Μπέκετ (ταινία, 1964): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Ετικέτα: επεξεργασία κώδικα 2017
Γραμμή 66: Γραμμή 66:
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
*{{Imdb|0057877}}
*{{Imdb|0057877}}




{{Portal bar| Τέχνη | Κινηματογράφος}}
{{Portal bar| Τέχνη | Κινηματογράφος}}
{{Χρυσή Σφαίρα Καλύτερης Δραματικής Ταινίας}}
{{DEFAULTSORT:Μπεκετ}}
{{DEFAULTSORT:Μπεκετ}}
[[Κατηγορία:Ταινίες του 1964]]
[[Κατηγορία:Ταινίες του 1964]]

Έκδοση από την 08:52, 7 Μαΐου 2021

Μπέκετ
Becket
Κινηματογραφική αφίσα της ταινίας.
ΣκηνοθεσίαΠίτερ Γκλένβιλ
ΠαραγωγήΧαλ Ουόλις
ΣενάριοΈντουαρντ Ανχόλτ
Βασισμένο σεστο θεατρικό έργο Becket, του Ζαν Ανούιγ
ΠρωταγωνιστέςΡίτσαρντ Μπάρτον
Πίτερ Ο'Τουλ
Τζον Γκίλγκουντ
ΜουσικήΛόρενς Ρόουζενταλ
ΦωτογραφίαΤζόφρι Άνσγουρθ
ΜοντάζΑνν Β. Κόουτς
Εταιρεία παραγωγήςHal Wallis Productions
ΔιανομήParamount Pictures
Πρώτη προβολή11 Μαρτίου 1964 (ΗΠΑ)
Διάρκεια148 λεπτά
ΠροέλευσηΗνωμένες Πολιτείες
ΓλώσσαAγγλικά
Προϋπολογισμός$3 εκατομμύρια
Ακαθάριστα έσοδα$9.1 εκατομμύρια[1]
δεδομένα (π • σ • ε )

Το Μπέκετ (πρωτότυπος τίτλος Becket) είναι αμερικανική δραματική ταινία εποχής, παραγωγής 1964 και σε σκηνοθεσία Πίτερ Γκλένβιλ. Η ταινία είναι μεταφορά του θεατρικού του Ζαν Ανούιγ Becket or the Honour of God, που διασκευάστηκε για τη μεγάλη οθόνη από τον Έντουαρντ Ανχόλτ. Πρωταγωνιστές της ταινίας είναι ο Ρίτσαρντ Μπάρτον στον ρόλο του Τόμας Μπέκετ, ο Πίτερ Ο'Τουλ στον ρόλο του βασιλιά Ερρίκου Β΄ της Αγγλίας, ο Τζον Γκίλγκουντ στον ρόλο του βασιλιά Λουδοβίκου Ζ´ της Γαλλίας, ο Ντόναλτ Γουόλφιτ στον ρόλο του Γκίλμπερτ Φόλιοτ, ο Πάολο Στόππα στον ρόλο του Πάπα Αλέξανδρου Γ', η Μαρτίτα Χαντ στον ρόλο της Αυτοκράτειρας Ματθίλδης, η Πάμελα Μπράουν στον ρόλο της βασίλισσας Ελεονώρας της Ακουιτανίας και η Σίαν Φίλιπς στον ρόλο της Γκουένταλιν.

Η παραγωγή έγινε από την εταιρεία του Χαλ Ουόλις και η διανομή για τις Η.Π.Α. έγινε από την Paramount Pictures.[2] Η ταινία βραβεύτηκε με Όσκαρ Διασκευασμένου Σεναρίου και προτάθηκε για άλλα ακόμη 11 Όσκαρ, μεταξύ των οποίων και για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας.

Πλοκή

 Η παρακάτω περίληψη πλοκής του έργου που αφορά το λήμμα είναι ημιτελής. Μπορείτε να επεξεργαστείτε το λήμμα ώστε να περιλαμβάνει την πλήρη πλοκή του έργου (συμπεριλαμβανομένου του τέλους) ώστε να δίνει εγκυκλοπαιδική αξία στο λήμμα.
Η Βικιπαίδεια δεν είναι κατάλογος πωλήσεων ή ενοικιάσεων βιβλίων ή ταινιών ώστε να περιλαμβάνει μόνο τις πληροφορίες από το οπισθόφυλλο ή τη συσκευασία ενός έργου.

