Εκλογική περιφέρεια Ρεθύμνου: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 81: Γραμμή 81:
===Μακροβιότερη Κοινοβουλευτική Εκπροσώπηση===
===Μακροβιότερη Κοινοβουλευτική Εκπροσώπηση===


1. I.Κ.Κεφαλογιάννης: 39 χρόνια (12 θητείες, ρεκόρ), 2. Π.Βαρδινογιάννης : 18 χρόνια (7 θητείες), 3. Ε.Λουκάκης: 15 χρόνια (6 θητείες), 4.'''Γ.Περάκης''': 12 χρόνια (3 θητείες)<ref>[http://rethnea.gr/%ce%b3%ce%b9%cf%8e%cf%81%ce%b3%ce%b7%cf%82-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%ac%ce%ba%ce%b7%cf%82-%ce%b1%ce%b3%cf%87%cf%8c%ce%bd%ce%b5%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ba%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%bf%ce%bb%ce%ae-%ce%ba/ Γιώργης Περάκης: Αγχόνες του Καραολή και Δημητρίου μας ενέπνεαν]</ref>, 5. Μ.Σκουλάς: 10 χρόνια (3 θητείες), 6. Ε.Παπαδογιάννης: 9 χρόνια, 7. '''Α.Ξανθός''': 7 χρόνια (από 6 Μαίου 2012, υπό εξέλιξη), 8. '''Ι.Α.Κεφαλογιάννης''': 7 χρόνια (από 17 Ιουνίου 2012, υπό εξέλιξη), Ι.Τσουδερός: 6 χρόνια, Γ.Τσουδερός: 6 χρόνια, Ε.Δασκαλάκης: 6 χρόνια, '''Ε.Όθωνας''': 5 χρόνια, Χ.Γεωργακάκης: 4 χρόνια, '''Όλγα Κεφαλογιάννη''': 4 χρόνια
1. I.Κ.Κεφαλογιάννης: 39 χρόνια (12 θητείες, ρεκόρ), 2. Π.Βαρδινογιάννης : 18 χρόνια (7 θητείες), 3. Ε.Λουκάκης: 15 χρόνια (6 θητείες), 4.'''Γ.Περάκης''': 12 χρόνια (3 θητείες)<ref>[http://rethnea.gr/%ce%b3%ce%b9%cf%8e%cf%81%ce%b3%ce%b7%cf%82-%cf%80%ce%b5%cf%81%ce%ac%ce%ba%ce%b7%cf%82-%ce%b1%ce%b3%cf%87%cf%8c%ce%bd%ce%b5%cf%82-%cf%84%ce%bf%cf%85-%ce%ba%ce%b1%cf%81%ce%b1%ce%bf%ce%bb%ce%ae-%ce%ba/ Γιώργης Περάκης: Αγχόνες του Καραολή και Δημητρίου μας ενέπνεαν]</ref>, 5. Μ.Σκουλάς: 10 χρόνια (3 θητείες), 6. Ε.Παπαδογιάννης: 9 χρόνια, 7. '''Α.Ξανθός''': 8 χρόνια (από 6 Μαίου 2012, υπό εξέλιξη), 8. '''Ι.Α.Κεφαλογιάννης''': 8 χρόνια (από 17 Ιουνίου 2012, υπό εξέλιξη), Ι.Τσουδερός: 6 χρόνια, Γ.Τσουδερός: 6 χρόνια, Ε.Δασκαλάκης: 6 χρόνια, '''Ε.Όθωνας''': 5 χρόνια, Χ.Γεωργακάκης: 4 χρόνια, '''Όλγα Κεφαλογιάννη''': 4 χρόνια


===Κοινοβουλευτικές Θητείες===
===Κοινοβουλευτικές Θητείες===

Έκδοση από την 21:13, 8 Σεπτεμβρίου 2020

Εκλογική περιφέρεια Ρεθύμνης
Εκλογική περιφέρεια
για τη Βουλή των Ελλήνων
Με κόκκινο χρώμα η θέση της περιφέρειας Ρεθύμνης στον χάρτη
Μείζων περιφέρειαΚρήτης
Αριθμός
δημοτών
85.609 (Απογραφή 2011)
Εγγεγραμμένοι
ψηφοφόροι
70.696 (Σεπτέμβριος 2015)
Αριθμός εδρών2

Η εκλογική περιφέρεια Ρεθύμνου είναι η τρίτη μεγαλύτερη της μείζονος περιφέρειας Κρήτης.

Αριθμός εδρών

Έδρες Βουλευτικές εκλογές
5 Μάιος 1915 έως 1936
4 1946 έως 1950
3 1951 έως 1981
2 1985 έως σήμερα

Διαχρονική εκπροσώπηση από Ρεθύμνιους βουλευτές σε άλλες εκλογικές περιφέρειες

  • Επίτροπος Ευρωπαϊκής Ένωσης: Δαμανάκη Μαρία από Καρωτή
  • Ευρωβουλή: Αλυσανδράκης Κωσταντίνος από Πλάτανο Αμαρίου, Μανόλης Αναγνωστάκης από Ρούστικα υποψήφιος το 1984 με το ΚΚΕ Εσωτερικού, Αποστολάκη Μιλένα από Πρινέ Μυλοποτάμου, Μανώλης Γλέζος Ναξιώτης Ευρωβουλευτής, με απώτερη καταγωγή από Καρωτή Ρεθύμνου[1], Ζαχαράκης Κωνσταντίνος από Αρχαία Ελεύθερνα Μυλοποτάμου, Κεφαλογιάννης Κ. Εμμανουήλ από Ανώγεια Μυλοποτάμου (2014-)
  • Υπουργοί - Υφυπουργοί: Λευτέρης Βερυβάκης (η μητέρα του Σπαντιδάκη Αμαλία από το Ζουρίδι), Δημητρακάκης Στυλιανός από Ροδάκινο (υπουργός Στρατιωτικών και Δικαιοσύνης),Κεφαλογιάννης Β. Εμμανουήλ, Μανουσάκης Πέτρος(1916), Αναστάσιος Πεπονής(η μητέρα του Ρεθύμνια, η Ερασμία Σαουνάτσου), Σηφουνάκης Νικόλαος από Πρασιές Ρεθύμνου, Σκουλάς Νικόλαος υφυπουργός επί κυβερνήσεων Ανδρέα Παπανδρέου, Στουρνάρας Ιωάννης (η μητέρα του Δασκαλάκη Φωτεινή από Λαμπιώτες) ΥΠΟΙΚ το 2012, Βιργινία Τσουδερού από Ασώματο Αγίου Βασιλείου, Χατζηδάκης Κωστής από Άγιο Ιωάννη Μυλοποτάμου (Μεταφορών 2007, Ανάπτυξης 2012)
  • Επικρατείας: Μπερνιδάκη Ελευθερία από Γωνιά Ρεθύμνου, Νεονάκης Μιχάλης από Σπήλι
  • Εκλογική περιφέρεια Ηρακλείου: Βρέντζος Σταύρος, Ξυλούρης Μενέλαος, Σκουλάς Αθανάσιος[2], Σκουλάς Ιωάννης, Σταυρακάκης Μηνάς, Σπαχή Αρετή (πολιτεύτρια Μ-Λ ΚΚΕ), Σταυρακάκης Μιχάλης (πολιτευτής ΚΚΕ 1981[3]) από Ανώγεια Μυλοποτάμου και ο Παρασύρης Φραγκίσκος από Ζωνιανά Μυλοποτάμου.
  • Νομάρχης Χανίων: Εμμανουήλ Φραδέλος: 31/8/1989-14/5/1990[4]
  • Διοικητής Χίου: Πετυχάκης Μίνως (Οκτώβριος 1922)
  • Εκλογική περιφέρεια Α' Αθηνών: Λυκούργος Καλλέργης από Χουμέρι Μυλοποτάμου[5] , Χατζηδάκης Βασίλειος από Μύρθιο Αγίου Βασιλείου (βουλευτής Αθηνών 1946), Χατζηδάκης Εμμανουήλ(βουλευτής Αθηνών), Ψαρουδάκης Νικόλαος το 1985 με το ΠΑΣΟΚ και Γεώργιος Βουλγαράκης από Μέλαμπες Αγίου Βασιλείου
  • Βουλευτές: Αναστασάκης Νικόλαος από Κούφη το 1989 με ΝΔ, Ματθαιουδάκης Γεώργιος, Α' Θεσσαλονίκης με ΝΔ το 1977, από Αλιάκες
  • Χαλάνδρι: Κώστας Παττακός δήμαρχος
  • Κυκλάδες: Σύρος: Βουλευτής Καλομενόπουλος Οκτώβριος 1912[6]
  • Ιωάννινα: Γεώργιος Κιαγιάς (1924)
  • Πολιτευτές: Επκρατείας: Μέρα 25: Ψαραντώνης από Ανώγεια Μυλοποτάμου, Ευρωβουλή: ΔΗ.ΞΑΝΑ: Μολδοβανίδης Νικόλαος από Ρέθυμνο, Ποτάμι: Γερούκη Μαργαρίτα 3774 ψήφοι

Εκπροσώπηση ανά τις πρώην επαρχίες του νομού Ρεθύμνης

Επαρχία Μυλοποτάμου: από το 1952 υπάρχει σταθερή εκπροσώπηση με χρονική διαδοχή, από τους Μιχαήλ Σκουλά, Κώστα Στεφανάκη, Γιάννη Κ. Κεφαλογιάννη, Γεώργιο Περάκη, Γιάννη Σμπώκο, Μανώλη Όθωνα, Όλγα Κεφαλογιάννη και Γιάννη Αχ.Κεφαλογιάννη.

