Μωρίς Κεντέν ντε Λα Τουρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
| Γραμμή 16: | Γραμμή 16: | ||
Ο Μωρίς Κεντέν ντε Λα Τουρ περιγράφεται από συγχρόνους του ως άνθρωπος ζωντανός, γεμάτος χιούμορ, αλλά εκκεντρικός. Σε πολλές αυτοπροσωπογραφίες του, απεικονίζει τον εαυτό του να χαμογελά έξω από το πλαίσιο προς τον θεατή. Ωστόσο, είχε υπερβολικά νευρική διάθεση (η οποία τελικά κατέληξε σε άνοια), και ήταν τελειομανής, αφιερώνοντας πολύ χρόνο στα έργα του, έχει κατηγορηθεί για υπερβολική σχεδίαση του έργων του, σε σημείο να τα χαλάει. <ref>Emilia, Lady Dilke, ''French Painters of the XVIIIth Century'' (London: George Bell and Sons, 1899), p. 165</ref> |
Ο Μωρίς Κεντέν ντε Λα Τουρ περιγράφεται από συγχρόνους του ως άνθρωπος ζωντανός, γεμάτος χιούμορ, αλλά εκκεντρικός. Σε πολλές αυτοπροσωπογραφίες του, απεικονίζει τον εαυτό του να χαμογελά έξω από το πλαίσιο προς τον θεατή. Ωστόσο, είχε υπερβολικά νευρική διάθεση (η οποία τελικά κατέληξε σε άνοια), και ήταν τελειομανής, αφιερώνοντας πολύ χρόνο στα έργα του, έχει κατηγορηθεί για υπερβολική σχεδίαση του έργων του, σε σημείο να τα χαλάει. <ref>Emilia, Lady Dilke, ''French Painters of the XVIIIth Century'' (London: George Bell and Sons, 1899), p. 165</ref> |
||
| ⚫ | |||
Ο Λα Τουρ ήταν βαθιά εμποτισμένος από το πνεύμα του [[Διαφωτισμός|Διαφωτισμού]] και φίλος των [[Εγκυκλοπαίδεια ή Λεξικό αλφαβητικά ταξινομημένο των τεχνών και των επαγγελμάτων|Εγκυκλοπαιδιστών]], τους οποίους απεικόνισε σε πίνακές του. Καθώς οι παραγγελίες έργων και ο πλούτος του Λα Τουρ αυξήθηκε, ο ζωγράφος στράφηκε προς την ευεργεσία. Ίδρυσε μια Σχολή ζωγραφικής στη γενέτειρά του το [[Σαιν-Κεντέν]] με ταξιδιωτικές υποτροφίες για να ενθαρρύνει νέους καλλιτέχνες και έκανε δωρεές σε φτωχές έγκλειστες γυναίκες, καθώς και άτομα με ειδικές ανάγκες και άπορους τεχνίτες και καλλιτέχνες. Διετέλεσε επίσης σύμβουλος και ευεργέτης της Βασιλικής Ακαδημίας Ζωγραφικής και Γλυπτικής στο Παρίσι, και της Ακαδημίας Επιστημών και Γραμμάτων της [[Αμιένη|Αμιάν]]. |
Ο Λα Τουρ ήταν βαθιά εμποτισμένος από το πνεύμα του [[Διαφωτισμός|Διαφωτισμού]] και φίλος των [[Εγκυκλοπαίδεια ή Λεξικό αλφαβητικά ταξινομημένο των τεχνών και των επαγγελμάτων|Εγκυκλοπαιδιστών]], τους οποίους απεικόνισε σε πίνακές του. Καθώς οι παραγγελίες έργων και ο πλούτος του Λα Τουρ αυξήθηκε, ο ζωγράφος στράφηκε προς την ευεργεσία. Ίδρυσε μια Σχολή ζωγραφικής στη γενέτειρά του το [[Σαιν-Κεντέν]] με ταξιδιωτικές υποτροφίες για να ενθαρρύνει νέους καλλιτέχνες και έκανε δωρεές σε φτωχές έγκλειστες γυναίκες, καθώς και άτομα με ειδικές ανάγκες και άπορους τεχνίτες και καλλιτέχνες. Διετέλεσε επίσης σύμβουλος και ευεργέτης της Βασιλικής Ακαδημίας Ζωγραφικής και Γλυπτικής στο Παρίσι, και της Ακαδημίας Επιστημών και Γραμμάτων της [[Αμιένη|Αμιάν]]. |
||
| Γραμμή 34: | Γραμμή 34: | ||
Αρχείο:Emilie Chatelet portrait by Latour.jpg|<center>[[Εμιλί ντυ Σατλέ]]</center> |
Αρχείο:Emilie Chatelet portrait by Latour.jpg|<center>[[Εμιλί ντυ Σατλέ]]</center> |
||
Αρχείο:Maurice-Quentin de La Tour, Portrait de Marie Leczinska, reine de France (1748) - 02.jpg|<center>[[Μαρία Λεστσίνσκα|Βασίλισσα Μαρία Λεστσίνσκα]]</center> |
Αρχείο:Maurice-Quentin de La Tour, Portrait de Marie Leczinska, reine de France (1748) - 02.jpg|<center>[[Μαρία Λεστσίνσκα|Βασίλισσα Μαρία Λεστσίνσκα]]</center> |
||
| ⚫ | |||
Αρχείο:Maurice Quentin de La Tour Prince Henry Benedict Clement Stuart.jpg|<center>Πρίγκιπας Χένρι Μπένεντικτ Στιούαρτ</center> |
Αρχείο:Maurice Quentin de La Tour Prince Henry Benedict Clement Stuart.jpg|<center>Πρίγκιπας Χένρι Μπένεντικτ Στιούαρτ</center> |
||
Αρχείο:Charles Louis Auguste Fouquet.jpg|<center>Σαρλ Ωγκύστ Λουί Φουκέ |
Αρχείο:Charles Louis Auguste Fouquet.jpg|<center>Σαρλ Ωγκύστ Λουί Φουκέ |
||
Αρχείο:Maurice-Quentin de La Tour - Pierre-Louis Laideguive - Google Art Project.jpg|Πιέρ-Λουί Λαιντγκυίβ |
|||
Αρχείο:Jacques DuMont Le Romain by Maurice-Quentin de la Tour.jpg|Ζακ ντυ Μον |
Αρχείο:Jacques DuMont Le Romain by Maurice-Quentin de la Tour.jpg|Ζακ ντυ Μον |
||
Αρχείο:Maurice de Saxe (1696-1750).PNG|<center>[[Μαυρίκιος της Σαξονίας (1696-1750)|Μαυρίκιος της Σαξονίας ]]</center> |
Αρχείο:Maurice de Saxe (1696-1750).PNG|<center>[[Μαυρίκιος της Σαξονίας (1696-1750)|Μαυρίκιος της Σαξονίας ]]</center> |
||
Αρχείο:Louis de France, dauphin (1745) by Maurice Quentin de La Tour.png|[[Λουδοβίκος Φερδινάνδος της Γαλλίας]], 1745 |
Αρχείο:Louis de France, dauphin (1745) by Maurice Quentin de La Tour.png|[[Λουδοβίκος Φερδινάνδος της Γαλλίας]], 1745 |
||
Αρχείο:Jean-Joseph Cassanéa de Mondonville (original replica) by Maurice Quentin de La Tour.jpg|[[Ζαν-Ζοζέφ ντε Μοντονβίλ]] |
Αρχείο:Jean-Joseph Cassanéa de Mondonville (original replica) by Maurice Quentin de La Tour.jpg|[[Ζαν-Ζοζέφ ντε Μοντονβίλ]] |
||
</gallery> |
</gallery> |
||
Έκδοση από την 19:06, 20 Οκτωβρίου 2020
| Μωρίς Κεντέν ντε Λα Τουρ | |
|---|---|
 | |
| Γενικές πληροφορίες | |
| Όνομα στη μητρική γλώσσα | Quentin de La Tour (Γαλλικά) |
| Γέννηση | 5 Σεπτεμβρίου 1704[1][2][3] ή 5 Οκτωβρίου 1704[4] Σαιν-Κεντέν[5][6] |
| Θάνατος | 17 Φεβρουαρίου 1788[2][7][4] Σαιν-Κεντέν[8][6] |
| Χώρα πολιτογράφησης | Γαλλία[9] |
| Εκπαίδευση και γλώσσες | |
| Ομιλούμενες γλώσσες | Γαλλικά[10][11] |
| Πληροφορίες ασχολίας | |
| Ιδιότητα | παστελίστας[12] ζωγράφος[4] |
| Αξιοσημείωτο έργο | Portrait of Voltaire Portrait of Pierre-Louis Laideguive |
| Αξιώματα και βραβεύσεις | |
| Αξίωμα | αυλικός ζωγράφος |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Μωρίς Κεντέν ντε Λα Τουρ (Γαλλικά: Maurice Quentin de La Tour) (5 Σεπτεμβρίου 1704 - 17 Φεβρουαρίου 1788) ήταν Γάλλος ζωγράφος προσωπογραφιών του 18ου αιώνα, που εργάστηκε κυρίως με παστέλ. Μεταξύ των πιο διάσημων έργων του είναι τα πορτρέτα του Βολταίρου, του Ζαν-Ζακ Ρουσσώ, του Λουδοβίκου ΙΕ', και της Μαντάμ ντε Πομπαντούρ.
Βιογραφία
Ο Μωρίς Κεντέν ντε Λα Τουρ γεννήθηκε στο Σαιν-Κεντέν, τρίτος γιος ενός συγγραφέα και ψάλτη της εκκλησίας του Σαιν-Κεντέν. Τελειώνοντας το σχολείο στα δεκαοχτώ και θέλοντας να γίνει ζωγράφος, έφυγε για τη Ρενς και μετά για το Καμπραί, αναζητώντας μοντέλα και δάσκαλο. [13]Λίγα είναι γνωστά για τη ζωή του μέχρι την ηλικία των δεκαεννέα ετών, οπότε πήγε στο Παρίσι όπου αφιερώθηκε στη ζωγραφική ως επάγγελμά του.
Το 1725 βρέθηκε στο Καμπραί, όπου ζωγράφισε το πορτρέτο ενός Ισπανού πρεσβευτή και προκάλεσε την προσοχή του Άγγλου πρέσβη Οράτιου Ουόλπολ, ο οποίος τον κάλεσε στο Λονδίνο και έθεσε στη διάθεσή του μια πτέρυγα του μεγάρου του. Στην Αγγλία, σύχναζε στα σαλόνια της ανώτερης αριστοκρατίας και γνώρισε την «καλή κοινωνία», συνεχίζοντας τη μόρφωσή του. Ζωγράφισε προσωπογραφίες πλούσιων τραπεζιτών και πριγκίπων και η τέχνη του αναγνωρίστηκε και του πρόσφερε αρκετά κέρδη. Έφυγε από την Αγγλία το 1727 και επέστρεψε στο Παρίσι. Ήταν τότε είκοσι τριών ετών.
Στο Παρίσι συνέχισε να εργάζεται ως ζωγράφος προσωπογραφιών σε παστέλ με μεγάλη επιτυχία. Το 1735, ζωγράφισε το πορτρέτο του Βολταίρου, το οποίο του εξασφάλιζε μεγάλη φήμη.[14] Το 1737 στο Σαλόνι του Παρισιού, ο Λα Τουρ παρουσίασε το πορτρέτο της Μαντάμ Μπουσέ, συζύγου του ζωγράφου Φρανσουά Μπουσέ, και την αυτοπροσωπογραφία του ή ο Δημιουργός που γελά (μουσείο του Λούβρου), το πρώτο μιας υπέροχης σειράς 150 πορτρέτων που αποτέλεσαν μια από τις δόξες του Σαλονιού του Παρισιού για τα επόμενα 36 χρόνια.[15] Στις 25 Μαΐου 1737 ο Λα Τουρ έγινε δεκτός στη Βασιλική Ακαδημία Ζωγραφικής και Γλυπτικής και σύντομα προσέλκυσε την προσοχή της γαλλικής βασιλικής αυλής. Ο Λα Τουρ εργάστηκε για τον βασιλιά από το 1750, μια θέση που κατείχε μέχρι το 1773 και δημιούργησε πολλά πορτρέτα για τη βασιλική οικογένεια.
Ο Μωρίς Κεντέν ντε Λα Τουρ περιγράφεται από συγχρόνους του ως άνθρωπος ζωντανός, γεμάτος χιούμορ, αλλά εκκεντρικός. Σε πολλές αυτοπροσωπογραφίες του, απεικονίζει τον εαυτό του να χαμογελά έξω από το πλαίσιο προς τον θεατή. Ωστόσο, είχε υπερβολικά νευρική διάθεση (η οποία τελικά κατέληξε σε άνοια), και ήταν τελειομανής, αφιερώνοντας πολύ χρόνο στα έργα του, έχει κατηγορηθεί για υπερβολική σχεδίαση του έργων του, σε σημείο να τα χαλάει. [16]
Ο Λα Τουρ ήταν βαθιά εμποτισμένος από το πνεύμα του Διαφωτισμού και φίλος των Εγκυκλοπαιδιστών, τους οποίους απεικόνισε σε πίνακές του. Καθώς οι παραγγελίες έργων και ο πλούτος του Λα Τουρ αυξήθηκε, ο ζωγράφος στράφηκε προς την ευεργεσία. Ίδρυσε μια Σχολή ζωγραφικής στη γενέτειρά του το Σαιν-Κεντέν με ταξιδιωτικές υποτροφίες για να ενθαρρύνει νέους καλλιτέχνες και έκανε δωρεές σε φτωχές έγκλειστες γυναίκες, καθώς και άτομα με ειδικές ανάγκες και άπορους τεχνίτες και καλλιτέχνες. Διετέλεσε επίσης σύμβουλος και ευεργέτης της Βασιλικής Ακαδημίας Ζωγραφικής και Γλυπτικής στο Παρίσι, και της Ακαδημίας Επιστημών και Γραμμάτων της Αμιάν.
Τελικά περιορίστηκε στο σπίτι του και στη φροντίδα του αδερφού του Ζαν-Φρανσουά λόγω της κατάστασης της ψυχικής του υγείας και σε ηλικία 80 ετών αποσύρθηκε στο Σαιν-Κεντέν, όπου το 1788 πέθανε σε ηλικία 83 ετών.
Το μουσείο Αντουάν Λεκουιγιέ [17]στην πόλη Σαιν-Κεντέν φιλοξενεί πολλά από τα παστέλ του Λα Τουρ. Προσφέρει στον επισκέπτη όχι μόνο τη σύνθεση της ζωής και του έργου του ζωγράφου, αλλά και μια επιλεκτική και συγκεντρωτική άποψη της γαλλικής κοινωνίας και της ενδυμασίας του 18ου αιώνα.
Τεχνοτροπία
Όπως και άλλοι σπουδαίοι προσωπογράφοι της εποχής του, όπως η Ροζάλμπα Καρριέρα, η Ελιζαμπέτ Βιζέ Λε Μπρεν ή ο Ζαν Σιμεόν Σαρντέν, ο Κεντέν ντε Λα Τουρ δημιούργησε φυσικά πορτρέτα. Οι χαρακτήρες που απεικόνισε είναι εγκάρδιοι και χαμογελαστοί, ζωντανοί και με φωτεινά μάτια. Επί πλέον, η ικανότητα του καλλιτέχνη προσέδιδε στα πορτρέτα των μοντέλων του μοναδική ζωντάνια όχι μόνο στη φυσική όψη, αλλά και στα χαρακτηριστικά της προσωπικότητάς τους.
Πίνακες
-
-
-
-
-
-
-
Πρίγκιπας Χένρι Μπένεντικτ Στιούαρτ -
Σαρλ Ωγκύστ Λουί Φουκέ -
Ζακ ντυ Μον -
-
-
.jpg)
_-_02.jpg)
.PNG)
_by_Maurice_Quentin_de_La_Tour.png)
_by_Maurice_Quentin_de_La_Tour.jpg)
Εξωτερικοί σύνδεσμοι
Παραπομπές
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 27 Απριλίου 2014.
- ↑ 2,0 2,1 2,2 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12324337h. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ 3,0 3,1 «Maurice Quentin de Latour». (Ολλανδικά) RKDartists. 48247.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 The Fine Art Archive. cs
.isabart .org /person /58942. Ανακτήθηκε στις 1 Απριλίου 2021. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 13 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ 6,0 6,1 «Большая советская энциклопедия» (Ρωσικά) Η Μεγάλη Ρωσική Εγκυκλοπαίδεια. Μόσχα. 1969. Ανακτήθηκε στις 28 Σεπτεμβρίου 2015.
- ↑ «Maurice Quentin de Latour». (Αγγλικά) Benezit Dictionary of Artists. Oxford University Press. 2006. B00105043. ISBN-13 978-0-19-977378-7.
- ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 31 Δεκεμβρίου 2014.
- ↑ artist list of the National Museum of Sweden. 12 Φεβρουαρίου 2016. kulturnav
.org /45064016-cdbf-4025-8cf4-33dfe8b9cac6. Ανακτήθηκε στις 27 Φεβρουαρίου 2016. - ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb12324337h. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ CONOR.SI. 76387683.
- ↑ (Αγγλικά) Union List of Artist Names. 1 Δεκεμβρίου 2017. 500001160. Ανακτήθηκε στις 14 Μαΐου 2019.
- ↑ Charles Desmaze, De La Tour, peintre du roi Louis XV, Saint-Quentin, Duloy, 1853, 31 p.
- ↑ . «getty.edu/art/collection/artists/3316/maurice-quentin-de-la-tour-french-1704-1788/».
- ↑ . «britannica.com/biography/Maurice-Quentin-de-La-Tour».
- ↑ Emilia, Lady Dilke, French Painters of the XVIIIth Century (London: George Bell and Sons, 1899), p. 165
- ↑ . «saint-quentin.fr/109-musee-lecuyer.htm».
|