Νικόλαος Καρμίρης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
De Lupis (συζήτηση | συνεισφορές)
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
De Lupis (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 2: Γραμμή 2:


== Βιογραφία ==
== Βιογραφία ==
Γεννήθηκε το 1930 στη [[Λαμία]] και ήταν γιος του ακαδημαϊκού καθηγητή Ηθικής και Ιστορίας των Δογμάτων Ιωάννη Καρμίρη. Φοίτησε αρχικά στη Φιλοσοφική Σχολή του [[Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών|Πανεπιστημίου Αθηνών]] και στη συνέχεια πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στη [[Πανεπιστήμιο της Σορβόνης|Σορβόνη]] με αντικείμενα σπουδών την κλασική φιλολογία και την αρχαία Ιστορία. Ταυτόχρονα σπούδασε θεολογία στο ρώσικο ινστιτούτο ''Άγιος Σέργιος'' του [[Παρίσι|Παρισιού]]. Έπειτα συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές σε [[Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης|Χαϊδελβέργη]] και Φρανκφούρτη, ενώ το 1958 αναγορεύτηκε διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1965 εκλέχτηκε στη συγκεκριμένη σχολή υφηγητής στην έδρα της αρχαίας Ιστορίας και το επόμενο έτος εκλέχτηκε τακτικός καθηγητής στη Θεολογική Σχολή του [[Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης|Αριστοτελείου Πανεπιστημίου]] όπου δίδασκε το μάθημα του πρωτοχριστιανικού πνευματικού βίου. Το 1969 μετακλήθηκε στο πανεπιστήμιο Αθηνών και κατέλαβε, με ευρεία αποδοχή, την κενή έδρα της Αρχαίας Ιστορίας<ref name=":0" />.
Γεννήθηκε το 1930 στη [[Λαμία]] και ήταν γιος του ακαδημαϊκού καθηγητή Ηθικής και Ιστορίας των Δογμάτων Ιωάννη Καρμίρη. Φοίτησε αρχικά στη Φιλοσοφική Σχολή του [[Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών|Πανεπιστημίου Αθηνών]] και στη συνέχεια πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στη [[Πανεπιστήμιο της Σορβόνης|Σορβόνη]] με αντικείμενα σπουδών την κλασική φιλολογία και την αρχαία Ιστορία. Ταυτόχρονα σπούδασε θεολογία στο ρωσικό Ινστιτούτο ''Άγιος Σέργιος'' του [[Παρίσι|Παρισιού]]. Έπειτα συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στη [[Πανεπιστήμιο της Χαϊδελβέργης|Χαϊδελβέργη]] και τη Φρανκφούρτη, ενώ το 1958 αναγορεύτηκε διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1965 εκλέχτηκε σε αυτήν τη Σχολή υφηγητής στην έδρα της αρχαίας Ιστορίας και το επόμενο έτος εκλέχτηκε τακτικός καθηγητής στη Θεολογική Σχολή του [[Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης|Αριστοτελείου Πανεπιστημίου]] όπου δίδασκε το μάθημα του πρωτοχριστιανικού πνευματικού βίου. Το 1969 μετακλήθηκε στο πανεπιστήμιο Αθηνών και κατέλαβε, με ευρεία αποδοχή, την κενή έδρα της Αρχαίας Ιστορίας<ref name=":0" />.


Μετά τη [[Μεταπολίτευση]] κατηγορήθηκε για συνεργασία με το [[Δικτατορία|δικτατορικό]] καθεστώς της [[Χούντα των Συνταγματαρχών|21ης Απριλίου]] και έπειτα από απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου τέθηκε σε αργία 18 μηνών<ref name=":0" /><ref>''[[Μακεδονία (εφημερίδα)|Μακεδονία]]'', [http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin_ftr.asp?c=124&pageid=79357&id=-1&s=0&STEMTYPE=0&STEM_WORD_PHONETIC_IDS=ARmASJASZASUASHASZASPASa&CropPDF=0 10 Μαρτίου 1976], σελ. 12.</ref>, γεγονός που επηρέασε αρνητικά την ψυχολογία του. Επανήλθε στα καθήκοντά του μετά τη λήξη της ποινής του, απεβίωσε όμως μετά από σύντομο χρονικό διάστημα<ref name=":0" />.
Μετά τη [[Μεταπολίτευση]] κατηγορήθηκε για συνεργασία με το [[Δικτατορία|δικτατορικό]] καθεστώς της [[Χούντα των Συνταγματαρχών|21ης Απριλίου]] και έπειτα από απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου τέθηκε σε αργία 18 μηνών<ref name=":0" /><ref>''[[Μακεδονία (εφημερίδα)|Μακεδονία]]'', [http://efimeris.nlg.gr/ns/pdfwin_ftr.asp?c=124&pageid=79357&id=-1&s=0&STEMTYPE=0&STEM_WORD_PHONETIC_IDS=ARmASJASZASUASHASZASPASa&CropPDF=0 10 Μαρτίου 1976], σελ. 12.</ref>, γεγονός που επηρέασε αρνητικά την ψυχολογία του. Επανήλθε στα καθήκοντά του μετά τη λήξη της ποινής του, απεβίωσε όμως μετά από σύντομο χρονικό διάστημα<ref name=":0" />.
Γραμμή 17: Γραμμή 17:
[[Κατηγορία:Έλληνες υπουργοί παρά τω Πρωθυπουργώ]]
[[Κατηγορία:Έλληνες υπουργοί παρά τω Πρωθυπουργώ]]
{{DEFAULTSORT:Καρμιρης Νικολαος}}
{{DEFAULTSORT:Καρμιρης Νικολαος}}
[[Κατηγορία:Έλληνας ιστορικός]]

