Αιδοίο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
| Γραμμή 5: | Γραμμή 5: | ||
== Ετυμολογία == |
== Ετυμολογία == |
||
Η λέξη αιδοίο προέρχεται από τηv αρχαίο ελληνικό επίθετο : "Αἰδοῖος", το οποίο μεταφράζεται ως "άξιος σεβασμού".<ref>H. Lidell, R.Scott, Α. Κωνσταντινίδου "Μέγα Λεξικόν της ελληνικής γλώσσης". εκδ. ''Ελληνικά Γράμματα'', τόμος Α΄, σελ. 64.</ref> |
Η λέξη αιδοίο προέρχεται από τηv αρχαίο ελληνικό επίθετο : "Αἰδοῖος", το οποίο μεταφράζεται ως "άξιος σεβασμού".<ref name=":0">H. Lidell, R.Scott, Α. Κωνσταντινίδου "Μέγα Λεξικόν της ελληνικής γλώσσης". εκδ. ''Ελληνικά Γράμματα'', τόμος Α΄, σελ. 64.</ref> |
||
== Ανατομία == |
== Ανατομία == |
||
| Γραμμή 31: | Γραμμή 31: | ||
Το αιδοίο ήταν και είναι στις περισσότερες κοινωνίες [[ταμπού]]. Υποστηρίζεται ότι αυτή η θεώρηση είναι πανάρχαιη, από την εποχή που ο άνθρωπος άρχισε να περπατά όρθιος και το γεννητικό όργανο της γυναίκας κρύφτηκε από την κοινή θέα. Σε άλλες κοινωνίες πάλι ήταν αντικείμενο λατρείας ως πηγή της ζωής ή της ηδονής είτε απεικονιζόταν λεπτομερώς. Χαρακτηριστικά είναι τα κατά τα άλλα αφαιρετικά κατασκευασμένα [[κυκλαδικό ειδώλιο|κυκλαδικά ειδώλια]], σε πολλά από τα οποία είναι εγχαραγμένο το ηβικό τρίγωνο και σε κάποια διακρίνεται και η σχισμή του αιδοίου.<ref>{{Cite web |url=http://www.ou.edu/finearts/art/ahi4913/aegeanhtml/cyscl6.html |title=Φωτογραφίες κυκλαδικών ειδωλίων που απεικονίζουν γυναικείες μορφές με ευδιάκριτα το ηβικό τρίγωνο και τη σχισμή του αιδοίου (από το Oklahoma University) |accessdate=2006-07-31 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20060718090517/http://www.ou.edu/finearts/art/ahi4913/aegeanhtml/cyscl6.html |archivedate=2006-07-18 |url-status=dead }}</ref><ref>{{Cite web |url=http://www.e-yliko.gr/Fyyl/Istoria/fiiconc2.htm |title=Κυκλαδικά ειδώλια από την εκπαιδευτική πύλη του ΥΠΕΠΘ |accessdate=2006-07-31 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20070118004701/http://www.e-yliko.gr/Fyyl/Istoria/fiiconc2.htm |archivedate=2007-01-18 |url-status=dead }}</ref> Επειδή το αιδοίο καλύπτεται από τα μεγάλα χείλη και δεν είναι ορατό, θεωρείται και σκοτεινό ή μυστηριώδες. Υπάρχει η εικασία ότι [[εταίρα|εταίρες]] στην αρχαιότητα έβαζαν κραγιόν στα χείλη τους για να τα κάνουν να μοιάζουν με τα μεγάλα χείλη του αιδοίου (χωρίς να είναι αυτή η μόνη χρήση του κραγιόν). |
Το αιδοίο ήταν και είναι στις περισσότερες κοινωνίες [[ταμπού]]. Υποστηρίζεται ότι αυτή η θεώρηση είναι πανάρχαιη, από την εποχή που ο άνθρωπος άρχισε να περπατά όρθιος και το γεννητικό όργανο της γυναίκας κρύφτηκε από την κοινή θέα. Σε άλλες κοινωνίες πάλι ήταν αντικείμενο λατρείας ως πηγή της ζωής ή της ηδονής είτε απεικονιζόταν λεπτομερώς. Χαρακτηριστικά είναι τα κατά τα άλλα αφαιρετικά κατασκευασμένα [[κυκλαδικό ειδώλιο|κυκλαδικά ειδώλια]], σε πολλά από τα οποία είναι εγχαραγμένο το ηβικό τρίγωνο και σε κάποια διακρίνεται και η σχισμή του αιδοίου.