Ανθρώπινο πέος

Το πέος είναι το εξωτερικό γεννητικό όργανο του άρρενος , τόσο στον άνθρωπο όσο και στα ζώα και ειδικά στον άνθρωπο και στα θηλαστικά αποτελεί ταυτόχρονα τμήμα της αποχετευτικής μοίρας του ουροποιητικού συστήματος και της εκφορητικής μοίρας του γεννητικού συστήματος. Σε πολλά θηλαστικά αποτελείται και από οστό. Η λειτουργία του πέους είναι να συμβάλλει στην αναπαραγωγή, υποβοηθώντας την εναπόθεση γενετικού υλικού στον κόλπο της γυναίκας.

Ανατομία

Αρχείο:Male reproductive system lateral nolabel.png

Ανατομία των ανδρικών αναπαραγωγικών οργάνων:
1. Ουροδόχος κύστη
2. Ηβική σύμφυση
3. Πέος
4. Σηραγγώδες σώμα
5. Βάλανος
6. Πόσθη
7. Έξω στόμιο ουρήθρας
10. Σπερματοδόχος κύστη
12. Προστάτης
13. Αδένας του Cowper
15. Σπερματικός πόρος
16. Επιδιδυμίδα
17. Όρχις

Η ακροποσθία σύρεται προς τα πίσω και η βάλανος είναι εκτεθειμένη.

Το ανθρώπινο πέος από περιγραφική άποψη διακρίνεται σε δύο μοίρες, την περινεϊκή (ρίζα του πέους) και την ελεύθερη μοίρα. Η ρίζα του πέους βρίσκεται ακριβώς κάτω από την ηβική σύμφυση και είναι καλυμμένη από τα ανατομικά μόρια του περινέου. Η ελεύθερη μοίρα αποτελεί το τμήμα του πέους που προβάλλει μπροστά από την ηβική χώρα και αποτελείται από το σώμα και την βάλανο, τα οποία διαχωρίζονται με σαφές όριο που καλείται αυχένας του πέους.

Το πέος αποτελείται από τα δύο σηραγγώδη σώματα, το σηραγγώδες σώμα της ουρήθρας, το σηραγγώδες σώμα της βαλάνου και τα περιβλήματα του πέους. Τα δύο σηραγγώδη σώματα αντίστοιχα προς την ρίζα σχηματίζουν τα σκέλη του πέους τα οποία είναι στέρεα προσκολλημένα με το ηβικό οστούν. Αντίστοιχα προς το σώμα συνενώνονται και σχηματίζουν ενιαίο αποπεπλατυσμένο κύλινδρο, η κορυφή του οποίου καταλήγει στη βάση της βαλάνου. Το σηραγγώδες σώμα της ουρήθρας αντίστοιχα προς την ρίζα εμφανίζει μια διευρυμένη περιοχή που ονομάζεται βολβός, στη συνέχεια αντίστοιχα προς το σώμα πορεύεται κάτω από τα δύο σηραγγώδη σώματα και τέλος μεταπίπτει στο σηραγγώδες σώμα της βαλάνου. Το σηραγγώδες σώμα της ουρήθρας διελαύνεται στο κέντρο του από την ουρήθρα.

Τα περιβλήματα του πέους είναι η πόσθη (εξωτερικά) και η περιτονία του πέους (εσωτερικά). Η πόσθη αποτελεί το δέρμα που καλύπτει την ελεύθερη μοίρα και εμφανίζει στην κάτω επιφάνεια την ραφή του πέους. Το τμήμα της πόσθης που καλύπτει τη βάλανο ονομάζεται ακροποσθία. Ο χαλινός του πέους είναι μια δερματική πτυχή η οποία συνδέει τη βάλανο με το κυρίως σώμα του πέους και βρίσκεται στην κάτω επιφάνεια του πέους. Ο χαλινός του πέους έχει ελαστικότητα και βοηθά στην αυτόματη επαναφορά του δέρματος του πέους όταν αποκαλύπτεται η βάλανος. Η περιτονία του πέους αποτελεί ένα πέταλο ινώδους συνδετικού ιστού που περιβάλλει τα σηραγγώδη σώματα. Από ιστολογική άποψη τα σηραγγώδη σώματα συνίστανται από δοκίδες ινώδους συνδετικού ιστού μεταξύ των οποίων υπάρχουν χώροι για την υποδοχή του αίματος όταν το πέος είναι σε στύση (δίνει την εικόνα ενός σφουγγαριού).

Οι μύες του περινέου που σχετίζονται με τη λειτουργία του πέους είναι ο βολβοσηραγγώδης και οι ισχιοσηραγγώδεις μύες. Ο βολβοσηραγγώδης μυς περιβάλλει τον βολβό του σηραγγώδους σώματος της ουρήθρας, ενώ οι ισχιοσηραγγώδεις πορεύονται κάτω από κάθε σκέλος του πέους.

Στύση

Πέος σε χαλάρωση και σε στύση

Στύση ονομάζεται το φαινόμενο κατά το οποίο το πέος γίνεται παχύτερο, επιμηκέστερο και θερμότερο. Η διαδικασία της στύσης περιλαμβάνει πλήρωση των σηραγγωδών σωμάτων με αίμα από της αρτηρίες του πέους και παρεμπόδιση της παροχέτευσής του από τις φλέβες. Η παρεμπόδιση της παροχέτεσης του αίματος οφείλεται τόσο στην απόφραξη των φλεβών λόγω της πίεσής τους πάνω στην περιτονία του πέους όσο και από τη σύσπαση του βολβοσηραγγώδους και των ισχιοσηραγγωδών μυών. Η στύση προκαλείται από φυλογενή ερεθίσματα (οπτικές, ακουστικές, οσμικές ή φαντασιακές ερωτικές παραστάσεις) ή από ερεθίσματα που προέρχονται από τη βάλανο (προστριβή του πέους). Τα ερεθίσματα αυτά αναλύονται στον φλοιό του εγκεφάλου και διεγείρουν στη συνέχεια το βασικό γενετησιακό κέντρο (μεταιχμιακό σύστημα) που βρίσκεται στον υποθάλαμο. Το κέντρο αυτό βρίσκεται σε αλληλεπίδραση με το κέντρο της στύσης που βρίσκεται στην ιερή μοίρα του νωτιαίου μυελού. Το τελευταίο μέσω νευρικών ώσεων προκαλεί την είσοδο του αίματος στα σηραγγώδη σώματα. Η λειτουργική σημασία της στύσης είναι η επίτευξη της συνουσίας και η μεταφορά του σπέρματος ώστε να εναποτεθεί στο βάθος του γυναικείου κόλπου κοντά στον τράχηλο της μήτρας. Το φαινόμενο της στύσης είναι ακούσιο πρέπει δηλαδή να υπάρχει αυθόρμητη στύση ενώ σε περίπτωση στυτικής δυσλειτουργίας θα πρέπει να αναζητηθούν τα αίτια. Σε δύο μεγάλες κατηγορίες διακρίνονται τα αίτια της στυτικής δυσλειτουργίας. Η πρώτη κατηγορία είναι τα ψυχογενή και η δεύτερη τα οργανικά ή ιατρογενή.

Στυτική Δυσλειτουργία

Η στυτική δυσλειτουργία (ΣΔ) ή ανικανότητα είναι σεξουαλική δυσλειτουργία που χαρακτηρίζεται από την ανικανότητα να αναπτυχθεί ή να διατηρηθεί μια στύση του πέους κατά τη διάρκεια της σεξουαλικής δραστηριότητας στους άντρες. Οι πιο σημαντικές οργανικές αιτίες είναι οι καρδιαγγειακές παθήσεις και ο διαβήτης, νευρολογικά προβλήματα (για παράδειγμα, τραύμα από χειρουργική προστατεκτομή), ορμονικές ανεπάρκειες (υπογοναδισμός) και οι παρενέργειες του φαρμάκου.

Η Ψυχολογική ανικανότητα είναι όπου η ανέγερση ή η διείσδυση δεν οφείλεται σε σκέψεις ή συναισθήματα (ψυχολογικούς λόγους) και όχι από τη φυσική αδυναμία. Αυτό είναι κάπως λιγότερο συχνό, αλλά μπορεί συχνά να βοηθηθεί. Ιδίως στην ψυχολογική ανικανότητα, υπάρχει μια ισχυρή απόκριση στη θεραπεία με εικονικό φάρμακο. Η στυτική δυσλειτουργία μπορεί να έχει σοβαρές ψυχολογικές συνέπειες, δεδομένου ότι μπορεί να συνδέεται με δυσκολίες στις σχέσεις και την αρσενική αυτοεικόνα.

Εκτός από την αντιμετώπιση των βαθύτερων αιτίων, όπως η έλλειψη καλίου ή η μόλυνση του πόσιμου νερού με αρσενικό, η θεραπεία πρώτης γραμμής της στυτικής δυσλειτουργίας αποτελείται από μια δοκιμή του φάρμακου PDE5 (η πρώτη εκ των οποίων ήταν sildenafil ή Viagra). Σε ορισμένες περιπτώσεις, η θεραπεία μπορεί να περιλαμβάνει ταμπλέτες προσταγλανδίνης στην ουρήθρα, ενέσεις στο πέος, μία πρόσθεση πέους, μια αντλία πέος ή αγγειακή επανορθωτική χειρουργική.

