Ελληνική απογραφή 1991: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Διάσωση 0 πηγών και υποβολή 0 για αρχειοθέτηση.) #IABot (v2.0 |
μετατροπή km σε χλμ. |
||
Γραμμή 7: | Γραμμή 7: | ||
|} |
|} |
||
Η '''ελληνική απογραφή του 1991''' διενεργήθηκε στις [[17 Μαρτίου]] του [[1991]].<ref>[https://web.archive.org/web/20110812204536/http://www.e-demography.gr/Metadata/PrintedMetadata/docs/PrintedMetaData_00000001.pdf ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ (ΕΣΥΕ)] - e-Demography Εργαστήριο Δημογραφικών και Κοινωνικών Αναλύσεων, Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης |
Η '''ελληνική απογραφή του 1991''' διενεργήθηκε στις [[17 Μαρτίου]] του [[1991]].<ref>[https://web.archive.org/web/20110812204536/http://www.e-demography.gr/Metadata/PrintedMetadata/docs/PrintedMetaData_00000001.pdf ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ (ΕΣΥΕ)] - e-Demography Εργαστήριο Δημογραφικών και Κοινωνικών Αναλύσεων, Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης |
||
Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Πολυτεχνική Σχολή</ref><ref>[http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_4/03/01_I7064477=I7064477=%7C01&01-0301!cod40301html Ολα όσα πρέπει να ξέρουμε για την απογραφή]{{Dead link|date=Οκτώβριος 2019 }} - εφ. ''Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ'', 04-03-2001</ref> Η προηγούμενη απογραφή ήταν [[Ελληνική απογραφή 1981|αυτή του 1981]]. Ο πραγματικός πληθυσμός στο σύνολο της Ελλάδας ανερχόταν στους 10.258.364 κατοίκους (10.259.900 συμπεριλαμβανομένου του αυτοδιοίκητου [[Άγιο Όρος|Αγίου Όρους]]), ενώ η πυκνότητα του πληθυσμού ήταν 77,8 κατ. |
Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Πολυτεχνική Σχολή</ref><ref>[http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_2_4/03/01_I7064477=I7064477=%7C01&01-0301!cod40301html Ολα όσα πρέπει να ξέρουμε για την απογραφή]{{Dead link|date=Οκτώβριος 2019 }} - εφ. ''Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ'', 04-03-2001</ref> Η προηγούμενη απογραφή ήταν [[Ελληνική απογραφή 1981|αυτή του 1981]]. Ο πραγματικός πληθυσμός στο σύνολο της Ελλάδας ανερχόταν στους 10.258.364 κατοίκους (10.259.900 συμπεριλαμβανομένου του αυτοδιοίκητου [[Άγιο Όρος|Αγίου Όρους]]), ενώ η πυκνότητα του πληθυσμού ήταν 77,8 κατ./τ.χλμ<ref>[http://www.e-demography.gr/censuses/cens_1991_defac_tot_pertot.cfm?RequestTimeOut=600 Δεδομένα Απογραφής 1991] - Σύνολο χώρας e-Demography</ref>. Τα διάφορα πληθυσμιακά μεγέθη στην Ελλάδα έχουν ως εξής (οι πληθυσμοί είναι [[Πραγματικός πληθυσμός|πραγματικοί]]):<ref name=istoria.exnet>[http://istoria.exnet.gr/component/content/145.html?task=view Πληθυσμός Της Ελλάδας]{{Dead link|date=Οκτώβριος 2019 }} Exnet</ref><ref>[http://www.e-demography.gr/censuses/cens_1991_defac_tot_pertot.cfm?RequestTimeOut=600 Δεδομένα απογραφής 1991 - Πληθυσμός ανά περιφέρεια] e-Demography</ref><ref>[http://dlib.statistics.gr/Book/GRESYE_01_0002_00060.pdf ΣTATIΣTIKH EΠETHPIΔA της Eλλάδος - STATISTICAL YEARBOOK of Greece] - ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, 2008</ref> |
||
==Οι 51 Νομοί της Ελλάδας και το Άγιον Όρος== |
==Οι 51 Νομοί της Ελλάδας και το Άγιον Όρος== |
Έκδοση από την 19:16, 13 Ιουλίου 2020
Απογραφές Πληθυσμού | ||
← 1981 | 1991 | → 2001 |
Η ελληνική απογραφή του 1991 διενεργήθηκε στις 17 Μαρτίου του 1991.[1][2] Η προηγούμενη απογραφή ήταν αυτή του 1981. Ο πραγματικός πληθυσμός στο σύνολο της Ελλάδας ανερχόταν στους 10.258.364 κατοίκους (10.259.900 συμπεριλαμβανομένου του αυτοδιοίκητου Αγίου Όρους), ενώ η πυκνότητα του πληθυσμού ήταν 77,8 κατ./τ.χλμ[3]. Τα διάφορα πληθυσμιακά μεγέθη στην Ελλάδα έχουν ως εξής (οι πληθυσμοί είναι πραγματικοί):[4][5][6]
Οι 51 Νομοί της Ελλάδας και το Άγιον Όρος
Νομός Αττικής
Η περιφέρεια πρωτευούσης περιλαμβάνει το πολεοδομικό συγκρότημα της Αθήνας, δηλαδή όλους τους δήμους Αθηνών-Πειραιώς που ανήκαν στην τέως διοίκηση πρωτευούσης, και οριοθετείται από τον Σαρωνικό κόλπο και τα βουνά της Πάρνηθας, του Υμηττού και της Πεντέλης που ορίζουν το λεκανοπέδιο Αττικής. Το υπόλοιπο Αττικής καλύπτει το υπόλοιπο μέρος του νομού.
Υποενότητα | Πληθυσμός |
---|---|
Περιφέρεια Πρωτευούσης | 3.072.922 |
Υπόλοιπο Αττικής | 450.485 |
Υποδιαίρεση Νομού Αττικής σε 4 Νομαρχίες
Θέση | Νομαρχία | Πληθυσμός |
---|---|---|
1 | Αθηνών | 2.577.609 |
2 | Πειραιώς | 524.358 |
3 | Ανατολικής Αττικής | 296.263 |
4 | Δυτικής Αττικής | 125.177 |
- | Σύνολο Ν. Αττικής | 3.523.407 |
Οι 13 Περιφέρειες της Ελλάδας
Από τις 13 περιφέρειες της Ελλάδας, τη μεγαλύτερη αύξηση πληθυσμού σε σύγκριση με το 1981 είχαν το Νότιο Αιγαίο (+16%), η Κρήτη (+11%) και τα Ιόνια νησιά (11%), ενώ τη μικρότερη είχαν το Βόρειο Αιγαίο (0%), η Θεσσαλία (+3%) και η Πελοπόννησος (+4%).
Θέση | Περιφέρεια | Πληθυσμός | Έδρα |
---|---|---|---|
1 | Αττικής | 3.594.817 | Αθήνα |
2 | Κεντρικής Μακεδονίας | 1.710.465 | Θεσσαλονίκη |
3 | Θεσσαλίας | 729.505 | Λάρισα |
4 | Δυτικής Ελλάδας | 695.391 | Πάτρα |
5 | Πελοποννήσου | 574.434 | Τρίπολη |
6 | Ανατολικής Μακεδονίας & Θράκης | 570.442 | Κομοτηνή |
7 | Στερεάς Ελλάδας | 582.280 | Λαμία |
8 | Κρήτης | 536.805 | Ηράκλειο |
9 | Ηπείρου | 327.300 | Ιωάννινα |
10 | Δυτικής Μακεδονίας | 288.636 | Κοζάνη |
11 | Νοτίου Αιγαίου | 255.192 | Ερμούπολη |
12 | Βορείου Αιγαίου | 201.390 | Μυτιλήνη |
13 | Ιονίων Νήσων | 189.430 | Κέρκυρα |
- | Άγιο Όρος | 1.536 | Καρυές |
Σύνολο | 10.259.900 |
Υπηκοότητα
Οι έχοντες ξένη υπηκοότητα στην απογραφή του 1991 είναι 167.276 άτομα, δηλαδή 1,63% στον συνολικό πληθυσμό της χώρας. Η διαφορά δεν είναι μεγάλη με τα στοιχεία της προηγούμενης απογραφής του 1981 με τους αλλοδαπούς να ανέρχονται σε 180.595 άτομα, 1,85% του πληθυσμού του 1981. Οι κοινοτικοί (ΕΕ-15) αποτελούσαν το 46,29% του συνόλου των αλλοδαπών, 35.304 δηλαδή άτομα.[7]
Παραπομπές
- ↑ ΔΗΜΟΓΡΑΦΙΚΑ ΔΕΔΟΜΕΝΑ (ΕΣΥΕ) - e-Demography Εργαστήριο Δημογραφικών και Κοινωνικών Αναλύσεων, Τμήμα Μηχανικών Χωροταξίας, Πολεοδομίας και Περιφερειακής Ανάπτυξης Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας, Πολυτεχνική Σχολή
- ↑ Ολα όσα πρέπει να ξέρουμε για την απογραφή[νεκρός σύνδεσμος] - εφ. Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ, 04-03-2001
- ↑ Δεδομένα Απογραφής 1991 - Σύνολο χώρας e-Demography
- ↑ Πληθυσμός Της Ελλάδας[νεκρός σύνδεσμος] Exnet
- ↑ Δεδομένα απογραφής 1991 - Πληθυσμός ανά περιφέρεια e-Demography
- ↑ ΣTATIΣTIKH EΠETHPIΔA της Eλλάδος - STATISTICAL YEARBOOK of Greece - ΣΤΑΤΙΣΤΙΚΗ ΥΠΗΡΕΣΙΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΟΣ, 2008
- ↑ Οι δηµογραφικές εξελίξεις στη νεώτερη Ελλάδα (1830-2007) Β. Κοτζαµάνης, Ε. Ανδρουλάκη
|