Ντίνος Ηλιόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Rodolfos (συζήτηση | συνεισφορές)
Rodolfos (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 164: Γραμμή 164:
! width="30%" |Θέατρο
! width="30%" |Θέατρο
|-
|-
|1960||1962||"[[Εξοχικόν Κέντρον ο Έρως]]" του Δημ. Ψαθά<br/>"[[Ένας έμπιστος κύριος]]" του Κλοντ Μονιέ<br/>«[[Ο φίλος μου ο Λευτεράκης]]» του Αλ. Σακελλάριου<br/>"[[Μις Βαγόνι]]" των Αλ. Σακελλάριου - Χρ. Γιαννακόπουλου<br/>"[[Ο Κύριος 5%]]" Των Θ. Ευαγγελίδη - Γ. Μαρή<br/>"[[Τι σου λείπει;]]" του Χρ. Γιαννακόπουλου<br/>"[[Τα κοκκόρια των δώδεκα]]" των Τσιφόρου - Βασιλειάδη||Ντίνου Ηλιόπουλου||Ρεξ (Κοτοπούλη)
|1960||1962||"[[Εξοχικόν Κέντρον ο Έρως]]" του Δημ. Ψαθά<br/>"[[Ένας έμπιστος κύριος]]" του Κλοντ Μονιέ<br/>«[[Ο φίλος μου ο Λευτεράκης (θεατρικό)|Ο φίλος μου ο Λευτεράκης]]» του Αλ. Σακελλάριου<br/>"[[Μις Βαγόνι]]" των Αλ. Σακελλάριου - Χρ. Γιαννακόπουλου<br/>"[[Ο Κύριος 5%]]" Των Θ. Ευαγγελίδη - Γ. Μαρή<br/>"[[Τι σου λείπει;]]" του Χρ. Γιαννακόπουλου<br/>"[[Τα κοκκόρια των δώδεκα]]" των Τσιφόρου - Βασιλειάδη||Ντίνου Ηλιόπουλου||Ρεξ (Κοτοπούλη)
|-
|-
|1962||1964||"[[Οι γλάροι και οι κότες]]" των Σακελλάριου - Γιαννακόπουλου<br/>"[[Ο Εμίρης και ο Κακομοίρης]]" των Ασημάκη Γιαλαμά - Κώστα Πρετεντέρη<br/>"[[Οι ναυαγοσώστες]]" του Στεφ. Φωτιάδη<br/>"[[Οι Λεγεωνάριοι" ]] του Σωτήρη Πατατζή<br/>"[[Ζήτω ο Γάμος]]" του Νιλ Σάιμον<br/>"[[Μικροί Φαρισαίοι]]" του Δ. Ψαθά||Ντ. Ηλιόπουλος- Μ. Φωτόπουλος||Βεάκη και περιοδεία (Κωνσταντινούπολη- Β. Ελλάδα- Βόλος)
|1962||1964||"[[Οι γλάροι και οι κότες]]" των Σακελλάριου - Γιαννακόπουλου<br/>"[[Ο Εμίρης και ο Κακομοίρης]]" των Ασημάκη Γιαλαμά - Κώστα Πρετεντέρη<br/>"[[Οι ναυαγοσώστες]]" του Στεφ. Φωτιάδη<br/>"[[Οι Λεγεωνάριοι" ]] του Σωτήρη Πατατζή<br/>"[[Ζήτω ο Γάμος]]" του Νιλ Σάιμον<br/>"[[Μικροί Φαρισαίοι]]" του Δ. Ψαθά||Ντ. Ηλιόπουλος- Μ. Φωτόπουλος||Βεάκη και περιοδεία (Κωνσταντινούπολη- Β. Ελλάδα- Βόλος)

Έκδοση από την 11:41, 6 Ιανουαρίου 2008

Ντίνος Ηλιόπουλος
Ο Ντίνος Ηλιόπουλος σε σκηνή από την ταινία "Ο φίλος μου ο Λευτεράκης"
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Ντίνος Ηλιόπουλος (Ελληνικά)
Γέννηση12 Ιουνίου1913
Αλεξάνδρεια, Αίγυπτος
Θάνατος4 Ιουνίου 2001 (87 ετών)
Αθήνα
Τόπος ταφήςΠρώτο Νεκροταφείο Αθηνών
ΕθνικότηταCountry flag Ελληνική
Χώρα πολιτογράφησηςCountry flag Ελληνική
Ιδιότητακωμικός, ηθοποιός θεάτρου, ηθοποιός ταινιών, αυτοβιογράφος, θεατρικός συγγραφέας, θεατρικός σκηνοθέτης, τραγουδιστής και χορευτής
ΤέκναΧίλντα Ηλιοπούλου και Εβίτα Ηλιοπούλου
Όργαναφωνή
Είδος τέχνηςΘέατρο
Σημαντικά έργαΟ Δράκος

Ο Ντίνος Ηλιόπουλος (Αλεξάνδρεια 12 Ιουνίου 1913Αθήνα, 4 Ιουνίου 2001) ήταν Έλληνας ηθοποιός. Θεωρήθηκε ένας από τους μεγαλύτερους εκπροσώπους του ελληνικού θεάτρου και του κινηματογράφου.

