Μωάμεθ ΣΤ΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 29: Γραμμή 29:
|υπογραφή = Tughra of Mehmed VI.JPG
|υπογραφή = Tughra of Mehmed VI.JPG
}}
}}
Ο '''Μωάμεθ ΣΤ΄''' (τουρκ.: ''VI. Mehmed'', [[14 Ιανουαρίου]] [[1861]] - [[16 Μαΐου]] [[1926]]), ή ''Μεχμέτ Βαχιντεντίν'', ήταν ο 36ος και τελευταίος σουλτάνος της [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικής Αυτοκρατορίας]], κυβερνώντας από το [[1918]] έως το [[1922]]. Ο αδελφός του, [[Μωάμεθ Ε΄]], έγινε κληρονόμος του θρόνου μετά την αυτοκτονία του [[Γιουσούφ Ιζζεντίν Εφέντι]], γιου του [[Αμπντούλ Αζίζ]], το [[1916]], ως το μεγαλύτερο αρσενικό μέλος της [[Οθωμανική Δυναστεία|Οθωμανικής Δυναστείας]].<ref name=":0">{{Cite web|url=https://islamansiklopedisi.org.tr/mehmed-vi|title=MEHMED VI - TDV İslâm Ansiklopedisi|website=islamansiklopedisi.org.tr|language=en|accessdate=2020-06-16}}</ref>
Ο '''Μωάμεθ ΣΤ΄''' (τουρκ.: ''VI. Mehmed'', 14 Ιανουαρίου 1861 - 16 Μαΐου 1926), ή ''Μεχμέτ Βαχιντεντίν'', ήταν ο 36ος και τελευταίος σουλτάνος της [[Οθωμανική Αυτοκρατορία|Οθωμανικής Αυτοκρατορίας]], κυβερνώντας από το 1918 έως το 1922. Ο αδελφός του, [[Μωάμεθ Ε΄]], έγινε κληρονόμος του θρόνου μετά την αυτοκτονία του [[Γιουσούφ Ιζζεντίν Εφέντι]], γιου του [[Αμπντούλ Αζίζ]], το 1916, ως το μεγαλύτερο αρσενικό μέλος της [[Οθωμανική Δυναστεία|Οθωμανικής Δυναστείας]].<ref name=":0">{{Cite web|url=https://islamansiklopedisi.org.tr/mehmed-vi|title=MEHMED VI - TDV İslâm Ansiklopedisi|website=islamansiklopedisi.org.tr|language=en|accessdate=2020-06-16}}</ref>


==Ζωή==
==Ζωή==
Γεννήθηκε στις [[14 Ιανουαρίου]] [[1861]] στα [[Ντολμά Μπαχτσέ (ανάκτορο)|Ανάκτορα Ντολμαμπαχτσέ]] στην [[Κωνσταντινούπολη]] και έλαβε το όνομα Πρίγκιπας Μοχάμεντ Βαχίντ ουμπντίν εφέντη.<ref name=":2">Chisholm, Hugh, ed. (1911), ''The Encyclopædia Britannica'', '''7''', <q>Constantinople, the capital of the Turkish Empire</q></ref> Ήταν ο 20ός και τελευταίος γιος του Σουλτάνου [[Αμπντούλ Μετζίτ Α΄]] και μικρότερος αδελφός των Σουλτάνων [[Μουράτ Ε΄]], [[Αμπντούλ Χαμίτ Β΄]] και του προκατόχου του [[Μωάμεθ Ε΄]], τον οποίο και διαδέχτηκε στις [[4 Ιουλίου]] [[1918]] με το όνομα '''Μωάμεθ ΣΤ΄'''. Ήταν γιος της [[Γκιουλουστού Σουλτάνα|Γκιουλουστού Σουλτάν]]. Όταν η μητέρα του πέθανε ο Μεχμέτ ήταν βρέφος και έτσι δόθηκε στη [[Σαγιεστέ Χανιμεφέντι]] για να τον μεγαλώσει, η οποία ήταν μία άλλη σύζυγος του πατέρα του.<ref>Freely, John, ''Inside the Seraglio'', 1999, Chapter 16: The Year of Three Sultans.</ref>
Γεννήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 1861 στα [[Ντολμά Μπαχτσέ (ανάκτορο)|Ανάκτορα Ντολμαμπαχτσέ]] στην [[Κωνσταντινούπολη]] και έλαβε το όνομα Πρίγκιπας Μοχάμεντ Βαχίντ ουμπντίν εφέντη.<ref name=":2">Chisholm, Hugh, ed. (1911), ''The Encyclopædia Britannica'', '''7''', <q>Constantinople, the capital of the Turkish Empire</q></ref> Ήταν ο 20ός και τελευταίος γιος του Σουλτάνου [[Αμπντούλ Μετζίτ Α΄]] και μικρότερος αδελφός των Σουλτάνων [[Μουράτ Ε΄]], [[Αμπντούλ Χαμίτ Β΄]] και του προκατόχου του [[Μωάμεθ Ε΄]], τον οποίο και διαδέχτηκε στις 4 Ιουλίου 1918 με το όνομα '''Μωάμεθ ΣΤ΄'''. Ήταν γιος της [[Γκιουλουστού Σουλτάνα|Γκιουλουστού Σουλτάν]]. Όταν η μητέρα του πέθανε ο Μεχμέτ ήταν βρέφος και έτσι δόθηκε στη [[Σαγιεστέ Χανιμεφέντι]] για να τον μεγαλώσει, η οποία ήταν μία άλλη σύζυγος του πατέρα του.<ref>Freely, John, ''Inside the Seraglio'', 1999, Chapter 16: The Year of Three Sultans.</ref>


Είχε τη φήμη ιδιαιτέρως έξυπνου και δραστήριου ατόμου, με διπλωματικές ικανότητες και φιλελεύθερες αρχές, ο οποίος όμως λόγω των συνθηκών υπό τις οποίες ανέβηκε στο θρόνο δεν μπορούσε να κάνει και πάρα πολλά πράγματα. Στην πραγματικότητα η οθωμανική αυτοκρατορία, μετά την ήττα της στον [[Α' Παγκόσμιος Πόλεμος|Α' Παγκόσμιο Πόλεμο]] ήταν καταδικασμένη να καταρρεύσει και να διαμελιστεί μεταξύ των λαών που την αποτελούσαν, ακολουθώντας την τύχη των συμμάχων της, και υπ' αυτές τις συνθήκες τα περιθώρια ελιγμών της σουλτανικής κυβέρνησης ήταν ελάχιστα. Τελικά υπό την πίεση των [[Μεγάλες Δυνάμεις|Μεγάλων δυνάμεων]] αναγκάστηκε να αποδεχθεί τους όρους τους, όπως αυτοί διατυπώθηκαν στη συνδιάσκεψη του [[Σαν Ρέμο]], και να υπογράψει τη [[Συνθήκη των Σεβρών]].<ref name=":1">{{Cite book|title=Bu mülkün sultanları|first=Necdet|last=Sakaoğlu|publisher=Alfa Tarih|isbn=978-605-171-080-8|year=|date=2015|edition=1. basım|location=İstanbul|page=|url=https://www.worldcat.org/oclc/1078874199|id=1078874199|quote=}}</ref>
Είχε τη φήμη ιδιαιτέρως έξυπνου και δραστήριου ατόμου, με διπλωματικές ικανότητες και φιλελεύθερες αρχές, ο οποίος όμως λόγω των συνθηκών υπό τις οποίες ανέβηκε στο θρόνο δεν μπορούσε να κάνει και πάρα πολλά πράγματα. Στην πραγματικότητα η οθωμανική αυτοκρατορία, μετά την ήττα της στον [[Α' Παγκόσμιος Πόλεμος|Α' Παγκόσμιο Πόλεμο]] ήταν καταδικασμένη να καταρρεύσει και να διαμελιστεί μεταξύ των λαών που την αποτελούσαν, ακολουθώντας την τύχη των συμμάχων της, και υπ' αυτές τις συνθήκες τα περιθώρια ελιγμών της σουλτανικής κυβέρνησης ήταν ελάχιστα. Τελικά υπό την πίεση των [[Μεγάλες Δυνάμεις|Μεγάλων δυνάμεων]] αναγκάστηκε να αποδεχθεί τους όρους τους, όπως αυτοί διατυπώθηκαν στη συνδιάσκεψη του [[Σαν Ρέμο]], και να υπογράψει τη [[Συνθήκη των Σεβρών]].<ref name=":1">{{Cite book|title=Bu mülkün sultanları|first=Necdet|last=Sakaoğlu|publisher=Alfa Tarih|isbn=978-605-171-080-8|year=|date=2015|edition=1. basım|location=İstanbul|page=|url=https://www.worldcat.org/oclc/1078874199|id=1078874199|quote=}}</ref>
Γραμμή 39: Γραμμή 39:


==Εξορία και θάνατος==
==Εξορία και θάνατος==
Έτσι μετά την επικράτησή τους, οι κεμαλικοί δημιούργησαν Εθνική Εθνοσυνέλευση στην Άγκυρα και κήρυξαν στις [[1 Νοεμβρίου]] [[1922]] την κατάργηση του Σουλτανικού πολιτεύματος, αντικαθιστώντας το με [[Χαλιφάτο]]. Τότε και ο Σουλτάνος αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Κωνσταντινούπολη στις [[17 Νοεμβρίου]], με το Βρετανικό [[θωρηκτό]] Malaya, και να καταφύγει στη [[Μάλτα]].<ref name=":1" /><ref name=":0" />
Έτσι μετά την επικράτησή τους, οι κεμαλικοί δημιούργησαν Εθνική Εθνοσυνέλευση στην Άγκυρα και κήρυξαν στις 1 Νοεμβρίου 1922 την κατάργηση του Σουλτανικού πολιτεύματος, αντικαθιστώντας το με [[Χαλιφάτο]]. Τότε και ο Σουλτάνος αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Κωνσταντινούπολη στις 17 Νοεμβρίου, με το Βρετανικό [[θωρηκτό]] Malaya, και να καταφύγει στη [[Μάλτα]].<ref name=":1" /><ref name=":0" />


Αργότερα εγκαταστάθηκε στην [[Ιταλία]], στο Σαν Ρέμο, όπου και πέθανε από αιφνίδιο καρδιακό επεισόδιο, τη νύκτα στις [[15 Μαΐου|15]] προς [[16 Μαΐου]] [[1926]]. Στο Χαλιφάτο τον διαδέχτηκε ο εξάδελφός του [[Αμπντούλ Μετζίτ Β΄]].<ref>Freely, John, ''Inside the Seraglio'', published 1999, Chapter 19: The Gathering Place of the Jinns</ref>
Αργότερα εγκαταστάθηκε στην [[Ιταλία]], στο Σαν Ρέμο, όπου και πέθανε από αιφνίδιο καρδιακό επεισόδιο, τη νύκτα στις 15 προς 16 Μαΐου 1926. Στο Χαλιφάτο τον διαδέχτηκε ο εξάδελφός του [[Αμπντούλ Μετζίτ Β΄]].<ref>Freely, John, ''Inside the Seraglio'', published 1999, Chapter 19: The Gathering Place of the Jinns</ref>


== Οικογένεια ==
== Οικογένεια ==
Γραμμή 55: Γραμμή 55:


'''Κόρες'''
'''Κόρες'''
*Μουνιρέ Σουλτάν, κόρη της [[Εμινέ Ναζικεντά Καντινεφέντι]]
*Μουνιρέ Σουλτάν, κόρη της Εμινέ Ναζικεντά Καντινεφέντι
*Φενιρέ Σουλτάν, κόρη της [[Εμινέ Ναζικεντά Καντινεφέντι]]
*Φενιρέ Σουλτάν, κόρη της Εμινέ Ναζικεντά Καντινεφέντι
*[[Φατμά Ουλβιγιέ Σουλτάνα|Φατμά Ουλβιγιέ Σουλτάν]], κόρη της [[Εμινέ Ναζικεντά Καντινεφέντι]]
*[[Φατμά Ουλβιγιέ Σουλτάνα|Φατμά Ουλβιγιέ Σουλτάν]], κόρη της Εμινέ Ναζικεντά Καντινεφέντι
*[[Ρουκιγιέ Σαμπιχά Σουλτάν|Ρουκιγιέ Σαμπιχά Σουλτάν]], κόρη της [[Εμινέ Ναζικεντά Καντινεφέντι]]
*[[Ρουκιγιέ Σαμπιχά Σουλτάν|Ρουκιγιέ Σαμπιχά Σουλτάν]], κόρη της Εμινέ Ναζικεντά Καντινεφέντι


{{Commonscat}}
{{Commonscat}}

Έκδοση από την 09:01, 14 Νοεμβρίου 2020

Μωάμεθ ΣΤ΄
محمد السادس
Περίοδος3 Ιουλίου 1918 – 1 Νοεμβρίου 1922
ΠροκάτοχοςΜωάμεθ Ε΄
ΔιάδοχοςΚατάργηση μοναρχίας
Περίοδος3 Ιουλίου 1918 – 19 Νοεμβρίου 1922
ΠροκάτοχοςΜωάμεθ Ε΄
ΔιάδοχοςΑμπντούλ Μετζίτ Β΄
Περίοδος19 Νοεμβρίου 1922 - 16 Μαΐου 1926
ΠροκάτοχοςΜωάμεθ Ε΄
ΔιάδοχοςΑμπντούλ Μετζίτ Β΄
Γέννηση14 Ιανουαρίου 1861
Κωνσταντινούπολη, Οθωμανική Αυτοκρατορία
Θάνατος16 Μαΐου 1926 (65 ετών)
Σανρέμο, Βασίλειο της Ιταλίας
Τόπος ταφήςΔαμασκός, Συρία
ΣύζυγοςΕμινέ Ναζικεντά Καντινεφέντι
Σενιγιέ Ινσιράχ Χανιμεφέντι
Σαντιγιέ Μουβεντέτ Καντινεφέντι
Νεβαρέ Χανιμεφέντι
Νιμέτ Νεβζάντ Χανιμεφέντι
ΕπίγονοιΦενιρέ Σουλτάν
Φατμά Ουλβιγιέ Σουλτάνα
Ρουκιγιέ Σαμπιχά Σουλτάν
Μεχμέτ Ερτογρούλ Εφέντι
ΟίκοςΟθωμανική Δυναστεία
ΠατέραςΑμπντούλ Μετζίτ Α΄
ΜητέραΓκιουλουστού Σουλτάνα
ΘρησκείαΙσλάμ
Υπογραφή
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα (π  σ  ε )

Ο Μωάμεθ ΣΤ΄ (τουρκ.: VI. Mehmed, 14 Ιανουαρίου 1861 - 16 Μαΐου 1926), ή Μεχμέτ Βαχιντεντίν, ήταν ο 36ος και τελευταίος σουλτάνος της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, κυβερνώντας από το 1918 έως το 1922. Ο αδελφός του, Μωάμεθ Ε΄, έγινε κληρονόμος του θρόνου μετά την αυτοκτονία του Γιουσούφ Ιζζεντίν Εφέντι, γιου του Αμπντούλ Αζίζ, το 1916, ως το μεγαλύτερο αρσενικό μέλος της Οθωμανικής Δυναστείας.[1]

Ζωή

Γεννήθηκε στις 14 Ιανουαρίου 1861 στα Ανάκτορα Ντολμαμπαχτσέ στην Κωνσταντινούπολη και έλαβε το όνομα Πρίγκιπας Μοχάμεντ Βαχίντ ουμπντίν εφέντη.[2] Ήταν ο 20ός και τελευταίος γιος του Σουλτάνου Αμπντούλ Μετζίτ Α΄ και μικρότερος αδελφός των Σουλτάνων Μουράτ Ε΄, Αμπντούλ Χαμίτ Β΄ και του προκατόχου του Μωάμεθ Ε΄, τον οποίο και διαδέχτηκε στις 4 Ιουλίου 1918 με το όνομα Μωάμεθ ΣΤ΄. Ήταν γιος της Γκιουλουστού Σουλτάν. Όταν η μητέρα του πέθανε ο Μεχμέτ ήταν βρέφος και έτσι δόθηκε στη Σαγιεστέ Χανιμεφέντι για να τον μεγαλώσει, η οποία ήταν μία άλλη σύζυγος του πατέρα του.[3]

