Φωτεινό Μονοπάτι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 21: Γραμμή 21:


[[Αρχείο:Zonas donde se ha registrado actividad de Sendero Luminoso.png|thumb|left|250px]]
[[Αρχείο:Zonas donde se ha registrado actividad de Sendero Luminoso.png|thumb|left|250px]]
Όταν εξαπέλυσε το 1980, τις πρώτες επιθέσεις της, που οδήγησαν στην εμφύλια σύρραξη στο Περού, είχε ως διακηρυγμένο στόχο της να αντικαταστήσει αυτή που θεωρούσε ως ''Δημοκρατία της [[μπουρζουαζία|Μπουρζουαζίας]]'' με τη ''Νέα Δημοκρατία'', ένα στάδιο ''αγνού'' και ''καθαρού'' [[κομμουνισμός|κομμουνισμού]] στο οποίο θα κατέληγε η περουβιανή κοινωνία, αφού πρώτα επιβαλλόταν μια δικτατορία του [[προλεταριάτο|προλεταριάτου]], η οποία θα ήταν η απαρχή μιας πολιτιστικής επανάστασης, με επακόλουθο την μεταλαμπάδευση τής καθαρής κομμουνιστικής ιδεολογίας παγκοσμίως. Το ''Φωτεινό Μονοπάτι'' θεωρούσε τις υπάρχουσες [[σοσιαλισμός|σοσιαλιστικές]] χώρες ως [[ρεβιζιονισμός|ρεβιζιονιστικές]] και ότι το ίδιο αποτελούσε τη νέα, ελπιδοφόρα γενιά του κομμουνιστικού κινήματος. Η ιδεολογία της οργάνωσης και οι τακτικές της επηρεάστηκαν από άλλες μαοϊκές αντάρτικες ομάδες, όπως το Κομμουνιστικό Κόμμα του κρατιδίου του [[Νεπάλ]] και άλλα σχετικά με τη μαοϊκή ιδεολογία διεθνή επαναστατικά κινήματα.
Όταν εξαπέλυσε το 1980, τις πρώτες επιθέσεις της, που οδήγησαν στην εμφύλια σύρραξη στο Περού, είχε ως διακηρυγμένο στόχο της να αντικαταστήσει αυτή που θεωρούσε ως ''Δημοκρατία της [[μπουρζουαζία|Μπουρζουαζίας]]'' με τη ''Νέα Δημοκρατία'', ένα στάδιο ''αγνού'' και ''καθαρού'' [[κομμουνισμός|κομμουνισμού]] στο οποίο θα κατέληγε η περουβιανή κοινωνία, αφού πρώτα επιβαλλόταν μια δικτατορία του [[προλεταριάτο|προλεταριάτου]], η οποία θα ήταν η απαρχή μιας πολιτιστικής επανάστασης, με επακόλουθο τη μεταλαμπάδευση τής καθαρής κομμουνιστικής ιδεολογίας παγκοσμίως. Το ''Φωτεινό Μονοπάτι'' θεωρούσε τις υπάρχουσες [[σοσιαλισμός|σοσιαλιστικές]] χώρες ως [[ρεβιζιονισμός|ρεβιζιονιστικές]] και ότι το ίδιο αποτελούσε τη νέα, ελπιδοφόρα γενιά του κομμουνιστικού κινήματος. Η ιδεολογία της οργάνωσης και οι τακτικές της επηρεάστηκαν από άλλες μαοϊκές αντάρτικες ομάδες, όπως το Κομμουνιστικό Κόμμα του κρατιδίου του [[Νεπάλ]] και άλλα σχετικά με τη μαοϊκή ιδεολογία διεθνή επαναστατικά κινήματα.


Το ''Φωτεινό Μονοπάτι'' έτυχε ευρείας κατακραυγής για τη σκληρότητα της δράσης του, η οποία περιελάμβανε βία εναντίον χωρικών, εμπορικών και οικονομικών δομών, δημοφιλών εκλεγμένων αξιωματούχων και γενικώς των πολιτών, με αποτέλεσμα σύντομα να χαρακτηριστεί από την περουβιανή κυβέρνηση ως τρομοκρατικός σχηματισμός. Η οργάνωση είναι στη λίστα ξένων τρομοκρατικών οργανώσεων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ (Υπουργείου Εξωτερικών των [[Η.Π.Α]]), ενώ τόσο η [[Ευρωπαϊκή Ένωση]] όσο και ο [[Καναδάς]] τη χαρακτηρίζουν επίσης ως τρομοκρατική και απαγορεύουν κάθε οικονομική ή άλλους είδους βοήθεια προς αυτή.
Το ''Φωτεινό Μονοπάτι'' έτυχε ευρείας κατακραυγής για τη σκληρότητα της δράσης του, η οποία περιελάμβανε βία εναντίον χωρικών, εμπορικών και οικονομικών δομών, δημοφιλών εκλεγμένων αξιωματούχων και γενικώς των πολιτών, με αποτέλεσμα σύντομα να χαρακτηριστεί από την περουβιανή κυβέρνηση ως τρομοκρατικός σχηματισμός. Η οργάνωση είναι στη λίστα ξένων τρομοκρατικών οργανώσεων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ (Υπουργείου Εξωτερικών των [[Η.Π.Α]]), ενώ τόσο η [[Ευρωπαϊκή Ένωση]] όσο και ο [[Καναδάς]] τη χαρακτηρίζουν επίσης ως τρομοκρατική και απαγορεύουν κάθε οικονομική ή άλλους είδους βοήθεια προς αυτή.


