Γεράσιμος Θεοδόσης

Γεννήθηκε το 1962 στην Πάτρα. Σπούδασε στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Αθήνας, στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης, καθώς και στη Σχολή Πολιτικών Επιστημών και Φιλοσοφίας του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης.

Το 1996 ανακηρύχθηκε Διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Χαϊδελβέργης (magna cum laude)· η διδακτορική διατριβή του Ο ΔΙΚΑΣΤΙΚΟΣ ΕΛΕΓΧΟΣ ΤΩΝ ΚΑΝΟΝΙΣΜΩΝ ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ ΣΤΗΝ ΕΛΛΑΔΑ, ΓΑΛΛΙΑ ΚΑΙ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΤΗΣ ΓΕΡΜΑΝΙΑΣ δημοσιεύτηκε στον εκδοτικό οίκο Duncker & Humblot του Βερολίνου. Στη Γερμανία ασχολήθηκε εντατικά με τα συστήματα δικαστικού ελέγχου της συνταγματικότητας των νόμων και με το κοινοβουλευτικό δίκαιο δημοσιεύοντας σημαντικές μελέτες (στα γερμανικά και στα ελληνικά). Επιστρέφοντας στην Ελλάδα συμμετείχε (1998-2001) στις εργασίες των ευρωπαϊκών Άτυπων Συμβουλίων Πολιτισμού και ΜΜΕ, καθώς και στα Συμβούλια Κορυφής (Βρυξέλες, Λουξεμβούργο). Διετέλεσε μέλος της Επιτροπής Επαφών του άρθρου 23α της Οδηγίας 97/36 «Τηλεόραση χωρίς σύνορα», που αναθεωρούσε τη σχετική κοινοτική οδηγία. Είναι δικηγόρος παρ’ Αρείω Πάγω και στο εκπαιδευτικό έτος 1999-2000 διορίσθηκε τακτικός καθηγητής στο μάθημα «Δικαιώματα του ανθρώπου» στη Σχολή Αξιωματικών Ελληνικής Αστυνομίας. Το 2001, ως μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής για την Αναθεώρηση του Συντάγματος, υπό τον καθηγητή Γεώργιο Παπαδημητρίου, συνέταξε τη «νέα αρμοδιότητα ψήφισης νομοσχεδίων από τις κοινοβουλευτικές επιτροπές». Εργαζόμενος στη Βουλή των Ελλήνων (2004-2015) ήταν επιστημονικός συνεργάτης του Βουλευτή Αρκαδίας, Δημήτρη Ρέππα, και του Βουλευτή Επικρατείας και Ολυμπιονίκη, Πύρρου Δήμα.

Υπήρξε τακτικός αρθρογράφος των περιοδικών ΑΝΤΙ και ΔΙΑΒΑΖΩ. Άρθρα του έχουν δημοσιευτεί στις εφημερίδες Τα Νέα, Το Βήμα, Ελευθεροτυπία, Η Αυγή, Capital κ.α. Το 1999 κυκλοφόρησε το πρώτο του μυθιστόρημα ΜΙΑ ΕΡΩΤΙΚΗ ΤΡΑΓΩΔΙΑ από τις εκδόσεις Καστανιώτης· ακολούθησαν άλλα ένδεκα μυθιστορήματα. Το 2000 κυκλοφόρησε η μονογραφία του Η ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ ΤΗΣ ΤΕΧΝΗΣ, πρωτοπόρα νομική μελέτη για τη σχέση δικαίου και τέχνης. Έκτοτε έχει συμμετάσχει ως πραγματογνώμων σε πολύκροτες υποθέσεις λογοκρισίας: μ εις την ν, outlook, art athina. Τον Μάρτιο του 2005 συμμετείχε στην ημερίδα της Ανώτατης Σχολής Καλών Τεχνών με θέμα: «Ελευθερίες/ Λογοκρισίες» με τη μονογραφία μου ΛΟΓΟΚΡΙΣΙΑ: ΤΙ ΜΕΛΛΕΙ ΓΕΝΕΣΘΑΙ; Τον Νοέμβριο του 2018, στο επιστημονικό συνέδριο του Παντείου Πανεπιστημίου «Βλασφημία & Πολυπολιτισμικότητα», με την εισήγησή μου ΤΕΧΝΗ, ΒΛΑΣΦΗΜΙΑ ΚΑΙ ΣΥΝΤΑΓΜΑ, ανέδειξε τη μέθοδο της πρακτικής εναρμόνισης σε περίπτωση σύγκρουσης ισότιμων συνταγματικών αγαθών, όπως της ελευθερίας της τέχνης και της θρησκευτικής ελευθερίας.

