Πυξός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Τόπος εύρεσης του, τα πιθανά ύψη του και την συχνή καλλιέργειά του σε πάρκα και κήπους
Παρακαλώ με τη σχετική τεκμηρίωση και ΣΩΣΤΗ ορθογραφία
Ετικέτα: Αναίρεση
Γραμμή 16: Γραμμή 16:
}}
}}


Ο '''πυξός''' (< αρχ. ἡ πύξος), γνωστός ως '''πυξάρι''' ή '''τσαμσίρι''' ([[Λατινικά|λατ.]]: '''''Buxus sempervirens'''''), είναι αειθαλής καλλωπιστικός θάμνος ή μικρό δένδρο με μικρά κίτρινα [[Άνθος|άνθη]] και γυαλιστερά σκουροπράσινα στην άνω επιφάνεια δερματώδη ωοειδή [[Φύλλο (βοτανική)|φύλλα]]. Ανήκει στην οικογένεια των [[Πυξοειδή|Πυξοειδών]] (Buxaceae)<ref>Εγκυκλοπαίδεια Δομή, τόμ. 25, σ. 13 ISBN 960-8177-77-4</ref>
Ο '''πυξός''' (< αρχ. ἡ πύξος), γνωστός ως '''πυξάρι''' ή '''τσαμσίρι''' ([[Λατινικά|λατ.]]: '''''Buxus sempervirens'''''), είναι αειθαλής καλλωπιστικός θάμνος ή μικρό δένδρο με μικρά κίτρινα [[Άνθος|άνθη]] και γυαλιστερά σκουροπράσινα στην άνω επιφάνεια δερματώδη ωοειδή [[Φύλλο (βοτανική)|φύλλα]]. Ανήκει στην οικογένεια των [[Πυξοειδή|Πυξοειδών]] (Buxaceae)<ref>Εγκυκλοπαίδεια Δομή, τόμ. 25, σ. 13 ISBN 960-8177-77-4</ref>

Το είδος αυτό συναντάται στα βουνά της ηπειρωτικής Ελλάδας και της Εύβοιας. Καλλιεργείται ως καλλοπιστικό φυτό σε κήπους και πάρκα. μερικές φορές ψαλιδίζεται για την διαμόρφωση σχημάτων και σχεδίων. Υπάρχουν νανώδεις θάμνοι(50-80εκ.) και ψηλές ποικιλίες(4-5μ.)


==Χρηστικότητα==
==Χρηστικότητα==

Έκδοση από την 18:23, 30 Μαΐου 2021

Πυξός
Ο αυτοφυής πυξός ανάμεσα σε σχίνους
Ο αυτοφυής πυξός ανάμεσα σε σχίνους
Συστηματική ταξινόμηση
Σύστημα: κατά CRONQUIST, 1981
Βασίλειο: Φυτά (Plantae)
Συνομοταξία: Αγγειόσπερμα (Magnoliophyta)
Ομοταξία: Μονοκοτυλήδονα (Magnoliopsida)
Τάξη: Ευφορβιώδη (Euphorbiales)
Οικογένεια: Πυξοειδή (Buxaceae)
Γένος: Πύξος (Buxus)
Είδος: Π. η αειθαλής (B. sempervirens)
Διώνυμο
Buxus sempervirens
Πύξος η αειθαλής

L.

Ο πυξός (< αρχ. ἡ πύξος), γνωστός ως πυξάρι ή τσαμσίρι (λατ.: Buxus sempervirens), είναι αειθαλής καλλωπιστικός θάμνος ή μικρό δένδρο με μικρά κίτρινα άνθη και γυαλιστερά σκουροπράσινα στην άνω επιφάνεια δερματώδη ωοειδή φύλλα. Ανήκει στην οικογένεια των Πυξοειδών (Buxaceae)[1]

Χρηστικότητα

Ο πυξός έχει πάρα πολύ σκληρό, ανοιχτό κίτρινο, συμπαγές και ανθεκτικό ξύλο, γι' αυτό χρησιμοποιήθηκε από την αρχαιότητα μέχρι σήμερα για την κατασκευή αγγείων, όπως η πυξίδα (αγγείο), ο φρυγικός αυλός, τα λευκά πιόνια στο σκάκι, αλλά και στην κατασκευή εγχόρδων και πνευστών οργάνων.

Ανθοφορία

Άνθος και φύλλα πυξού σε αντίθετη διάταξη Άνθος και φύλλα πυξού σε αντίθετη διάταξη
Άνθος και φύλλα πυξού σε αντίθετη διάταξη

Θεωρείται η πρώτη ανθοφορία του χρόνου διάρκειας τεσσάρων μηνών από τον Ιανουάριο ως τα μέσα Απριλίου και ως πρώτη πηγή γύρης για τις μέλισσες.

  • «Εν Τραπεζούντι τη εν Πόντω γίγνεται το μέλι της πύξου βαρύοσμο και φασίν τούτο τους μεν υγιαίνοντας εξιστάνται, τους δε επιλήπτους και τελέως απαλλάττειν».[2]

Παραπομπές

  1. Εγκυκλοπαίδεια Δομή, τόμ. 25, σ. 13 ISBN 960-8177-77-4
  2. Αριστοτέλης, «Περί θαυμασίων ακουσμάτων» 12,18

Εξωτερικοί σύνδεσμοι