<ref>{{Cite web |url=http://www.ou.edu/finearts/art/ahi4913/aegeanhtml/cyscl6.html |title=Φωτογραφίες κυκλαδικών ειδωλίων που απεικονίζουν γυναικείες μορφές με ευδιάκριτα το ηβικό τρίγωνο και τη σχισμή του αιδοίου (από το Oklahoma University) |accessdate=2006-07-31 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20060718090517/http://www.ou.edu/finearts/art/ahi4913/aegeanhtml/cyscl6.html |archivedate=2006-07-18 |url-status=dead }}</ref><ref>{{Cite web |url=http://www.e-yliko.gr/Fyyl/Istoria/fiiconc2.htm |title=Κυκλαδικά ειδώλια από την εκπαιδευτική πύλη του ΥΠΕΠΘ |accessdate=2006-07-31 |archiveurl=https://web.archive.org/web/20070118004701/http://www.e-yliko.gr/Fyyl/Istoria/fiiconc2.htm |archivedate=2007-01-18 |url-status=dead }}</ref> Επειδή το αιδοίο καλύπτεται από τα μεγάλα χείλη και δεν είναι ορατό, θεωρείται και σκοτεινό ή μυστηριώδες. Υπάρχει η εικασία ότι [[εταίρα|εταίρες]] στην αρχαιότητα έβαζαν κραγιόν στα χείλη τους για να τα κάνουν να μοιάζουν με τα μεγάλα χείλη του αιδοίου (χωρίς να είναι αυτή η μόνη χρήση του κραγιόν). |
||
Πολλές φορές το αιδοίο χρησιμοποιείται [[συνεκδοχή|συνεκδοχικά]] εννοώντας τη γυναίκα με προσβλητικό τρόπο, υπονοώντας μια φύση της που συνδέεται στενά με τα γεννητικά της όργανα με σκοπό να την υποβιβάσει μονο σε αυτά. Συνήθως στις περιπτώσεις αυτές, αντί για τη λέξη αιδοίο χρησιμοποιείται η δημοτική ονομασία του, «μουνί». Πιο συχνά όμως η λέξη «μουνί» χρησιμοποιείται στην καθομιλουμένη για να περιγράψει υποτιμητικά έναν άντρα καθώς στις ανδροκρατικές κοινωνίες η ταύτιση με τα γυναικεία γεννητικά όργανα θεωρείται προσβλητική αφού αυτά θεωρούνται κατώτερα από τα αντρικά. |
Πολλές φορές το αιδοίο χρησιμοποιείται [[συνεκδοχή|συνεκδοχικά]] εννοώντας τη γυναίκα με προσβλητικό τρόπο, υπονοώντας μια φύση της που συνδέεται στενά με τα γεννητικά της όργανα με σκοπό να την υποβιβάσει μονο σε αυτά. Συνήθως στις περιπτώσεις αυτές, αντί για τη λέξη αιδοίο χρησιμοποιείται η δημοτική ονομασία του, «μουνί». Πιο συχνά όμως η λέξη «μουνί» χρησιμοποιείται στην καθομιλουμένη για να περιγράψει υποτιμητικά έναν άντρα καθώς στις ανδροκρατικές κοινωνίες η ταύτιση με τα γυναικεία γεννητικά όργανα θεωρείται προσβλητική αφού αυτά, παρά το ότι το όνομά τους σημαίνει «αξιοσέβαστα»<ref name=":0" />, θεωρούνται κατώτερα από τα αντρικά. |
||
[[Αρχείο:Cypraea testudinaria ventral view.jpg||right|150px]] |
[[Αρχείο:Cypraea testudinaria ventral view.jpg||right|150px]] |
||
Στα πλαίσια αυτής της υπολειπόμενης θεώρησης των γυναικείων γεννητικών οργάνων στο παρελθόν οι γυναίκες έχουν θεωρηθεί «λειψές» σε σχέση με τους άντρες. Καθώς, σε αντίθεση με το [[πέος]] και τους [[όρχεις]] το αιδοίο δεν είναι εμφανώς ορατό και επειδή τα γυναικεία γεννητικά όργανα είναι εσωτερικά, ο [[Σίγκμουντ Φρόυντ]] υποστήριξε στη θεωρία του για τη [[σεξουαλικότητα]] ότι το κορίτσι στην ηλικία των 4 έως 5 ετών αναπτύσσει το «φθόνο του πέους» ''(Penisneid, penis envy)'', όταν βλέπει ότι τα αγόρια ή οι άνδρες έχουν ένα εξάρτημα «επιπλέον». Η θεωρία αυτή σήμερα δεν είναι αποδεκτή.<ref>{{Cite web|url=https://io9.gizmodo.com/why-freud-still-matters-when-he-was-wrong-about-almost-1055800815|title=Why Freud Still Matters, When He Was Wrong About Almost Everything|website=io9|language=en-us|accessdate=2020-06-28}}</ref><ref>{{Cite web|url=https://www.ocf.berkeley.edu/~jfkihlstrom/freuddead.htm|title=Freud is Dead|website=www.ocf.berkeley.edu|accessdate=2020-06-28}}</ref><ref>{{Cite web|url=https://www.alliant.edu/blog/are-freud-and-psychoanalysis-still-relevant|title=Are Freud and Psychoanalysis Still Relevant? {{!