Ιζαμπέλ ντε Σαριέρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Ιζαμπέλ ντε Σαριέρ
(Καμία διαφορά)

Έκδοση από την 06:39, 21 Οκτωβρίου 2020

Ιζαμπέλ ντε Σαριέρ
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα
Isabelle de Charrière (Γαλλικά)
Γέννηση20  Οκτωβρίου 1740[1][2][3]
Zuylen Castle[4]
Θάνατος27  Δεκεμβρίου 1805[5][2][3]
Κολομπιέ[4][6]
ΨευδώνυμοBelle de Zuylen[4] και Abbé de la Tour
Χώρα πολιτογράφησηςΟλλανδική Δημοκρατία
Ελβετία[4][7]
Εκπαίδευση και γλώσσες
Μητρική γλώσσαΓαλλικά
Ολλανδικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά[8]
Γερμανικά
Αγγλικά
Ολλανδικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταμεταφράστρια
συνθέτρια[4]
μυθιστοριογράφος[4]
συγγραφέας[4][9]
θεατρική συγγραφέας
ποιήτρια
δοκιμιογράφος
φιλόσοφος
Οικογένεια
ΣύζυγοςCharles Emmanuel de Charrière de Penthaz (από 1771)
ΓονείςDiederik Jacob van Tuyll van Serooskerken και Jacoba Helena de Vicq
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Ιζαμπέλ ντε Σαριέρ (Γαλλικά: Isabelle de Charrière) (1740 - 1805), γνωστή στην Ολλανδία ως Μπελ βαν Ζέιλεν, με πλήρες όνομα Ιζαμπέλα Ανιέτα Ελίζαμπεθ βαν Τυλ βαν Σέρουσκερκεν, ήταν Ολλανδή συγγραφέας της εποχής του Διαφωτισμού που έζησε το τελευταίο μισό της ζωής της στο Κολομπιέ, στην Ελβετία.

Είναι γνωστή για τα γράμματα και τα μυθιστορήματά της, αν και έγραψε επίσης πολιτικά κείμενα και μουσική. Έδειξε έντονο ενδιαφέρον για την κοινωνία και την πολιτική της εποχής της και το έργο της κατά την εποχή της Γαλλικής Επανάστασης θεωρείται ιδιαίτερα ενδιαφέρον.[10]

Βιογραφία

Η Ιζαμπέλ ντε Σαριέρ, κάστρο Ζέιλεν (1759)
Το κάστρο Ζέιλεν

Η Ιζαμπέλ βαν Τυλ βαν Σέρουσκερκεν γεννήθηκε στις 20 Οκτωβρίου 1740 στο κάστρο Ζέιλεν στο Ζέιλεν κοντά στην Ουτρέχτη στις Κάτω Χώρες, σε μια οικογένεια της ολλανδικής υψηλής αριστοκρατίας. Είχε υψηλή νοημοσύνη, μεγάλη πνευματική περιέργεια και μη συμβατικές ιδέες και πολύ νωρίς αποκάλυψε την ιδιοσυγκρασία του συγγραφέα. Τον χειμώνα η οικογένεια ζούσε στο σπίτι τους στην Ουτρέχτη. Οι γονείς της συμφώνησαν να θέσουν στη διάθεσή της δασκάλους, έτσι της παρείχαν μια πολύ ευρύτερη εκπαίδευση από τη συνηθισμένη για τα κορίτσια εκείνη την εποχή. Χάρη στις φιλελεύθερες απόψεις των γονέων της, της επετράπη επίσης να μελετήσει θέματα όπως τα μαθηματικά, η φυσική και οι γλώσσες: Λατινικά, Ιταλικά, Γερμανικά και Αγγλικά. Διάβασε τους κλασικούς συγγραφείς στα γαλλικά, τη γλώσσα των ευγενών της Ευρώπης του 18ου αιώνα, γλώσσα την οποία χρησιμοποίησε στα γραπτά της.

Παντρεύτηκε, σε ηλικία 30 ετών, τον πρώην δάσκαλο του αδελφού της, τον Σαρλ-Εμμανυέλ ντε Σαριέρ, γεννημένο στο Κολομπιέ και ξεκίνησε τη συγγραφή από το 1784, παράγοντας άφθονη αλληλογραφία, κείμενα, παραμύθια, μυθιστορήματα, τα πιο αξιοσημείωτα από τα οποία είναι οι Γράμματα από το Νεσατέλ (1784), Γράμματα της κυρίας Χένλεϊ δημοσιευμένα από μια φίλη της (1784), Γράμματα από τη Λωζάνη (1785), Καλίστ (1787) και Τρεις γυναίκες (1796), θεατρικά έργα, πολιτικά κείμενα και όπερες (λιμπρέτο και μουσική).[11]

Αντανακλώντας την πολιτική και κοινωνική της θέση, τα συγγράμματά της κατά τη διάρκεια της Γαλλικής Επανάστασης, κατά την οποία αρκετοί Γάλλοι αριστοκράτες κατέφυγαν στο κάστρο της στο Νεσατέλ, είναι ιδιαίτερα πλούσια και ποικίλα.

Διατηρούσε αλληλογραφία με πολλούς σημαντικούς ανθρώπους των γραμμάτων της εποχής της, όπου παρουσιάζονται μεταξύ άλλων οι ιδέες της σχετικά με την εκπαίδευση των γυναικών. Το 1786, η Ιζαμπέλ ντε Σαριέρ συνάντησε στο Παρίσι τον συγγραφέα Μπενζαμέν Κονστάν, με τον οποίο δημιούργησε σχέση. Την επισκέφτηκε στο Κολομπιέ αρκετές φορές. Εκεί έγραψαν μαζί ένα επιστολικό μυθιστόρημα και ξεκίνησε μια ανταλλαγή επιστολών που διήρκεσε μέχρι το τέλος της ζωής της.[12]

Πέθανε στο Κολομπιέ της Ελβετίας στις 27 Δεκεμβρίου 1805.[13]

Ο αστεροειδής (9604) Bellevanzuylen είναι αφιερωμένος στη Μπελ βαν Ζέιλεν, μελλοντική Ιζαμπέλ ντε Σαριέρ. Ανακαλύφθηκε στις 30 Δεκεμβρίου 1991 στο Αστρονομικό παρατηρητήριο στις Αλπ-ντε-Ωτ-Προβάνς από τον Βέλγο αστρονόμο Ερίκ Βαλτέρ Ελστ.

Έργο

Η Ιζαμπέλ ντε Σαριέρ σε πίνακα του Μωρίς Κεντέν ντε Λα Τουρ, 1766

Η Ιζαμπέλ ντε Σαριέρ έγραψε μυθιστορήματα, πολιτικά κείμενα και επιστολές και συνέθεσε μουσική. Η πιο παραγωγική περίοδος ήταν κατά τη διάρκεια της διαμονής της στο Κολομπιέ. Τα θέματα περιελάμβαναν τις θρησκευτικές αμφιβολίες της, την κριτική της αριστοκρατία και την ανατροφή των γυναικών.

Το πρώτο της μυθιστόρημα, το Ο Ευγενής, το δημοσίευσε το 1763, σε ηλικία είκοσι δύο ετών. Ήταν μια σάτιρα κατά των ευγενών και των προκαταλήψεων του κοινωνικού της υποβάθρου και παρόλο που δημοσιεύτηκε ανώνυμα, σύντομα ανακαλύφθηκε η ταυτότητά της και οι γονείς της απέσυραν το έργο από την κυκλοφορία. Στη συνέχεια, έγραψε ένα πορτρέτο της για τους φίλους της: Πορτρέτο της Διδας ντε Ζ, με το όνομα Ζελίντ (1762). Το 1784 δημοσίευσε δύο έργα μυθοπλασίας, το Γράμματα από τη Λωζάνη (1785) και το Γράμματα της κυρίας Χένλεϊ δημοσιευμένα από μια φίλη της (1784). Και τα δύο ήταν επιστολικά μυθιστορήματα, μια μορφή που καλλιέργησε αρκετά. Το 1788, δημοσίευσε τα πρώτα κείμενα για την πολιτική κατάσταση στις Κάτω Χώρες, στη Γαλλία και στην Ελβετία.

Ως θαυμάστρια του φιλόσοφου Ζαν-Ζακ Ρουσσώ, βοήθησε στη μεταθανάτια έκδοση του έργου του, Εξομολογήσεις, το 1789. Έγραψε επίσης δικά της κείμενα για τον Ρουσσώ περίπου αυτήν την περίοδο.

Η Γαλλική Επανάσταση ανάγκασε έναν αριθμό ευγενών να καταφύγουν στο Νεσατέλ ως εμιγκρέ και η Ιζαμπέλ ντε Σαριέρ φιλοξένησε και ανέπτυξε φιλικές σχέσεις με κάποιους από αυτούς. Αλλά δημοσίευσε επίσης έργα που επέκριναν τη συμπεριφορά των αριστοκρατών προσφύγων, οι περισσότεροι από τους οποίους ένιωθε ότι δεν είχαν διδαχθεί τίποτε από την Επανάσταση.

Έγραψε επίσης μουσική για πολλά μουσικά έργα, αλλά κανένα δεν σώζεται παρά μόνο σε αποσπάσματα. Όλα τα μουσικά της έργα περιλαμβάνονται στον τόμο 10 των Απάντων της. Σε αυτά περιλαμβάνονται έξι μινουέτα για κουαρτέτο εγχόρδων, εννέα σονάτες πιάνου και άλλα. [14]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

Παραπομπές