Ταν: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ταν
 
(Καμία διαφορά)

Τρέχουσα έκδοση από την 06:30, 23 Οκτωβρίου 2020

Συντεταγμένες: 47°48′24″N 7°6′16″E / 47.80667°N 7.10444°E / 47.80667; 7.10444

Ταν

Έμβλημα
ΧώραΓαλλία[1]
Διοικητική υπαγωγήκαντόνι του Ταν, Άνω Ρήνος, Άνω Αλσατία, arrondissement of Thann-Guebwiller και arrondissement of Thann
Ταχυδρομικός κώδικας68800[2]
Κωδικός Κοινότητας68334[3]
Πληθυσμός7.766 (1  Ιανουαρίου 2021)[4]
Έκταση12,51 km²[5]
Υψόμετρο343 μέτρα
Ζώνη ώραςUTC+01:00 (επίσημη ώρα)
UTC+02:00 (θερινή ώρα)
Τοποθεσία στο χάρτη
Τοποθεσία στο χάρτη
Ταν
47°48′24″N 7°6′16″E
Ιστότοποςhttps://ville-thann.fr/[6]
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Το Ταν (Γαλλικά: Thann) είναι γαλλική κοινότητα του νομού Άνω Ρήνου, υπονομαρχία του νομού, στη διοικητική περιοχή Γκραντ Εστ, στη βορειοανατολική Γαλλία.

Βρίσκεται στην ιστορική και πολιτιστική περιοχή της Αλσατίας. Ο πληθυσμός της κοινότητας ανέρχεται σε 7.780 κατοίκους (2017).[7]

Οι κάτοικοι ονομάζονται Τανουά (ζ).[8]

Περιγραφή[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Άποψη του Ταν και της εκκλησίας του
Χάρτης της περιοχής Γκραντ-Εστ, το Ταν στα νοτιοδυτικά του νομού Άνω Ρήνου

Η κοινότητα Ταν βρίσκεται στο νοτιοδυτικό τμήμα του νομού Άνω Ρήνου, στη διοικητική περιοχή Γκραντ-Εστ, κοντά στα σύνορα με την Ελβετία και τη Γερμανία. Βρίσκεται στην ιστορική και πολιτιστική περιοχή της Αλσατίας

Είναι η μία από τις υπονομαρχίες του νομού, οι άλλες είναι οι κοινότητες Μυλούζ και Αλτκίρς, και έχει πληθυσμό 7.780 κατοίκους (2017). [7]Είναι το κέντρο ευρύτερης αστικής περιοχής με 31.817 (2015).

Το Ταν βρίσκεται στους πρόποδες των Βοσγίων στην κοιλάδα του ποταμού Τυρ και είναι χτισμένο στις όχθες του ποταμού Τυρ. Έχει ενωθεί με την κοινότητα Βιέ-Ταν (Παλαιό Ταν), που βρίσκεται κατά μήκος της εθνικής οδού 66 και της σιδηροδρομικής γραμμής.

Η απόσταση από το Στρασβούργο είναι 121 χλμ, από τη Μυλούζ -πρωτεύουσα του νομού- 21 χλμ και από το Κολμάρ 43 χλμ.

Η έκταση της κοινότητας είναι 12,51 χμ². Βρίσκεται σε υψόμετρο 328 έως 922 μέτρων.

Το κλίμα είναι ημι-ηπειρωτικό, οι θερμοκρασίες είναι κρύες το χειμώνα και ζεστές το καλοκαίρι. Οι βροχοπτώσεις είναι σημαντικές και η γεωγραφική θέση της πόλης στους πρόποδες των Βοσγίων προκαλεί μερικές φορές κατολισθήσεις και καθιζήσεις. Η μέση βροχόπτωση ανέρχεται σε περίπου 1.100 mm ετησίως.

Λόγω των καταρρακτωδών βροχοπτώσεων οι πλημμύρες του ποταμού Τυρ αποτελούν μέρος της ιστορίας της πόλης. Συμβαίνουν συνήθως το χειμώνα ή την άνοιξη, όταν το λιώσιμο του χιονιού συνδυάζεται με έντονη βροχόπτωση. Τα τελευταία χρόνια, έχουν πραγματοποιηθεί αρκετά έργα που προστατεύουν τις όχθες του Τυρ, οι οποίες είναι πολύ απότομες, και τους παραποτάμους του. Έτσι, οι τελευταίες μεγάλες πλημμύρες έλαβαν χώρα το 1990, το 1983 και το 1947. Οι πιο πρόσφατες πλημμύρες δεν προκάλεσαν ιδιαίτερα προβλήματα.

Οικονομία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Το συντριβάνι Σαιν-Τιεμπώ σε κεντρική πλατεία
Κέντρο της πόλης
  • Χημική βιομηχανία
  • Κλωστοϋφαντουργία
  • Είδη εξοπλισμού
  • Βιομηχανικές εκτυπώσεις
  • Οικολογικές βιομηχανίες
  • Δημόσια έργα
  • Αμπελουργία

Χώροι οικονομικών δραστηριοτήτων

  • βιομηχανική ζώνη
  • διακοινοτική βιομηχανική ζώνη
  • διακοινοτικό επιχειρηματικό πάρκο

Θρύλος[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Τα ερείπια του κάστρου του Ενγκελμπούρ

Υπάρχει ένας θρύλος σχετικά με τη δημιουργία της πόλης, όπως περιγράφεται στη βιογραφία του Σαιν-Τιεμπώ που δημοσιεύτηκε το 1628: στις 16 Μαΐου 1160, πέθανε ο επίσκοπος Τιεμπώ, επίσκοπος του Γκούμπιο, στην Ούμπρια. Ένας υπηρέτης του από τις Κάτω Χώρες ή τη Λωρραίνη, για πολλά χρόνια είχε παρακολουθήσει τα θαύματα που έκανε ο κύριός του, καθώς και εκείνα που συνέβησαν στο θάνατό του.[9]

Αυτός ο άντρας, έκλεψε ένα λείψανο από το σώμα του ιερού επισκόπου: Καθώς το προσκύνημα του κόσμου καθυστέρησε την ταφή, ο υπηρέτης εκμεταλλεύτηκε μια ευνοϊκή ευκαιρία, γλίστρησε απαρατήρητος και αφαίρεσε ένα κομμάτι δέρματος από τον αντίχειρα του αγίου. Το έκρυψε στο δισάκι του  και έφυγε βιαστικά για τη χώρα του, την οποία ήθελε να εμπλουτίσει με αυτόν τον πολύτιμο θησαυρό.

Η εκκλησία Σαιν-Τιεμπώ, είσοδος της δυτικής πλευράς

Ο δρόμος του, φτάνοντας στην Αλσατία, περνούσε μέσα από την κοιλάδα του Σαιν-Αμαρέν βαδίζοντας προς τη Λωρραίνη. Ωστόσο, πριν προχωρήσει σ' αυτά τα φαράγγια, κάθισε να ξεκουραστεί στη σκιά ενός έλατου. Στερέωσε το μπαστούνι του στο έδαφος δίπλα του, έγειρε πάνω σε ένα δέντρο και αποκοιμήθηκε. Όμως, πριν προλάβει να απολαύσει τους καρπούς της κλοπής του, το θέλημα του Θεού και του αγίου εκδηλώθηκε με ένα θαύμα. Όταν ξύπνησε ο ταξιδιώτης δεν μπόρεσε να αφαιρέσει το ραβδί του από το έδαφος.

Μετά από πολλές προσπάθειες, έτρεξε στο κοντινό χωριό για βοήθεια. Μερικοί κάτοικοι τον ακολούθησαν αλλά δεν μπόρεσαν ούτε αυτοί να βγάλουν το ραβδί από το έδαφος. Όταν μαθεύτηκε το θαύμα, πλήθος κόσμου συγκεντρώθηκε. Εν τω μεταξύ, ο άρχοντας της χώρας, που η παράδοση τον ονομάζει Ενγκελχάρντ, πιθανώς επειδή κατοικούσε στο κάστρο του Ενγκελμπούρ, που βρισκόταν στην είσοδο της κοιλάδας, είδε από το αρχοντικό του μια μεγάλη λάμψη τρεις φορές στην κορυφή ενός έλατου. Πήγε να εξακριβώσει την αιτία αυτού του φαινομένου και βρήκε ένα πλήθος των υποτελών του συγκεντρωμένων γύρω από έναν προσκυνητή.

Ο κόμης συνέλαβε τον ξένο και τον έκανε να ομολογήσει την κλοπή για την οποία ήταν ένοχος. Όταν άκουσαν αυτή τη διήγηση, ο κόμης και οι υποτελείς του έπεσαν στα γόνατα και ο κόμης έκανε έναν όρκο εκ μέρους όλων να κτίσει ένα παρεκκλήσι σ' αυτόν τον τόπο για να τιμήσει το λείψανο του Αγίου Τιεμπώ. Αμέσως το ραβδί αποσπάστηκε από το έδαφος και ο έκπληκτος υπηρέτης αναγνώρισε ότι το λείψανο δεν έπρεπε να προχωρήσει περισσότερο.

Έτσι κατασκευάστηκε το παρεκκλήσι και κάθε μέρα γίνονταν νέα θαύματα. Η προσέλευση προσκυνητών, ακόμη και από απομακρυσμένους τόπους, κατέστησε δυνατή τη δημιουργία μιας εκκλησίας γύρω από την οποία αναπτύχθηκε η πόλη που πήρε το όνομα Ταν από το ελατόδασος το οποίο καταλάμβανε.

Αυτός ο ποιητικός μύθος πιθανότατα δεν διεκδικεί απόλυτη ιστορική βεβαιότητα και τίποτα δεν το αποδεικνύει καλύτερα από τις διάφορες παραλλαγές οι οποίες έχουν γραφτεί κατά καιρούς.

Μνημεία -αξιοθέατα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Ο πύργος των μαγισσών, στα αριστερά, στον ποταμό Τυρ

Παρά τις σοβαρές ζημίες που υπέστη στον Α 'Παγκόσμιο Πόλεμο και τον Β' Παγκόσμιο Πόλεμο, η κοινότητα διατηρεί πολλά παλιά κτήρια και αξιοσημείωτα μνημεία.[10]

Η εκκλησία Σαιν-Τιεμπώ

Βρίσκεται στο κέντρο της παλιάς πόλης, η εκκλησία γνωστή ως Κολλεγιακή είναι καλό παράδειγμα του ρυθμού της γοτθικής αρχιτεκτονικής που άνθισε στην κοιλάδα του Ρήνου στα τέλη του Μεσαίωνα. Οι καθεδρικοί ναοί του Στρασβούργου και του Φράιμπουργκ στη Γερμανία είναι επίσης χτισμένοι σε παρόμοιο ρυθμό.

Το κτήριο οφείλει το όνομά του στο κολέγιο των μοναχών που μετακόμισαν στο Ταν από την κοντινή πόλη Σαιντ-Αμαρέν το 1442. Η κατασκευή της Κολλεγιακής διήρκεσε περισσότερα από 200 χρόνια, από το τέλος του 13ου αιώνα έως τον 15ο αιώνα και ολοκληρώθηκε το 1516 με ύψος 78 μέτρων.

Ο πύργος των μαγισσών

Ήταν ένας πύργος στα τείχη της παλιάς πόλης και χτίστηκε το 1411. Η θολωτή στέγη χρονολογείται από το 1628. Σήμερα στο εσωτερικό στεγάζεται ένα μουσείο αφιερωμένο στην οινοποίηση.

Ο αμπελώνας Ρανζέν και το Ταν

Το κάστρο του Ενγκελμπούρ

Τα ερείπια του κάστρου του Ενγκελμπούρ βρίσκονται σε έναν λόφο βόρεια της παλιάς πόλης. Το κάστρο χτίστηκε τον 13ο αιώνα από τους κόμητες της Φερέτ για να ελέγχει την είσοδο στην κοιλάδα και να εξασφαλίζει την πληρωμή διοδίων από όσους επιθυμούσαν να διασχίσουν τα Βόσγια όρη μέσω της κοιλάδας του ποταμού Τυρ. Το κάστρο καταστράφηκε κατόπιν εντολής του Λουδοβίκου ΙΔ'. Κατά τη διάρκεια της κατεδάφισης, ένας από τους πύργους έσπασε σε τμήματα, ένα από τα οποία σχηματίζει ένα μεγάλο πέτρινο δακτύλιο γνωστό στην περιοχή σήμερα ως Το μάτι της μάγισσας.[11]

Τουρισμός[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Το Ταν είναι το νότιο άκρο του Δρόμου του κρασιού της Αλσατίας. Στη βόρεια πλευρά της πόλης απλώνεται ο αμπελώνας Ρανζέν, ένας από τους αμπελώνες της Αλσατίας που έχει χαρακτηριστεί grand cru.
  • Το Ταν βρίσκεται κοντά στο Περιφερειακό φυσικό πάρκο Μπαλόν των Βοσγίων.[12]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Η ιστοσελίδα της κοινότητας Ταν (γαλλικά)

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]