Ελένη Γλύκατζη - Αρβελέρ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιήγηση ιστορικού διαδραστικά
← Προηγούμενη διαφοράΕπόμενη διαφορά →
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
ΟπτικήΚώδικας wiki
Διορθώθηκε γραμματικό λάθος
Ετικέτες: Επεξεργασία από κινητό Διαδικτυακή επεξεργασία από κινητό
Johnmathious (συζήτηση | συνεισφορές)
140 επεξεργασίες
Προσθήκη πληροφοριών, Παραπομπές
Γραμμή 12: Γραμμή 12:


===Παρίσι===
===Παρίσι===
Μετακόμισε στο [[Παρίσι]] το 1953 για να συνεχίσει τις σπουδές της. Δύο χρόνια μετά την άφιξή της, διορίσθηκε στο [[Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών της Γαλλίας]] (CNRS) και το 1964 έγινε διευθύντρια σπουδών του Κέντρου και το 1967 καθηγήτρια στη [[Σορβόννη]].<ref name="omilos">{{Cite web|url=http://glykatzi-arveler.blogspot.gr/|title=ΟΜΙΛΟΣ ΕΛΕΝΗ ΓΛΥΚΑΤΖΗ - ΑΡΒΕΛΕΡ|website=glykatzi-arveler.blogspot.gr|accessdate=2016-06-17}}</ref> Το 1966 έλαβε το δίπλωμα doctorat ès lettres, με τη μελέτη της για το Βυζάντιο και τη θάλασσα, που εκδόθηκε από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις της Γαλλίας (''Byzance et la mer'', Παρίσι: Presses universitaires de France). Διετέλεσε Διευθύντρια του Κέντρου Ιστορίας και Πολιτισμού του Βυζαντίου και της Χριστιανικής Αρχαιολογίας, έγινε Αντιπρύτανις ([[1970]]-[[1973]]) και το [[1976]], Πρύτανις στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης ''([[Université Panthéon-Sorbonne|Paris I]])''. Εκεί γνώρισε τον σύζυγό της, αξιωματικό του [[Γαλλικός Στρατός|γαλλικού στρατού]] [[Ζακ Αρβελέρ]] ''(Jacques Ahrweiler)'', με τον οποίο απέκτησε μία κόρη.
Μετακόμισε στο [[Παρίσι]] το 1953 για να συνεχίσει τις σπουδές της. Δύο χρόνια μετά την άφιξή της, διορίσθηκε στο [[Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών της Γαλλίας]] (CNRS) και το 1964 έγινε διευθύντρια σπουδών του Κέντρου και το 1967 καθηγήτρια στη [[Σορβόννη]].<ref name="omilos">{{Cite web|url=http://glykatzi-arveler.blogspot.gr/|title=ΟΜΙΛΟΣ ΕΛΕΝΗ ΓΛΥΚΑΤΖΗ - ΑΡΒΕΛΕΡ|website=glykatzi-arveler.blogspot.gr|accessdate=2016-06-17}}</ref> Το 1966 έλαβε το δίπλωμα doctorat ès lettres, με τη μελέτη της για το Βυζάντιο και τη θάλασσα, που εκδόθηκε από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις της Γαλλίας (''Byzance et la mer'', Παρίσι: Presses universitaires de France). Διετέλεσε Διευθύντρια του Κέντρου Ιστορίας και Πολιτισμού του Βυζαντίου και της Χριστιανικής Αρχαιολογίας, έγινε Αντιπρύτανις ([[1970]]-[[1973]]) και το [[1976]], Πρύτανις στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης ''([[Université Panthéon-Sorbonne|Paris I]])''. Είναι η πρώτη γυναίκα Πρύτανης στην ιστορία των 700 χρόνων του Πανεπιστημίου της Σορβόνης αλλά και η πρώτη γυναίκα παγκοσμίως που είχε τέτοια θέση σε διεθνώς αναγνωρισμένο πανεπιστήμιο.<ref>{{Cite web|url=http://www.greece.com/info/people/Helene_Glykatzi-Ahrweiler/|title=Helene Glykatzi-Ahrweiler {{!}} Eleni Glykatzi-ahrweiler, Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ {{!}} Greece.com|website=www.greece.com|accessdate=2020-06-26}}</ref> Εκεί γνώρισε τον σύζυγό της, αξιωματικό του [[Γαλλικός Στρατός|γαλλικού στρατού]] [[Ζακ Αρβελέρ]] ''(Jacques Ahrweiler)'', με τον οποίο απέκτησε μία κόρη.


