από Pembroke Capital
Boeing 737-200 15 123 Μικρές και Μεσαίες αποστάσεις
Ελλάδα και Ευρώπη 		4 μισθωμένα από Aviation Sales Company, 11 ιδιόκτητα
Boeing 747-100 1 Μεγάλες αποστάσεις
Βόρεια Αμερική, Αφρική, Ασία, Αυστραλία 		Μισθωμένο από GPA το 1986 , SX-OAE
Boeing 747-200 5 426 Μεσαίες και Μεγάλες αποστάσεις
Βόρεια Αμερική, Αφρική, Ασία, Αυστραλία, Ευρώπη (Λονδίνο, Φρανκφούρτη, κλπ.) 		5 ιδιόκτητα, 1 μισθωμένο από Air Atlanta και την Ολυμπιακή Λαμπαδηδρομία του 2004
Britten Norman BN2 Islander 15 9 Μικρές αποστάσεις
Ελλάδα 		Μισθωμένα
NAMC YS-11A 10 64 Μικρές αποστάσεις
Ελλάδα 		Ιδιόκτητα
Dornier Do 228 9 18 Μικρές αποστάσεις
Ελλάδα 		Ιδιόκτητα
Shorts 330 6 30 Μικρές αποστάσεις
Ελλάδα 		Ιδιόκτητα
Shorts Skyvan 4 Μικρές αποστάσεις
Ελλάδα 		2 ιδιόκτητα, 2 μισθωμένα

Ονομασίες αεροσκαφών της ΟΑ

Ονομασίες αεροσκαφών της ΟΑ
Τύπος Αεροπλάνου Κατηγορία Ονομασία
Airbus A300-600 Τοποθεσίες της Ελλάδος Αθήνα, Κρήτη, Μακεδονία
Airbus A300-B4 Ήρωες του Τρωικού πολέμου Νέστορας, Τηλέμαχος, Οδυσσέας, Αχιλλέας, Νεοπτόλεμος, Πηλέας, Διομήδης, Αίας, Ιδομενέας
Airbus A340-300 Ιστορικές περιοχές της Αρχαίας Ελλάδος Μαραθώνας, Δελφοί, Ολυμπία, Επίδαυρος
ATR 42-300 Φιλόσοφοι της Αρχαίας Ελλάδος και Έλληνες Ολυμπιονίκες Πλάτωνας, Σωκράτης, Αριστοτέλης, Πυθαγόρας, Κώστας Τσικλητήρας, Σπύρος Λούης
ATR 72-200 Επιστήμονες της Αρχαίας Ελλάδος Θαλής, Ιπποκράτης, Δημόκριτος, Όμηρος, Ηρόδοτος, Αρχιμήδης
Boeing 707-320 Πόλεις της Αρχαίας Ελλάδος Πόλις των Αθηνών, Πόλις της Λίνδου, Θηβών, Πέλλας, Μυκηναίων, Κορίνθου, Κνωσσού, Σπάρτης
Boeing 720-051 Ποτάμια της Ελλάδος Αξιός, Αλιάκμονας, Αχελώος, Πηνειός, Έβρος, Στρυμώνας, Νέστος
Boeing 717 Αστερισμοί Ηριδανός, Ανδρομέδα, Κασσιόπη
Boeing 727 Βουνά της Ελλάδος Όλυμπος, Ταΰγετος, Μαίναλο, Παρνασσός, Βέρμιο, Πίνδος, Ελικώνας, Άγιο Όρος, Δίρφη
Boeing 737-200 Αρχαίοι θεοί και ήρωες Ηρακλής, Απόλλωνας, Ερμής, Κρίτων, Πρωτέας, Ήφαιστος, Διόνυσος, Φοίβος, Άτλας, Νηρέας, Ποσειδώνας
Boeing 737-400 Πόλεις της Μακεδονίας Βεργίνα, Όλυνθος, Φίλιπποι, Στάγειρα, Δίον, Αμφίπολη, Πέλλα
Boeing 747-200 Ολυμπιακά αεροσκάφη Ολύμπιος Δίας, Ολύμπιος Αετός, Ολύμπιο Πνεύμα, Ολύμπια Φλόγα, Ολύμπια Εκεχειρία
DeHavilland Comet 4B Μέλη της βασιλικής οικογένειας Βασίλισσα Σοφία, Πριγκίπισσα Σοφία, Βασίλισσα Όλγα, Βασίλισσα Φρειδερίκη
Dornier 228 Νησιά της Ελλάδος Λέρος, Σκύρος, Κάσος, Αστυπάλαια, Αμοργός, Κύθηρα, Κάρπαθος
Douglas DC-6 Νησιά της Ελλάδος Ρόδος, Κέρκυρα, Κρήτη, Λέσβος, Χίος, Λήμνος, Σάμος, Κως.
NAMC YS-11A Νησιά της Ελλάδος Κεφαλονιά, Ιθάκη, Σαμοθράκη, Ζάκυνθος, Δήλος, Άνδρος, Κάλυμνος, Μήλος
Shorts 330 Νησιά της Ελλάδος Πάτμος, Καστελόριζο, Πάρος, Νάξος, Μήλος, Τήνος
Shorts Skyvan Νησιά της Ελλάδος Μύκονος, Σκιάθος
Islander Νησιά της Ελλάδος Κύθηρα, Κάρπαθος
Dash 8 Χρυσοί Ολυμπιονίκες Κώστας Κεντέρης, Κατερίνα Θάνου, Βούλα Πατουλίδου

