Σταύρος Καλαφάτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
| Γραμμή 10: | Γραμμή 10: | ||
| προκάτοχος = [[Κώστας Τσιάρας]] |
| προκάτοχος = [[Κώστας Τσιάρας]] |
||
| διάδοχος = |
| διάδοχος = |
||
| αναπληρωτής = [[Ιωάννης Μπουγάς]], [[Χρήστος Μπουκώρος]], [[Ζωή Ράπτη]] |
|||
| αξίωμα2 = '''[[Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής|Αναπληρωτής Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής Ελλάδας]]''' |
| αξίωμα2 = '''[[Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής|Αναπληρωτής Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής Ελλάδας]]''' |
||
| έναρξη2 = [[21 Ιουνίου]] [[2012]] |
| έναρξη2 = [[21 Ιουνίου]] [[2012]] |
||
Έκδοση από την 20:48, 16 Ιουλίου 2020
| Σταύρος Καλαφάτης | |
|---|---|
 | |
| Γραμματέας Κοινοβουλευτικής Ομάδας ΝΔ | |
Εν ενεργεία Ανέλαβε καθήκοντα 19 Ιουλίου 2019 | |
| Πρόεδρος | Κυριάκος Μητσοτάκης |
| Αναπληρωτής | Ιωάννης Μπουγάς, Χρήστος Μπουκώρος, Ζωή Ράπτη |
| Προκάτοχος | Κώστας Τσιάρας |
| Αναπληρωτής Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας & Κλιματικής Αλλαγής Ελλάδας | |
| Περίοδος 21 Ιουνίου 2012 – 31 Μαρτίου 2014 | |
| Πρωθυπουργός | Αντώνης Σαμαράς |
| Προκάτοχος | Νίκος Σηφουνάκης |
| Διάδοχος | Νίκος Ταγαράς |
| Υφυπουργός Ανάπτυξης Ελλάδας | |
| Περίοδος Σεπτέμβριος 2007 – Ιανουάριος 2009 | |
| Μαζί με | Γιώργος Βλάχος |
| Υπουργός Μακεδονίας-Θράκης Ελλάδας | |
| Περίοδος 8 Ιανουαρίου 2009 – 7 Οκτωβρίου 2009 | |
| Προκάτοχος | Μαργαρίτης Τζίμας |
| Διάδοχος | Θεόδωρος Καράογλου |
| Βουλευτής Α΄ Θεσσαλονίκης του Ελληνικού Κοινοβουλίου | |
Εν ενεργεία Ανέλαβε καθήκοντα 1 Ιανουαρίου 2003 | |
| Προσωπικά στοιχεία | |
| Γέννηση | 15 Μαΐου 1965, Θεσσαλονίκη, Μακεδονία, Ελλάδα |
| Εθνότητα |  Ελληνική |
| Πολιτικό κόμμα | Νέα Δημοκρατία |
| Σύζυγος | Βίκυ Μωυσιάδου |
| Παιδιά | 2 |
| Σπουδές | |
| Επάγγελμα | Δικηγόρος |
| Θρήσκευμα | Χριστιανός ορθόδοξος |
| Ιστοσελίδα | www.stavros-kalafatis.gr |
 Σχετικά πολυμέσα | |
Ο Σταύρος Καλαφάτης είναι Έλληνας πολιτικός και πρώην Αναπληρωτής Υπουργός Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής.
Γεννήθηκε στη Θεσσαλονίκη στις 15 Μαΐου 1965, είναι έγγαμος και πατέρας μιας κόρης και ενός γιου.
Σπουδές
Αποφοίτησε από το Αμερικάνικο Κολέγιο Ανατόλια και σπούδασε στη Νομική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, απ' όπου αποφοίτησε το 1988. Συνέχισε με μεταπτυχιακές σπουδές στις Διεθνείς Σχέσεις (1991) και νέες μεταπτυχιακές σπουδές στο Πανεπιστήμιο του Μέριλαντ στη Διοίκηση Αθλητικών Οργανισμών (1994).