}} Alliant Intl University|website=www.alliant.edu|accessdate=2020-06-28}}</ref><ref>{{Cite web|url=https://www.psychologytoday.com/blog/the-bejeezus-out-me/201605/sigmund-freud-had-penis-envy|title=Sigmund Freud Had Penis Envy|website=Psychology Today|language=en-US|accessdate=2020-06-28}}</ref><ref>{{Cite web|url=https://www.livescience.com/54682-is-penis-envy-real.html|title=Is Penis Envy Real?|last=May 2016|first=Taylor Kubota-Live Science Contributor 07|website=livescience.com|language=en|accessdate=2020-06-28}}</ref><ref>{{Cite web|url=https://thepsychologist.bps.org.uk/volume-31/june-2018/freud-and-penis-envy-failure-courage|title=Freud and penis envy – a failure of courage? {{!}} The Psychologist|website=thepsychologist.bps.org.uk|accessdate=2020-06-28}}</ref><ref>{{Cite web|url=https://www.encyclopedia.com/psychology/dictionaries-thesauruses-pictures-and-press-releases/penis-envy|title=Penis Envy {{!}} Encyclopedia.com|website=www.encyclopedia.com|accessdate=2020-06-28}}</ref> Αντίθετα η ψυχολόγος [[Κάρεν Χόρνεϊ]] υποστήριξε πως οι άντρες αναπτύσσουν συχνά «φθόνο της μήτρας», δηλαδή έντονα αισθήματα κατωτερότητας καθώς δεν μπορούν να βιώσουν τις λειτουργίες του γυναικείου σώματος που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη, τον τοκετό και την ανατροφή των παιδιών, όπως επίσης και «φθόνο του αιδοίου» καθώς δεν μπορούν να βιώσουν τον τοκετό, την ούρηση και την αυτοϊκανοποίηση με τον τρόπο που μπορούν οι γυναίκες.<ref>{{Cite book|title=The Collected Works of Karen Horney|first=Karen|last=Horney|publisher=W. W. Norton Inc|isbn=1199366358|year=1937|location=New York|page=|quote=}}</ref><ref>{{Cite book|title=Psychoanalysis and Male Sexuality|first=Hendrik Marinus|last=Ruitenbeek|publisher=Rowman & Littlefield|isbn=978-0-8084-0255-8|date=1966|url=https://books.google.gr/books/about/Psychoanalysis_and_Male_Sexuality.html?id=Xu-ZpmspncYC&redir_esc=y}}</ref><ref>{{Cite journal|title=Vagina Envy in Men|url=http://guilfordjournals.com/doi/10.1521/jaap.1.1993.21.3.457|journal=Journal of the American Academy of Psychoanalysis|date=1993-09|issn=0090-3604|pages=457–464|volume=21|issue=3|doi=10.1521/jaap.1.1993.21.3.457|language=en|first=Harold|last=Tarpley}}</ref> |
Στα πλαίσια αυτής της υπολειπόμενης θεώρησης των γυναικείων γεννητικών οργάνων στο παρελθόν οι γυναίκες έχουν θεωρηθεί «λειψές» σε σχέση με τους άντρες. Καθώς, σε αντίθεση με το [[πέος]] και τους [[όρχεις]] το αιδοίο δεν είναι εμφανώς ορατό και επειδή τα γυναικεία γεννητικά όργανα είναι εσωτερικά, ο [[Σίγκμουντ Φρόυντ]] υποστήριξε στη θεωρία του για τη [[σεξουαλικότητα]] ότι το κορίτσι στην ηλικία των 4 έως 5 ετών αναπτύσσει το «φθόνο του πέους» ''(Penisneid, penis envy)'', όταν βλέπει ότι τα αγόρια ή οι άνδρες έχουν ένα εξάρτημα «επιπλέον». Η θεωρία αυτή σήμερα δεν είναι αποδεκτή.<ref>{{Cite web|url=https://io9.gizmodo.com/why-freud-still-matters-when-he-was-wrong-about-almost-1055800815|title=Why Freud Still Matters, When He Was Wrong About Almost Everything|website=io9|language=en-us|accessdate=2020-06-28}}</ref><ref>{{Cite web|url=https://www.ocf.berkeley.edu/~jfkihlstrom/freuddead.htm|title=Freud is Dead|website=www.ocf.berkeley.edu|accessdate=2020-06-28}}</ref><ref>{{Cite web|url=https://www.alliant.edu/blog/are-freud-and-psychoanalysis-still-relevant|title=Are Freud and Psychoanalysis Still Relevant? {{!}} Alliant Intl University|website=www.alliant.edu|accessdate=2020-06-28}}</ref><ref>{{Cite web|url=https://www.psychologytoday.com/blog/the-bejeezus-out-me/201605/sigmund-freud-had-penis-envy|title=Sigmund Freud Had Penis Envy|website=Psychology Today|language=en-US|accessdate=2020-06-28}}</ref><ref>{{Cite web|url=https://www.livescience.com/54682-is-penis-envy-real.html|title=Is Penis Envy Real?|last=May 2016|first=Taylor Kubota-Live Science Contributor 07|website=livescience.com|language=en|accessdate=2020-06-28}}</ref><ref>{{Cite web|url=https://thepsychologist.bps.org.uk/volume-31/june-2018/freud-and-penis-envy-failure-courage|title=Freud and penis envy – a failure of courage? {{!}} The Psychologist|website=thepsychologist.bps.org.uk|accessdate=2020-06-28}}</ref><ref>{{Cite web|url=https://www.encyclopedia.com/psychology/dictionaries-thesauruses-pictures-and-press-releases/penis-envy|title=Penis Envy {{!}} Encyclopedia.com|website=www.encyclopedia.com|accessdate=2020-06-28}}</ref> Αντίθετα η ψυχολόγος [[Κάρεν Χόρνεϊ]] υποστήριξε πως οι άντρες αναπτύσσουν συχνά «φθόνο της μήτρας», δηλαδή έντονα αισθήματα κατωτερότητας καθώς δεν μπορούν να βιώσουν τις λειτουργίες του γυναικείου σώματος που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη, τον τοκετό και την ανατροφή των παιδιών, όπως επίσης και «φθόνο του αιδοίου» καθώς δεν μπορούν να βιώσουν τον τοκετό, την ούρηση και την αυτοϊκανοποίηση με τον τρόπο που μπορούν οι γυναίκες.<ref>{{Cite book|title=The Collected Works of Karen Horney|first=Karen|last=Horney|publisher=W. W. Norton Inc|isbn=1199366358|year=1937|location=New York|page=|quote=}}</ref><ref>{{Cite book|title=Psychoanalysis and Male Sexuality|first=Hendrik Marinus|last=Ruitenbeek|publisher=Rowman & Littlefield|isbn=978-0-8084-0255-8|date=1966|url=https://books.google.gr/books/about/Psychoanalysis_and_Male_Sexuality.html?id=Xu-ZpmspncYC&redir_esc=y}}</ref><ref>{{Cite journal|title=Vagina Envy in Men|url=http://guilfordjournals.com/doi/10.1521/jaap.1.1993.21.3.457|journal=Journal of the American Academy of Psychoanalysis|date=1993-09|issn=0090-3604|pages=457–464|volume=21|issue=3|doi=10.1521/jaap.1.1993.21.3.457|language=en|first=Harold|last=Tarpley}}</ref> |
||
Έκδοση από την 06:45, 28 Ιουνίου 2020
 |
Το λήμμα δεν περιέχει πηγές ή αυτές που περιέχει δεν επαρκούν. |
Το αιδοίο ανήκει στα εξωτερικά γεννητικά όργανα της γυναίκας. Αποτελεί τμήμα του ουροποιητικού συστήματος και του γεννητικού συστήματος. Η λειτουργία του είναι να συμβάλει στην αναπαραγωγή και κατά τη διάρκεια της συνουσίας η απορρόφηση του ανδρικού γεννητικού υλικού στο εσωτερικό της μήτρας, όπου το ανδρικό γενετικό υλικό θα συνδυαστεί με αυτό της γυναίκας, καταλήγοντας στο ζυγωτό και το έμβρυο, δηλαδή τη δημιουργία ζωής.
