Οι Πράσινοι (Λουξεμβούργο): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 4: Γραμμή 4:
|λογότυπο = [[Αρχείο:Déi Gréng Logo.svg|200px]]
|λογότυπο = [[Αρχείο:Déi Gréng Logo.svg|200px]]
|χρώμακώδικας = green
|χρώμακώδικας = green
|ηγέτης = [[Σαμ Τάνσον]] και [[Κρίστιαν Κμιότεκ]]
|ηγέτης = [[Τζουνά Μπερνάρ]] και [[Μερίς Σέχοβιτς]]
|chairperson =
|chairperson =
|πρόεδρος =
|πρόεδρος =

Έκδοση από την 14:55, 14 Φεβρουαρίου 2021

Οι Πράσινοι
Déi gréng
ΗγέτηςΤζουνά Μπερνάρ και Μερίς Σέχοβιτς
Ίδρυση23 Ιουνίου 1983
Έδρα1, rue du Fort Elisabeth, L-1463 Πόλη του Λουξεμβούργου, Λουξεμβούργο
ΙδεολογίαΠολιτική οικολογία[1]
Πολιτικό φάσμαΚεντροαριστερά[2]
Ευρωπαϊκή προσχώρησηΕυρωπαϊκό Πράσινο Κόμμα
Ομάδα Ευρωπαϊκού ΚοινοβουλίουΟι Πράσινοι-Ευρωπαϊκή Ελεύθερη Συμμαχία
Διεθνής προσχώρησηΠαγκόσμιοι Πράσινοι
Βουλή των Αντιπροσώπων
6 / 60
Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο
1 / 6
Ιστότοπος
http://www.greng.lu/
Πολιτικό σύστημα Λουξεμβούργου
Πολιτικά κόμματα
Εκλογές

Οι Πράσινοι (λουξ. Déi gréng, γαλλ. Les Verts, γερμ. Die Grünen) είναι ένα πράσινο[1] πολιτικό κόμμα του Λουξεμβούργου.

Το κόμμα ιδρύθηκε το 1983, ενώ κέρδισε για πρώτη φορά έδρες στη Βουλή των Αντιπροσώπων της χώρας στις εκλογές του 1984, όταν κέρδισε δύο έδρες. Ωστόσο, το 1985, το κόμμα διασπάστηκε στα δύο δημιουργώντας τα κόμματα GLEI (Πράσινη Λίστα, Οικολογική Πρωτοβουλία) και GAP (Πράσινο Εναλλακτικό Κόμμα), τα οποία κέρδισαν από δύο έδρες το καθένα στις εκλογές του 1989. Στις εκλογές του 1994, τα δύο κόμματα κατήλθαν από κοινού και κέρδισαν το 11% των ψήφων και πέντε έδρες στο κοινοβούλιο, ενώ στις ευρωεκλογές του ίδιου έτους κέρδισε μία από τις έξι έδρες που αντιστοιχούν στο Λουξεμβούργο. Στις εκλογές και τις ευρωεκλογές του 1999, οι Πράσινοι διατήρησαν τον ίδιο αριθμό εδρών, αν και η δύναμη του κόμματος έπεσε στο 9%. Στις εκλογές του 2004, το κόμμα κέρδισε δύο επιπλέον έδρες και διατήρησε τη μοναδική του έδρα στις ευρωεκλογές του ιδίου έτους.

Το κόμμα υποστηρίζει, μεταξύ άλλων, την μεταρρύθμιση στην οικολογική φορολογία, την χρήση ανανεώσιμων πηγών ενέργειας, την αποδοτική χρήση της ενέργειας και την ενοποίηση των δαπανών για τις συντάξεις.

Παραπομπές

  1. 1,0 1,1 Parties and Elections in Europe: The database about parliamentary elections and political parties in Europe, by Wolfram Nordsieck
  2. Josep M. Colomer (24 Ιουλίου 2008). Comparative European Politics. Taylor & Francis. σελίδες 221–. ISBN 978-0-203-94609-1. Ανακτήθηκε στις 13 Ιουλίου 2013.