Αθανάσιος Κανελλόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 54: | Γραμμή 54: | ||
==Βιογραφία== |
==Βιογραφία== |
||
Γεννήθηκε στην [[Ανδρίτσαινα Ηλείας|Ανδρίτσαινα]] της Ολυμπίας το 1923 και καταγόταν από τη σπουδαία [[οικογένεια Χριστόπουλου]]. Σπούδασε νομικά και πολιτικές και οικονομικές επιστήμες και αναγορεύθηκε διδάκτορας πολιτικών και οικονομικών επιστημών. Το [[1963]] έγινε Καθηγητής στο [[Πανεπιστήμιο Πειραιώς]]. Στις [[21 Απριλίου]] [[1967]] παραιτήθηκε από τη θέση του ως Καθηγητής και αποκαταστάθηκε το [[1974]] ως Καθηγητής στην Ανώτατη Βιομηχανική Σχολή Πειραιά. Το [[1976]] ορίσθηκε επισκέπτης Καθηγητής στην Ανώτατη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών. Δίδαξε κοινωνιολογία και οικονομία. Από το [[1948]] ως το [[1950]] διατέλεσε Σύμβουλος του Υπουργού Συντονισμού και από το 1950 |
Γεννήθηκε στην [[Ανδρίτσαινα Ηλείας|Ανδρίτσαινα]] της Ολυμπίας το 1923 και καταγόταν από τη σπουδαία [[οικογένεια Χριστόπουλου]]. Σπούδασε νομικά και πολιτικές και οικονομικές επιστήμες και αναγορεύθηκε διδάκτορας πολιτικών και οικονομικών επιστημών. Το [[1963]] έγινε Καθηγητής στο [[Πανεπιστήμιο Πειραιώς]]. Στις [[21 Απριλίου]] [[1967]] παραιτήθηκε από τη θέση του ως Καθηγητής και αποκαταστάθηκε το [[1974]] ως Καθηγητής στην Ανώτατη Βιομηχανική Σχολή Πειραιά. Το [[1976]] ορίσθηκε επισκέπτης Καθηγητής στην Ανώτατη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών. Δίδαξε κοινωνιολογία και οικονομία. Από το [[1948]] ως το [[1950]] διατέλεσε Σύμβουλος του Υπουργού Συντονισμού και από το 1950 έως το [[1978]] Διευθυντής του περιοδικού ''[[Οικονομικός Ταχυδρόμος]]'' και υπεύθυνος Οικονομικός συντάκτης των [[Εφημερίδα|εφημερίδων]] του [[Δημοσιογραφικός Οργανισμός Λαμπράκη|Συγκροτήματος Λαμπράκη]]. <ref>https://www.rp.gr/athanasios-kanellopoulos-analiskesthe-en-tw-yphretein/</ref>Από το [[1969]] ως το [[1970]] χρημάτισε οικονομικός εμπειρογνώμονας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών ([[ΟΗΕ]]). Τοποθετήθηκε επικεφαλής των εμπειρογνωμόνων του ΟΗΕ στη [[Λιβύη]] ως Σύμβουλος της Λιβυκής Κυβέρνησης στην οικονομική πολιτική και στην εκπόνηση του πενταετούς προγράμματος της [[Λιβύη]]ς.<ref>https://www.hellenicparliament.gr/Enimerosi/Grafeio-Typou/Deltia-Typou?press=02b5b366-c02d-4938-9525-a40301431fd6</ref> |
||
Διετέλεσε δύο φορές Υφυπουργός σε Υπηρεσιακές Κυβερνήσεις. Εκλέχθηκε Βουλευτής [[Νομός Ηλείας|Ηλείας]] το [[1963]], το [[1964]], το [[1974]], το [[1977]], το [[1981]], το [[1985]] και τον [[Ιούνιος|Ιούνιο]] του [[1989]]. Από τον Φεβρουάριο του [[1964]] ως τον Ιούνιο [[1965]] χρημάτισε Υφυπουργός Συντονισμού στην κυβέρνηση της [[Ένωσις Κέντρου|Ενώσεως Κέντρου]]. Κατά τη διάρκεια της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας, το [[1974]], χρημάτισε Υπουργός Εμπορίου. Από τον Μάιο του [[1978]] ως τον Μάιο του [[1980]], χρημάτισε Υπουργός Οικονομικών και από τον Μάιο του [[1980]] ως τον Ιούνιο του [[1981]] Υπουργός Γεωργίας. Το [[1984]] ορίσθηκε Κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της [[Νέα Δημοκρατία|Νέας Δημοκρατίας]]. Από τον Ιούνιο ως τον [[Οκτώβριος|Οκτώβριο]] του [[1989]], διετέλεσε Υπουργός Προεδρίας. Το Νοέμβριο του [[1989]] εκλέχθηκε Βουλευτής Επικρατείας. Τον [[Απρίλιος|Απρίλιο]] του [[1990]], αναδείχθηκε Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Δικαιοσύνης και τον [[Αύγουστος|Αύγουστο]] του [[1991]] Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Επικρατείας. |
Διετέλεσε δύο φορές Υφυπουργός σε Υπηρεσιακές Κυβερνήσεις. Εκλέχθηκε Βουλευτής [[Νομός Ηλείας|Ηλείας]] το [[1963]], το [[1964]], το [[1974]], το [[1977]], το [[1981]], το [[1985]] και τον [[Ιούνιος|Ιούνιο]] του [[1989]]. Από τον Φεβρουάριο του [[1964]] ως τον Ιούνιο [[1965]] χρημάτισε Υφυπουργός Συντονισμού στην κυβέρνηση της [[Ένωσις Κέντρου|Ενώσεως Κέντρου]]. Κατά τη διάρκεια της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας, το [[1974]], χρημάτισε Υπουργός Εμπορίου. Από τον Μάιο του [[1978]] ως τον Μάιο του [[1980]], χρημάτισε Υπουργός Οικονομικών και από τον Μάιο του [[1980]] ως τον Ιούνιο του [[1981]] Υπουργός Γεωργίας. Το [[1984]] ορίσθηκε Κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της [[Νέα Δημοκρατία|Νέας Δημοκρατίας]]. Από τον Ιούνιο ως τον [[Οκτώβριος|Οκτώβριο]] του [[1989]], διετέλεσε Υπουργός Προεδρίας. Το Νοέμβριο του [[1989]] εκλέχθηκε Βουλευτής Επικρατείας. Τον [[Απρίλιος|Απρίλιο]] του [[1990]], αναδείχθηκε Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Δικαιοσύνης και τον [[Αύγουστος|Αύγουστο]] του [[1991]] Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Επικρατείας. |
Έκδοση από την 08:48, 2 Σεπτεμβρίου 2020
Αθανάσιος (Νάσος) Κανελλόπουλος | |
---|---|
Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης της Ελλάδας | |
Περίοδος 11 Απριλίου 1990 – 21 Φεβρουαρίου 1992 | |
Μαζί με | Τζαννής Τζαννετάκης |
Πρωθυπουργός | Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη 1990 |
Υπουργός Προεδρίας της Κυβερνήσεως | |
Περίοδος 2 Ιουλίου 1989 – 12 Οκτωβρίου 1989 | |
Πρωθυπουργός | Κυβέρνηση Τζαννή Τζαννετάκη 1989 |
Υπουργός Δικαιοσύνης | |
Περίοδος 11 Απριλίου 1990 – 7 Αυγούστου 1992 | |
Πρωθυπουργός | Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Μητσοτάκη 1990 |
Υπουργός Οικονομικών | |
Περίοδος 10 Μαΐου 1978 – 10 Μαΐου 1980 | |
Πρωθυπουργός | Κυβέρνηση Κωνσταντίνου Γ. Καραμανλή 1977 |
Υπουργός Εμπορίου | |