Ετυμολογία
Η λέξη αιδοίο προέρχεται από τηv αρχαίο ελληνικό επίθετο : "Αἰδοῖος", το οποίο μεταφράζεται ως "άξιος σεβασμού".[1]
Ανατομία
Από ανατομική άποψη το αιδοίο αποτελείται από το εφηβαίο, τα μεγάλα χείλη, τα μικρά χείλη, την κλειτορίδα, τον πρόδομο του κολεού, τους βολβούς του προδόμου και τους μείζονες αδένες του προδόμου.
Το εφηβαίο ή όρος της Αφροδίτης αποτελεί έπαρμα του δέρματος ακριβώς μπροστά από την ηβική σύμφυση. Έχει σχήμα απεστρογγυλευμένου τριγώνου με την βάση στραμμένη προς την κοιλία και την κορυφή προς τα μεγάλα χείλη του αιδοίου. Καλύπτεται από δέρμα και έχει ως υπόθεμα υποδόριο λιπώδη συνδετικό ιστό. Το δέρμα του εφηβαίου κατά την παιδική ηλικία καλύπτεται από χνούδι, στην ήβη εμφανίζονται τρίχες που στην γεροντική ηλικία αραιώνουν ή αποπίπτουν τελείως.
Τα μεγάλα χείλη του αιδοίου είναι συμμετρικές πτυχές του δέρματος μήκους 7-8 cm που εξορμούν από το εφηβαίο και φέρονται μέχρι το περίνεο. Το δέρμα των μεγάλων χειλέων έχει άφθονους ιδρωτοποιούς, σμηγματογόνους και οσμηγόνους αδένες και έχει ως υπόθεμα υποδόριο λιπώδη συνδετικό ιστό.
Τα μικρά χείλη του αιδοίου είναι πτυχές του δέρματος εντός των μεγάλων χειλέων και έχουν την όψη βλεννογόνου διότι είναι άτριχα, εξέρυθρα και έφυγρα. Έχουν μήκος περίπου 3-4 cm, εξορμούν από την κλειτορίδα και φέρονται μέχρι το κάτω χείλος του στομίου του κολεού. Γύρω από την κλειτορίδα σχηματίζουν μια πτυχή του την καλύπτει, η οποία ονομάζεται πόσθη της κλειτορίδας.
Η κλειτορίδα αποτελεί στυτικό μόριο ανάλογο με το ανδρικό πέος. Για την ακρίβεια τα δυο όργανα έχουν κοινή εμβρυϊκή καταγωγή και διαφοροποιούνται καθώς προχωρά η ανάπτυξη των έμφυλων χαρακτηριστικών του εμβρύου. Αποτελείται από τα σηρραγγώδη σώματα της κλειτορίδας τα οποία κατά την σεξουαλική διέγερση πληρούνται με αίμα και επέρχεται στύση της κλειτορίδας. Η βάλανος της κλειτορίδας όταν αυτή δεν βρίσκεται σε στύση δεν είναι ορατή διότι καλύπτεται από την πόσθη. Τα αγγεία και τα νεύρα που κατανέμονται στην κλειτορίδα είναι περίπου όμοια με τα αντίστοιχα του πέους στον άνδρα.
Ο πρόδομος του κολεού αποτελεί την περιοχή που περικλείεται από τα μικρά χείλη του αιδοίου. Από την κλειτορίδα προς το περίνεο, ο πρόδομος του κολεού εμφανίζει το έξω στόμιο της ουρήθρας, το στόμιο του κολεού και τον σκαφοειδή βόθρο.