Τα πρώτα χρόνια

Γεννήθηκε στην Αλεξάνδρεια της Αιγύπτου το 1913, από έλληνες γονείς. Ο πατέρας του καταγόταν από την Πελοπόνησσο και η μητέρα του είχε γεννηθεί στην Υεμένη. Ο έμπορος πατέρας του καταστρέφεται οικονομικά από το κραχ του 1929 και υποχρεώνεται να μετακομίσει μαζί με την γυναίκα και τα παιδιά του (δύο αγόρια και τρία κορίτσια) στη Μασσαλία, όπου o μικρός Ντίνος γράφτηκε στο Δημοτικό και τελείωσε το σχολείο πετυχαίνοντας με άριστα στις εξετάσεις για το απολυτήριο Λυκείου.[1] Για αυτόν τον λόγο άλλωστε είχε μεγαλύτερη ευχέρεια στη Γαλλικά και είχε γίνει η πρώτη του γλώσσα. Το 1935 επέστρεψε με την οικογένειά του στην Ελλάδα και γράφτηκε στο «Μπερκσάιρ Χάι Κομέρσιαλ Σκουλ», που υπήρχε τότε στην Αθήνα, για να σπουδάσει εμπορικές επιστήμες και ν' ακολουθήσει το επάγγελμα του πατέρα του. Αφού πήρε το πτυχίο του και εκπλήρωσε την, παρατεταμένη λόγω πολέμου, στρατιωτική του θητεία, εργάστηκε για σύντομο χρονικό διάστημα σε μια αντιπροσωπεία. Αναζητώντας συνεχώς κάτι διαφορετικό, συνέχισε να αλλάζει δουλειές «σαν τα ξυραφάκια του» όπως έλεγε και ο ίδιος, μέχρι που ανακάλυψε την αγάπη και την κλίση του προς το θέατρο.

Πορεία στο χώρο του θεάματος

Η προσπάθειά του να φοιτήσει στη δραματική σχολή του Εθνικού θεάτρου, δίνοντας εξετάσεις με ένα ποίημα του Καβάφη, στέφθηκε με αποτυχία διότι θεωρήθηκε ότι δεν διέθετε τον απαραίτητο, για την εποχή, στόμφο και το ανάλογο παράστημα. Ο Ντίνος Ηλιόπουλος δεν απογοητεύτηκε, διέθετε πείσμα και υπομονή, έτσι, γράφτηκε στην ιδιωτική σχολή του διεθνούς φήμης διευθυντή του Θεάτρου «Σάρα Μπερνάρ», Γιαννούλη Σαραντίδη, που είχε έρθει στην Αθήνα πριν τον Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο για να σκηνοθετήσει μερικά έργα της Μαρίκας Κοτοπούλη και να επιστρέψει πάλι στο Παρίσι. Δυστυχώς, το ξέσπασμα του πολέμου δεν του επέτρεψε να φύγει κι έτσι ίδρυσε τη Δραματική σχολή «Γιαννούλη Σαραντίδη» όπου ο Ηλιόπουλος είχε την ευκαιρία να μαθητεύσει δίπλα στους Γιώργο Βακαλό, Θράσο Καστανάκη, Μ. Καραγάτση, Γιώργο Θεοτοκά, Γιάννη Σιδέρη, Αντώνη Γιαννίδη.

Θα κάνει το ξεκίνημά του στο θεατρικό σανίδι το 1944, με το θίασο της κυρίας Κατερίνας, στο έργο του Λέο Λεντς, «Κυρία, σας αγαπώ». Αργότερα θα παίξει στους θιάσους της Μαρίκας Κοτοπούλη, της Μαίρης Αρώνη, του Δημήτρη Χορν κ.ά. αποκομίζοντας πάντα θετικά σχόλια για τις ερμηνείες του. Χαρακτηριστικά, ο σπουδαίος ηθοποιός της εποχής Βασίλης Λογοθετίδης είχε πει για το νεαρό, τότε, Ηλιόπουλο: "Τι σπουδαίος! Τι φανταστικός κλόουν! Αυτό θα πει θέατρο!".

Η πρώτη από τις πολλές κινηματογραφικές συμμετοχές του Ηλιόπουλου θα γίνει το 1948 με την ταινία «Εκατό χιλιάδες λίρες». Το κινηματογραφικό κοινό πολύ γρήγορα τον αγκάλιασε και η αναγνωρισιμότητά του του επέτρεψε να ηγηθεί από το 1953 και θεατρικού θιάσου (με επιχειρηματία τον Χέλμη) στο Θέατρο Κοτοπούλη-Ρεξ, όπου παρουσίασε την κωμωδία: «Θανασάκης ο πολιτευόμενος», με πρωταγωνίστρια την Άννα Συνοδινού.

Οι περιοδείες του σε όλη την Ελλάδα και οι ταινίες του, που γυρίζονται η μία μετά την άλλη, γνωρίζουν τεράστια επιτυχία και έτσι, το 1963, δημιουργεί τη δική του θεατρική στέγη, στο Θέατρο Γκλόρια, σαν επιχειρηματίας και θιασάρχης. Ανεβάζει κωμωδίες ελλήνων και ξένων συγγραφέων, που γίνονται μεγάλες θεατρικές επιτυχίες και μεταφέρονται και στον κινηματογράφο, όπως τα «Ξύπνα Βασίλη», «Θανασάκης ο πολιτευόμενος», «Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος», «Εξοχικό κέντρο ο Έρως», «Ζητείται ψεύτης», «Έκτο πάτωμα» κ.ά. Μέσα από το θίασό του, αναδεικνύονται καινούριες πρωταγωνίστριες που διέπρεψαν και καθιερώθηκαν στη συνείδηση του θεατρόφιλου κοινού σαν σπουδαίες ερμηνεύτριες όπως η Άννα Φόνσου, κι η Μάρω Κοντού. Κάποιο διάστημα, γίνεται συν-θιασάρχης με τον Μίμη Φωτόπουλο. Είναι ένα θεατρικό «πάντρεμα» δυο μεγάλων και αναντικατάστατων καλλιτεχνών , που ανεβάζουν, προς τέρψη του κοινού τους, έργα υψηλού επιπέδου.

Παράλληλα με τις θιασαρχικές του δραστηριότητες, ο Ντίνος Ηλιόπουλος έπαιξε με το Εθνικό Θέατρο στην Επίδαυρο και στο Ηρώδειο, έργα του κλασσικού ρεπερτορίου. Επίσης συνεργάστηκε με τον Αλέξη Σολομό στο «Προσκήνιο». Το 1972, συμπρωταγωνίστησε με την Έλλη Λαμπέτη, στο μιούζικαλ «Γλυκιά Ίρμα» (Είχε προ υπάρξει κι’ άλλη συνεργασία με το θίασο Λαμπέτη - Χόρν, με το έργο: «Ένα ζευγάρι παπούτσια»).

Το 1974 έκανε μια περιοδεία σε 60 πόλεις των ΗΠΑ και του Καναδά, με τα έργα: «Ζητείται ψεύτης», του Δημήτρη Ψαθά και τις «Θεσμοφοριάζουσες», του Αριστοφάνη. Η περιοδεία κρατάει ενάμιση χρόνο, πρωτοφανές διάστημα για ελληνικό θίασο.

Ανάμεσα στα πολλά του ταλέντα έχει και γόνιμη θεατρική φαντασία. Γράφει το μουσικό έργο «Κοντσέρτο για τρομπόνι» (διασκευή από τους «Μέναιχμους» του Πλαύτου)[1] και «Γιάννης Τζόνι και Ιβάν» (διασκευή από το έργο του Γκολντόνι «Υπηρέτης δυο αφεντάδων»), καθώς και τα σατυρικά δοκίμια: «Προσδεθείτε» και «Ο Ντίνος στη χώρα των θαυμάτων». Επίσης, τη βιογραφία του, με τίτλο: «Ένας Ηλιόπουλος ονόματι Ντίνος».

Ο Ντίνος Ηλιόπουλος ήταν ένας από τους μεγαλύτερους εκπροσώπους του θεάτρου και γενικότερα της Τέχνης. Υπήρξε δε, ένας από τους ευγενέστερους ανθρώπους που πέρασαν ποτέ από τον καλλιτεχνικό χώρο. Έλαμπε και ξεχώριζε από τη φινέτσα και την αυθόρμητη απλότητα της ερμηνείας του. Συνεργάστηκε με όλους τους ηθοποιούς της ελληνικής σκηνής, μεγάλους και μικρούς, τους αγάπησε και τον αγάπησαν, τους σεβάστηκε και τον σεβάστηκαν, αλλά, ο φίλος της καρδιάς του (που "πιο αδελφός δεν γίνεται", όπως έλεγε ο ίδιος) ήταν ο Βαγγέλης Πλοιός.

Προσωπική ζωή

Ο Ηλιόπουλος λατρεύει τις γυναίκες, ερωτεύεται και τον ερωτεύονται, αλλά ο μεγάλος έρωτας της ζωής του είναι η γυναίκα του, η πανέμορφη Χίλντεγκαρντ, αυστριακής καταγωγής, την οποία παντρεύεται το 1964. Αποκτούν δυο κόρες, την Εβίτα και τη Χίλντα και τρία εγγόνια, τη Νικήτα της Εβίτας, την Έλλη και τον Ντίνο, της Χίλντας.

Ασθένεια και θάνατος

Απεβίωσε στις 4 Ιουνίου 2001, στην Αθήνα, μετά από μακρά νοσηλεία σε διάφορα νοσοκομεία. Συλληπητήριες δηλώσεις για το θάνατό του έκαναν ο τότε πρωθυπουργός Κωνσταντίνος Σημίτης, ο Κώστας Καραμανλής ως αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης και ο τότε υπουργός Πολιτισμού Ευάγγελος Βενιζέλος.[2] Κηδεύτηκε δημοσία δαπάνη στις 6 Ιουνίου 2001 στο Α΄ Νεκροταφείο[3] και στο μνήμα του υπάρχει μια πλάκα, που γράφει κατ' απαίτησή του: "Με συγχωρείτε κυρίες μου που δεν μπορώ να σηκωθώ".

Τιμητικές διακρίσεις

Για την μεγάλη του προσφορά στο θέατρο τιμήθηκε με το Χρυσό Σταυρό Γεωργίου Α'.[1] Επίσης του απενεμήθη το 1999 το Μετάλλιο της Πόλεως των Αθηνών από τον Δήμο Αθηναίων[4], αλλά και τιμητική πλακέτα το 2000, από τον Δήμο Πειραιά.[5]

Λόγια διάσημων για τον Ντίνο Ηλιόπουλο

Κώστας Γεωργουσόπουλος: "Ο κλόουν που δραπέτευσε από το φεγγάρι."[6]

Κωνσταντίνος Σημίτης: "Αλήθεια, πόσες γενιές Ελλήνων μεγάλωσαν, γέλασαν, πόνεσαν, έκλαψαν, προβληματίστηκαν, μελαγχόλησαν με αυτό τον άξιο καλλιτέχνη, ο οποίος συνδύαζε την καλλιεργημένη θεατρική παιδεία με το απαράμιλλο υποκριτικό ταλέντο που διέθετε. Εμείς και οι νεότερες γενιές θα θυμόμαστε αυτή την αξιοθαύμαστη καλλιτεχνική φιγούρα που έγραψε τη δική της μοναδική ιστορία στο κινηματογραφικό και το θεατρικό στερέωμα. Ο Ντίνος Ηλιόπουλος κατέκτησε επάξια μία θέση στο πάνθεον των μεγάλων δημιουργών και μας έδειξε ότι η Τέχνη είναι ένα μέσο χειραφέτησης και απελευθέρωσης της ανθρώπινης ύπαρξης. Για αυτό τού οφείλουμε πολλά."

Κώστας Καραμανλής: ". Ο Ντίνος Ηλιόπουλος, ο Ντίνος όλων των Ελλήνων, με το αστείρευτο, πολυδιάστατο ταλέντο του υπηρέτησε την τέχνη του, κυριάρχησε στη θεατρική σκηνή και τη μεγάλη οθόνη, δωρίζοντας απλόχερα το γέλιο σε γενιές Ελλήνων θεατών. Το ήθος του και η σεμνότητά του είναι η παρακαταθήκη του για τους νεότερους συναδέλφους του."[2]

