Πατριάρχης Σεραφείμ Β΄: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Πατριάρχης Σεραφείμ Β΄
Γενικές πληροφορίες
Γέννηση	1690; Δέλβινο
Θάνατος	7 Δεκεμβρίου 1779; Mhar Monastery
Τόπος ταφής	Lubny Raion
Χώρα πολιτογράφησης	Οθωμανική Αυτοκρατορία
Θρησκεία	Ανατολικός Ορθόδοξος Χριστιανισμός
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσες	νέα ελληνική γλώσσα
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότητα	ορθόδοξος ιερέας
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμα	Οικουμενικός Πατριάρχης Κωνσταντινουπόλεως (1757–1761)
	δεδομένα

Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά

← Προηγούμενη διαφορά Επόμενη διαφορά →

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε

ΟπτικήΚώδικας wiki

Ενδογραμμικά

Έκδοση από την 18:32, 10 Αυγούστου 2020

Ο Πατριάρχης Σεραφείμ Β΄ ήταν Έλληνας ιεράρχης, ο οποίος καταγόταν από την Ήπειρο.

Βιογραφικά στοιχεία

Διετέλεσε μητροπολίτης Φιλιππουπόλεως από το 1746 έως το 1757, οπότε εξελέγη Οικουμενικός Πατριάρχης. Το Φεβρουάριο του 1759 εξέδωσε πατριαρχική και συνοδική πράξη, με την οποία καθιερώθηκε η 30ή Νοεμβρίου, εορτή του Αποστόλου Ανδρέα, ως θρονική εορτή του Πατριαρχείου^[1]^[2] και έκτοτε εορτάζεται ως τέτοια μέχρι σήμερα. Το 1759 επίσης έδωσε έγγραφη ευλογία στον Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό να ξεκινήσει τις περιοδείες του^[3].

Το 1760 προέκυψε ένταση στη Σύνοδο με αφορμή τη διαδοχή στη Μητρόπολη Ηρακλείας, κατά την οποία δεν υπερίσχυσε η άποψή του και παρεκτράπη^[4]. Τελικά καθαιρέθηκε από τον σουλτάνο Μουσταφά Γ΄ και εξορίστηκε στο Άγιο Όρος. Από εκεί έδρασε υπέρ της εξέγερσης των Ελλήνων. Το 1769 κάλεσε τους Έλληνες να συμμετάσχουν στην επανάσταση που είχε υποκινήσει η Ρωσία κατά τον Ρωσοτουρκικό Πόλεμο. Μετά την αποτυχία της επανάστασης αυτής, εγκαταστάθηκε στο Κίεβο, όπου και πέθανε το 1779. Ετάφη στη Μονή Mhar.

Παραπομπές

↑ Βαρβούνης, Μ.Γ. (2006). Το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Αθήνα: Εκδόσεις Χελάνδιον. σελ. 117. ISBN 960-87087-5-3.
↑ Αριστείδης Πανώτης (2008). Το Συνοδικόν της εν Ελλάδι Εκκλησίας. A. Εκδόσεις Σταμούλη. σελ. 376. ISBN 978-960-8116-17-7.
↑ Βασίλειος Μπακούρος, Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Σαμουήλ Α΄ Χαντζερής ο βυζάντιος, σελ. 433
↑ Βασίλειος Μπακούρος, Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Σαμουήλ Α΄ Χαντζερής ο βυζάντιος, σελ. 202-203

Πηγές

Οικουμενικό Πατριαρχείο
Βαρβούνης, Μ.Γ. (2006). Το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Αθήνα: Εκδόσεις Χελάνδιον. σελ. 117. ISBN 960-87087-5-3.
Αριστείδης Πανώτης (2008). Το Συνοδικόν της εν Ελλάδι Εκκλησίας. A. Εκδόσεις Σταμούλη. ISBN 978-960-8116-17-7.
Μπακούρος Βασίλειος, Εθνικό Αρχείο Διδακτορικών Διατριβών Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Σαμουήλ Α΄ Χαντζερής ο βυζάντιος: ο βίος και το έργο του (1700-1775), Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών (ΕΚΠΑ) 1998

τίτλοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας
Προκάτοχος Άγνωστο	Μητροπολίτης Φιλιππουπόλεως 1746-1757	Διάδοχος Άγνωστο
Προκάτοχος Καλλίνικος Δ΄	Οικουμενικός Πατριάρχης της Κωνσταντινούπολης 1757-1761	Διάδοχος Ιωαννίκιος Γ΄

[1] Βαρβούνης, Μ.Γ. (2006). Το Οικουμενικό Πατριαρχείο. Αθήνα: Εκδόσεις Χελάνδιον. σελ. 117. ISBN 960-87087-5-3.

[2] Αριστείδης Πανώτης (2008). Το Συνοδικόν της εν Ελλάδι Εκκλησίας. A. Εκδόσεις Σταμούλη. σελ. 376. ISBN 978-960-8116-17-7.

[3] Βασίλειος Μπακούρος, Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Σαμουήλ Α΄ Χαντζερής ο βυζάντιος, σελ. 433

[4] Βασίλειος Μπακούρος, Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Σαμουήλ Α΄ Χαντζερής ο βυζάντιος, σελ. 202-203

[1]

[2]

[3]

[4]

@@ Γραμμή 3: / Γραμμή 3: @@
 == Βιογραφικά στοιχεία ==
-Διετέλεσε μητροπολίτης [[Ιερά Μητρόπολις Φιλιππουπόλεως|Φιλιππουπόλεως]] από το 1746 ως το 1757, οπότε εξελέγη [[Οικουμενικός Πατριάρχης]]. Το Φεβρουάριο του 1759 εξέδωσε πατριαρχική και συνοδική πράξη, με την οποία καθιερώθηκε η [[30 Νοεμβρίου|30ή Νοεμβρίου]], εορτή του [[Απόστολος Ανδρέας|Αποστόλου Ανδρέα]], ως θρονική εορτή του Πατριαρχείου<ref>{{cite book|first=Μ.Γ.|last=Βαρβούνης| year=2006|title=Το Οικουμενικό Πατριαρχείο|publisher=Εκδόσεις Χελάνδιον|location=Αθήνα|id=ISBN 960-87087-5-3|pages=117}}</ref><ref>{{cite book|author=Αριστείδης Πανώτης|title=Το Συνοδικόν της εν Ελλάδι Εκκλησίας|volume=A|pages=376|publisher=Εκδόσεις Σταμούλη|year=2008|isbn=978-960-8116-17-7}}</ref> και έκτοτε εορτάζεται ως τέτοια μέχρι σήμερα. Το 1759 επίσης έδωσε έγγραφη ευλογία στον [[Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός|Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό]] να ξεκινήσει τις περιοδείες του<ref>Βασίλειος Μπακούρος, Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Σαμουήλ Α΄ Χαντζερής ο βυζάντιος, σελ. 433</ref>.
+Διετέλεσε μητροπολίτης [[Ιερά Μητρόπολις Φιλιππουπόλεως|Φιλιππουπόλεως]] από το 1746 έως το 1757, οπότε εξελέγη [[Οικουμενικός Πατριάρχης]]. Το Φεβρουάριο του 1759 εξέδωσε πατριαρχική και συνοδική πράξη, με την οποία καθιερώθηκε η [[30 Νοεμβρίου|30ή Νοεμβρίου]], εορτή του [[Απόστολος Ανδρέας|Αποστόλου Ανδρέα]], ως θρονική εορτή του Πατριαρχείου<ref>{{cite book|first=Μ.Γ.|last=Βαρβούνης| year=2006|title=Το Οικουμενικό Πατριαρχείο|publisher=Εκδόσεις Χελάνδιον|location=Αθήνα|id=ISBN 960-87087-5-3|pages=117}}</ref><ref>{{cite book|author=Αριστείδης Πανώτης|title=Το Συνοδικόν της εν Ελλάδι Εκκλησίας|volume=A|pages=376|publisher=Εκδόσεις Σταμούλη|year=2008|isbn=978-960-8116-17-7}}</ref> και έκτοτε εορτάζεται ως τέτοια μέχρι σήμερα. Το 1759 επίσης έδωσε έγγραφη ευλογία στον [[Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός|Άγιο Κοσμά τον Αιτωλό]] να ξεκινήσει τις περιοδείες του<ref>Βασίλειος Μπακούρος, Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Σαμουήλ Α΄ Χαντζερής ο βυζάντιος, σελ. 433</ref>.
-Το [[1760]] προέκυψε ένταση στην Σύνοδο με αφορμή την διαδοχή στην Μητρόπολη Ηρακλείας, κατά την οποία δεν υπερίσχυσε η άποψή του και παρεκτράπη<ref>Βασίλειος Μπακούρος, Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Σαμουήλ Α΄ Χαντζερής ο βυζάντιος, σελ. 202-203</ref>. Τελικά καθαιρέθηκε από τον σουλτάνο [[Μουσταφά Γ΄]] και εξορίστηκε στο [[Άγιο Όρος]]. Από εκεί έδρασε υπέρ της εξέγερσης των Ελλήνων. Το 1769 κάλεσε τους Έλληνες να συμμετάσχουν στην επανάσταση που είχε υποκινήσει η [[Ρωσία]] κατά τον [[Ρωσοτουρκικός πόλεμος (1768-1774)|Ρωσοτουρκικό Πόλεμο]]. Μετά την αποτυχία της επανάστασης αυτής, εγκαταστάθηκε στο [[Κίεβο]], όπου και πέθανε το 1779. Ετάφη στη Μονή Mhar.
+Το [[1760]] προέκυψε ένταση στη Σύνοδο με αφορμή τη διαδοχή στη Μητρόπολη Ηρακλείας, κατά την οποία δεν υπερίσχυσε η άποψή του και παρεκτράπη<ref>Βασίλειος Μπακούρος, Ο Οικουμενικός Πατριάρχης Σαμουήλ Α΄ Χαντζερής ο βυζάντιος, σελ. 202-203</ref>. Τελικά καθαιρέθηκε από τον σουλτάνο [[Μουσταφά Γ΄]] και εξορίστηκε στο [[Άγιο Όρος]]. Από εκεί έδρασε υπέρ της εξέγερσης των Ελλήνων. Το 1769 κάλεσε τους Έλληνες να συμμετάσχουν στην επανάσταση που είχε υποκινήσει η [[Ρωσία]] κατά τον [[Ρωσοτουρκικός πόλεμος (1768-1774)|Ρωσοτουρκικό Πόλεμο]]. Μετά την αποτυχία της επανάστασης αυτής, εγκαταστάθηκε στο [[Κίεβο]], όπου και πέθανε το 1779. Ετάφη στη Μονή Mhar.
 == Παραπομπές ==