=== Θέσεις ===
Είναι Πρόεδρος της Επιτροπής Ηθικής του Εθνικού Κέντρου για την Επιστημονική Έρευνα (Γαλλία), του [[Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο των Δελφών|Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου των Δελφών]] ([[Ελλάδα]]) και Επίτιμη Πρόεδρος της [[Διεθνής Επιτροπή Βυζαντινών Σπουδών|Διεθνούς Επιτροπής Βυζαντινών Σπουδών]]. Επίσης, διετέλεσε Πρόεδρος του Πανεπιστημίου Παρισίων, Πρύτανις των Πανεπιστημίων των Παρισίων, και Πρόεδρος του Κέντρου ''Georges Pompidou-Beaubourg''.{{πηγή}}
Είναι Πρόεδρος της Επιτροπής Ηθικής του Εθνικού Κέντρου για την Επιστημονική Έρευνα (Γαλλία), του [[Ευρωπαϊκό Πολιτιστικό Κέντρο των Δελφών|Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου των Δελφών]] ([[Ελλάδα]]) και Επίτιμη Πρόεδρος της [[Διεθνής Επιτροπή Βυζαντινών Σπουδών|Διεθνούς Επιτροπής Βυζαντινών Σπουδών]]. Επίσης, διετέλεσε Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του [[Εθνικό Θέατρο Ελλάδας|Εθνικού Θεάτρου της Ελλάδας]], Πρύτανης της Ακαδημίας και Καγκελάριος των Πανεπιστημίων των Παρισίων, Πρόεδρος του [[Κέντρο Ζωρζ Πομπιντού|Κέντρου ''Georges Pompidou-Beaubourg,'']] Πρόεδρος του Αμερικανικού Μουσείου Τέχνης και Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου στο Παρίσι.<ref>{{Cite web|url=https://www.lifo.gr/articles/archaeology_articles/287406/eleni-glykatzi-arveler-as-min-ksekinisoyme-pali-tis-doksologies-oti-eimaste-o-perioysios-laos|title=Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ: «Ας μην ξεκινήσουμε πάλι τις δοξολογίες ότι είμαστε ο περιούσιος λαός»|website=LiFO|language=el|accessdate=2020-06-26}}</ref><ref>{{Cite web|url=https://www.encyclopedia.com/arts/educational-magazines/ahrweiler-helene-1926-helene-ahrweiler-helene-glykatzi-ahrweiler|title=Ahrweiler, Hélène 1926– (Helene Ahrweiler, Hélène Glykatzi-Ahrweiler) {{!}} Encyclopedia.com|website=www.encyclopedia.com|accessdate=2020-06-26}}</ref><ref>{{Cite web|url=https://www.n-t.gr/el/news/allnews/?nid32155&st=1160&nid=694|title=Εγκαίνια στο Εθνικό Θέατρο! - Εθνικό Θέατρο|website=www.n-t.gr|language=en|accessdate=2020-06-26}}</ref> Είναι, ακόμη, μέλος του επιστημονικού εποπτικού συμβουλίου του Ιδρύματος Λαμπράκη<ref>{{Cite web|url=https://www.lrf.gr/the_foundation.php|title=ΤΟ ΙΔΡΥΜΑ :: LRF|website=www.lrf.gr|accessdate=2020-06-26}}</ref> και Επίτιμη Πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Βυζαντινών Σπουδών.<ref>{{Cite web|url=https://aiebnet.gr/el/international-bureau/|title=International Bureau -gr|website=AIEB|language=el|accessdate=2020-06-26}}</ref>