Στοιχεία των ΟΑ

  • Ιδρύθηκαν ως Ολυμπιακή Αεροπορία από τον Αριστοτέλη Ωνάση
  • Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου και Διευθύνων Σύμβουλος ήταν ο κ. Μπενόπουλος Γιάννος.
  • Κεντρικά γραφεία: Λεωφ. Συγγρού 96-100, 117 41 Αθήνα
  • Διατηρούσε ιστότοπο στη διεύθυνση www.olympicairlines.com
  • Το 2009, εξυπηρετούσε ένα δίκτυο 13 Διεθνών προορισμών, 28 Ευρωπαϊκών και 36 προορισμών εσωτερικού.
  • Απασχολούσε περίπου 1.800 εργαζόμενους
  • Μοναδικός μέτοχος ήταν, το Ελληνικό Δημόσιο
  • Διέθετε πρόγραμμα επιβράβευσης συχνών επιβατών (FQTV), το "ΙΚΑΡΟΣ"
  • Η εταιρεία απαγόρευσε ολικώς το κάπνισμα στις 15 Απριλίου 2001.[19]

Λογότυπο

Το πρώτο λογότυπο της εταιρείας ήταν ένας λευκός αετός ο οποίος έφερε μια ομοιότητα με έναν έλικα, μαζί με πέντε δακτύλιους και την ονομασία Olympic. Δυο έτη μετά από τη πρώτη πτήση, ο Ωνάσης ζήτησε από τους συνεργάτες του το σχεδιασμό ενός νέου λογοτύπου και έτσι δημιουργήθηκαν οι έγχρωμοι δακτύλιοι. Ο Ωνάσης επιθυμούσε να αντιγράψει τους πέντε χρωματισμένους δακτύλιους του εμβλήματος των Ολυμπιακών αγώνων, αλλά η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή, ισχυρίστηκε δικαιώματα στο έμβλημα, έτσι δημιουργήθηκε το νέο λογότυπο με τους έξι δακτύλιους. Οι πρώτοι πέντε δακτύλιοι αναπαριστούν τις πέντε ηπείρους, ενώ ο έκτος αναπαριστά την Ελλάδα.[20] Τα χρώματα που χρησιμοποιήθηκαν ήταν το κίτρινο, το κόκκινο, το μπλε και το λευκό.

Το νέο λογότυπο επελέγη μεταξύ τριών προτάσεων μέσω ηλεκτρονικής ψηφοφορίας η οποία έλαβε χώρα μέχρι τη 5η Ιουλίου 2009, σε ειδική ιστοσελίδα. Όλες οι προτάσεις έπρεπε να διατηρήσουν τους έξι δακτύλιους και να εκσυγχρονίσουν το υπάρχον λογότυπο. Το λογότυπο το οποίο τελικά επελέγη είναι μια πλάγια έκδοση του προηγούμενου με την ίδια γραμματοσειρά, με την εξαίρεση πως το πράσινο αντικαταστάθηκε με ανοιχτό μπλε σε ορισμένους δακτύλιους. Το πράσινο μαζί με το μπλε ήταν ένα από τα εταιρικά χρώματα της MIG και χρησιμοποιήθηκε και στις στολές του προσωπικού κατ'απαίτηση της εταιρείας.