Μετά τη σύλληψη του αρχηγού της, [[Αμπιμαέλ Γκουσμάν]] το 1992, η οργάνωση δρα πιο σποραδικά. Μέσα στην οργάνωση υπάρχουν πολλές φατρίες, κάποιες εκ των οποίων ισχυρίζονται ότι πολεμούν ακόμη για να εξαναγκάσουν την κυβέρνηση σε κάποιου είδους συμφωνία ειρήνης. Ακολουθώντας το παράδειγμα των ανταρτών στην [[Κολομβία]], αρκετές φατρίες της έχουν αποδοθεί στο λαθρεμπόριο κοκαΐνης, υιοθετώντες ανάλογες πατερναλιστικές σχέσεις με τους χωρικούς των εδαφών που ελέγχουν.
Μετά τη σύλληψη του αρχηγού της, [[Αμπιμαέλ Γκουσμάν]] το 1992, η οργάνωση δρα πιο σποραδικά. Μέσα στην οργάνωση υπάρχουν πολλές φατρίες, κάποιες εκ των οποίων ισχυρίζονται ότι πολεμούν ακόμη για να εξαναγκάσουν την κυβέρνηση σε κάποιου είδους συμφωνία ειρήνης. Ακολουθώντας το παράδειγμα των ανταρτών στην [[Κολομβία]], αρκετές φατρίες της έχουν αποδοθεί στο λαθρεμπόριο κοκαΐνης, υιοθετώντας ανάλογες πατερναλιστικές σχέσεις με τους χωρικούς των εδαφών που ελέγχουν.


==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==
==Εξωτερικοί σύνδεσμοι==

Έκδοση από την 19:40, 2 Σεπτεμβρίου 2020

Κομμουνιστικό Κόμμα του Περού
Partido Comunista del Perú
Γενικός ΓραμματέαςΑμπιμαέλ Γκουσμάν
ΙδεολογίαΚομμουνισμός
Μαρξισμός-Λενινισμός
Μαοϊσμός
Πολιτικό φάσμαΑκροαριστερά
Διεθνής προσχώρησηRevolutionary Internationalist Movement
ΧρώματαΚόκκινο
Πολιτικό σύστημα Περού
Πολιτικά κόμματα
Εκλογές

Το Κομμουνιστικό Κόμμα του Περού (ισπανική γλώσσα: Partido Comunista del Perú), πιο γνωστή ως Φωτεινό Μονοπάτι (ισπανική γλώσσα: Sendero Luminoso - Σεντέρο Λουμινόσο), είναι μαοϊκή αντάρτικη οργάνωση του Περού.

Όταν εξαπέλυσε το 1980, τις πρώτες επιθέσεις της, που οδήγησαν στην εμφύλια σύρραξη στο Περού, είχε ως διακηρυγμένο στόχο της να αντικαταστήσει αυτή που θεωρούσε ως Δημοκρατία της Μπουρζουαζίας με τη Νέα Δημοκρατία, ένα στάδιο αγνού και καθαρού κομμουνισμού στο οποίο θα κατέληγε η περουβιανή κοινωνία, αφού πρώτα επιβαλλόταν μια δικτατορία του προλεταριάτου, η οποία θα ήταν η απαρχή μιας πολιτιστικής επανάστασης, με επακόλουθο τη μεταλαμπάδευση τής καθαρής κομμουνιστικής ιδεολογίας παγκοσμίως. Το Φωτεινό Μονοπάτι θεωρούσε τις υπάρχουσες σοσιαλιστικές χώρες ως ρεβιζιονιστικές και ότι το ίδιο αποτελούσε τη νέα, ελπιδοφόρα γενιά του κομμουνιστικού κινήματος. Η ιδεολογία της οργάνωσης και οι τακτικές της επηρεάστηκαν από άλλες μαοϊκές αντάρτικες ομάδες, όπως το Κομμουνιστικό Κόμμα του κρατιδίου του Νεπάλ και άλλα σχετικά με τη μαοϊκή ιδεολογία διεθνή επαναστατικά κινήματα.

Το Φωτεινό Μονοπάτι έτυχε ευρείας κατακραυγής για τη σκληρότητα της δράσης του, η οποία περιελάμβανε βία εναντίον χωρικών, εμπορικών και οικονομικών δομών, δημοφιλών εκλεγμένων αξιωματούχων και γενικώς των πολιτών, με αποτέλεσμα σύντομα να χαρακτηριστεί από την περουβιανή κυβέρνηση ως τρομοκρατικός σχηματισμός. Η οργάνωση είναι στη λίστα ξένων τρομοκρατικών οργανώσεων του Στέιτ Ντιπάρτμεντ (Υπουργείου Εξωτερικών των Η.Π.Α), ενώ τόσο η Ευρωπαϊκή Ένωση όσο και ο Καναδάς τη χαρακτηρίζουν επίσης ως τρομοκρατική και απαγορεύουν κάθε οικονομική ή άλλους είδους βοήθεια προς αυτή.

Μετά τη σύλληψη του αρχηγού της, Αμπιμαέλ Γκουσμάν το 1992, η οργάνωση δρα πιο σποραδικά. Μέσα στην οργάνωση υπάρχουν πολλές φατρίες, κάποιες εκ των οποίων ισχυρίζονται ότι πολεμούν ακόμη για να εξαναγκάσουν την κυβέρνηση σε κάποιου είδους συμφωνία ειρήνης. Ακολουθώντας το παράδειγμα των ανταρτών στην Κολομβία, αρκετές φατρίες της έχουν αποδοθεί στο λαθρεμπόριο κοκαΐνης, υιοθετώντας ανάλογες πατερναλιστικές σχέσεις με τους χωρικούς των εδαφών που ελέγχουν.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι