Αλπινισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 4 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0
Dr DJ Wood (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1: Γραμμή 1:
{{πηγές|19|09|2014}}
{{πηγές|19|09|2014}}
[[File:M Rainier.jpg|thumb|upright|220px|Εντυπωσιακή φωτογραφία από αλπινιστές κατά την αναρρίχηση στο όρος Rainier.]]
[[Αρχείο:Frères Bisson - 1862 - La crevasse (Départ).jpg|180px|thumb|Παγετώνας στο Μον Μπλαν (Mont Blanc) το 1862]]
[[Αρχείο:Frères Bisson - 1862 - La crevasse (Départ).jpg|180px|thumb|Παγετώνας στο Μον Μπλαν (Mont Blanc) το 1862]]
Με τον όρο '''αλπινισμός''' εννούμε την ορειβασία σε μεγάλο υψόμετρο, με μεγάλο βαθμό δυσκολίας που περιλαμβάνει πολλές φορές και παραδοσιακή [[αναρρίχηση]]. Ονομάστηκε αλπινισμός, γιατί παλαιότερα οι πιο τολμηρές αναβάσεις γίνονταν στις [[Άλπεις]]. Πολλές φορές γίνεται και για επιστημονικές παρατηρήσεις.
'''Αλπινισμός''' (mountaineering, alpinism) είναι η ορειβασία σε μεγάλο υψόμετρο, με πολύ υψηλό βαθμό δυσκολίας που περιλαμβάνει πολλές φορές και παραδοσιακή [[αναρρίχηση]]. Ονομάστηκε ''αλπινισμός'', γιατί παλαιότερα οι πιο τολμηρές αναβάσεις γίνονταν στις Ευρωπαϊκές [[Άλπεις]]. Πολλές φορές, ο αλπινισμός γίνεται και για επιστημονικές παρατηρήσεις.


== Eξοπλισμός και τεχνικές ==
== Eξοπλισμός και τεχνικές ==
Γραμμή 12: Γραμμή 13:
| image2 = Piolet1.JPG
| image2 = Piolet1.JPG
}}
}}
Ο αλπινισμός έχει αναπτύξει ιδιαίτερες τεχνικές, είτε στον τρόπο που περπατούν οι αλπινιστές, είτε στον τρόπο που αναρριχώνται. Ο αλπινιστής φέρει ειδικό ρουχισμό και εξαρτήματα. Στα παγωμένα χιόνια και στους παγετώνες περπατά φέροντας ''κραμπόν'' κάτω από τις ειδικές άκαμπτες (ή και ημι-άκαμπτες ορειβατικές αρβύλες), για να μη γλιστρά. Στό χέρι έχει πιολέ (piolet) με το οποίο υποβοηθά την ανάβαση του και περιορίζει τις πιθανότητες πτώσης του. Συνήθως από την ομάδα των αλπινιστών ο πιο έμπειρος προπορεύεται σε μια πλαγιά και "ασφαλίζει" το πέρασμα με διάφορους τρόπους για την υπόλοιπη "σχοινοσυντροφιά". Έτσι αυτοί που ακολουθούν ανεβαίνουν ασφαλισμένοι από το σκοινί.
Ο αλπινισμός έχει αναπτύξει ιδιαίτερες τεχνικές, είτε στον τρόπο που περπατούν οι αλπινιστές, είτε στον τρόπο που αναρριχώνται. Ο αλπινιστής φέρει ειδικό ρουχισμό και εξαρτήματα. Στα παγωμένα χιόνια και στους παγετώνες περπατά φέροντας ''κραμπόν'' κάτω από τις ειδικές άκαμπτες (ή και ημι-άκαμπτες ορειβατικές αρβύλες), για να μη γλιστρά. Στο χέρι έχει πιολέ (piolet) με το οποίο υποβοηθά την ανάβαση του και περιορίζει τις πιθανότητες πτώσης του. Συνήθως από την ομάδα των αλπινιστών ο πιο έμπειρος προπορεύεται σε μια πλαγιά και "ασφαλίζει" το πέρασμα με διάφορους τρόπους για την υπόλοιπη "σχοινοσυντροφιά". Έτσι αυτοί που ακολουθούν ανεβαίνουν ασφαλισμένοι από το σκοινί.


Τα δρομολόγια των αλπινιστών ξεκινούν συνήθως πάρα πολύ πρωί. Η διαδρομή, κατά την οποία από άλλο δρόμο ανεβαίνουν σε μια κορυφή και από άλλο κατεβαίνουν, ονομάζεται '''διάσχιση'''.
Τα δρομολόγια των αλπινιστών ξεκινούν συνήθως πάρα πολύ πρωί. Η διαδρομή, κατά την οποία από άλλο δρόμο ανεβαίνουν σε μια κορυφή και από άλλο κατεβαίνουν, ονομάζεται '''διάσχιση'''.
Γραμμή 20: Γραμμή 21:
Ο αλπινισμός άρχισε να αναπτύσσεται γύρω στις αρχές του 19ου αιώνα. Άρχισε με την κατάκτηση του Λευκού Όρους το 1786. Αργότερα κατατάχτηκε στα αθλήματα και οι προσπάθειες συνεχίστηκαν για την κατάκτηση των Άλπεων, των Πυρηναίων και άλλων κορυφών της Ευρώπης. Από την Ευρώπη το ενδιαφέρον των αλπινιστών επεκτάθηκε σε κορυφές πιο απομακρυσμένες. Γύρω στα 1950 άρχισε συστηματικά η αναρρίχηση στα [[Ιμαλάια]], τα ψηλότερα βουνά όλου του κόσμου.
Ο αλπινισμός άρχισε να αναπτύσσεται γύρω στις αρχές του 19ου αιώνα. Άρχισε με την κατάκτηση του Λευκού Όρους το 1786. Αργότερα κατατάχτηκε στα αθλήματα και οι προσπάθειες συνεχίστηκαν για την κατάκτηση των Άλπεων, των Πυρηναίων και άλλων κορυφών της Ευρώπης. Από την Ευρώπη το ενδιαφέρον των αλπινιστών επεκτάθηκε σε κορυφές πιο απομακρυσμένες. Γύρω στα 1950 άρχισε συστηματικά η αναρρίχηση στα [[Ιμαλάια]], τα ψηλότερα βουνά όλου του κόσμου.