Εκατό χρόνια μετά την κατάκτηση της Αγγλίας από τους Νορμανδούς, οι κατακτητές αντικατέστησαν τους τοπικούς άρχοντες με δικό τους Μονάρχη και δική τους εκκλησιαστική ιεραρχεία. Ο Τόμας Μπέκετ (Ρίτσαρντ Μπάρτον) είναι Σάξονας, προστατευόμενος και σύμβουλος του Νορμανδού Βασιλιά Ερρίκου Β' (Πίτερ Ο' Τουλ), ο οποίος με τη βοήθεια του φίλου του αποκτά δύναμη και γίνεται ικανός ηγεμόνας.

Η φιλία των δυο όμως καταδικάζεται τόσο από την βασιλική οικογένεια, όσο και από τον κλήρο. Όταν ο αρχιεπίσκοπος του Κάντερμπερι πεθαίνει, ο Ερρίκος Β' χρίζει τον Μπέκετ, αρχιεπίσκοπο, πιστεύοντας ότι με αυτόν τον τρόπο θα μπορεί να ελέγξει ευκολότερα τον κλήρο. Ο Μπέκετ όμως, έχει την πρόθεση να ηγηθεί της εκκλησίας της Αγγλίας εκτιώντας τη θητεία του δίκαια και χωρίς την ανάμειξη του βασιλιά. Αυτό φέρνει σε σύγκρουση τους δυο άνδρες, οι οποίοι από φίλοι γίνονται εχθροί.

Πληροφορίες παραγωγής

Ταινία βασισμένη στο ομώνυμο θεατρικό δράμα του Ζαν Ανούιγ, το οποίο έκανε πρεμιέρα στο Παρίσι το 1959. Την επόμενη χρονιά το θεατρικό προβλήθηκε στο Μπρόντγουεϊ με πρωταγωνιστές τον Λόρενς Ολίβιε στο ρόλο του Μπέκετ και τον Άντονι Κουίν στο ρόλο του Βασιλιά Ερρίκου Β΄ και με σκηνοθέτη τον Πίτερ Γκλένβιλ, ο οποίος τέσσερα χρόνια αργότερα σκηνοθέτησε και την κινηματογραφική μεταφορά του θεατρικού. Παράλληλα το θεατρικό ανέβηκε και στην Αγγλία με τους Έρικ Πόρτερ και Κρίστοφερ Πλάμερ στους πρωταγωνιστικούς ρόλους. Ο Πίτερ Ο' Τουλ, επρόκειτο να ερμηνεύσει τον Ερρίκο Β΄, αλλά αναγκάστηκε να αποσυρθεί την τελευταία στιγμή προκειμένου να πρωταγωνιστήσει στην ταινία του Ντέιβιντ Λιν Ο Λόρενς της Αραβίας (Lawrence of Arabia, 1962) που τον έκανε διάσημο παγκοσμίως. Ο Άλεκ Γκίνες απέρριψε το ρόλο του βασιλιά Λουδοβίκου της Γαλλίας (που ανέλαβε τελικά ο Τζον Γκίλγκουντ) γιατί δεν πίστευε ότι η ταινία είχε προοπτικές για επιτυχία, ενώ ο Ρίτσαρντ Μπάρτον είχε απορρίψει αρχικά το ρόλο του Τόμας Μπέκετ, γιατί φοβόταν την ιδέα του να υποδυθεί έναν άνδρα που τιμάται ως άγιος δεδομένης της υπερβολικής και πολλές φορές αρνητικής προβολής της ζωής του εκείνη την περίοδο λόγω της σχέσης του με την Ελίζαμπεθ Τέιλορ. Προτιμούσε τον ρόλο του Ερρίκου Β΄, αλλά η Paramount τον είχε ήδη αναθέσει στον Πίτερ Ο'Τουλ και ο Μπάρτον ήταν μεγαλύτερος από τον Ο'Τουλ, όπως και ο Μπέκετ ήταν μεγαλύτερος από τον Ερρίκο Β΄. Η Σίαν Φίλιπς που εμφανίζεται στο ρόλο της Γκουένταλιν, ήταν εκείνη την περίοδο σύζυγος του Πίτερ Ο'Τουλ.