Θεατρογραφία

1944-1949

Από Έως[7] Έργο Θίασος Θέατρο
1944 «Κυρία, σας αγαπώ» του Στάθη Σπηλιωτόπουλου
"Εραστής από χαρτόνι" του Ζακ Ντε Βαλ
"Η κυρία δεν με μέλλει" του Β. Σαρντού
"Μάγδα" του Έρμαν Σούντερμαν
"Περιπέτεια στη Ριβιέρα" του Ζαν Ραμό
Κατερίνας Ανδρεάδη Κατερίνα Ανδρεάδη
1944 1945 «Η πινακοθήκη των ηλιθίων» του Νίκου Τσιφόρου
" Η θυσία" του Π. Κλοντέ
Μαίρης Αρώνη - Δημήτρη Χορν Πάνθεον
1945 "Η μικρή μας Πόλη" του Θόρντον Γουάιλντερ Κατερίνας Ανδρεάδη - Νίκου Δενδραμή Κεντρικόν
1945 "ο Άνθρωπος του Διαβόλου" του Μπέρναρ Σο Αυλαίας Τάκη Μουζενίδη Κοτοπούλη
1945 "Μις Μπα" του Ρούντολφ Μπεζιέ
"Το πένθος ταιριάζει στην Ηλέκτρα" του Ευγένιου Ο΄Νιλ
"Θα σε παντρευτώ" του Σόμερσετ Μομ
"Βαριετέ" των Ρόμπερτ Σέργουντ- Ζακ Ντεβάλ
«Πωλείται κέφι» του Σεν Τζον Έρβιν
«Η μπόρα πέρασε» της Μάργκαρετ Κένεντι
"Δαλιδά" του Ε. Μπεζού
Κατερίνας Ανδρεάδη - Νίκου Δενδραμή Κεντρικόν
1945 «Ο άνθρωπος και τα όπλα» του Μπερναρ Σο Κατερίνας Ανδρεάδη Κεντρικόν
1945 "Τρικυμία" του Σέξπιρ Αυλαίας του Τάκη Μουζενίδη Κοτοπούλη
1945 1946 "Δον Κάρλος" του Φρειδερίκου Σίλλερ Αυλαίας του Τάκη Μουζενίδη Κοτοπούλη
1946 "Οι Γερμανοί ξανάρχονται" των Αλ. Σακελλάριου-Χρ. Γιαννακόπουλου Μαρίκας Κοτοπούλη Κοτοπούλη
1946 «Του φτωχού τ΄ αρνί» Στ. Τσβάϊχ Αυλαίας Μουζενίδη Κοτοπούλη
1946 "Ποπολάρος" του Γρηγορίου Ξενόπουλου Μαρίκας Κοτοπούλη Περιοδεία στην Αλεξάνδρεια
1946 "Μαφις Φάϊντα" των Γιάννη Χαλκέα- Μικέ Ανατολέα Κατερίνας Ανδρεάδη
1946 1947 "Η Νύχτα της 16ης Ιανουαρίου" του Έιν Ράντ
"Οι τελευταίοι Έλληνες" των Ασημακόπουλου - Σπυρόπουλου - Παπαδούκα
"Η πιο χαρούμενη ώρα σου" του Γουίλιαμ Σαρογιάν
Μαρίκας Κοτοπούλη Κοτοπούλη
1947 "Η Ιωάννα της Λωραίνης" του Μ. Άντερσον Γιώργου Παπά- Βάσως Μανωλίδου Κοτοπούλη
1947 1948 "Η ροζ αμαρτία" Μαρίκας Κοτοπούλη Κοτοπούλη
1948 "Σατανάς (θεατρικό)" του Θ. Συνοδινού
"Πυγμαλίων" του Μπέρναρ Σω.
"Ρεβέκα" της Δάφνης Ντι Μοριέ
Βάσως Μανωλίδου- Γιώργου Παπά Κοτοπούλη
1948 «Άνθρωποι , άνθρωποι» των: Αλ. Σακελλάριου- Χρ. Γιαννακόπουλου ΕπιθεώρησηςΜετροπόλιταν
1948 1949 "Κάρμεν η Χιτάνα" του Προσπέρ Μεριμέ
"Βρώμικα χέρια" του Σαρτρ
"Κουαρτέτο" των Χαιρόπουλου - Γιαννουκάκη - Ριτσιάρδη
"Καραγκιόζης" του Θ.Ν. Συνοδινού
"Κατεβείτε σας ζητούν"του Ζαν Ντε Λετράζ
Μαρίκας Κοτοπούλη Κοτοπούλη-ΡΕΞ
1948 1949 "Μ' αγαπά, δεν μ' αγαπά" του Δημήτρη Γιαννουκάκη Άννα και Μαρία Καλουτά Κοτοπούλη
1949 1950 Κολασμένος Παράδεισος του Θεόφραστου Σακελλαρίδη Μαρίκα Κοτοπούλη Κοτοπούλη