Επαρχία Αμαρίου: από τη μεταπολίτευση: Ηλίας Λαμπίρης, Ανδρέας Ξανθός

Επαρχία Ρεθύμνου: μεταπολεμικά: Ευάγγελος Δασκαλάκης, Σταύρος Μπίρης, Παύλος Βαρδινογιάννης, Δημήτριος Μοάτσος και Μανώλης Λουκάκης

Επαρχία Αγίου Βασιλείου: μεταπολιτευτικά: Χαράλαμπος Γεωργακάκης

Μακροβιότερη Κοινοβουλευτική Εκπροσώπηση

1. I.Κ.Κεφαλογιάννης: 39 χρόνια (12 θητείες, ρεκόρ), 2. Π.Βαρδινογιάννης : 18 χρόνια (7 θητείες), 3. Ε.Λουκάκης: 15 χρόνια (6 θητείες), 4.Γ.Περάκης: 12 χρόνια (3 θητείες)[7], 5. Μ.Σκουλάς: 10 χρόνια (3 θητείες), 6. Ε.Παπαδογιάννης: 9 χρόνια, 7. Α.Ξανθός: 8 χρόνια (από 6 Μαίου 2012, υπό εξέλιξη), 8. Ι.Α.Κεφαλογιάννης: 8 χρόνια (από 17 Ιουνίου 2012, υπό εξέλιξη), Ι.Τσουδερός: 6 χρόνια, Γ.Τσουδερός: 6 χρόνια, Ε.Δασκαλάκης: 6 χρόνια, Ε.Όθωνας: 5 χρόνια, Χ.Γεωργακάκης: 4 χρόνια, Όλγα Κεφαλογιάννη: 4 χρόνια

Κοινοβουλευτικές Θητείες

1. Ι.Κ.Κεφαλογιάννης 12, 2. Π.Βαρδινογιάννης 7, 3. Ε.Λουκάκης 6, 4. Α.Ξανθός 5, 5. Ε.Παπαδογιάννης 4, 6. Γ.Αχ.Κεφαλογιάννης 4, 7. Γ.Περάκης 3, 8. Μ. Σκουλάς 3

Ρεκόρ Ψήφων Βουλευτών και Πολιτευτών

Άνω των 10.000 σταυρών

1. Π.Βαρδινογιάννης: 16.741 (1964), 2. Ι.Κ.Κεφαλογιάννης: 16.310 (1993), 3. Μ.Όθωνας: 15.510 (2004), 4. Λουκάκης: 14.798 (Νοε.1989), 5. Ο.Κεφαλογιάννη: 12.535 (2007), 6. Κ.Σχοινάς: 12.496 (2007), 7. Κ.Στεφανάκης: 12.232 (1964), 8. Η.Λαμπίρης: 12.053 (2009), 9. Ι.Σμπώκος: 11.581 (2000), 10. Α.Ξανθός: 10.041 (2019),

Άνω των 1.000 σταυρών

11. Γ.Α.Κεφαλογιάννης: 9.782 (2019), Ασκούτσης: 8.742 (1923), Τσαγρής: 8.210(1923) 12. Ι.Τσουδερός: 7.912 (1964), Εμμ.Τσουδερός: 7.849(1923), Μ.Βολουδάκης: 7.777(1923), 13. Γ.Περάκης: 7.598 (1981), Ιω.Γοβατζιδάκης: 7.438(1923), Β.Σκουλάς: 7.313(1923) 14. Γ.Σχοινάς: 7.244 (1990), Μ.Γερακάρης(1923): 7.135, Σταμ.Ρολόγης(1923): 6.989, Ευστρ.Φωτάκης(1923): 6.845, 15. Γεωργακάκης: 6.002 (1981), Α.Ζερβός(1923): 5.802, 16. Μ.Λίτινας: 5.421 (Νοε.1989), 17. Ευάγγελος Εμμ. Μουνδριανάκης: 5.008 (2000), 18. Η.Λουλούδης: 4.260 (Ιαν.2015), 19. Δ.Μοάτσος: 3.349 (1974), 20. Δ.Κλάδος: 3.189 (2019), 21. Α.Κακλιδάκη: 2.766 (2019), 22. Σ.Τσουπάκης: 2.738 (1996), 23. Μ.Βάμβουκας: 2.711 (Μάι.2012), 24. Ν. Μαλλιαρός 2.264 (2019), 25. Δ.Βαονάκης 1.565 (2019), 26. Κ.Δανδουλάκης: 1.515 (Ιαν.2015), 27. Γ.Κατικάς: 1.417 (2009)

Γεωγραφική έκταση[8]

Βουλευτικές εκλογές Γεωγραφική έκταση
Μάιος 1915 ως 1923 Επαρχία Ρεθύμνης, Επαρχία Μυλοποτάμου, Ανατολικός Μυλοπόταμος[9], Επαρχία Σφακίων[10][11], Γαύδος,[12][13] Επαρχία Αγίου Βασιλείου, Επαρχία Αμαρίου, Κλήμα Αμαρίου[14]
1926 ως 1950 Ασή Γωνιά[15], Επαρχία Ρεθύμνης, Επαρχία Μυλοποτάμου[16], Ανατολικός Μυλοπόταμος, Επαρχία Αγίου Βασιλείου[17], Επαρχία Αμαρίου[18], Κλήμα Αμαρίου
Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1951 ως σήμερα Επαρχία Ρεθύμνης, Επαρχία Μυλοποτάμου, Επαρχία Αγίου Βασιλείου, Επαρχία Αμαρίου

Νικητήρια Κόμματα της εκλογικής περιφέρειας Ρεθύμνου

  • Βουλευτικές Εκλογές:

1974-1977: ΝΔ, 1981-2004: ΠΑΣΟΚ, 2007: ΝΔ, 2009-Μάιος 2012: ΠΑΣΟΚ, Ιούνιος 2012-Ιούλιος 2019: ΣΥΡΙΖΑ

  • Ευρωεκλογές:

1999-2009: ΠΑΣΟΚ, 2014: ΣΥΡΙΖΑ, Μάϊος 2019: ΝΔ

Επιδόσεις Κομμάτων

  • ΠΑΣΟΚ 57,91 (Γ.Α.Παπανδρέου,2009), ΝΔ 46,50 (Κ.Α.Καραμανλής,2007), ΣΥΡΙΖΑ 39,55 (Τσίπρας,Ιαν.2015)

Περίοδος Εθνεγερσίας και Κρητικών Επαναστάσεων

  • Το 1827 ο Γεώργιος Σακκόραφος από τον Άγιο Κωνσταντίνο, αντιπρόσωπος της Κρήτης στην Εθνοσυνέλευση της Ερμιόνης
  • Το 1827 ο Μανουήλ Βερνάρδος από το Αμάρι και ο Γεώργιος Σακκόραφος, αντιπρόσωποι της Κρήτης στην Εθνοσυνέλευση της Τροιζήνας
  • Το 1828 ο Μάρκος Καλούδης από τον Πρινέ αντιπρόσωπος των Ρεθεμνιωτών στο Κρητικό Συμβούλιο[19]
  • Το 1831 στην Δ΄ κατ' επανάληψη Εθνική των Ελλήνων συνέλευση του Άργους, αντιπρόσωπος των όπλων Κρήτης ο Γ. Τσουδερός
  • Το 1832 στην Δ΄ κατά συνέχειαν Εθνική των Ελλήνων Συνέλευση στην Πρόνοια Ναυπλίου, ο Γ. Τσουδερός
  • Η Πρώτη επαναστατική συνέλευση Κρήτης 1866 στην οποίο ήταν πληρεξούσιοι, καθιστός από αριστερά Παττακός Αποστολ. Αμαριου , Νικολούδης Νίκος Λάκκων Κυδωνιας , Σκουλούδης Ι Ρεθύμνης ,Πολοπετρακης Ι Χώρα Σφακιων , Κ Σκορδίλης Χουμεριακου Μεραμβελλου .Ορθιοι Αναγνώστης Σταμαθιουδακης Μουντρου Ρεθύμνης , Βιστακης Ηρακλείου , Γκούσταβ Φλωράνς Γάλλος ,Παναγιώτης Στρατουδάκης Επισκοπή Ρεθύμνης ,Μπονάτος Γ Σφακιων ,και Αναγνώστης Γρυλάκης Καμπανου Σέλινου.[20]
  • Ο Ηγούμενος Γαβριήλ Μαρινάκης του Αρκαδίου από τις Μαργαρίτες μέλος της Γενικής Επαναστατικής Συνέλευσης του Φρε το 1866 και πρόεδρος της Επαναστικής Επιτροπής Ρεθύμνου
  • Πληρεξούσιος Επαναστάσεων μετά το 1866, ο Μανιουδάκης Ιωάννης από Αρμένους

Περίοδος Γενικής Συνέλευσης Κρητών

Η Σύμβαση της Χαλέπας το 1878 προέβλεπε την ίδρυση τοπικής βουλής που ονομάστηκε Γενική Συνέλευση Κρητών. Οι χριστιανοί είχαν 49 έδρες και οι μουσουλμάνοι 31. Οι συνεδριάσεις γίνονταν στο κτίριο της Κρητικής Βουλής στο Δημοτικό Κήπο Χανίων[21].

  • Πληρεξούσιος Ρεθύμνης ο Λεωνίδας Ματθαιουδάκης, οπλαρχηγός Μυλοποτάμου, από τις Αλιάκες Μυλοποτάμου[22], ο οποίος συνυπέγραψε τη Σύμβαση της Χαλέπας[23]
  • Πληρεξούσιοι Επανάστασης 1878: Επαναστατικό Κομιτάτο Ρεθύμνου υπό τους Λεωνίδα Ματθαιουδάκη, Μιχ.Νικ.Παπαδάκη[24] και Εμμ.Πορτάλιο[25]
  • Οι βουλευτές που εξελέγησαν από τις εκλογές της 10ης Δεκεμβρίου 1879[26] ήταν οι εξής:

-Πόλεως Ρεθύμνης: Χαρίλαος Ασκούτσης, Δερβις εφένδης Πρασλανάκης, Γιουσούφ βέης Αληγιαζητζάκης και Σαλήχ εφένδης Μπιλάλ Αγαζαδές

-Ρεθύμνης: Αναγνώστης Τσίχλης, Αναγνώστης Περακάκης, Μάρκος Βαρδάκης και Χουσεΐν εφένδης Τσιτσεκάκης

-Αγίου Βασιλείου: Μιχαήλ Τσουδερός, Εμμανουήλ Φωτάκης, Αναγνώστης Τρανταλιδάκης και Αχμέτ εφένδης Ιμαμάκης

-Αμαρίου: Γεώργιος Βλαστός, Τίτος Λίτινας, Εμμανουήλ Λουρωτός και Μουσταφά εφένδης Σπαθάκης

-Μυλοποτάμου: Ιωάννης Σκουλάς (βουλευτής και το 1893[27], Γεώργιος Παπαμαρκάκης, Εμμανουήλ Νικολετάκης και Μουσά εφένδης Τζιντζαραπάκης