Ο παρθενικός υμένας αποτελεί πτυχή του βλεννογόνου που περιβάλλει κυκλοτερώς το στόμιο του κολεού και φέρει αιμοφόρα αγγεία και νεύρα. Το εύρος του ανοίγματος του παρθενικού υμένα κατά την παιδική ηλικία είναι μικρό ενώ κατά την εφηβεία διευρύνεται και επιτρέπει την δίοδο έως και δύο δακτύλων χωρίς να ραγεί, γεγονός που αποδεικνύει ότι ο παρθενικός υμένας δεν αποτελεί εμπόδιο στην διενέργεια συνουσίας, ανεξάρτητα από το μέγεθος του πέους. Ο παρθενικός υμένας εμφανίζει ποικίλες παραλλαγές ως προς τον αριθμό και την μορφολογία του στομίου του. Η στερεότητα του παρθενικού υμένα και επομένως η αντοχή του στην προσπάθεια ρήξης του κατά την πρώτη συνουσία διαφέρει από γυναίκα σε γυναίκα. Επίσης ποικίλει και ο βαθμός του πόνου και της αιμορραγίας που προκαλείται από την ρήξη του, δεδομένου ότι εξαρτώνται από την μορφή του αλλά και την πυκνότητα των αγγείων και των νεύρων.
Οι βολβοί του προδόμου αποτελούν στυτικό ιστό ανάλογο με τον βολβό του σηραγγώδους σώματος της ουρήθρας στο ανδρικό πέος. Βρίσκονται επί τα εκτός του στομίου του κολεού και αποτελούν το υπόθεμα των μεγάλων χειλέων. Κατά την σεξουαλική διέγερση οι βολβοί πληρούνται με αίμα, διογκώνονται και στενεύουν έτσι το στόμιο του κολεού, χωρίς όμως να το σκληραίνουν, γεγονός που θα εμπόδιζε την είσοδο του πέους. Η λειτουργική σημασία του φαινομένου αυτού είναι η αύξηση της ηδονής από την προστριβή του πέους κατά την σεξουαλική επαφή, αλλά και η παρεμπόδιση της εκροής του σπέρματος έξω από τον κόλπο μετά την εκσπερμάτιση.
Οι μείζονες αδένες του προδόμου είναι δύο μικροί αδένες που βρίσκονται στο οπισθοπλάγιο τοίχωμα του κολεού. Το έκκριμα των αδένων χρησιμεύει στην εφύγρανση του του προδόμου ώστε να διευκολύνει την είσοδο του πέους στον κολεό. Το έκκριμα κατά την συνουσία εξακοντίζεται κατά ώσεις (δίκην σπέρματος) και μερικές φορές είναι ικανής ποσότητας ώστε να δικαιολογεί τον όρο «γυναικείο σπέρμα». Η ποσότητα πάντως του εκκρίματος δεν είναι ικανή για την λίπανση του κόλπου, η οποία επιτελείται κατά κύριο λόγο από τους αδένες του επιθηλίου του κόλπου, που ονομάζονται βαρθολίνειοι αδένες.
Κοινωνική σημασία
Το αιδοίο ήταν και είναι στις περισσότερες κοινωνίες ταμπού. Υποστηρίζεται ότι αυτή η θεώρηση είναι πανάρχαιη, από την εποχή που ο άνθρωπος άρχισε να περπατά όρθιος και το γεννητικό όργανο της γυναίκας κρύφτηκε από την κοινή θέα. Σε άλλες κοινωνίες πάλι ήταν αντικείμενο λατρείας ως πηγή της ζωής ή της ηδονής είτε απεικονιζόταν λεπτομερώς. Χαρακτηριστικά είναι τα κατά τα άλλα αφαιρετικά κατασκευασμένα κυκλαδικά ειδώλια, σε πολλά από τα οποία είναι εγχαραγμένο το ηβικό τρίγωνο και σε κάποια διακρίνεται και η σχισμή του αιδοίου.[2][3] Επειδή το αιδοίο καλύπτεται από τα μεγάλα χείλη και δεν είναι ορατό, θεωρείται και σκοτεινό ή μυστηριώδες. Υπάρχει η εικασία ότι εταίρες στην αρχαιότητα έβαζαν κραγιόν στα χείλη τους για να τα κάνουν να μοιάζουν με τα μεγάλα χείλη του αιδοίου (χωρίς να είναι αυτή η μόνη χρήση του κραγιόν).