1950-1959

Από Έως[7] Έργο Θίασος Θέατρο
1950 "Η Μασκώτ" του Ε. Οντράν Μαρίκα Κοτοπούλη Ντορέ
1950 "Το παιχνίδι της Ντάμας" του Ραούλ Πραξί Γληνού - Καλογερίκου - Κωνσταντάρα - Ηλιόπουλου Ντορέ
1950 1951 «Λίλιομ» του Φ. Μόλναρ
«Ένας αξιοθαύμαστος υπηρέτης» του Τζέιμς Μπάρι
Κώστα Μουσούρη Αλίκη
1950 «Η κωμωδία του ανθρώπου που παντρεύτηκε μια μουγκή» του Ανατόλ Φράνς Προσκήνιο του Αλ. Σολωμού Αλίκη
1951 «Τα παιδιά του Ενδουάρδου» του Μάρι Ζιλμπέρ Σαβαζόν Κυβέλη Ντορέ
1951 "Η μεγάλη παρένθεση" και "Απόδημος ελληνισμός"των Αλ. Σακελλάριου - Γιαννακόπουλου Μαρίκα Κοτοπούλη
1951 1952 «Η Άννα των χιλίων ημερών» του Μάξγουελ Άντερσον
«Η δασκαλίτσα» του Ντάριο Νικοντέμι
"Το έκτο πάτωμα" του Άλφρεντ Γκέχρι
«Ο έρως αγρυπνά» των Γ. Ντε Γκαγιαβέ και Ρομπέρ ντε Φλερ
«Υπηρέτης των δύο αφεντάδων» του Κάρλο Γκολντόνι
«Μονομαχία γυναικών» του Ευγένιου Σκριμπ και Λεγκουβέ
«Τον αγαπούσα πολύ» του Ζαν Γκιττόν
Μαρίκας Κοτοπούλη Κήπου Έσβεκίας και Κοτοπούλη
1952 1953 «Θανασάκης ο πολιτευόμενος» των Αλ. Σακελλάριου - Χρ. Γιαννακόπουλου
"Ένταλμα Συλλήψεως" Σακελλάριου - Γιαννακόπουλου
"Η μαρκησία της φτωχογειτονιάς" των Σακελλάριου - Γιανακόπουλου
"Τράβα το κορδόνι" του Ραούλ Πράξι
Μαρίκα Κοτοπούλη Σαμαρτζή
1954 « Ζητείται Ψεύτης» του Δημήτρη Ψαθά
«Μακρυκωσταίοι και Κοντογιώργηδες» των Σακελλάριου- Χρ.Γιαννακόπουλου
Μαρίκα Κοτοπούλη Κοτοπούλη
1954 1956 "Μικροί Φαρισαίοι" του Δημ. Ψαθά
"Το σπίτι των τεσσάρων κοριτσιών" του Δημ. Γιαννουκάκη
"Γάντι και Σαρδέλα" του Νίκου Τσιφόρου
Ντίνου Ηλιόπουλου και Μίμη Φωτόπουλου Παλλάς(Θεσσαλονίκη)
1954 1956 "Ερωτική Τρικυμία" Του Μάριο Ντέβελις Ντίνου Ηλιόπουλου και Μίμη Φωτόπουλου Κεντρικόν
1954 1956 "Ανεργία Μηδέν" των Ασημακόπουλου - Σπυρόπουλου - Παπαδούκα
"Στραβοτιμονιές" του Στέφανου Φωτιάδη
"Παλληκαράκια της παντρειάς" των Ηλία Μπακόπουλου και Πολύβιου Βασιλειάδη
Ντίνου Ηλιόπουλου και Μίμη Φωτόπουλου Σαμαρτζή
1954 1956 « Ο φίλος μου ο Λευτεράκης» του Αλ. Σακελλάριου
«Τα άγρια και τα ήρεμα» του Γιώργου Ρούσσου
«Μια τσουκνίδα στις βιολέτες» του Χρ. Γιαννακόπουλου
Ντίνου Ηλιόπουλου και Μίμη Φωτόπουλου Παπαϊωάννου
1956 1957 «Ντούο Σεμπαστιάν» των Χ. Λίντσεϊ και Ρ. Κρούζ
«Παλάτια στην άμμο» του Στέφανου Φωτιάδη
«Πρώτο ραντεβού» των Ηλ. Μπακόπουλου - Πολ. Βασιλειάδη
«Κόσμος και κοσμάκης» του Εντουάρτο Σκαρπέτα
Μαρίκα Κοτοπούλη Κοτοπούλη- Πάρκ- Ρεξ
1958 "Ένα ζευγάρι παπούτσια" Λαμπέτη - Χορν Κεντρικόν
1958 «Φωνάζει ο κλέφτης» του Δημ. Ψαθά Μαίρης Αρώνη - Ντίνου Ηλιόπουλου Ρεξ (Κοτοπούλη)
1958 "Ανθισμένη Αμυγδαλιά" του Δημ. Γιαννουκάκη και μουσική: Μάν. Χατζιδάκις Εθνικού Κήπου
1958 1959 " Ζητείται Ψεύτης" του Δημ. Ψαθά Ντ. Ηλιόπουλου - Ελ. Χατζηαργύρη Ρεξ (Κοτοπούλη)
1959 "Χρυσή Αράχνη" του Στ. Φωτιάδη
" Η κυρία του κυρίου" των Τσιφόρου - Βασιλειάδη
Μαίρη Αρώνη - Ντίνος Ηλιόπουλος Ρεξ (Κοτοπούλη)
1959 " Ζητείται Ψεύτης", " Η κυρία του κυρίου", " Φωνάζει ο κλέφτης" , "Μικροί Φαρισαίοι", "Ο φίλος μου ο Λευτεράκης" , "Στραβοτιμονιές" , "Παλάτια στην Άμμο" Περιοδεία Ελλάδα - Κύπρο
1959 1960 «Η κυρία του κυρίου»
« Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος»
«Το έξυπνο πουλί» των Ν. Τσιφόρου - Π. Βασιλειάδη
Ντίνου Ηλιόπουλου - Τζένης Καρέζη Ρεξ (Κοτοπούλη)