Ολυμπιακές Αερογραμμές στις τέχνες

  • Στη ταινία «For Your Eyes Only» ο James Bond καλεί την Miss Moneypenny να κλείσει ένα εισιτήριο για Μαδρίτη με την Ολυμπιακή Αεροπορία.
  • Μια συλλογή γυαλιών ηλίου από τον Paul Frank Sunich ονομάζεται «Ολυμπιακή Αεροπορία» («Olympic Airways»).
  • Ολυμπιακή Αεροπορία (Olympic Airways) είναι ο τίτλος του τέταρτου και τελευταίου single από το δίσκο Antidotes των Foals.

Ολυμπιακή Αεροπορία - Υπηρεσίες Α.Ε.

Η Ολυμπιακή Αεροπορία - Υπηρεσίες Α.Ε. ιδρύθηκε το 2003, με σκοπό την παροχή υπηρεσιών επίγειας εξυπηρέτησης. Συγκεκριμένα, από το 1994, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή είχε διατάξει την Ελληνική Κυβέρνηση να αναδιοργανώσει τον Όμιλο Ολυμπιακής Αεροπορίας, ο οποίος αντιμετώπιζε πολύ σοβαρά οικονομικά προβλήματα για δεκαετίες. Έτσι, τον Δεκέμβριο 2003, το Ελληνικό Δημόσιο αποφάσισε να διχοτομήσει τον Όμιλο σε δύο νέες εταιρείες. Η μία, προήλθε από την θυγατρική "Μακεδονικές Αερογραμμές", η οποία μετονομάστηκε σε Ολυμπιακές Αερογραμμές και ανέλαβε το πτητικό έργο του Ομίλου, ξεκινώντας με παραγραφή των χρεών της. Όλες οι άλλες δραστηριότητες και τα χρέη του Ομίλου μεταβιβάσθηκαν σε μία άλλη εταιρεία που δημιουργήθηκε και ονομάστηκε Ολυμπιακή Αεροπορία - Υπηρεσίες.

Η ΟΑ-Υ ειδικευόταν σε 7 τομείς της αεροπορικής βιομηχανίας:

  • Επίγεια Εξυπηρέτηση σε 38 αεροδρόμια στην Ελλάδα
  • Εμπορεύματα/Εμπορευματικός Σταθμός: η εταιρεία διέθετε τον μεγαλύτερο εμπορευματικό σταθμό στη ΝΑ Μεσόγειο, που καλύπτει επιφάνεια 25.000 τ.μ. και έχει την δυνατότητα να διαχειρίζεται 140.000 τόνους φορτίου ετησίως[εκκρεμεί παραπομπή]
  • Συντήρηση Αεροσκαφών/Τεχνική Βάση Ολυμπιακής
  • Σχολή Χειριστών Ολυμπιακής Αεροπλοΐας (Σ.Ε.Χ.Ο.Α.): Ιδρύθηκε το 1970 από τον Αλέξανδρο Ωνάση και διαθέτει εξομοιωτές πτήσεων για αεροσκάφη ATR-42/72, Boeing B737-200/300/400, στους οποίους εκπαιδεύονται και ξένα πληρώματα
  • Μονάδα Συστημάτων Πληροφορικής: ασχολείται με την παροχή υπηρεσιών Πληροφορικής στα τμήματα της ΟΑ-Υ και στις Ολυμπιακές Αερογραμμές, για παράδειγμα με την εγκατάσταση και υποστήριξη τεχνολογικών εφαρμογών στις δύο εταιρείες, τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό
  • Εκπαίδευση/Οργάνωση: ο τομέας αυτός της ΟΑ-Υ ασχολείται με την ανάπτυξη των δεξιοτήτων του ανθρώπινου δυναμικού που ασχολείται με τον τομέα των αερομεταφορών, τόσο στις Ολυμπιακές Αερογραμμές όσο και σε άλλες εταιρείες του κλάδου
  • Ολυμπιακή Αεροπλοΐα: ασχολείται με τη ναύλωση ελικοπτέρων σε τρίτους, για αερομεταφορές, για αεροφωτογραφήσεις, για επιθεωρήσεις έργων, κλπ.

