Δικαιώματα ΛΟΑΤ στην Ταϊβάν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Νέα σελίδα: '''Τα δικαιώματα των λεσβιών, των ομοφυλόφιλων και των αμφιφυλόφιλων (ΛΟΑ) στην Ταϊβάν''' θεωρούν... |
(Καμία διαφορά)
|
Έκδοση από την 14:44, 2 Νοεμβρίου 2020
Τα δικαιώματα των λεσβιών, των ομοφυλόφιλων και των αμφιφυλόφιλων (ΛΟΑ) στην Ταϊβάν θεωρούνται ως τα πιο προοδευτικά στην Ασία,[1] αλλά σε ορισμένα σημεία, τα δικαιώματα των τρανσέξουαλ είναι πιο συντηρητικά σε σύγκριση με χώρες όπως το Πακιστάν.[2] Η σεξουαλική δραστηριότητα ανδρών και γυναικών ομοφυλοφίλων είναι νόμιμη και ο γάμος ομοφυλοφίλων νομιμοποιήθηκε στις 24 Μαΐου 2019, μετά από απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου τον Μάιο του 2017. Αν και τα ζευγάρια του ιδίου φύλου δεν μπορούν να υιοθετήσουν από κοινού, μπορούν να υιοθετήσουν θετά παιδιά.
Το Εκτελεστικό Γιουάν πρότεινε για πρώτη φορά τη νομική αναγνώριση του γάμου του ιδίου φύλου το 2003. Ωστόσο, το νομοσχέδιο έλαβε έντονη αντίθεση εκείνη την εποχή και δεν ψηφίστηκε. Οι διακρίσεις λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού, ταυτότητας φύλου και χαρακτηριστικών φύλου στην εκπαίδευση έχουν απαγορευτεί σε εθνικό επίπεδο από το 2004. Όσον αφορά εργασία, η διάκριση λόγω σεξουαλικού προσανατολισμού απαγορεύεται επίσης από τον νόμο από το 2007.
Στις 24 Μαΐου 2017, το δικαστικό Γιουάν έκρινε ότι ο υφιστάμενος νόμος περί γάμου ήταν αντισυνταγματικός και ότι τα ζευγάρια του ίδιου φύλου έπρεπε να αποκτήσουν το δικαίωμα να παντρευτούν. Το δικαστήριο έδωσε στο Νομοθετικό Γιουάν μέχρι δύο χρόνια είτε για να τροποποιήσει τους υφιστάμενους νόμους είτε να θεσπίσει νόμους για να παρέχει νομική αναγνώριση του γάμου του ιδίου φύλου. Σύμφωνα με την απόφαση του δικαστηρίου, εάν το Κοινοβούλιο δεν το έπραττε μέχρι τις 24 Μαΐου 2019, ο γάμος του ιδίου φύλου θα γινόταν αυτόματα νόμιμος.[3] Στις 17 Μαΐου 2019, το νομοθετικό Γιουάν ενέκρινε ένα νομοσχέδιο, το οποίο υπέβαλε το Εκτελεστικό Γιουάν, το οποίο αναγνωρίζει το γάμο μεταξύ ζευγαριών του ίδιου φύλου. Το νομοσχέδιο υπεγράφη από τον Πρόεδρο Τσάι Ινγκ-Γουέν στις 22 Μαΐου και τέθηκε σε ισχύ στις 24 Μαΐου. Έτσι, η Ταϊβάν έγινε η πρώτη χώρα στην Ασία που αναγνώρισε τον γάμο ομοφυλόφιλων.[4]
Η πρώτη παρέλαση υπερηφάνειας της Ταϊβάν πραγματοποιήθηκε στην Ταϊπέι το 2003. Μέχρι το 2015, όπου υπήρξαν 80.000 συμμετέχοντες, είχε γίνει η δεύτερη μεγαλύτερη παρέλαση υπερηφάνειας ΛΟΑΤ στην Ασία, πίσω από την παρέλαση του Τελ Αβίβ στο Ισραήλ, η οποία οδήγησε πολλούς να αναφερθούν στην Ταϊβάν ως μία από τις πιο φιλελεύθερες χώρες της Ασίας. Μέχρι το 2019, η συμμετοχή είχε αυξηθεί, με 170.000 άτομα να παίρνουν μέρος.[5][6]
Νομιμότητα της ομόφυλης σεξουαλικής επαφής
Η ιδιωτική, συναινετική και μη εμπορική σεξουαλική δραστηριότητα μεταξύ ενηλίκων του ίδιου φύλου είναι νόμιμη στην Ταϊβάν. Στην πραγματικότητα, η ομοφυλοφιλία δεν ήταν ποτέ παράνομη. Η ηλικία συναίνεσης είναι τα 16 έτη για τις ομοφυλοφιλικές και τις ετεροφυλοφιλικές σεξουαλικές πράξεις.