===2015-σήμερα===
===2015-σήμερα===
Στο [[Ελληνικό δημοψήφισμα του 2015]] τάχθηκε υπέρ του «Ναι».<ref>{{Citeweb|url=http://www.tovima.gr/society/article/?aid=718661|title=tovima.gr - Κείμενο υπέρ του «Ναι» στην Ευρώπη από 40 διανοούμενους|website=TO BHMA|accessdate=2016-06-17}}</ref><ref>{{Cite web|url = http://www.naftemporiki.gr/story/973052/eleni-glukatzi-arbeler-nai-stin-europi-tin-euruteri-patrida-mas|title = Ελένη Γλύκατζη - Αρβελέρ: «Ναι στην Ευρώπη, την ευρύτερη πατρίδα μας»|date = |accessdate = |website = |publisher = |last = |first = }}</ref><ref>{{Cite web|url=http://www.naftemporiki.gr/story/973052/eleni-glukatzi-arbeler-nai-stin-europi-tin-euruteri-patrida-mas|title=Ελένη Γλύκατζη - Αρβελέρ: «Ναι στην Ευρώπη, την ευρύτερη πατρίδα μας»|website=naftemporiki.gr|language=el-GR|accessdate=2016-06-17}}</ref> Επίσης, τον Νοέμβριο του 2015 εξέδωσε μία ανακοίνωση και ένα βίντεο, με το οποίο δήλωσε την έμπρακτη στήριξή της για τον [[Κυριάκος Μητσοτάκης|Κυριάκο Κ. Μητσοτάκη]] για τις εσωκομματικές εκλογές της Νέας Δημοκρατίας, αφιερώνοντάς του και ένα ποίημα.<ref>{{Cite web|title = Αρβελέρ υπέρ Μητσοτάκη: Όταν κυβερνούν ανίκανοι, ένοχοι είναι οι ικανοί|url = http://news247.gr/eidiseis/politiki/parapolitiki/arveler-yper-mhtsotakh-otan-kyvernoun-anikanoi-enoxoi-einai-oi-ikanoi.3779430.html|website = news247.gr|accessdate = 2015-12-02}}</ref><ref>{{Cite web|url = http://tvxs.gr/news/ellada/i-arbeler-apaggellei-poiisi-yper-kyriakoy%E2%80%A6-binteo|title = Η Αρβελέρ απαγγέλει ποίημα για τον Μητσοτάκη!|date = |accessdate = |website = |publisher = |last = |first = }}</ref><ref>{{Cite web|url = http://www.avgi.gr/article/6036919/arbeler-stirizei-mitsotaki|title = Η Αρβελέρ στηρίζει Μητσοτάκη|date = |accessdate = |website = |publisher = |last = |first = }}</ref>Ισχυρίστηκε ότι στο τάφο της Βεργίνας είναι θαμμένος ο Μέγας Αλέξανδρος.<ref>Ελένη Αρβελέρ: Εκεί είναι θαμμένος ο Μέγας Αλέξανδρος (vid) https://www.ethnos.gr/politismos/38075_eleni-arbeler-ekei-einai-thammenos-o-megas-alexandros-vid</ref> Μαζί με άλλες εξέχουσες προσωπικότητες τον Ιούνιο του 2019 ζήτησε την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. <ref>[https://www.kathimerini.gr/1030016/article/epikairothta/ellada/ey8eies-apeiles-kata-ka8hghtrias-toy-pan-a8hnwn Κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου ζητούν Αρβελέρ, Βερέμης, Γιαννάκου, Διαμαντοπούλου και Διαμαντούρος]</ref>
Στο [[Ελληνικό δημοψήφισμα του 2015]] τάχθηκε υπέρ του «Ναι».<ref>{{Citeweb|url=http://www.tovima.gr/society/article/?aid=718661|title=tovima.gr - Κείμενο υπέρ του «Ναι» στην Ευρώπη από 40 διανοούμενους|website=TO BHMA|accessdate=2016-06-17}}</ref><ref>{{Cite web|url = http://www.naftemporiki.gr/story/973052/eleni-glukatzi-arbeler-nai-stin-europi-tin-euruteri-patrida-mas|title = Ελένη Γλύκατζη - Αρβελέρ: «Ναι στην Ευρώπη, την ευρύτερη πατρίδα μας»|date = |accessdate = |website = |publisher = |last = |first = }}</ref><ref>{{Cite web|url=http://www.naftemporiki.gr/story/973052/eleni-glukatzi-arbeler-nai-stin-europi-tin-euruteri-patrida-mas|title=Ελένη Γλύκατζη - Αρβελέρ: «Ναι στην Ευρώπη, την ευρύτερη πατρίδα μας»|website=naftemporiki.gr|language=el-GR|accessdate=2016-06-17}}</ref> Επίσης, τον Νοέμβριο του 2015 εξέδωσε μία ανακοίνωση και ένα βίντεο, με το οποίο δήλωσε την έμπρακτη στήριξή της για τον [[Κυριάκος Μητσοτάκης|Κυριάκο Κ. Μητσοτάκη]] για τις εσωκομματικές εκλογές της Νέας Δημοκρατίας, αφιερώνοντάς του και ένα ποίημα.<ref>{{Cite web|title = Αρβελέρ υπέρ Μητσοτάκη: Όταν κυβερνούν ανίκανοι, ένοχοι είναι οι ικανοί|url = http://news247.gr/eidiseis/politiki/parapolitiki/arveler-yper-mhtsotakh-otan-kyvernoun-anikanoi-enoxoi-einai-oi-ikanoi.3779430.html|website = news247.gr|accessdate = 2015-12-02}}</ref><ref>{{Cite web|url = http://tvxs.gr/news/ellada/i-arbeler-apaggellei-poiisi-yper-kyriakoy%E2%80%A6-binteo|title = Η Αρβελέρ απαγγέλει ποίημα για τον Μητσοτάκη!|date = |accessdate = |website = |publisher = |last = |first = }}</ref><ref>{{Cite web|url = http://www.avgi.gr/article/6036919/arbeler-stirizei-mitsotaki|title = Η Αρβελέρ στηρίζει Μητσοτάκη|date = |accessdate = |website = |publisher = |last = |first = }}</ref>Ισχυρίστηκε ότι στο τάφο της Βεργίνας είναι θαμμένος ο Μέγας Αλέξανδρος.<ref>Ελένη Αρβελέρ: Εκεί είναι θαμμένος ο Μέγας Αλέξανδρος (vid) https://www.ethnos.gr/politismos/38075_eleni-arbeler-ekei-einai-thammenos-o-megas-alexandros-vid</ref> Μαζί με άλλες εξέχουσες προσωπικότητες τον Ιούνιο του 2019 ζήτησε την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. <ref>[https://www.kathimerini.gr/1030016/article/epikairothta/ellada/ey8eies-apeiles-kata-ka8hghtrias-toy-pan-a8hnwn Κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου ζητούν Αρβελέρ, Βερέμης, Γιαννάκου, Διαμαντοπούλου και Διαμαντούρος]</ref>

<br />

==Αξιώματα και βραβεύσεις==
Είναι Επίτιμη Διδάκτωρ του Αμερικανικού Πανεπιστημίου των Παρισίων (1989), του [[Πανεπιστήμιο Χάρβαρντ|Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ]], καθώς και των Πανεπιστημίων του [[Πανεπιστήμιο του Λονδίνου|Λονδίνου]], του [[Πανεπιστήμιο του Βελιγραδίου|Βελιγραδίου]], των [[Εθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών|Αθηνών]], της Λίμα, του [[Νιου Μπράνσγουικ]] ([[Καναδάς]]), της Χάιφα, της Νέας Υόρκης, της [[Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο Θεσσαλονίκης|Θεσσαλονίκης]], του [[Πανεπιστήμιο του Φράιμπουργκ|Φραίμπουργκ]] ([[Ελβετία]]), κ.α.<ref name=":0">{{Cite web|url=http://2017.delphiforum.gr/speakers/helene-ahrweiler|title=Helene Ahrweiler {{!}} Delphi Economic Forum|website=2017.delphiforum.gr|accessdate=2020-06-26}}</ref>

Είναι τιμητικό μέλος των [[Ακαδημία Αθηνών|Ακαδημιών των Αθηνών]], του [[Βερολίνο|Βερολίνου]], της [[Βουλγαρία|Βουλγαρίας]], καθώς και της Βρετανικής Ακαδημίας. Επίσης, είναι μέλος και συνεργάτιδα της Βασιλικής Ακαδημίας των Επιστημών, των Γραμμάτων και των Τεχνών του [[Βέλγιο|Βελγίου]].

Έχει λάβει τις εξής τιμητικές διακρίσεις από τη Γαλλική Δημοκρατία:

* Ταξιάρχης της Λεγεώνας της Τιμής
* Μεγαλόσταυρος του Εθνικού Τάγματος της Τιμής
* Διοικητής της Τάξης των Ακαδημαϊκών Φοινίκων
* Ταξιάρχης των Τεχνών και των Γραμμάτων

Ακόμη έχει λάβει τις εξής διακρίσεις: Ταξιάρχης της Λεγεώνας της Τιμής ([[Ελλάδα]]), Επίτιμη Πολίτης ([[Γαλλία]]), Υψηλότατη Ταξιάρχης ([[Μεξικό]]), Ταξιάρχης της Εθνικής Ταξιαρχίας ([[Λουξεμβούργο]]), Υψηλότερη Ταξιάρχης της Ταξιαρχίας των Τιμών ([[Αυστρία]]), Ταξιάρχης της Βασιλικής Ταξιαρχίας της [[Δανία|Δανίας]], Ταξιάρχης των Επιστημών, της Παιδείας και της Τέχνης ([[Πορτογαλία]]), Ταξιάρχης της Ταξιαρχίας της Τιμής ([[Ιταλία]]), τιμητικό μετάλλιο από τη Πολωνική Ακαδημία Επιστημών και Ασημένιο Μετάλλιο του Ολυμπιακού Τάγματος από τη [[Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή|Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή]].<ref name=":0" />

⚫
Η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ θεωρείται σήμερα μία από τις πλέον εξέχουσες πανεπιστημιακές προσωπικότητες, ιδιαίτερα στη βυζαντινολογία, με πολύ μεγάλο αριθμό σχετικών διαλέξεων και ομιλιών εντός και εκτός Ελλάδας. Στην τηλεοπτική εκπομπή [[Μεγάλοι Έλληνες (τηλεοπτική εκπομπή ΣΚΑΪ, 2009)|Μεγάλοι Έλληνες]] πήρε την 86η θέση.

