Χορστ Φίσερ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 10: | Γραμμή 10: | ||
Μετά τον πόλεμο ασκούσε τα καθήκοντα του ως ιατρός στη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας για 20 χρόνια πριν η ταυτότητά του ως γιατρός των SS ανακαλυφθεί από τη [[Στάζι]] στα μέσα της δεκαετίας του 1960.Στις 11 Ιουνίου 1965, συνελήφθη και ανακρίθηκε για μια περίοδο αρκετών μηνών. Οδηγήθηκε σε δίκη ενώπιον του Ανώτατου Δικαστηρίου της [[Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας|Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας]] στο [[Ανατολικό Βερολίνο]] τον Μάρτιο του 1966. Κατηγορήθηκε για την επιλογή κρατουμένων, για επίβλεψη θανάτωσης τους με αέρια τύπου Ζύκλον και καταδικάστηκε σε θάνατο. Κατά τη διάρκεια της δίμενης δίκης του δεν παρουσίασε σχεδόν καμία υπεράσπιση για τον εαυτό του και χωρίς δισταγμό επιβεβαίωσε όλες τις κατηγορίες της εισαγγελίας. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τις δίκες της Δυτικής Γερμανίας, όπου οι κατηγορούμενοι κατέφευγαν κυρίως σε στρατηγικές άμυνας που κυμαίνονταν από την άρνηση των ισχυρισμών έως την επίκληση μιας αντιληπτής ανάγκης υπακοής σε ανώτερες εντολές.<ref>http://www.wollheim-memorial.de/en/der_prozess_gegen_dr_horst_fischer</ref> |
Μετά τον πόλεμο ασκούσε τα καθήκοντα του ως ιατρός στη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας για 20 χρόνια πριν η ταυτότητά του ως γιατρός των SS ανακαλυφθεί από τη [[Στάζι]] στα μέσα της δεκαετίας του 1960. Στις 11 Ιουνίου 1965, συνελήφθη και ανακρίθηκε για μια περίοδο αρκετών μηνών. Οδηγήθηκε σε δίκη ενώπιον του Ανώτατου Δικαστηρίου της [[Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας|Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας]] στο [[Ανατολικό Βερολίνο]] τον Μάρτιο του 1966. Κατηγορήθηκε για την επιλογή κρατουμένων, για επίβλεψη θανάτωσης τους με αέρια τύπου Ζύκλον και καταδικάστηκε σε θάνατο. Κατά τη διάρκεια της δίμενης δίκης του δεν παρουσίασε σχεδόν καμία υπεράσπιση για τον εαυτό του και χωρίς δισταγμό επιβεβαίωσε όλες τις κατηγορίες της εισαγγελίας. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τις δίκες της Δυτικής Γερμανίας, όπου οι κατηγορούμενοι κατέφευγαν κυρίως σε στρατηγικές άμυνας που κυμαίνονταν από την άρνηση των ισχυρισμών έως την επίκληση μιας αντιληπτής ανάγκης υπακοής σε ανώτερες εντολές.<ref>http://www.wollheim-memorial.de/en/der_prozess_gegen_dr_horst_fischer</ref> |
||
Αφού ο πρόεδρος του κρατικού συμβουλίου Walter Ulbricht αρνήθηκε να δείξει επιείκεια, ο Φίσερ εκτελέστηκε δια αποκεφαλισμού με [[γκιλοτίνα]] στη [[Λειψία]] στις 8 Ιουλίου 1966. |
Αφού ο πρόεδρος του κρατικού συμβουλίου Walter Ulbricht αρνήθηκε να δείξει επιείκεια, ο Φίσερ εκτελέστηκε δια αποκεφαλισμού με [[γκιλοτίνα]] στη [[Λειψία]] στις 8 Ιουλίου 1966. |
Έκδοση από την 07:12, 21 Σεπτεμβρίου 2020
Χορστ Φίσερ | |
---|---|
Γενικές πληροφορίες | |
Όνομα στη μητρική γλώσσα | Horst Fischer (Γερμανικά) |
Γέννηση | 31 Δεκεμβρίου 1912 Δρέσδη |
Θάνατος | 8 Αυγούστου 1966[1] Λειψία |
Αιτία θανάτου | αποκεφαλισμός |
Χώρα πολιτογράφησης | Γερμανική Αυτοκρατορία Δημοκρατία της Βαϊμάρης Ναζιστική Γερμανία Λαοκρατική Δημοκρατία της Γερμανίας |
Εκπαίδευση και γλώσσες | |
Ομιλούμενες γλώσσες | Γερμανικά[1] |
Σπουδές | Πανεπιστήμιο Χούμπολτ |
Πληροφορίες ασχολίας | |
Ιδιότητα | στρατιωτικός ιατρός |
Πολιτική τοποθέτηση | |
Πολιτικό κόμμα/Κίνημα | Εθνικοσοσιαλιστικό Γερμανικό Εργατικό Κόμμα |
Ποινική κατάσταση | |
Κατηγορίες εγκλήματος | έγκλημα κατά της ανθρωπότητας (θανατική ποινή) |
Στρατιωτική σταδιοδρομία | |
Πόλεμοι/μάχες | Β΄ Παγκόσμιος Πόλεμος |
Αξιώματα και βραβεύσεις | |
Βραβεύσεις | Σταυρός Πολεμικής Ανδραγαθίας |
Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Χορστ Πάουλ Σιλβέστερ Φίσερ (γερμανικά: Horst Paul Silvester Fischer) (31 Δεκεμβρίου 1912 - 8 Ιουλίου 1966) ήταν Γερμανός γιατρός και μέλος των SS και μεταπολεμικά εκτελέστηκε στην Ανατολική Γερμανία για εγκλήματα που διαπράχθηκαν στο στρατόπεδο συγκέντρωσης Άουσβιτς-Μπίρκενου στη διάρκεια του Β΄ Παγκόσμιου Πολέμου.
Βιογραφία
Ο Φίσερ, γεννημένος το 1912, ήταν ορφανός και μεγάλωσε στα σπίτια συγγενών στη Δρέσδη και στο Βερολίνο. Το 1932, ξεκίνησε τις ιατρικές του σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Βερολίνου και έλαβε το πτυχίο του το 1937. Έγινε μέλος των SS την 1η Νοεμβρίου 1933 σε ηλικία 20 ετών και του NSDAP την 1η Μαΐου 1937.[2]
Μετά την έναρξη του πολέμου, ο Φίσερ διορίστηκε ιατρικός αξιωματικός. Συμμετείχε στην εισβολή στη Σοβιετική Ένωση, αλλά μεταφέρθηκε μακριά από τις πρώτες γραμμές επειδή είχε αναπτύξει φυματίωση. Σε ένα σπίτι ανάρρωσης των SS, ο Φίσερ εξοικειώθηκε με τον Enno Lolling, επικεφαλής του τμήματος D III του Οικονομικού και Διοικητικού Κεντρικού Γραφείου SS, ή του WVHA (Οργανισμός Ιατρικού Σώματος και Υγιεινής του Στρατού), στο οποίο όλοι οι γιατροί στρατοπέδευαν. Ο Lolling πρόσφερε στο νεαρό γιατρό των SS μια μεταφορά σε ένα στρατόπεδο συγκέντρωσης. Εκεί του είπε ο Λόλινγκ πως θα μπορούσε να αποκτήσει χειρουργικές δεξιότητες. Ο Φίσερ συμφώνησε και μεταφέρθηκε στο Άουσβιτς λίγο αργότερα.
Τον Νοέμβριο του 1942, ξεκίνησε την υπηρεσία του εκεί. Εδώ ο άμεσος προϊστάμενος του ήταν ο γιατρός της φρουράς SS, ο Δρ Eduard Wirths (1909–1945), ένας φίλος του από τις μέρες τους στην εκπαίδευση των SS. Ξεκινώντας ως ένα συνηθισμένος ιατρός-σύμβουλος, ο Φίσερ προήχθη γρήγορα στη θέση του αναπληρωτή γιατρού φρουράς και γιατρού στο στρατόπεδο Monowitz που δημιουργήθηκε από την IG Farben και συμμετείχε σε επιλογές κρατουμένων κατά την άφιξη των τρένων. Από το Νοέμβριο του 1943 έως το Σεπτέμβριο του 1944, υπηρέτησε ως γιατρός στο ιατρείο κρατουμένων του στρατοπέδου συγκέντρωσης Buna - Monowitz. Μέχρι τη λεγόμενη εκκένωση, την εκκαθάριση του συγκροτήματος στρατόπεδων του Άουσβιτς-Μπίρκεναου τον Ιανουάριο του 1945, ο Φίσερ ήταν ένας από τους υψηλόβαθμους γιατρούς των SS στο Άουσβιτς.[3] Μετά την εκκένωση του στρατοπέδου συγκέντρωσης του Άουσβιτς, εργάστηκε στο Κεντρικό Οικονομικό και Διοικητικό Γραφείο των SS από τον Φεβρουάριο του 1945.
Μετά τον πόλεμο ασκούσε τα καθήκοντα του ως ιατρός στη Λαϊκή Δημοκρατία της Γερμανίας για 20 χρόνια πριν η ταυτότητά του ως γιατρός των SS ανακαλυφθεί από τη Στάζι στα μέσα της δεκαετίας του 1960. Στις 11 Ιουνίου 1965, συνελήφθη και ανακρίθηκε για μια περίοδο αρκετών μηνών. Οδηγήθηκε σε δίκη ενώπιον του Ανώτατου Δικαστηρίου της Λαϊκής Δημοκρατίας της Γερμανίας στο Ανατολικό Βερολίνο τον Μάρτιο του 1966. Κατηγορήθηκε για την επιλογή κρατουμένων, για επίβλεψη θανάτωσης τους με αέρια τύπου Ζύκλον και καταδικάστηκε σε θάνατο. Κατά τη διάρκεια της δίμενης δίκης του δεν παρουσίασε σχεδόν καμία υπεράσπιση για τον εαυτό του και χωρίς δισταγμό επιβεβαίωσε όλες τις κατηγορίες της εισαγγελίας. Αυτό έρχεται σε αντίθεση με τις δίκες της Δυτικής Γερμανίας, όπου οι κατηγορούμενοι κατέφευγαν κυρίως σε στρατηγικές άμυνας που κυμαίνονταν από την άρνηση των ισχυρισμών έως την επίκληση μιας αντιληπτής ανάγκης υπακοής σε ανώτερες εντολές.[4]
Αφού ο πρόεδρος του κρατικού συμβουλίου Walter Ulbricht αρνήθηκε να δείξει επιείκεια, ο Φίσερ εκτελέστηκε δια αποκεφαλισμού με γκιλοτίνα στη Λειψία στις 8 Ιουλίου 1966.
Παραπομπές
- ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data
.bnf .fr /ark: /12148 /cb15055871t. Ανακτήθηκε στις 10 Οκτωβρίου 2015. - ↑ http://www.wollheim-memorial.de/en/horst_fischer_19121966
- ↑ http://www.wollheim-memorial.de/en/prozess_gegen_horst_fischer_1966
- ↑ http://www.wollheim-memorial.de/en/der_prozess_gegen_dr_horst_fischer