Κατάλογος ελληνικών σημαιών: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Σημαία της Αυτοκρατορίας της Νίκαιας
Γραμμή 195: Γραμμή 195:
|-
|-
|[[File:Flag of the Greek Orthodox Church.svg|140px]] ||1259–1460
|[[File:Flag of the Greek Orthodox Church.svg|140px]] ||1259–1460
| Σημαία της [[Αυτοκρατορία της Νίκαιας|Αυτοκρατορίας της Νίκαιας]] στη Μικρά Ασία.|| Χρυσό πεδίο με τον μάυρο δικέφαλο αετό που κρατά σκήπτρο και σφαίρα.<ref>Ο αυτοκράτορας Θεόδωρος Α΄Κομνηνός Λάσκαρις - Η συγκρότηση και η εδραίωση της αυτοκρατορίας της Νίκαιας: 1174-1222 μ.Χ, Ηλίας Γιαρένης, 2010, "Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη", ISBN: 960-469-822-2</ref>
| Σημαία της [[Αυτοκρατορία της Νίκαιας|Αυτοκρατορίας της Νίκαιας]] στη Μικρά Ασία.|| Χρυσό πεδίο με τον μαύρο δικέφαλο αετό που κρατά σκήπτρο και σφαίρα.<ref>Ο αυτοκράτορας Θεόδωρος Α΄Κομνηνός Λάσκαρις - Η συγκρότηση και η εδραίωση της αυτοκρατορίας της Νίκαιας: 1174-1222 μ.Χ, Ηλίας Γιαρένης, 2010, "Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη", ISBN: 960-469-822-2</ref>
|-
|-
|-
|-

Έκδοση από την 09:17, 21 Ιουλίου 2021

Αυτός είναι ένας κατάλογος σημαιών που χρησιμοποιούνται από το σύγχρονο Ελληνικό Κράτος ή χρησιμοποιούνταν ιστορικά από τους Έλληνες

Εθνική Σημαία

Σημαία Ημερομηνία Χρήση Περιγραφή
Σε χρήση από το 1822 (ως ναυτική σημαία) και από το 1978 ως η επίσημη ελληνική σημαία. Η τωρινή σημαία της Ελλάδας υιοθετήθηκε από την Πρώτη Εθνοσυνέλευση της Επιδαύρου τον Ιανουάριο του 1822 ως ναυτική σημαία της χώρας. Από το 1822 έως το 1978 η σημαία χρησιμοποιούνταν στη θάλασσα και στις ξένες υπηρεσίες. Το 1978 υιοθετήθηκε ως η μοναδική εθνική σημαία και ως πολεμική και πολιτική σημαία. Η σημαία της Ελλάδας περιέχει εννέα ισοπαχείς, οριζόντιες και εναλλασσόμενες αργυρές και κυανές παράλληλες λωρίδες, καθώς και έναν αργυρό σταυρό μέσα σε κυανό τετράγωνο (πλαίσιο) στο πάνω προΐστιο μέρος.
Η σημαία όπως χρησιμοποιείται στην παρέλαση. Η σημαία της Ελλάδας, με χρυσά κρόσια στις άκρες.

Προεδρικό Διακριτικό

Σημαία Ημερομηνία Χρήση Περιγραφή
από το 1979 Διακριτικό του Προέδρου της Δημοκρατίας. Χρησιμοποιείται για να δηλώσει την παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας (σε οχήματα, κτήρια κ.λπ.). Η σημαία αυτή χρησιμοποιείται και ως σημαία κατάταξης σε πλοία του Ελληνικού Πολεμικού Ναυτικού, όταν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας επιβαίνει του σκάφους. Μια κυανή, τετράγωνη σημαία. Στη μέση -και στις δύο πλευρές- ένας κυανός θυρεός που σχηματίζει αιχμή στο μέσο της κάτω πλευράς του. Στην καρδιά ο θυρεός φέρει αργυρό σταυρό, ο οποίος περιβάλλεται εξολοκλήρου από δύο χρυσά κλαδιά δάφνης. (Παραλλαγή του Εθνοσήμου της Ελλάδος).

