Χρήστης:Horizons14/πρόχειρο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

	[[Αρχείο:\|200px]]
Συγγραφέας	[[]]
Γλώσσα	γαλλικά
Μορφή	[[]]
Πρώτη έκδοση	1938
	δεδομένα (π • σ • ε )

Χρήστης:Horizons14/πρόχειρο
	δεδομένα

Horizons14/πρόχειρο
Πληροφορίες ασχολίας
	δεδομένα

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 03:59, 14 Απριλίου 2021

Ο Λέο Περούτς (2 Νοεμβρίου 1882, Πράγα - 25 Αυγούστου 1957, Bad Ischl) ήταν Αυστριακός μυθιστοριογράφος και μαθηματικός. Γεννήθηκε στην Πράγα (τώρα πρωτεύουσα της Τσεχικής Δημοκρατίας) και ως εκ τούτου ήταν πολίτης της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας. Έζησε στη Βιέννη μέχρι την προσάρτηση της Αυστρίας από τους Ναζί το 1938, οπότε μετανάστευσε στην Παλαιστίνη.

Σύμφωνα με το βιογραφικό σημείωμα στις εκδόσεις Arcade Publishing των αγγλικών μεταφράσεων των μυθιστορημάτων του, ο Λέων ήταν μαθηματικός που διατύπωσε μια αλγεβρική εξίσωση που πήρε το όνομά του. εργάστηκε ως στατιστικός για μια ασφαλιστική εταιρεία. Ήταν συγγενής με τον βιολόγο Max Perutz.

Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950 επέστρεφε περιστασιακά στην Αυστρία, περνώντας τους καλοκαιρινούς και φθινοπωρινούς μήνες στην αγορά του St. Wolfgang στην περιοχή του θέρετρου Salzkammergut και στη Βιέννη. Πέθανε στην αυστριακή λουτρόπολη Μπαντ Ισλ στην Άνω Αυστρία το 1957. Έγραψε το πρώτο του μυθιστόρημα, Η τρίτη σφαίρα, το 1915 ενώ ανάρρωνε από τραύμα που υπέστη στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο. Συνολικά ο Λέο Περούτς έγραψε έντεκα μυθιστορήματα, τα οποία κέρδισαν τον θαυμασμό των Jorge Luis Borges, Italo Calvino, Ian Fleming, Karl Edward Wagner και Graham Greene. Ο Wagner ανέφερε το μυθιστόρημα του Perutz The Master of the Day of Judgment ως ένα από τα δεκατρία καλύτερα μη υπερφυσικά μυθιστορήματα τρόμου.

Βιογραφία

Ο Λέο Περούτς γεννήθηκε στην Πράγα από ευκατάστατη οικογένεια εβραϊκής καταγωγής. [3] Μετακόμισαν στη Βιέννη, όπου παρακολούθησε διάφορα σχολεία και κολέγια προτού μελετήσει θεωρία πιθανοτήτων, στατιστική, την αναλογιστική επιστήμη και τα οικονομικά. [4]