Συνταγματικά δικαιώματα
Το Σύνταγμα της Δημοκρατίας της Κίνας δεν αναφέρει ρητά τον σεξουαλικό προσανατολισμό ή την ταυτότητα φύλου. Ωστόσο, η απόφαση του Συνταγματικού Δικαστηρίου σχετικά με τον γάμο των ομοφυλοφίλων το 2017 (δηλαδή την Ερμηνεία του Δικαστικού Γιουάν αριθ. 748), βάσει των ακόλουθων δύο άρθρων του Συντάγματος, επιβεβαίωσε συνταγματική προστασία για τα ΛΟΑΤ άτομα:
Το άρθρο 7 του Συντάγματος ορίζει ότι "όλοι οι πολίτες της Δημοκρατίας της Κίνας, ανεξάρτητα από το φύλο, τη θρησκεία, τη φυλή, την τάξη ή την κομματική σχέση, θα είναι ίσοι ενώπιον του νόμου". Στην συνταγματική ερμηνεία που εκδόθηκε στις 24 Μαΐου 2017, το Συνταγματικό Δικαστήριο ομολόγησε ότι οι αιτίες διακρίσεων που απαριθμούνται στο άρθρο είναι "ενδεικτικές και όχι εξαντλητικές", επομένως το δικαίωμα ίσης προστασίας ισχύει για άλλες ταξινομήσεις "όπως η αναπηρία ή ο σεξουαλικός προσανατολισμός".
Το άρθρο 22 του Συντάγματος ορίζει ότι «όλες οι άλλες ελευθερίες και τα δικαιώματα των ανθρώπων που δεν βλάπτουν την κοινωνική τάξη ή τη δημόσια ευημερία θα διασφαλίζονται βάσει του Συντάγματος». Οι Ανώτεροι Δικαστές αποφάσισαν στις 24 Μαΐου 2017 ότι η ελευθερία του γάμου που εγγυάται το άρθρο ισχύει για άτομα όλων των σεξουαλικών προσανατολισμών.
Σύμφωνα με την ερμηνεία αριθ. 185 του Δικαστικού Γιουάν, "οι ερμηνείες του Δικαστικού Γιουάν είναι δεσμευτικές για κάθε θεσμικό όργανο και πρόσωπο στη χώρα".
Προστασίες διακρίσεων
Οι διακρίσεις με βάση τον σεξουαλικό προσανατολισμό, την ταυτότητα του φύλου και άλλα χαρακτηριστικά που σχετίζονται με το φύλο στην εκπαίδευση έχουν απαγορευτεί από τον Ιούνιο του 2004, όταν ψηφίστηκε ο νόμος για την ισότητα των φύλων (Κινέζικα: 性別平等敎育法). Συγκεκριμένα, τα σχολεία που κάνουν διακρίσεις εις βάρος των μαθητών λόγω του σεξουαλικού τους προσανατολισμού ή της ταυτότητάς τους ως προς το φύλο, όσον αφορά την είσοδο, την εκπαίδευση, την αξιολόγηση κ.λπ., υπόκεινται σε πρόστιμο 100.000 δολαρίων Ταϊβάν. Τον Ιούνιο του 2011, προστέθηκαν στον νόμο νέους όρους για τον σεξουαλικό εκφοβισμό. Τα σχολεία είναι υποχρεωμένα να προλαμβάνουν και να αναφέρουν εκφοβισμό που απευθύνεται στον σεξουαλικό προσανατολισμό ενός ατόμου ή στην ταυτότητα του φύλου.
