Διάκονος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 2A02:587:1202:AC00:5DF6:9C65:E569:829C (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό 78.87.240.242
Ετικέτα: Επαναφορά
μ Ρομπότ: λατινικοί -> ελληνικοί χαρακτήρες, αντικατέστησε: Oρ → Ορ
Γραμμή 17: Γραμμή 17:


== Στην Ορθόδοξη Εκκλησία ==
== Στην Ορθόδοξη Εκκλησία ==
[[Αρχείο:Orthodox Deacon.jpg |thumb|150px|Oρθόδοξος διάκονος]]
[[Αρχείο:Orthodox Deacon.jpg |thumb|150px|Ορθόδοξος διάκονος]]
'''Διάκονος''', (κοινώς Διάκος), στην [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ορθόδοξη]], αλλά και σε άλλες Εκκλησίες, είναι ο κληρικός που φέρει τον πρώτο βαθμό της ιεροσύνης.
'''Διάκονος''', (κοινώς Διάκος), στην [[Ορθόδοξη Εκκλησία|Ορθόδοξη]], αλλά και σε άλλες Εκκλησίες, είναι ο κληρικός που φέρει τον πρώτο βαθμό της ιεροσύνης.



Έκδοση από την 13:01, 24 Αυγούστου 2021

Τμήμα μιας σειράς λημμάτων
Βαθμοί Ιεροσύνης της
Επίσκοπος
Πρεσβύτερος
Διάκονος

Ο όρος διάκονος σημαίνει κατά βάση «υπηρέτης». Στην ορολογία των χριστιανικών εκκλησιών μπορεί να σημαίνει είτε τον χριστιανό ως υπηρέτη του Θεού είτε εκκλησιαστικό αξίωμα.

Στην Παλαιά Διαθήκη

Έχει κοσμική σημασία αναφερόμενο στον υπηρέτη του βασιλέως. Στο βιβλίο των Παροιμιών, δηλώνει τον υπηρέτη των σοφών[1].

Στον Ιώσηπο για πρώτη φορά υπάρχει η σύνδεση με το Θεό, του διακόνου.

Στην Καινή Διαθήκη

Στην Καινή Διαθήκη χρησιμοποιείται ο όρος με διάφορες έννοιες όπως, υπηρέτης, διάκονος του βασιλιά, διάκονος του Ευαγγελίου, διάκονος της Εκκλησίας, διάκονος της Καινής Διαθήκης, του Θεού, του Χριστού, της δικαιοσύνης, του σατανά, του Κυρίου.

Οι ασκούντες το ομώνυμο εκκλησιαστικό λειτούργημα είναι οι Επίσκοποι και οι Πρεσβύτεροι ως λειτουργοί της Εκκλησίας, κι έτσι, δηλαδή διάκονοι, προσφωνούνται από τον Παύλο και στις Αποστολικές Διαταγές. Ως βαθμός ιεροσύνης αναφέρεται ο διάκονος στην Α' Επιστολή προς Τιμόθεο και στην Επιστολή προς Φιλιππησίους[2] Όσον αφορά τις Πράξεις των Αποστόλων η εκλογή των επτά διακόνων δεν δηλώνει τον ιερατικό βαθμό, αλλά την υπηρεσία προς τους πτωχούς, αξίωμα εκκλησιαστικό. Παράλληλα κήρυτταν το Ευαγγέλιο, όπως βλέπουμε με τους Στέφανο και Φίλιππο. Στις ευχές της χειροτονίας του διακόνου από τις Αποστολικές Διαταγές μέχρι τους βυζαντινούς χρόνους γίνεται αυτή η συσχέτιση με τους επτά διακόνους ή τον Στέφανο , όμως πιο πολύ για να τονισθεί η διακονία και το έργο της διακονίας παρά ο ιερατικός βαθμός. [3] Ιερατικό χαρακτήρα απέκτησε από την εποχή των Αποστόλων, όπως βλέπουμε τουλάχιστον στην Α' Επιστολή προς Τιμόθεο[4]

Στην Ορθόδοξη Εκκλησία

Ορθόδοξος διάκονος

Διάκονος, (κοινώς Διάκος), στην Ορθόδοξη, αλλά και σε άλλες Εκκλησίες, είναι ο κληρικός που φέρει τον πρώτο βαθμό της ιεροσύνης.

Διάκονοι με ιερατικό βαθμό αναφέρονται από τους Ιγνάτιο Αντιοχείας, Πολύκαρπο Σμύρνης, Κλήμεντα τον Αλεξανδρέα, Κυπριανό, Ιππόλυτο, Μέγα Αθανάσιο κ.λ.π. Πολλοί εξ αυτών συμμετείχαν και στις εργασίες τοπικών και Οικουμενικών συνόδων.

Παραπομπές

  1. Παρ.10,4
  2. Α΄Τιμ.3,8,12 και Φιλιπ.,1,1 αντίστοιχα.
  3. Πρωτοπρεσβύτερου Δήμητριου Βακάρου, Η ιερωσύνη στην εκκλησιαστική γραμματεία των πέντε πρώτων αιώνων, Θεσσ/ίκη 1986, σελ. 170-171, 179-180
  4. Πρωτοπρεσβύτερου Δήμητριου Βακάρου, Η ιεροσύνη στην εκκλησιαστική γραμματεία των πέντε πρώτων αιώνων, Θεσσ/ίκη 1986, σελ.181

Πηγή

  • Πρωτοπρεσβύτερου Δημήτριου Βακάρου, Η ιεροσύνη στην εκκλησιαστική γραμματεία των πέντε πρώτων αιώνων, Θεσσαλονίκη 1986, σελ. 169-171, 179-183, 250-263

Δείτε επίσης