-1881: Παύλος Βλαστός: πληρεξούσιος Αμαρίου

  • Την ανοιξη του 1883 ο Σαββάκης Σάββας από τα Σελλιά Αγίου Βασιλείου, πληρεξούσιος Αγίου Βασιλείου στη Γενική των Κρητών Συνέλευση
  • ο Στυλιανός Φωτάκης από τις Μέλαμπες, υπήρξε κατ΄ επανάληψη βουλευτής της αυτόνομης βουλής της Κρήτης αντιπροσωπεύοντας την επαρχία Αγίου Βασιλείου μέχρι το 1889
  • ο Θεμιστοκλής Παπαδάκης από το Ρέθυμνο, πληρεξούσιος της επαρχίας Ρεθύμνης, από το 1882 έως το 1889 και από το 1905 έως το 1906.
  • Ο Εμμ.Γ.Γενεράλης από το Γερακάρι, πληρεξούσιος Αμαρίου στην Κρητική Βουλή το 1889 και το 1894.[28]
  • 1890: εκλεγέντες πληρεξούσιοι χριστιανοί και μουσουλμάνοι κατά επαρχία: Ρεθύμνης: Πόλεως Ρεθύμνης 5-10, Αργυρουπόλεως 5-0, Ρουστίκων 3-2, Αμνάτου 4-1, Χρωμοναστηρίου 2-3, Ατσιποπούλου 3-2, Αμαρίου: Μοναστηρακίου 5-0, Αποδούλου 4-1, Μέρωνος 2-3, Μυλοποτάμου: Μελιδονίου 3-2, Αβδανιτών 4-1, Γαράζου 5-0[29]
  • Αρχές 1895 πληρεξούσιοι: Πόλεως Ρεθύμνης: Αριστείδης Παπαδάκης, Επαρχίας Ρεθύμνης: Οδυσσέας Σταυριανίδης, Αμαρίου: Γεώργιος Ανδρεδάκης, Μυλοποτάμου: Χαρίλαος Ασκούτσης, Νικόλαος Κεφαλογιάννης[30]
  • Στις 18-8-1896 συνέλευση 148 από τους 165 πληρεξουσίους στους Κάμπους Κυδωνίας[31]
  • Βουλευτές της Κρητικής Βουλής: το 1896 ο Ανδρεαδάκης ή Ανδρεδάκης Γεώργιος από Φουρφουρά Αμαρίου. Βουλευτής Μυλοποτάμου ο Νικόλαος Εμμ. Παλιεράκης από τον Ορθέ. Επίσης πληρεξούσιοι της Κρητικής Πολιτείας, διετέλεσαν οι Σταύρος Καλλέργης από το Χουμέρι Μυλοποτάμου, ο Βασίλειος Σκουλάς από τα Ανώγεια Μυλοποτάμου και ο Αντώνιος Κυριακάκης από το Μοναστηράκι Αμαρίου
  • Στη Συνέλευση Ακρωτηρίου το 1896, πληρεξούσιος Μυλοποτάμου ο Γεώργιος Πλουμής.[32]

Περίοδος Κρητικής Πολιτείας

  • Ο Ψαρουδάκης Ευστράτιος από Όρος πληρεξούσιος Κρητικής Πολιτείας, επικήδειος του στην ΚΕ στις 30/3/1949
  • Ο Βενιανάκης Γεώργιος από Χάρκια βουλευτής επί Κρητικής Πολιτείας[33]
  • Οι Γεώργιος Βαρδιάμπασης από Λιβάδια Μυλοποτάμου και Βασίλειος Δρανδάκης από Ζουρίδι[34] : Πληρεξούσιοι στην Επαναστατική Συνέλευση που συνήλθε στο Μελιδόνι Μυλοποτάμου (13-17 Οκτωβρίου 1897) και καθόρισε το πολίτευμα της Κρητικής πολιτείας
  • Τον Ιούλιο 1898, ο Εμμανουήλ Ζαχαράκης βουλευτής και μέλος της πρώτης κυβέρνησης της Κρήτης[35]
  • Η Συντακτική Συνέλευση Κρήτης του 1899 με πρόεδρο τον Ιωάννη Σφακιανάκη, περιελάμβανε 188 μέλη από όλη την Κρήτη, εκλεγέντες ανά επαρχία: Πόλη Ρεθύμνης: Νικ.Καλογέννητος, Αριστ.Παπαδάκης, Ιωάνν.Μ.Τσουδερός, Ιωανν.Α.Σαουνάτσος, Βασ.Ν.Δρανδάκης, Ιωανν.Ε.Καυγαλάκης, Επαρχία Ρεθύμνης: Στυλ.Βαρδάκης, Στυλ.Μανουσελάκης ή Στυλιανός Μανουσέλης από Αργυρούπολη[36], Αναγν.Τσίχλης, Γρηγ.Περακάκης, Ηρακλ.Κορνιλάκης, Βασ.Παπαδάκης ιερεύς, Αμάρι: Γεώργ.Ανδρεαδάκης, Γ.Ψαρουδάκης, Ι.Γενεράλης, Ν.Χ.Καλοειδάς, Π.Βούλγαρης, Αντ.Κυριακάκης, Mυλοπόταμος: Εμμ.Ζαχαράκης, Γ.Π.Σκουλάς, Γ.Μιχελιουδάκης, Ιω.Κιαγιαδάκης, Κυριάκος Μπιράκης, Β.Σκουλάς, Oθωμανοί: Μεχμ.Βέης Σπαθάκης, Αλή Εφ.Βεϊσάκης, Γιουσ.Σκουμπετεδάκης, Χαϊδ.Χατζή Βεκυράκης, Χουσνή βέη Αζεμπαζανδέ, Κιαμή εφ. Βεϊζαδέ, Χασάν Ιμαμάκη, Χουσν.Μουλασελημεφενδάκη, Δερβ.εφ.Μουσαδάκης, Σεφκ.εφ.Τζιτζεκάκης[37]
  • Το 1901 η Πρώτη Αυτόνομη Βουλή περιελάμβανε 74 μέλη, εκλεγέντες ανά νομό, εξ ων 10 ήταν διορισμένοι από τον Πρίγκηπα
  • Το 1902 βουλευτής ο Πορτάλιος Εμμανουήλ από την Παντάνασσα.
  • Σπανδάγος Βασίλειος: βουλευτής Κρητικής Πολιτείας[38]
  • Εκλογές έγιναν το 1903, στις οποίες ο Ελευθέριος Βενιζέλος σε όλη την Κρήτη εξέλεξε 4 βουλευτές με την παράταξη του, σε σύνολο 74 Κρητών. Εξελέγη ο Γεώργιος Πλουμής από το Γαράζο.[39]
  • Boυλευτής το 1904-1905 ο Μιχαήλ Εμμ. Κεφαλογιάννης
  • Βουλή του 1905
  • Στη Β Συντακτική των Κρητών Συνέλευση το 1906 εξελέγησαν βουλευτές (πληρεξούσιοι) στην Κρητική Βουλή των 129 μελών, οι Πετυχάκης Μίνως από του Αγαλιανού, Εμμαν. Τσουδερός, Παπαμιχελάκης, Ευστράτιος Ψαρουδάκης, Στυλιανός Κωστογιαννάκης, Μιχ. Δημητρακάκης, Στυλ. Μαραγκουδάκης, Μιχαήλ Εμμ. Κεφαλογιάννης, Νικόλαος Ι. Κεφαλογιάννης[40], Κωστ. Λαγουδάκης, Κωστ. Χατζιδάκης, Μιχαήλ Δασκαλάκης, Αντώνιος Λίτινας, Παπαδονικολάκης, Νικολ. Παπαμαρκάκης, Χαραλ. Καλοειδάς, Νικ. Κολογενήτος, Μιχ. Σγουρός, Βενιανάκης, Θ. Παπαδάκης, Προκοπάκης, Αδάμ Βαβουράκης, Ισουφ βέης, Συφκή Τσιτσεκάκης και Αρίφ Ρεθυμνιωτάκης.
  • Βουλή Ioύνη 1907 εκλογές της Α' Βουλευτικής Περιόδου με 65 μέλη. Εκλεγέντες Νομού Ρεθύμνης: Σκουλάς (7583), Σπανδάγος, Ανδρεδάκης, Μπιράκης, Πετυχάκης, Βαβουράκης, Ζαχαράκης, Παπαδάκης, Χατζιδάκης, Μαρής, Κεφαλογιάννης, Kιαμής Βεϊσαγαδάκης, Χαϊντέρ Χατζημπεκυράκης[41]
  • 1909: βουλευτής εξελέγη ο Πέτρος Μανουσάκης από το Ρέθυμνο (το 1916 υπουργός Θρησκευμάτων στην Κυβέρνηση Βενιζέλου στην Θεσσαλονίκη)[42]
  • Έως το 1936 αναφέρονται επίσης ως βουλευτές Ρεθύμνου οι: Ασκούτσης Νικόλαος από Μελιδόνι (1923, 1928, 1932, 1933) και υπουργός, Γοβατζιδάκης Ιωάννης από Βεδέρους, Δημητρακάκης Μάρκος από Ροδάκινο, Κούνδουρος Μανούσος από Σφακιά, Κωστογιάννης Στυλιανός από Ρουμελί από το 1905, Λαγουδάκης Κωνσταντίνος, Μοάτσος Θεμιστοκλής από Ρέθυμνο (1916), Σγουρός Μιχαήλ, Τρουλλινός Νικόλαος από Μέλαμπες, Τσαγρής Γεώργιος από Βισταγή, Τσουδερός Ιωανν. Γεώργιος, Φραγκουδάκης Γεώργιος και Φωτάκης Εμμ. Ευστράτιος (1910).
  • Σαουνάτσος Γεώργιος από Αμνάτο, δυο φορές βουλευτής επί Κρητικής Πολιτείας και μία μετά την Ένωση της Κρήτης με την Ελλάδα[43]
  • Μάρτιος 1910 126 μέλη Κρητικής Συνέλευσης με Τρουλινό Νικόλαο, Φωτάκη Ευστράτιο, Πλουμή Γεώργιο.
  • Το 1911 Γενική Επιτροπή εκλεγείσα από την Επαναστατική Συνέλευση
  • 13 Νοεμβρίου 1911: σε επαναστατική συνέλευση στους Αρμένους Ρεθύμνου, εκλέγονται πληρεξούσιοι για το Ελληνικό κοινοβούλιο, για να πιεστεί η Αθήνα να κηρύξει την Ένωση:

-Πόλεως Ρεθύμνης: Εμμ.Ι.Τσουδερός, Νικ.Κεφαλογιάννης, Μανουσ.Χατζηγρηγόρης, Γ.Χαμαράκης, Στυλ.Τερζιδάκης, Στυλ.Μανουσέλης, Εμμ.Βιστάκης, Δημ.Ζουριδιανός, Π.Γαγάνης, Γ.Δρακάκης

-Επαρχίας Ρεθύμνης: Γ.Βενιανάκις, Ν.Κυρμιζάκις, Θεοδ.Παπαδάκης, Στρ.Ψαρουδάκης, Ανδρ.Μαραγκουδάκης, Λεων.Χαλκιαδάκης, Σ.Παπαδάκης, Μαμάλιος, Στ.Μωράκης, Ι.Σφηνιαδάκης, Ι.Μανουσάκης

-Επαρχίας Αγ.Βασιλείου: Ιωαν. Α. Τσουδερός, Μάρκος Δημητρακάκης, Στ.Μαραγκουδάκης, Ιω.Αθανασιάδης

-Επαρχίας Αμαρίου: Γεωρ.Ψαρουδάκης, Ιω.Βούλγαρης, Χαρ.Καλοειδάς

-Επαρχίας Μυλοποτάμου: Κ.Λαγουδάκης, Στ.Κωστογιάννης, Σταύρος Καλλέργης, Μιχ.Σγουρός, Μιχ.Δασκαλάκης (Σκριπ 15/11/1911, σελ. 5)

  • Δεκέμβριος 1911 Επαναστατική Συνέλευση με Παπαδογιάννη Εμμανουήλ, Φωτάκη Ευστράτιο
  • Δεκέμβριος 1911: Ανάμεσα στους 24 Κρήτες βουλευτές που φυλακίστηκαν όταν ο Βενιζέλος είπε όχι στην ένωση, υπό την απειλή της Τουρκίας, ήταν οι:

- Ρεθύμνης: Ηλίας Δεληγιαννάκης, Γεώργιος Βενιανάκης

- Μυλοποτάμου: Κυριάκος Μπυράκης, Κωνσταντίνος Λαγουδάκης, Μιχαήλ Σγουρός, Μιχαήλ Δασκαλάκης

- Αμαρίου: Ιωάννης Βούλγαρης[44]

  • Εκλογές Κρητικής Βουλής 11 Μαρτίου 1912 με 69 Κρήτες Βουλευτές, ίδια μέρα με ελληνικές εκλογές
  • Μάιος 1912: 69 Κρήτες Βουλευτές, ανάμεσα τους και οι Βενιανάκης Γεώργιος και Δασκαλάκης, βουλευτής Ρεθύμνης.[45]
  • Ο Σταύρος Καλλέργης από το Χουμέρι, πληρεξούσιος της Κρητικής Πολιτείας

Περίοδος μετά την Ένωση με την Ελλάδα

  • 1/10/1912: οι πρώτοι 69 Κρήτες Βουλευτές (Πληρεξούσιοι) (64 παρίσταντο)[46] παρήδρευσαν στα έδρανα της Βουλής των Ελλήνων, που πραγματοποιεί πανηγυρική συνεδρίαση με τον Κρήτα Πρωθυπουργό Ελευθέριο Βενιζέλο. Ήταν οι εξής: Παριστάμενοι: Χαρ.Πολογεώργης, Ε.Μανουσογιαννάκης, Ε.Βολουδάκης, Ε.Α.Παπαδάκης, Ι.Καραβίτης, Ε.Καούδης, Σ.Τσόντος, Ι.Αναγνωστάκης, Σ.Πολέντας, Γ.Α.Χατζηγρηγοράκης, Ν.Μπασιάς, Σ.Κανιτσάκης, Α.Μάντακας, Θ.Κουκουράκης, Ν.Μαλανδράκης, Ε.Μπαλαντίνος, Π.Κοτζάμπασης, Α.Κακούρης, Ι.Βαβουράκης, (Ρεθύμνης: Ιωάννης Γοβατσιδάκης, Μιχαήλ Παπαμιχελάκης, Π.Ζαχαράκης, Θ.Σαουνάτσος), Α.Στεργιάδης, Δ.Αναγνωστάκης, Ν.Γιαννικάκης, Ν.Παπαδάκης, Γ.Κατσουράκης, Ε.Νικολούδης Ι.Γεωργακάκης, Δ.Λαπαθάκης, Μ.Τραπεζινάκης, Ε.Γαληνός, Ι.Γεωργιλάς, Ν.Π.Παπαδάκης, Π.Κιουρτσιδάκης, Μ.Καλυβιανάκης, Ε.Κουνούγιας, Ι.Καπετανάκης, Μ.Κανδαράκης, Δ.Μαλινδρέτος, Ε.Καμπούρης, Π.Κουρταλώνης, Ν.Μουρέλλος, Ι.Παπαμαστοράκης, Κ.Δολαψάκης, Κ.Δαμελάκης, Ι.Βατσάος, Σ.Βεστάκης, Ε.Πατερόπουλος, Ι.Πολυξίγκης, Δ.Νικολούδης, Γ.Μαυραντωνάκης, Δ.Πολιουδάκης, Α.Νικάκης, Μ.Δασκαλάκης, Ι.Βούλγαρης, Γ.Χαμαράκης, Γ.Αυγουστάκης, Σ.Κωστογιάννης, Γ.Παρασκάκης, Σ.Κοτρούλης, Σπ.Φούμης[47] Απόντες: Θ.Λυμπρίτης, Ι.Σφακιανάκης, Μακράκης, Μπολάνης, Μαυρογένης
  • 1914-1915: Γεώργιος Μοάτσος: Νομάρχης Ηρακλείου
  • Ελληνικές βουλευτικές εκλογές Μαΐου 1915: Οι εκλογές στις 31 Μαΐου 1915, ήταν οι πρώτες στις οποίες συμμετείχε η Κρήτη ως ενωμένη με την Ελλάδα. Πρώτευσαν οι Φιλελεύθεροι στο Ρέθυμνο με 3638 ψήφους και εξελέγησαν οι Εμμανουήλ Τσουδερός του Ιωάννου με 8957 ψήφους,Σκουλάς Βασίλειος από Ανώγεια Μυλοποτάμου με 8757 ψήφους, Ανδρε(α)δάκης Γεώργιος με 8700 ψήφους, Παπαμιχελάκης Μιχαήλ από Αργυρούπολη Ρεθύμνου με 8586 ψήφους, Μανούσος Βολουδάκης του Γεωργίου από Σφακιά με 8581 ψήφους και οι 5 με το κόμμα Φιλελευθέρων. Επιλαχόντες και πολιτευτές των Λαϊκών ήτσν οι Κωστογιάννης με 5115 ψήφους και Κούνδουρος με 4842 ψήφους. Λοιποί πολιτευτές: των Λαϊκών οι Κωνστ. Λαγουδάκις από Μελιδόνι[48] και Τρουλλινός και του δεύτερου συνδυασμού Βενιζελικών οι Παπαδόπετρος, Πετράκις, Σαββάκης και Ψαρουδάκης. [49] Εκλογικά Τμήματα: Πόλεως Ρεθύμνης, Πηγής, Αμνάτου, Χρωμοναστηρίου, Αργυρουπόλεως, Επισκοπής Λαππαίων, Αλφάς, Μαργαριτών, Μελιδονίου, Χουμερίου, Ανωγείων, Καμαριώτη, Ζωνιανών, Λειβαδίων, Κλεψιμίων, Γαράζου, Μέρωνα, Γερακαρίου, Μελάμπων, Ακουμίων, Σπηλίου, Χώρας Σφακίων, Ασκύφου, Ανώπολης, Πατσιανού, Γαύδου, Αγίας Ρουμέλης, Κεραμέ, Μύρθιου Αγίου Βασιλείου, Ροδακίνου, Αγκουσελιανών, Αρμένων, Ατσιποπούλου, Γωνιάς, Ρουστίκων, Μούνδρου, Φουρφουρά, Μοναστηρακίου, Αποδούλου και Άνω Μέρους.
  • Από τις 25/10/1915 έως τις 9 Ιουνίου 1916, πρωθυπουργός διετέλεσε ο Στέφανος Σκουλούδης με Κρητική καταγωγή, από χωριά του Ρεθύμνου και την Σκαλωτή Σφακιων που τότε ανήκε στον νομό Ρεθύμνου.[50]
  • Εκλογές 6/12/1915: Αποχή Βενιζελικών. Εξέλέγησαν Κούνδουρος Μανούσος, Κωστογιάννης Στυλιανός, Λαγουδάκης Κωνσταντίνος, Μοάτσος Θεμιστοκλής. Εμμ.Τσουδερός, Β.Σκουλάς, Μ.Βολουδάκης, Γεώργιος Φραγκιουδάκης, Ευστράτιος Φωτάκης από Μέλαμπες. Το 1916 υπουργός ο Μανουσάκης Πέτρος και βουλευτής ο Μοάτσος Θεμιστοκλής. Τον Ιανουάριο 1920 εμφανίζεται ως βουλευτής ο Μιχαήλ Παπαμιχελάκης.

Δεκαετία 1920

  • Στις εκλογές στις 1/14 Νοεμβρίου 1920 το Κόμμα Φιλελευθέρων εξέλεξε και τους 5 βουλευτές της περιφέρειας τους: Ε.Τσουδερό, Β.Σκουλά, Μ.Βολουδάκη, Γ.Φραγκουδάκη και Μ.Παπαμιχελάκη, ενώ επιλαχόντες ήταν οι Ι.Γοβατζιδάκης και Ευστράτιος Φωτάκης (ΚΦ), Μανούσος Χατζηγρηγοράκης (Ηνωμένη Αντιπολίτευσις), Ε.Σκορδίλης (ΚΦ), Γ.Σαουνάτσος (ΚΦ), Νικόλαος Τρουλλινός (ΗΑ) και Γεώργιος Σφηνιάς. Νομάρχης Ρεθύμνης ο Γεώργιος Γαλάνης.
  • Τον Μάιο 1923, στον Μυλοπόταμο εμφαίνεται ως πρόκριτος ο Κ. Παπακωνσταντής

Στο Ρέθυμνο αναδείχτηκαν βουλευτές με τους Φιλελεύθερους οι μετέπειτα πρωθυπουργός Εμμανουήλ Τσουδερός (Άγιος Βασίλειος)[52], Ασκούτσης Χαριλ. Νικόλαος (Ρέθυμνο), Γεώργιος Τσαγρής (Αμάρι, διετέλεσε και βουλευτής Αδριανουπόλεως), και Μανούσος Βολουδάκης (Σφακιά). Με τους Νέους Φιλελεύθερους εξελέγη στις 20 Φεβρουαρίου 1924 ο Ιωάννης Γοβατζιδάκης από την επαρχία Ρεθύμνης.[53] Ο Μυλοποταμίτης Φιλελεύθερος Βασίλειος Σκουλάς ανεδείχθη 1ος επιλαχών.[54] Ο Τσουδερός υπουργός Συγκοινωνίας.

Λοιποί Πολιτευτές: Ευστράτιος Φωτάκης (επαρχία Αγίου Βασιλείου), Ανδρέας Ζερβός (επαρχία Σφακίων), Μίνως Γερακάρης (επαρχία Μυλοποτάμου), Σταμάτης Ρολόγης (επαρχία Αμαρίου) με Φιλελεύθερο Συνδυασμό Νέων (ΦΣΝ)[55], Λίτινας Κωνσταντίνος, Δημητρακάκης Μάρκος από Ροδάκινο, Κούνδουρος Μανούσος.

  • Στο πολιτειακό δημοψήφισμα στις 13 Απριλίου 1924, σαρωτικά υπέρ της Δημοκρατίας με ποσοστό 95,98% ψήφισε ο νομός Ρεθύμνης. Σε Περβόλια, Γαράζο, Ροδάκινο, Μύρθιο, Λευκόγεια, Αγκουσελιανά, Άρδακτο, Βισταγή, Χώρα Σφακίων, Βουβά, Ασκύφου, δεν έπεσε ούτε ένα κίτρινο ψηφοδέλτιο υπέρ της Βασιλείας. Επίσης 1 κίτρινο βασιλικό σε Αρμένους, Ατσιπόπουλο, Ζωνιανά, Καμαριώτη, Άγιο Ιωάννη, Μοναστηράκι, Γαύδο , 2 σε Αξό, Κρύα Βρύση, 3 σε Αργυρούπολη, Μούδρο, 4 σε Αρολίθι, Παντάνασσα, Φουρφουρά, 5 σε Αμνάτο, Ακούμια, Σπήλι, 6 στις Σίσες. Τριψήφιος αριθμός λευκών δημοκρατικών ψηφοδελτίων υπήρχαν και σε Α' και Β' Ρεθύμνης, Επισκοπή, Χρωμοναστήρι, Ρούστικα, Πηγή, Γωνιά, Πάνορμο, Μαργαρίτες, Μελιδόνι, Χουμέρι, Λειβάδεια, Αλφά, Άγιο Μάμα, Κλεψίμια, Κεραμέ, Μέλαμπες, Γερακάρι, Άνω Μέρος, Αποδούλου, Ανώπολη, Πατσιανό και διψήφιος σε Χώνο και Καρίνες.[56]
  • Στις 7-11-1926 εκλογές και βουλευτές οι Σκουλάς Βασίλειος και Φωτάκης Ευστράτιος με Ένωση Φιλελευθέρων. Πολιτευτές: Ασκούτσης Νικόλαος, Βαρδιάμπασης Βασίλειος, Γοβατζιδάκης Ιωάννης, Κωνσταντίνος Δεληπαράσχος, Δουλγεράκης Νικόλαος, Ζερβός Νικόλαος από Μέρωνα, Λαζάνης Αντώνιος, Παπαδάκης Ανδρέας, Παπαδογιάννης Εμμανουήλ, Σγουρός Μιχαήλ, Σκουρίτης Κωνσταντίνος
  • Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1928: Ψηφίσαντες 11.444. Φιλελεύθεροι 9.473, Κόμμα Συντηρητικών Δημοκρατικών (Μιχαλακόπουλος) 4.800, Λαϊκοί: 1.942, Δημοκρατική Ένωσις: 1.100. 3 βουλευτές οι Βασίλειος Σκουλάς, Ιωάννης Γοβατζιδάκης [57] και Ν.Ασκούτσης (Κ.Φ). Πολιτευτές: Λαγουδάκης Κων/νος, Τρουλλινός Νικόλαος, Χατζηγρηγόρης Μανούσος και Μανάρης (Μαναράκης) Γεώργιος

Πριν το 1929 πολιτευτής ο Μιχ.Δ. Κεφαλογιάννης από τα Ανώγεια Μυλοποτάμου[58]

Δεκαετία 1930

  • Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1932: Γερουσιαστής Φωτάκης Ευστράτιος με τους Φιλελεύθερους, Βουλευτές: Ασκούτσης Νικόλαος με το κόμμα Φιλελευθέρων, Τρουλινός Νικόλαος από Μέλαμπες με Λαϊκούς[60] και Βασίλειος Σκουλάς. Πολιτευτές οι Ανδρέας Παπαδάκης και Νικόλαος Ανδρουλιδάκης με τον Ανεξάρτητο συνδυασμό Νέων του κόμματος των Φιλελευθέρων.[61] Άλλοι πολιτευτές: Δρανδάκης Ελευθέριος, Κεφαλογιάννης Νικόλαος, Πλουμής Εμμανουήλ, Σαββάκης Μιχαήλ, Γιακουμογιαννάκης Γεώργιος, Ρουκούνης Ιωάννης, Κωνσταντουδάκης Γεώργιος, Πετούσης Γεώργιος, Αυγερινός Ζαχαρίας, Τσουδερός Γεώργιος και Ανδρουλιδάκης Νικόλαος
  • Ελληνικές βουλευτικές εκλογές 1933: βουλευτές οι Ασκούτσης Νικόλαος Κόμμα Φιλελευθέρων, Ιωάννης Γοβατσιδάκης Κόμμα Φιλελευθέρων (απεβίωσε 18/2/1934) από Βεδέρους και Τσουδερός Γεώργιος Ανεξάρτητος, με αναπληρωτή υπουργού Γενικού Διοικητού Κρήτης τον Εμμανουήλ Παπαδογιάννη. Το 1933 Νομάρχης Αιτωλίας και Ακαρνανίας ο Πολύβιος Τσάκωνας και Γραμματεύς Γενικής Διοικήσεως Μακεδονίας ο Στυλιανός Δημητρακάκης.[62]
  • Στις 9-6-1935 οι Παπαδογιάννης Εμμανουήλ, Σγουρός Μιχαήλ και Τρουλλινός Νικόλαος με το Λαϊκό Κόμμα (απείχε το Κόμμα Φιλελευθέρων)
  • Στις 26-1-1936 βουλευτές εκλέγονται οι Τσαγρής Γεώργιος από Βισταγή, Ασκούτσης Νικόλαος από Μελιδόνι, Φωτάκης Ευστράτιος και Μπιράκης Νικόλαος με το Κόμμα Φιλελευθέρων

Δεκαετία 1940

  • Ο Εμμανουήλ Τσουδερός[63] ήταν ο μοναδικός Ρεθύμνιος πρωθυπουργός, από τις 21 Απριλίου 1941 έως τις 14 Απριλίου 1944. Είχε υπουργό Δικαιοσύνης τον Δημητρακάκη Στυλιανό από το Ροδάκινο.
  • Στην Κατοχή εκτελέσθηκε από τους Γερμανούς, ο πολιτευτής Γεώργιος Αθαν. Σκουλάς, αδερφός του βουλευτή το 1946 Μιχαήλ
  • Ο Ασκούτσης Νικόλαος εκλέχθηκε αντιπρόσωπος Κρήτης στην ΠΕΕΑ, το Μάϊο του 1944.
  • O ιατρός Αντέλης από το Βιζάρι, βουλευτής Ρεθύμνης

Μεταπολεμική Περίοδος [64]

Ημερομηνία Εκλογών Εκλεχθέντες Βουλευτές Κόμμα με το οποίο εκλέχθηκαν Καταγωγή Παρατηρήσεις
31.03.1946[65]
Ευάγγελος Δασκαλάκης
Γεώργιος Τσουδερός
Εμμανουήλ Παπαδογιάννης
Μιχαήλ Σκουλάς
Εθνική Πολιτική Ένωση (Κόμμα Βενιζελικών Φιλελευθέρων)
Εθνική Πολιτική Ένωση (Κόμμα Βενιζελικών Φιλελευθέρων)
Ηνωμένη Παράταξη Εθνικοφρόνων (Λαϊκό Κόμμα)
Εθνική Πολιτική Ένωση (Κόμμα Βενιζελικών Φιλελευθέρων)
Περιβόλια Ρεθύμνου
Ασώματος Αγίου Βασιλείου
Άγιος Ιωάννης Αμαρίου
Ανώγεια Μυλοποτάμου
Ο Δασκαλάκης υφυπουργός Κρήτης στην κυβέρνηση Μαξίμου και ο Παπαδογιάννης υπουργός Οικισμού και Ανοικοδόμησης 1948-1950, ο Γεώργιος Ι. Τσουδερός αδερφός του Εμμανουήλ (πρωθυπουργού). Το 1948 γενικός διοικητής Κρήτης ο Αναστάσης Χομπίτης από το Ροδάκινο.

Πολιτευτές: Κόμμα Φιλελευθέρων(Σοφούλης): Ανδρουλιδάκης Νικόλαος, Μπιράκης Νικόλαος, Φωτάκης Ευστράτιος, Περακάκης Γεώργιος, Βενιζελικοί: Λίτινας Αντώνιος, Λαϊκό Κόμμα: Βουλγαράκης ή Βούλγαρης Κων. Γεώργιος, Δρανδάκης Ελευθέριος, Κουνάλης Κωνσταντίνος.[66] Άλλοι πολιτευτές: Ορφανός Ιωάννης, Ζερβός Νικόλαος,[67] από Μέρωνα[68]Χατζιδάκης (πολιτευτής Αθηνών με τους Σοφουλικούς). Είναι οι τελευταίες εκλογές στις οποίες εκπροσωπήθηκαν στο Κοινοβούλιο και οι 4 επαρχίες του Νομού. Ο Χρίστος Τζιφάκης από τον Πρινέ, Νομάρχης Ρεθύμνης[69]

05.03.1950
Ευάγγελος Δασκαλάκης
Γεώργιος Τσουδερός
Εμμανουήλ Παπαδογιάννης[70]
Ιωάννης Ν. Προκοπάκης
Κόμμα Φιλελευθέρων
ΕΠΕΚ
Λαϊκό Κόμμα
Κόμμα Φιλελευθέρων
Περιβόλια Ρεθύμνου
Ασώματος Αγίου Βασιλείου
Άγιος Ιωάννης Αμαρίου
Καρίνες Αγίου Βασιλείου
Πολιτευτές: Αθανασιάδης Ιωάννης, Ασκούτσης Νικόλαος, Βρυσανάκης Ανδρέας, Δασκαλάκης Νικόλαος, Ζαχαράκης Κωνσταντίνος, Ζερβός Γεώργιος, Καλόγερος Γεώργιος, Κιαγιάς Δημήτριος, Κουνάλης Κωνσταντίνος, Μοσχάκης Μόσχος, Μπίρης Σταύρος, Περακάκης Γεώργιος, Σκουλάς Μιχαήλ, Τρουλινός Γεώργιος, Τσάκωνας Πολύβιος[71][72]
09.09.1951
Ευάγγελος Δασκαλάκης
Γεώργιος Τσουδερός
Γεώργιος Κ. Βουλγαράκης[73]
Κόμμα Φιλελευθέρων
Κόμμα Φιλελευθέρων
Ελληνικός Συναγερμός
Περιβόλια Ρεθύμνου
Ασώματος Αγίου Βασιλείου
Μέλαμπες Αγίου Βασιλείου
Γ.Τσουδερός α' αντιπρόεδρος Βουλής
16.11.1952
Αντώνιος Ν. Λίτινας
Σταύρος Μπίρης[74]
Μιχαήλ Σκουλάς
Κόμμα Φιλελευθέρων
ΕΠΕΚ
Κόμμα Φιλελευθέρων
Πλατάνια Αμαρίου
Ζουρίδι Ρεθύμνου
Ανώγεια Μυλοποτάμου
Ο Λίτινας αντικαταστάθηκε με επαναληπτική εκλογή από τον Γεώργιο Κ. Βουλγαράκη του Ελληνικού Συναγερμού στις 29 Μαρτίου 1953[75]
19.02.1956 [Σημ. 1]
Παύλος Βαρδινογιάννης
Μιχαήλ Σκουλάς
Ιωάννης Τρουλινός
Κόμμα Φιλελευθέρων
Κόμμα Φιλελευθέρων
Κόμμα Φιλελευθέρων
Επισκοπή Ρεθύμνου
Ανώγεια Μυλοποτάμου
Μέλαμπες Αγίου Βασιλείου
πολιτευτές ΕΡΕ: Εμμανουήλ Μαρκάκις από Γαράζο,[76] Εμμ. Παπαδογιάννης, Γεώργιος Τσουδερός
11.05.1958
Εμμανουήλ Μ. Παπαδογιάννης[77][61]
Γιάννης Κ. Κεφαλογιάννης
Παύλος Βαρδινογιάννης
Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις
Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις
Φιλελεύθεροι
Ο Γεώργιος Τσουδερός υποψήφιος βουλευτής της ΕΡΕ
29.10.1961
Παύλος Βαρδινογιάννης
Γιάννης Κ. Κεφαλογιάννης
Ιωάννης Εμμ. Τσουδερός
Πολιτευτής Ένωσης Κέντρου: Διογένης Γεωργ. Σκουλάς[78]
03.11.1963
Παύλος Βαρδινογιάννης
Γιάννης Κ. Κεφαλογιάννης
Ιωάννης Ε. Τσουδερός
Ένωσις Κέντρου
Εθνική Ριζοσπαστική Ένωσις
Ένωσις Κέντρου
Πολιτευτές: ΕΡΕ: Γ.Τρουλινός, Γεωργ.Κατσαντώνης, ΕΔΑ: Ιω.Κυριακάκης, Ιω.Σαριδάκης, Κυρ.Σκλαβάκης, ΚΠ: Χαρ.Ανδρουλιδάκις, Φαίδων Σ. Καλλονάς
16.02.1964
Παύλος Βαρδινογιάννης
Κωνσταντίνος Στεφανάκης
Ιωάννης Ε. Τσουδερός
Ένωσις Κέντρου
Ένωσις Κέντρου
Ένωσις Κέντρου
Επισκοπή Ρεθύμνου
Πασαλίτες Μυλοποτάμου
Ασώματος Αγίου Βασιλείου
Παύλος Βαρδινογιάννης υπουργός άνευ χαρτοφυλακίου στην κυβέρνηση Γ.Παπανδρέου. Τελευταίες εκλογές που ένα κόμμα, η ΕΚ πέτυχε τον απόλυτο έλεγχο των βουλευτών Ρεθύμνης. Ο Στεφανάκης υπουργός παρά την προεδρία Κυβερνήσεως στην κυβέρνηση αποστατών της ΕΚ Αθανασιάδη-Νόβα και Δικαιοσύνης στην κυβέρνηση αποστατών της ΕΚ-ΕΡΕ καιΚΠ Στεφανόπουλου. Στην προαναφερόμενη κυβέρνηση ο Ιώαννης Εμμ. Τσουδερός αναπληρωτής υπουργός συντονισμού. Πολιτευτές ΕΡΕ+ΚΠ: Βουλγαράκης, Κατσαντώνης Γ., Κεφαλογιάννης Ι.

Σημειώσεις

  1. Στις εκλογές αυτές ψήφισαν για πρώτη φορά στην Ελλάδα οι γυναίκες.
  • Κατά τη διάρκεια της δικτατορίας: το 1967 ο Γρηγόριος Σπαντιδάκης από το Ρέθυμνο διετέλεσε αντιπρόδερος κυβερνήσεως και υπουργός Εθνικής Αμύνης και από το 1967 έως τις 25 Νοεμβρίου 1973, ο Παττακός Στυλιανός από την Αγία Παρασκευή Αμαρίου, διετέλεσε αντιπρόεδρος κυβερνήσεως και υπουργός Εσωτερικών

Περίοδος Μεταπολίτευσης

Οι βουλευτές Ρεθύμνης της περίοδου μετά το 1974 ήταν οι παρακάτω[79]

Εκλογές Βουλευτές Κόμμα Καταγωγή Παρατηρήσεις
1974 Γιάννης Κ. Κεφαλογιάννης
Δημήτριος Μοάτσος
Παύλος Βαρδινογιάννης
Νέα Δημοκρατία[80]
Νέα Δημοκρατία
ΕΔΗΚ
Ανώγεια Μυλοποτάμου
Ροδάκινο Αγίου Βασιλείου
Επισκοπή Ρεθύμνου
Μοάτσος υφυπ. Εσωτερικών, Κεφαλογιάννης υφυπ. κοιν. υπηρεσιών στην κυβ/ση Καραμανλή, Ιδρυτικά Μέλη ΠΑΣΟΚ: Αγγελιδάκης Γιώργης,[81] Λουκάκης Χαράλαμπος (και πολιτευτής ΠΑΣΟΚ), Σκουλάς Θανάσης[82] και Απανωμεριτάκης Νίκος[83]
1977 Γιάννης Κ. Κεφαλογιάννης
Γιώργος Περάκης
Παύλος Βαρδινογιάννης
Νέα Δημοκρατία
ΠΑΣΟΚ
Κόμμα Νεοφιλελευθέρων
Ανώγεια Μυλοποτάμου
Σκουλούφια Μυλοποτάμου
Επισκοπή Ρεθύμνου
Κεφαλογιάννης υφυπουργός εσωτερικών στην κυβέρνηση Ράλλη, Πολιτευτές ΚΝΦ: Ιωάννης Καμπουράκης από Ρέθυμνο, Νίκος Παρασύρης από Ζωνιανά
1981 Γιώργος Περάκης
Χαράλαμπος Γεωργακάκης
Γιάννης Κ. Κεφαλογιάννης
ΠΑΣΟΚ
ΠΑΣΟΚ
Νέα Δημοκρατία
Σκουλούφια Μυλοποτάμου
Κοξαρέ Αγίου Βασιλείου
Ανώγεια Μυλοποτάμου
ο Περάκης υπουργός Δημοσίων Έργων στην κυβέρνηση Α.Γ.Παπανδρέου, πολιτευτές: ΝΔ: Εμμ.Φραδέλος, Αντ.Ψαρουδάκης, Χαρ. Αθανασιάδης, Φιλελεύθεροι: Σπ. Δομαζάκης, Γιαν. Καμπουράκης, Νικ. Συλλιγάρδος, ΚΚΕ: Λαγγουβάρδου, Σταθάκης, Αλέκος Μαθιουδάκης από Κοξαρέ, Σταυρουλάκης[84]
1985 Γιώργος Περάκης
Γιάννης Κ. Κεφαλογιάννης
ΠΑΣΟΚ
Νέα Δημοκρατία
Σκουλούφια Μυλοποτάμου
Ανώγεια Μυλοποτάμου
Ιούν. 1989 Μανώλης Λουκάκης
Γιάννης Κ. Κεφαλογιάννης
ΠΑΣΟΚ
Νέα Δημοκρατία
Ανώγεια Μυλοποτάμου
Νευς Αμαρι[85]
Κεφαλογιάννης υπουργός δημόσιας τάξης στην κυβέρνηση Τζαννετάκη
Νοέμ. 1989 Μανώλης Λουκάκης
Γιάννης Κ. Κεφαλογιάννης
ΠΑΣΟΚ
Νέα Δημοκρατία
Ανώγεια Μυλοποτάμου
Νευς Αμαρι
Κεφαλογιάννης υφυπουργός μεταφορών στην κυβέρνηση Ζολώτα
1990 Μανώλης Λουκάκης
Γιάννης Κ. Κεφαλογιάννης
ΠΑΣΟΚ
Νέα Δημοκρατία
Ανώγεια Μυλοποτάμου
Νευς Αμαρι
στη θέση του Μανώλη Λουκάκη στις 16/1/1991[86] ο Ιωάννης Σμπώκος λόγω ένστασης, Κεφαλογιάννης υπουργός Τουρισμού, Επικρατείας εσωτερικών στην κυβέρνηση Μητσοτάκη
1993 Μανώλης Λουκάκης
Γιάννης Κ. Κεφαλογιάννης
ΠΑΣΟΚ
Νέα Δημοκρατία
Νευς Αμαρι
Ανώγεια Μυλοποτάμου
ο Λουκάκης υφυπουργός ΠΕΧΩΔΕ στην κυβέρνηση Σημίτη, νομάρχες Ρεθύμνου: το 1993 ο Γιάννης Φωτάκης από Κρυά Βρύση Αγίου Βασιλείου και το 1995 ο Μανώλης Λίτινας από τα Πλατάνια Αμαρίου
1996 Μανώλης Λουκάκης
Γιάννης Κ. Κεφαλογιάννης
ΠΑΣΟΚ
Νέα Δημοκρατία
Νευς Αμαρι
Ανώγεια Μυλοποτάμου
ο Λουκάκης υφυπουργός Μεταφορών στην κυβέρνηση Σημίτη, ο Νικόλαος Νίνος πολιτευτής με την ΝΔ[87]
2000 Ιωάννης Σμπώκος
Γιάννης Κ. Κεφαλογιάννης
ΠΑΣΟΚ
Νέα Δημοκρατία
Ανώγεια Μυλοποτάμου
Ανώγεια Μυλοποτάμου
στη θέση του Ιωάννη Σμπώκου στις 9/4/2000 ο Μανώλης Λουκάκης λόγω ένστασης, το 2003 ο Γιώργης Παπαδάκης από τον Πρίνο Μυλοποτάμου νομάρχης Ρεθύμνου, ψηφοδέλτιο Ένωσης Κεντρώων: Καλησπεράκη Αικατερίνη, Κοσμαδάκη Στυλιανή, Μαμαλάκης Χαϊνριχ[88]
2004 Εμμανουήλ Όθωνας
Γιάννης Κ. Κεφαλογιάννης
ΠΑΣΟΚ
Νέα Δημοκρατία
Πέραμα Μυλοποτάμου
Ανώγεια Μυλοποτάμου
2007 Όλγα Κεφαλογιάννη
Ηλίας Λαμπίρης
Νέα Δημοκρατία
ΠΑΣΟΚ
Ανώγεια Μυλοποτάμου
Βισταγή Αμαρίου
Η Όλγα Κεφαλογιάννη, κόρη του Γιάννη Κ. Κεφαλογιάννη, η μόνη γυναίκα βουλευτής στην εκλογική περιφέρεια Ρεθύμνου
2009 Εμμανουήλ Όθωνας
Όλγα Κεφαλογιάννη
ΠΑΣΟΚ
Νέα Δημοκρατία
Πέραμα Μυλοποτάμου
Ανώγεια Μυλοποτάμου
ο Όθωνας υφυπουργός Προστασίας Πολίτη στην κυβέρνηση Γ.Α.Παπανδρέου, το 2010 η Μαίρη Λιονή από το Ατσιπόπουλο Ρεθύμνου, αντινομάρχης Ρεθύμνου
Μάιος 2012 Εμμανουήλ Όθωνας
Ανδρέας Ξανθός[89]
ΠΑΣΟΚ
ΣΥΡΙΖΑ
Πέραμα Μυλοποτάμου
Νευς Αμαρι[90]
Η Όλγα Κεφαλογιάννη εκλέγεται στην Α'Αθηνών
Ιούνιος 2012 Ανδρέας Ξανθός
Ιωάννης Αχ. Κεφαλογιάννης
ΣΥΡΙΖΑ
Νέα Δημοκρατία
Νευς Αμαρι
Ανώγεια Μυλοποτάμου
Ο Ιωάννης Κεφαλογιάννης του Αχιλλέα, πρώτος ανηψιός του Ιωάννη Κ. Κεφαλογιάννη
Ιανουάριος 2015 Ανδρέας Ξανθός
Ιωάννης Αχ. Κεφαλογιάννης
ΣΥΡΙΖΑ
Νέα Δημοκρατία
Νευς Αμαρι
Ανώγεια Μυλοποτάμου
ο Ξανθός υφυπουργός Υγείας, ο Κώστας Φωτάκης από Νεύς Αμάρι υφυπουργός Έρευνας και Καινοτομίας και ο Γιάννης Βαρουφάκης υπουργός Οικονομικών με καταγωγή από Ρέθυμνο, υπουργοί στην κυβέρνηση Τσίπρα. Σταυροί: Σύριζα: Ξανθός 8552, Ηλ.Λουλούδης 4260, ΝΔ: Κεφαλογιάννης 7575, Δανδουλάκης 1515
Σεπτέμβριος 2015 Ανδρέας Ξανθός
Ιωάννης Αχ. Κεφαλογιάννης
ΣΥΡΙΖΑ
Νέα Δημοκρατία
Νευς Αμαρι
Ανώγεια Μυλοποτάμου
ο Ξανθός υπουργός Υγείας, ο Κώστας Φωτάκης υφυπουργός Έρευνας και Καινοτομίας και ο Ευάγγελος Αποστολάκης από τον Πετρέ Γερανίου υπουργός Εθνικής Αμύνης στην κυβέρνηση Τσίπρα. Πολιτευτές: Παπαδάκη Δώρα (από Ορθέ χωριό του παππού της)
2019 Ανδρέας Ξανθός
Ιωάννης Αχ. Κεφαλογιάννης
ΣΥΡΙΖΑ
Νέα Δημοκρατία
Νευς Αμαρι
Ανώγεια Μυλοποτάμου
Ο Γιάννης Αχ. Κεφαλογιάννης υφυπουργός Μεταφορών στην κυβέρνηση Κυριάκου Μητσοτάκη

Πολιτευτές: ΣΥΡΙΖΑ: Κλάδος Δήμος από Λιβάδεια Μυλοποτάμου, Μαθιουδάκη Εμμανουέλα από Αγγελιανά Μυλοποτάμου, Μανουσάκη Χρυσούλα,[91] ΝΔ: 2. Κακλιδάκη (Κακλή) Εμμ. Αγάπη από Επισκοπή, 3. Μαλλιαρός Νικόλαος από Αγία Παρασκευή Αμαρίου, 4. Σταματεράκη Άννα από Ακούμια Αγίου Βασιλείου[92], ΚΙΝ.ΑΛ.: Βαονάκης Δημήτρης από Αρμένους, Βροντάκης Ανδρέας από Άδελε, Κοτζανάκη Κασσάνδρα από Αγία Γαλήνη, ΚΚΕ: Μανουσογιάννης Μανούσος, Δραμιτινού – Ουρανού Ελένη, Δακανάλη Ιωάννα και Ρούλιος Αντώνης από Ανώγεια Μυλοποτάμου, ΕΣ: Καλαϊτζάκης Χρήστος, Κυμιωνής Ιωάννης, Λυρή συζ. Τσανακαλιώτη Παναγιώτα, Χολέβα-Παρασύρη Κωνσταντίνα, Ανταρσύα: Βλασόπουλος Κωνσταντίνος, Κυριακόπουλος Μάνθος, Σαββάκη Ευγενία, Μέρα 25: Ταταράκης Γεώργιος από Γερακάρι, Μαραγκουδάκη Νικολία από Μυλοπόταμο, Παναγιωτάκη Ευαγγελία από Άγιο Βασίλειο, ΕΛ: Νύκταρη Αικατερίνη, Περισσάκη Εμμανουέλα, Τζαγκαράκη Ευστράτιος, Πλεύση Ελευθερίας: Βουμβουράκης Γεώργιος, Δασκαλάκη Αντωνία, Θεοδωρουλάκης Νικόλαος (Βαγγέλης), ΧΑ: Βαμιαδάκης Ηλίας, Καμαρίτης Κωνσταντίνος, ΕΚ: Μαμής Αντώνιος, Μαντζακίδου Σταυρούλα, ΚΚΕ Μ-Λ: Δεληγιώργης Κωνσταντίνος, Παππά Χριστίνα, EΠΑΜ-ΑΚΕΛΛ: Πανταλού Αρχοντούλα, Πατάτας Μιχάλης, ΔΗ.ΞΑΝΑ: Ανδρουλιδάκης Νεκτάριος, Ιορδάνου Δέσποινα, Μεμονωμένος: Ιερωνυμάκης Μάρκος, ΟΚΔΕ: Σηφάκης Κώστας, ΛΑ.Ε: Αντωνόπουλος Αντώνιος, M-Λ ΚΚΕ: Μπαγιαρτάκης Ιωάννης

Λίστα μεγαλυτέρων εν ζωή βουλευτών Ρεθύμνης

  • Γιώργης Περάκης: 83 ετών
  • Ηλίας Λαμπίρης: 78 ετών
  • Γιάννης Σμπώκος: 68 ετών
  • Ανδρέας Ξανθός: 59 ετών
  • Μανώλης Όθωνας: 56 ετών
  • Όλγα Κεφαλογιάννη: 44 ετών
  • Γιάννης Αχ. Κεφαλογιάννης: 37 ετών

Πηγές

Παραπομπές

  1. Έποικοι Κρητικοί στ’ Απείρανθο Νάξου
  2. Εφημερίδα Η φωνή των Ανωγείων Σεπτέμβριος 1981 Σελ.1
  3. Aνωγειανοί Υποψήφιοι Βουλευταί
  4. Αφιέρωμα: Απο την Νομαρχία στην Αντιπεριφέρεια Χανίων (1899 - 2014)
  5. [https://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/?MpId=64447012-4ddb-4e7d-95f7-598cd00d5bba Βουλευτής Περίoδος Ημ/νία Περιφέρεια Kοιν. ομάδα Περιγραφή Β' (20/11/1977 - 19/09/1981) 20/11/1977 Α' ΑΘΗΝΩΝ ΚΟΜΜΟΥΝΙΣΤΙΚΟ ΚΟΜΜΑ ΕΛΛΑΔΑΣ Εκλογής]
  6. Πατρίς 22 Οκτωβρίου 1912
  7. Γιώργης Περάκης: Αγχόνες του Καραολή και Δημητρίου μας ενέπνεαν
  8. ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΕΣ ΜΕΤΑΒΟΛΕΣ ΔΗΜΩΝ ΚΑΙ ΚΟΙΝΟΤΗΤΩΝ, ΝΟΜΟΥ ΡΕΘΥΜΝΗΣ - ANΑΛΥΤΙΚΑ
  9. Mέχρι και τις εκλογές του 1950 και σύμφωνα και με ενοριακή καταγραφή του 1932 για τον νομό Ρεθύμνου ψήφιζαν: Αγία Πελαγία Αχλάδας, Αστυράκι, Δαμάστα, Καμαράκι, Καμαριώτης, Μάραθος, Μετόχια Καμαριώτη και Φόδελε, οπότε και εντάχθηκαν εκλογικά στον νομό Ηρακλείου (Eφημερίς Τύπος Ρεθύμνης 3 και 4 Νοεμβρίου 1932, σελ. 370,371 ψηφιακή βιβλιοθήκη Βουλής Ελλήνων, έρανοι ενοριών Ρεθύμνης υπέρ σεισμοπαθών Χαλκιδικής)]
  10. H Eπαρχίες Σφακίων και Αγίου Βασιλείου το 1914 εντάσσονται στον νομό Ρεθύμνης από τον νομό Σφακίων που υπάγονταν από το 1868
  11. Νικόλαος Εμμ. Παπαδάκης (Παπαδής) Ελευθέριος Βενιζέλος Ο Άνθρωπος, Ο Ηγέτης Πρώτος Τόμος έκδοση εφημερίδας "Η Καθημερινή" σελ.62
  12. Από το 1914 (νόμος 524/25 Δεκέμβρη) έως το 1925 (ΝΔ 13 Αυγούστου 1925), συμμετείχαν οι εκλογείς της επαρχίας Σφακίων και της Γαύδου
  13. Δημοκρατία 6/2/1924 σελ.1[νεκρός σύνδεσμος]
  14. Xωριό του Αμαρίου που μέχρι το 1950 ψήφιζε στο Ρέθυμνο, οπότε και εντάχθηκε στο Ηράκλειο
  15. To 1932 η Ασή Γωνιά ψήφιζε για τον νομό Ρεθύμνης
  16. Πρόθεση των Ανωγείων Μυλοποτάμου να προσκοληθούν στο Ηράκλειο, εφημερίδα Δημοκρατία 18 Αυγούστου 1929 σελ.1
  17. Το 1925 η επαρχία Σφακίων και η Γαύδος εντάσσονται στην εκλογική δικαιοδοσία του νομού Χανίων
  18. Το 1932 η Αμπαδιά (Ανατολικό Αμάρι) ζήταγε την προσκόληση της στον Νομό Ηρακλείου (Δημοκρατία 7 Φεβρουαρίου 1932, σελ.1
  19. Μάρκος Καλούδης: Ένας μεγάλος αγωνιστής και ευεργέτης
  20. Η Πρώτη επαναστατική συνέλευση Κρήτης 1866
  21. Φώτο Κρητικής Βουλής Περιοδικό Εν Χανίοις, 2018
  22. ««Οι Απεργήσαντες Εργάται Κρητικών Ενδυμάτων» του 1914 του Νικολέων .Ι. Τσουπάκη». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Απριλίου 2017. Ανακτήθηκε στις 7 Μαρτίου 2018. 
  23. Ματθαίος Ματθαιουδάκης του Λεωνίδα-ο λαμπερός αδάμας που φώτιζε τη ζωή μας
  24. Μιχαήλ Νικ. Παπαδάκης και Ευάγγελος Δασκαλάκης: Δυο δήμαρχοι με κάποια ιστορία
  25. Ζωή Μητσοτάκη: Κωνσταντίνος Κ. Μητσοτάκης Εκδόσεις Παπαζήση, σελ. 92
  26. Oι βουλευτές της Κρήτης το 1879
  27. Ο Ελευθέριος Βενιζέλος και οι σχέσεις του με την οικογένεια Σκουλά (Δεύτερο μέρος)[νεκρός σύνδεσμος]
  28. ΕΡΓΟΓΡΑΦΙΑ ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΓΕΝΕΡΑΛΙ[νεκρός σύνδεσμος]
  29. Τάλως, περιοδική έκδοση του ινστιτούτου Κρητικού δικαίου σε επιμέλεια του δικηγόρου Στρατή Παπαμανουσακη
  30. «Οι σχέσεις του μουσουλμανικού και του χριστιανικού στοιχείου στα τέλη του 19ου αιώνα στην κρητική ύπαιθρο. Η αλλαγή των συσχετισμών δύναμης μέσα από τα μάτια ενός υποπρόξενου». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 13 Σεπτεμβρίου 2013. Ανακτήθηκε στις 8 Απριλίου 2018. 
  31. Αγώνες Κρητικού Λαού για Ένωση Κρήτης με Ελλάδα Αθανάσιου Πολάκη – Δασκάλου, Ιστορικού
  32. Γεώργιος Πλουμής[νεκρός σύνδεσμος]
  33. Eκκεκάκης Γεώργιος: Ρεθεμνιώτες που πέρασαν αφήνοντας ίχνη
  34. Βασίλειος και Αναστασία Δρανδάκη: Από τα ζευγάρια που κοσμούσαν την πόλη μας
  35. «Ιούλιος 1898: Η πρώτη κυβέρνηση της Κρήτης, λίγο πριν τις σφαγές του Ηρακλείου- Μια ιστορική φωτο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 22 Ιουλίου 2019. Ανακτήθηκε στις 22 Ιουλίου 2019. 
  36. ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΕΣ ΕΠΙΘΕΩΡΗΣΕΙΣ ΣΤΟ ΡΕΘΥΜΝΟ ΤΗΣ ΑΥΤΟΝΟΜΙΑΣ
  37. Aναγέννησις 29/1/1899 σελ.4[νεκρός σύνδεσμος]
  38. Who is Who στην Ελλάδα, έκδοση 2006, σελ.1204
  39. Κρητική Επιθεώρησις 19 Φεβρουαρίου 1956
  40. Mιχαήλ Κεφαλογιάννης
  41. Aναγέννησις 16/6/1907 σελ.1[νεκρός σύνδεσμος]
  42. Πέτρος Μανουσάκης: Ο σοφός νομομαθής, ο αγνός ευπατρίδης
  43. Γεώργιος Σαουνάτσος: Ο πονόψυχος γιατρός του φτωχοφαμελίτη
  44. «Δεκέμβριος 1911: Η φυλάκιση 24 Κρητών βουλευτών όταν ο Βενιζέλος λέει όχι στην ένωση, υπό την απειλή της Τουρκίας». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 23 Δεκεμβρίου 2018. Ανακτήθηκε στις 19 Δεκεμβρίου 2018. 
  45. «1912: Ο Βενιζέλος διώχνει τους Κρήτες βουλευτές». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 27 Οκτωβρίου 2012. Ανακτήθηκε στις 18 Δεκεμβρίου 2017. 
  46. Eφημερίς Πατρίς Αθηνών 2/10/1912 σελίς 2 Οι Κρήτες Βουλευταί[νεκρός σύνδεσμος]
  47. [https://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?rec=/metadata/c/a/4/metadata-471-0000052.tkl&do=192553_01.pdf&pageno=49&width=437&height=637&maxpage=1087&lang=en Φώτο Βουλευτών][νεκρός σύνδεσμος]
  48. Γ.ΛΑΓΟΥΔΑΚΙΣ[νεκρός σύνδεσμος]
  49. Kρητική Επιθεώρησις 20-6-1915
  50. Πληροφορία Ιστοριοδίφη Σταύρου Γερωνυμάκη
  51. Bήμα 24/10/1923 σελ.3[νεκρός σύνδεσμος]
  52. Κρητική Επιθεώρησις 13/11/1923 σελ.2
  53. «Ο υποψήφιος βουλευτής Ηρακλείου το 1923 και η εκστρατεία του με τις 7 ανιψιές του!». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 18 Ιουνίου 2019. 
  54. Kρητική Επιθεώρησις 1/1/1924 σελ.2[νεκρός σύνδεσμος]
  55. Δημοκρατία 10/11/1923 σελ.3[νεκρός σύνδεσμος]
  56. [ https://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?rec=/metadata/b/f/0/metadata-1409196739-729388-14982.tkl&do=386713_1924_01.pdf&pageno=65&width=711&height=1141&maxpage=87&lang=en[νεκρός σύνδεσμος] Δημοκρατία 20 Απριλίου 1924 σελ.2]
  57. Μάνος Φ. Τσάκωνας Ρέθυμνο 1930 Ο μεγαλοπρεπής εορτασμός του Αρκαδίου παρουσία του Ελευθερίου Βενιζέλου σελ.17
  58. Μιχ Δ Κεφαλογιάννης Εφημερίδα Δημοκρατία 1-1-1930 σελ. 2[νεκρός σύνδεσμος]
  59. Mητρώο Γερουσιαστών και Βουλευτών Βουλή των Ελλήνων
  60. Eφημερίδα Τύπος Ρεθύμνης 11/10/1932 σελ.3
  61. Γεώργιος Τσουδερός: Ένας ιεραπόστολος στη ζούγκλα της ζωής
  62. Kρητικαί Μελέται GP 37[νεκρός σύνδεσμος]
  63. Φώτο Tσουδερού[νεκρός σύνδεσμος]
  64. Λευτέρης Κ. Κρυοβρυσανάκης, Πανόραμα Ρεθύμνου, Ρέθυμνο 2006, σελ. 296.
  65. Στις εκλογές αυτές οι Βενιζελικοί κατεβάσαν ψηφοδέλτιο με 4 υποψήφιους, 1 από κάθε επαρχία[νεκρός σύνδεσμος]
  66. ΕΚΛΟΓΕΣ 1946 – ΟΙ 1.538 ΠΟΛΙΤΕΥΤΕΣ
  67. Χομπίτη: Μια ζωή δοσμένη στην πατρίδα σελ. 155
  68. Νικόλαος Ζερβός: Ένας ακόμα σταυραετός του γέρο Ψηλορείτη
  69. ΑΡΧΕΙΟ ΧΡΙΣΤΟΥ ΑΕΤΟΥ ΤΖΙΦΑΚΙ ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ ΣΗΜΕΙΩΜΑ
  70. Kρητική Επιθεώρησις 4/5/1950 σελ.1[νεκρός σύνδεσμος]
  71. EKΛΟΓΙΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΝΟΜΟΥ ΡΕΘΥΜΝΗΣ 1950
  72. «Στη διάθεση των πολιτών το Αρχείο Εκλογικών Αποτελεσμάτων της Διεύθυνσης Εκλογών του ΥΠΕΣ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 12 Ιουνίου 2019. Ανακτήθηκε στις 11 Ιουνίου 2019. 
  73. Φώτο Βουλγαράκη[νεκρός σύνδεσμος]
  74. Φώτο Μπίρη
  75. Aποτελέσματα: Βουλγαράκης 13056, Λίτινας 10428, Σκλαβάκης 10428
  76. φωτο Εμμανουήλ Μαρκάκι[νεκρός σύνδεσμος]
  77. φωτο Εμμανουήλ Παπαδογιάννη[νεκρός σύνδεσμος]
  78. Κρητική Επιθεώρησις 5-10-1961[νεκρός σύνδεσμος]
  79. Ελληνική Βουλή, Σύνθεση προηγούμενων περιόδων
  80. «Όλοι οι χάρτες των εκλογών από τη μεταπολίτευση». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 24 Οκτωβρίου 2019. Ανακτήθηκε στις 15 Ιουνίου 2019. 
  81. Γιατροί με ήθος και προσφορά στον τόπο τους
  82. Έφυγε από τη ζωή ο Νίκος Ζουμπογιώργος, από τα ιδρυτικά στέλεχη του ΠΑΣΟΚ
  83. Hot Doc Tο φαινόμενο ΠΑΣΟΚ έκδοση εφημερίδα Documento
  84. Ρεθεμνιώτικα Νέα 19 Οκτωβρίου 1981
  85. Λευτέρης Κ. Κρυοβρυσανάκης Ρεθυμνογνωσία Ρέθυμνο 2017, σελ.141
  86. «Κοινοβουλευτική Θητεία Βουλευτών Από Τη Μεταπολίτευση Ως Σήμερα». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 4 Ιουνίου 2019. 
  87. «Προφίλ Νικόλαου Νίνου». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 11 Ιουνίου 2016. Ανακτήθηκε στις 3 Απριλίου 2019. 
  88. ανάρτηση στο group του Facebook ΡΕΘΥΜΝΟ ΙΣΤΟΡΙΑ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΣ - RETHYMNO HISTORY CULTURE
  89. από Βισταγή, Δράσις 6/5/1923 σελ.2[νεκρός σύνδεσμος]
  90. «Έφυγε από την ζωή ο πατέρας του Ανδρέα Ξανθού». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 21 Φεβρουαρίου 2017. Ανακτήθηκε στις 19 Φεβρουαρίου 2017. 
  91. Aπό τις βουλευτικές εκλογές του 2019 εφαρμόζεται ποσόστωση με συμμετοχή γυναικών υποψηφιών στο 40% που στις διεδρικές έδρες αντιστοιχεί στο ήμισυ των υποψηφίων
  92. [http://www.rethnea.gr/article.aspx?id=62144 Ανακοινώθηκε το ψηφοδέλτιο Ρεθύμνου της ΝΔ]