Μακία (βλάστηση): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
| Γραμμή 80: | Γραμμή 80: | ||
*Δήμος Νεάπολης Λασιθίου. (2007). [http://new.ims.forth.gr/?q=el/node/8 "Παρατηρητήριο Πολιτιστικών & Περιβαλλοντικών Πόρων - Χλωρίδα"] |
*Δήμος Νεάπολης Λασιθίου. (2007). [http://new.ims.forth.gr/?q=el/node/8 "Παρατηρητήριο Πολιτιστικών & Περιβαλλοντικών Πόρων - Χλωρίδα"] |
||
[[Κατηγορία:Μακία βλάστηση|*]] |
|||
[[Κατηγορία:Φυσικό_περιβάλλον]] |
[[Κατηγορία:Φυσικό_περιβάλλον]] |
||
[[Κατηγορία:Περιβάλλον_της_Μεσογείου]] |
[[Κατηγορία:Περιβάλλον_της_Μεσογείου]] |
||
Έκδοση από την 14:20, 25 Ιουνίου 2020
 Γεωγραφική κατανομή περιοχών με μακία βλάστηση ανά τον κόσμο |
 Κουμαριά ή Αντράκλα (Arbutus unedo) |
 Φυλλίκι ή Λιόπρινος ή Φυλλιρέα (Phillyrea latifolia) |
Η Μακία βλάστηση (ή Μακκία ή Μακκί ή Μακί) είναι τύπος θαμνώδους βλάστησης, ο οποίος αποτελείται από αείφυλλα σκληρόφυλλα φυτά (κυρίως από θάμνους με δερματώδη φύλλα) και από μικρά δένδρα.[1] Ο όρος maquis προήλθε από τις παραθαλάσσιες περιοχές της Γαλλίας ή από την Κορσική και χρησιμοποιείται διεθνώς: στη γαλλική και πορτογαλική ως maquis, στην αγγλική ως maquis shrubland, στην ιταλική ως macchia mediterranea κ.ο.κ.
Γεωγραφική παρουσία
Η χαρακτηριστική αυτή φυτοκοινωνία [2] ή αλλιώς θαμνώδης διάπλαση [3] συναντάται σε υγρές περιοχές με μεσογειακό τύπο κλίματος και σε υψόμετρο από 0-600 μέτρα. Τα οικοσυστήματα της μακίας, συνήθως, συνιστούν μια στενή λωρίδα γύρω από τη Μεσόγειο, σε ακτές που είναι προφυλαγμένες από ψυχρούς βόρειους ή βορειοανατολικούς ανέμους. [4] Η μακία βλάστηση, εν περιλήψει, είναι ένας τυπικός Μεσογειακός θαμνότοπος ή θαμνώνας.[5]
Χαρακτηριστικά
Στη μακία βλάστηση, οι θάμνοι, που είναι γνωστοί και με τον όρο αείφυλλοι σκληρόφυλλοι θάμνοι, έχουν ύψος από 2-3 μέτρα. [6] Πολλάκις, η βλάστηση είναι τόσο πυκνή που σχηματίζεται ένα αδιαπέραστο τείχος.[7] Τα κλαδιά τους είναι σκληρά και ξυλώδη, ενώ τα φύλλα τους, που έχουν σκούρο πράσινο χρώμα, είναι μικρά, παχιά με δερματώδη υφή. Οι ρίζες των φυτών είναι βαθιές, για να μπορούν να αντλούν υγρασία τις ζεστές και ξηρές περιόδους και να προσαρμόζονται στο κλίμα. Τα χαρακτηριστικά αυτά καθιστούν τις περιοχές με μακία βλάστηση ευαίσθητες στις πυρκαγιές, [8] παρότι τα περισσότερα είδη μακίας έχουν την τάση να αναγεννιούνται μετά από φωτιά. Πολλοί θαμνότοποι μακία των μεσογειακών χωρών οφείλονται επίσης στις ανθρωπογενείς πυρκαγιές.