<br />


==Εργογραφία==
==Εργογραφία==
Τα έργα της αφορούν κυρίως την ιδιότητά της ως βυζαντινολόγου. Μεταξύ των σημαντικότερων, αξίζει να αναφερθούν οι ''Έρευνες για τη διοίκηση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας τον 9ο και 10ο αιώνα'' (1960), ''Το Βυζάντιο και η θάλασσα'' (1966), ''Μελέτες για τη διοικητική και κοινωνική διάρθρωση του Βυζαντίου'' (1971), ''Βυζάντιο, η χώρα και τα εδάφη'' (1976), και ''Η πολιτική ιδεολογία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας'' (''L’ ideologie politique de l’ empire Byzantine'', 1976 ― ελλην. μετάφρ. Τ. Δρακόπουλου, <small>«ΨΥΧΟΓΙΟΣ»</small>), ''Βυζαντινή γεωγραφία'', ''Ιστορική γεωγραφία του μεσογειακού κόσμου''. Στα βιβλία της περιλαμβάνονται, επίσης, ''Η Σμύρνη ανάμεσα σε δύο τουρκικές κατοχές'' (1975), ''Η διασπορά στο Βυζάντιο'' (1995), ''The Making of Europe'' (2000), ''Γιατί το Βυζάντιο'' (2010) κ.ά..
Τα έργα της αφορούν κυρίως την ιδιότητά της ως βυζαντινολόγου. Μεταξύ των σημαντικότερων, αξίζει να αναφερθούν οι ''Έρευνες για τη διοίκηση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας τον 9ο και 10ο αιώνα'' (1960), ''Το Βυζάντιο και η θάλασσα'' (1966), ''Μελέτες για τη διοικητική και κοινωνική διάρθρωση του Βυζαντίου'' (1971), ''Βυζάντιο, η χώρα και τα εδάφη'' (1976), και ''Η πολιτική ιδεολογία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας'' (''L’ ideologie politique de l’ empire Byzantine'', 1976 ― ελλην. μετάφρ. Τ. Δρακόπουλου, <small>«ΨΥΧΟΓΙΟΣ»</small>), ''Βυζαντινή γεωγραφία'', ''Ιστορική γεωγραφία του μεσογειακού κόσμου''. Στα βιβλία της περιλαμβάνονται, επίσης, ''Η Σμύρνη ανάμεσα σε δύο τουρκικές κατοχές'' (1975), ''Η διασπορά στο Βυζάντιο'' (1995), ''The Making of Europe'' (2000), ''Γιατί το Βυζάντιο'' (2010) κ.ά..


<br />
==Αποτίμηση==
⚫
Η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ θεωρείται σήμερα μία από τις πλέον εξέχουσες πανεπιστημιακές προσωπικότητες, ιδιαίτερα στη βυζαντινολογία, με πολύ μεγάλο αριθμό σχετικών διαλέξεων και ομιλιών εντός και εκτός Ελλάδας. Στην τηλεοπτική εκπομπή [[Μεγάλοι Έλληνες (τηλεοπτική εκπομπή ΣΚΑΪ, 2009)|Μεγάλοι Έλληνες]] πήρε την 86η θέση.


==Παραπομπές==
==Παραπομπές==

Έκδοση από την 10:56, 26 Ιουνίου 2020

Ελένη Γλύκατζη - Αρβελέρ
Η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ το 2010
Γενικές πληροφορίες
Όνομα στη
μητρική γλώσσα		Ελένη Γλύκατζη (Ελληνικά)
Προφορά
Γέννηση29  Αυγούστου 1926[1][2]
Αθήνα[3][4]
Χώρα πολιτογράφησηςΕλλάδα
Γαλλία
Εκπαίδευση και γλώσσες
Ομιλούμενες γλώσσεςΕλληνικά[5]
Γαλλικά[6][5][7]
νέα ελληνική γλώσσα[8]
Εκπαίδευσηντοκτορά
ΣπουδέςΕθνικό και Καποδιστριακό Πανεπιστήμιο Αθηνών
Φιλοσοφική Σχολή των Παρισίων (έως 1960)[9]
Φιλοσοφική Σχολή των Παρισίων (έως 1966)[10]
Πληροφορίες ασχολίας
Ιδιότηταβυζαντινολόγος
ιστορικός
professeur des universités
ΕργοδότηςΠανεπιστήμιο Παντεόν-Σορμπόν
Φιλοσοφική Σχολή των Παρισίων
Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών της Γαλλίας
Αξιώματα και βραβεύσεις
Αξίωμαμέλος της Ακαδημίας Αθηνών (από 1976)[11]
πρόεδρος (1993–1997, Comité d'éthique du CNRS)
πρόεδρος (1989–1991, Κέντρο Ζορζ Πομπιντού)
ΒραβεύσειςΤαξιάρχης της Λεγεώνας της Τιμής
Μεγαλόσταυρος του Εθνικού Τάγματος της Τιμής (14  Νοεμβρίου 2012)[12]
Διοικητής του Τάγματος των Τεχνών και των Γραμμάτων
Διοικητής της Τάξης των Ακαδημαϊκών Φοινίκων
Ολυμπιακό Τάγμα
Μέγα Αργυρό Μετάλιο με Άστρο για τις υπηρεσίες προς τη Δημοκρατία της Αυστρίας
επίτιμος διδάκτωρ του πανεπιστημίου Χάρβαρντ
επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου της Χάιφα
επίτιμος διδάκτωρ του Πανεπιστημίου του Φρίμπουργκ
Εταίρος της Βρετανικής Ακαδημίας
Ταξιάρχης του Εθνικού Τάγματος της Τιμής (3  Δεκεμβρίου 1994)[13]
Commons page Σχετικά πολυμέσα
δεδομένα
 Η ακρίβεια του λήμματος αμφισβητείται.
Παρακαλούμε δείτε τη σχετική συζήτηση στη σελίδα συζήτησης του λήμματος.

