Τυρώ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Υπάρχω (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3: Γραμμή 3:


Ο μύθος της Τυρώς χρησιμοποιήθηκε από τον [[Σοφοκλής|Σοφοκλή]] σε δύο ομώνυμες [[τραγωδία|τραγωδίες]] του, από τις οποίες σώθηκαν αποσπάσματα.{{μυθολογία-επέκταση}}
Ο μύθος της Τυρώς χρησιμοποιήθηκε από τον [[Σοφοκλής|Σοφοκλή]] σε δύο ομώνυμες [[τραγωδία|τραγωδίες]] του, από τις οποίες σώθηκαν αποσπάσματα.{{μυθολογία-επέκταση}}

==Παραπομπές==
<references />


[[Κατηγορία:Πρόσωπα της ελληνικής μυθολογίας|Τυρω]]
[[Κατηγορία:Πρόσωπα της ελληνικής μυθολογίας|Τυρω]]

Έκδοση από την 11:13, 6 Ιουνίου 2021

Τυρώ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Τυρώ (Αρχαία Ελληνικά)
Πληροφορίες ασχολίας
Οικογένεια
ΣύζυγοςΚρηθέας
Σίσυφος
ΣύντροφοςΠοσειδώνας
ΤέκναΠελίας[1][2][3]
Νηλέας[4][5][6]
Αίσονας
Αμυθάονας
Φέρης
ΓονείςΣαλμωνέας[7][8][9] και Aλκιδίκη

Στην ελληνική μυθολογία η Τυρώ ήταν κόρη του Σαλμωνέως και της Αλκιδίκης. Αναφέρεται από τον Όμηρο ως μία από τις εξυπνότερες γυναίκες των Αχαιών. Η Τυρώ ήταν σύζυγος του Κρηθέως, αλλά ερωτεύθηκε τον ωραίο ποτάμιο θεό Ενιπέα, καθώς έκανε το μπάνιο της στα νερά του ποταμού αυτού. Ο Ποσειδών έλαβε τη μορφή του Ενιπέως και την εξαπάτησε. Οι Ποσειδών και Τυρώ έγιναν έτσι οι γονείς του Πελία και του Νηλέως. Αργότερα, η Τυρώ και ο Κρηθέας απέκτησαν τρεις γιούς, που ήταν οι Αίσονας, Φέρητας και Αμυθάονας.

Ο μύθος της Τυρώς χρησιμοποιήθηκε από τον Σοφοκλή σε δύο ομώνυμες τραγωδίες του, από τις οποίες σώθηκαν αποσπάσματα.

Παραπομπές