Στρατιωτικές Σημαίες

Σημαία Ημερομηνία Χρήση Περιγραφή
από το 1822 Επίσημο του Πολεμικού Ναυτικού Αργυρός σταυρός μέσα σε κυανό τετράγωνο. Ένα χρυσό στέμμα τοποθετούνταν στο κέντρο στα χρόνια της μοναρχίας (1833-1924 1935-1973).
Επισείων του Πολεμικού Ναυτικού που υψώνεται από όλα τα εν ενεργώ δράση πλοία και εγκαταστάσεις του Π.Ν. εκτός και αν εκτοπίζεται από σημαία ανώτατου αξιωματικού. Ο επισείων είναι κυανός, έχει το σχήμα επιμήκους ισοσκελούς τριγώνου, φέροντας έναν αργυρό σταυρό στο προΐστιο μέρος. Ο επισείων έχει αναλογίες βάσης-ύψους 1:20 και υψώνεται στο κύριο κατάρτι.
Επισείων του Πολεμικού Ναυτικού εν καιρώ πολέμου.
Πολεμική σημαία Στρατού Ξηράς Λευκός σταυρός μέσα σε κυανό τετράγωνο με την εικόνα του Αγίου Γεωργίου.
από το 1956 Σημαία κατάταξης του Πρωθυπουργού επί των πλοίων του Πολεμικού Ναυτικού. Όπως το επίσημο του Π.Ν., με τρεις ανοδικές αργυρές διαγώνιες λωρίδες στο πρώτο τεταρτημόριο.
από το 1956 Σημαία κατάταξης του Υπουργού Εθνικής Αμύνης επί των πλοίων του Πολεμικού Ναυτικού. Όπως το επίσημο του Π.Ν., με τρεις ανοδικές αργυρές διαγώνιες λωρίδες στο πρώτο τεταρτημόριο και τρεις καθοδικές αργυρές διαγώνιες λωρίδες στο τρίτο.

Περιφερειακές και Δημοτικές Σημαίες

Σημαία Ημερομηνία Χρήση Περιγραφή
Flag of Macedonia Δεκαετία 1980[1] Σημαία της Μακεδονίας. Σε κυανό πεδίο ο Ήλιος της Βεργίνας. Η σημαία, αν και ανεπίσημη, είναι ευρέως διαδεδομένη.[2]
Η φερόμενη ως προτεινόμενη σημαία για το γεωγραφικό διαμέρισμα της Θράκης. Τρείς ισοπαχείς οριζόντιες λωρίδες, κυανές και αργυρές, με λευκό σταυρό μέσα σε κυανό τετράγωνο (πλαίσιο) στο προΐστιο μέρος.
Σημαία του Δήμου Αθηνών[3] Κυανό πεδίο με περίγραμμα εσωτερικά χρυσό και εξωτερικά ερυθρό. Στη μέση αργυρός σταυρός (όπως η σημαία του Νομού Αττικής). Στο κέντρο του κυανός δίσκος με άργυρο περίγραμμα που φέρει χρυσά κλαδιά ελιάς. Στο κέντρο του δίσκου το κεφάλι της θεάς Αθηνάς.
Σημαία του Δήμου Θεσσαλονίκης. Σκούρο μπλε, με μία στυλιζαρισμένη απεικόνιση του κυρίου αξιοθέατου της πόλης, τον Λευκό Πύργο. Στην μέση ένα αρχαίο μακεδονικό νόμισμα με το κεφάλι του Μεγάλου Αλεξάνδρου.
Σημαία του Δήμου Σερρών. Κυανό, με το έμβλημα του δήμου.
Σημαία του Δήμου Πατρέων. Σκούρο μπλέ με το έμβλημα του δήμου.
Σημαία του Δήμου Χανιών. Το έμβλημα του δήμου, στην μέση της παλαιάς σημαίας, με τις λέξεις: "ΔΗΜΟΣ ΧΑΝΙΩΝ" στο κάτω μέρος.
Σημαία του Δήμου Ρεθύμνης. Γαλαζοπράσινο, με το έμβλημα του δήμου (δύο χρυσά δελφίνια).
Σημαία του Δήμου Ηρακλείου. Δύο λωρίδες κυανή και αργυρή, με το έμβλημα του δήμου σε ερυθρό και τις λέξεις: "ΔΗΜΟΣ ΗΡΑΚΛΕΙΟΥ"
Σημαία του Δήμου Ρόδου. Μπλε-γκρι με το έμβλημα του δήμου, απεικονίζοντας το κεφάλι του Ηλίου.
Σημαία του Δήμου Σπάρτης. Κυανή με το έμβλημα του δήμου, απεικονίζοντας μία στυλιζαρισμένη περικεφαλαία.
Σημαία του Δήμου Ζακύνθου. Πράσινη με μία πορτοκαλί απεικόνιση του Ζακύνθου με το ρητό του νησιού "Θέλει Αρετήν και Τόλμην η Ελευθερία" από το ποίημα του Ανδρέα Καλβού "Εις Σάμον".
Σημαία του Δήμου Κέρκυρας. Σκούρη κυανή, με περίγραμμα εσωτερικά χρυσό εξωτερικά ερυθρό. Στο κέντρο το έμβλημα του δήμου σε χρυσό, ένα αρχαίο κερκυραϊκό πλοίο. Πάνω και κάτω από το έμβλημα οι λέξεις: "ΔΗΜΟΣ ΚΕΡΚΥΡΑΣ"
Σημαία του Δήμου Παξών. Κυανή, με περίγραμμα πορτοκαλί. Στο κέντρο μια τρίαινα (παραδοσιακό έμβλημα του Νησιού), περιτρυγιρισμένη από δύο δελφίνια, σε χρώματα κυανό και πόρτοκαλί. Στο κάτω μέρος οι λέξεις: "ΔΗΜΟΣ ΠΑΞΩΝ"
1821 Σημαία του Καστελόριζου, όπως χρησιμοποιούταν από πλοία στην Επανάσταση του 1821. Πλέον λειτουργεί ως δημοτική σημαία
1821 Σημαία της Ύδρας, όπως χρησιμοποιούταν από πλοία στην Επανάσταση του 1821. Πλέον λειτουργεί ως δημοτική σημαία
1821 Σημαία των Ψαρών, όπως χρησιμοποιούταν από πλοία στην Επανάσταση του 1821. Πλέον λειτουργεί ως δημοτική σημαία Αργυρή, με περίγραμμα ερυθρό. Στο κέντρο ένας μεγάλος ερυθρός σταυρός με το σύνθημα "ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ Η ΘΑΝΑΤΟΣ". Ο σταυρός βρίσκεται πάνω από μία ανάποδη ημισέληνο που συμβολίζει την Οθωμανική Αυτοκρατορία. Πλευρικά μια λόγχη και μία άγκυρα στην οποία συσπειρώνεται ένα φίδι που τρώει ένα πουλί.
1821 Σημαία των Σπετσών, όπως χρησιμοποιούταν από πλοία στην Επανάσταση του 1821. Πλέον λειτουργεί ως δημοτική σημαία

