Κατάλογος έργων του Γκούσταφ Κλιμτ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Aavindraa (συζήτηση | συνεισφορές)
better image
 
Γραμμή 75: Γραμμή 75:
| [[File:Gustav Klimt 041.jpg|150px]] || 1908–1911 – ''Ζωή και θάνατος''<br /> (λάδι σε καμβά, 178&nbsp;cm × 198&nbsp;cm) ||Βιέννη, Leopold Museum<br /> Τα όλο ζωντάνια κορμιά και ο θάνατος που καραδοκεί.<ref>''Egon Schiele: The Complete Works'' Catalogue Raisonné of all paintings and drawings by Jane Kallir (1990), [[Harry N. Abrams]], ''s.v.'' "Gustav Klimt".</ref>
| [[File:Gustav Klimt 041.jpg|150px]] || 1908–1911 – ''Ζωή και θάνατος''<br /> (λάδι σε καμβά, 178&nbsp;cm × 198&nbsp;cm) ||Βιέννη, Leopold Museum<br /> Τα όλο ζωντάνια κορμιά και ο θάνατος που καραδοκεί.<ref>''Egon Schiele: The Complete Works'' Catalogue Raisonné of all paintings and drawings by Jane Kallir (1990), [[Harry N. Abrams]], ''s.v.'' "Gustav Klimt".</ref>
|-
|-
| [[File:Gustav Klimt 024.jpg|150px]] || 1912–1913 – ''Οι παρθένες''<br /> (λάδι σε καμβά, 190&nbsp;cm × 200&nbsp;cm) || Πράγα, Národní galerie (Εθνικό Μουσείο)<br /> Ερωτική αλληγορία.
| [[File:KlimtPanna.jpg|150px]] || 1912–1913 – ''Οι παρθένες''<br /> (λάδι σε καμβά, 190&nbsp;cm × 200&nbsp;cm) || Πράγα, Národní galerie (Εθνικό Μουσείο)<br /> Ερωτική αλληγορία.
|-
|-
| [[File:Gustav_Klimt_042.jpg|150px]] || 1913 – ''Το Μαλτσέζινε στην λίμνη Γκάρντα'' <br /> (λάδι σε καμβά), 110 × 110 cm || κατεστραμμένο
| [[File:Gustav_Klimt_042.jpg|150px]] || 1913 – ''Το Μαλτσέζινε στην λίμνη Γκάρντα'' <br /> (λάδι σε καμβά), 110 × 110 cm || κατεστραμμένο

Τρέχουσα έκδοση από την 18:56, 25 Αυγούστου 2020

Η σελίδα αυτή περιλαμβάνει εικονογραφημένο κατάλογο των σημαντικότερων έργων του Γκούσταφ Κλιμτ με χρονολογική σειρά. Δεν πρόκειται για πλήρη κατάλογο, αποτελεί όμως ένα διάγραμμα της καλλιτεχνικής πορείας του καλλιτέχνη.