Πολλές φορές το αιδοίο χρησιμοποιείται συνεκδοχικά εννοώντας τη γυναίκα με προσβλητικό τρόπο, υπονοώντας μια φύση της που συνδέεται στενά με τα γεννητικά της όργανα με σκοπό να την υποβιβάσει μονο σε αυτά. Συνήθως στις περιπτώσεις αυτές, αντί για τη λέξη αιδοίο χρησιμοποιείται η δημοτική ονομασία του, «μουνί». Πιο συχνά όμως η λέξη «μουνί» χρησιμοποιείται στην καθομιλουμένη για να περιγράψει υποτιμητικά έναν άντρα καθώς στις ανδροκρατικές κοινωνίες η ταύτιση με τα γυναικεία γεννητικά όργανα θεωρείται προσβλητική αφού αυτά, παρά το ότι το όνομά τους σημαίνει «αξιοσέβαστα»[1], θεωρούνται κατώτερα από τα αντρικά.
Στα πλαίσια αυτής της υπολειπόμενης θεώρησης των γυναικείων γεννητικών οργάνων στο παρελθόν οι γυναίκες έχουν θεωρηθεί «λειψές» σε σχέση με τους άντρες. Καθώς, σε αντίθεση με το πέος και τους όρχεις το αιδοίο δεν είναι εμφανώς ορατό και επειδή τα γυναικεία γεννητικά όργανα είναι εσωτερικά, ο Σίγκμουντ Φρόυντ υποστήριξε στη θεωρία του για τη σεξουαλικότητα ότι το κορίτσι στην ηλικία των 4 έως 5 ετών αναπτύσσει το «φθόνο του πέους» (Penisneid, penis envy), όταν βλέπει ότι τα αγόρια ή οι άνδρες έχουν ένα εξάρτημα «επιπλέον». Η θεωρία αυτή σήμερα δεν είναι αποδεκτή.[4][5][6][7][8][9][10] Αντίθετα η ψυχολόγος Κάρεν Χόρνεϊ υποστήριξε πως οι άντρες αναπτύσσουν συχνά «φθόνο της μήτρας», δηλαδή έντονα αισθήματα κατωτερότητας καθώς δεν μπορούν να βιώσουν τις λειτουργίες του γυναικείου σώματος που σχετίζονται με την εγκυμοσύνη, τον τοκετό και την ανατροφή των παιδιών, όπως επίσης και «φθόνο του αιδοίου» καθώς δεν μπορούν να βιώσουν τον τοκετό, την ούρηση και την αυτοϊκανοποίηση με τον τρόπο που μπορούν οι γυναίκες.[11][12][13]
Επίσης,σε πολλές αρχαίες παραδόσεις καθώς και σε ψυχαναλυτικά κείμενα, υπάρχουν αναφορές στο «οδοντωτό αιδοίο» (vagina dentata), στον αντρικό φόβο δηλαδή, ότι το αιδοίο περιβάλλεται από δόντια.[14][15][16][17] Σε αυτό ίσως να συμβάλλει και η ομοιότητά του με το στόμα. Ο Έριχ Νόιμαν (Erich Neumann) υποστηρίζει στο έργο του The Great Mother ότι «το μοτίβο της vagina dentata είναι ιδιαίτερα έντονο στη μυθολογία των Ινδιάνων της Βόρειας Αμερικής. Στη μυθολογία άλλων φυλών Ινδιάνων, ένα σαρκοφάγο ψάρι κατοικεί στον κόλπο της Τρομερής Μητέρας». Σύμφωνα με την Καμίλ Πάλια (Camille Paglia), «το οδοντωτό αιδοίο δεν αποτελεί μια σεξιστική παραίσθηση: το πέος βγαίνει μικρότερο μετά από την είσοδό του στον κόλπο»[18].
Σύμβολα του αιδοίου θεωρούνται τα όστρακα λόγω του σχήματός τους. Έχουν βρεθεί συμβολικές απεικονίσεις οστράκων για γυναικείες θεότητες σε πολλούς πολιτισμούς, μεταξύ άλλων και στην αρχαία Αίγυπτο. Άλλες λέξεις για το αιδοίο είναι το μουνί (αργκό έως χυδαία), η οποία όμως δε διακρίνει μεταξύ αιδοίου και κόλπου, το γατάκι κατά μεταφορά του αγγλ. pussy.