Ιστορικές παραλλαγές της εθνικής Σημαίας

Σημαία Ημερομηνία Χρήση Περιγραφή
Popular revolutionary flag 1770–1820 Αυτή η εκδοχή πρωτοεμφανίστηκε στη διάρκεια της επανάστασης του Ορλώφ (1769), βασισμένη σε προηγούμενα μοτίβα. Χρησιμοποιήθηκε, εκτός άλλων, και από την Οικογένεια Κολοκοτρώνη ενώ απόκτησε μεγάλη δημοτικότητα στην διάρκεια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821. Συνδέεται ως περιφερειακή σημαία της Πελοποννήσου. Αργυρή με κυανό σταυρό.
First Merchant Navy Flag 1822–1828 Πρώτη σημαία του Ελληνικού Εμπορικού Ναυτικού που υιοθετήθηκε τον Ιανουάριο του 1822. Το 1822 αντικαταστάθηκε, καθώς αποφασίστηκε πως η ναυτική σημαία (η σημερινή σημαία) πρέπει να αναπετάσσεται και από τα πολεμικά και τα εμπορικά πλοία. Κυανή με κυανό σταυρό μέσα σε ένα αργυρό τετράγωνο στο πάνω προΐστιο μέρος.
First National Flag of Greece 1822–1970
1975–1978
Τον Ιανουάριο του 1822 η Πρώτη Εθνοσυνέλευση στην Επίδαυρο υιοθέτησε αυτήν την εκδοχή για να αντικαταστήσει τις πολλές τοπικές επαναστατικές παραλλαγές. Από το 1828 η σημαία χρησιμοποιούνταν στην ξηρά, ενώ η τωρινή σημαία χρησιμοποιούνταν στη θάλασσα. Κυανή με αργυρό σταυρό. Στις περιόδους της Μοναρχίας (1833-1924 και 1935-1973), ένα χρυσό στέμμα ήταν τοποθετημένο στο κέντρο της σημαίας.
Royal standard during the reign of King Otto 1833–1858 Βασιλικό λάβαρο για χρήση εν πλω κατά το μεγαλύτερο μέρος της Βασιλείας του Όθωνος, υιοθετημένη το 1833.[4] Η σημαία αποτελείται από την απλή εθνική σημαία σε 10:7 διαστάσεις,[4] με το βαυαρικό οικόσημο της Δυναστείας του Βίττελσμπαχ στο κέντρο, εστεμμένο. Το κυανό είναι φωτεινότερης απόχρωσης από το σημερινό.
Royal standard during the late reign of King Otto 1858–1862 Βασιλικό λάβαρο για χρήση εν πλω κατά την ύστερη περίοδο της Βασιλείας του Όθωνος, υιοθετημένη το 1858. Η σημαία αποτελείται από την απλή εθνική σημαία σε 2:3 διαστάσεις,[5] με το βαυαρικό οικόσημο της Δυναστείας του Βίττελσμπαχ στο κέντρο, εστεμμένο. Το κυανό είναι φωτεινότερης απόχρωσης από το σημερινό.
Naval ensign for military vessels during the reign of King Otto 1833–1858 Πολεμική ναυτική σημαία κατά το μεγαλύτερο μέρος της Βασιλείας του Όθωνος, υιοθετημένη το 1833.[4] Η σημαία συνίσταται από την ναυτική σημαία σε διαστάσεις 25:18,[4] με το οικόσημο του Οίκου του Βίττελσμπαχ στο κέντρο του άνω προΐστιου μέρους, εστεμμένο. Αν και μη προσδιορισμένη, η απόχρωση του κυανού ήταν προς την φωτεινή πλευρά.
Naval ensign for military vessels during the late reign of King Otto 1858–1862 Πολεμική ναυτική σημαία κατά την ύστερη περίοδο της Βασιλείας του Όθωνος, υιοθετημένη το 1858.[5] Η σημαία συνίσταται από την ναυτική σημαία σε διαστάσεις 3:2, [5] με το οικόσημο του Οίκου του Βίττελσμπαχ στο κέντρο του άνω προΐστιου μέρους, εστεμμένο. Αν και μη προσδιορισμένη, η απόχρωση του κυανού ήταν προς την φωτεινή πλευρά.
1863–1913 Βασιλικό διακριτικό στα πρώτα χρόνια της Βασιλείας του Γεωργίου Α΄.[6][7] Swallow-tailed Greek flag and the Coat of Arms of House of Glücksburg.

Ελληνική σημαία σε σχήμα ουράς χελιδονιού με το οικόσημο του οίκου του Γκλύξμπουργκ.

Personal flag of King George I of Greece 1863–1913 Βασιλικό διακριτικό του Γεωργίου Α᾿ Η παλαιά εθνική σημαία, με τον Βασιλικό θυρεό στο κέντρο.
1914–1924
1935–1936
Διακριτικό του Βασιλέως που υιοθετήθηκε το 1914.[8] Οι διασταυρούμενες στραταρχικές ράβδοι του Αρχιστρατήγου είναι αναφορά στον Βασιλέα Κωνσταντίνο Α΄ που κατείχε αυτόν τον βαθμό από το 1913. Η σημαία αχρηστεύθηκε μετά το 1924 με την κατάργηση της μοναρχίας. Με την επαναφορά της, τα βασιλικά διατάγματα του 1914 περί των σημαιών και των διακριτικών της Βασιλικής Οικογενείας επαναφέρθηκαν με διάταγμα στις 7 Νοεμβρίου 1935. Το 1936, η σημαία αντικαταστάθηκε από άλλη εκδοχή.[9] Όπως το επίσημο του Ναυτικού, με το οικόσημο του Κωνσταντίνου Α' στο κέντρο εστεμμένο. Πίσω από το οικόσημο, διασταυρούμενες στραταρχικές ράβδοι Αρχιστρατήγου.
1914–1924
1935–1936
Διακριτικό του Διαδόχου του Θρόνου υιοθετημένο το 1914.[8] Η σημαία αχρηστεύθηκε μετά το 1924 με την κατάργηση της μοναρχίας. Με την επαναφορά της, τα βασιλικά διατάγματα του 1914 περί των σημαιών και των διακριτικών της Βασιλικής Οικογενείας επαναφέρθηκαν με διάταγμα στις 7 Νοεμβρίου 1935. Το 1936, η σημαία αντικαταστάθηκε από άλλη εκδοχή.[9] Όπως το επίσημο του ναυτικού, με ένα στέμμα στο πρώτο και τρίτο τεταρτημόριο.
1914–1924
1935–1936
Διακριτικό της Βασιλίσσης των Ελλήνων (σε αυτήν την περίπτωση της Σοφίας) υϊοθετημένο το 1914[8] Η σημαία αχρηστεύθηκε μετά το 1924 με την κατάργηση της μοναρχίας. Με την επαναφορά της, τα βασιλικά διατάγματα του 1914 περί των σημαιών και των διακριτικών της Βασιλικής Οικογενείας επαναφέρθηκαν με διάταγμα στις 7 Νοεμβρίου 1935. Το 1936 η σημαία αντικαταστάθηκε από άλλη εκδοχή.[9] Όπως το επίσημο του ναυτικού. Στο κέντρο το οικόσημο της κάθε Βασιλίσσης· το οικόσημο της Δυναστείας των Γκλύξμπουργκ σε συνδυασμό με το οικόσημο του οίκου από τον οποίον προερχόταν η κάθε Βασίλισσα.
1914–1924
1935–1936
Διακριτικό που χρησιμοποιούταν από άλλα μέλη της Βασιλικής Οικογενείας υιοθετημένο το 1914[8] Η σημαία αχρηστεύθηκε μετά το 1924 με την κατάργηση της μοναρχίας. Με την επαναφορά της, τα βασιλικά διατάγματα του 1914 περί των σημαιών και των διακριτικών της Βασιλικής Οικογενείας επαναφέρθηκαν με διάταγμα στις 7 Νοεμβρίου 1935. Το 1936 η σημαία αντικαταστάθηκε από άλλη εκδοχή.[9] Όπως το επίσημο του ναυτικού, με ένα στέμμα στο πρώτο τεταρτημόριο.
1914–1924 Σημαία του Υπουργού ναυτιλίας υιοθετημένη το 1914.[10]
1936–1974 Βασιλικό διακριτικό υιοθετημένο το 1936.[11] Όπως το επίσημο του ναυτικού, με τον βασιλικό θυρεό στο κέντρο και τέσσερα στέμματα σε κάθε τεταρτημόριο.
1936–1974 Διακριτικό του Διαδόχου του Θρόνου, υιοθετημένο το 1936.[11] Όπως το επίσημο του ναυτικού, με τον βασιλικό θυρεό στο κέντρο και ένα στέμμα στο πρώτο τεταρτημόριο.
1936–1974 Διακριτικό που χρησιμοποιούνταν από άλλα μέλη της Βασιλικής Οικογενείας υιοθετημένο το 1936.[11] Όπως το επίσημο του ναυτικού, με τον βασιλικό θυρεό στο κέντρο.
Royal Flag during the Greek Royal Family 1936–1970 Βασιλική παραλλαγή της εθνικής σημαίας κατά την διάρκεια της μοναρχίας στην Ελλάδα. Η απλή εθνική σημαία, στο κέντρο του σταυρού ένα λεπτομερές στέμμα χρυσό. Η σημαία περιτριγυρίζεται από χρυσά κρόσια.
State and War flag on land during the Greek Royal Family 1863–1924
1935–1970
Εθνική και σημαία πολέμου του Βασιλείου της Ελλάδος. Η απλή εθνική σημαία, στο κέντρο του σταυρού ένα λεπτομερές στέμμα χρυσό.
1863–1924
1935–1970
Επίσημο του Βασιλικού Ελληνικού Ναυτικού. Τετράγωνη, ένας σταυρός αργυρός σε ένα κυανό πεδίο. Στο κέντρο, το βασιλικό στέμμα.
1935–1970 Επισείων του Βασιλικού Πολεμικού Ναυτικού.
State flag and War ensign for naval vessels during the Greek Royal Family 1863–1924
1935–1970
Εθνική και σημαία πολέμου στην θάλασσα του Βασιλείου της Ελλάδος. Η ναυτική παραλλαγή της εθνικής σημαίας, με ένα βασιλικό στέμμα χρυσό στο κέντρο του σταυρού στο άνω προΐστιο μέρος.
Σημαία της Βασιλικής Ελληνικής Αεροπορίας μέχρι το 1973. Αργυρός σταυρός σε κυανό πεδίο, με το κυκλικό εθνόσημο της Βασιλικής Αεροπορίας στο άνω προΐστιο μέρος.
Σημαία της Ελληνικής Πολεμικής και Πολιτικής Αεροπορίας μέχρι το 1978. Αργυρός σταυρός σε κυανό πεδίο, με το κυκλικό εθνόσημο της Πολεμικής Αεροπορίας στο κέντρο.
1919–1924

1935–1973

Σημαία του Ελληνικού Λιμενικού/Ελληνικής Ακτοφυλακής. Η ναυτική σημαία με δύο άγκυρες αργυρές, διασταυρούμενες στο πρώτο τεταρτημόριο του σταυρού. Στο κέντρο του σταυρού, ένα χρυσό στέμμα.
1973–1980 Σημαία του Ελληνικού Λιμενικού/Ελληνικής Ακτοφυλακής. Η ναυτική σημαία με δύο άγκυρες χρυσές, διασταυρούμενες στο κέντρο του σταυρού στο άνω προΐστιο μέρος.
1946–1949 Σημαία του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος κατά τη διάρκεια του Εμφυλίου. Αργυρός σταυρός σε κυανό πεδίο. Στο κέντρο ένα κόκκινο αστέρι με το έμβλημα του ΔΣΕ.
1946–1949 Σημαία του Δημοκρατικού Στρατού Ελλάδος κατά την διάρκεια του Εμφυλίου. Αργυρός σταυρός σε κυανό πεδίο. Στο κέντρο το έμβλημα του ΔΣΕ.
National flag on land during the Colonels' Regime 1970–1974 Εθνική σημαία κατά την διάρκεια της Χούντας των Συνταγματαρχών. Η ναυτική σημαία σε αναλογίες 7:12 σε μια πολύ σκούρα κυανή απόχρωση.

Σύγχρονες και ιστορικές παραλλαγές σε χρήση εκτός Ελλάδος

Σημαία Ημερομηνία Χρήση Περιγραφή
Flag of the Principality of Samos 1834–1912 Σημαία της Ηγεμονίας της Σάμου, αυτόνομο κράτος υπό την επικυριαρχία της Υψηλής Πύλης . Η απλή εθνική σημαία. Το πάνω κομμάτι του πεδίου σε οθωμανικό ερυθρό.
Flag used during the siege of Arkadi 1866 Σημαία που υψώθηκε στην Μονή Αρκαδίου από χριστιανούς Κρητικούς που υποστήριζαν την ένωση με την Ελλάδα, κατά την διάρκεια της Κρητικής Επανάστασης του 1866–1869. Η απλή εθνική σημαία με τα αρχικά "Κρήτη, Ένωσις, Ελευθερία ή Θάνατος" και έναν σταυρό με την επιγραφή ΙΣ ΧΣ ΝΙΚΑ.
Flag of the Cretan State 1898–1908 Σημαία της αυτόνομης Κρητικής Πολιτείας. Η απλή εθνική σημαία. Το πρώτο τεταρτημόριο ερυθρό με ένα πεντάκτινο αστέρι συμβολίζοντας την Οθωμανική επικυριαρχία. Μη δημοφιλές με τους Κρητικούς, καταργήθηκε μετά την Ένωση του νησιού με την Ελλάδα τον Φεβρουάριο του 1913.
1912 Σημαία της Ελευθέρας Πολιτείας Ικαρίας. Κυανό πεδίο με αργυρό ισοσκελή σταυρό στο κέντρο.
1914 Σημαία της Αυτόνομης Δημοκρατίας της Βορείου Ηπείρου. Κυανό πεδίο με αργυρό σταυρό. Στο κέντρο δικέφαλος αετός μαύρος με τα γράμματα Α Η (Αυτόνομη Ήπειρος) και τη χρονολογία 1914.
1955–1959 Σημαία της Εθνικής Οργανώσεως Κυπρίων Αγωνιστών (ΕΟΚΑ). Αργυρός σταυρός σε κυανό πεδίο. Στο κέντρο η σιλουέτα του νησιού σε χρυσό. (Σε χρήση από πολλούς Ελληνοκύπριους σήμερα).
από το 1964 Επίσημο του Κυπριακού Ναυτικού. Τετράγωνη, αργυρός σταυρός σε κυανό πεδίο. Στο κέντρο μια άγκυρα, διασταυρωμένη με σταυρό και τρίαινα σε χρυσό.