Τα μυθιστορήματα του Perutz είναι σύντομα και είναι συνήθως ιστορικά μυθιστορήματα που συνδυάζουν τη γρήγορη περιπέτεια με μια μεταφυσική συστροφή. Επηρεάζονται από το έργο των E. T. A. Hoffmann, Arthur Schnitzler και Victor Hugo (των οποίων το έργο μεταφράστηκε από τον Perutz στα γερμανικά). [5] Ο Αυστριακός συγγραφέας μυθιστοριογράφος Friedrich Torberg χαρακτήρισε κάποτε το λογοτεχνικό ύφος του Perutz ως το πιθανό αποτέλεσμα μιας απιστίας των Franz Kafka και Agatha Christie. Το Marquis of Bolibar εμφανίζει τον Εβραίο περιπλανώμενου που εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του Ναπολέοντα στην Ισπανία. By Night Under the Stone Bridge είναι ένα επεισόδιο έργο του οποίου οι ξεχωριστές ιστορίες συνδέονται μεταξύ τους από την παράνομη αγάπη που μοιράζεται, στα όνειρά τους, μια εβραϊκή γυναίκα και ο αυτοκράτορας Rudolf II. Στους Judas του Leonardo που εκδόθηκε μετά το θάνατο, η αναζήτηση του da Vinci για ένα κατάλληλο πρόσωπο για να δώσει τον προδότη στον τελευταίο δείπνο του είναι συνυφασμένη με τη διαμάχη μεταξύ ενός χρηστή και του εμπόρου στον οποίο οφείλει χρήματα. Ο τίτλος του μυθιστορήματός του του 1933, Saint Peter's Snow (επίσης γνωστός στα Αγγλικά ως The Virgin's Brand), το οποίο αναφέρεται σε αυτό που ήταν τότε σήμερα, αναφέρεται σε ένα φάρμακο που προκαλεί θρησκευτική ένταση. οι Ναζί, κατανοητά, δεν το νοιάζονταν. Ο κριτικός Alan Piper το θεώρησε «μια ψυχολογική ιστορία ντετέκτιβ», αν και έχει χαρακτηριστεί διαφορετικά ως επιστημονική φαντασία ή φαντασία. Ο Πίπερ πίστευε ότι το μυθιστόρημα ήταν δεκαετίες νωρίτερα από την εποχή του, λόγω της περιγραφής ενός παραισθησιογόνου φαρμάκου που προήλθε από έναν μύκητα εργοταξίου 10 χρόνια πριν από την ανακάλυψη του LSD. [3] Θεώρησε επίσης εκπληκτικό το γεγονός ότι συζήτησε την πειραματική χρήση αυτού του παραισθησιογόνου σε ένα απομονωμένο χωριό 20 χρόνια πριν από τη μαζική δηλητηρίαση Pont-Saint-Esprit του 1951 και πρότεινε ότι το ergot ήταν το ψυχοδραστικό συστατικό που χρησιμοποιήθηκε στις λατρείες των αρχαίων μυστηρίων πριν από 40 χρόνια υποβληθεί ως σοβαρή πρόταση. [3] Ο Δάσκαλος της Ημέρας της Κρίσης είναι μια σαφώς διαφορετική ιστορία μυστηρίου σχετικά με τις συνθήκες που περιβάλλουν το θάνατο ενός ηθοποιού στις αρχές του εικοστού αιώνα και η Μικρή Apple αφορά την εμμονή της εκδίκησης ενός στρατιώτη του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου.

Στη συζήτησή του για τη φανταστική λογοτεχνία της Γερμανικής γλώσσας, ο κριτικός Franz Rottensteiner περιγράφει τον Perutz ως "αναμφίβολα ο καλύτερος συγγραφέας φαντασίας της εποχής του". [6] Ο λογοτεχνικός λόγιος Alan Piper περιέγραψε το έργο του Perutz ως συνήθως που περιέχει "ένα στοιχείο του φανταστικού, με δραματικές πλοκές που χαρακτηρίζουν σύγχυση και αντιφατικές ερμηνείες των γεγονότων". [3]

Μυθιστορήματα

1915: Die dritte Kugel, Η τρίτη σφαίρα
1918: Zwischen neun und neun, Μεταξύ εννέα και εννέα
1920: Der Marques de Bolibar, Ο Μαρκήσιος του Βολιβάρ
1921: Der Meister des Jüngsten Tages, Ο μαιτρ της Δευτέρας Παρουσίας
1924: Turlupin
1928: Wohin rollst du, Äpfelchen…, Μήλο, μηλαράκι μου, πού πας;
1933: St. Petri Schnee, Το χιόνι του Αγίου Πέτρου
1936: Der schwedische Reiter, Ο Σουηδός ιππότης
1952: Nachts unter der steinernen Brücke, Νύχτες κάτω από την πέτρινη γέφυρα
1959: Der Judas des Leonardo, Ο Ιούδας του Λεονάρντο

Παραπομπές

288Γκαλίνα Πάβλοβνα Βισνέβσκαγια

στην Εποχή του Χαλκού και στην Εποχή του Σιδήρου,

Παλαιολιθικά σπήλαια στη Ντορντόν Προϊστορικές τοποθεσίες και ζωγραφισμένα σπήλαια της κοιλάδας του Βεζέρ, Οξιτανία Σπήλαιο Νιώ, Σπήλαιο Πες Μερλ και μεγαλιθικοί πολιτισμοί στη Βρετάνη μπορούν να αναγνωριστούν. Μεγαλιθικά μνημεία του Καρνάκ, Μεγαλιθικά μνημεία του Λοκμαριακέ

Early modern France

Η εποχή των Βαλουά 1328 - 1589

Το 1349 διευρύνθηκαν τα ανατολικά σύνορα της Γαλλίας, με την αγορά της επαρχίας Ντωφινέ, έκτοτε ο διάδοχος του θρόνου της Γαλλίας έφερε τον τίτλο του «Δελφίνου».

διεύρυναν τα ανατολικά σύνορα, με την αγορά της επαρχίας Ντωφινέ (1349) ο διάδοχος του θρόνου της Γαλλίας έφερε τον τίτλο του «Δελφίνου».

[Κατηγορία:Πόλεις της Γαλλίας]] [Κατηγορία:Οξιτανία]] [Κατηγορία:Υπονομαρχίες της Γαλλίας]]

{Πληροφορίες ταινίας | τίτλος ταινίας = | πρωτότυπος τίτλος = | εικόνα = Az ajtó-The door-2012-affiche.png | λεζάντα = Η κινηματογραφική αφίσα | σκηνοθέτης = [[]] | σεναριογράφος = | χώρα παραγωγής = Γαλλία | διάρκεια = λεπτά | γλώσσα = Γαλλικά | πρώτη_προβολή = 2018 }} {WikidataCoord|display=title}}

{coord||57|56|N|1|36|18|E|region:FR_type:landmark|display=title}} {κτίριο}}

{Authority control }}

{Πληροφορίες προσώπου}}

{WikidataCoord|display=title}}

Χρήστης:Horizons14/πρόχειρο
δεδομένα

Το Prades (στα Καταλανικά: Prada) είναι πόλη στα νότια της Γαλλίας. Ο νομός και η πρωτεύουσα του καντονιού του τμήματος Pyrénées-Orientales, στην περιοχή Occitanie, αυτή η αρχαία οχυρωμένη πόλη που ιδρύθηκε τον ένατο αιώνα, είναι σήμερα η κύρια πόλη στα δυτικά του διαμερίσματος. Με πληθυσμό 6.063 κατοίκων το 2018, το Prades είναι το κέντρο της πόλης μιας αστικής μονάδας 9.253 κατοίκων το 2014. Οι κάτοικοί του ονομάζονται Pradéens και Pradéennes.

Η πόλη Conflent είναι πλούσια σε μνημεία στους δρόμους και στα σοκάκια του κέντρου της, όπως διακοσμημένες προσόψεις, γλυπτές βρύσες, ρητορικά και παλιά λουτρά, μάρτυρες της αστικής ευημερίας των προηγούμενων αιώνων.

19ος αιώνας

1800-1815 - Η πρώτη αυτοκρατορία

1800 - Δημιουργήθηκε η Τράπεζα της Γαλλίας. - Ο Ναπολέων αναδιοργανώνει την πόλη σε δώδεκα διαμερίσματα, καθένας με δήμαρχο με μικρή δύναμη, κάτω από δύο Νομάρχες, έναν για την αστυνομία και έναν για τη διοίκηση της πόλης, και οι δύο διορίζονται από αυτόν.-Ο Ναπολέοντας εγκαθίσταται στο παλάτι του Κεραμεικού.

1801 - Πληθυσμός: 548.000 - 12 Μαρτίου - Ο Ναπολέων διατάζει τη δημιουργία τριών νέων νεκροταφείων έξω από την πόλη. Μονμάρτρη προς τα βόρεια. Père-Lachaise στα ανατολικά και Montparnasse στα νότια. [108] - Ο Ναπολέων διατάζει την κατασκευή τριών νέων γεφυρών: Pont d'Austerlitz, Pont Saint-Louis και Pont des Arts.- Ανοίγει το Passage des Panoramas (εμπορική στοά).
1802 - Ο Ναπολέων διατάζει την κατασκευή ενός καναλιού από τον ποταμό Ourcq για να φέρει φρέσκο πόσιμο νερό στο Παρίσι. -Ο Ναπολέοντα ιδρύει μια επιτροπή δημόσιας υγείας, για τη βελτίωση της υγιεινής της πόλης. [93]

1803 - Ο Robert Fulton δείχνει το πρώτο ατμόπλοιο στον Σηκουάνα. -24 Σεπτεμβρίου - Το Pont des Arts, η πρώτη σιδερένια γέφυρα στο Παρίσι, ανοίγει στο κοινό. Οι πεζοί πληρώνουν πέντε σεντ για μια διέλευση.
1804 - 2 Δεκεμβρίου - Ο Ναπολέων Α στέφεται αυτοκράτορας των Γάλλων στον καθεδρικό ναό της Παναγίας των Παρισίων.-Πρώτα βραβεία της Λεγεώνας της Τιμής στους Invalides. Το πρώην hôtel de Salm γίνεται το Palais de la Légion d'honneur.-Ανοίγει το εστιατόριο Le Rocher de Cancale.
1805 - Ο Ναπολέων διατάσσει ένα νέο σύστημα αριθμών σπιτιών, ξεκινώντας από το Σηκουάνα, με ζυγά αριθμούς στη δεξιά πλευρά του δρόμου και περίεργους αριθμούς στα αριστερά.
1806 - Διάταγμα που διατάζει την κατασκευή δεκατεσσάρων νέων σιντριβανιών, συμπεριλαμβανομένου του Fontaine du Palmier στο Place du Châtelet, για παροχή πόσιμου νερού. - Κατασκευάζεται η Αψίδα του Θριάμβου του Καρουζέλ, στην πλατεία Place du Carrousel, ανάμεσα στο παλάτι του Κεραμεικού και το Λούβρο. - Εντολή για την κατασκευή της Αψίδας του Θριάμβου. Εγκαινιάστηκε στις 29 Ιουλίου 1836, κατά τη διάρκεια της βασιλείας του Λουδοβίκου-Φιλίππου. - Έναρξη κατασκευής της γέφυρας του Αούστερλιτς.- Διάταγμα με το οποίο διατάσσεται η δημιουργία ενός «Ναού της Δόξας» αφιερωμένου στους στρατιώτες των στρατών του Ναπολέοντα στην τοποθεσία της ημιτελούς εκκλησίας της Μαντλέν.
1807-Πληθυσμός: 580.000 [107] - Εγκαινιάστηκε η γέφυρα της Ιένας και το Théâtre des Variétés ανοίγει. - Διάταγμα για την κατασκευή rue Soufflot στην αριστερή όχθη, στον άξονα του Πάνθεον. - Διάταγμα για μείωση του αριθμού των θεάτρων στο Παρίσι σε οκτώ. η Όπερα, η Όπερα-Κόμικ, το Θέατρο-Φραντσάις, το Θέατρο ντε Λιμπέρρατσε (Οδησσός) · Vaudeville, Variétés, Ambigu, Gaîté. Οι Όπερες Italien, Cirque Olympique και Théâtre de Porte-Saint-Martin προστέθηκαν αργότερα. [112]

1808 - Ολοκλήρωση του καναλιού Ourcq, φέρνοντας φρέσκο πόσιμο νερό 107 χιλιόμετρα στο Παρίσι. - Πρώτη πέτρα τοποθετημένη στο σιντριβάνι του ελέφαντα στην Place de la Bastille. Ολοκληρώθηκε μόνο μια έκδοση πλήρους μεγέθους από ξύλο και γύψο.
1809-16 Αυγούστου - Άνοιγμα της αγοράς λουλουδιών στο quai Desaix (τώρα quai de Corse).
1810 - Για σκοπούς λογοκρισίας, ο αριθμός των τυπογραφείων στο Παρίσι περιορίζεται σε πενήντα.2 Απριλίου - Θρησκευτική τελετή του γάμου του Ναπολέοντα με τη δεύτερη σύζυγό του, τη Μαρία-Λουίζα της Αυστρίας, στο σαλόνι του Λούβρου.4 Απριλίου - πρώτη πέτρα για το Παλάτι του Υπουργείου Εξωτερικών στο quai d'Orsay. Ολοκληρώθηκε το 1838.15 Αυγούστου - Ολοκλήρωση της στήλης Place Vendôme, φτιαγμένη από 1200 καταγεγραμμένα ρωσικά και αυστριακά κανόνια - Ανακαινίζονται οι Κατακόμβες του Παρισιού.
1811 - Πληθυσμός: 624.000 [107] - 20 Μαρτίου - Γέννηση του Ναπολέοντα Β΄, βασιλιά της Ρώμης, γιου του Ναπολέοντα Α' και της αυτοκράτειρας Μαρί-Λουίζα, στο Tuileries. - διοργανώθηκε το πρώτο τάγμα πυροσβεστών του Παρισιού. [110]- Ο ρωσικός στρατός εισέρχεται στο Παρίσι στις 31 Μαρτίου 1814
1812Το Sûreté, το ερευνητικό γραφείο της αστυνομίας του Παρισιού, που ιδρύθηκε από τον Eugène François Vidocq. - Το νερό από τις βρύσες του Παρισιού παρέχεται δωρεάν.

1814 -30 Μαρτίου - Η μάχη του Παρισιού. Η πόλη υπερασπίζεται ο Ωγκύστ ντε Μαρμόν και ο Εντουάρ Μορτιέ και παραδόθηκε στις 2 Μαρτίου στις 31 Μαρτίου.

31 Μαρτίου - Ο Τσάρος Αλέξανδρος Α' της Ρωσίας και ο Βασιλιάς Γουίλιαμ Α της Πρωσίας μπαίνουν στο Παρίσι, επικεφαλής των στρατών τους. [113]

6 Απριλίου - Απαγωγή του Ναπολέοντα Η Γαλλική Γερουσία απευθύνει έκκληση στον βασιλιά Louis XVIII να πάρει το στέμμα.

3 Μαΐου - Ο Louis XVIII μπαίνει στο Παρίσι, που καταλαμβάνεται από τους συμμαχικούς στρατούς.

1815

19 Μαρτίου - Ο Louis XVIII φεύγει από το Παρίσι τα μεσάνυχτα και ο Ναπολέων επιστρέφει στις 20, την αρχή των εκατό ημερών.

Μετά τη μάχη του Βατερλώ, το Παρίσι καταλαμβάνεται και πάλι, αυτή τη φορά από τον έβδομο συνασπισμό.

Το Hôtel Meurice ανοίγει για επιχειρήσεις.