Η εταιρεία επίσης διαχειρίζεται τις ειδικές αίθουσες (σαλόνια) για τους επιβάτες Διακεκριμένης Θέσης, τόσο για τις Ολυμπιακές Αερογραμμές, όσο και για άλλες εταιρείες.

Κωδικοί των ΟΑ

Λογότυπο Ολυμπιακών Αερογραμμών
  • Κωδικός ΙΑΤΑ: ΟΑ
  • Κωδικός ICAO: OAL
  • Κωδικός Κλήσης: Olympic
  • Λογιστικός Κωδικός: 050

Περιστατικά και ατυχήματα

  • 1949, 6 Ιουνίου: Μία Ντακότα της Τ.Α.Ε. (πρόδρομος ΟΑ) «Τεχνικαί Αεροπορικαί Εκμεταλλεύσεις». συνετρίβη κοντά στη Μαλακάσα. Η πτήση εκτελούσε τη διαδρομή Καβάλα - Αθήνα. Και οι 22 επιβαίνοντες (18 επιβάτες και 4 μέλη πληρώματος) σκοτώθηκαν.
  • 1959, 29 Οκτωβρίου: ένα Douglas DC-3 της ΟΑ214, συνετρίβη λίγο μετά την απογείωσή του κοντά στον Αυλώνα Αττικής του όρους Πάρνηθα, κοντά στην Αθήνα. Όλοι οι επιβαίνοντες (16 επιβάτες και 3 μέλη πληρώματος) σκοτώθηκαν. Αναφέρθηκε ότι ένα από τα φτερά αποκόπηκε από το αεροπλάνο. Η πτήση εκτελούσε τη διαδρομή Αθήνα - Θεσσαλονίκη
  • 1969, 16 Αυγούστου: σε ένα Douglas DC-3 έγινε αεροπειρατεία σε πτήση εσωτερικού από το Διεθνές Αεροδρόμιο Ελληνικού προς το Αγρίνιο. Το αεροσκάφος, πιθανώς εγγεγραμμένο SX-BBF, προσγειώθηκε στον Αυλώνα Αλβανίας.[21]
  • 1969, 8 Δεκέμβρη: Ένα Douglas DC-6 της πτήσης ΟΑ954 συνετρίβη κοντά στην Κερατέα, 30 χλμ νότια της Αθήνας. Και οι 90 επιβαίνοντες (85 επιβάτες και 5 μέλη πληρώματος) σκοτώθηκαν. Η πτήση εκτελούσε τη διαδρομή Χανιά - Αθήνα.
  • 1972, 18 Φεβρουαρίου: Ένα Learjet 25 της Ολυμπιακής Αεροπλοΐας συνετρίβη κοντά στην πόλη Αντίμπ (Γαλλία). Η πτήση εκτελούσε τη διαδρομή Αθήνα - Νίκαια. Και τα δύο μέλη του πληρώματος σκοτώθηκαν.
  • 1972, 21 Οκτωβρίου: Ένα NAMC YS-11A της Ολυμπιακής Αεροπορίας συνετρίβη στις ακτές της Βούλας, περίπου 3 χλμ από το αεροδρόμιο Ελληνικό Αθηνών. Η πτήση εκτελούσε τη διαδρομή Κέρκυρα - Αθήνα, μέσα σε καταιγίδα. 37 επιβαίνοντες (36 επιβάτες και 1 μέλος πληρώματος) πνίγηκαν, ενώ 19 επιβαίνοντες (16 επιβάτες και 3 μέλη πληρώματος, ανάμεσά τους ο πιλότος) κατάφεραν να σωθούν φτάνοντας στην ακτή.
  • 1976, 23 Νοεμβρίου: Ένα NAMC YS-11A της πτήσης ΟΑ830, συνετρίβη στο όρος Μεταξάς κοντά στα Σέρβια του νομού Κοζάνης. Η πτήση εκτελούσε τη διαδρομή Αθήνα - Λάρισα - Κοζάνη. Λόγω κακοκαιρίας δεν κατάφερε να προσγειωθεί στη Λάρισα και συνέχισε προς Κοζάνη. Και οι 50 επιβαίνοντες (46 επιβάτες και 4 μέλη πληρώματος) σκοτώθηκαν. Ένα από τα φτερά του αεροπλάνου βρίσκεται ακόμα στο τόπο του δυστυχήματος, κοντά σε μια εκκλησία που χτίστηκε στη μνήμη των θυμάτων.