Το 2007 και το 2008, το Νομοθετικό Γιουάν ενέκρινε τροπολογίες σε δύο νόμους σχετικά με την απασχόληση οι οποίες απαγορεύουν τις διακρίσεις βάσει σεξουαλικού προσανατολισμού στην εργασία. Οποιοσδήποτε εργοδότης που παραβιάζει τους όρους κατά των διακρίσεων του Νόμου για την Υπηρεσία Απασχόλησης (Κινέζικα: 就業服務法) ή το Νομοσχέδιο για την Ισότητα των Φύλων στην Απασχόληση (Κινέζικα: 性別工作平等法) ενδέχεται να επιβληθεί πρόστιμο 300.000 ΝΔΤ έως 1.500.000 ΝΔΤ.[7]
Τον Μάρτιο του 2010, το Υπουργείο Παιδείας ανακοίνωσε ότι, από το 2011, το σχολικό πρόγραμμα και τα σχολικά βιβλία θα περιλάμβαναν θέματα σχετικά με τα δικαιώματα των ΛΟΑΤ και τις διακρίσεις. Σύμφωνα με το υπουργείο, η μεταρρύθμιση επιδιώκει να «ξεριζώσει τις διακρίσεις», καθώς «οι μαθητές πρέπει να είναι σε θέση να μεγαλώσουν ευτυχισμένα σε ένα περιβάλλον ανοχής και σεβασμού». Λόγω της έντονης αντίθεσης των ομάδων κατά των ΛΟΑΤ, έγινε ένας συμβιβασμός. Για παράδειγμα, ένας από τους εκπαιδευτικούς στόχους άλλαξε από «κατανόηση του σεξουαλικού προσανατολισμού» σε «σεβασμός διαφορετικών σεξουαλικών προσανατολισμών». Τον Νοέμβριο του 2018, μετά από δημοψήφισμα, ο υπουργός Παιδείας Γιε Τζιουν-Ρονγκ είπε ότι η έγκριση της πρωτοβουλίας ("Συμφωνείτε ότι το Υπουργείο Παιδείας και τα μεμονωμένα σχολεία δεν πρέπει να διδάσκουν θέματα σχετικά με ομοφυλόφιλους στα σχολεία;") δεν σημαίνει ότι το Υπουργείο Παιδείας θα σταματήσει να προωθεί την εκπαίδευση για την ισότητα των φύλων, αλλά το περιεχόμενο που σχετίζεται με ΛΟΑΤ θα επανεξεταστεί για να διαπιστωθεί εάν χρειάζεται αναθεώρηση σύμφωνα με τα αποτελέσματα του δημοψηφίσματος.
Ο νόμος για τις υπηρεσίες μακροχρόνιας φροντίδας (Κινέζικα: 長期照顧服務法), που θεσπίστηκε τον Ιανουάριο του 2017 για τη ρύθμιση των υπηρεσιών μακροχρόνιας περίθαλψης για άτομα με ασθένεια ή αναπηρία που δεν μπορούν να ζήσουν πλήρως ανεξάρτητα, περιέχει έναν όρο κατά των διακρίσεων που καλύπτει τον σεξουαλικό προσανατολισμό και την ταυτότητα φύλου.
Δικαιώματα των τρανς ατόμων
Το 2002, η τρανς ακτιβίστρια Τσάι Για-Τίνγκ ζήτησε ανεπιτυχώς από το Προεδρικό αξίωμα να της επιτρέψει να χρησιμοποιήσει μια φωτογραφία που αντιπροσωπεύει την πραγματική της εμφάνιση στην Εθνική της Ταυτότητα.[8]
Το 2008, το Υπουργείο Εσωτερικών όρισε με εκτελεστική εντολή ότι οι τρανσέξουαλ και οι διεμφυλικοί πρέπει να υποβληθούν σε χειρουργική επέμβαση αλλαγής φύλου για να αλλάξουν το νόμιμο φύλο τους σε προσωπικά έγγραφα. Σχέδια για την άρση της απαίτησης για χειρουργική επέμβαση συζητήθηκαν στα τέλη του 2014, αλλά δεν εφαρμόστηκαν.
Τον Αύγουστο του 2013, οι αρχές της Ταϊβάν αποδέχτηκαν το αίτημα για τον πρώτο γάμο τρανσέξουαλ της χώρας, αφού πρώτα αμφισβήτησαν το φύλο του ζευγαριού.