Ο Ζαν Ανούιγ θέλησε να γράψει ένα δραματικό έργο και όχι κάτι το οποίο να χαρακτηρίζεται από ιστορική ακρίβεια και γι' αυτό το λόγο πήρε ελευθερίες όσον αφορά τη σειρά των πραγμάτων. Ο Μπέκετ ήταν στην πραγματικότητα Νορμανδός και όχι Σάξονας, ενώ η φύση της φιλίας μεταξύ των δυο ανδρών αποκρύπτεται στην ταινία. Η ομοφυλοφιλία ήταν παράνομη το 1963 στην Αγγλία και οποιαδήποτε σχετική νύξη θα είχε ως αποτέλεσμα τη λογοκρισία. Στην ταινία φαίνεται ξεκάθαρα όμως ότι η φιλία του Ερρίκου Β΄ και του Μπέκετ δεν είναι πλατωνική. Ο Ζαν Ανούιγ, που σε γενικές γραμμές δεν ήταν ευχαριστημένος με τις μεταφορές των θεατρικών του στη μεγάλη οθόνη, έμεινε ικανοποιημένος από αυτή τη μεταφορά του έργου του.

Βραβεία

Η ταινία έκανε τεράστια εισπρακτική επιτυχία και καθιέρωσε τους Ο'Τουλ και Μπάρτον ενισχύοντας τις καριέρες τους. Η ταινία έλαβε 12 υποψηφιότητες για βραβείο Όσκαρ, μεταξύ των οποίων και για Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας, κερδίζοντας μόνο το Όσκαρ Διασκευής Σεναρίου.[3][4] Το Όσκαρ Καλύτερης Ταινίας δόθηκε τελικά στην ταινία του Τζορτζ Κιούκορ Ωραία μου Κυρία (My Fair Lady), ενώ ο Πίτερ Ο' Τουλ και Ρίτσαρντ Μπάρτον και οι δυο υποψήφιοι για Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου (για δεύτερη φορά) ηττήθηκαν από τον Ρεξ Χάρισον σ' αυτήν την κατηγορία. Τόσο ο Ο' Τουλ όσο και ο Μπάρτον δεν βραβεύτηκαν ποτέ με Όσκαρ Α' Ανδρικού Ρόλου και κατέχουν το ρεκόρ με τις περισσότερες υποψηφιότητες (8) χωρίς βραβείο.

Βράβευση:

  • Διασκευασμένου Σεναρίου – Έντουαρντ Άνχαλτ

Υποψηφιότητα:

  • Καλύτερης Ταινίας – Χαλ Ουάλις
  • Σκηνοθεσίας – Πίτερ Γκλένβιλ
  • Α’ Ανδρικού Ρόλου - Ρίτσαρντ Μπάρτον
  • Α’ Ανδρικού Ρόλου - Πίτερ Ο' Τουλ
  • Β’ Ανδρικού Ρόλου – Τζον Γκίλγκουντ
  • Φωτογραφίας σε Έγχρωμη Ταινία - Τζέφρι Άνσγουορθ
  • Ήχου - Τζον Κοξ
  • Μουσικής επιμέλειας - Λόρενς Ρόζενθαλ
  • Κουστουμιών - Μάργκαρετ Φερς
  • Καλλιτεχνικής επιμέλειας (σκηνικών) - Τζον Μπράιαν, Μόρις Κάρτερ, Πάτρικ ΜακΛάφλιν και Ρόμπερτ Κάρτραϊτ
  • Μοντάζ – Αν Β. Κόουτς

Παραλειπόμενα

Ο Πίτερ Ο' Τουλ ερμήνευσε ξανά το ρόλο του Ερρίκου Β', τέσσερα χρόνια αργότερα στην ταινία Το Λιοντάρι του Χειμώνα (The Lion In Winter) του Άντονι Χάρβεϊ, εμφανιζόμενος στο πλευρό της Κάθριν Χέπμπορν, που ερμήνευσε το ρόλο της Ελεονώρας της Ακουιτανίας και του Άντονι Χόπκινς που ερμήνευσε το ρόλο του Ριχάρδου Α' του Λεοντόκαρδου.

Παραπομπές

  1. ↑ Box Office Information for Becket. The Numbers. Retrieved 19 May 2013.
  2. ↑ Variety film review; 4 March 1964, page 6.
  3. ↑ «The 37th Academy Awards (1965) Nominees and Winners». oscars.org. Ανακτήθηκε στις 24 Αυγούστου 2011. 
  4. ↑ «NY Times: Becket». NY Times. Ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2008. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Μπέκετ_(ταινία,_1964)&oldid=8831379"