Έργα[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εικόνα Έτος/Τίτλος
Τεχνική/Διαστάσεις
Χώρος
1883 – Μύθος
(λάδι σε καμβά), 84,5 × 117 cm
Βιέννη, Wien Museum
1886-1888 – Το θέατρο της Ταορμίνας
(λάδι σε καμβά), 750 × 400 cm
Βιέννη, Burgtheater
1888 – Το παλιό Μπούργκτεάτερ στην Βιέννη
(λάδι σε καμβά, 82 cm × 93 cm)
Βιέννη, Wien Museum
Το παλιό Burgtheater της Βιέννης κατά την διάρκεια επίσημης παράσταση. Στην θέση του υψώνεται το σημερινό Burgtheater. Ο πίνακας είναι πολύτιμος γιατί απεικονίζει γνωστές προσωπικότητες της εποχής. Για το έργο αυτό ο Κλιμτ βραβεύτηκε από τον αυτοκράτορα της Αυστρίας.[1]
1888–1890 – Σαπφώ
(λάδι σε καμβά, 39 cm × 31.6 cm)
Βιέννη, Wien Museum
Έργο στο οποίο συναντάται η επίδραση των Προραφαηλιτών με τον συμβολισμό του Γκυστάβ Μορώ.[1]
1890 – Ο πιανίστας Joseph Pembauer
(λάδι σε καμβά, 65 cm × 55 cm)
Ίνσμπρουκ, Tiroler Landesmuseum Ferdinandeum
Ρεαλιστική προσωπογραφία.[1][2]
1890-1891 – Ρωμαϊκή και Βενετσιάνικη Αναγέννηση, Ελληνική αρχαιότητα και Αίγυπτος
(τοιχογραφίες)
Βιέννη, Μουσείο Ιστορίας της Τέχνης (πρόκειται για τα μεταξύ των κιόνων διαστήματα - τα ημικύκλια επάνω, ζωγραφισμένα από τον Χανς Μάκαρτ.
1895 – Έρως
(λάδι σε καμβά, 60 cm × 44 cm)
Βιέννη, Wien Museum
Μέρος της σειράς "Αλληγορίες και Εμβλήματα".
1895 – Μουσική 1
(λάδι σε καμβά, 37 cm × 44.5 cm)
Μόναχο, Neue Pinakothek
Αλληγορία της Μουσικής με αρχαία σύμβολα.
1898 – Sonja Knips
(λάδι σε καμβά, 141 cm × 141 cm)
Βιέννη, Österreichische Galerie Belvedere
Ύφος που παραπέμπει στον Βέλγο ζωγράφο Fernand Khnopff.
1898 – Παλλάς Αθηνά
(λάδι σε καμβά, 75 cm × 75 cm)
Βιέννη, Wien Museum
Η Αθηνά μπροστά σε ζωφόρο μελανόμορφου αττικού αγγείου του 6ου αι. π.Χ. Η θεά επελέγη ως προστάτις της Βιεννέζικης Secession.[1]
1899 – Nuda Veritas (Γυμνή αλήθεια)
(λάδι σε καμβά, 252 cm × 56.2 cm)
Βιέννη, Österreichisches Theatermuseum
Η επιγραφή επάνω έχει στίχους του Σίλλερ : "Αν δεν μπορείς να ευχαριστήσεις τους πάντες με τις πράξεις και την τέχνη σου, ευχαρίστησε μόνο λίγους. Το να ευχαριστήσεις πολλούς είναι κακό". Ο καθρέφτης που κρατά η Αλήθεια παροτρύνει στο "γνώθι σαυτόν", τα λουλούδια είναι σύμβολα αναγέννησης. [1]
1899 – Κήπος με κοτόπουλα στην St. Agatha
(λάδι σε καμβά, 80.3 cm × 40 cm)
Λιντς, Lentos Kunstmuseum

Γνωστό και ως "Μετά την βροχή". Ιαπωνική επίδραση.[3]

1901 – Η Ιουδήθ με το κεφάλι του Ολοφέρνη
, γνωστό και ως Ιουδήθ 1[4]
(λάδι σε καμβά, 84 cm × 42 cm)
Βιέννη, Österreichische Galerie Belvedere
Στο πρόσωπο της Ιουδήθ -με έκφραση ηδυπαθείας αν όχι διαστροφής- αναγνωρίζουμε την Adele Bloch-Bauer, φίλη και ενδεχομένως ερωμένη του καλλιτέχνη, θέμα δύο άλλων πινάκων και απεικονισμένη απίσης στην "Παλλάδα Αθηνά". [5]
1902 – Το δάσος της οξιάς 1
(λάδι σε καμβά, 100 cm × 100 cm)
Δρέσδη, Galerie Neue Meister
Από την ομώνυμη σειρά.
1901–1902 – Χρυσόψαρο
(λάδι σε καμβά, 181 cm × 66.5 cm)
Ζυρίχη, Schweizerisches Institut für Kunstwissenschaft
Εξ αιτίας του θορύβου που ηγέρθη κατά την εμφάνιση του πίνακα, ο Κλιμτ σκέφτηκε προς στιγμήν να τον ονομάσει "Στους κριτικούς μου".
1902 – Der Beethovenfries (Η ζωφόρος του Μπετόβεν)
(τοιχογραφίες)
Βιέννη, Secession (σε γενικές γραμμές : η πορεία του ανθρώπου προς την χαρά)
Beethovenfries (λεπτομέρεια με προστάτιδα θεότητα και την Ποίηση)
Beethovenfries
(λεπτομέρεια με τις Εχθρικές Δυνάμεις)
Beethovenfries
(λεπτομέρεια με Γοργόνες)
Beethovenfries
(λεπτομέρεια με τις Λύπες που βασανίζουν)
Beethovenfries
λεπτομέρεια με την Τέχνη, την Χορωδία και το Φιλί)
1903 – Ελπίδα 1
(λάδι σε καμβά, 189.2 cm × 67 cm)
Οττάβα, National Gallery of Canada
Εγκυμοσύνη, θέμα που εμφανίζεται και σε δύο ακόμη έργα του Κλιμτ.
1905 – Οι τρεις ηλικίες της γυναίκας
(λάδι σε καμβά, 180 cm × 180 cm)
Ρώμη, Galleria Nazionale d'Arte Moderna
Πίνακας βραβευμένος στην Esposizione d'Arte Internazionale της Ρώμης το 1911 και αγορασμένος από την Galleria Nazionale d'Arte Moderna τον επόμενο χρόνο.
1905 – Margaret Stonborough-Wittgenstein
(λάδι σε καμβά), 180 × 90 cm
Μόναχο, Neue Pinakothek
1906 – Fritza Riedler
(λάδι σε καμβά, 153 cm × 133 cm)
Βιέννη, Österreichische Galerie Belvedere
Από τους γνωστότερους πίνακες του Κλιμτ, το τυπικό παράδειγμα της γεωμετρικής του φάσης.
1904–1907 – Νερόφιδα
(μικτή τεχνική σε περγαμηνή, 50 cm x 20 cm)
Βιέννη, Österreichische Galerie Belvedere
Τεταμένες μορφές σε εύκαμπτα σχήματα, τυπικά του Jugendstil.
1907 – Adele Bloch-Bauer I
(λάδι, ασήμι και χρυσός σε καμβά), 140 × 140 cm
Νέα Υόρκη, Neue Galerie New York
1907–1908 – Το Φιλί
(λάδι σε καμβά, 180 cm × 180 cm)
Βιέννη, Österreichische Galerie Belvedere
Έργο θεωρούμενο ως αριστούργημα της αρχής της σύγχρονης ζωγραφικής. Το σύμβολο του βιεννέζικου Jugendstil και ο δημοφιλέστερος πίνακας του Κλιμτ.[6]
1907–1908 – Δανάη
(λάδι σε καμβά, 77 cm x 83 cm)
ιδιωτική συλλογή
Η "Χρυσή Βροχή" μετά τους Κορρέτζο, Τιτσιάνο, Ρέμπραντ και πολλούς άλλους.
1905–1909 – Το δέντρο της ζωής
(χαρτόνι/πάνελ, 138.8 cm × 102 cm)
Βιέννη, Μουσείο Εφαρμοσμένων Τεχνών
Κεντρικός πίνακας τοιχογραφικής διακόσμησης του Μεγάρου Στόκλετ στις Βρυξέλλες. Αιγυπτιακές, Βυζαντινές και Ιαπωνικές επιδράσεις του Jugendstil.
1909 – Ιουδήθ
(λάδι σε καμβά), 178 × 46 cm
Βενετία, Galleria internazionale d'arte moderna
1909–1910 – Το πάρκο
(λάδι σε καμβά, 110.5 cm × 110.5 cm)
Νέα Υόρκη, Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης
Έργο που προσεγγίζει την αφαίρεση.[1]
1910 – Καπέλλο με μαύρα φτερά
(λάδι σε καμβά, 79 cm × 63 cm)
Νέα Υόρκη, ιδιωτική συλλογή
Ύφος "ημιτελές" που θυμίζει Τουλούζ-Λωτρέκ.[1]
1908–1911 – Ζωή και θάνατος
(λάδι σε καμβά, 178 cm × 198 cm)
Βιέννη, Leopold Museum
Τα όλο ζωντάνια κορμιά και ο θάνατος που καραδοκεί.[7]
1912–1913 – Οι παρθένες
(λάδι σε καμβά, 190 cm × 200 cm)
Πράγα, Národní galerie (Εθνικό Μουσείο)
Ερωτική αλληγορία.
1913 – Το Μαλτσέζινε στην λίμνη Γκάρντα
(λάδι σε καμβά), 110 × 110 cm
κατεστραμμένο
1914–1916 – Η βαρώνη Elisabeth Bachofen-Echt
(λάδι σε καμβά, 180 cm × 126 cm)
ιδιωτική συλλογή
1916–1917 – Προσωπογραφία κυρίας
(λάδι σε καμβά, 60 cm × 55 cm)
1916-1917 – Οι φίλες
(λάδι σε καμβά), 99 × 99 cm
κατεστραμμένο
1916 – Friederike Maria Beer
(λάδι σε καμβά, 168 cm × 130 cm)
Τελ Αβίβ, Μουσείο Τέχνης, συλλογή Mizne-Blumental
1917–1918 – Johanna Staude
(λάδι σε καμβά, 70cm × 50 cm)
Βιέννη, Österreichische Galerie Belvedere
Ημιτελές
1917-1918 –
Γυναίκα με βεντάλια (λάδι σε καμβά), 100 x 100 cm
Βιέννη, Leopold Museum
1918 – Αδάμ και Εύα
(λάδι σε καμβά, 173 cm × 60 cm)
Βιέννη, Österreichische Galerie Belvedere
Ημιτελές