Η ψηλότερη κορυφή του κόσμου, το [[Έβερεστ]] (8.840 μ.), πατήθηκε το 1953 από του Άγγλο [[Έντμουντ Χίλαρι]] και το Νεπαλέζο οδηγό του [[Τένσιγκ Νοργκέι]]. Η προσοχή και οι προσπάθειες των αλπινιστών στράφηκαν στην εξερεύνηση των οροσειρών και στη βελτίωση των τεχνικών του αλπινισμού, που εξακολούθησε να ασκείται σαν σπορ.
Η ψηλότερη κορυφή του κόσμου, το [[Έβερεστ]] (8.840 μ.), πατήθηκε το 1953 από τον Νεοζηλανδό [[Έντμουντ Χίλαρι]] και τον Νεπαλέζο οδηγό του, [[Τένσιγκ Νοργκέι]], της φυλής των Σέρπα. Η προσοχή και οι προσπάθειες των αλπινιστών στράφηκαν στην εξερεύνηση των οροσειρών και στη βελτίωση των τεχνικών του αλπινισμού, που εξακολούθησε να ασκείται σαν σπορ.


== Εικόνες ==
== Εικόνες ==
Γραμμή 27: Γραμμή 28:
Αρχείο:Alpinism2.jpg|Κατάβαση
Αρχείο:Alpinism2.jpg|Κατάβαση
</gallery>
</gallery>

== Παραπομπές ==
<references/>


== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==

Έκδοση από την 13:55, 19 Φεβρουαρίου 2021

Εντυπωσιακή φωτογραφία από αλπινιστές κατά την αναρρίχηση στο όρος Rainier.
Παγετώνας στο Μον Μπλαν (Mont Blanc) το 1862

Αλπινισμός (mountaineering, alpinism) είναι η ορειβασία σε μεγάλο υψόμετρο, με πολύ υψηλό βαθμό δυσκολίας που περιλαμβάνει πολλές φορές και παραδοσιακή αναρρίχηση. Ονομάστηκε αλπινισμός, γιατί παλαιότερα οι πιο τολμηρές αναβάσεις γίνονταν στις Ευρωπαϊκές Άλπεις. Πολλές φορές, ο αλπινισμός γίνεται και για επιστημονικές παρατηρήσεις.

Eξοπλισμός και τεχνικές

Κραμπόν (πάνω) και πιολέ

Ο αλπινισμός έχει αναπτύξει ιδιαίτερες τεχνικές, είτε στον τρόπο που περπατούν οι αλπινιστές, είτε στον τρόπο που αναρριχώνται. Ο αλπινιστής φέρει ειδικό ρουχισμό και εξαρτήματα. Στα παγωμένα χιόνια και στους παγετώνες περπατά φέροντας κραμπόν κάτω από τις ειδικές άκαμπτες (ή και ημι-άκαμπτες ορειβατικές αρβύλες), για να μη γλιστρά. Στο χέρι έχει πιολέ (piolet) με το οποίο υποβοηθά την ανάβαση του και περιορίζει τις πιθανότητες πτώσης του. Συνήθως από την ομάδα των αλπινιστών ο πιο έμπειρος προπορεύεται σε μια πλαγιά και "ασφαλίζει" το πέρασμα με διάφορους τρόπους για την υπόλοιπη "σχοινοσυντροφιά". Έτσι αυτοί που ακολουθούν ανεβαίνουν ασφαλισμένοι από το σκοινί.

Τα δρομολόγια των αλπινιστών ξεκινούν συνήθως πάρα πολύ πρωί. Η διαδρομή, κατά την οποία από άλλο δρόμο ανεβαίνουν σε μια κορυφή και από άλλο κατεβαίνουν, ονομάζεται διάσχιση.

Ιστορία του αλπινισμού

Ο αλπινισμός άρχισε να αναπτύσσεται γύρω στις αρχές του 19ου αιώνα. Άρχισε με την κατάκτηση του Λευκού Όρους το 1786. Αργότερα κατατάχτηκε στα αθλήματα και οι προσπάθειες συνεχίστηκαν για την κατάκτηση των Άλπεων, των Πυρηναίων και άλλων κορυφών της Ευρώπης. Από την Ευρώπη το ενδιαφέρον των αλπινιστών επεκτάθηκε σε κορυφές πιο απομακρυσμένες. Γύρω στα 1950 άρχισε συστηματικά η αναρρίχηση στα Ιμαλάια, τα ψηλότερα βουνά όλου του κόσμου.

Η ψηλότερη κορυφή του κόσμου, το Έβερεστ (8.840 μ.), πατήθηκε το 1953 από τον Νεοζηλανδό Έντμουντ Χίλαρι και τον Νεπαλέζο οδηγό του, Τένσιγκ Νοργκέι, της φυλής των Σέρπα. Η προσοχή και οι προσπάθειες των αλπινιστών στράφηκαν στην εξερεύνηση των οροσειρών και στη βελτίωση των τεχνικών του αλπινισμού, που εξακολούθησε να ασκείται σαν σπορ.

Εικόνες

Παραπομπές


Εξωτερικοί σύνδεσμοι