Αλώνια Πιερίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Διάσωση 1 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0
εισαγωγή προτύπου
Γραμμή 34: Γραμμή 34:
*[https://web.archive.org/web/20070615185037/http://users.forthnet.gr/kat/dimal/xorio.htm Η ιστορία του χωριού και φωτογραφίες στη σελίδα του Δημοτικού Σχολείου του]
*[https://web.archive.org/web/20070615185037/http://users.forthnet.gr/kat/dimal/xorio.htm Η ιστορία του χωριού και φωτογραφίες στη σελίδα του Δημοτικού Σχολείου του]


{{Δήμος Πύδνας - Κολινδρού}}
{{DEFAULTSORT:Αλωνια}}
[[Κατηγορία:Χωριά του νομού Πιερίας]]
[[Κατηγορία:Χωριά του νομού Πιερίας]]

Έκδοση από την 08:00, 13 Οκτωβρίου 2020

Συντεταγμένες: 40°23′36″N 22°32′32″E / 40.39333°N 22.54222°E / 40.39333; 22.54222

Για άλλες χρήσεις, δείτε: Αλώνια (αποσαφήνιση).
Αλώνια Πιερίας
Αλώνια Πιερίας is located in Greece
Αλώνια Πιερίας
Αλώνια Πιερίας
Διοίκηση
ΧώραΕλλάδα
ΔήμοςΠύδνας - Κολινδρού
Γεωγραφία
ΝομόςΠιερίας
Υψόμετρο170
Πληροφορίες
Παλαιά ονομασίαΣαλώνια Κούκος
Ταχ. κώδικας600 64
Ο Ναός του Αγίου Παντελεήμονα στα Αλώνια

Τα Αλώνια είναι χωριό του νομού Πιερίας . Έχει 641 κατοίκους (απογραφή 2011) και βρίσκεται βορειοανατολικά της Κατερίνης. Είναι ο μοναδικός οικισμός της ομώνυμης Τοπικής Κοινότητας του Δήμου Πύδνας - Κολινδρού. Ο κεντρικός ναός του χωριού είναι ο Ναός του Αγίου Παντελεήμονα και πανηγυρίζει στις 27 Ιουλίου. Απέχει 21 χιλιόμετρα από την Κατερίνη. Η γεωργία (καλλιέργεια καπνού) αποτελεί την κυριότερη ασχολία των κατοίκων.

Εκπαίδευση

Το χωριό έχει ένα μονοθέσιο Νηπιαγωγείο, ένα διθέσιο Δημοτικό Σχολείο με 2 δασκάλους και 26 μαθητές (το 2000) και ένα Γυμνάσιο, το οποίο λειτουργεί από το 1975. Έχει επίσης σύνδεσμο αιμοδοτών, γεωργικό συνεταιρισμό, Αθλητικό Μορφωτικό Σύλλογο, με το όνομα "Ο Διγενής" (στο ποδόσφαιρο, αγωνίζεται στην Γ΄ ερασιτεχνική κατηγορία του τοπικού πρωταθλήματος της Ε.Π.Σ. Πιερίας) και τον Πολιτιστικό Σύλλογο "Διογένης ο Κυνικός". Για τη διευκόλυνση των μαθητών που διαμένουν σε μεγάλη απόσταση από τα σχολεία λειτουργεί από το 2006 τμήμα Πρόσθετης Διδακτικής Στήριξης στα Αλώνια ως παράρτημα του 4ου Ενιαίου Λυκείου Κατερίνης[1].

Πληθυσμός

Το χωριό είναι αραιοκατοικημένο και αποτελείται από πρόσφυγες οι οποίοι ήρθαν εκεί μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή, το 1922. Πριν την είσοδο στο χωριό υπάρχει ένα φράγμα το οποίο χρησιμοποιήθηκε για τις αρδεύσεις των χωραφιών. Έχουν βρεθεί επίσης αρτεσιανά φρέατα. Εκτός από τα καπνά, καλλιεργούνται στο χωριό και φουντουκιές. Στα Αλώνια μεταφέρθηκαν τα πρώτα φυτά φουντουκιάς στην Ελλάδα από τη Ρωσία.

Ιστορία

Η δημιουργία του οικισμού ανάγεται στην περίοδο μετά την υπογραφή της Συνθήκης της Λωζάννης. Περίπου 25 οικογένειες από το Καρς, κοντά στην Τραπεζούντα ήλθαν στην περιοχή και εγκαταστάθηκαν γύρω από την πλατεία του χωριού, το 1923 με 1924. Αυτοί ακολουθήθηκαν από Τραπεζουνταίους άλλων περιοχών, οι οποίοι εγκαταστάθηκαν στο Κάτω Χωριό και την ίδια εποχή (1925) μια άλλη ομάδα από την περιοχή Κιρίκιον εγκαταστάθηκε στο γειτονικό Κούκο και άλλη πήγε στο ψηλότερο σημείο των Αλωνίων, εκεί που είναι η έξοδος για την Παλαιόστανη. Επίσης την περίοδο αυτή πολλοί πρόσφυγες απο την Φάτσα του Πόντου, ( Γιάϊλατσικ,Κιόλκιοϊ, Αλίκερις, Γάκιοϊ κλπ) ήρθαν και εγκαταστάθηκαν στο κεντρικό τμήμα του χωριού .

Στα Αλώνια εγκαταστάθηκαν πρόσφυγες από διάφορα μέρη του Πόντου (Τουρκία, Ρωσία), τις περιόδους 1919-20, 1924-27 και 1938-39. Το τελευταίο κύμα προσφύγων εγκαταστάθηκε αρχικά στα Καλύβια Βαρικού και έπειτα στα Πλατανάκια.[2] .

Ως το 1926 το χωριό είχε την ονομασία Σαλώνια Κούκος. Τρία χρόνια αργότερα χτίστηκε και το πρώτο Δημοτικό Σχολείο. Το 1936 άρχισε να χτίζεται νέο σχολείο, το οποίο όμως δε θα λειτουργήσει λόγω του Πολέμου του 1940. Λειτούργησε από το 1950 μέχρι το 1978, οπότε κρίθηκε ακατάλληλο λόγω σεισμών και το 1987 αποπερατώθηκε το νέο Δημοτικό, που λειτουργεί ως σήμερα.

Παραπομπές και σημειώσεις

  1. Εφημερίδα ΕΠΤΑ Αρχειοθετήθηκε 2007-09-29 στο Wayback Machine., τεύχος 65.
  2. "Σαλπιγγίδης Πολύκαρπος, 50 χρόνια Πλατανάκια, εκδ. Δήμος Δίου" σελ. 25-26

Εξωτερικοί σύνδεσμοι