Επαγγελματική σταδιοδρομία
Εργάστηκε ως δικηγόρος (από το 1990), σύμβουλος επικοινωνίας έντυπων μέσων ενημέρωσης (2000 - 2002) και καθηγητής σε ΙΕΚ, στη Θεσσαλονίκη. Την περίοδο 1995 - 2000 εργάστηκε ως Σύμβουλος Οργάνωσης και Επικοινωνίας στην ΠΑΕ ΠΑΟΚ.
Πολιτική διαδρομή
Στις βουλευτικές εκλογές του 2000 έλαβε θέση επιλαχόντα βουλευτή της Νέας Δημοκρατίας στην Α΄ Περιφέρεια Θεσσαλονίκης. Ορκίστηκε βουλευτής το 2003 αντικαθιστώντας τον Παναγιώτη Ψωμιάδη λόγω ανάληψης της νομαρχίας Θεσσαλονίκης, και έκτοτε εκλέχτηκε βουλευτής 8 φορές: το 2004, το 2007, το 2009, το Μάιο του 2012, τον Ιούλιο του 2012, τον Ιανουάριο του 2015, τον Σεπτέμβριο του 2015 και το 2019.
Το 2007 ορίστηκε υπεύθυνος του Τομέα Τουρισμού της Νέας Δημοκρατίας, ενώ το 2009 ορίστηκε Υπεύθυνος του Τομέα Μεταφορών και Επικοινωνιών στο κόμμα του. Το 2011 του ανατέθηκε η ευθύνη του Τομέα Ενέργειας και Φυσικών Πόρων.
Την περίοδο 2001 - 2002 διατέλεσε Αντιπρόεδρος του Δημοτικού Συμβουλίου Θεσσαλονίκης. Διατέλεσε Υφυπουργός Ανάπτυξης την περίοδο 2007 - 2009 και Υπουργός Μακεδονίας και Θράκης το 2009.
Στις 21 Ιουνίου 2012 ορκίστηκε Υπουργός Αναπληρωτής Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής, θέση στην οποία παρέμεινε μέχρι τις 14 Μαρτίου 2013. Κατά την διάρκεια της θητείας του έκανε αποδεκτή απόφαση[1] του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους η οποία έκρινε μη συμβατή με τον νόμο την μεταφορά πολεοδομικών αρμοδιοτήτων στην Διεύθυνση Ναοδομίας της Εκκλησιαστικής Κεντρικής Υπηρεσίας Οικονομικών και έτσι κατέστησε αυθαίρετα όλα τα εκκλησιαστικά κτίσματα που κτίστηκαν από το 1988 και μετά. Μετά από μερικούς μήνες ψηφίστηκε ο Ν. 4178/2013[2] του Υπ. Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής με τίτλο «Αντιμετώπιση της αυθαίρετης δόμησης», ο οποίος νομιμοποίησε αυθαίρετα κτίσματα, μεταξύ άλλων αυτά που ανήκουν στο Δημόσιο ή χρησιμοποιούνται ως λατρευτικοί χώροι γνωστών θρησκειών.
Παραπομπές
- ↑ Γνωμοδότηση 148/2012 του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους, «Αρμόδια υπηρεσία για την έκδοση των οικοδομικών αδειών, τον έλεγχο της εκτέλεσης των οικοδομικών εργασιών και την έκδοση των αντίστοιχων διοικητικών πράξεων, στα κτίρια που αναφέρονται στο άρθρο 47 παρ.2 του Ν. 590/1977.» Αρχειοθετήθηκε 2016-03-04 στο Wayback Machine., 12 Μαρ 2012
- ↑ Νόμος 4178/2013 (ΦΕΚ Α' 174/2013) Αντιμετώπιση της αυθαίρετης δόμησης - Περιβαλλοντικό ισοζύγιο και άλλες διατάξεις Αρχειοθετήθηκε 2013-10-17 στο Wayback Machine., (αρθρα 7, 16 και 53), Εφημερίδα της Κυβέρνησης, 8 Αυγ. 2013.