Η Ελένη Γλύκατζη - Αρβελέρ (Αθήνα, 29 Αυγούστου 1926) είναι Ελληνίδα βυζαντινολόγος ιστορικός. Υπήρξε η πρώτη γυναίκα πρόεδρος του Τμήματος Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης το 1967 και η πρώτη γυναίκα πρύτανης του Πανεπιστημίου της Σορβόννης στην 700 χρόνων ιστορία του, το 1976.[14] Ακόμη, είναι Πρέσβειρα Καλής Θελήσεως στη UNICEF.

Βιογραφία

Ελλάδα

Γεννήθηκε στην Αθήνα στις 29 Αυγούστου 1926 από γονείς με καταγωγή από τα Μουδανιά. Στην Κατοχή εντάχθηκε στην ΕΠΟΝ και ήταν ήταν η υπεύθυνη μαθητριών του Παγκρατίου[15] υπό την καθοδήγηση του Χρήστου Πασαλάρη[16]. Κατά τα Δεκεμβριανά ακολούθησε τον ΕΛΑΣ Αθηνών στην υποχώρηση του από την Αττική, και επέστρεψε στον Βύρωνα μετά την Συμφωνία της Βάρκιζας.[17]

Την περίοδο του 1950, ενώ ήταν φοιτήτρια του πανεπιστημίου εργάστηκε στο κύκλο της βασίλισσας Φρειδερίκης[18]. Αποφοίτησε από την Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών. Μετά την αποφοίτησή της εργάστηκε ως ερευνήτρια στο Κέντρο Μικρασιατικών Σπουδών.

Παρίσι

Μετακόμισε στο Παρίσι το 1953 για να συνεχίσει τις σπουδές της. Δύο χρόνια μετά την άφιξή της, διορίσθηκε στο Εθνικό Κέντρο Επιστημονικών Ερευνών της Γαλλίας (CNRS) και το 1964 έγινε διευθύντρια σπουδών του Κέντρου και το 1967 καθηγήτρια στη Σορβόννη.[19] Το 1966 έλαβε το δίπλωμα doctorat ès lettres, με τη μελέτη της για το Βυζάντιο και τη θάλασσα, που εκδόθηκε από τις Πανεπιστημιακές Εκδόσεις της Γαλλίας (Byzance et la mer, Παρίσι: Presses universitaires de France). Διετέλεσε Διευθύντρια του Κέντρου Ιστορίας και Πολιτισμού του Βυζαντίου και της Χριστιανικής Αρχαιολογίας, έγινε Αντιπρύτανις (1970-1973) και το 1976, Πρύτανις στο Πανεπιστήμιο της Σορβόννης (Paris I). Είναι η πρώτη γυναίκα Πρύτανης στην ιστορία των 700 χρόνων του Πανεπιστημίου της Σορβόνης αλλά και η πρώτη γυναίκα παγκοσμίως που είχε τέτοια θέση σε διεθνώς αναγνωρισμένο πανεπιστήμιο.[20] Εκεί γνώρισε τον σύζυγό της, αξιωματικό του γαλλικού στρατού Ζακ Αρβελέρ (Jacques Ahrweiler), με τον οποίο απέκτησε μία κόρη.

Θέσεις

Είναι Πρόεδρος της Επιτροπής Ηθικής του Εθνικού Κέντρου για την Επιστημονική Έρευνα (Γαλλία), του Ευρωπαϊκού Πολιτιστικού Κέντρου των Δελφών (Ελλάδα) και Επίτιμη Πρόεδρος της Διεθνούς Επιτροπής Βυζαντινών Σπουδών. Επίσης, διετέλεσε Πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου του Εθνικού Θεάτρου της Ελλάδας, Πρύτανης της Ακαδημίας και Καγκελάριος των Πανεπιστημίων των Παρισίων, Πρόεδρος του Κέντρου Georges Pompidou-Beaubourg, Πρόεδρος του Αμερικανικού Μουσείου Τέχνης και Πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Πανεπιστημίου στο Παρίσι.[21][22][23] Είναι, ακόμη, μέλος του επιστημονικού εποπτικού συμβουλίου του Ιδρύματος Λαμπράκη[24] και Επίτιμη Πρόεδρος της Διεθνούς Ένωσης Βυζαντινών Σπουδών.[25]

2015-σήμερα

Στο Ελληνικό δημοψήφισμα του 2015 τάχθηκε υπέρ του «Ναι».[26][27][28] Επίσης, τον Νοέμβριο του 2015 εξέδωσε μία ανακοίνωση και ένα βίντεο, με το οποίο δήλωσε την έμπρακτη στήριξή της για τον Κυριάκο Κ. Μητσοτάκη για τις εσωκομματικές εκλογές της Νέας Δημοκρατίας, αφιερώνοντάς του και ένα ποίημα.[29][30][31]Ισχυρίστηκε ότι στο τάφο της Βεργίνας είναι θαμμένος ο Μέγας Αλέξανδρος.[32] Μαζί με άλλες εξέχουσες προσωπικότητες τον Ιούνιο του 2019 ζήτησε την κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου. [33]