Είχε τη φήμη ιδιαιτέρως έξυπνου και δραστήριου ατόμου, με διπλωματικές ικανότητες και φιλελεύθερες αρχές, ο οποίος όμως λόγω των συνθηκών υπό τις οποίες ανέβηκε στο θρόνο δεν μπορούσε να κάνει και πάρα πολλά πράγματα. Στην πραγματικότητα η οθωμανική αυτοκρατορία, μετά την ήττα της στον Α' Παγκόσμιο Πόλεμο ήταν καταδικασμένη να καταρρεύσει και να διαμελιστεί μεταξύ των λαών που την αποτελούσαν, ακολουθώντας την τύχη των συμμάχων της, και υπ' αυτές τις συνθήκες τα περιθώρια ελιγμών της σουλτανικής κυβέρνησης ήταν ελάχιστα. Τελικά υπό την πίεση των Μεγάλων δυνάμεων αναγκάστηκε να αποδεχθεί τους όρους τους, όπως αυτοί διατυπώθηκαν στη συνδιάσκεψη του Σαν Ρέμο, και να υπογράψει τη Συνθήκη των Σεβρών.[4]

Οι Τούρκοι εθνικιστές, υπό τον Κεμάλ Ατατούρκ, αρνήθηκαν να αποδεχτούν τους όρους της συνθήκης και στην επανάσταση που επακολούθησε κατάφεραν, εκμεταλλευόμενοι τις αδυναμίες και τους συσχετισμούς μεταξύ των Δυνάμεων, να επικρατήσουν μεν στο εσωτερικό, να αποδεχθούν τελικά τους όρους της συνθήκης, εκτός εκείνων που αφορούσαν την Ελλάδα και τίποτε περισσότερο από το να διατηρήσουν το ελάχιστο εναπομείναν έδαφος της άλλοτε κραταιάς αυτοκρατορίας μετονομάζοντάς το (περιοριζόμενοι) και επίσημα σε Τουρκία.[1][2]

Εξορία και θάνατος

Έτσι μετά την επικράτησή τους, οι κεμαλικοί δημιούργησαν Εθνική Εθνοσυνέλευση στην Άγκυρα και κήρυξαν στις 1 Νοεμβρίου 1922 την κατάργηση του Σουλτανικού πολιτεύματος, αντικαθιστώντας το με Χαλιφάτο. Τότε και ο Σουλτάνος αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την Κωνσταντινούπολη στις 17 Νοεμβρίου, με το Βρετανικό θωρηκτό Malaya, και να καταφύγει στη Μάλτα.[4][1]

Αργότερα εγκαταστάθηκε στην Ιταλία, στο Σαν Ρέμο, όπου και πέθανε από αιφνίδιο καρδιακό επεισόδιο, τη νύκτα στις 15 προς 16 Μαΐου 1926. Στο Χαλιφάτο τον διαδέχτηκε ο εξάδελφός του Αμπντούλ Μετζίτ Β΄.[5]

Οικογένεια

Σύζυγοι

Γιος

Κόρες

Παραπομπές

  1. 1,0 1,1 1,2 «MEHMED VI - TDV İslâm Ansiklopedisi». islamansiklopedisi.org.tr (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 16 Ιουνίου 2020. 
  2. 2,0 2,1 Chisholm, Hugh, ed. (1911), The Encyclopædia Britannica, 7, Constantinople, the capital of the Turkish Empire
  3. Freely, John, Inside the Seraglio, 1999, Chapter 16: The Year of Three Sultans.
  4. 4,0 4,1 Sakaoğlu, Necdet (2015). Bu mülkün sultanları (1. basım έκδοση). İstanbul: Alfa Tarih. ISBN 978-605-171-080-8. 1078874199. 
  5. Freely, John, Inside the Seraglio, published 1999, Chapter 19: The Gathering Place of the Jinns