Μλάντεν Μιλοβάνοβιτς: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μλάντεν Μιλοβάνοβιτς
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1760; Botunje
Θάνατος	1823; Ζλάτιμπορ
Χώρα πολιτογράφησης	Σερβία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	Σερβικά
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	πολιτικός; επαναστάτης
Οικογένεια
Τέκνα	d:Q105067176
	Σχετικά πολυμέσα
	δεδομένα

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 20:32, 24 Αυγούστου 2020

Ο Μλάντεν Μιλοβάνοβιτς (σερβικά : Младен Миловановић), (Μποτιούνε 1760 - Ζλάτιμπορ 1823) ήταν Σέρβος ένας από τους ηγέτες της Α΄ Σερβικής επανάστασης και πρωθυπουργός της χώρας το 1807-1810 και 1813-1814 και ο πρώτος Σέρβος Υπουργός Άμυνας (1811-1813).

Πριν από την επανάσταση του 1804 ήταν έμπορος βοοειδών και πολύ πλούσιος και μορφωμένος. Αργότερα κατά την επανάσταση φυλακίστηκε και έπειτα συντάχτηκε με τους εξεγερμένους και στο πλευρό του Καραγιώργη. Σταδιακά λόγω και του ότι ήταν μορφωμένος, σπάνιο χαρακτηριστικό της εποχής, ανέβηκε σταδιακά στα αξιώματα ανάμεσα στους εξεγερμένους για να γίνει τέλος υπουργός άμυνας και πρωθυπουργός. Του πιστώνεται η απελευθέρωση του Κρούσεβατς το 1806 αλλά και η ήττα στο ανατολικό μέτωπο το 1809 που συνέβαλε στην κατάρρευση της εξέγερσης το 1813.

Μετά την αποτυχία της επανάστασης το 1814 πήγε στο Σρεμ της τότε Αυστροουγγαρίας και έπειτα στη Βεσσαραβία όπου παρέμεινε μέχρι το 1821. Στο Ιάσιο γνώρισε τον Δημήτριο Υψηλάντη και τον υπηρέτησε ως οπλαρχηγός^[2]. Το 1822 Βρέθηκε κρυφά στο Κρούσεβατς όπου έγινε αντιληπτός από τον Οθωμανό πασά, προσπαθώντας να διαφύγει στο Μαυροβούνιο σκοτώθηκε στο Ζλάτιμπορ το 1823^[3].

Παραπομπές

↑ Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2019.
↑ Πυροβολητής, τεύχος 27 του 2008, άρθρο : Οι Σέρβοι κι εμείς
↑ Андра Гавриловић, Знаменити Срби 19. века, Загреб, 1904. год.

Στο λήμμα αυτό έχει ενσωματωθεί κείμενο από το λήμμα Младен Миловановић της Σερβικής Βικιπαίδειας, η οποία διανέμεται υπό την GNU FDL και την CC-BY-SA 4.0. (ιστορικό/συντάκτες).

[8f005b0fb9111057b75e8bdb46bb79c0f4b3b779-1] Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2019.

[2] Πυροβολητής, τεύχος 27 του 2008, άρθρο : Οι Σέρβοι κι εμείς

[3] Андра Гавриловић, Знаменити Срби 19. века, Загреб, 1904. год.

[1]

[2]

[3]