Αξιώματα και βραβεύσεις

Είναι Επίτιμη Διδάκτωρ του Αμερικανικού Πανεπιστημίου των Παρισίων (1989), του Πανεπιστημίου του Χάρβαρντ, καθώς και των Πανεπιστημίων του Λονδίνου, του Βελιγραδίου, των Αθηνών, της Λίμα, του Νιου Μπράνσγουικ (Καναδάς), της Χάιφα, της Νέας Υόρκης, της Θεσσαλονίκης, του Φραίμπουργκ (Ελβετία), κ.α.[34]

Είναι τιμητικό μέλος των Ακαδημιών των Αθηνών, του Βερολίνου, της Βουλγαρίας, καθώς και της Βρετανικής Ακαδημίας. Επίσης, είναι μέλος και συνεργάτιδα της Βασιλικής Ακαδημίας των Επιστημών, των Γραμμάτων και των Τεχνών του Βελγίου.

Έχει λάβει τις εξής τιμητικές διακρίσεις από τη Γαλλική Δημοκρατία:

  • Ταξιάρχης της Λεγεώνας της Τιμής
  • Μεγαλόσταυρος του Εθνικού Τάγματος της Τιμής
  • Διοικητής της Τάξης των Ακαδημαϊκών Φοινίκων
  • Ταξιάρχης των Τεχνών και των Γραμμάτων

Ακόμη έχει λάβει τις εξής διακρίσεις: Ταξιάρχης της Λεγεώνας της Τιμής (Ελλάδα), Επίτιμη Πολίτης (Γαλλία), Υψηλότατη Ταξιάρχης (Μεξικό), Ταξιάρχης της Εθνικής Ταξιαρχίας (Λουξεμβούργο), Υψηλότερη Ταξιάρχης της Ταξιαρχίας των Τιμών (Αυστρία), Ταξιάρχης της Βασιλικής Ταξιαρχίας της Δανίας, Ταξιάρχης των Επιστημών, της Παιδείας και της Τέχνης (Πορτογαλία), Ταξιάρχης της Ταξιαρχίας της Τιμής (Ιταλία), τιμητικό μετάλλιο από τη Πολωνική Ακαδημία Επιστημών και Ασημένιο Μετάλλιο του Ολυμπιακού Τάγματος από τη Διεθνή Ολυμπιακή Επιτροπή.[34]

Η Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ θεωρείται σήμερα μία από τις πλέον εξέχουσες πανεπιστημιακές προσωπικότητες, ιδιαίτερα στη βυζαντινολογία, με πολύ μεγάλο αριθμό σχετικών διαλέξεων και ομιλιών εντός και εκτός Ελλάδας. Στην τηλεοπτική εκπομπή Μεγάλοι Έλληνες πήρε την 86η θέση.


Εργογραφία

Τα έργα της αφορούν κυρίως την ιδιότητά της ως βυζαντινολόγου. Μεταξύ των σημαντικότερων, αξίζει να αναφερθούν οι Έρευνες για τη διοίκηση της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας τον 9ο και 10ο αιώνα (1960), Το Βυζάντιο και η θάλασσα (1966), Μελέτες για τη διοικητική και κοινωνική διάρθρωση του Βυζαντίου (1971), Βυζάντιο, η χώρα και τα εδάφη (1976), και Η πολιτική ιδεολογία της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας (L’ ideologie politique de l’ empire Byzantine, 1976 ― ελλην. μετάφρ. Τ. Δρακόπουλου, «ΨΥΧΟΓΙΟΣ»), Βυζαντινή γεωγραφία, Ιστορική γεωγραφία του μεσογειακού κόσμου. Στα βιβλία της περιλαμβάνονται, επίσης, Η Σμύρνη ανάμεσα σε δύο τουρκικές κατοχές (1975), Η διασπορά στο Βυζάντιο (1995), The Making of Europe (2000), Γιατί το Βυζάντιο (2010) κ.ά..


Παραπομπές

  1. ↑ 1,0 1,1 Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 9  Απριλίου 2014.
  2. ↑ 2,0 2,1 «Artists of the World Online» (Γερμανικά, Αγγλικά) K. G. Saur Verlag, Walter de Gruyter. Βερολίνο. 2009. 42242731.
  3. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γερμανίας: (Γερμανικά) Gemeinsame Normdatei. Ανακτήθηκε στις 11  Δεκεμβρίου 2014.
  4. ↑ «Who's Who in France» (Γαλλικά) Παρίσι. 1713.
  5. ↑ 5,0 5,1 Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. mub20201080810. Ανακτήθηκε στις 1  Μαρτίου 2022.
  6. ↑ Εθνική Βιβλιοθήκη της Γαλλίας: (Γαλλικά) καθιερωμένοι όροι της Εθνικής Βιβλιοθήκης της Γαλλίας. data.bnf.fr/ark:/12148/cb11888211g. Ανακτήθηκε στις 10  Οκτωβρίου 2015.
  7. ↑ CONOR.SI. 86882403.
  8. ↑ Τσεχική Εθνική Βάση Δεδομένων Καθιερωμένων Όρων. mub20201080810. Ανακτήθηκε στις 14  Απριλίου 2024.
  9. ↑ www.sudoc.fr/047096632.
  10. ↑ www.sudoc.fr/08593058X.
  11. ↑ www.academyofathens.gr/el/organization/members/2nd-section.
  12. ↑ PREX1238847D.
  13. ↑ PREX9412415D.
  14. ↑ «Helene Glykatzi Ahrweiler». Invest in Education (στα Αγγλικά). Αρχειοθετήθηκε από το πρωτότυπο στις 4 Μαρτίου 2016. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2016. 
  15. ↑ Dēmētrēs Palaiologopoulos Ekdot. Oikos Melissa, 2004 σελ 113
  16. ↑ «tovima.gr - ΕΛΕΝΗ ΓΛΥΚΑΤΖΗ-ΑΡΒΕΛΕΡ». TO BHMA. Ανακτήθηκε στις 27 Ιανουαρίου 2016. 
  17. ↑ https://www.tovima.gr/2008/11/24/opinions/eleni-glykatzi-arbeler/
  18. ↑ Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ: «Η Iστορία δεν με νίκησε» https://www.tovima.gr/2017/01/09/vimagazino/eleni-glykatzi-arbeler-i-istoria-den-me-nikise/
  19. ↑ «ΟΜΙΛΟΣ ΕΛΕΝΗ ΓΛΥΚΑΤΖΗ - ΑΡΒΕΛΕΡ». glykatzi-arveler.blogspot.gr. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2016. 
  20. ↑ «Helene Glykatzi-Ahrweiler | Eleni Glykatzi-ahrweiler, Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ | Greece.com». www.greece.com. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2020. 
  21. ↑ «Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ: «Ας μην ξεκινήσουμε πάλι τις δοξολογίες ότι είμαστε ο περιούσιος λαός»». LiFO. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2020. 
  22. ↑ «Ahrweiler, Hélène 1926– (Helene Ahrweiler, Hélène Glykatzi-Ahrweiler) | Encyclopedia.com». www.encyclopedia.com. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2020. 
  23. ↑ «Εγκαίνια στο Εθνικό Θέατρο! - Εθνικό Θέατρο». www.n-t.gr (στα Αγγλικά). Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2020. 
  24. ↑ «ΤΟ ΙΔΡΥΜΑ :: LRF». www.lrf.gr. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2020. 
  25. ↑ «International Bureau -gr». AIEB. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2020. 
  26. ↑ «tovima.gr - Κείμενο υπέρ του «Ναι» στην Ευρώπη από 40 διανοούμενους». TO BHMA. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2016. 
  27. ↑ «Ελένη Γλύκατζη - Αρβελέρ: «Ναι στην Ευρώπη, την ευρύτερη πατρίδα μας»». 
  28. ↑ «Ελένη Γλύκατζη - Αρβελέρ: «Ναι στην Ευρώπη, την ευρύτερη πατρίδα μας»». naftemporiki.gr. Ανακτήθηκε στις 17 Ιουνίου 2016. 
  29. ↑ «Αρβελέρ υπέρ Μητσοτάκη: Όταν κυβερνούν ανίκανοι, ένοχοι είναι οι ικανοί». news247.gr. Ανακτήθηκε στις 2 Δεκεμβρίου 2015. 
  30. ↑ «Η Αρβελέρ απαγγέλει ποίημα για τον Μητσοτάκη!». 
  31. ↑ «Η Αρβελέρ στηρίζει Μητσοτάκη». 
  32. ↑ Ελένη Αρβελέρ: Εκεί είναι θαμμένος ο Μέγας Αλέξανδρος (vid) https://www.ethnos.gr/politismos/38075_eleni-arbeler-ekei-einai-thammenos-o-megas-alexandros-vid
  33. ↑ Κατάργηση του πανεπιστημιακού ασύλου ζητούν Αρβελέρ, Βερέμης, Γιαννάκου, Διαμαντοπούλου και Διαμαντούρος
  34. ↑ 34,0 34,1 «Helene Ahrweiler | Delphi Economic Forum». 2017.delphiforum.gr. Ανακτήθηκε στις 26 Ιουνίου 2020. 

Βιβλιογραφία

  • Ελένη Γλύκατζη-Αρβελέρ: Μια ζωή χωρίς άλλοθι, όπως την αφηγήθηκα στον Γιάννη Ν. Μπασκόζο, εκδ. «Μεταίχμιο», Αθήνα 2017, ISBN 978-618-03-1333-8

Εξωτερικοί σύνδεσμοι


Καθιερωμένοι όροι
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/w/index.php?title=Ελένη_Γλύκατζη_-_Αρβελέρ&oldid=8317907"