Isuzu Fargo

Isuzu Fargo
Σύνοψη
Κατασκευαστής	Isuzu Bedford Vehicles
Εναλλακτική ονομασία	Bedford Midi
Παραγωγή	Οκτώβριος 1980 — Ιούλιος 2001
Σεζόν	1981 — 2001
Αμάξωμα και σασί
Κατηγορία	Φορτηγό
Χρονολόγιο
Προηγούμενο μοντέλο	Bedford CF (για μοντέλα Bedford)
Επόμενο μοντέλο	Isuzu Como, Vauxhall Arena (για τα Vauxhall)

Το Isuzu Fargo ήταν ελαφρύ εμπορικό φορτηγάκι βαν που κατασκευάστηκε μεταξύ του 1980 και του 2001 από την αυτοκινητοβιομηχανία Isuzu στην Ιαπωνία. Το Fargo εκτείνεται σε δύο γενιές, η πρώτη από τις οποίες παρήχθη μεταξύ του 1980 και του 1995, σε στυλ αμαξώματος βαν και ημιφορτηγού (pick-up), με τη δεύτερη γενιά, που εισήχθη το 1995, να περιορίζεται σε μόνο σε βαν. Αυτή η δεύτερη γενιά, ήταν επανασχεδιασμένη έκδοση του Nissan Caravan (E24).

Μεταξύ του 1982 και του 1990, η πρώτη γενιά του Fargo κυκλοφόρησε στην Αυστραλία από τη Holden, την αυστραλιανή θυγατρική της General Motors, ως Holden Shuttle. Στην Ευρώπη και στη Νέα Ζηλανδία, η πρώτη σειρά Isuzu Fargo πωλήθηκε με το όνομα Isuzu WFR. Ειδικότερα στην Κολομβία, πωλήθηκε ως Chevrolet WFR. Κατασκευάστηκε επίσης στο Ηνωμένο Βασίλειο από τη Vauxhall Motors και πωλήθηκε ως Bedford Midi, τότε Vauxhall Midi.

Οι εκδόσεις εξαγωγής του Midi στην Ευρώπη είχαν το σήμα GME Midi και Isuzu Midi.

Πρώτη γενιά (1980–1995)

Bedford Midi / Vauxhall Midi

Η Vauxhall Motors που ανήκε (έως τις αρχές του 2017) στη General Motors προσέφερε μια έκδοση του Fargo ως «Bedford Midi» μεταξύ του 1985 και του 1994. Μετά την πώληση των Bedford Vehicles στην AWD, το Bedford Midi ονομάστηκε Vauxhall Midi. Οι εκδόσεις που πωλήθηκαν στην ηπειρωτική Ευρώπη και στην Ιρλανδία πωλήθηκαν με διάφορα ονόματα, όπως Bedford Seta, General Motors Midi, GME Midi και Isuzu Midi. Μεταξύ του 1983 και του 1988, η Industries Mécaniques Maghrébines (IMM) παρήγαγε το Isuzu Midi στο εργοστάσιό της στο Καϊρουάν της Τυνησίας. Παραγόμενο στο Λούτον, στο Ηνωμένο Βασίλειο, το Midi έφερε μερικές αλλαγές στο ιαπωνικό Fargo και αντικατέστησε το παλαιό φορτηγό Bedford CF. Το σχέδιο ήταν να αντικαταστήσει τελείως το CF, ωστόσο, ποτέ συντελέστηκε πλήρως. Το φορτηγό σηματοδότησε επίσης το τέλος της Bedford Vehicles (Μπέντφορντ) και τα δικά της σχέδια, καθώς ήταν φθηνότερο για τη General Motors να χρησιμοποιήσει άλλα σχέδια εταιρειών που είχε από κοινού. Υπήρξαν συνομιλίες με τον Freight Rover κατά τη διάρκεια του 1985 για την παραγωγή του φορτηγού Sherpa 300 με άδεια, αλλά μέχρι τα τέλη του 1986 δεν υπήρξε συμφωνία.

Υπήρξαν επίσης ανησυχίες σχετικά με την αξιοπιστία του κινητήρα, μετά από δοκιμή που έγινε στο ιαπωνικό Isuzu WFR. Οι κινητήρες που προσφέρθηκαν ήταν βενζίνης (1.8 και 2.0 λίτρα) και ντίζελ (2.0 και 2.2 και 2.4 λίτρα turbo). Το Midi θα μπορούσε να παραγγελθεί είτε με έναν συμβατικό μοχλό ταχυτήτων τύπου στήλης, που επέτρεπε ένα τρίτο κεντρικό κάθισμα επιβατών στο μπροστινό μέρος, ή με έναν επιλογέα στο δάπεδο, και ήταν διαθέσιμο σε κοντό και μακρύ μεταξόνιο με επιλογή τυπικών ή υψηλών γραμμών οροφής. Δημιουργήθηκε επίσης μια έκδοση μίνι λεωφορείου, με το όνομα «Albany».

Το Midi ανακαινίστηκε επίσης το 1989 και του δόθηκε ένα νέο πάνελ, ταμπλό και καθίσματα, μαζί με νέες επενδύσεις πορτών και μπροστινή όψη. Η παλέτα των κινητήρων παρέμεινε μεγάλη.

Η παραγωγή του σταμάτησε το 1995, και τα δύο μοντέλα αντικαταστάθηκαν, το 1997, από το Vauxhall Arena, το οποίο ήταν ένα ανανεωμένο Renault Trafic.