Κοσσυφοπέδιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Δημοκρατία του Κoσόβου Republika e Kosovës; Република Косовο
; Σημαία	; Εθνόσημο
	Εθνικός ύμνος: Ευρώπη
	Τοποθεσία της χώρας στον κόσμο
Πρωτεύουσακαι μεγαλύτερη πόλη	Πρίστινα ; 42°40′N 21°10′E / 42.667°N 21.167°E
Επίσημες γλώσσες	Αλβανικά, Σερβικά
Πολίτευμα	Ημιπροεδρική δημοκρατία
Πρόεδρος; Πρωθυπουργός	Χασίμ Θάτσι; Αμπντουλάχ Χότι
Νομοθετικό σώμα	Συνέλευση
Ανεξαρτησία ; από τη Σερβία; Διεθνής αναγνώριση	; 17 Φεβρουαρίου 2008;
Έκταση • Σύνολο	; 10.908 km2
Πληθυσμός; • Εκτίμηση 2019 ; • Απογραφή 1991 ; • Πυκνότητα	; 1.782.115 (151η) ; 1.956.196 ; 163,4 κατ./km2 (77η)
ΑΕΠ (ΙΑΔ); • Ολικό (2007); • Κατά κεφαλή	; $5 δισ. ; $2.300
ΑΕΠ (ονομαστικό); • Ολικό (2007); • Κατά κεφαλή	; €3,804 δισ. ; €1,759
ΔΑΑ (2016)	0,739 υψηλός
Νόμισμα	Ευρώ (EUR)
Ζώνη ώρας • Θερινή ώρα	(UTC +1) ; (UTC +2)
Internet TLD	.ks
Κωδικός κλήσης	+383

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 09:34, 18 Οκτωβρίου 2020

Συντεταγμένες: 42°35′N 21°00′E / 42.583°N 21.000°E / 42.583; 21.000

Το Κόσοβο ή Κοσσυφοπέδιο (Αλβανικά: Kosova, Σερβικά: Косово / Kosovo) είναι αμφισβητούμενη περιοχή και μερικώς αναγνωρισμένο κράτος^[3] στα Βαλκάνια. Ανακήρυξε την ανεξαρτησία του από τη Σερβία τον Φεβρουάριο του 2008, με το όνομα Δημοκρατία του Κοσόβου^[4]. Η πλειονότητα των κατοίκων είναι Αλβανοί και η χώρα από το 1999 βρισκόταν υπό την προσωρινή διοίκηση του ΟΗΕ και τη στρατιωτική προστασία του ΝΑΤΟ.

Την 17η Φεβρουαρίου 2008, η Βουλή του Κοσόβου ανακοίνωσε, μονομερώς, την ανεξαρτησία του από τη Σερβία,^[5] η οποία όμως δεν αποδέχθηκε την απόσχισή του, θεωρεί το Κοσσυφοπέδιο αυτόνομη επαρχία της Σερβίας και προσέφυγε στον ΟΗΕ. Το ανεξάρτητο Κόσοβο αναγνωρίσθηκε άμεσα από κάποιες χώρες, συμπεριλαμβανομένων των ΗΠΑ και των τεσσάρων μεγάλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ιταλία, Γερμανία) μεταξύ άλλων, ενώ κάποιες άλλες, όπως η Ρωσία και η Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας, θεωρούν την απόσχισή του παράνομη. Η Ελλάδα δεν αναγνωρίζει επίσης, το Κόσοβο ως ανεξάρτητο κράτος. Επί του παρόντος, 98 κράτη μέλη του ΟΗΕ αναγνωρίζουν τη Δημοκρατία του Κοσσυφοπεδίου επίσης η Δημοκρατία της Κίνας (Ταϊβάν), οι Νήσοι Κουκ και το Νιούε, ενώ 94 κράτη δεν την αναγνωρίζουν και 5 δεν έχουν σαφή θέση.^[6]^[7]

Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ενέκρινε στις 8 Οκτωβρίου του 2008 το αίτημα της Σερβίας να παραπέμψει στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης το ζήτημα της μονομερούς απόφασης του Κοσσυφοπεδίου να κηρύξει την ανεξαρτησία του.^[8] Από τις 19 Απριλίου 2013 οι δύο χώρες συνήψαν συμφωνία στις Βρυξέλλες, η οποία καταρτίστηκε υπό την αιγίδα της ΕΕ. Στη συμφωνία προβλέπεται ένας ορισμένος βαθμός αυτονομίας για τους Σέρβους του βορείου Κοσόβου, με υπαγωγή τους όμως στην Πρίστινα, ενώ Βελιγράδι και Πρίστινα συμφώνησαν πως καμία από τις δύο χώρες δε θα έχει δικαίωμα βέτο σε πιθανή ένταξη μιας από τις δύο χώρες σε διεθνή οργανισμό, όπως το ΝΑΤΟ ή η ΕΕ. Παρά τη συμφωνία η Σερβία δεν αναγνωρίζει την αποσχισθείσα Δημοκρατία του Κοσσυφοπεδίου ως ανεξάρτητη.

Το Κόσοβο έχει έκταση 10.908 τετραγωνικά χιλιόμετρα και συνορεύει με το Μαυροβούνιο στα δυτικά, την Αλβανία στα νοτιοδυτικά, τη Σερβία στα βόρεια και ανατολικά και με τη Βόρεια Μακεδονία στα νότια. Ο πληθυσμός του είναι 1.782.115^[1] κάτοικοι (2019), εκ των οποίων το 92% αποτελούν Αλβανοί, ενώ το υπόλοιπο 7% αποτελούν Σέρβοι καί 1% άλλες εθνότητες. Πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη στο Κόσοβο είναι η Πρίστινα.

Στις 8 Μαΐου του 2009 έγινε δεκτό το αίτημα του Κοσόβου να γίνει μέλος του ΔΝΤ.^[9] Από τις 29 Ιουνίου του 2009 είναι μέλος της Παγκόσμιας Τράπεζας.

Στις 14 Δεκεμβρίου 2018 δημιουργήθηκε ο στρατός του Κοσόβου

Πολιτική

Κυβέρνηση

Τη διοίκηση ασκεί η Προσωρινή Αποστολή των Ηνωμένων Εθνών στο Κόσοβο (UNMIK) με τη βοήθεια της προσωρινής Τοπικής Αυτοδιοίκησης (PISG), ενώ για την ασφάλεια είναι αρμόδια η υπό τη διοίκηση του NATO Δύναμη του Κοσόβου (KFOR). Η Ευρωπαϊκή Ένωση έχει ήδη αναλάβει την συνέχιση του έργου και τη σταδιακή αντικατάσταση των δυνάμεων του ΝΑΤΟ καθώς και τη συμμετοχή στη διακυβέρνηση της χώρας μέσω αποστολής 2000 διοικητικού, στρατιωτικού και δικαστικού προσωπικού.

Μείζον - πιθανώς διεθνούς σημασίας - ζήτημα αποτελεί το πολιτικό καθεστώς του Κοσσυφοπεδίου, καθώς σοβεί η διαμάχη (πολιτική και εδαφική) ανάμεσα στη σερβική (πρώην γιουγκοσλαβική) κυβέρνηση και στους αλβανοφώνους του Κοσόβου. Οι διεθνείς διαπραγματεύσεις για την επίλυση της κρίσης ξεκίνησαν το 2006 με στόχο να δώσουν τέλος στο θέμα του προσωρινού καθεστώτος για το Κοσσυφοπέδιο. Στις 28 Νοεμβρίου 2007 η διεθνής τρόικα ανακοίνωσε την αποτυχία των συνομιλιών στο Μπάντεν της Αυστρίας ^[10]. Στις 10 Δεκεμβρίου 2007 τερματίστηκε η εντολή του ΟΗΕ.

Εκλογές

Στις βουλευτικές εκλογές, οι οποίες διεξήχθησαν στις 17 Νοεμβρίου του 2007 αναδείχθηκε νικητής ο Χασίμ Θάτσι, ο οποίος ήταν υπέρ της ανεξαρτησίας της επαρχίας από τη Σερβία. Οι περισσότεροι Σέρβοι αρνήθηκαν να ψηφίσουν στις εκλογές αυτές, οι οποίες συνέπεσαν με τις δημοτικές.

Σύνταγμα

Στις 9 Απριλίου του 2008 υιοθετήθηκε το πρώτο Σύνταγμα, το οποίο τέθηκε σε ισχύ στις 15 Ιουνίου του ιδίου έτους, χωρίς όμως να το αναγνωρίσει η Σερβία.

Στις 28 Ιουνίου του 2008 οι Σέρβοι του βόρειου Κοσσυφοπεδίου προχώρησαν στη σύσταση εθνοσυνέλευσης, ανήμερα της επετείου της μάχης του Κοσσυφοπεδίου, ιστορικής επετείου που εορτάζεται από όλους τους Σέρβους.^[11] Η εθνοσυνέλευση θα συσταθεί στα βόρεια της πόλης Μιτρόβιτσα, όπου κατοικούν οι Σέρβοι και θα αποτελείται από εκπροσώπους του σερβικού πληθυσμού από ολόκληρο το Κόσοβο. Το όργανο δεν θα έχει νομοθετικές και εκτελεστικές εξουσίες αλλά σκοπός του είναι ο συντονισμός του αγώνα για την διατήρηση του Κοσόβου στην επικράτεια της Σερβίας. Η εθνοσυνέλευση απαρτίζεται από 45 αντιπροσώπους που εξελέγησαν στις τοπικές εκλογές του Μαΐου.

Διεθνής αναγνώριση

Χάρτης των χωρών που αναγνωρίζουν το Κόσοβο

Στις 15 Ιανουαρίου 2008 το Κουβέιτ έγινε η πρώτη αραβική χώρα που διά του ηγέτη της (του εμίρη) δήλωσε έτοιμη να αναγνωρίσει^[12] ένα ανεξάρτητο Κοσσυφοπέδιο. Τον ίδιο μήνα η ηγεσία των αλβανοφώνων του Κοσσυφοπεδίου δήλωσαν πως θα προχωρήσουν σε μονομερή δήλωση ανεξαρτησίας, η οποία πραγματοποιήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2008, μετά εντόνων αντιδράσεων τόσο από τη Σερβία όσο και από τη Ρωσία. Ένα σημαντικό μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας, της Βρετανίας, της Γερμανίας και της Ιταλίας, καθώς και οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής είχαν εκ των προτέρων δηλώσει τη πρόθεσή τους να αναγνωρίσουν το νέο κράτος. Στις 18 Φεβρουαρίου 2008 η Ρωσία καταδίκασε την απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου, ονομάζοντάς το 'ψευδοκράτος'. Η σερβική κυβέρνηση, παρ' ότι απέκλεισε τη χρήση βίας δήλωσε πως θα εμποδίσει την ένταξη του αυτοαποκαλούμενου κράτους του Κοσσυφοπεδίου στους μεγάλους διεθνείς οργανισμούς και δήλωσε τη μη αναγνώριση του. Παράλληλα εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Ισπανία, Ελλάδα, Κύπρος, Ρουμανία και Σλοβακία εξέφρασαν την ανησυχία τους σχετικά με τη σημασία που η παράτυπη αποδοχή της μονομερούς απόσχισης από μέρος της διεθνούς κοινότητας ενδέχεται να έχει για άλλα κινήματα που προσδοκούν στην μονομερή ανεξαρτητοποίηση περιοχών ανά τον κόσμο και δήλωσαν πως δεν πρόκειται να αναγνωρίσουν το νέο κράτος. Η Γαλλία επανέλαβε τη πρόθεσή της να αναγνωρίσει άμεσα το νέο κράτος, ενώ το ίδιο έπραξαν το Αφγανιστάν, η Αυστραλία, η Αλβανία, το Ηνωμένο Βασίλειο και οι ΗΠΑ. Η Γερμανία, διαμέσου του Υπουργού Εξωτερικών της χώρας, Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ, δήλωσε επίσης πως θα αναγνωρίσει το Κοσσυφοπέδιο στο προσεχές μέλλον. Τέλος η Κίνα, η Ινδονησία και η Σρι Λάνκα εξέφρασαν την ανησυχία τους για τις εξελίξεις στη περιοχή^[13] Τα νησιά Μάρσαλ αναγνώρισαν την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου στις 17 Απριλίου του 2008^[14] και η Λιθουανία στις 6 Μαΐου του 2008.^[15] Ακολούθησαν δεκάδες άλλες χώρες, με πιο πρόσφατη το Ισραήλ.

Απόσυρση αναγνώρισης

Μέχρι τις 17 Αυγούστου 2019, οι χώρες που σύμφωνα με τη Σερβία απέσυραν την αναγνώριση του Κοσσυφοπεδίου ήταν το Σάο Τομέ και Πρίνσιπε, Σουρινάμ, Γουινέα Μπισσάου, Μπουρούντι, Λιβερία, Παπούα Νέα Γουινέα, Λεσόθο, Δομινίκα, Γρενάδα, Κομόρες, Νήσοι Σολομώντος, Παλάου, Μαδαγασκάρη, Δημοκρατία Κεντρικής Αφρικής και Τόγκο.^[16]^[17]

Οικονομία

Το Κοσσυφοπέδιο χρησιμοποιεί από το 1999, χωρίς κάποια επίσημη συμφωνία το Ευρώ^[18], αν και δεν είναι μέλος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ούτε και διεθνώς ανεξάρτητη, ενώ μάλιστα, δεν έχει το δικαίωμα να χρησιμοποιεί τις δικές της εθνικές παραστάσεις στην εθνική όψη των κερμάτων ευρώ. Πριν το ευρώ, «επίσημο» νόμισμα του Κοσσυφοπεδίου, το διάστημα 1992-1999, ήταν εκ των πραγμάτων το Γερμανικό μάρκο. Στις περιοχές της χώρας που κατοικούνται στην πλειοψηφία Σέρβοι (όπως για παράδειγμα το Βόρειο Κοσσυφοπέδιο), χρησιμοποιείται ως επίσημο νόμισμα από το 2006, το Σερβικό Δηνάριο.

Άμυνα

Στις 21 Ιανουαρίου του 2009 το Κοσσυφοπέδιο απέκτησε δικό του στρατό, με την ονομασία Δύναμη Ασφαλείας του Κοσόβου (KSF). Ο στρατός απαρτίζεται κυρίως από πρώην μέλη του αντάρτικου στρατού UÇK.^[19]

Διοικητική διαίρεση

Η επαρχία διαιρείται σε 7 περιφέρειες:

Επαρχία	Αλβανικά	Σέρβικα
Τζιακόβα	Gjakovë	Đakovica
Γκίλαν	Gjilan	Gnjilane
Μιτρόβιτσα	Mitrovicë	Kosovska Mitrovica
Πέγια	Pejë	Peć
Πριστίνα	Prishtina	Priština
Πρίζρεν	Prizren	Prizren
Φεριζάι/ Ουρόσεβατς	Ferizaj	Uroševac

Παραπομπές

↑ ^1,0 ^1,1 Επίσημη εκτίμηση
↑ «About Kosovo». UNDP. Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2017.
↑ «Kosovo Thanks You – Thank you from the Kosovar people!». www.kosovothanksyou.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2018.
↑ «WebCite query result» (PDF). www.webcitation.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2018.
↑ ΕΡΤ, Το Κόσοβο γιορτάζει για την ανεξαρτησία του, 17 Φεβρουαρίου 2008
↑ «Nauru withdraws recognition of Kosovo's independence, Pristina denies». N1 Srbija (στα Σερβικά). Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2019.
↑ «Recognition Information and Statistics - Who Recognized Kosova? The Kosovar people thank you - Who Recognized Kosovo and Who Recognizes Kosovo». Kosovothanksyou.com. 1 Μαΐου 2007. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2009.
↑ «Υπέρ της παραπομπής του θέματος του Κοσόβου στη Χάγη ψήφισε ο ΟΗΕ». in.gr. 8 Οκτωβρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2008.
↑ Press Release: IMF Offers Membership to Republic of Kosovo
↑ «Κατέρρευσε η διαδικασία λύσης για το Κόσοβο». kathimerini.gr. 29 Νοεμβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2007.
↑ «Εθνοσυνέλευση συνέστησαν οι Σέρβοι στο Κόσοβο αψηφώντας Πρίστινα και ΟΗΕ». in.gr. 28 Ιουνίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουνίου 2008. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2008.
↑ «Θα αναγνωρίσει «ανεξάρτητο» Κόσοβο». Ελευθεροτυπία. 16 Ιανουαρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Φεβρουαρίου 2008.
↑ «Αντιδράσεις και ανησυχία για το Κόσοβο». ΕΡΤ. 18 Φεβρουαρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Φεβρουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2008.
↑ «Republic of the Marshall Island has recognized Kosovo». New Kosova Report. 17 Απριλίου 2008.
↑ «Lithuanian parliament recognizes Kosovo's independence». Baltic Times. 6 Μαΐου 2008. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2019.
↑ «Dacic: Central African Republic has withdrawn recognition of Kosovo's independence». b92.net. 27 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2019.
↑ Izvor KoSSev (25 Αυγούστου 2019). «Dacic: Togo is the 15th country to annul its recognition of Kosovo, we'll keep going until they realize that they have to compromise». Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2019.
↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2007.
↑ «Το Κόσοβο απέκτησε δικό του στρατό». Καθημερινή. 22 Ιανουαρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2009.

Βιβλιογραφία

B. Kαρακωστάνογλου – K. Kεντρωτής – E. Mαντά – Σ. Σφέτας, Tο Kόσοβο και οι αλβανικοί πληθυσμοί της Βαλκανικής,εκδ.IMXA, Θεσσαλονίκη 2000
Βαλκάνια η Μεγάλη Τρικυμία (συλλογικό), εκδόσεις Κασταλία, Αθήνα 2018.
Dušan T. Bataković, The Kosovo Chronicles, Plato Books, Belgrade 1992.
R. Petrović, M. Blagojević, The Migration of the Serbs and Montenegrins from Kosovo and Metohija, SASA, Belgrade 1992,
Dušan T. Bataković, Kosovo. La spirale de la haine, L'Age d'Homme, Lausanne 1998.
Kosovo-Kosova. Confrontation or Coexistence, Nijmegen: University of Nijmegen & Political Cultural Centre 042 1996.
Kosovo. Avoiding Another Balkan War,Thanos Veremis & Evangelos Kofos, (eds.), Athens:Eliamep & University of Athens, 1998.
Kosovo. Contending Voices on Balkan Interventions, William Joseph Buckley, ed.,William B. Eerdmans, Grand Rapids, Michigan & Cambridge U. K 2000
Kosovo and Metohija. Living in the Enclave, D. T. Bataković (ed.), Institute for Balkan Studies, Belgrade 2007, 314 p. ISBN 978-86-7179-052-9
Jean-Arnault Dérens, Kosovo. Année zéro, préface de Marek Antoni Nowick,i Paris: Paris-Méditerranée, 2004.
Dušan T. Bataković, Kosovo. Un conflit sans fin? Lausanne: L'Age d'Homme 2008. 322 p. ISBN 978-2-8251-3875-5
Dušan T. Bataković, Serbia's Kosovo Drama. A Historical Perspective, Belgrade: Čigoja Štampa, 2012, 369 p. ISBN 978-86-7558-903-7

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

[stat-1] 1,0 ^1,1 Επίσημη εκτίμηση

[2] «About Kosovo». UNDP. Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2017.

[3] «Kosovo Thanks You – Thank you from the Kosovar people!». www.kosovothanksyou.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2018.

[4] «WebCite query result» (PDF). www.webcitation.org (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 5 Μαρτίου 2018.

[5] ΕΡΤ, Το Κόσοβο γιορτάζει για την ανεξαρτησία του, 17 Φεβρουαρίου 2008

[6] «Nauru withdraws recognition of Kosovo's independence, Pristina denies». N1 Srbija (στα Σερβικά). Ανακτήθηκε στις 23 Δεκεμβρίου 2019.

[7] «Recognition Information and Statistics - Who Recognized Kosova? The Kosovar people thank you - Who Recognized Kosovo and Who Recognizes Kosovo». Kosovothanksyou.com. 1 Μαΐου 2007. Ανακτήθηκε στις 20 Ιουλίου 2009.

[8] «Υπέρ της παραπομπής του θέματος του Κοσόβου στη Χάγη ψήφισε ο ΟΗΕ». in.gr. 8 Οκτωβρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 10 Οκτωβρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 8 Οκτωβρίου 2008.

[9] Press Release: IMF Offers Membership to Republic of Kosovo

[10] «Κατέρρευσε η διαδικασία λύσης για το Κόσοβο». kathimerini.gr. 29 Νοεμβρίου 2007. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 29 Νοεμβρίου 2007.

[11] «Εθνοσυνέλευση συνέστησαν οι Σέρβοι στο Κόσοβο αψηφώντας Πρίστινα και ΟΗΕ». in.gr. 28 Ιουνίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 30 Ιουνίου 2008. Ανακτήθηκε στις 29 Ιουνίου 2008.

[12] «Θα αναγνωρίσει «ανεξάρτητο» Κόσοβο». Ελευθεροτυπία. 16 Ιανουαρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Φεβρουαρίου 2008.

[13] «Αντιδράσεις και ανησυχία για το Κόσοβο». ΕΡΤ. 18 Φεβρουαρίου 2008. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 19 Φεβρουαρίου 2008. Ανακτήθηκε στις 18 Φεβρουαρίου 2008.

[14] «Republic of the Marshall Island has recognized Kosovo». New Kosova Report. 17 Απριλίου 2008.

[15] «Lithuanian parliament recognizes Kosovo's independence». Baltic Times. 6 Μαΐου 2008. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2019.

[16] «Dacic: Central African Republic has withdrawn recognition of Kosovo's independence». b92.net. 27 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2019.

[17] Izvor KoSSev (25 Αυγούστου 2019). «Dacic: Togo is the 15th country to annul its recognition of Kosovo, we'll keep going until they realize that they have to compromise». Ανακτήθηκε στις 9 Οκτωβρίου 2019.

[18] «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 28 Ιανουαρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 18 Νοεμβρίου 2007.

[19] «Το Κόσοβο απέκτησε δικό του στρατό». Καθημερινή. 22 Ιανουαρίου 2009. Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Δεκεμβρίου 2011. Ανακτήθηκε στις 22 Ιανουαρίου 2009.

[1]

[2]

[3]

[4]

[5]

[6]

[7]

[8]

[9]

[10]

[11]

[12]

[13]

[14]

[15]

[16]

[17]

[18]

[19]

@@ Γραμμή 58: / Γραμμή 58: @@
 }}
 <!-- Τέλος πληροφοριών χώρας-->
-Το '''Κόσοβο''' ή '''Κοσσυφοπέδιο''' ([[Αλβανικά]]: ''Kosova'', [[Σερβικά]]: Косово / Kosovo) είναι μια αμφισβητούμενη περιοχή και ένα μερικώς αναγνωρισμένο κράτος<ref>{{Cite web|url=https://www.kosovothanksyou.com/|title=Kosovo Thanks You – Thank you from the Kosovar people!|website=www.kosovothanksyou.com|language=en-US|accessdate=2018-03-05}}</ref> στα Βαλκάνια το οποίο ανακήρυξε την ανεξαρτησία του από τη [[Σερβία]] τον Φεβρουάριο του 2008 με το όνομα '''Δημοκρατία του Κοσόβου'''<ref>{{Cite web|url=https://www.webcitation.org/5rRB9e3bz?url=http://www.icj-cij.org/docket/files/141/15987.pdf|title=WebCite query result|website=www.webcitation.org|language=en|accessdate=2018-03-05}}</ref>.  Η πλειονότητα των κατοίκων είναι [[Αλβανοί]] και η χώρα από το [[1999]] βρισκόταν υπό την προσωρινή διοίκηση του [[ΟΗΕ]] και τη στρατιωτική προστασία του [[ΝΑΤΟ]].
+Το '''Κόσοβο''' ή '''Κοσσυφοπέδιο''' ([[Αλβανικά]]: ''Kosova'', [[Σερβικά]]: Косово / Kosovo) είναι αμφισβητούμενη περιοχή και μερικώς αναγνωρισμένο κράτος<ref>{{Cite web|url=https://www.kosovothanksyou.com/|title=Kosovo Thanks You – Thank you from the Kosovar people!|website=www.kosovothanksyou.com|language=en-US|accessdate=2018-03-05}}</ref> στα Βαλκάνια. Ανακήρυξε την ανεξαρτησία του από τη [[Σερβία]] τον Φεβρουάριο του 2008, με το όνομα '''Δημοκρατία του Κοσόβου'''<ref>{{Cite web|url=https://www.webcitation.org/5rRB9e3bz?url=http://www.icj-cij.org/docket/files/141/15987.pdf|title=WebCite query result|website=www.webcitation.org|language=en|accessdate=2018-03-05}}</ref>.  Η πλειονότητα των κατοίκων είναι [[Αλβανοί]] και η χώρα από το 1999 βρισκόταν υπό την προσωρινή διοίκηση του [[ΟΗΕ]] και τη στρατιωτική προστασία του [[ΝΑΤΟ]].
 Την 17η Φεβρουαρίου 2008, η Βουλή του Κοσόβου ανακοίνωσε, μονομερώς, την ανεξαρτησία του από τη [[Σερβία]],<ref>ΕΡΤ, Το Κόσοβο γιορτάζει για την ανεξαρτησία του, 17 Φεβρουαρίου 2008</ref> η οποία όμως δεν αποδέχθηκε την απόσχισή του, θεωρεί το Κοσσυφοπέδιο [[Κοσσυφοπέδιο και Μετόχια|αυτόνομη επαρχία της]] [[Σερβία]]ς   και προσέφυγε στον [[ΟΗΕ]]. Το ανεξάρτητο Κόσοβο αναγνωρίσθηκε άμεσα από κάποιες χώρες, συμπεριλαμβανομένων των [[ΗΠΑ]] και των τεσσάρων μεγάλων της Ευρωπαϊκής Ένωσης (Γαλλία, Ηνωμένο Βασίλειο, Ιταλία, Γερμανία) μεταξύ άλλων, ενώ κάποιες άλλες, όπως η [[Ρωσία]] και η [[Λαϊκή Δημοκρατία της Κίνας]], θεωρούν την απόσχισή του παράνομη. Η Ελλάδα δεν αναγνωρίζει επίσης, το Κόσοβο ως ανεξάρτητο κράτος. Επί του παρόντος, 98 κράτη μέλη του [[ΟΗΕ]] αναγνωρίζουν τη Δημοκρατία του Κοσσυφοπεδίου επίσης η [[Δημοκρατία της Κίνας|Δημοκρατία της Κίνας (Ταϊβάν)]], οι [[Νήσοι Κουκ]] και το [[Νιούε]], ενώ 94 κράτη δεν την αναγνωρίζουν και 5 δεν έχουν σαφή θέση.<ref>{{Cite web|url=http://rs.n1info.com/English/NEWS/a546106/Dacic-says-95-countries-do-not-recognise-Kosovo-as-state-after-Nauru-s-withdrawal.html|title=Nauru withdraws recognition of Kosovo’s independence, Pristina denies|website=N1 Srbija|language=sr-Latn|accessdate=2019-12-23}}</ref><ref>{{cite web|url=http://www.kosovothanksyou.com/stats.php |title=Recognition Information and Statistics - Who Recognized Kosova? The Kosovar people thank you - Who Recognized Kosovo and Who Recognizes Kosovo |publisher=Kosovothanksyou.com |date=2007-05-01 |accessdate=2009-07-20}}</ref>
-Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ενέκρινε στις [[8 Οκτωβρίου]] του [[2008]] το αίτημα της Σερβίας να παραπέμψει στο [[Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης]] το ζήτημα της μονομερούς απόφασης του Κοσσυφοπεδίου να κηρύξει την ανεξαρτησία του.<ref>{{cite web |url=http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=945637&lngDtrID=245 |website=in.gr |title=Υπέρ της παραπομπής του θέματος του Κοσόβου στη Χάγη ψήφισε ο ΟΗΕ |date=8 Οκτωβρίου 2008 |accessdate=2008-10-08 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20081010012201/http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=945637&lngDtrID=245 |archivedate=2008-10-10 |url-status=dead }}</ref> Από τις [[19 Απριλίου]] [[2013]] οι δύο χώρες συνήψαν συμφωνία στις [[Βρυξέλλες]], η οποία καταρτίστηκε υπό την αιγίδα της ΕΕ. Στη συμφωνία προβλέπεται ένας ορισμένος βαθμός αυτονομίας για τους Σέρβους του βορείου Κοσόβου, με υπαγωγή τους όμως στην Πρίστινα, ενώ [[Βελιγράδι]] και [[Πρίστινα]] συμφώνησαν πως καμία από τις δύο χώρες δε θα έχει δικαίωμα βέτο σε πιθανή ένταξη μιας από τις δύο χώρες σε διεθνή οργανισμό, όπως το [[ΝΑΤΟ]] ή η [[ΕΕ]]. Παρά τη συμφωνία η Σερβία δεν αναγνωρίζει την αποσχισθείσα Δημοκρατία του Κοσσυφοπεδίου ως ανεξάρτητη.
+Η Γενική Συνέλευση του ΟΗΕ ενέκρινε στις 8 Οκτωβρίου του 2008 το αίτημα της Σερβίας να παραπέμψει στο [[Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης]] το ζήτημα της μονομερούς απόφασης του Κοσσυφοπεδίου να κηρύξει την ανεξαρτησία του.<ref>{{cite web |url=http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=945637&lngDtrID=245 |website=in.gr |title=Υπέρ της παραπομπής του θέματος του Κοσόβου στη Χάγη ψήφισε ο ΟΗΕ |date=8 Οκτωβρίου 2008 |accessdate=2008-10-08 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20081010012201/http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=945637&lngDtrID=245 |archivedate=2008-10-10 |url-status=dead }}</ref> Από τις 19 Απριλίου 2013 οι δύο χώρες συνήψαν συμφωνία στις [[Βρυξέλλες]], η οποία καταρτίστηκε υπό την αιγίδα της ΕΕ. Στη συμφωνία προβλέπεται ένας ορισμένος βαθμός αυτονομίας για τους Σέρβους του βορείου Κοσόβου, με υπαγωγή τους όμως στην Πρίστινα, ενώ [[Βελιγράδι]] και [[Πρίστινα]] συμφώνησαν πως καμία από τις δύο χώρες δε θα έχει δικαίωμα βέτο σε πιθανή ένταξη μιας από τις δύο χώρες σε διεθνή οργανισμό, όπως το [[ΝΑΤΟ]] ή η [[ΕΕ]]. Παρά τη συμφωνία η Σερβία δεν αναγνωρίζει την αποσχισθείσα Δημοκρατία του Κοσσυφοπεδίου ως ανεξάρτητη.
 Το Κόσοβο έχει έκταση 10.908 [[Τετραγωνικό χιλιόμετρο|τετραγωνικά χιλιόμετρα]] και συνορεύει με το [[Μαυροβούνιο]] στα δυτικά, την [[Αλβανία]] στα νοτιοδυτικά, τη [[Σερβία]] στα βόρεια και ανατολικά και με τη [[Βόρεια Μακεδονία]] στα νότια. Ο πληθυσμός του είναι 1.782.115<ref name=stat/> κάτοικοι (2019), εκ των οποίων το 92% αποτελούν Αλβανοί, ενώ το υπόλοιπο 7% αποτελούν Σέρβοι καί 1% άλλες εθνότητες. Πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη στο Κόσοβο είναι η [[Πρίστινα]].
@@ Γραμμή 90: / Γραμμή 90: @@
 == Διεθνής αναγνώριση ==
 [[Αρχείο:CountriesRecognizingKosovo.svg|thumb|right|298px|Χάρτης των χωρών που αναγνωρίζουν το Κόσοβο|σύνδεσμος=Special:FilePath/CountriesRecognizingKosovo.svg]]{{Κύριο|Διεθνής αναγνώριση του Κοσσυφοπεδίου|}}
-Στις 15 Ιανουαρίου 2008 το [[Κουβέιτ]] έγινε η πρώτη αραβική χώρα που διά του ηγέτη της (του εμίρη) δήλωσε έτοιμη να αναγνωρίσει<ref>{{cite web|url=http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=64429648 |title=Θα αναγνωρίσει «ανεξάρτητο» Κόσοβο |publisher=Ελευθεροτυπία |date=16 Ιανουαρίου 2008 |deadurl=yes |archivedate=2008-02-28 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20080228081321/http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=64429648}}</ref> ένα ανεξάρτητο Κοσσυφοπέδιο. Τον ίδιο μήνα η ηγεσία των αλβανοφώνων του Κοσσυφοπεδίου δήλωσαν πως θα προχωρήσουν σε μονομερή δήλωση ανεξαρτησίας, η οποία πραγματοποιήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2008, μετά εντόνων αντιδράσεων τόσο από τη [[Σερβία]] όσο και από τη [[Ρωσία]]. Ένα σημαντικό μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας, της Βρετανίας, της Γερμανίας και της Ιταλίας, καθώς και οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής είχαν εκ των προτέρων δηλώσει τη πρόθεσή τους να αναγνωρίσουν το νέο κράτος. Στις 18 Φεβρουαρίου 2008 η Ρωσία καταδίκασε την απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου, ονομάζοντάς το 'ψευδοκράτος'. Η σερβική κυβέρνηση, παρ' ότι απέκλεισε τη χρήση βίας δήλωσε πως θα εμποδίσει την ένταξη του αυτοαποκαλούμενου κράτους του Κοσσυφοπεδίου στους μεγάλους διεθνείς οργανισμούς και δήλωσε τη μη αναγνώριση του. Παράλληλα εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Ισπανία, Ελλάδα, Κύπρος, Ρουμανία και Σλοβακία εξέφρασαν την ανησυχία τους σχετικά με τη σημασία που η παράτυπη αποδοχή της μονομερούς απόσχισης από μέρος της διεθνούς κοινότητας ενδέχεται να έχει για άλλα κινήματα που προσδοκούν στην μονομερή ανεξαρτητοποίηση περιοχών ανά τον κόσμο και δήλωσαν πως δεν πρόκειται να αναγνωρίσουν το νέο κράτος. Η Γαλλία επανέλαβε τη πρόθεσή της να αναγνωρίσει άμεσα το νέο κράτος, ενώ το ίδιο έπραξαν το Αφγανιστάν, η Αυστραλία, η Αλβανία, το Ηνωμένο Βασίλειο και οι ΗΠΑ. Η Γερμανία, διαμέσου του Υπουργού Εξωτερικών της χώρας, [[Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ]], δήλωσε επίσης πως θα αναγνωρίσει το Κοσσυφοπέδιο στο προσεχές μέλλον. Τέλος η Κίνα, η Ινδονησία και η Σρι Λάνκα εξέφρασαν την ανησυχία τους για τις εξελίξεις στη περιοχή<ref>{{cite web |url=http://news.ert.gr/c/2/375637.asp |publisher=ΕΡΤ |title=Αντιδράσεις και ανησυχία για το Κόσοβο |date=18 Φεβρουαρίου 2008 |accessdate=2008-02-18 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20080219145011/http://news.ert.gr/c/2/375637.asp |archivedate=2008-02-19 |url-status=dead }}</ref> Τα νησιά Μάρσαλ αναγνώρισαν την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου στις [[17 Απριλίου]] του [[2008]]<ref>{{cite web|url=http://www.newkosovareport.com/20080417889/Politics/Republic-of-the-Marshall-Islands-has-recognized-Kosovo.html |title=Republic of the Marshall Island has recognized Kosovo |publisher=New Kosova Report |date=2008-04-17}}</ref> και η [[Λιθουανία]] στις [[6 Μαΐου]] του [[2008]].<ref>{{cite web|url=http://www.baltictimes.com/news/articles/20395/ |title=Lithuanian parliament recognizes Kosovo's independence |publisher=Baltic Times |date=2008-05-06 |accessdate=2019-10-09}}</ref> Ακολούθησαν δεκάδες άλλες χώρες, με πιο πρόσφατη το [[Ισραήλ]].
+Στις 15 Ιανουαρίου 2008 το [[Κουβέιτ]] έγινε η πρώτη αραβική χώρα που διά του ηγέτη της (του εμίρη) δήλωσε έτοιμη να αναγνωρίσει<ref>{{cite web|url=http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=64429648 |title=Θα αναγνωρίσει «ανεξάρτητο» Κόσοβο |publisher=Ελευθεροτυπία |date=16 Ιανουαρίου 2008 |deadurl=yes |archivedate=2008-02-28 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20080228081321/http://www.enet.gr/online/online_text/c=111,id=64429648}}</ref> ένα ανεξάρτητο Κοσσυφοπέδιο. Τον ίδιο μήνα η ηγεσία των αλβανοφώνων του Κοσσυφοπεδίου δήλωσαν πως θα προχωρήσουν σε μονομερή δήλωση ανεξαρτησίας, η οποία πραγματοποιήθηκε στις 17 Φεβρουαρίου 2008, μετά εντόνων αντιδράσεων τόσο από τη [[Σερβία]] όσο και από τη [[Ρωσία]]. Ένα σημαντικό μέρος της Ευρωπαϊκής Ένωσης, συμπεριλαμβανομένης της Γαλλίας, της Βρετανίας, της Γερμανίας και της Ιταλίας, καθώς και οι Ηνωμένες Πολιτείες της Αμερικής είχαν εκ των προτέρων δηλώσει τη πρόθεσή τους να αναγνωρίσουν το νέο κράτος. Στις 18 Φεβρουαρίου 2008 η Ρωσία καταδίκασε την απόσχιση του Κοσσυφοπεδίου, ονομάζοντάς το 'ψευδοκράτος'. Η σερβική κυβέρνηση, παρ' ότι απέκλεισε τη χρήση βίας δήλωσε πως θα εμποδίσει την ένταξη του αυτοαποκαλούμενου κράτους του Κοσσυφοπεδίου στους μεγάλους διεθνείς οργανισμούς και δήλωσε τη μη αναγνώριση του. Παράλληλα εντός της Ευρωπαϊκής Ένωσης, η Ισπανία, Ελλάδα, Κύπρος, Ρουμανία και Σλοβακία εξέφρασαν την ανησυχία τους σχετικά με τη σημασία που η παράτυπη αποδοχή της μονομερούς απόσχισης από μέρος της διεθνούς κοινότητας ενδέχεται να έχει για άλλα κινήματα που προσδοκούν στην μονομερή ανεξαρτητοποίηση περιοχών ανά τον κόσμο και δήλωσαν πως δεν πρόκειται να αναγνωρίσουν το νέο κράτος. Η Γαλλία επανέλαβε τη πρόθεσή της να αναγνωρίσει άμεσα το νέο κράτος, ενώ το ίδιο έπραξαν το Αφγανιστάν, η Αυστραλία, η Αλβανία, το Ηνωμένο Βασίλειο και οι ΗΠΑ. Η Γερμανία, διαμέσου του Υπουργού Εξωτερικών της χώρας, [[Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ]], δήλωσε επίσης πως θα αναγνωρίσει το Κοσσυφοπέδιο στο προσεχές μέλλον. Τέλος η Κίνα, η Ινδονησία και η Σρι Λάνκα εξέφρασαν την ανησυχία τους για τις εξελίξεις στη περιοχή<ref>{{cite web |url=http://news.ert.gr/c/2/375637.asp |publisher=ΕΡΤ |title=Αντιδράσεις και ανησυχία για το Κόσοβο |date=18 Φεβρουαρίου 2008 |accessdate=2008-02-18 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20080219145011/http://news.ert.gr/c/2/375637.asp |archivedate=2008-02-19 |url-status=dead }}</ref> Τα νησιά Μάρσαλ αναγνώρισαν την ανεξαρτησία του Κοσσυφοπεδίου στις 17 Απριλίου του 2008<ref>{{cite web|url=http://www.newkosovareport.com/20080417889/Politics/Republic-of-the-Marshall-Islands-has-recognized-Kosovo.html |title=Republic of the Marshall Island has recognized Kosovo |publisher=New Kosova Report |date=2008-04-17}}</ref> και η [[Λιθουανία]] στις 6 Μαΐου του 2008.<ref>{{cite web|url=http://www.baltictimes.com/news/articles/20395/ |title=Lithuanian parliament recognizes Kosovo's independence |publisher=Baltic Times |date=2008-05-06 |accessdate=2019-10-09}}</ref> Ακολούθησαν δεκάδες άλλες χώρες, με πιο πρόσφατη το [[Ισραήλ]].
 === Απόσυρση αναγνώρισης ===
@@ Γραμμή 99: / Γραμμή 99: @@
 == Άμυνα ==
-Στις [[21 Ιανουαρίου]] του [[2009]] το Κοσσυφοπέδιο απέκτησε δικό του στρατό, με την ονομασία Δύναμη Ασφαλείας του Κοσόβου (KSF). Ο στρατός απαρτίζεται κυρίως από πρώην μέλη του αντάρτικου στρατού [[Απελευθερωτικός Στρατός του Κοσσυφοπεδίου|UÇK]].<ref>{{cite web |url=http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_2_22/01/2009_300289 |publisher=Καθημερινή |title=Το Κόσοβο απέκτησε δικό του στρατό |date=22 Ιανουαρίου 2009 |accessdate=2009-01-22 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20111213064534/http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_2_22/01/2009_300289 |archivedate=2011-12-13 |url-status=dead }}</ref>
+Στις 21 Ιανουαρίου του 2009 το Κοσσυφοπέδιο απέκτησε δικό του στρατό, με την ονομασία Δύναμη Ασφαλείας του Κοσόβου (KSF). Ο στρατός απαρτίζεται κυρίως από πρώην μέλη του αντάρτικου στρατού [[Απελευθερωτικός Στρατός του Κοσσυφοπεδίου|UÇK]].<ref>{{cite web |url=http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_2_22/01/2009_300289 |publisher=Καθημερινή |title=Το Κόσοβο απέκτησε δικό του στρατό |date=22 Ιανουαρίου 2009 |accessdate=2009-01-22 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20111213064534/http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_2_22/01/2009_300289 |archivedate=2011-12-13 |url-status=dead }}</ref>
 == Διοικητική διαίρεση ==