1815–1830 - Η Παλινόρθωση των Βουρβόνων

@@ Γραμμή 1: / Γραμμή 1: @@
 {{Πληροφορίες προσώπου}}
-Ο '''Λέο Περούτς''' Leopold Perutz (2 Νοεμβρίου 1882, Πράγα - 25 Αυγούστου 1957, Bad Ischl) ήταν Αυστριακός μυθιστοριογράφος και μαθηματικός. Γεννήθηκε στην Πράγα (τώρα πρωτεύουσα της Τσεχικής Δημοκρατίας) και ως εκ τούτου ήταν πολίτης της Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας. Έζησε στη Βιέννη μέχρι τους Ναζί Άνσχλους το 1938, όταν μετανάστευσε στην Παλαιστίνη.
+Ο '''Λέο Περούτς''' (2 Νοεμβρίου 1882, Πράγα - 25 Αυγούστου 1957, Bad Ischl) ήταν Αυστριακός μυθιστοριογράφος και μαθηματικός. Γεννήθηκε στην [[Πράγα]] (τώρα πρωτεύουσα της [[Τσεχία|Τσεχικής Δημοκρατίας]]) και ως εκ τούτου ήταν πολίτης της [[Αυστροουγγαρία|Αυστροουγγρικής Αυτοκρατορίας]]. Έζησε στη [[Βιέννη]] μέχρι την [[προσάρτηση της Αυστρίας]] από τους [[Ναζισμός|Ναζί]] το 1938, οπότε μετανάστευσε στην [[Παλαιστίνη υπό Βρετανική Εντολή|Παλαιστίνη]].
-Σύμφωνα με το βιογραφικό σημείωμα στις εκδόσεις Arcade Publishing των αγγλικών μεταφράσεων των μυθιστορημάτων του, ο Λέων ήταν μαθηματικός που διατύπωσε μια αλγεβρική εξίσωση που πήρε το όνομά του. εργάστηκε ως στατιστικός για μια ασφαλιστική εταιρεία. Ήταν συγγενής με τον βιολόγο Max Perutz. [1]
+Σύμφωνα με το βιογραφικό σημείωμα στις εκδόσεις Arcade Publishing των αγγλικών μεταφράσεων των μυθιστορημάτων του, ο Λέων ήταν μαθηματικός που διατύπωσε μια αλγεβρική εξίσωση που πήρε το όνομά του. εργάστηκε ως στατιστικός για μια ασφαλιστική εταιρεία. Ήταν συγγενής με τον βιολόγο Max Perutz.
-Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950 επέστρεψε περιστασιακά στην Αυστρία, περνώντας τους καλοκαιρινούς και φθινοπωρινούς μήνες στην αγορά του St. Wolfgang στην περιοχή του θέρετρου Salzkammergut και στη Βιέννη. Πέθανε στην αυστριακή λουτρόπολη Bad Ischl το 1957. Έγραψε το πρώτο του μυθιστόρημα, The Third Bullet, το 1915 ενώ αναρρώθηκε από μια πληγή που υπέστη στον Πρώτο Παγκόσμιο Πόλεμο. Συνολικά ο Perutz έγραψε έντεκα μυθιστορήματα, τα οποία κέρδισαν τον θαυμασμό των Jorge Luis Borges, Italo Calvino, Ian Fleming, Karl Edward Wagner και Graham Greene. Ο Wagner ανέφερε το μυθιστόρημα του Perutz The Master of the Day of Judgment ως ένα από τα δεκατρία καλύτερα μη υπερφυσικά μυθιστορήματα τρόμου.
+Κατά τη διάρκεια της δεκαετίας του 1950 επέστρεφε περιστασιακά στην Αυστρία, περνώντας τους καλοκαιρινούς και φθινοπωρινούς μήνες στην αγορά του St. Wolfgang στην περιοχή του θέρετρου Salzkammergut και στη Βιέννη. Πέθανε στην αυστριακή λουτρόπολη Μπαντ Ισλ στην [[Άνω Αυστρία]] το 1957. Έγραψε το πρώτο του μυθιστόρημα, ''Η τρίτη σφαίρα'', το 1915 ενώ ανάρρωνε από τραύμα που υπέστη στον [[Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος|Α' Παγκόσμιο Πόλεμο]]. Συνολικά ο Λέο Περούτς έγραψε έντεκα μυθιστορήματα, τα οποία κέρδισαν τον θαυμασμό των Jorge Luis Borges, Italo Calvino, Ian Fleming, Karl Edward Wagner και Graham Greene. Ο Wagner ανέφερε το μυθιστόρημα του Perutz The Master of the Day of Judgment ως ένα από τα δεκατρία καλύτερα μη υπερφυσικά μυθιστορήματα τρόμου.
 == Βιογραφία ==