Προφύλαξη κατά τη συνουσία
Τα προφυλακτικά μέτρα κατά τη διάρκεια της συνουσίας εφαρμόζονται στον άντρα ή στην γυναίκα. Τα προφυλακτικά μέτρα που αφορούν τη γυναίκα είναι το αντισυλληπτικό χάπι, το σπιράλ και το διάφραγμα που εφαρμόζεται στο αιδοίο. Υπάρχουν και άλλα μέτρα παλαιότερα ή λιγότερο γνωστά, όπως π.χ. το ταμπόν. Το διάφραγμα παρεμποδίζει τη ροή του σπέρματος εντός του τραχήλου, χρησιμοποιείται συνήθως με σπερματοκτόνα. Αντίθετα, όμως με το προφυλακτικό, δεν προστατεύει επαρκώς από αφροδίσια νοσήματα όπως το AIDS.
Υποσημειώσεις
- ↑ 1,0 1,1 H. Lidell, R.Scott, Α. Κωνσταντινίδου "Μέγα Λεξικόν της ελληνικής γλώσσης". εκδ. Ελληνικά Γράμματα, τόμος Α΄, σελ. 64.
- ↑ «Φωτογραφίες κυκλαδικών ειδωλίων που απεικονίζουν γυναικείες μορφές με ευδιάκριτα το ηβικό τρίγωνο και τη σχισμή του αιδοίου (από το Oklahoma University)». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιουλίου 2006. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2006.
- ↑ «Κυκλαδικά ειδώλια από την εκπαιδευτική πύλη του ΥΠΕΠΘ». Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 18 Ιανουαρίου 2007. Ανακτήθηκε στις 31 Ιουλίου 2006.
- ↑ «Why Freud Still Matters, When He Was Wrong About Almost Everything». io9 (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2020.
- ↑ «Freud is Dead». www.ocf.berkeley.edu. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2020.
- ↑ «Are Freud and Psychoanalysis Still Relevant? | Alliant Intl University». www.alliant.edu. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2020.
- ↑ «Sigmund Freud Had Penis Envy». Psychology Today (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2020.
- ↑ May 2016, Taylor Kubota-Live Science Contributor 07. «Is Penis Envy Real?». livescience.com (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2020.
- ↑ «Freud and penis envy – a failure of courage? | The Psychologist». thepsychologist.bps.org.uk. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2020.
- ↑ «Penis Envy | Encyclopedia.com». www.encyclopedia.com. Ανακτήθηκε στις 28 Ιουνίου 2020.
- ↑ Horney, Karen (1937). The Collected Works of Karen Horney. New York: W. W. Norton Inc. ISBN 1199366358.
- ↑ Ruitenbeek, Hendrik Marinus (1966). Psychoanalysis and Male Sexuality. Rowman & Littlefield. ISBN 978-0-8084-0255-8.
- ↑ Tarpley, Harold (1993-09). «Vagina Envy in Men» (στα αγγλικά). Journal of the American Academy of Psychoanalysis 21 (3): 457–464. doi:. ISSN 0090-3604. http://guilfordjournals.com/doi/10.1521/jaap.1.1993.21.3.457.
- ↑ Otero, Solimar (1996-09). «“Fearing our mothers”: An overview of the psychoanalytic theories concerning thevagina dentata motif F547.1.1» (στα αγγλικά). The American Journal of Psychoanalysis 56 (3): 269–288. doi:. ISSN 0002-9548. https://link.springer.com/article/10.1007%2FBF02742415.
- ↑ Raitt, Jill (1980). «The "Vagina Dentata" and the "Immaculatus Uterus Divini Fontis"». Journal of the American Academy of Religion 48 (3): 415–431. http://www.jstor.org/stable/1462869.
- ↑ Beit-Hallahmi, Benjamin (1985-12). «Dangers of the vagina». British Journal of Medical Psychology 58 (4): 351–356. doi:. ISSN 0007-1129. https://doi.org/10.1111/j.2044-8341.1985.tb02652.x.
- ↑ Barbara., Creed, (1993). «The Medusa's Head: The Vagina Dentata». The monstrous-feminine : film, feminism, psychoanalysis. London: Routledge. ISBN 0415052580. 27677261.
- ↑ Paglia, Camille (1991). Sexual Personae: Art and Decadence from Nefertiti to Emily Dickinson, NY:Vintage; p. 47