Στα οικοσυστήματα της μεσογειακής μακίας βρίσκουν καταφύγιο ενδημικά και αποδημητικά δασικά και αγροτικά πουλιά.[9]
Κατάλογος Φυτών
H σύνθεση της μακίας βλάστησης ποικίλλει ανάλογα με την περιοχή. [10] Χαρακτηριστικά είδη φυτών που συνήθως απαντώνται, [11] σε αλφαβητική σειρά, είναι τα εξής:
- Αγριελιά ή Ελιά η δασική (Olea sylvestris)
- Αγριοκουμαριά (Arbutus adrachnae) [12]
- Αριά (Quercus ilex)
- Άρκευθος ή Κέδρο (Juniperus)
- Άσπρη Λαδανιά (Cistus salviifolius) [13]
- Δάφνη η ευγενής (του Απόλλωνα) (Laurus nobilis)
- Θαμνοκυπάρισο ή Αγριοκυπάρισο (Juniperus phoenicea) [14]
- Κουμαριά ή Αντράκλα (Arbutus unedo) [15]
- Κουτσουπιά ή Κουτσίκι (Cercis siliquastrum)
- Μυρτιά (Myrtus communis)
- Πουρνάρι ή Πρίνος (Quercus coccifera)
- Ρείκι (Erica arborea)
- Σπάρτο ή Σπαρτίνα (Spartium junceum)
- Σχίνος (Pistacia lentiscus)
- Τερέβινθος ή Αγριοφυστικιά (Pistacia terebinthus)
- Φυλλίκι ή Φυλλιρέα ή Λιόπρινος (Phillyrea latifolia) [16]
- Χαρουπιά ή Κερωνία (Ceratonia siliqua)
Φωτογραφικό Υλικό
-
Ρείκι (Erica arborea) -
Σπάρτο ή Σπαρτίνα (Spartium junceum) -
Δάφνη του Απόλλωνα (Laurus nobilis) -
Άσπρη Λαδανιά (Cistus salviifolius)
-
-
Μυρτιά (Myrtus communis) -
Σχίνος (Pistacia lentiscus)
Παραπομπές
- ↑ Κέντρου Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης Καστοριάς, 2000-2007. «Θαμνώδεις σχηματισμοί Μακί». kpe-kastor.kas.sch.gr.
- ↑ Παπαθανασίου, Μανώλης. «Ελληνική Βλάστηση». Geogreece.Gr. Πατριδογνωσία.
- ↑ Απλαδά, Ειρήνη. «Μακκία». parnitha-np.gr. Εθνικός Δρυμός Πάρνηθας.
- ↑ Ομάδα Έργου (2012). «Οικολογική μελέτη Όρους Ταϋγέτου» (PDF). Μουσείο Γουλανδρή Φυσικής Ιστορίας.
- ↑ Πύλη Παιδαγωγικού Υλικού Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης. «Τα Ελληνικά Δάση». www.env-edu.gr.
- ↑ Avramakis, A. (Μάρτιος 2013). «Φωτογραφία από ψηλό μακκί στην Κρήτη». Nhmc.Uoc.Gr. Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης-Πανεπιστήμιο Κρήτης.
- ↑ Trichas, A. (Μάρτιος 2013). «Φωτογραφία από μακκία βλάστηση». Nhmc.Uoc.Gr. Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης-Πανεπιστήμιο Κρήτης.
- ↑ Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία. «Μακία βλάστηση στην Πύλο Μεσσηνίας». Ornithologiki.Gr.
- ↑ Ελληνική Ορνιθολογική Εταιρεία (Απρίλιος 2017). «Ανοιξιάτικη Λέσβος». Ornithologiki.Gr.
- ↑ Dictionary of Greek. «Μακία βλάστηση ή Διάπλαση». Academic.
- ↑ Απλαδά, Ειρήνη (2005). «Πακέτο Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης» (PDF). wwf.gr. WWF Ελλάς.
- ↑ Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης (Μάρτιος 2013). «Οικοσύστημα μακκί - Αγριοκουμαριά (Arbutus andrachne)».
- ↑ Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης (Μάρτιος 2013). «Οικοσύστημα μακκί - Άσπρη Λαδανιά (Cistus salviifolius)».
- ↑ Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης (Μάρτιος 2013). «Οικοσύστημα μακκί - Θαμνοκυπάρισο (Juniperus phoenicea)».
- ↑ Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης (Μάρτιος 2013). «Οικοσύστημα μακκί - Κουμαριά (Arbutus unedo)».
- ↑ Μουσείο Φυσικής Ιστορίας Κρήτης (Σεπτέμβριος 2002). «Φυλλίκι ή Λιόπρινος (Phillyrea latifolia)».
Πηγές / Βιβλιογραφία
- Βαμβακά Νικόλ. (Μυτιλήνη 2004). "Μεσογειακού Τύπου Οικοσυστήματα: Μια προσέγγιση της Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης."
- Κίμων Χατζημπίρος | Πάνος Παναγιωτίδης | Ρένα Καρακατσάνη. (2007). "Λεξικό Οικολογικών & Περιβαλλοντικών Όρων". Εκδόσεις Σταφυλίδη. ISBN 9789607695307.
- ΜΚΟ Σόλων. (2004). Πρακτικά Διημερίδας "Natura Σπερχειού Μαλιακού - Πράσινη Αμφικτιονία"
- Δήμος Νεάπολης Λασιθίου. (2007). "Παρατηρητήριο Πολιτιστικών & Περιβαλλοντικών Πόρων - Χλωρίδα"