-Ο Perutz γεννήθηκε στην Πράγα από μια γενικά μη θρησκευτική οικογένεια εβραϊκής καταγωγής. [3] Μετακόμισαν στη Βιέννη, όπου παρακολούθησε διάφορα σχολεία και κολέγια προτού μελετήσει τη θεωρία πιθανοτήτων, τις στατιστικές, την αναλογιστική επιστήμη και τα οικονομικά. [4]
+Ο Λέο Περούτς γεννήθηκε στην Πράγα από ευκατάστατη οικογένεια εβραϊκής καταγωγής. [3] Μετακόμισαν στη Βιέννη, όπου παρακολούθησε διάφορα σχολεία και κολέγια προτού μελετήσει [[θεωρία πιθανοτήτων]], [[στατιστική]], την αναλογιστική επιστήμη και τα οικονομικά. [4]
-Τα μυθιστορήματα του Perutz είναι σύντομα και είναι συνήθως ιστορικά μυθιστορήματα που συνδυάζουν τη γρήγορη περιπέτεια με μια μεταφυσική συστροφή. Επηρεάζονται από το έργο των E. T. A. Hoffmann, Arthur Schnitzler και Victor Hugo (των οποίων το έργο μεταφράστηκε από τον Perutz στα γερμανικά). [5] Ο Αυστριακός συνάδελφος μυθιστοριογράφος Friedrich Torberg χαρακτήρισε κάποτε το λογοτεχνικό ύφος του Perutz ως το πιθανό αποτέλεσμα μιας απιστίας των Franz Kafka και Agatha Christie. Το Marquis of Bolibar εμφανίζει τον Εβραίο περιπλανώμενου που εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του Ναπολέοντα στην Ισπανία. [6] By Night Under the Stone Bridge είναι ένα επεισόδιο έργο του οποίου οι ξεχωριστές ιστορίες συνδέονται μεταξύ τους από την παράνομη αγάπη που μοιράζεται, στα όνειρά τους, μια εβραϊκή γυναίκα και ο αυτοκράτορας Rudolf II. Στους Judas του Leonardo που εκδόθηκε μετά τον θάνατο, η αναζήτηση του da Vinci για ένα κατάλληλο πρόσωπο για να δώσει τον προδότη στον τελευταίο δείπνο του είναι συνυφασμένη με τη διαμάχη μεταξύ ενός χρηστή και του εμπόρου στον οποίο οφείλει χρήματα. Ο τίτλος του μυθιστορήματός του του 1933, Saint Peter's Snow (επίσης γνωστός στα Αγγλικά ως The Virgin's Brand), το οποίο αναφέρεται σε αυτό που ήταν τότε σήμερα, αναφέρεται σε ένα φάρμακο που προκαλεί θρησκευτική ένταση. οι Ναζί, κατανοητά, δεν το νοιάζονταν. Ο κριτικός Alan Piper το θεώρησε «μια ψυχολογική ιστορία ντετέκτιβ», αν και έχει χαρακτηριστεί διαφορετικά ως επιστημονική φαντασία ή φαντασία. [3] Ο Πίπερ πίστευε ότι το μυθιστόρημα ήταν δεκαετίες νωρίτερα από την εποχή του, λόγω της περιγραφής ενός παραισθησιογόνου φαρμάκου που προήλθε από έναν μύκητα εργοταξίου 10 χρόνια πριν από την ανακάλυψη του LSD. [3] Θεώρησε επίσης εκπληκτικό το γεγονός ότι συζήτησε την πειραματική χρήση αυτού του παραισθησιογόνου σε ένα απομονωμένο χωριό 20 χρόνια πριν από τη μαζική δηλητηρίαση Pont-Saint-Esprit του 1951 και πρότεινε ότι το ergot ήταν το ψυχοδραστικό συστατικό που χρησιμοποιήθηκε στις αρχαίες λατρείες μυστηρίου 40 χρόνια πριν από αυτό ήταν υποβληθεί ως σοβαρή πρόταση. [3] Ο Δάσκαλος της Ημέρας της Κρίσης είναι μια σαφώς διαφορετική ιστορία μυστηρίου σχετικά με τις συνθήκες που περιβάλλουν το θάνατο ενός ηθοποιού στις αρχές του εικοστού αιώνα, και η Μικρή Apple αφορά την εμμονή της εκδίκησης ενός στρατιώτη του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου.
