Ενδοοικογενειακή βία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Elefte (συζήτηση | συνεισφορές)
107 επεξεργασίες
μ πως προσπαθουν οι ψυχολογοι να βοηθησουν τα θυματα ενδοοικογενειακης βιας με σκοπο να μιλησουν
Elefte (συζήτηση | συνεισφορές)
107 επεξεργασίες
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 17: Γραμμή 17:
Σε σχέσεις που υπάρχουν αυτές οι συμπεριφορές, οι σύντροφοι βρίσκονται σε έναν ατέρμονο κύκλο κακοποίησης και έντασης και οδηγούνται σε βίαιες πράξεις, μετά από μία περίοδο ηρεμίας και συμφιλίωσης. Τα θύματα της ενδοοικογενειακής βίας παγιδεύονται σε μία κατάσταση συνεχούς βίας, η οποία προέρχεται λόγω μοναξιάς, αδύναμου χαρακτήρα, κοινωνικές παραδοχές, έλλειψη βιώσιμου εισοδήματος, [[Φόβος|φόβου]], ντροπής καθώς και προστασίας προς τα τέκνα της οικογένειας. Ως αποτέλεσμα της βίας είναι ότι σε κάποιες περιπτώσεις τα θύματα βιώνουν σωματικές ανικανότητες, χρόνια προβλήματα υγείας, ψυχικές ασθένειες, καθώς και μικρή ικανότητα στη δημιουργία κάποιας υγιούς κατοπινής σχέσης. Επίσης, πολλά θύματα έχουν [[Διαταραχή μετατραυματικού στρες|διαταραχές μετατραυματικού στρες]]. Τα παιδιά που έζησαν και μεγάλωσαν σε τέτοιο οικογενειακό περιβάλλον, πολλές φορές, αργότερα, έχουν ψυχολογικά προβλήματα, ή, ακόμα, κι από την παιδική ηλικία. Παράλληλα, λόγω προτύπων οδηγούνται κι αυτά σε βίαιες συμπεριφορές, συνεχίζοντας έτσι την ενδοοικογενειακή βία, μόλις ενηλικιωθούν.<ref name=care/>
Σε σχέσεις που υπάρχουν αυτές οι συμπεριφορές, οι σύντροφοι βρίσκονται σε έναν ατέρμονο κύκλο κακοποίησης και έντασης και οδηγούνται σε βίαιες πράξεις, μετά από μία περίοδο ηρεμίας και συμφιλίωσης. Τα θύματα της ενδοοικογενειακής βίας παγιδεύονται σε μία κατάσταση συνεχούς βίας, η οποία προέρχεται λόγω μοναξιάς, αδύναμου χαρακτήρα, κοινωνικές παραδοχές, έλλειψη βιώσιμου εισοδήματος, [[Φόβος|φόβου]], ντροπής καθώς και προστασίας προς τα τέκνα της οικογένειας. Ως αποτέλεσμα της βίας είναι ότι σε κάποιες περιπτώσεις τα θύματα βιώνουν σωματικές ανικανότητες, χρόνια προβλήματα υγείας, ψυχικές ασθένειες, καθώς και μικρή ικανότητα στη δημιουργία κάποιας υγιούς κατοπινής σχέσης. Επίσης, πολλά θύματα έχουν [[Διαταραχή μετατραυματικού στρες|διαταραχές μετατραυματικού στρες]]. Τα παιδιά που έζησαν και μεγάλωσαν σε τέτοιο οικογενειακό περιβάλλον, πολλές φορές, αργότερα, έχουν ψυχολογικά προβλήματα, ή, ακόμα, κι από την παιδική ηλικία. Παράλληλα, λόγω προτύπων οδηγούνται κι αυτά σε βίαιες συμπεριφορές, συνεχίζοντας έτσι την ενδοοικογενειακή βία, μόλις ενηλικιωθούν.<ref name=care/>