@@ Γραμμή 2: / Γραμμή 2: @@
 Ο '''Μλάντεν Μιλοβάνοβιτς''' (''[[Σερβική γλώσσα|σερβικά :]] Младен Миловановић''), ([[Μποτιούνε]] 1760 - [[Ζλάτιμπορ]] 1823) ήταν Σέρβος ένας από τους ηγέτες της [[Πρώτη Σερβική Επανάσταση|Α΄ Σερβικής επανάστασης]] και πρωθυπουργός της χώρας το 1807-1810 και 1813-1814 και ο πρώτος Σέρβος Υπουργός Άμυνας (1811-1813).
-Πριν την επανάσταση του 1804 ήταν έμπορος βοοειδών και πολύ πλούσιος και μορφωμένος. Αργότερα κατά την επανάσταση φυλακίστηκε και έπειτα συντάχτηκε με τους εξεγερμένους και στο πλευρό του [[Καραγιώργης Πέτροβιτς|Καραγιώργη]]. Σταδιακά λόγω και του ότι ήταν μορφωμένος, σπάνιο χαρακτηριστικό της εποχής, ανέβηκε σταδιακά στα αξιώματα ανάμεσα στους εξεγερμένους για να γίνει τέλος υπουργός άμυνας και πρωθυπουργός. Του πιστώνεται η απελευθέρωση του [[Κρούσεβατς]] το 1806 αλλά και η ήττα στο ανατολικό μέτωπο το 1809 που συνέβαλε στην κατάρρευση της εξέγερσης το 1813.
+Πριν από την επανάσταση του 1804 ήταν έμπορος βοοειδών και πολύ πλούσιος και μορφωμένος. Αργότερα κατά την επανάσταση φυλακίστηκε και έπειτα συντάχτηκε με τους εξεγερμένους και στο πλευρό του [[Καραγιώργης Πέτροβιτς|Καραγιώργη]]. Σταδιακά λόγω και του ότι ήταν μορφωμένος, σπάνιο χαρακτηριστικό της εποχής, ανέβηκε σταδιακά στα αξιώματα ανάμεσα στους εξεγερμένους για να γίνει τέλος υπουργός άμυνας και πρωθυπουργός. Του πιστώνεται η απελευθέρωση του [[Κρούσεβατς]] το 1806 αλλά και η ήττα στο ανατολικό μέτωπο το 1809 που συνέβαλε στην κατάρρευση της εξέγερσης το 1813.
-Μετά την αποτυχία της επανάστασης το 1814 πήγε στο [[Σρεμ]] της τότε [[Αυστροουγγαρία]]ς και έπειτα στην  Βεσσαραβία όπου παρέμεινε μέχρι το 1821. Στο [[Ιάσιο]] γνώρισε τον [[Δημήτριος Υψηλάντης|Δημήτριο Υψηλάντη]] και τον υπηρέτησε ως οπλαρχηγός<ref>Πυροβολητής, τεύχος 27 του 2008, [http://www.pirovolitis.gr/papers/T27.pdf άρθρο : Οι Σέρβοι κι εμείς]</ref>. Το 1822 Βρέθηκε κρυφά στο Κρούσεβατς όπου έγινε αντιληπτός από τον Οθωμανό πασά, προσπαθώντας να διαφύγη στο [[Μαυροβούνιο]] σκοτώθηκε στο Ζλάτιμπορ το 1823<ref>Андра Гавриловић, Знаменити Срби 19. века, Загреб, 1904. год.</ref>.
+Μετά την αποτυχία της επανάστασης το 1814 πήγε στο [[Σρεμ]] της τότε [[Αυστροουγγαρία]]ς και έπειτα στη Βεσσαραβία όπου παρέμεινε μέχρι το 1821. Στο [[Ιάσιο]] γνώρισε τον [[Δημήτριος Υψηλάντης|Δημήτριο Υψηλάντη]] και τον υπηρέτησε ως οπλαρχηγός<ref>Πυροβολητής, τεύχος 27 του 2008, [http://www.pirovolitis.gr/papers/T27.pdf άρθρο : Οι Σέρβοι κι εμείς]</ref>. Το 1822 Βρέθηκε κρυφά στο Κρούσεβατς όπου έγινε αντιληπτός από τον Οθωμανό πασά, προσπαθώντας να διαφύγει στο [[Μαυροβούνιο]] σκοτώθηκε στο Ζλάτιμπορ το 1823<ref>Андра Гавриловић, Знаменити Срби 19. века, Загреб, 1904. год.</ref>.
 == Παραπομπές ==