Ιστορικές Ελληνικές Σημαίες

Σημαία Ημερομηνία Χρήση Περιγραφή
1259–1460 Σημαία της Αυτοκρατορίας της Νίκαιας στη Μικρά Ασία. Χρυσό πεδίο με τον μαύρο δικέφαλο αετό που κρατά σκήπτρο και σφαίρα.[12]
Tetragrammatic cross flag 1259–1460 Βασιλικό φλάμουλο με τον τετραγραμματικό σταυρό της Δυναστείας των Παλαιολόγων όπως καταγράφηκε από πολλούς ευρωπαϊκούς άτλαντες. Χρυσός σταυρός σε ερυθρό πεδίο με τα αρχικά Βασιλεύς Βασιλέων, Βασιλεύων Βασιλευόντων.[13]
1204-1461 Φερόμενος ως θυρεός των Μεγάλων Κομνηνών, αυτοκρατόρων της Τραπεζούντος. Τρείς μαύρες ισοπαχείς λωρίδες σε αργυρό πεδίο.
1385-1461 Βασιλικό φλάμουλο της Αυτοκρατορίας της Τραπεζούντας. εκκρεμεί παραπομπή Ερυθρό πεδίο με τον δικέφαλο αετό.
Flag of the Greek spachides 1431–1619 Φερόμενη ως σημαία των Ελλήνων που υπηρετούσαν στο οθωμανικό τμήμα ιππικού των Σπαχήδων, που χρησιμοποιούσαν στις περιοχές της Ηπείρου και της Πελοποννήσου στα πρώτα χρόνια της οθωμανικής κυριαρχίας῎. Παρόμοιες σημαίες χρησιμοποιούταν και στην Ελληνική Επανάσταση. Κυανός σταυρός σε αργυρό πεδίο, με την εικόνα του Αγίου Γεωργίου να σκοτώνει τον δράκο στην μέση.
The "Graeco-Ottoman" naval ensign 1774–? "Γραικοθωμανική παντιέρα". Σημαία που μετά την συνθήκη του Κιουτσούκ-Καϊναρτζή χρησιμοποιούνταν από Έλληνες πλοιοκτήτες. Τρεις λωρίδες χρώματος ερυθρού (για τους Οθωμανούς) και κυανού (για τους Έλληνες).
Flag of Filiki Eteria Σημαία της Φιλικής Εταιρίας. Φέρει τον Ιερό Δεσμό με τις 16 στήλες, σταυρό εντός κλάδων ελαίας και λογχοφόρους σημαίες με τα γράμματα Η ΕΑ (Ελευθερία) Η ΘΣ (Θάνατος).[14]
1821–1825 Σημαία του Αρείου Πάγου της Ανατολικής Χέρσου Ελλάδας. Τρεις κάθετες ισοπαχείς λωρίδες πράσινο, αργυρό, μαύρο. Ο σταυρός αντιπροσωπεύει τον Ορθόδοξο Χριστιανισμό, η φλεγόμενη καρδία την αγνότητα του αγώνα υπέρ ελευθερίας και η άγκυρα τη σταθερότητα του σκοπού.
Flag of the Sacred Band 1821 Σημαία του Ιερού Λόχου. Τρεις οριζόντιες ισοπαχείς λωρίδες ερυθρό, αργυρό, μαύρο. Στο κέντρο η εικόνα του Φοίνικα αναγεννώμενου από τις φλόγες και η φράση. Εκ της κόνεώς μου αναγεννώμαιΙ. Ο Νικόλαος Υψηλάντης έδωσε τον αντίστοιχο συμβολισμό: "Το άσπρο σημαίνει την αθωότητα της δικαίας ημών επιχειρήσεως κατά των τυράννων, το μαύρο τον υπέρ πατρίδος και ελευθερίας θάνατον ημών και το κόκκινο την αυτεξουσιότητα του Ελληνικού λαού και την χαράν αυτού διότι πολεμεί διά την ανάστασιν της Πατρίδος"[15]
Flag of Athanasios Diakos 1821 Σημαία που χρησιμοποιούνταν από τον Αθανάσιο Διάκο. Εικόνα του Αγίου Γεωργίου να σκοτώνει τον δράκο με την φράση

Ελευθερία ή Θάνατος.