Περίοδος 24 Ιουλίου 1974 – 21 Νοεμβρίου 1974 | |
Πρωθυπουργός | Κυβέρνηση Εθνικής Ενότητας 1974 |
Υπουργός Γεωργίας | |
Περίοδος 10 Μαΐου 1980 – 21 Οκτωβρίου 1981 | |
Πρωθυπουργός | Κυβέρνηση Γεωργίου Ράλλη 1980 |
Προσωπικά στοιχεία | |
Γέννηση | 1923, Ανδρίτσαινα, Ηλείας |
Θάνατος | 17 Δεκεμβρίου 1994 Αθήνα |
Εθνότητα | Ελληνική |
Πολιτικό κόμμα | Νέα Δημοκρατία |
Σύζυγος | Χρυσή Σπιλιωτοκάρα [1] |
Παιδιά | Κρινιώ Κανελλοπούλου - Βασιλική Κανελλοπούλου - Λίσση - Νέδα Κανελλοπούλου |
Συγγενείς | Οικογένεια Χριστόπουλου |
Σπουδές | Νομικά, Οικονομικές και Πολιτικές Επιστήμες |
Θρήσκευμα | Χριστιανός Ορθόδοξος |
Ο Αθανάσιος Κανελλόπουλος (1923 - 16 Δεκεμβρίου 1994) ήταν Έλληνας πολιτικός.
Βιογραφία
Γεννήθηκε στην Ανδρίτσαινα της Ολυμπίας το 1923 και καταγόταν από τη σπουδαία οικογένεια Χριστόπουλου. Σπούδασε νομικά και πολιτικές και οικονομικές επιστήμες και αναγορεύθηκε διδάκτορας πολιτικών και οικονομικών επιστημών. Το 1963 έγινε Καθηγητής στο Πανεπιστήμιο Πειραιώς. Στις 21 Απριλίου 1967 παραιτήθηκε από τη θέση του ως Καθηγητής και αποκαταστάθηκε το 1974 ως Καθηγητής στην Ανώτατη Βιομηχανική Σχολή Πειραιά. Το 1976 ορίσθηκε επισκέπτης Καθηγητής στην Ανώτατη Σχολή Οικονομικών και Εμπορικών Επιστημών. Δίδαξε κοινωνιολογία και οικονομία. Από το 1948 ως το 1950 διατέλεσε Σύμβουλος του Υπουργού Συντονισμού και από το 1950 έως το 1978 Διευθυντής του περιοδικού Οικονομικός Ταχυδρόμος και υπεύθυνος Οικονομικός συντάκτης των εφημερίδων του Συγκροτήματος Λαμπράκη. [2]Από το 1969 ως το 1970 χρημάτισε οικονομικός εμπειρογνώμονας του Οργανισμού Ηνωμένων Εθνών (ΟΗΕ). Τοποθετήθηκε επικεφαλής των εμπειρογνωμόνων του ΟΗΕ στη Λιβύη ως Σύμβουλος της Λιβυκής Κυβέρνησης στην οικονομική πολιτική και στην εκπόνηση του πενταετούς προγράμματος της Λιβύης.[3]
Διετέλεσε δύο φορές Υφυπουργός σε Υπηρεσιακές Κυβερνήσεις. Εκλέχθηκε Βουλευτής Ηλείας το 1963, το 1964, το 1974, το 1977, το 1981, το 1985 και τον Ιούνιο του 1989. Από τον Φεβρουάριο του 1964 ως τον Ιούνιο 1965 χρημάτισε Υφυπουργός Συντονισμού στην κυβέρνηση της Ενώσεως Κέντρου. Κατά τη διάρκεια της Κυβέρνησης Εθνικής Ενότητας, το 1974, χρημάτισε Υπουργός Εμπορίου. Από τον Μάιο του 1978 ως τον Μάιο του 1980, χρημάτισε Υπουργός Οικονομικών και από τον Μάιο του 1980 ως τον Ιούνιο του 1981 Υπουργός Γεωργίας. Το 1984 ορίσθηκε Κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας. Από τον Ιούνιο ως τον Οκτώβριο του 1989, διετέλεσε Υπουργός Προεδρίας. Το Νοέμβριο του 1989 εκλέχθηκε Βουλευτής Επικρατείας. Τον Απρίλιο του 1990, αναδείχθηκε Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Δικαιοσύνης και τον Αύγουστο του 1991 Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και Υπουργός Επικρατείας.