Τον Αύγουστο του 2016, η Όντρεϊ Τανγκ, κορυφαία προγραμματίστρια λογισμικού, διορίστηκε από την κυβέρνηση Τσάι στο Υπουργικό Συμβούλιο και έγινε η πρώτη τρανς υπουργός της Ταϊβάν. Ο ρόλος της ως υπουργός χωρίς χαρτοφυλάκιο (δηλαδή Επικεφαλής συγκεκριμένου υπουργείου) αφορά τη βοήθεια των κυβερνητικών υπηρεσιών να επικοινωνούν στόχους πολιτικής και τη διαχείριση πληροφοριών που δημοσιεύονται από την κυβέρνηση μέσω ψηφιακών μέσων.
Τον Ιανουάριο του 2018, ανακοινώθηκε ότι τα σχέδια για την εισαγωγή μιας τρίτης επιλογής φύλου σε έγγραφα ταυτότητας, όπως διαβατήρια και εθνικές κάρτες ταυτότητας, θα εφαρμοστούν στο εγγύς μέλλον. Τον Νοέμβριο του 2018, ο Τσεν Μαϊλίνγκ, υπουργός του Εθνικού Συμβουλίου Ανάπτυξης, ανακοίνωσε ότι αυτά τα σχέδια θα τεθούν σε ισχύ το 2020.
Μια έρευνα του 2020 διαπίστωσε ότι το 55% των διαφυλικών στην Ταϊβάν φοβόταν να χρησιμοποιήσει δημόσιες τουαλέτες, το 19% είχε παρενοχληθεί ή είχε πέσει θύμα επίθεσης δημόσια, και το 16% φοβόταν να ζητήσει αστυνομικούς για βοήθεια.
Γκέι ζωή στην Ταϊβάν
Θεός-κουνέλι
Ο Του'Άρ Σεν(兔兒神), επίσης γνωστός ως ο Θεός-Κουνέλι (兔神), είναι ο Ταοϊστικός (Κινέζικη λαϊκή θρησκεία) θεός που προστατεύει τις ομοφυλοφιλικές σχέσεις. Το 2006, ο Λου Γουέι-Μινγκ ίδρυσε έναν ναό για τον Του'Αρ Σεν στην περιοχή Γιονγκχέ της Νέας Ταϊπέι.[9] Περίπου 9.000 ομοφυλόφιλοι προσκυνητές επισκέπτονται το ναό κάθε χρόνο για προσευχή, συγκεκριμένα για την εύρεση συντρόφου. Ο ναός πραγματοποιεί επίσης τελετές γάμου για ζευγάρια του ίδιου φύλου. Είναι το μόνο θρησκευτικό ιερό στον κόσμο για ομοφυλόφιλους.[10]
Κοινή γνώμη
Μια δημοσκόπηση ανάμεσα σε 6.439 ενήλικες που κυκλοφόρησε τον Απρίλιο του 2006 από την Εθνική Ένωση Γυναικών της Ταϊβάν (Συνταγματική Μεταρρυθμιστική Συμμαχία) κατέληξε στο συμπέρασμα ότι το 75% πίστευε ότι «οι ομοφυλοφιλικές σχέσεις είναι αποδεκτές», ενώ το 25% θεώρησε ότι «είναι απαράδεκτες».[11]
Μια διαδικτυακή δημοσκόπηση του 2013 έδειξε ότι το 53% των Ταϊβανέζων υποστήριζαν τον γάμο ομοφυλοφίλων. Σύμφωνα με τη διαδικτυακή δημοσκόπηση, το 76% ήταν υπέρ των ίσων δικαιωμάτων για τους ομοφυλόφιλους και τις λεσβίες.[12]
Τον Μάιο του 2015, το PlanetRomeo, ένα ΛΟΑΤ κοινωνικό δίκτυο, δημοσίευσε τον πρώτο του Δείκτη Ευτυχίας Ομοφυλόφιλων. Γκέι άντρες από περισσότερες από 120 χώρες ερωτήθηκαν για το πώς αισθάνονται για την άποψη της κοινωνίας σχετικά με την ομοφυλοφιλία, το πώς βιώνουν τον τρόπο με τον οποίο αντιμετωπίζονται από τους άλλους ανθρώπους και το πόσο ικανοποιημένοι είναι με τη ζωή τους. Η Ταϊβάν κατατάχθηκε 34η με βαθμολογία 54 του δείκτη.[13]
Μια διαδικτυακή δημοσκόπηση του 2015 έδειξε ότι το 59% των ερωτηθέντων ενέκρινε νομοθεσία που επιτρέπει στα ζευγάρια του ίδιου φύλου να δημιουργήσουν σχέσεις «σαν του γάμου», ενώ το 75% υποστήριζε το γάμο του ίδιου φύλου.[14]
Συνοπτικός πίνακας
| Νόμιμη ομόφυλη σεξουαλική επαφή |  (Πάντα νόμιμη)
|
| Ίση ηλικία συναίνεσης | (Πάντα ίση)
|
| Νόμοι κατά των διακρίσεων στην εργασία | (Από το 2007)
|
| Νόμοι κατά των διακρίσεων στην εκπαίδευση | (Από το 2004)
|
| Νόμοι κατά των διακρίσεων στην παροχή αγαθών και υπηρεσιών | (Από το 2017)
|
| Νόμοι κατά των διακρίσεων σε άλλους
τομείς (συμπερ. έμμεσων διακρίσεων, ρητορική μίσους) |
(Από το 2017)
|
| Ομόφυλος γάμος | (Από το 2019)[15]
|
| Αναγνώριση ομόφυλων ζευγαριών | (Σε όλη την επικράτεια από το 2019)
|
| Υιοθεσία θετού παιδιού από ομόφυλα ζευγάρια | (Από το 2019)
|
| Από κοινού υιοθεσία από ομόφυλα ζευφάρια | 
|
| Υιοθεσία από ένα άτομο ανεξαρτήτως σεξουαλικού προσανατολισμού |
|
| ΛΟΑΤ άτομα επιτρέπεται να υπηρετούν στον στρατό | (Από το 2002)
|
| Οι διεμφυλικοί επιτρέπεται να υπηρετούν ανοιχτά στον στρατό |
|
| Δικαίωμα αλλαγής νόμιμου φύλου | (Από το 2008, αλλά απαιτεί εγχείρηση επαναπροσδιορισμού φύλου)
|
| Επιλογή τρίτου φύλου | (Από το 2020)
|
| Οι διαφυλικοί ανήλικοι προστατεύονται από
επιδρομικές χειρουργικές επεμβάσεις |
|
| Η θεραπεία μετατροπής απαγορεύεται από το νόμο | (Από το 2018)
|
| Η ομοφυλοφιλία έχει αποχαρακτηριστεί από ασθένεια |
|
| Πρόσβαση σε εξωσωματική γονιμοποίηση για λεσβιακά ζευγάρια | (Mόνο τα ετεροφυλόφιλα παντρεμένα ζευγάρια μπορούν να έχουν πρόσβαση σε
εξωσωματική γονιμοποίηση) |
| Αυτόματη πατρότητα και για τους δύο συζύγους μετά τη γέννηση |
|
| Παρένθετη μητρότητα για ζευγάρια ομοφυλόφιλων ανδρών | (Απαγορεύεται ανεξαρτήτως από το φύλο και τον σεξουαλικό προσανατολισμό)[16]
|
| Επιτρέπεται η αιμοδοσία από άνδρες που συνευρίσκονται σεξουαλικά με άνδρες | / (5ετής περίοδος αναβολής από τον Μάιο του 2018)
|
Παραπομπές
- ↑ Steger, Isabella. «In a first for Asia, Taiwan legalized same-sex marriage—with caveats» (στα αγγλικά). Quartz. https://qz.com/1621783/taiwan-becomes-first-country-in-asia-to-legalize-same-sex-marriage/. Ανακτήθηκε στις 20 Μάϊου 2019. «Though Taiwan is widely regarded as the most progressive place in Asia for gay rights—the closest country in the region that has legalized gay marriage is Australia—conservative groups have long tried to pressure legislators to pass a law that does not grant same-sex unions equal rights to heterosexual ones.
- Ελληνικά: Αν και η Ταϊβάν θεωρείται ευρέως ως το πιο προοδευτικό μέρος στην Ασία για τα δικαιώματα των ομοφυλόφιλων - η πλησιέστερη χώρα στην περιοχή που έχει νομιμοποιήσει τον γάμο των ομοφυλοφίλων είναι η Αυστραλία - συντηρητικές ομάδες έχουν προσπαθήσει από καιρό να πιέσουν τους νομοθέτες να ψηφίσουν έναν νόμο που δεν παρέχει σε ομόφυλες ενώσεις ίσα δικαιώματα με ετερόφυλες.»
- ↑ «紀惠容專欄：看見跨性別，性別選擇是人權（紀惠容）». 蘋果新聞網 (στα Κινεζικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 1 Νοεμβρίου 2020. Ανακτήθηκε στις 1 Νοεμβρίου 2020.
- ↑ Wu, J.R. (24 Μάιου 2017). «Taiwan court rules in favor of same-sex marriage, first in Asia». Reuters (Ταϊπέι). https://www.reuters.com/article/us-taiwan-lgbt-marriage/taiwan-court-rules-in-favor-of-same-sex-marriage-first-in-asia-idUSKBN18K0UN. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2018.
- ↑ «Taiwan legalises same-sex marriage, a first in Asia» (στα en-AU). ABC News (Australian Broadcasting Corporation). 17 Μάιου 2019. https://www.abc.net.au/news/2019-05-17/taiwan-legalises-same-sex-marriage/11124868. Ανακτήθηκε στις 20 Μάιου 2019.
- ↑ «同婚元年！台灣同志遊行 17萬人上街挺多元創紀錄». Yahoo! (στα Κινεζικά). 26 Οκτωβρίου 2019.
- ↑ Chris Horton (27 Οκτωβρίου 2018). «Taiwan's Gay Pride Parade Draws Thousands, as Votes on Same-Sex Marriage Near». The New York Times.
- ↑ Shih, Hsiu-chuan (5 May 2007). «Legislature passes anti-discrimination bill». Taipei Times. http://www.taipeitimes.com/News/taiwan/archives/2007/05/05/2003359547. Ανακτήθηκε στις 12 April 2018.
- ↑ Ho, Josephine (2005). «The Woman under the Burial Quilt – Death of a Trans Warrior». Left Curve 29: 127. https://sex.ncu.edu.tw/members/Ho/paper/BurialQuilt.pdf. Ανακτήθηκε στις 28 Αυγούστου 2016.
- ↑ Gold, Michael (26 Ιανουαρίου 2015). «Praying for a soul mate at Rabbit Temple». The Star Online.
- ↑ Gold, Michael (19 Ιανουαρίου 2015). «Taiwan's gays pray for soul mates at 'Rabbit' temple». Reuters.
- ↑ «Taiwan Thinks Adultery Should Remain a Crime». Angus Reid. 15 Απριλίου 2006. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Ιανουαρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 20 Ιανουαρίου 2011.
- ↑ «Over half of Taiwanese support gay marriage: Survey». Taiwan News. 6 Αυγούστου 2013. http://www.taiwannews.com.tw/etn/news_content.php?id=2273290. Ανακτήθηκε στις 24 Μάιου 2017.
- ↑ «The Gay Happiness Index». Planet Romeo. Μαΐου 2015. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2018.
- ↑ Wee, Darren (30 Νοεμβρίου 2015). «Poll: 71% of Taiwan supports marriage equality». Gay Star News. http://www.gaystarnews.com/article/poll-71-of-taiwan-supports-marriage-equality. Ανακτήθηκε στις 14 Απριλίου 2018.
- ↑ Hollingsworth, Julia (17 May 2019). «Taiwan passes same-sex marriage bill, becoming first in Asia to do so». CNN. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 17 May 2019. https://web.archive.org/web/20190517064652/https://edition.cnn.com/2019/05/17/asia/taiwan-same-sex-marriage-intl/index.html. Ανακτήθηκε στις 17 May 2019.
- ↑ «Couples suffer as long as surrogacy remains illegal». Taipei Times. 20 July 2013. http://www.taipeitimes.com/News/taiwan/archives/2013/07/20/2003567762. Ανακτήθηκε στις 14 April 2018.