Η λατινική ονομασία impotentia coeundi περιγράφει την απλή ανικανότητα να διεισδύσει το πέος μέσα στο αιδοίο. Η μελέτη της στυτικής δυσλειτουργίας εντός της ιατρικής καλύπτεται από την ανδρολογία, ένα υπο-πεδίο της ουρολογίας. Οι έρευνες δείχνουν ότι η στυτική δυσλειτουργία είναι κοινή, και προτείνεται ότι περίπου το 40% των ανδρών πάσχουν από στυτική δυσλειτουργία ή ανικανότητα, τουλάχιστον περιστασιακά.

Εκσπερμάτωση

Η εκσπερμάτωση αποτελεί αντανακλαστικό φαινόμενο το οποίο ελέγχεται από ένα κέντρο που βρίσκεται στην οσφυϊκή μοίρα του νωτιαίου μυελού. Το κέντρο αυτό ενεργοποιείται από το βασικό γενετησιακό κέντρο (Limbic System) λόγω της συνεχιζόμενης σεξουαλικής διέγερσης και τελικώς επιφέρει την εκσπερμάτιση. Η διαδικασία της εκσπερμάτισης διακρίνεται σε δύο φάσεις:

1. Εξώθηση του σπέρματος: σε αυτή τη φάση προκαλούνται συσπάσεις της επιδιδυμίδας, του προστάτη και του σπερματικού πόρου μεταφέροντας το σπέρμα στον αυλό της ουρήθρας. Παράλληλα, η παλινδρόμηση του σπέρματος προς την ουροδόχο κύστη αποτρέπεται από τη σύσπαση του έσω σφιγκτήρα της ουροδόχου κύστης.
2. Ιδίως εκσπερμάτιση: σε αυτή τη φάση το σπέρμα εξέρχεται από την ουρήθρα με της ρυθμικές συσπάσεις του βολβοσηραγγώδη μυ που προκαλούνται από τον οργασμό. Λόγω των ρυθμικών συσπάσεων η εξακόντιση του σπέρματος από το έξω στόμιο της ουρήθρας γίνεται κατά κύματα.

Περιτομή

Περιτομή ονομάζεται η αποκοπή (αφαίρεση) της πόσθης ή ακροποσθίας, της πτύχωσης δηλαδή του δέρματος που καλύπτει τη βάλανο του πέους, συνήθως για θρησκευτικούς λόγους (το απαιτεί η εβραϊκή και η μουσουλμανική θρησκεία) ή σπανιότερα για αντιμετώπιση της φίμωσης.

Προφύλαξη/Προφυλακτικό

Τα προφυλακτικά μέτρα κατά τη διάρκεια της συνουσίας εφαρμόζονται στον άντρα ή στη γυναίκα. Το πιο σημαντικό προφυλακτικό μέτρο που εφαρμόζεται στον άντρα είναι το προφυλακτικό. Επίσης, είναι από τα ελάχιστα μέτρα τα οποία προστατεύουν εκτός από μια ανεπιθύμητη εγκυμοσύνη και από αφροδίσια νοσήματα (όπως το AIDS). Συνήθως συνδυάζεται με σπερματοκτόνα.

Αυνανισμός

Ο αυνανισμός στον άντρα είναι η διαδικασία κατά την οποία εκσπερματώνει χωρίς να συνευρίσκεται. Συνήθως, γίνεται με την χρήση του χεριού.

Πολιτισμού

Από το παρελθόν το πέος έχει λάβει μια ισχυρή σημασία ως σύμβολο της γονιμότητας που χρησιμοποιείται επίσης σε θρησκευτικές τελετές για την αύξηση της αναπαραγωγικής ικανότητας των ανδρών και των τεράτων. O Πρίαπος είναι θεός της γονιμότητας, προστάτης των υποζυγίων και οικόσιτων ζώων, των καρποφόρων φυτών, των κήπων και των ανδρικών γεννητικών οργάνων. Συχνά αντιπροσωπεύεται με ένα μεγάλο πέος.

Δείτε επίσης

• Αιδοίο
• Αυνανισμός
• Πεολειχία
• Περιτομή
• Προφυλακτικό
• Έρωτας

Πολιτιστικά

• Πρίαπος, αρχαία ελληνική φαλλική θεότητα
• Μουτούνους Τουτούνους, αντίστοιχη ρωμαϊκή θεότητα
• Φασίνους, ρωμαϊκή φαλλική παράδοση
• Τιντινναμπούλουμ (αρχαία Ρώμη), ρωμαϊκή φαλλική παράδοση
• Τυρναβίτικο καρναβάλι, ετήσιο καρναβάλι με λατρεία του φαλλού