Έκδοση από την 15:36, 9 Νοεμβρίου 2020

Νικόλαος Καρμίρης
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση1930
Θάνατος1977
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςνέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταπολιτικός
θεολόγος
καθηγητής πανεπιστημίου
ΕργοδότηςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης
Αξιώματα και βραβεύσεις
ΑξίωμαΥπουργός Εργασίας, Κοινωνικής Ασφάλισης και Κοινωνικής Αλληλεγγύης της Ελλάδας
Έλληνας υφυπουργός Γεωργίας‎
Υφυπουργός παρά τω Πρωθυπουργώ

Ο Νικόλαος Ι. Καρμίρης (1930 - 31 Δεκεμβρίου 1977[1]) ήταν Έλληνας θεολόγος, ιστορικός και φιλόλογος. Υπηρέτησε ως υπουργός των υπηρεσιακών κυβερνήσεων του Ιωάννη Παρασκευόπουλου. Πατέρας του ήταν ο διακεκριμένος θεολόγος Ιωάννης Καρμίρης.

Βιογραφία

Γεννήθηκε το 1930 στη Λαμία και ήταν γιος του ακαδημαϊκού καθηγητή Ηθικής και Ιστορίας των Δογμάτων Ιωάννη Καρμίρη. Φοίτησε αρχικά στη Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και στη συνέχεια πραγματοποίησε μεταπτυχιακές σπουδές στη Σορβόνη με αντικείμενα σπουδών την κλασική φιλολογία και την αρχαία Ιστορία. Ταυτόχρονα σπούδασε θεολογία στο ρωσικό Ινστιτούτο Άγιος Σέργιος του Παρισιού. Έπειτα συνέχισε τις μεταπτυχιακές του σπουδές στη Χαϊδελβέργη και τη Φρανκφούρτη, ενώ το 1958 αναγορεύτηκε διδάκτορας της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών. Το 1965 εκλέχτηκε σε αυτήν τη Σχολή υφηγητής στην έδρα της αρχαίας Ιστορίας και το επόμενο έτος εκλέχτηκε τακτικός καθηγητής στη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου όπου δίδασκε το μάθημα του πρωτοχριστιανικού πνευματικού βίου. Το 1969 μετακλήθηκε στο πανεπιστήμιο Αθηνών και κατέλαβε, με ευρεία αποδοχή, την κενή έδρα της Αρχαίας Ιστορίας[1].

Μετά τη Μεταπολίτευση κατηγορήθηκε για συνεργασία με το δικτατορικό καθεστώς της 21ης Απριλίου και έπειτα από απόφαση του Ειδικού Δικαστηρίου τέθηκε σε αργία 18 μηνών[1][2], γεγονός που επηρέασε αρνητικά την ψυχολογία του. Επανήλθε στα καθήκοντά του μετά τη λήξη της ποινής του, απεβίωσε όμως μετά από σύντομο χρονικό διάστημα[1].

Πολιτικά αξιώματα

Κατά τη δεκαετία του 1960, ο Καρμίρης συμμετείχε δύο φορές σε υπηρεσιακές κυβερνήσεις, αμφότερες υπό τον Ιωάννη Παρασκευόπουλο. Συγκεκριμένα, ανέλαβε υφυπουργός Γεωργίας στην υπηρεσιακή κυβέρνηση Παρασκευόπουλου από τις 3 Σεπτεμβρίου ως τις 28 Σεπτεμβρίου 1963[3] ενώ από τις 22 Δεκεμβρίου 1966 ως τις 3 Απριλίου του 1967, συμμετείχε στην υπηρεσιακή κυβέρνηση ως υπουργός παρά τη Προεδρία της Κυβερνήσεως[4][5].

Παραπομπές

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 Πρωτοψάλτης, Εμμανουήλ (1977-1978). «Νικόλαος Ι. Καρμίρης (1930 - 1947)». Επιστημονική Επετηρίς Φιλοσοφικής Σχολής Πανεπιστημίου Αθηνών ΚΣΤ΄: 586 - 590. http://epet.nlg.gr/all1.asp?id=863&pg=../db/icon/a1977/587.gif&pn=1. Ανακτήθηκε στις 9 Αυγούστου 2016. 
  2. Μακεδονία, 10 Μαρτίου 1976, σελ. 12.
  3. Ανδρέας Γ. Δημητρόπουλος (2004). Οι Ελληνικές Κυβερνήσεις 1843-2004 (PDF). Αθήνα. σελ. 78. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο (PDF) στις 12 Αυγούστου 2011. Ανακτήθηκε στις 3 Μαρτίου 2015. 
  4. Μακεδονία, 23 Δεκεμβρίου 1966, σελ. 7.
  5. κυβέρνηση Παρασκευόπουλου 1967, από την ιστοσελίδα της Γενικής Γραμματείας Κυβέρνησης