+Τα μυθιστορήματα του Perutz είναι σύντομα και είναι συνήθως ιστορικά μυθιστορήματα που συνδυάζουν τη γρήγορη περιπέτεια με μια μεταφυσική συστροφή. Επηρεάζονται από το έργο των E. T. A. Hoffmann, Arthur Schnitzler και Victor Hugo (των οποίων το έργο μεταφράστηκε από τον Perutz στα γερμανικά). [5] Ο Αυστριακός συγγραφέας μυθιστοριογράφος Friedrich Torberg χαρακτήρισε κάποτε το λογοτεχνικό ύφος του Perutz ως το πιθανό αποτέλεσμα μιας απιστίας των Franz Kafka και Agatha Christie. Το Marquis of Bolibar εμφανίζει τον Εβραίο περιπλανώμενου που εμφανίζεται κατά τη διάρκεια της εκστρατείας του Ναπολέοντα στην Ισπανία. By Night Under the Stone Bridge είναι ένα επεισόδιο έργο του οποίου οι ξεχωριστές ιστορίες συνδέονται μεταξύ τους από την παράνομη αγάπη που μοιράζεται, στα όνειρά τους, μια εβραϊκή γυναίκα και ο αυτοκράτορας Rudolf II. Στους Judas του Leonardo που εκδόθηκε μετά το θάνατο, η αναζήτηση του da Vinci για ένα κατάλληλο πρόσωπο για να δώσει τον προδότη στον τελευταίο δείπνο του είναι συνυφασμένη με τη διαμάχη μεταξύ ενός χρηστή και του εμπόρου στον οποίο οφείλει χρήματα. Ο τίτλος του μυθιστορήματός του του 1933, Saint Peter's Snow (επίσης γνωστός στα Αγγλικά ως The Virgin's Brand), το οποίο αναφέρεται σε αυτό που ήταν τότε σήμερα, αναφέρεται σε ένα φάρμακο που προκαλεί θρησκευτική ένταση. οι Ναζί, κατανοητά, δεν το νοιάζονταν. Ο κριτικός Alan Piper το θεώρησε «μια ψυχολογική ιστορία ντετέκτιβ», αν και έχει χαρακτηριστεί διαφορετικά ως επιστημονική φαντασία ή φαντασία. Ο Πίπερ πίστευε ότι το μυθιστόρημα ήταν δεκαετίες νωρίτερα από την εποχή του, λόγω της περιγραφής ενός παραισθησιογόνου φαρμάκου που προήλθε από έναν μύκητα εργοταξίου 10 χρόνια πριν από την ανακάλυψη του LSD. [3] Θεώρησε επίσης εκπληκτικό το γεγονός ότι συζήτησε την πειραματική χρήση αυτού του παραισθησιογόνου σε ένα απομονωμένο χωριό 20 χρόνια πριν από τη μαζική δηλητηρίαση Pont-Saint-Esprit του 1951 και πρότεινε ότι το ergot ήταν το ψυχοδραστικό συστατικό που χρησιμοποιήθηκε στις λατρείες των αρχαίων μυστηρίων πριν από 40 χρόνια υποβληθεί ως σοβαρή πρόταση. [3] Ο Δάσκαλος της Ημέρας της Κρίσης είναι μια σαφώς διαφορετική ιστορία μυστηρίου σχετικά με τις συνθήκες που περιβάλλουν το θάνατο ενός ηθοποιού στις αρχές του εικοστού αιώνα και η Μικρή Apple αφορά την εμμονή της εκδίκησης ενός στρατιώτη του Πρώτου Παγκόσμιου Πολέμου.
 Στη συζήτησή του για τη φανταστική λογοτεχνία της Γερμανικής γλώσσας, ο κριτικός Franz Rottensteiner περιγράφει τον Perutz ως "αναμφίβολα ο καλύτερος συγγραφέας φαντασίας της εποχής του". [6] Ο λογοτεχνικός λόγιος Alan Piper περιέγραψε το έργο του Perutz ως συνήθως που περιέχει "ένα στοιχείο του φανταστικού, με δραματικές πλοκές που χαρακτηρίζουν σύγχυση και αντιφατικές ερμηνείες των γεγονότων". [3]
-Το 1933, ο Perutz δημοσίευσε το μυθιστόρημά του St Petri-Schnee, το οποίο θα εκδόθηκε στα Αγγλικά το 1935 ως The Virgin's Brand. [3]
 == Μυθιστορήματα ==
 * 1915: ''Die dritte Kugel, Η τρίτη σφαίρα''
-* 1918: ''Zwischen neun und neun''
+* 1918: ''Zwischen neun und neun, Μεταξύ εννέα και εννέα''
 * 1920: ''Der Marques de Bolibar, Ο Μαρκήσιος του Βολιβάρ''
-* 1921'': Der Meister des Jüngsten Tages,'' ''Η ημέρα της Κρίσεως''
+* 1921'': Der Meister des Jüngsten Tages,'' ''Ο μαιτρ της Δευτέρας Παρουσίας''
 * ''1924: Turlupin''
 * 1928'': Wohin rollst du, Äpfelchen…,'' ''Μήλο, μηλαράκι μου, πού πας;''