Στην Ελλάδα υπάρχουν εξειδικευμένα συμβουλευτικά κέντρα σε όλη τη χώρα ενώ οι ψυχολόγοι βοηθούν τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας να καταλάβουν οτι δεν έχουν ευθύνη για τη βία που υφίστανται και να σταματήσουν να σιωπούν.<ref>{{Cite web|url=https://www.ipaidia.gr/endiaferouses-eidiseis/ti-prokalei-via-mesa-stin-oikogeneia-ti-mporei-na-kanei-to-thima|title=Τι προκαλεί βία μέσα στην οικογένεια – Τι μπορεί να κάνει το θύμα|last=|first=|ημερομηνία=|website=|publisher=|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>
Στην Ελλάδα υπάρχουν εξειδικευμένα συμβουλευτικά κέντρα σε όλη τη χώρα ενώ οι ψυχολόγοι βοηθούν τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας να καταλάβουν οτι δεν έχουν ευθύνη για τη βία που υφίστανται και να σταματήσουν να σιωπούν.<ref>{{Cite web|url=https://www.ipaidia.gr/endiaferouses-eidiseis/ti-prokalei-via-mesa-stin-oikogeneia-ti-mporei-na-kanei-to-thima|title=Τι προκαλεί βία μέσα στην οικογένεια - Τι μπορεί να κάνει το θύμα {{!}} www.ipaidia.gr|last=|first=|ημερομηνία=2021-01-17|website=iPaidia.gr|publisher=|language=el|archiveurl=|archivedate=|accessdate=2021-01-25}}</ref>


== Παραπομπές ==
== Παραπομπές ==

Έκδοση από την 08:16, 25 Ιανουαρίου 2021

Ενδοοικογενειακή βία
Σύμβολο για την ευαισθητοποίηση κατά της ενδοοικογενειακής βίας
Ταξινόμηση
ICD-10T74{{{2}}}, X85-Y09{{{2}}}
MeSHD017579

Ενδοοικογενειακή βία (ή ενδοοικογενειακή κακοποίηση ή και οικογενειακή βία) ονομάζεται η (με συνέπεια) βίαιη και κακοποιητική συμπεριφορά ενός ατόμου προς άλλο, μέσα στο οικογενειακό περιβάλλον, όπως στον γάμο ή, απλά, στη συμβίωση. Μπορεί, επίσης, να ονομαστεί και ενδόμυχη βία, όταν ένας σύζυγός, ή σύντροφος, είναι βίαιος προς την ενδόμυχη σχέση του. Αυτό περιλαμβάνει τόσο τις ετεροφυλοφιλικές σχέσεις, όσο και τις ιδίου φύλου σχέσεις ή, ακόμα, και πρώην συντρόφους και συζύγους. Η ενδοοικογενειακή βία μπορεί, ωστόσο, να περιλαμβάνει και τη βίαιη συμπεριφορά εναντίον παιδιών ή γηραιότερων ατόμων. Η εν λόγω συμπεριφορά έχει πολλές μορφές βίας και κακοποίησης και μπορεί να διαπραχθεί σε σωματικό, λεκτικό και συναισθηματικό επίπεδο. Πολλές φορές περιλαμβάνει και οικονομικά, θρησκευτικά θέματα, καθώς και γονιμότητας. Η σεξουαλική μορφή, ωστόσο, είναι από τις πιο συνηθέστερες, η οποία περιλαμβάνει βίαιες και κακοποιητικές συμπεριφορές, όπως για παράδειγμα πνίξιμο και χειροδικία, μέχρι και ζημιά στα γεννητικά όργανα, καθώς επίσης και συζυγικό βιασμό. Σε κάποιες περιπτώσεις προκαλείται σωματική παραμόρφωση ή, ακόμα, και θάνατος. Οι ενδοοικογενειακοί φόνοι περιλαμβάνουν τον λιθοβολισμό, δολοφονίες σχετικά με την προίκα, ενώ μπορούν να γίνουν και για ζητήματα τιμής.

Παγκοσμίως, το κατά πλειοψηφία θύμα της ενδοοικογενειακής βίας είναι η γυναίκα, η οποία δέχεται πολλές μορφές βίας.[1][2] Σε κάποιες χώρες, η ενδοοικογενειακή βία θεωρείται δικαιολογημένη. Ειδικότερα σε υποθέσεις επιβεβαιωμένης ή υποθετικής μοιχείας από τη γυναίκα, είναι και μία νόμιμη πράξη. Έρευνες έχουν δείξει ότι υπάρχει άμεση και σημαντική συσχέτιση μεταξύ του επιπέδου της ισότητας των δύο φύλων με τα ποσοστά ενδοοικογενειακής βίας.[3] Η ενδοοικογενειακή βία είναι το έγκλημα που αποκρύπτεται περισσότερο από κάθε άλλο, σε όλο τον κόσμο, τόσο από τις γυναίκες όσο κι από τους άνδρες.[4][5] Λόγω των κοινωνικών στιγματισμών σχετικά με την αρσενική θυματοποίηση, οι άνδρες αντιμετωπίζουν αυξημένη πιθανότητα να παραβλεφθούν από τους παρόχους περίθαλψης.[6][7][8][9]

Η ενδοοικογενειακή βία συμβαίνει όταν το άτομο με τη βίαιη συμπεριφορά, πιστεύει ότι η κακοποίηση ή η βία, είναι δεκτή, δικαιολογημένη και σχεδόν απίθανο να γνωστοποιηθεί. Η συμπεριφορά αυτή μπορεί να δημιουργήσει ένα μοτίβο σχετικών συμπεριφορών στα παιδιά ή και σε άλλα μέλη της οικογένειας, τα οποία με τη σειρά τους, μπορεί να πιστεύουν ότι η βία είναι δεκτή και παραβλέψιμη. Ελάχιστες είναι οι περιπτώσεις που άνθρωποι παραδέχτηκαν ότι είναι θύματα ή θύτες, αφού θεωρούν αυτές τις συμπεριφορές οικογενειακή υπόθεση, στην οποία χάθηκε ο έλεγχος.[10] Η ευαισθητοποίηση, η αντίληψη, ο ορισμός και η τεκμηρίωση της ενδοοικογενειακής βίας διαφέρει από κράτος σε κράτος. Η ενδοοικογενειακή βία καμιά φορά είναι απόρροια των αναγκαστικών γάμων ή των γάμων μεταξύ ανηλίκων.[11]

Σε σχέσεις που υπάρχουν αυτές οι συμπεριφορές, οι σύντροφοι βρίσκονται σε έναν ατέρμονο κύκλο κακοποίησης και έντασης και οδηγούνται σε βίαιες πράξεις, μετά από μία περίοδο ηρεμίας και συμφιλίωσης. Τα θύματα της ενδοοικογενειακής βίας παγιδεύονται σε μία κατάσταση συνεχούς βίας, η οποία προέρχεται λόγω μοναξιάς, αδύναμου χαρακτήρα, κοινωνικές παραδοχές, έλλειψη βιώσιμου εισοδήματος, φόβου, ντροπής καθώς και προστασίας προς τα τέκνα της οικογένειας. Ως αποτέλεσμα της βίας είναι ότι σε κάποιες περιπτώσεις τα θύματα βιώνουν σωματικές ανικανότητες, χρόνια προβλήματα υγείας, ψυχικές ασθένειες, καθώς και μικρή ικανότητα στη δημιουργία κάποιας υγιούς κατοπινής σχέσης. Επίσης, πολλά θύματα έχουν διαταραχές μετατραυματικού στρες. Τα παιδιά που έζησαν και μεγάλωσαν σε τέτοιο οικογενειακό περιβάλλον, πολλές φορές, αργότερα, έχουν ψυχολογικά προβλήματα, ή, ακόμα, κι από την παιδική ηλικία. Παράλληλα, λόγω προτύπων οδηγούνται κι αυτά σε βίαιες συμπεριφορές, συνεχίζοντας έτσι την ενδοοικογενειακή βία, μόλις ενηλικιωθούν.[12]

Στην Ελλάδα υπάρχουν εξειδικευμένα συμβουλευτικά κέντρα σε όλη τη χώρα ενώ οι ψυχολόγοι βοηθούν τα θύματα ενδοοικογενειακής βίας να καταλάβουν οτι δεν έχουν ευθύνη για τη βία που υφίστανται και να σταματήσουν να σιωπούν.[13]

Παραπομπές

  1. ↑ McQuigg, Ronagh J.A. (2011), «Potential problems for the effectiveness of international human rights law as regards domestic violence», στο: McQuigg, Ronagh J.A., επιμ., International human rights law and domestic violence: the effectiveness of international human rights law, Oxford New York: Taylor & Francis, σελ. 13, ISBN 9781136742088, https://books.google.com/books?id=ltJxlsoMV4wC&pg=PR13 
  2. ↑ García-Moreno, Claudia; Stöckl, Heidi (2013), «Protection of sexual and reproductive health rights: addressing violence against women», Health and human rights in a changing world, Routledge, σελ. 780–781, ISBN 9781136688638, https://books.google.com/books?id=kJXM_eptt0MC&pg=PT780 
  3. ↑ Esquivel-Santoveña, Esteban Eugenio; Lambert, Teri L.; Hamel, John (January 2013). «Partner abuse worldwide». Partner Abuse 4 (1): 6–75. doi:10.1891/1946-6560.4.1.6. http://www.domesticviolenceresearch.org/pdf/PASK.Tables14.Revised.pdf. 
  4. ↑ Strong, Bryan· DeVault, Christine· Cohen, Theodore (16 Φεβρουαρίου 2010). The Marriage and Family Experience: Intimate Relationships in a Changing Society. Cengage Learning. σελ. 447. ISBN 978-1133597469. 
  5. ↑ Concannon, Diana (11 Ιουλίου 2013). Kidnapping: An Investigator’s Guide. Newnes. σελ. 30. ISBN 978-0123740311. 
  6. ↑ Riviello, Ralph (1 Ιουλίου 2009). Manual of Forensic Emergency Medicine. Jones & Bartlett Learning. σελ. 129. ISBN 978-0763744625. 
  7. ↑ Finley, Laura (16 Ιουλίου 2013). Encyclopedia of Domestic Violence and Abuse. ABC-CLIO. σελ. 163. ISBN 978-1610690010. 
  8. ↑ Hess, Kären· Orthmann, Christine· Cho, Henry (1 Ιανουαρίου 2016). Criminal Investigation. Cengage Learning. σελ. 323. ISBN 978-1435469938. 
  9. ↑ Lupri, Eugene; Grandin, Elaine (2004), «Consequences of male abuse - direct and indirect», Intimate partner abuse against men, Ottawa: National Clearinghouse on Family Violence, σελ. 6, ISBN 9780662379751, http://www.phac-aspc.gc.ca/ncfv-cnivf/familyviolence/pdfs/Intimate_Partner.pdf, ανακτήθηκε στις June 21, 2014 
  10. ↑ Halket, Megan Mcpherson; Gormley, Katelyn; Mello, Nicole; Rosenthal, Lori; Mirkin, Marsha Pravder (2013). «Stay with or Leave the Abuser? The Effects of Domestic Violence Victim's Decision on Attributions Made by Young Adults». Journal of Family Violence 29: 35. doi:10.1007/s10896-013-9555-4. 
  11. ↑ WHO (7 Μαρτίου 2013). «Child marriages: 39,000 every day». who.int. World Health Organization. Ανακτήθηκε στις 11 Απριλίου 2014.  Joint news release Every Woman Every Child/Girls Not Brides/PMNCH/United Nations Foundation/UNFPA/UNICEF/UN Women/WHO/World Vision/World YWCA/
  12. ↑ Schechter, Daniel S.; Zygmunt, Annette; Coates, Susan W.; Davies, Mark; Trabka, Kimberly A.; McCaw, Jamie; Kolodji, Ann; Robinson, Joann L. (2007). «Caregiver traumatization adversely impacts young children's mental representations on the MacArthur Story Stem Battery». Attachment & Human Development 9 (3): 187–205. doi:10.1080/14616730701453762. PMID 18007959. 
  13. ↑ «Τι προκαλεί βία μέσα στην οικογένεια - Τι μπορεί να κάνει το θύμα | www.ipaidia.gr». iPaidia.gr. 17 Ιανουαρίου 2021. Ανακτήθηκε στις 25 Ιανουαρίου 2021. 

Εξωτερικοί σύνδεσμοι


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ενδοοικογενειακή_βία&oldid=8649551"