1960-1969

Από Έως[7] Έργο Θίασος Θέατρο
1960 1962 "Εξοχικόν Κέντρον ο Έρως" του Δημ. Ψαθά
"Ένας έμπιστος κύριος" του Κλοντ Μονιέ
«Ο φίλος μου ο Λευτεράκης» του Αλ. Σακελλάριου
"Μις Βαγόνι" των Αλ. Σακελλάριου - Χρ. Γιαννακόπουλου
"Ο Κύριος 5%" Των Θ. Ευαγγελίδη - Γ. Μαρή
"Τι σου λείπει;" του Χρ. Γιαννακόπουλου
"Τα κοκκόρια των δώδεκα" των Τσιφόρου - Βασιλειάδη
Ντίνου Ηλιόπουλου Ρεξ (Κοτοπούλη)
1962 1964 "Οι γλάροι και οι κότες" των Σακελλάριου - Γιαννακόπουλου
"Ο Εμίρης και ο Κακομοίρης" των Ασημάκη Γιαλαμά - Κώστα Πρετεντέρη
"Οι ναυαγοσώστες" του Στεφ. Φωτιάδη
"Οι Λεγεωνάριοι" του Σωτήρη Πατατζή
"Ζήτω ο Γάμος" του Νιλ Σάιμον
"Μικροί Φαρισαίοι" του Δ. Ψαθά
Ντ. Ηλιόπουλος- Μ. Φωτόπουλος Βεάκη και περιοδεία (Κωνσταντινούπολη- Β. Ελλάδα- Βόλος)
1964 1968 "Παράθυρο στον Ουρανό" του Χρ. Γιαννακόπουλου
"Άντρας Νο 1" του Σαμονέλ Τέιλορ
"Το έκτο πάτωμα" του Άλφρεντ Γκέχρι
"Ξύπνα Βασίλη" του Δημ. Ψαθά
"Κοντσέρτο για τρομπόνι" του Ντίνου Ηλιόπουλου
"Η πιο μεγάλη απάτη" των Τζ. Σκαρνίτσι - Ρ. Ταραμπούσι
"Γιάννης Τζώνυ και Ιβάν" του Ντίνου Ηλιόπουλου
"Η τελευταία φουρτούνα" του Στέφανου Φωτιάδη
"Ψύλλοι στ' αυτιά" του Ζορζ Φεϊντό
Ντίνος Ηλιόπουλος Γκλόρια
1968 "Ο Βαγγέλης ο τεμπέλης" του Βασίλη Χριστοδούλου Ντίνου Ηλιόπουλου Αυλαία (Θεσσαλονίκη)
1968 "Άμα η γυναίκα θέλει" των Ετιέν Ρέϊ- Άλφρεντ Σαβουάρ
"Ο Βαγγέλης ο τεμπέλης"
"Συνέβη στο Σκορπιό" του Αλ. Σακελλάριου
"Ένα άσπρο, ένα μαύρο" του Μαρσέλ Ασσάρ
Ντίνος Ηλιόπουλος Διονύσια
1969 "Ζητείται Ψεύτης" Ντίνου Ηλιόπουλου Άλφα
1969 1970 "Η Λέσχη των τρελών" του Βαλεντίν Κατάγιεφ
"Ένας κύριος με κολάρο" του Ντίνου Ηλιόπουλου
Ντίνου Ηλιόπουλου Αυλαία (Θεσσαλονίκη)

1970-1979

Από Έως[7] Έργο Θίασος Θέατρο
1970 "Ένας σάτυρος χωρίς λυκόσκυλο" των Σακελλάριου - Γιαννακόπουλου Ντίνου Ηλιόπουλου Άλφα
1970 "Ο κόσμος είναι πονηρός" των Λάκη Μιχαηλίδη - Ναπ. Ελευθερίου Επιθεώρησης Κηποθέατρο Αλεξάνδρας
1970 1971 "12 Φεγγάρια με το αποψινό" του Δημ. Βλάχου Επιθεώρησης Άλφα
1971 "Τα παιδιά των αγκαθιών" του Ντίνου Ηλιόπουλου Ντίνου Ηλιόπουλου Δημοτικό Πειραιώς
1971 1972 «Γλυκιά Ίρμα» του Μπρεφό Έλλης Λαμπέτη Μπρόντγουεϊ (Αθήνα), Ράδιο Σίτυ (Θεσσαλονίκη)
1972 "Από την Αθήνα με αγάπη" των Ασημ. Γιαλαμά - Κώστα Πρετεντέρη Ντίνου Ηλιόπουλου - Γιάννη Γκιωνάκη - Νίκου Ρίζου - Γιάννη Μιχαλόπουλου Ρουαγιάλ
1972 1973 «Καμπαρέ» του Ζόε Μάστεροφ Ντίνος Ηλιόπουλος- Μάρθα Καραγιάννη Καλουτά
1973 1974 «Καίσαρ και Ναπολέων» του Μαρσέλ Πανιόλ
«Χαρίλαος ο Β΄ και τελευταίος» του Αλ. Σακελλάριου
Κώστας Χατζηχρήστος - Ντίνος Ηλιόπουλος Χατζηχρήστου, Αυλαία (Θεσσαλονίκη)
1974 "Έλαια, Σπορέλαια, Πετρέλαια" του Μίμη Τραϊφόρου
"Τον λένε Κώστα" του Τραϊφόρου
Ντίνου Ηλιόπουλου- Νίκου Σταυρίδη Θησεύς (Θεσσαλονίκη)
1974 1975 «Θεσμοφοριάζουσες» ,«Ζητείται ψεύτης» , «Το δικαστήριο των γυναικών», "Ο Αριστοφάνης συναντά τον Ζορμπά" και "Ο κόσμος ανάποδα" Περιοδεία σε 60 πόλεις των ΗΠΑ και Καναδά
1975 1976 "Παράνομος κυκλοφορία" των Αλ. Σακελλάριου - Χρ. Γιανακόπουλου Ντίνου Ηλιόπουλου Χατζώκου (Θεσσαλονίκη)
1976 "Τι θ' ακούσουμε ακόμα" των Γ. Λαζαρίδη- Ν. Αθερινού Ντίνου Ηλιόπουλου - Ζωζώς Σαπουτζάκη- Διονύση Παπαγιαννόπουλου - Σταύρος Παράβας - Μπέτυ Αρβανίτη Σούπερ Σταρ
1976 "Πολύ ωραίο στιλ Βεβαίως βεβαίως!!" Ντ. Ηλιόπουλου - Σταύρου Παράβα - Νινής Τζάνετ - Νόρας Βαλσάμη - Κούλη Στολίγκα - Μπεάτας Ασημακοπούλου - Άννας Ματζουράνη Σούπερ
1977 «Φροντιστήριο γυναικών» του Γκόρντον Τόμας Ντίνου Ηλιόπουλου Αττικόν
1977 "Ο Φίλος μου το φάντασμα" του Αλ. Σακελλάριου Ντίνου Ηλιόπουλου (περιοδεία)
1977 «Αμφιτρύων» του Πλαύτου Ντίνο Ηλιόπουλο- Μαίρη Αρώνη- Βασίλη Κανάκη- Παντελή Ζερβό Ελένη Ζαφειρίου- Θάνο Αρώνη- Δημήτρη Ντουνάκη Εθνικό Θέατρο
1977 1978 "Ένας Ρωμαίος χωρίς Ιουλιέτα" του Ντίνου Δημόπουλου
"Ξύπνα Βασίλη" του Δημ. Ψαθά
Ντίνου Ηλιόπουλου- Νόρας Βαλσάμη Χατζώκου (Θεσσαλονίκη)
1978 "Θεσμοφοριάζουσες" του Αριστοφάνη Ντίνο Ηλιόπουλο- Λυκούργο Καλέργη- Σταύρος Ρωμανός- Ελένη Ζαφειρίου-Έλένη Χαλκούση- Κάκια Παναγιώτου- Δημήτρης Τούτσης- Τζόλη Γαρμπή Εθνικό Θέατρο
1978 1979 "Μερικοί το προτιμούν καυτό" του Πίτερ Στόουν Αλέκου Αλεξανδράκη -Νόνικας Γαληνέα-Ντίνου Ηλιόπουλου- Μίμη Φωτόπουλου Ακροπόλ
1979 "Γλυκιά Ίρμα" του Μπρεφόρ Μονό Μαριάννας Τόλη- Ντίνου Ηλιόπουλου- Μίμη Φωτόπουλου- Κώστα Καρρά Μινώα
1979 1980 "Μια νύχτα άνω κάτω"" του Άλαν Αινκμπορν Κάκιας Αναλυτή- Κώστα Ρηγόπουλου- Ντίνου Ηλιόπουλου Μουσούρη