Από το Νοέμβριο του 2009 έως τον Ιούνιο του 2011 ήταν επικεφαλής της Ομάδας Κρούσης του Υπουργείου Υποδομών, Μεταφορών & Δικτύων για την «έγκαιρη ενσωμάτωση των κοινοτικών οδηγιών και κανονισμών και την αποτροπή καταδίκης της Ελλάδας σε παραβιάσεις του κοινοτικού δικαίου». Τον Ιούνιο του 2011 ορίστηκε εκπρόσωπος του Υπουργείου Διοικητικής Μεταρρύθμισης & Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης στην «Επιτροπή Προετοιμασίας των Υπουργικών Συμβουλίων» και ήταν βασικός συντάκτης, και ενίοτε πρόεδρος, νομοπαρασκευαστικών επιτροπών σημαντικών νομοσχεδίων για τη δημόσια διοίκηση. Με άρθρα του, το 2016, συμμετείχε στη δημόσια συζήτηση για τις τηλεοπτικές άδειες, ενώ με μονογραφίες του συνέβαλε αποφασιστικά στην συνταγματική αναθεώρηση του 2019.

Το 2008 διετέλεσα μέλος της Κριτικής Επιτροπής στο 31ο Φεστιβάλ Ταινιών Μικρού Μήκους Δράμας. Το 2012 παρουσιάστηκε στο «Φεστιβάλ της Δράμας» και στις «Νύχτες Πρεμιέρας της Αθήνας» η ταινία μικρού μήκους ΜΕ ΤΗΝ ΠΡΩΤΗ σε σενάριο του. Τον Απρίλιο του 2019, το θεατρικό του έργο ΕΡΩΤΑΣ ΣΕ ΔΥΟ ΧΡΟΝΟΥΣ ανέβηκε στο «Θέατρο στο πατάρι του Ιανού»[1], με την Αλεξάνδρα Παλαιολόγου και τον Ένκε Φεζολλάρι, σε σκηνοθεσία Σωτήρη Χατζάκη· επίσης διατέλεσε μέλος της κριτικής επιτροπής απονομής των βραβείων στον 6ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Συγγραφής Σεναρίων για Ταινίες Μεγάλου και Μικρού Μήκους, με εξειδίκευση τη διασκευή λογοτεχνίας σε σενάριο. Στη διασκευή/συγγραφή σεναρίων έχει συνεργαστεί με τον κινηματογραφικό παραγωγό Κώστα Λαμπρόπουλο και τον σκηνοθέτη Μανούσο Μανουσάκη.

Από τον Οκτώβριο του 2015 είναι καθηγητής στο Ελληνικό Ανοικτό Πανεπιστήμιο και διδάσκει δημόσιο δίκαιο στο τμήμα «Διοίκηση Επιχειρήσεων και Οργανισμών» και στο τμήμα «Δημόσια Διοίκηση». Το έργο του ΕΜΠΟΡΙΚΟ ΔΙΚΑΙΟ-ΝΟΜΟΣ ΚΑΙ ΠΡΑΞΗ είναι μια καινοτόμα παρουσίαση του εμπορικού δικαίου, που προάγει την απλοποίηση των εμπορικών συναλλαγών, την ισοκυρία και την προστασία του επιχειρηματία-εμπόρου και του καταναλωτή-πολίτη. Το 2018 κυκλοφόρησε επίσης το σύγγραμμά του ΜΙΑ ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ, για την ουσία του δικαίου ως κοινωνικής ύλης· δυνάμει των συνιστωσών της κοινωνικής συνένωσης αποδεικνύεται σε αυτό η ύψιστη χρησιμότητα και χρηστικότητα του θεμελιώδους ερμηνευτικού κανόνα: «ό,τι δεν απαγορεύεται και ό,τι επιτρέπεται, σύμφωνα με το Σύνταγμα είναι υποχρεωτικό».

Τα έργα του ΜΙΣΗ ΑΛΗΘΕΙΑ και ΜΙΑ ΣΥΝΤΟΜΟΤΕΡΗ ΙΣΤΟΡΙΑ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ήταν το 2019 υποψήφια για τα βραβεία PUBLIC (μυθιστόρημα-δοκίμιο) και το ΚΡΑΤΙΚΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΛΟΓΟΤΕΧΝΙΑΣ (μυθιστόρημα). Το 2019 εκδόθηκε η πρώτη του ποιητική συλλογή ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ ΚΑΙ ΤΟΥ ΘΑΝΑΤΟΥ- ΣΗΜΕΙΑ ΣΤΙΞΗΣ, η νουβέλα ΕΡΩΤΑΣ ΣΕ ΔΥΟ ΧΡΟΝΟΥΣ και το μυθιστόρημα Η ΓΑΤΑ ΤΟΥ ΣΡΕΝΤΙΝΓΚΕΡ· και τα τρία ήταν το 2020 υποψήφια για τα βραβεία PUBLIC (μυθιστόρημα- διήγημα- ποίηση) Το τελευταίο (Η ΓΑΤΑ ΤΟΥ ΣΡΕΝΤΙΝΓΚΕΡ) είναι η λογοτεχνική εκδοχή του κβαντικού παράδοξου της γάτας του Σρέντινγκερ, όπου το προγενέστερο ακολουθεί το μεταγενέστερό του και όπου το αίτιο χωρίζεται από το αποτέλεσμα και καθίσταται αυθύπαρκτο.