  • 1978, 9 Αυγούστου: Ένας εκ των τεσσάρων κινητήρων του Boeing 747-200, που εκτελούσε την πτήση ΟΑ411, εξερράγη κατά την απογείωση του από το διάδρομο 33 του Διεθνούς Αεροδρομίου του Ελληνικού με κατεύθυνση το Διεθνές Αεροδρόμιο Τζον Κένεντι (JFK) της Νέας Υόρκης, προκαλώντας σημαντική απώλεια ισχύος και αδυναμία ανόδου, προδιαγράφοντας μια πολύνεκρη συντριβή. Πλήρες φορτίου 400 επιβατών, 18 μελών πληρώματος και 160 τόννων καυσίμου, το αεροσκάφος πετούσε με αξιοσημείωτα χαμηλή ταχύτητα 164 κόμβων σε υψόμετρο μόλις 157 ποδών (55 περίπου μέτρων), λίγο πάνω από τις στέγες συνοικιών του Αλίμου, του Παλαιού Φαλήρου, της Νέας Σμύρνης, της Καλλιθέας του Πειραιά και του Κερατσινίου, θέτοντας σε άμεσο κίνδυνο τις ζωές εκατοντάδων επιβατών και χιλιάδων πολιτών. Χάρη στις ψύχραιμες και υπεράνθρωπες ενέργειες του κυβερνήτη Ιωσήφ Μιγάδη και του συγκυβερνήτη Κ. Φικάρδου, οι οποίοι απέτρεψαν την πτώση του Boeing εντός της πυκνοκατοικημένης περιοχής των Αθηνών κατευθύνοντάς το προς το Αιγάλεω Όρος, και των μηχανικών, που κατόρθωσαν να δώσουν λίγη επιπλέον ισχύ, το αεροσκάφος μπόρεσε εντέλει να ανακτήσει ταχύτητα και ύψος 1500 ποδών και να επιστρέψει με ασφάλεια στο Αεροδρόμιο του Ελληνικού, απορρίπτοντας πρώτα ένα μέρος του καυσίμου του, χωρίς περαιτέρω απώλειες. Το περιστατικό αυτό έχει καταγραφεί παγκοσμίως ως άθλος της αεροναυτιλίας, καθώς καμία προσομοίωση μέχρι σήμερα δεν έχει επαληθεύσει την ευτυχή κατάληξη του συμβάντος.[22][23]
  • 1989, 3 Αυγούστου: Ένα Shorts 330-200 της πτήσης ΟΑ545 της Ολυμπιακής Αεροπλοΐας, συνετρίβη στο Όρος Κέρκης της Σάμου. Η πτήση εκτελούσε τη διαδρομή Θεσσαλονίκη - Σάμο - Κω. Και οι 34 επιβαίνοντες (31 επιβάτες και 3 μέλη πληρώματος) σκοτώθηκαν.
  • 1997, 2 Μαΐου: Ένα Dornier 228-201 της πτήσης ΟΑ078 της Ολυμπιακής Αεροπλοΐας, προσγειώθηκε λόγω ισχυρών καθοδικών ανέμων λίγα μέτρα πριν το διάδρομο με αποτέλεσμα να συρθεί ακυβέρνητο για 170 περίπου μέτρα. Η πτήση εκτελούσε τη διαδρομή Αθήνα - Πάρο.
  • 1998, 4 Ιανουαρίου: ένας επιβάτης που επέβαινε στην πτήση των Ολυμπιακών Αερογραμμών 417 πέθανε από αλλεργική αντίδραση από καπνό τσιγάρων όταν μία αεροσυνοδός, κατά παράβαση των κανονισμών, αρνήθηκε να τον αλλάξει θέση. Το ανώτερο δικαστήριο των ΗΠΑ επικύρωσε απόφαση του εφετείου για επιδίκαση 1,4 εκατομμυρίων δολαρίων ΗΠΑ ως αντισταθμιστική αποζημίωση κατά της Ολυμπιακής Αεροπορίας, η οποία αρνήθηκε την υπαιτιότητα.[24]

Δείτε επίσης

Φωτογραφίες

Πηγές

  1. ↑ Πύρρος Παπαδημητρίου - Συνοπτικό βιογραφικό σημείωμα
  2. ↑ «Ποιός έκλεισε την Ολυμπιακή Αεροπορία, Β' Μέρος, Στολές». Άλλη Πτήση (Αρ. Τεύχους 95): 10-11. Οκτ.- Νοε.- Δεκ. 2018. 
  3. ↑ «Και το όνομα αυτής: "Olympic Air"». ΣΚΑΪ. 21 Μαΐου 2009. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2009. 
  4. ↑ To νέο λογότυπο της Ολυμπιακής από Γ. Παπαθανασίου - Π. Τρανταφυλλόπουλο Αρχειοθετήθηκε 2009-07-12 στο Wayback Machine., Marketing Week
  5. ↑ Χριστίνα Μπαλτούνα (10 Ιουνίου 2009). «Οι νέες στολές της Ολυμπιακής… διά χειρός Κριθαριώτη». Μόδα. Απογευματινή. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2014. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουλίου 2009. 
  6. ↑ Στεργίου, Λεωνίδας (7 Μαρτίου 2003). «Σε επιτήρηση 15 μετοχές». Τα Νέα. Άλτερ Έγκο. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2020. 
  7. ↑ https://www.kathimerini.gr/129092/article/oikonomia/epixeirhseis/me-proika-sthn-everest-h-olympic-catering%7Cwebsite=Η Καθημερινή|publisher=Καθημερινές Εκδόσεις|title=Με προίκα στην Everest η Olympic Catering|date=2002-09-12|accessdate=2020-05-13|first=Αριστέα|last=Μπουγάτσου}}
  8. ↑ «Η "συνταγή" της κερδοφορίας για Olympic Catering». Euro2day. Media2day. 1 Μαΐου 2003. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2020. 
  9. ↑ «Αρση επιτήρησης της Olympic Catering». Ναυτεμπορική. Π. Αθανασιάδης & Σία. 10 Απριλίου 2003. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2020. 
  10. ↑ 10,0 10,1 «Τι συμβαίνει στην OLYMPIC CATERING;». Left.gr. 8 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2020. 
  11. ↑ «Και το όνομα αυτής Αλκμήνη». Πρώτο Θέμα. 7 Μαρτίου 2008. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2020. 
  12. ↑ «Με 74,73% στην Olympic Catering η Αλκμήνη Catering». Reporter. Premium. 27 Αυγούστου 2008. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2020. 
  13. ↑ «Η ιστορία μας». Vivartia. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2020. 
  14. ↑ ««Κάν' το όπως ο Κατσέλης» και στην Olympic Catering;». Δρόμος της Αιστεράς. 15 Ιουλίου 2013. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2020. 
  15. ↑ «Ανακάμπτει Η Olympic Catering». The Grill Magazine. o.mind creatives. 27 Οκτωβρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2020. 
  16. ↑ «Νοσοκομειακό Catering - Πληροφορίες». Olympic Catering. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Αυγούστου 2020. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2020. 
  17. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2020. 
  18. ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 16 Φεβρουαρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 13 Μαΐου 2020. 
  19. ↑ «General information». Web.archive.org. 15 Απριλίου 2001. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 25 Ιουνίου 2003. Ανακτήθηκε στις 2 Αυγούστου 2009. 
  20. ↑ Petrova, Ekaterina. «Balkan Travellers - Greece: Olympic Air Begins Operations». www.balkantravellers.com. Ανακτήθηκε στις 16 Μαρτίου 2016. 
  21. ↑ «SX-BBF? Accident Description». Aviation Safety Network. Ανακτήθηκε στις 14 Φεβρουαρίου 2011. 
  22. ↑ https://www.mixanitouxronou.gr/o-iroas-pilotos-tis-olimpiakis-pou-petaxe-to-terastio-tzampo-me-enan-katestrammeno-kinitira-pano-apo-tis-polikatikies-tis-athinas-giati-mechri-simera-i-boeing-theori-oti-epese/
  23. ↑ https://www.youtube.com/watch?v=f9YzsO_ZPGI
  24. ↑ http://supreme.lp.findlaw.com/supreme_court/briefs/02-1348/02-1348.mer.resp.pdf

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

π • σ • ε Αεροπορικές εταιρείες της Ελλάδας
Ενεργές
Ανενεργές
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ολυμπιακές_Αερογραμμές&oldid=9089839"