1980-1989

Από Έως[7] Έργο Θίασος Θέατρο
1980 "Η εύθυμη χήρα" Αλίκης Βουγιουκλάκη Αλίκη (θερινό)
1980 1981 "Η γυναίκα μου η ΕΟΚ"του Ναπολέοντα Ελευθερίου Ντίνου Ηλιόπουλου
1981 "Εκκλησιάζουσες" του Αριστοφάνη Μαίρη Αρώνη- Ντίνος Ηλιόπουλος- Παντελής Ζερβός- Ελένη Χαλκούση- Κώστας Καστανάς- Τζόλη Γαρμπή- Θεανώ Ιωαννίδου Εθνικό Θεατρο - Επίδαυρος
1981 1982 "Μάκβεθ" του Σέξπιρ Δημήτρη Παπαμηχαήλ- Ελένη Χατζηαργύρη - Ντίνος Ηλιόπουλος- Λυκούργος Καλέργης- Χρήστος Πάρλας- Μηνάς Χατζησάββας- Νόρα Κατσέλη- Κάρμεν Ρουγγέρη- Νεφέλη Ορφανού Εθνικό Θέατρο
1982 "Συζυγικές σκηνές"του Ζορζ Φεϊντό (Η μακαρίτισσα μητέρα της κυρίας και " το Καθάρσιο του μπέμπη) Ντίνου Ηλιόπουλου- Αντιγόνης Βαλάκου
1982 «Ο πρασινοφρουρός» του Αλ. Σακελλάριου Ντίνου Ηλιόπουλου - Άννας Φόνσου- Νίκου Τσούκα- Γιώργου Κιμούλη Σατυρικόν
1982 1983 "Μπρος ΠΑΣΟΚ και πίσω ρέμα" των Ναπ. Ελευθερίου- Γιώργου Οικονομίδη Ντίνου Ηλιόπουλου-Γιώργου Οικονομίδη- Ζωζώς Σαπουτζάκη Νινής Τζάνετ Βρετάνια
1983 "Έλληνες είμαστε ρέ!!!" του Γιώργου Κωνσταντίνου Γιώργου Κωνσταντίνου- Ντίνου Ηλιόπουλου- Ανδρέα Ντούζου Μπροντγουέϊ
1983 "Η γυναίκα μου η ΕΟΚ" του Ν. Ελευθερίου Ντίνου Ηλιόπουλου Πειραϊκό Λυρικό (Πειραιά)
1983 "Βασικά την πατήσαμε" του Γιώργου Λαζαρίδη Ντίνου Ηλιόπουλου- Νινής Τζάνετ- Γιώργου Κάππη Σπλέντιτ (Πειραιά)
1983 1984 "Το σώσε" του Μάικλ Φρεν Ελεύθερης σκηνής
1984 "Εισαγόμενος είσαι;" του Νίκου Αθερινού Ντ. Ηλιόπουλου- Νίκου Σταυρίδη- Δέσποινας Στυλιανοπούλου Λουζιτάνια
1985 "Ουρανοκατέβατη" του Νίκου Αθερινού Ρουαγιάλ
1985 1986 "Θα μου ρίξετε παρακαλώ;" των Ν. Αθερινού- Διον. Τζεφρώνη Ντίνου Ηλιόπουλου- Μαίρης Χρονοπούλου- Νίκου Σταυρίδη Μινώα
1986 "Ο επιμένων Πασοκολητά" του Νίκου Καμπάνη - Βύρωνα Μακρίδη Ντίνο Ηλιόπουλο- Σωτήρη Μουστάκα- Μαρία Μπονέλλου- Έρρικα Μπρόγιερ (περιοδεία)
1986 «Τούτσι» και «Η γλυκιά του Ούτσι» της Μαρίας και Ελένης Παξινού Κώστας Βουτσάς – Ντίνος Ηλιόπουλος- Ιλιάς Λαμπρίδου- Γιώργος Μούτσιος Γκλόρια
1987 "Μας τελείωσε" Καμπάνη- Δημ. Ρίζου Ντίνος Ηλιόπουλος- Ισμήνη Καλέση- Γιάννης Βούρος- Ερρίκος Μπριόλας Μινώα
1987 1988 "Αντρέα μας τελείωσες" των Καμπάνη- Ρέππα Ρένα Βλαχοπούλου- Ντίνος Ηλιόπουλος- Μάρω Κοντού (περιοδεία)
1988 "Πως την λεν την βαζελίνη τουρκικά" Της Σοφίας Φιλιππίδου και Χάρη Ρώμα Κώστας Βουτσάς- Ντίνος Ηλιόπουλος- Γιάννης Μηχαλόπουλος- Δημ. Πιατάς - Τάσος Περζικιανίδης Μινώα
1988 1989 «Οι τελευταίοι Πασοκράτορες» του Γιώργου Κωνσταντίνου Ρένα Βλαχοπούλου- Ντίνος Ηλιόπουλος- Γιώργος Κωσταντίνου- Άννα Βαγενά Τάσος Περζικιανίδης Καλουτά
1989 «Κλέψαν τα δις….την κάλπη να δεις» Ντίνος Ηλιόπουλος- Γ.Παπαζήσης-Κ. Αθανασίου-Περζικιανίδης-Ν.Τσούκας-Β. Πλοιός-Μ. Χαλκιά Μετροπόλιταν
1989 1990 «Μια Κυριακή στη Νέα Υόρκη» του Νόρμαν Κράσνα Ντίνος Ηλιόπουλος- Β. Τσιβιλίκας-Μαρία Αλιφέρη- Πάνος Μιχαλόπουλος Άννα-Μαρία Καλουτά

1990-1999

Από Έως[7] Έργο Θίασος Θέατρο
1990 «Τούβλα- Λόττο και μπουρλότο» Ντίνος Ηλιόπουλος- Νίκος Ρίζος- Δέσποινα Στυλιανοπούλου Μετροπόλιταν
1990 1991 άγνωστη επιθεώρηση Ντίνος Ηλιόπουλος- Νίκος Ρίζος - Μαίρη Χρονοπούλου (περιοδεία)
1991 1992 «Ταπί και ψύχραιμοι» Ντ. Ηλιόπουλος-Χ.Ρώμας- Π. Μιχαλόπουλος- Δ. Πιατάς-Π.Πιτσούλη Καλουτά
1992 «Ελλάς να κλαίς και να γελάς» Ντ. Ηλιόπουλος- Σπ. Καλογήρου –Ρία Δελούτση - Βαγγέλης Πλοιός- Κάτια Αθανασίου - Ε. Σαμιωτάκη (περιοδεία)
1992 1993 άγνωστη επιθεώρηση Ντ. Ηλιόπουλος-Ν. Παπαναστασίου- Γ. Παπαζήσης- Ρία Δελούτση- Ν. Τσούκας- Βαγγέλης Πλοιός- Κ. Αθανασίου περιοδεία σε Ελλάδα και Κύπρο
1993 1994 «Δώσε τούρτα στο λαό» Ντ. Ηλιόπουλος- Ν. Ρίζος- Ζωζώ Σαπουτζάκη- Ν. Τσούκας- Ανδ. Ντούζος- Βαγγέλης Πλοιός- Κ. Αθανασίου Σούπερ Σταρ
1994 1995 «Λα μάμα» του Αντρέ Ρουσσέν Ντ. Ηλιόπουλος- Καίτη Παπανίκα- Βαγγέλης Πλοιός Λήδρα (Πλάκα)
1995 1996 «Δεν θα τα πάρεις μαζί σου» των: Μος Χαρτ και Τζωρτζ Κάουφμαν Ντ. Ηλιόπουλος- Βάσια Παναγοπούλου- Ελένη Ανουσάκη- Δ. Καλλιβωκάς-Β. Πλοιός- Χρ. Βαλαβανίδης Ηλίσια
1996 «Καραγκιόζης Ντρίμ» σατυρική κωμωδία του Γ. Κακουλίδη Νέα Ελληνική Σκηνή του Θύμιου Καρακατσάνη Μενάνδρειο (Δελφινάριο)
1997 «Πλούτος» του Αριστοφάνη Ντ. Ηλιόπουλος- Ασπ. Παπαθανασίου- Π. Κοντογιαννίδης- Τ. Περζικιανίδης – Β. Πλοιός Θεατρική Έξοδος Αιγαίου (Ν. Παροίκος)
1998 1999 «Νταϊάνα, η πριγκίπισσα του λαού» του Μάκη Αντωνόπουλου Καλουτά

Φιλμογραφία

Τηλεόραση

  • "Ο Ντίνος στη χώρα των θαυμάτων" Πισσάνος TV για την ΥΕΝΕΔ
  • "Αξιότιμοι κύριοι" ΟΣΚΑΡ ΤV για την ΕΡΤ
  • "Ο Ανθρωπάκος" Πισσάνος TV για την ΤΕΝΕΔ
  • "Τα ξύλινα σπαθιά"
  • "Θεατρικά έργα με τον Ντίνο Ηλιόπουλο" Παραγωγός: Ελένη Μαβίλη, για την ΕΡΤ
  • "Η ζωή που δεν έζησα", MEGA 1998
  • Και σε τηλεοπτικές σειρές σαν γκεστ σταρ

Παραπομπές

  1. 1,0 1,1 1,2 "Το μεγαλύτερο παράσημο, η αγάπη του κόσμου" Ριζοσπάστης 10/06/2001, ανάκτηση 18/10/2007
  2. 2,0 2,1 "Συλλυπητήριες δηλώσεις πολιτικών για το θάνατο του Ηλιόπουλου" in.gr 05/06/2001, ανάκτηση 19/10/2007
  3. "Τελευταίο αντίο στον Ντίνο Ηλιόπουλο" in.gr 06/06/2001, ανάκτηση 19/10/2007
  4. "Μετάλλιο στον Ντ. Ηλιόπουλο" Ριζοσπάστης 09/06/1999, ανάκτηση 19/10/2007
  5. "Για τον Ντίνο Ηλιόπουλο" Ριζοσπάστης 13/01/2000, ανάκτηση 19/10/2007
  6. "Ένας κλόουν δραπέτευσε απ' το φεγγάρι" Τα Νέα 24/07/1998, ανάκτηση 19/10/2007
  7. 7,0 7,1 7,2 7,3 7,4 7,5 Κενό πεδίο υποδηλώνει ότι το έργο ανέβηκε μόνο για μία σεζόν

Εξωτερικοί σύνδεσμοι