Flag of Andreas Londos 1821 Σημαία που έφερε ο Ανδρέας Λόντος κατά την είσοδό του στην Πάτρα. Μαύρος σταυρός σε ερυθρό πεδίο.
Flag of Alexander Ypsilantis 1821 Σημαία που χρησιμοποιούταν από τον Αλέξανδρο Υψηλάντη. Τρεις οριζόντιες ισοπαχείς λωρίδες ερυθρό, αργυρό, μαύρο. Στο κέντρο ερυθρός σταυρός σε δάφνινο στεφάνι, με την επιγραφή Τȣ ΤΩ ΝΙ ΚΑ.
Flag of Anthimos Gazis-Basdekis 1821 Σημαία που ύψωσε ο Άνθιμος Γαζής και ο Μπασδέκης στη Θετταλομαγνησία. Ο σταυρός δείχνει την επικράτηση των ορθοδόξων παντού,ο ήλιος πάνω του φανερώνει τον "ήλιο της δικαιοσύνης" της Ελλάδας και η ημισέληνος κάτω του πεσμένη σημαίνει την πτώση της οθωμανικής αυτοκρατορίας.
Flag of Samos 1821 Σημαία του Στρατοπολιτικού Συστήματος Σάμου. Αργυρό πεδίο με ερυθρό περίγραμμα με σύμβολα της Φιλικής Εταιρείας.
Flag of Chalkidiki 1821 Σημαία των Χαλκιδικιωτών επαναστατών. Κόκκινο πλαίσιο, κυανό πεδίο, λευκός σταυρός, αλέκτωρ, γλαύκα.
Flag of Thrace 1821 Σημαία των Θρακών επαναστατών. Μαύρος σταυρός σε κυανό πεδίο.
Flag of the Maniots. 1821 Σημαία των επαναστατών στην Μάνη. Κυανός ισοσκελής σταυρός σε αργυρό πεδίο με την επιγραφή ΝΙΚΗ Η ΘΑΝΑΤΟΣ και ΤΑΝ Η ΕΠΙ ΤΑΣ σε χρυσό.
Flag of the Septinsular Republic 1800–1807 Σημαία της Επτανήσου Πολιτείας (του πρώτου αυτόνομου ελληνικού κράτους στον ελλαδικό χώρο μετά την κατάλυση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας), υπό την επικυριαρχία των Ρώσων και των Οθωμανών. Το χρυσό φτερωτό λιοντάρι της Βενετίας (του Αγίου Μάρκου) κρατώντας όμως το Ευαγγέλιο κλειστό με ένα σταυρό, τη χρονολογία 1800 και επτά λόγχες που συμβόλιζαν τα Επτάνησα και το "Ισχύς εν τη ενώσει".
Flag of the Ionian Islands under British rule 1815–1864 Σημαία του Ηνωμένου Κράτους των Ιονίων Νήσων, βρετανικό προτεκτοράτο από το 1815 μέχρι την ένωσή του με την Ελλάδα το 1864. Παραλλαγή του Βρετανικού "Blue Ensign" με ερυθρή μπορντούρα. Στην κάτω πλευρά το έμβλημα των νησιών, το χρυσό φτερωτό λιοντάρι της Βενετίας (του Αγίου Μάρκου) κρατώντας όμως το Ευαγγέλιο κλειστό με ένα σταυρό, τη χρονολογία 1800 και επτά λόγχες.

Δείτε επίσης

Βιβλιογραφικές αναφορές

  1. Znamierowski, Alfred (2010). The World Encyclopedia of Flags. Anness Publishings. ISBN 978-1-84476-895-0. 
  2. Eleni Kokkonis-Lambropoulos & Katerina Korres-Zografos (1997). Greek flags, arms and insignia (Ελληνικές Σημαίες, Σήματα-Εμβλήματα). E. Kokkonis-G. Tsiveriotis. ISBN 960-7795-01-6. 
  3. «Flag of Athens». 
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 Royal Decree of 4/16 April 1833, published in ΦΕΚ 21/1833
  5. 5,0 5,1 5,2 Royal Decree of 28 August 1833, published in ΦΕΚ 41/1858
  6. FLAGS AND SIGNALS OF ALL NATIONS by Hounsell Brothers c.1870 http://www.life.com/image/50700092 Αρχειοθετήθηκε 2011-09-09 στο Wayback Machine.
  7. Greek National Historical Museum «Archived copy». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Ιουλίου 2011. Ανακτήθηκε στις 16 Ιανουαρίου 2011. 
  8. 8,0 8,1 8,2 8,3 Royal Decree of 3 June 1914, published in ΦΕΚ 175/1914
  9. 9,0 9,1 9,2 9,3 ΦΕΚ 541/1935, dated 12.11.1935, page 2656
  10. Royal Decree of 31 May 1914, published in ΦΕΚ 175/1914
  11. 11,0 11,1 11,2 per Royal Decree of 20 February 1936, Gazette 109, dated 26.02.1936, pages 549-550
  12. Ο αυτοκράτορας Θεόδωρος Α΄Κομνηνός Λάσκαρις - Η συγκρότηση και η εδραίωση της αυτοκρατορίας της Νίκαιας: 1174-1222 μ.Χ, Ηλίας Γιαρένης, 2010, "Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη", ISBN: 960-469-822-2
  13. Byzantine Heraldry, from Heraldica.org
  14. «Σημαίες της Επανάστασης του 1821 (μέρος 1ο) [πλούσιο φωτογραφικό υλικό]». Διακόνημα. Ανακτήθηκε στις 3 Δεκεμβρίου 2019. 
  15. Φιλήμων, Τιμολέων (1861). Δοκίμιον ιστορικόν περί της Ελληνικής Επαναστάσεως. Αθήναι: Τύποις Π. Σούτσα & Α.Κτενά. σελίδες σ.96. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι