Μαρκ Ελντ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 59: Γραμμή 59:
Το 1974 ο Μαρκ Ελντ επικεντρώθηκε στην καριέρα του ως ανεξάρτητος αρχιτέκτονας, διερευνώντας σε μεγάλο βαθμό τη σχέση μεταξύ της παραδοσιακής και της σύγχρονης αρχιτεκτονικής, χωρίς όμως ποτέ να εγκαταλείψει το βιομηχανικό σχέδιο.<ref name=":0" /> Αρχικά σχεδίασε ορισμένες κατοικίες περιορισμένης κλίμακας και συνέχισε με τον σχεδιασμό πολύ μεγαλύτερων κτισμάτων. Βασίζοντας την πρακτική του σε μια αυστηρή μεθοδολογία και στην πλήρη αφοσίωση, αρνήθηκε να επεκταθεί σε έργα που δεν μπορούσε να επιβλέψει προσωπικά.
Το 1974 ο Μαρκ Ελντ επικεντρώθηκε στην καριέρα του ως ανεξάρτητος αρχιτέκτονας, διερευνώντας σε μεγάλο βαθμό τη σχέση μεταξύ της παραδοσιακής και της σύγχρονης αρχιτεκτονικής, χωρίς όμως ποτέ να εγκαταλείψει το βιομηχανικό σχέδιο.<ref name=":0" /> Αρχικά σχεδίασε ορισμένες κατοικίες περιορισμένης κλίμακας και συνέχισε με τον σχεδιασμό πολύ μεγαλύτερων κτισμάτων. Βασίζοντας την πρακτική του σε μια αυστηρή μεθοδολογία και στην πλήρη αφοσίωση, αρνήθηκε να επεκταθεί σε έργα που δεν μπορούσε να επιβλέψει προσωπικά.


Από το 1974 έως το 1978 σχεδίασε και επέβλεψε την κατασκευή μιας κατοικίας από ατσάλι (''το Σπίτι της Ουτοπίας''), <ref>{{Cite web|url=https://pinupmagazine.org/articles/article-andrew-ayers-maison-de-l-utopie-marc-held-paris|title=Bogged Utopia: A Marc Held-designed lake house near Paris|last=Ayers|first=Andrew|ημερομηνία=2019|website=pinupmagazine.org|publisher=Pin-Up magazine|language=en|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref> μέσα σε ένα έλος στην [[Κοινότητα (Γαλλία)|κοινότητα]] Gif-sur-Yvette <ref>{{Cite web|url=https://www.architecturedecollection.fr/wp-content/uploads/2020/06/AD-sept-oct-2019-lile-mysterieuse-marc-held.pdf|title=Gif-sur-Yvette. l'île mystérieuse|last=Jean-Philippe Delhomme|first=Marion Blay|ημερομηνία=|website=www.architecturedecollection.fr|publisher=|language=fr|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref> στα νοτιοδυτικά προάστια του Παρισιού, <ref>{{Cite web|url=https://www.leparisien.fr/essonne-91/gif-sur-yvette-a-vendre-maison-de-l-utopie-07-08-2018-7846137.php|title=Gif-sur-Yvette : à vendre, 'maison de l’utopie'|last=Chevallier|first=Cécile|ημερομηνία=2018-08-07|website=leparisien.fr|publisher=Le Parisien|language=fr-FR|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref> επηρεασμένος από την [[Τόμας Μορ#Η Ουτοπία|''Ουτοπία'']] του [[Τόμας Μορ]]. Την ίδια περίοδο δημιούργησε τρία σπίτια στην κοινότητα Zilia, στην περιοχή Balagne της [[Κορσική|Κορσικής]] και συνεργάστηκε με τον Jean-Loup Roubert στην κατασκευή του ξενοδοχείου ''Hôtel Frantel'' στην [[Ρεν|πόλη Ρενς]] της Βόρειας Γαλλίας, για το οποίο πραγματοποίησε όλη την εσωτερική διαρρύθμιση.
Από το 1974 έως το 1978 σχεδίασε και επέβλεψε την κατασκευή μιας κατοικίας από ατσάλι (''το Σπίτι της Ουτοπίας''),<ref>{{Cite web|url=https://pinupmagazine.org/articles/article-andrew-ayers-maison-de-l-utopie-marc-held-paris|title=Bogged Utopia: A Marc Held-designed lake house near Paris|last=Ayers|first=Andrew|ημερομηνία=2019|website=pinupmagazine.org|publisher=Pin-Up magazine|language=en|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref> μέσα σε ένα έλος στην [[Κοινότητα (Γαλλία)|κοινότητα]] Gif-sur-Yvette <ref>{{Cite web|url=https://www.architecturedecollection.fr/wp-content/uploads/2020/06/AD-sept-oct-2019-lile-mysterieuse-marc-held.pdf|title=Gif-sur-Yvette. l'île mystérieuse|last=Jean-Philippe Delhomme|first=Marion Blay|ημερομηνία=|website=www.architecturedecollection.fr|publisher=|language=fr|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref> στα νοτιοδυτικά προάστια του Παρισιού,<ref>{{Cite web|url=https://www.leparisien.fr/essonne-91/gif-sur-yvette-a-vendre-maison-de-l-utopie-07-08-2018-7846137.php|title=Gif-sur-Yvette : à vendre, 'maison de l’utopie'|last=Chevallier|first=Cécile|ημερομηνία=2018-08-07|website=leparisien.fr|publisher=Le Parisien|language=fr-FR|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref> επηρεασμένος από την [[Τόμας Μορ#Η Ουτοπία|''Ουτοπία'']] του [[Τόμας Μορ]]. Την ίδια περίοδο δημιούργησε τρία σπίτια στην κοινότητα Zilia, στην περιοχή Balagne της [[Κορσική|Κορσικής]] και συνεργάστηκε με τον Jean-Loup Roubert στην κατασκευή του ξενοδοχείου ''Hôtel Frantel'' στην [[Ρεν|πόλη Ρενς]] της Βόρειας Γαλλίας, για το οποίο πραγματοποίησε όλη την εσωτερική διαρρύθμιση.


Το 1979–1980 σχεδίασε μια μονοκατοικία στην οδό Oberkampf στο Παρίσι.<ref>{{Cite web|url=https://realisticideals.com/post/157379607245/blueberrymodern-marc-held-maison-de-la-rue|title=Marc Held. Maison de la rue Oberkampf, Paris 1979-1980|last=Realistic Idealism|first=|ημερομηνία=2017|website=realisticideals.com|publisher=|language=en|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>
Το 1979–1980 σχεδίασε και επέβλεψε την κατασκευή μιας μονοκατοικίας στην οδό Oberkampf στο Παρίσι.<ref>{{Cite web|url=https://realisticideals.com/post/157379607245/blueberrymodern-marc-held-maison-de-la-rue|title=Marc Held. Maison de la rue Oberkampf, Paris 1979-1980|last=Realistic Idealism|first=|ημερομηνία=2017|website=realisticideals.com|publisher=|language=en|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref>


Από το 1983 έως το 1985 εργάστηκε για την IBM, <ref>{{Cite web|url=https://www.modulolab.com/en/tables/dining-tables/ibm-furniture-marc-held-lalande-montpellier|title=IBM furniture, Marc Held, Lalande Montpellier|last=Modulolab|first=|ημερομηνία=|website=www.modulolab.com|publisher=|language=en|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref> όπου διαδέχθηκε τον Marcel Breuer. Δημιούργησε, για τον γίγαντα της πληροφορικής, ένα κοινωνικό κέντρο στο [[Μονπελιέ]] (1983–1984), το κέντρο δοκιμών για μεγάλους υπολογιστές (1985) και συμμετείχε στην ανάπτυξη του κεντρικού γραφείου Tour Descartes, στο La Défense.
Από το 1983 έως το 1985 εργάστηκε για την IBM, <ref>{{Cite web|url=https://www.modulolab.com/en/tables/dining-tables/ibm-furniture-marc-held-lalande-montpellier|title=IBM furniture, Marc Held, Lalande Montpellier|last=Modulolab|first=|ημερομηνία=|website=www.modulolab.com|publisher=|language=en|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref> όπου διαδέχθηκε τον Marcel Breuer. Δημιούργησε, για τον γίγαντα της πληροφορικής, ένα κοινωνικό κέντρο στο [[Μονπελιέ]] (1983–1984), το κέντρο δοκιμών για μεγάλους υπολογιστές (1985) και συμμετείχε στην ανάπτυξη του κεντρικού γραφείου Tour Descartes, στο La Défense.


Το 1990 ο Μαρκ Ελντ έφυγε από το Παρίσι για να εγκατασταθεί μόνιμα στο νησί της [[Σκόπελος|Σκοπέλου]] στην Ελλάδα, <ref>{{Cite web|url=https://www.admagazine.fr/design/articles/marc-held-lhomme-orchestre/1531|title=Marc Held, l'homme orchestre|last=Simenc|first=Christian|ημερομηνία=2013-10-28|website=www.admagazine.fr|publisher=AD Magazine|language=fr|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref> όπου η ανακάλυψη της τοπικής τεχνογνωσίας τον οδήγησε να ενδιαφερθεί για την παραδοσιακή αρχιτεκτονική του τόπου. Αρχικά, αφιερώθηκε στη συγγραφή και εξέδωσε το βιβλίο «Σπίτια της Σκοπέλου» που αφορά στη λαϊκή αρχιτεκτονική του νησιού. <ref>{{Cite news|url=|title=Τα λαϊκά σπίτια της Σκοπέλου με το μάτι ενός γνωστού αρχιτέκτονα|last=Ρηγόπουλος|first=Δημήτρης|work=Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ|date=1 Ιανουαρίου 1995|page=|archive-url=|archive-date=|accessdate=|via=}}</ref> <ref>{{Cite news|url=|title=Μαρκ Ελντ: Το όνειρο της Σκοπέλου»|last=Μίχας|first=Τάκης|work=ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ|date=7 Οκτωβρίου 1996|page=|archive-url=|archive-date=|accessdate=|via=}}</ref> Το βιβλίο κυκλοφόρησε σε τρεις γλώσσες (ελληνικά, αγγλικά και γαλλικά), με πρόλογο του πρώην υπουργού Πολιτισμού της Γαλλίας, Ζακ Λανγκ.<ref name=":3" /> Στη συνέχεια ασχολήθηκε με τον σχεδιασμό, την κατασκευή και τη επίπλωση πρωτότυπων κατοικιών στο νησί της Σκοπέλου.<ref>{{Cite news|url=https://www.lemonde.fr/m-styles/article/2019/08/12/marc-held-l-architecte-doit-dessiner-la-maison-mais-aussi-son-mobilier-et-son-jardin_5498808_4497319.html|title=Marc Held: «L’architecte doit dessiner la maison, mais aussi son mobilier et son jardin»|last=Godfrain|first=Marie|work=Le Monde|date=2019-08-12|language=fr}}</ref> Η Michèle Champenois, δημοσιογράφος της ''[[Le Monde]]'' και κριτικός αρχιτεκτονικής και σχεδίου, <ref>{{Cite web|url=https://www.lecteurs.com/auteur/michele-champenois/3730501|title=Michele Champenois. Journaliste, critique d'architecture et de design|last=Lecteurs|first=|ημερομηνία=|website=www.lecteurs.com|publisher=|language=fr|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref> ανέλυσε το έργο του Ελντ στη Σκόπελο, στο βιβλίο της με τίτλο «Marc Held – Skopelos» <ref>{{Cite book|title=Marc Held - Skopelos|first=Michèle|last=Champenois|publisher=Norma|isbn=|year=11 Νοεμβρίου 2019|others=Photographs by Deidi von Schaewen|location=Παρίσι, Γαλλία|page=|url=https://www.skopelostravel.net/books/marc-held-skopelos/|quote=}}</ref> <ref>{{Cite book|title=Marc Held - Skopelos|first=Michèle|last=Champenois|publisher=Norma|isbn=|year=11 Νοεμβρίου 2019|others=Photographs by Deidi von Schaewen|location=Παρίσι, Γαλλία|page=|url=https://www.exhibitionsinternational.be/documents/catalog/objects/PDF/9782915542912_01.pdf|quote=}}</ref> που κυκλοφόρησε το 2019.
Το 1990 ο Μαρκ Ελντ έφυγε από το Παρίσι για να εγκατασταθεί μόνιμα στο νησί της [[Σκόπελος|Σκοπέλου]] στην Ελλάδα,<ref>{{Cite web|url=https://www.admagazine.fr/design/articles/marc-held-lhomme-orchestre/1531|title=Marc Held, l'homme orchestre|last=Simenc|first=Christian|ημερομηνία=2013-10-28|website=www.admagazine.fr|publisher=AD Magazine|language=fr|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref> όπου η ανακάλυψη της τοπικής τεχνογνωσίας τον οδήγησε να ενδιαφερθεί για την παραδοσιακή αρχιτεκτονική του τόπου. Αρχικά, αφιερώθηκε στη συγγραφή και εξέδωσε το βιβλίο «Σπίτια της Σκοπέλου» που αφορά στη λαϊκή αρχιτεκτονική του νησιού.<ref>{{Cite news|url=|title=Τα λαϊκά σπίτια της Σκοπέλου με το μάτι ενός γνωστού αρχιτέκτονα|last=Ρηγόπουλος|first=Δημήτρης|work=Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ|date=1 Ιανουαρίου 1995|page=|archive-url=|archive-date=|accessdate=|via=}}</ref> <ref>{{Cite news|url=|title=Μαρκ Ελντ: Το όνειρο της Σκοπέλου»|last=Μίχας|first=Τάκης|work=ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ|date=7 Οκτωβρίου 1996|page=|archive-url=|archive-date=|accessdate=|via=}}</ref> Το βιβλίο κυκλοφόρησε σε τρεις γλώσσες (ελληνικά, αγγλικά και γαλλικά), με πρόλογο του πρώην υπουργού Πολιτισμού της Γαλλίας, Ζακ Λανγκ.<ref name=":3" /> Στη συνέχεια ασχολήθηκε με τον σχεδιασμό, την κατασκευή και τη επίπλωση πρωτότυπων κατοικιών στο νησί της Σκοπέλου.<ref>{{Cite news|url=https://www.lemonde.fr/m-styles/article/2019/08/12/marc-held-l-architecte-doit-dessiner-la-maison-mais-aussi-son-mobilier-et-son-jardin_5498808_4497319.html|title=Marc Held: «L’architecte doit dessiner la maison, mais aussi son mobilier et son jardin»|last=Godfrain|first=Marie|work=Le Monde|date=2019-08-12|language=fr}}</ref> Η Michèle Champenois, δημοσιογράφος της ''[[Le Monde]]'' και κριτικός αρχιτεκτονικής και σχεδίου,<ref>{{Cite web|url=https://www.lecteurs.com/auteur/michele-champenois/3730501|title=Michele Champenois. Journaliste, critique d'architecture et de design|last=Lecteurs|first=|ημερομηνία=|website=www.lecteurs.com|publisher=|language=fr|archiveurl=|archivedate=|accessdate=}}</ref> ανέλυσε το έργο του Ελντ στη Σκόπελο, στο βιβλίο με τίτλο «Marc Held – Skopelos» <ref>{{Cite book|title=Marc Held - Skopelos|first=Michèle|last=Champenois|publisher=Norma|isbn=|year=11 Νοεμβρίου 2019|others=Photographs by Deidi von Schaewen|location=Παρίσι, Γαλλία|page=|url=https://www.skopelostravel.net/books/marc-held-skopelos/|quote=}}</ref> <ref>{{Cite book|title=Marc Held - Skopelos|first=Michèle|last=Champenois|publisher=Norma|isbn=|year=11 Νοεμβρίου 2019|others=Photographs by Deidi von Schaewen|location=Παρίσι, Γαλλία|page=|url=https://www.exhibitionsinternational.be/documents/catalog/objects/PDF/9782915542912_01.pdf|quote=}}</ref> που κυκλοφόρησε το 2019.


== Φωτογράφος ==
== Φωτογράφος ==

Έκδοση από την 20:34, 13 Οκτωβρίου 2020

Μαρκ Ελντ
ΓέννησηMarcel Held

16 Αυγούστου 1932

Μπανιολέ, Παρίσι
Χώρα πολιτογράφησης Γαλλία
ΚατοικίαΛουτράκι Σκοπέλου
ΙδιότηταΑρχιτέκτονας

Σχεδιαστής

Φωτογράφος
Μητρική γλώσσαΓαλλικά
Ομιλούμενες γλώσσεςΓαλλικά, Αγγλικά
ΣύζυγοςΒίλμα (απεβίωσε)

Ο Μαρκ Ελντ (1932) [1] είναι Γάλλος αρχιτέκτονας, σχεδιαστής, φωτογράφος και συγγραφέας.[2] Γεννήθηκε και μεγάλωσε στην κοινότητα Μπανιολέ [3] στα ανατολικά προάστια του Παρισιού.

Σχεδιαστής

Το 1960 ίδρυσε το γραφείο σχεδιασμού και αρχιτεκτονικής Archiforme, με έδρα το Παρίσι,[1] ένα κέντρο μελέτης βιομηχανικής και εσωτερικής διακόσμησης και αρχιτεκτονικής, με σχεδιαστές, αρχιτέκτονες και πρώην μαθητές της École Boulle.[4]

Το 1965 άνοιξε το κατάστημα L'Échoppe [5] (στην οδό rue de Seine 51), το οποίο χρησίμευσε και ως εκθεσιακός χώρος και όπου παρουσίαζε τις δημιουργίες του, καθώς και σκανδιναβικά, ιταλικά και γερμανικά σχέδια. Την ίδια χρονιά, δημιούργησε την πολυθρόνα Primo Culbuto, που κυκλοφόρησε σε περιορισμένο αριθμό το 2013.

Το 1966 συνεργάστηκε με τη γαλλική αλυσίδα καταστημάτων Prisunic για την οποία σχεδίασε μια σειρά επίπλων από φάιμπεργκλας: κρεβάτι, τραπέζια, γραφεία και καρέκλες. Την ίδια χρονιά, παρουσίασε την αρθρωτή βιβλιοθήκη του στο L'Échoppe, που επανακυκλοφόρησε το 2015 από την εταιρεία Sentou.[6]

Το 1967 υπέγραψε αποκλειστικό συμβόλαιο με την εταιρεία Créateurs & Industriels, υπό τη διεύθυνση του Ντιντιέ Γκρουμπά (γαλλικά: Didier Grumbach) και της Αντρέ Πουτμάν (γαλλικά: Andrée Putman). Η Créateurs & Industriels λειτούργησε ως κέντρο συνάντησης και συνεργασίας μεταξύ σχεδιαστών και κατασκευαστών, και συνέβαλε στη διατήρηση του Παρισιού στους πόλους της παγκόσμιας μόδας. Την ίδια χρονιά, η αμερικανική εταιρεία επίπλων Knoll παρήγαγε την πολυθρόνα Culbuto, μια παραλλαγή της Primo Culbuto, διαθέσιμη σε τρία μοντέλα (μεγάλη, μικρή και υποπόδιο).[7]

Το 1973 σχεδίασε μια ολοκληρωμένη σειρά ειδών σερβιρίσματος από πορσελάνη για το εργοστάσιο J.L. Coquet [4] στο Saint-Léonard-de-Noblat της Λιμόζ. Την ίδια χρονιά, σχεδίασε δύο ρολόγια χειρός για το εργοστάσιο Lip στο Μπεζανσόν της ανατολικής Γαλλίας.

Το 1978 και για πέντε χρόνια, πραγματοποίησε μελέτες πρωτότυπων αυτοκινήτων για την αυτοκινητοβιομηχανία Renault, συμπεριλαμβανομένου του μοντέλου La Méridienne,[8] το οποίο χρησίμευσε για την παραγωγή του Renault Espace.

Το 1983, μετά από πρόσκληση του Προέδρου της Γαλλικής Δημοκρατίας Φρανσουά Μιτεράν, ανέλαβε την εσωτερική διαρρύθμιση του προεδρικού διαμερίσματος. Με τους συνεργάτες  του γραφείου του (Tour de France) δημιούργησε μια σειρά επίπλων για το ιδιωτικό μεγάλο σαλόνι στο μέγαρο Ελιζέ των Ηλυσίων: μπουφέ, τραπέζι φαγητού με καρέκλες. Εμπνεόμενος από το σχήμα του τσέλο σχεδίασε και το "σεκρετέρ με τα 43 συρτάρια", το οποίο ο επόμενος Πρόεδρος της Γαλλίας, Ζακ Σιράκ, μολονότι άλλαξε ολόκληρη την επίπλωση του προκατόχου του, δεν το αποχωρίστηκε.[9]

Το 1984, η αμερικανική εταιρεία κρουαζιερόπλοιων Windstar Cruises του ανέθεσε την εσωτερική διαρρύθμιση και τη σχεδίαση της επίπλωσης τριών πολυτελών ιστιοφόρων, των Wind Star,[10] Wind Song [11] και Wind Spirit.

Εκθέσεις σχεδιασμού

  • 1970. «Eurodomus», Μιλάνο.[12] [13]
  • 1973. «Marc Held: 10 χρόνια έρευνας». Musée d'Arts de Nantes, Νάντη.[14]
  • 2008. «Prisunic και σχέδιο, μια μοναδική περιπέτεια». (4 Σεπτεμβρίου – 30 Νοεμβρίου 2008). Le Via, Παρίσι.[15] [16]
  • 2010. «Mobi Boom, η έκρηξη του σχεδιασμού στη Γαλλία, 1945 – 1975». (23 Σεπτεμβρίου 2010 – 2 Ιανουαρίου 2011). Musée des Arts décoratifs, Παρίσι.[17] [18]
  • 2013. «Marc Held: από τη φωτογραφία στο σχεδιασμό, από το σχεδιασμό στην αρχιτεκτονική». (21 Σεπτεμβρίου – 12 Οκτωβρίου 2013). Γκαλερί Alexis Pentcheff, Μασσαλία.[19]

Αρχιτέκτονας

Το 1974 ο Μαρκ Ελντ επικεντρώθηκε στην καριέρα του ως ανεξάρτητος αρχιτέκτονας, διερευνώντας σε μεγάλο βαθμό τη σχέση μεταξύ της παραδοσιακής και της σύγχρονης αρχιτεκτονικής, χωρίς όμως ποτέ να εγκαταλείψει το βιομηχανικό σχέδιο.[1] Αρχικά σχεδίασε ορισμένες κατοικίες περιορισμένης κλίμακας και συνέχισε με τον σχεδιασμό πολύ μεγαλύτερων κτισμάτων. Βασίζοντας την πρακτική του σε μια αυστηρή μεθοδολογία και στην πλήρη αφοσίωση, αρνήθηκε να επεκταθεί σε έργα που δεν μπορούσε να επιβλέψει προσωπικά.

Από το 1974 έως το 1978 σχεδίασε και επέβλεψε την κατασκευή μιας κατοικίας από ατσάλι (το Σπίτι της Ουτοπίας),[20] μέσα σε ένα έλος στην κοινότητα Gif-sur-Yvette [21] στα νοτιοδυτικά προάστια του Παρισιού,[22] επηρεασμένος από την Ουτοπία του Τόμας Μορ. Την ίδια περίοδο δημιούργησε τρία σπίτια στην κοινότητα Zilia, στην περιοχή Balagne της Κορσικής και συνεργάστηκε με τον Jean-Loup Roubert στην κατασκευή του ξενοδοχείου Hôtel Frantel στην πόλη Ρενς της Βόρειας Γαλλίας, για το οποίο πραγματοποίησε όλη την εσωτερική διαρρύθμιση.

Το 1979–1980 σχεδίασε και επέβλεψε την κατασκευή μιας μονοκατοικίας στην οδό Oberkampf στο Παρίσι.[23]

Από το 1983 έως το 1985 εργάστηκε για την IBM, [24] όπου διαδέχθηκε τον Marcel Breuer. Δημιούργησε, για τον γίγαντα της πληροφορικής, ένα κοινωνικό κέντρο στο Μονπελιέ (1983–1984), το κέντρο δοκιμών για μεγάλους υπολογιστές (1985) και συμμετείχε στην ανάπτυξη του κεντρικού γραφείου Tour Descartes, στο La Défense.

Το 1990 ο Μαρκ Ελντ έφυγε από το Παρίσι για να εγκατασταθεί μόνιμα στο νησί της Σκοπέλου στην Ελλάδα,[25] όπου η ανακάλυψη της τοπικής τεχνογνωσίας τον οδήγησε να ενδιαφερθεί για την παραδοσιακή αρχιτεκτονική του τόπου. Αρχικά, αφιερώθηκε στη συγγραφή και εξέδωσε το βιβλίο «Σπίτια της Σκοπέλου» που αφορά στη λαϊκή αρχιτεκτονική του νησιού.[26] [27] Το βιβλίο κυκλοφόρησε σε τρεις γλώσσες (ελληνικά, αγγλικά και γαλλικά), με πρόλογο του πρώην υπουργού Πολιτισμού της Γαλλίας, Ζακ Λανγκ.[9] Στη συνέχεια ασχολήθηκε με τον σχεδιασμό, την κατασκευή και τη επίπλωση πρωτότυπων κατοικιών στο νησί της Σκοπέλου.[28] Η Michèle Champenois, δημοσιογράφος της Le Monde και κριτικός αρχιτεκτονικής και σχεδίου,[29] ανέλυσε το έργο του Ελντ στη Σκόπελο, στο βιβλίο με τίτλο «Marc Held – Skopelos» [30] [31] που κυκλοφόρησε το 2019.

Φωτογράφος

Αυτοδίδακτος, ήταν δεκαοχτώ ετών όταν άρχισε να φωτογραφίζει με την πρώτη του Leica.[32] Οι φωτογραφίες του, που τραβήχτηκαν στις δεκαετίες του 1950 και του 1960, παρουσιάστηκαν σε ατομικές εκθέσεις στη Γαλλία και την Ελλάδα πολλά χρόνια αργότερα.[33]

Εκθέσεις φωτογραφίας

  • 2011. «Marc Held: ο φωτογράφος, ο αρχιτέκτονας, ο designer». (29 Ιουνίου – 31 Αυγούστου 2011). Γκαλερί Γαλλικού Ινστιτούτου Θεσσαλονίκης.[34] [35]
  • 2013. «Marc Held: από τη φωτογραφία στο σχεδιασμό, από το σχεδιασμό στην αρχιτεκτονική». Γκαλερί Marion Held–Javal, Παρίσι.
  • 2013. «Marc Held: από τη φωτογραφία στο σχεδιασμό, από το σχεδιασμό στην αρχιτεκτονική». (21 Σεπτεμβρίου – 12 Οκτωβρίου 2013). Γκαλερί Alexis Pentcheff, Μασσαλία.[19]
  • 2014. «Marc Held». Γκαλερί Marion Held–Javal, Παρίσι.
  • 2014. «Marc Held: μια βουτιά στη δεκαετία του '50. Φωτογραφίες και σχεδιασμός». (16 Ιανουαρίου – 30 Μαρτίου 2014). Γκαλερί Voz Images, Boulogne-Billancourt.[36]

Συγγραφέας

  • (1974) «Marc Held: 10 χρόνια έρευνας». Εκδόσεις Musée des Arts décoratifs de Nantes, Νάντη. (Γαλλικά). ASIN B08BTKFYPK
  • (1986) «Lettres à Gerry: les architectes nous mènent-ils en bateau?». Προλογίζει ο Μισέλ Ραγκόν (Michel Ragon). Εκδόσεις l'Équerre. (Γαλλικά). ISBN 978-2864250456
  • (1986) «Montpellier, La Lande». Εκδόσεις l'Équerre. (Γαλλικά). ISBN: 978-2864250449
  • (1994) «Σπίτια της Σκοπέλου – Επισημάνσεις σε μια λαϊκή αρχιτεκτονική». Προλογίζει ο Ζακ Λανγκ (Jack Lang). Εκδόσεις Reprotime. (Ελληνικά, Αγγλικά, Γαλλικά) ISBN 9608556708
  • (2019) «Marc Held – Skopelos». Επιμέλεια Michèle Champenois. Εκδόσεις Norma. (Αγγλικά/Γαλλικά). ISBN 978-2-9155-4291-2

Βιβλία για τον Μαρκ Ελντ

  • (2009) Éric Germain. «Marc Held. Du design à l’architecture». Εκδόσεις Norma. (Γαλλικά). ISBN 978-2-9155-4227-1
  • (2015) Michèle Champenois. «Marc Held, 50 ans de design». Εκδόσεις Norma. (Γαλλικά). ISBN 978-2-915-54263-9
  • (2016) Guy Bloch–Champfort, Patrick Favardin. «Les décorateurs des années 60–70». Εκδόσεις Norma. (Γαλλικά). ISBN 978-2-9155-42776

Παραπομπές

  1. 1,0 1,1 1,2 Knoll. «Marc Held. Knoll Designer Bios». www.knoll.com (στα Αγγλικά). Knoll. 
  2. Damn° Magazine (8 Σεπτεμβρίου 2014). «Marc Held: The Prodigal Designer». www.damnmagazine.net (στα Αγγλικά). 
  3. Μαρίνος, Κώστας (29 Ιουνίου 2011). «Ένας νησιώτης από τη... Γαλλία». www.makthes.gr. εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ. 
  4. 4,0 4,1 Galerie Alexandre Guillemain. «Artefact Design - Marc Held - Furniture designer - biography». www.alexandreguillemain.com (στα Αγγλικά). 
  5. Xavier de Jarcy (20 Σεπτεμβρίου 2012). «Marc Held, pionnier du design: On ne vendait rien». www.telerama.fr (στα Γαλλικά). Télérama. 
  6. Alaguillaume, Sabine (13 Ιανουαρίου 2018). «Sentou colore le mobilier et les objets design depuis 70 ans». leparisien.fr (στα Γαλλικά). Le Parisien. 
  7. Christie's Interiors. «A 'Culbuto Chair and Ottoman', designed by Marc Held for Knoll, circa 1967». www.christies.com (στα Αγγλικά). Christie's. 
  8. Alain le Bars (2018). «Renault Trafic. La référence Renault». www.losangemagazine.com (στα Αγγλικά). Losange Magazine. 
  9. 9,0 9,1 Βαρδάκη, 'Ερη (9 Οκτωβρίου 2015). «Μαρκ Ελντ: αν αγαπάς κάτι, δεν θέλεις να το αλλάξεις». BHMAgazino. εφημερίδα ΤΟ ΒΗΜΑ. 
  10. Shirley Slater, Harry Basch (11 Ιανουαρίου 1987). «Wind Star Turns Out to Be an Instant Winner». www.latimes.com (στα Αγγλικά). Los Angeles Times. 
  11. Mazorra, Arturo Paniagua (28 Μαρτίου 2000). «Wind Song». www.cybercruises.com (στα Αγγλικά). 
  12. Eratomium. «Bed by Marc Held for Priusnic, 1960». www.eratomium.be (στα Αγγλικά). 
  13. Mercier et associés. «Marc Held». www.mercieretassocies.com (στα Γαλλικά). 
  14. «Marc Held [exposition]. Musée des arts décoratifs, Château des ducs de Bretagne, 10 novembre 1973-7 janvier 1974, Nantes» (στα Γαλλικά). 
  15. Paris Art (30 Ιουλίου 2008). «Prisunic et le Design - démocratisation du design - Maison & Objets». www.paris-art.com (στα Γαλλικά). 
  16. Poirette, Barbara (28 Σεπτεμβρίου 2008). «Prisunuc et le design». www.wmaker.net (στα Γαλλικά). DecoEco | Le magazine de votre décoration. 
  17. Mad Paris. «Mobi Boom, l'explosion du design en France, 1945-1975». www.madparis.fr (στα Γαλλικά). 
  18. Paris Art (5 Οκτωβρίου 2010). «Mobi-Boom, l'explosion du design en France». www.paris-art.com (στα Γαλλικά). 
  19. 19,0 19,1 Galerie A.Pentcheff. «Marc Held. De la photographie au design - Du design à l'architecture. Retour sur près de 60 ans de créativité». www.galeriepentcheff.fr (στα Γαλλικά). Marseille. 
  20. Ayers, Andrew (2019). «Bogged Utopia: A Marc Held-designed lake house near Paris». pinupmagazine.org (στα Αγγλικά). Pin-Up magazine. 
  21. Jean-Philippe Delhomme, Marion Blay. «Gif-sur-Yvette. l'île mystérieuse» (PDF). www.architecturedecollection.fr (στα Γαλλικά). 
  22. Chevallier, Cécile (7 Αυγούστου 2018). «Gif-sur-Yvette : à vendre, 'maison de l'utopie'». leparisien.fr (στα Γαλλικά). Le Parisien. 
  23. Realistic Idealism (2017). «Marc Held. Maison de la rue Oberkampf, Paris 1979-1980». realisticideals.com (στα Αγγλικά). 
  24. Modulolab. «IBM furniture, Marc Held, Lalande Montpellier». www.modulolab.com (στα Αγγλικά). 
  25. Simenc, Christian (28 Οκτωβρίου 2013). «Marc Held, l'homme orchestre». www.admagazine.fr (στα Γαλλικά). AD Magazine. 
  26. Ρηγόπουλος, Δημήτρης (1 Ιανουαρίου 1995). «Τα λαϊκά σπίτια της Σκοπέλου με το μάτι ενός γνωστού αρχιτέκτονα». Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ. 
  27. Μίχας, Τάκης (7 Οκτωβρίου 1996). «Μαρκ Ελντ: Το όνειρο της Σκοπέλου»». ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ. 
  28. Godfrain, Marie (2019-08-12). «Marc Held: «L’architecte doit dessiner la maison, mais aussi son mobilier et son jardin»» (στα γαλλικά). Le Monde. https://www.lemonde.fr/m-styles/article/2019/08/12/marc-held-l-architecte-doit-dessiner-la-maison-mais-aussi-son-mobilier-et-son-jardin_5498808_4497319.html. 
  29. Lecteurs. «Michele Champenois. Journaliste, critique d'architecture et de design». www.lecteurs.com (στα Γαλλικά). 
  30. Champenois, Michèle (11 Νοεμβρίου 2019). Marc Held - Skopelos. Photographs by Deidi von Schaewen. Παρίσι, Γαλλία: Norma. 
  31. Champenois, Michèle (11 Νοεμβρίου 2019). Marc Held - Skopelos (PDF). Photographs by Deidi von Schaewen. Παρίσι, Γαλλία: Norma. 
  32. Voz’Galerie (2014). «Marc Held Photographies et Design. Un plongeon dans les années 50» (PDF) (στα Γαλλικά). σελ. 3. 
  33. The Eye of Photography (29 Ιανουαρίου 2014). «Marc Held». loeildelaphotographie.com (στα Αγγλικά). 
  34. Μουσείο Φωτογραφίας Θεσσαλονίκης (2011). «Marc Held: ο φωτογράφος, ο αρχιτέκτονας, ο designer / 29 Ιουνίου – 31 Αυγούστου 2011». www.thmphoto.gr. 
  35. Cityportal Team (27 Ιουνίου 2011). «Έκθεση - Αφιέρωμα στον Marc HELD: ο φωτογράφος, ο αρχιτέκτονας, ο designer». www.cityportal.gr. Cityportal. 
  36. News Art Today. «Μarc Ηeld. Photographies un plongeon dans les annees 50. VOZ'Galerie. Exposition du 16 janvier au 30 mars 2014». www.newsarttoday.tv (στα Γαλλικά). 

Πηγές. Εξωτερικοί σύνδεσμοι

  • «Marc Held: architect and designer» (στα Αγγλικά και στα Γαλλικά)
  • «Βιβλιογραφία για τον Μαρκ Ελντ». Résultats pour Marc Held. Éditions Norma (στα Γαλλικά)
  • «Απλά μαθήματα αρχιτεκτονικής». Επαμεινώνδας, Γιάννης. Περιοδικό ΕΝΤΕΥΚΤΗΡΙΟ, Τεύχη 28–29, 1994.
  • «Ύμνος στη Σκόπελο από Γάλλο αρχιτέκτονα». Εφημερίδα ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ, 3 Δεκεμβρίου 1994.
  • «Γάλλος αρχιτέκτονας "υμνεί" τη Σκόπελο». Εφημερίδα Η ΠΡΩΙΝΗ, 5 Δεκεμβρίου 1994.
  • «Ένα βιβλίο–λεύκωμα για την αρχιτεκτονική της νήσου Σκοπέλου». Εφημερίδα ΜΑΚΕΔΟΝΙΑ, 7 Δεκεμβρίου 1994.
  • «Μια έκδοση γοητευτική, με έρωτα για την Σκόπελο». Περιοδικό ΣΠΙΤΙ ΚΑΙ ΠΟΙΟΤΗΤΑ ΖΩΗΣ, Τεύχος 43, Ιανουάριος–Φεβρουάριος 1995.
  • «Βόρειες Σποράδες. Σκιάθος, Σκόπελος, Αλόννησος». ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, ένθετο ΕΠΤΑ ΗΜΕΡΕΣ, σελ. 67–132, 1998.
  • «Marc Held, la liberté de créer» Suard, Adeline. (στα Γαλλικά). Περιοδικό Marie Claire Maison, Τεύχος 464, σελ. 52–54, Οκτώβριος 2013