Συνέγραψε πληθώρα επιστημονικών εργασιών, τις οποίες έχει εκδώσει στα ελληνικά, αγγλικά, γαλλικά και γερμανικά. Στις εκλογές της 10ης Οκτωβρίου 1993 εξελέγη με τη Ν.Δ. δεύτερος κατά σειρά στο ψηφοδέλτιο επικρατείας. Πέθανε το Δεκέμβριο του 1994.[4] Ξάδερφός του, ήταν ο γνωστός παρουσιαστής τηλεπαιχνιδιών Ίκαρος Κανελλόπουλος (1920-1993).
Συγγραφικό έργο
- «Αρχαία Ελλάδα - Σύχρονη Ελλάδα ή το δάκτυλο στο μέλι τότε και τώρα: συγγενή αίτια παρακμής», εκδ. "Αποτύπωμα", 2011
- «Αντίλαλοι», εκδ. "Λιβάνης"
- «Ο Ξενοφών ως δημοσιογράφος», εκδ. "Εστία"
- «Η οικονομική μόρφωση της πολιτικής ηγεσίας στην Αρχαία Αθήνα», εκδ. "Εστία"
- «Σύγχρονες οικονομικές σκέψεις των Αρχαίων Ελληνων», εκδ. "Εστία
- «Παραπολιτικά ή το ήθος και το ύφος», εκδ. "Εκδοτική Εστία"
- «Λογομάγειροι και δημοκόποι (παραπολιτικά 2)», εκδ. "Κουτσουμπός", 1990
- «Παθογενή σύνδρομα στο δημοσιονομικό σύστημα της Αρχαίας Αθήνας», εκδ. "Εκδοτική Εστία"
- «Για ένα μετασοσιαλιστικό κίνημα», εκδ. "Αθηνά"
- «Το χιούμορ των πολιτικών από την αρχαία Ελλάδα ως την εποχή μας», εκδ. "Εκδοτική Εστία", 1997
- «Γράφει ο Εύβουλος», εκδ. "Κουστουμπός", 1990
- «Γράφει ο Εύβουλος (2)», εκδ. "Εκδοτική Εστία", 1993
- «Η Οικονομία ανάμεσα στο χθες και το αύριο», 1980 (χ.ε)
- «Η ΕΟΚ για την Ελλάδα», 1984 (χ.ε)
Παραπομπές
- ↑ https://www.rp.gr/athanasios-kanellopoulos-analiskesthe-en-tw-yphretein/
- ↑ https://www.rp.gr/athanasios-kanellopoulos-analiskesthe-en-tw-yphretein/
- ↑ https://www.hellenicparliament.gr/Enimerosi/Grafeio-Typou/Deltia-Typou?press=02b5b366-c02d-4938-9525-a40301431fd6
- ↑ «Αρχειοθετημένο αντίγραφο». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 5 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 19 Οκτωβρίου 2015.
|
- Έλληνες οικονομολόγοι
- Έλληνες νομικοί
- Έλληνες πανεπιστημιακοί
- Βουλευτές Ηλείας
- Έλληνες βουλευτές επικρατείας
- Έλληνες υπουργοί Εμπορίου
- Έλληνες υπουργοί Οικονομικών
- Έλληνες υπουργοί Γεωργίας
- Έλληνες υπουργοί Προεδρίας
- Έλληνες υπουργοί Δικαιοσύνης
- Έλληνες υπουργοί Επικρατείας
- Έλληνες υφυπουργοί Συντονισμού
- Αντιπρόεδροι της Κυβέρνησης της Ελλάδας
- Οικογένεια Χριστόπουλου