Άμυλο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 194.63.180.14 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό [[Χρή...
Dr DJ Wood (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
[[File:Amylose2.svg|thumb|right|260px|Χημική δομή του μορίου της [[Αμυλόζη]]ς.]]
Το '''άμυλο''' είναι ένας από τους [[πολυσακχαρίτης|πολυσακχαρίτες]]. Αποτελείται από δεκάδες χιλιάδες [[μόριο|μόρια]] [[γλυκόζη|γλυκόζης]], που ενώνονται με τον αποκαλούμενο "γλυκοζιτικό δεσμό" και σχηματίζουν σπειροειδή και διακλαδισμένη αλυσίδα.
[[File:Amylopektin Sessel.svg|thumb|right|260px|Το μόριο της [[Αμυλοπηκτίνη]]ς.]]
Το '''άμυλο''' (''αγγλ.'' amylum, starch) χημικώς ανήκει στους [[πολυσακχαρίτης|πολυσακχαρίτες]]. Αποτελείται από δεκάδες χιλιάδες [[μόριο|μόρια]] [[γλυκόζη|γλυκόζης]], που ενώνονται με τον αποκαλούμενο "γλυκοζιτικό δεσμό" και σχηματίζουν σπειροειδή και διακλαδισμένη αλυσίδα.
Συναντάται σε μορφή αμυλοκόκκων οι οποίοι περιλαμβάνουν την [[αμυλόζη]] (πολλά μόρια γλυκόζης σε ευθεία διάταξη) και την [[αμυλοπηκτίνη]] (πολλά μόρια γλυκόζης σε διακλαδισμένη διάταξη). Το άμυλο αποτελεί αποταμιευτικό πολυσακχαρίτη των φυτών, και διασπώμενο αποδίδει μόρια γλυκόζης<ref name=elm>[http://www.elmhurst.edu/~chm/vchembook/547starch.html Elmherst College. Charles E. Ophardt, ''Virtual Chembook: Starch'']</ref> τα οποία το φυτό χρησιμοποιεί ως μόρια για την παραγωγή ενέργειας.
Συναντάται σε μορφή αμυλοκόκκων οι οποίοι περιλαμβάνουν την [[αμυλόζη]] (πολλά μόρια γλυκόζης σε ευθεία διάταξη) και την [[αμυλοπηκτίνη]] (πολλά μόρια γλυκόζης σε διακλαδισμένη διάταξη). Το άμυλο αποτελεί αποταμιευτικό πολυσακχαρίτη των φυτών, και διασπώμενο αποδίδει μόρια γλυκόζης<ref name=elm>[http://www.elmhurst.edu/~chm/vchembook/547starch.html Elmherst College. Charles E. Ophardt, ''Virtual Chembook: Starch'']</ref> τα οποία το φυτό χρησιμοποιεί ως μόρια για την παραγωγή ενέργειας.
==Οι τροφές που περιέχουν άμυλο==
==Οι τροφές που περιέχουν άμυλο==

Έκδοση από την 19:41, 22 Φεβρουαρίου 2021

Χημική δομή του μορίου της Αμυλόζης.
Το μόριο της Αμυλοπηκτίνης.

Το άμυλο (αγγλ. amylum, starch) χημικώς ανήκει στους πολυσακχαρίτες. Αποτελείται από δεκάδες χιλιάδες μόρια γλυκόζης, που ενώνονται με τον αποκαλούμενο "γλυκοζιτικό δεσμό" και σχηματίζουν σπειροειδή και διακλαδισμένη αλυσίδα. Συναντάται σε μορφή αμυλοκόκκων οι οποίοι περιλαμβάνουν την αμυλόζη (πολλά μόρια γλυκόζης σε ευθεία διάταξη) και την αμυλοπηκτίνη (πολλά μόρια γλυκόζης σε διακλαδισμένη διάταξη). Το άμυλο αποτελεί αποταμιευτικό πολυσακχαρίτη των φυτών, και διασπώμενο αποδίδει μόρια γλυκόζης[1] τα οποία το φυτό χρησιμοποιεί ως μόρια για την παραγωγή ενέργειας.

Οι τροφές που περιέχουν άμυλο

Τροφές που περιέχουν άμυλο είναι οι τροφές φυτικής προέλευσης που δεν περιέχουν υψηλά ποσοστά νερού, όπως η πατάτα - ιδιαίτερα για την Ευρώπη - [2], το καρότο, το παντζάρι, το ρύζι, τα δημητριακά[1] και κατ' επέκταση το αλεύρι, το ψωμί και τα μακαρόνια.

Ιδιότητες

Μια από τις κυριότερες ιδιότητες του αμύλου είναι η ζελατινοποίηση, όπου ένα αιώρημα αμύλου όταν θερμανθεί σε νερό ορισμένης θερμοκρασίας (56-60 °C) το νερό εισδύει στα μόρια της αμυλόζης και της αμυλοπηκτίνης με αποτέλεσμα την απότομη αύξηση του ιξώδους και τη μετατροπή του αιωρήματος σε γέλη (gel). Το φαινόμενο αυτό έχει σημασία στην αρτοποίηση, διότι κατά το ψήσιμο (ειδικότερα στα πρώτα στάδια του κλιβανισμού) το άμυλο ζελατινοποιείται.

Το τροποποιημένο άμυλο, το οποίο δεν είναι γενετικά τροποποιημένο τρόφιμο, προέρχεται από επεξεργασία του αρχικού αμύλου είτε με φυσικές είτε με ενζυματικές είτε με χημικές μεθόδους, με στόχο την αλλαγή των ιδιοτήτων της αρχικής πρώτης ύλης.[3] Το τροποποιημένο άμυλο χρησιμοποιείται σχεδόν εξ ίσου με το αρχικό σε πολλές εφαρμογές, ως παράγοντας διόγκωσης, ως σταθεροποιητής ή γαλακτωματοποιητής. Χρησιμοποιείται, επίσης, σε φαρμακευτικά σκευάσματα ως έκδοχο, κυρίως σε δισκία ή ταμπλέτες, και ως παράγοντας δέσμευσης σε τύπους χαρτιού με ειδικές επικαλύψεις.[4]

Παραπομπές

  1. 1,0 1,1 Elmherst College. Charles E. Ophardt, Virtual Chembook: Starch
  2. International Starch Institute: Potatoes - An European Starch Crop
  3. Vickie Vaclavik, Vickie A. Vaclavik, Elizabeth W. Christian: Essentials of food science, 3rd ed., 2007, Springer. sel. 61. ISBN 978-0-387-69939-4
  4. K. F. Gotlieb, A. Capelle, Starch derivatization: fascinating and unique industrial opportunities, Wageningen Academic Publishers, 2005

Δείτε επίσης

  • Γλυκογόνο, η αποταμιευτική ουσία των ζώων και των μυκήτων.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι