Τάσος Κουράκης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Γραμμή 58: Γραμμή 58:


{{DEFAULTSORT:Κουρακης, Τασος}}
{{DEFAULTSORT:Κουρακης, Τασος}}
[[Κατηγορία:Βουλευτές εκλεγμένοι με τον ΣΥΡΙΖΑ]]
[[Κατηγορία:Περιφερειακοί Σύμβουλοι Κεντρικής Μακεδονίας]]
[[Κατηγορία:Βουλευτές Α' Θεσσαλονίκης]]
[[Κατηγορία:Βουλευτές Α' Θεσσαλονίκης]]
[[Κατηγορία:Βουλευτές εκλεγμένοι με τον ΣΥΡΙΖΑ]]
[[Κατηγορία:Έλληνες κομμουνιστές]]
[[Κατηγορία:Έλληνες κομμουνιστές]]
[[Κατηγορία:Έλληνες παιδίατροι]]
[[Κατηγορία:Έλληνες παιδίατροι]]

Έκδοση από την 18:46, 21 Ιουνίου 2021

Αναστάσιος (Τάσος) Κουράκης
Α΄ Αντιπρόεδρος της Βουλής των Ελλήνων
Περίοδος
4 Οκτωβρίου 2015 – 18 Ιουλίου 2019
ΠρόεδροςΝίκος Βούτσης
ΔιάδοχοςΝικήτας Κακλαμάνης
Αναπληρωτής Υπουργός Παιδείας
Περίοδος
27 Ιανουαρίου 2015 – 28 Αυγούστου 2015
Βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης
Περίοδος
16 Σεπτεμβρίου 2007 – 11 Ιουνίου 2019
Προσωπικά στοιχεία
Γέννηση1948, Θεσσαλονίκη, Ελλάδα
Θάνατος10  Οκτωβρίου 2021[1]
ΕθνότηταΕλληνική
Πολιτικό κόμμαΣΥΡΙΖΑ
ΣπουδέςΑριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
ΕπάγγελμαΙατρός
Ιστοσελίδαkourakis.gr
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Ο Τάσος Κουράκης είναι Έλληνας πολιτικός, πανεπιστημιακός και βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ.

Βιογραφικό

Προσωπική ζωή και επαγγελματική σταδιοδρομία

Ο Αναστάσιος (Τάσος) Κουράκης γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη το 1948. Αποφοίτησε από το Ε' Γυμνάσιο Αρρένων Θεσσαλονίκης και είναι πτυχιούχος και διδάκτωρ της ιατρικής σχολής του ΑΠΘ. Έχει διατελέσει αναπληρωτής καθηγητής της ιατρικής σχολής του ΑΠΘ στο εργαστήριο γενετικής και έχει την ειδικότητα του παιδιάτρου, χωρίς όμως να ασκεί την ιατρική ως επάγγελμα. Ασχολείται εδώ και 27 χρόνια αποκλειστικά με τη διδασκαλία και την έρευνα, μετεκπαιδεύτηκε στην Σκωτία, Αγγλία και Ολλανδία, στην κυτταρογενετική, στην προγεννητική διάγνωση και στη συμβουλευτική γενετική. Στον ερευνητικό τομέα ασχολείται κυρίως με τις επιδράσεις του περιβάλλοντος στο γενετικό υλικό του ανθρώπου. Οι εργασίες του που αφορούν στην επίδραση των φυτοφαρμάκων στο γενετικό υλικό των αγροτών είναι οι πρώτες που έχουν γίνει στην Ελλάδα. Είναι παντρεμένος με την Κάριν Γραμμενίδου, και έχουν τρία παιδιά, το Στέλιο τον Κωστή και τον Ορέστη.

Συγγραφικό έργο

Πέρα από τις επιστημονικές εργασίες που έχει δημοσιεύσει σε έγκυρα περιοδικά στην Ελλάδα και το εξωτερικό, έχει εκδώσει έξι ποιητικές συλλογές:

  • «Ιχνηλατώντας το παρόν», εκδ. Παρατηρητής, 1995
  • «Η λίμνη Βικτορία», εκδ. Παρατηρητής, 1997
  • «Λέξεις λάμνουν αεί θάλλουν» εκδ. Ίνδικτος, 2002
  • «Ιερωτικόν» εκδ. IANOS, 2009
  • «67%», εκδ. IANOS, 2012
  • «Επί σωμάτων λέξεων», εκδ. IANOS, 2016
  • «Δεν θέλω να πεθάνω, γιατί πώς θα ζω μετά χωρίς εκείνη;», εκδ. IANOS, 2019
  • «Ποιήματα 1995 - 2020. Συγκεντρωτική έκδοση», εκδ. IANOS, 2021

καθώς και μία συλλογή με δοκίμια:

  • «Τα παρεκκλίνοντα» εκδ. Παρατηρητής, 2002

Επίσης, αρθρογραφεί σε εφημερίδες και περιοδικά για θέματα που αφορούν στην πολιτική, την παιδεία, την υγεία, τη γενετική, την κλωνοποίηση, τα μεταλλαγμένα τρόφιμα, τα ναρκωτικά κ.ά.

Πολιτική και συνδικαλιστική δράση

Εντάχθηκε στο ΚΚΕ ως μέλος από το 1975 έως το 1990. Από το 1990 και μέχρι σήμερα δραστηριοποιείται στον Συνασπισμό και είναι μέλος της Πολιτικής Επιτροπής της Θεσσαλονίκης. Επί σειρά ετών υπήρξε πρόεδρος και μέλος νοσοκομειακών επιτροπών, καθώς και μέλος του Δ.Σ. του ιατρικού συλλόγου Θεσσαλονίκης, ενώ διετέλεσε γραμματέας του ίδιου συλλόγου την περίοδο 2000-2003. Το 2002 και 2006 εκλέχθηκε δημοτικός σύμβουλος του δήμου Θεσσαλονίκης ως επικεφαλής της δημοτικής κίνησης «Θεσσαλονίκη των Πολιτών και της Οικολογίας». Στο 4ο Συνέδριο του ΣΥΝ, το 2004, εκλέχθηκε μέλος της κεντρικής πολιτικής του επιτροπής (ΚΠΕ).[2] Στις βουλευτικές εκλογές του 2007, του 2009, του Μαΐου 2012 και του Ιουνίου 2012 εκλέχθηκε βουλευτής Α' Θεσσαλονίκης με τον ΣΥΡΙΖΑ.[3] Τον Ιανουάριο του 2015 έγινε αναπληρωτής υπουργός Παιδείας. Από τις 4 Οκτωβρίου 2015 κατείχε το αξίωμα του Α΄ Αντιπροέδρου του Ελληνικού κοινοβουλίου,[4] ενώ ήταν και πρόεδρος των επιτροπών κοινοβουλευτικής δεοντολογίας και ευρωπαϊκών υποθέσεων της Βουλής.

Παραπομπές

Εξωτερικοί σύνδεσμοι