Παραπομπές[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  1. 1,0 1,1 1,2 1,3 1,4 1,5 1,6 Cf. Federico Zeri, "Klimt: Il percorso artistico", on Cento Dipinti. Klimt, Rizzoli (1998), pp. 44–48 & passim.
  2. cf. also Whitford, Frank (1990), Klimt, Thames and Hudson 
  3. Cf. Stanley Weintraub, Whistler: A Biography, Weybright and Talley (1974).
  4. As Klimt painted another one, Judith II. Cf. Wikimedia Commons: "Judith II".
  5. Cf. Frank Whitford, Klimt (1990), s.v. "Adele Bloch-Bauer".
  6. Cf. Susanna Partsch, Klimt: Life and Work, Bracken Books (1989), pp. 267, 276.
  7. Egon Schiele: The Complete Works Catalogue Raisonné of all paintings and drawings by Jane Kallir (1990), Harry N. Abrams, s.v. "Gustav Klimt".

Βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

  • Armiraglio, Federica (2008), Klimt, Skira, ISBN 978-8-8613-0893-0 
  • Fleidel, Gottfried (1994), Gustav Klimt 1862–1918 The World in Female Form, Benedikt Taschen .
  • Kinsella, Eileen (January 2007), «Gold Rush», Artnews .
  • O'Connor, Anne-Marie (2012), The Lady in Gold: The Extraordinary Tale of Gustav Klimt's Masterpiece, Portrait of Adele Bloch-Bauer, New York: Alfred A. Knopf, ISBN 0307265641 
  • Sabarsky, Serge (1983), Gustav Klimt: Drawings, Moyer Bell, ISBN 0-918825-19-9 .
  • Whitford, Frank (1990), Klimt, Thames and Hudson .

Περαιτέρω βιβλιογραφία[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]

Εξωτερικοί σύνδεσμοι[Επεξεργασία | επεξεργασία κώδικα]