Αμοργός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ σήμανση για έλλειψη μορφοποίησης
Fazach (συζήτηση | συνεισφορές)
μ Προσθήκη πληροφορίας πρωτιάς Αμοργού για φιλοξενία διεθνούς παραγωγής
Γραμμή 35: Γραμμή 35:
==Ιστορία==
==Ιστορία==
{{κύριο|Ιστορία της Αμοργού}}
{{κύριο|Ιστορία της Αμοργού}}
Από τα τέλη της 4ης χιλιετίας π.Χ υπάρχουν ίχνη ανθρώπινης παρουσίας στην Αμοργό. Κατά την αρχαιότητα η Αμοργός γίνεται ένα από τα σημαντικότερα κέντρα του Κυκλαδικού πολιτισμού. Αργότερα, κατά την [[Μινωικός πολιτισμός|μινωική εποχή]], καταφθάνουν στο νησί πολλοί μινωίτες ιδρύοντας μία από τις πρώτες πόλεις του νησιού, τη [[Μινώα]]. Αργότερα, Ναξιώτες ιδρύουν την [[Αρκεσίνη]], στη σημερινή περιοχή Καστρί και την ίδια εποχή [[Μίλητος|Μιλήσιοι]] εγκαθίστανται στην [[Αιγιάλη]], κοντά στο σημερινό χωριό [[Θολάρια]]. Αυτές ήταν κατά την αρχαιότητα οι σπουδαιότερες πόλεις του νησιού. Στους Ρωμαϊκούς χρόνους θα είναι τόπος εξορίας: επί [[Τιβέριος Καίσαρας Αύγουστος|Τιβερίου]], το 23 μ.Χ. θα εξοριστεί ο Βέβιος Σειρήνος, ανθύπατος της [[Ισπανία|Ισπανίας]].<ref>Εξορίστηκε επειδή είχε διαπράξει δημοσίως βιαιοπραγία. Γεώργιος Τουρλίδης, «Η Αμοργός εν τοις Χρονικοίς του Τακίτου», Επετηρίς Εταιρείας Κυκλαδικών Μελετών, τομ.8(1969-1970),σελ.666</ref><ref>Αντ. Σακελλαρίου, Οι Κυκλάδες ως τόπος εξορίας επί Τιβερίου, Πλάτων τομ. 50 (1998),σελ. 170.</ref> Τα βυζαντινά χρόνια δέχεται επιδρομές Πειρατών ενώ ιδρύεται [[Μονή της Παναγίας της Χοζοβιώτισσας|η μονή της Παναγίας της Χοζοβιώτισσας]]. Το 1207 την καταλαμβάνει ο [[Μάρκος Α΄ Σανούδος|Μάρκος Σανούδος]] και ξεκινά η περίοδος της Λατινοκρατίας έως το 1537 οπότε επέδραμε ο [[Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα|Χαιρεντίν Μπαρμπαρόσα]] και την έθεσε υπο Οθωμανική κυριαρχία (1537-1824). Οι Αμοργιανοί ασκούσαν την πειρατεία συστηματικά. Το νησί έχει την ιδιαιτερότητα να διατηρεί μεγάλο πλήθος επιφανών βυζαντινών επωνύμων. Μετά την επανάσταση του 1821 ενσωματώθηκε στο νεοσύστατο Ελληνικό κράτος ενώ λίγα χρόνια αργότερα η Αμοργός χρησιμοποιήθηκε πάλι ως τόπος εξορίας. Την περίοδο της κατοχής από τις δυνάμεις του Άξονα εντάσσεται αρχικά στην Ιταλική διοίκηση ενώ από το 1943 την διαδέχεται η Γερμανική έως την απελευθέρωση το 1944. Η φήμη του νησιού εκτοξεύτηκε με την προβολή της ταινίας "''[[Απέραντο Γαλάζιο|Tο Απέραντο Γαλάζιο]]''" (Le Grand Bleu) σε σκηνοθεσία του Λυκ Μπεσόν η οποία γυρίστηκε κατά μεγάλο μέρος στην Αμοργό.
Από τα τέλη της 4ης χιλιετίας π.Χ υπάρχουν ίχνη ανθρώπινης παρουσίας στην Αμοργό. Κατά την αρχαιότητα η Αμοργός γίνεται ένα από τα σημαντικότερα κέντρα του Κυκλαδικού πολιτισμού. Αργότερα, κατά την [[Μινωικός πολιτισμός|μινωική εποχή]], καταφθάνουν στο νησί πολλοί μινωίτες ιδρύοντας μία από τις πρώτες πόλεις του νησιού, τη [[Μινώα]]. Αργότερα, Ναξιώτες ιδρύουν την [[Αρκεσίνη]], στη σημερινή περιοχή Καστρί και την ίδια εποχή [[Μίλητος|Μιλήσιοι]] εγκαθίστανται στην [[Αιγιάλη]], κοντά στο σημερινό χωριό [[Θολάρια]]. Αυτές ήταν κατά την αρχαιότητα οι σπουδαιότερες πόλεις του νησιού. Στους Ρωμαϊκούς χρόνους θα είναι τόπος εξορίας: επί [[Τιβέριος Καίσαρας Αύγουστος|Τιβερίου]], το 23 μ.Χ. θα εξοριστεί ο Βέβιος Σειρήνος, ανθύπατος της [[Ισπανία|Ισπανίας]].<ref>Εξορίστηκε επειδή είχε διαπράξει δημοσίως βιαιοπραγία. Γεώργιος Τουρλίδης, «Η Αμοργός εν τοις Χρονικοίς του Τακίτου», Επετηρίς Εταιρείας Κυκλαδικών Μελετών, τομ.8(1969-1970),σελ.666</ref><ref>Αντ. Σακελλαρίου, Οι Κυκλάδες ως τόπος εξορίας επί Τιβερίου, Πλάτων τομ. 50 (1998),σελ. 170.</ref> Τα βυζαντινά χρόνια δέχεται επιδρομές Πειρατών ενώ ιδρύεται [[Μονή της Παναγίας της Χοζοβιώτισσας|η μονή της Παναγίας της Χοζοβιώτισσας]]. Το 1207 την καταλαμβάνει ο [[Μάρκος Α΄ Σανούδος|Μάρκος Σανούδος]] και ξεκινά η περίοδος της Λατινοκρατίας έως το 1537 οπότε επέδραμε ο [[Χαϊρεντίν Μπαρμπαρόσα|Χαιρεντίν Μπαρμπαρόσα]] και την έθεσε υπο Οθωμανική κυριαρχία (1537-1824). Οι Αμοργιανοί ασκούσαν την πειρατεία συστηματικά. Το νησί έχει την ιδιαιτερότητα να διατηρεί μεγάλο πλήθος επιφανών βυζαντινών επωνύμων. Μετά την επανάσταση του 1821 ενσωματώθηκε στο νεοσύστατο Ελληνικό κράτος ενώ λίγα χρόνια αργότερα η Αμοργός χρησιμοποιήθηκε πάλι ως τόπος εξορίας. Την περίοδο της κατοχής από τις δυνάμεις του Άξονα εντάσσεται αρχικά στην Ιταλική διοίκηση ενώ από το 1943 την διαδέχεται η Γερμανική έως την απελευθέρωση το 1944. Η φήμη του νησιού εκτοξεύτηκε με την προβολή της ταινίας "''[[Απέραντο Γαλάζιο|Tο Απέραντο Γαλάζιο]]''" (Le Grand Bleu) σε σκηνοθεσία του Λυκ Μπεσόν η οποία γυρίστηκε κατά μεγάλο μέρος στην Αμοργό. Η Αμοργός αποτέλεσε και το πρώτο μέρος στην Ευρώπη που φιλοξένησε διεθνή κινηματογραφική παραγωγή, μετά την παγκόσμια [[Πανδημία κορονοϊού 2019–20| πανδημία του κορονοϊού το 2020]].<ref>{{Cite web|url=https://www.athensvoice.gr/culture/cinema/657981_eyropaiki-kinimatografiki-gia-tin-amorgo-video|title=Ευρωπαϊκή κινηματογραφική πρωτιά για την Αμοργό (video)|last=|website=Athens Voice|accessdate=2020-06-24}}</ref>



== Δήμος Αμοργού ==
== Δήμος Αμοργού ==

Έκδοση από την 08:21, 24 Ιουνίου 2020

Συντεταγμένες: 36°50′00″N 25°54′00″E / 36.8333°N 25.9°E / 36.8333; 25.9

Αμοργός
Εικόνα από την Αμοργό
Γεωγραφία
ΑρχιπέλαγοςΑιγαίο Πέλαγος
Νησιωτικό σύμπλεγμαΚυκλάδες
Έκταση126,3 km²
Υψόμετρο823 μ
Υψηλότερη κορυφήΚρίκελος
Χώρα
ΠεριφέρειαΝοτίου Αιγαίου
ΝομόςΚυκλάδων
ΠρωτεύουσαΑμοργός
Δημογραφικά
Πληθυσμός1.973 (απογραφής 2011)
Πυκνότητα15,3 /χλμ2
Πρόσθετες πληροφορίες
Ιστοσελίδαwww.amorgos.gov.gr
Commons page Σχετικά πολυμέσα

Η Αμοργός είναι κυκλαδίτικο νησί του Αιγαίου Πελάγους. Πήρε το όνομά της από το φυτό αμοργίς, ένα είδος λιναριού από το οποίο φτιάχνονταν οι «άλικοι αμοργίδες», χιτώνες της Αμοργού. Βρίσκεται στο νοτιοανατολικό άκρο των Κυκλάδων, νοτιοανατολικά της Νάξου και σε απόσταση 136 ναυτικών μιλίων από τον Πειραιά. Η επιφάνειά της εκτιμάται στα 121,464 τ.χλμ., ενώ έχει μήκος ακτών 126 χιλιόμετρα. Είναι μακρόστενο νησί που εκτείνεται από ΝΔ προς ΒΑ με απότομη ορεινή μορφολογία εδάφους. Διαθέτει δύο φυσικά λιμάνια, τα Κατάπολα και την Αιγιάλη. Πρωτεύουσα είναι η Χώρα Αμοργού με κύριο λιμάνι τα Κατάπολα.

Η Αμοργός (ολόκληρος ο δήμος) είχε πληθυσμό 1.973 άτομα στην απογραφή του 2011. Οι κάτοικοι ασχολούνται παραδοσιακά με τη γεωργία, την κτηνοτροφία, την αλιεία καθώς και με τα ναυτικά επαγγέλματα. Πολλοί κάτοικοι ασχολούνταν από τα παλιά χρόνια με τον κλάδο της μελισσουργίας. Τα τελευταία χρόνια ασχολούνται και με τον τομέα του τουρισμού ο οποίος αναπτύσσεται με ραγδαίο ρυθμό.

Η Αμοργός αποτελεί ιδανικό προορισμό για πεζοπορία.Υπάρχουν μονοπάτια που ξεκινούν ή/και καταλήγουν σε κάποιον οικισμό και προσφέρουν στον επισκέπτη εκπληκτικές εικόνες φυσικού τοπίου.

Ιστορία

Από τα τέλη της 4ης χιλιετίας π.Χ υπάρχουν ίχνη ανθρώπινης παρουσίας στην Αμοργό. Κατά την αρχαιότητα η Αμοργός γίνεται ένα από τα σημαντικότερα κέντρα του Κυκλαδικού πολιτισμού. Αργότερα, κατά την μινωική εποχή, καταφθάνουν στο νησί πολλοί μινωίτες ιδρύοντας μία από τις πρώτες πόλεις του νησιού, τη Μινώα. Αργότερα, Ναξιώτες ιδρύουν την Αρκεσίνη, στη σημερινή περιοχή Καστρί και την ίδια εποχή Μιλήσιοι εγκαθίστανται στην Αιγιάλη, κοντά στο σημερινό χωριό Θολάρια. Αυτές ήταν κατά την αρχαιότητα οι σπουδαιότερες πόλεις του νησιού. Στους Ρωμαϊκούς χρόνους θα είναι τόπος εξορίας: επί Τιβερίου, το 23 μ.Χ. θα εξοριστεί ο Βέβιος Σειρήνος, ανθύπατος της Ισπανίας.[1][2] Τα βυζαντινά χρόνια δέχεται επιδρομές Πειρατών ενώ ιδρύεται η μονή της Παναγίας της Χοζοβιώτισσας. Το 1207 την καταλαμβάνει ο Μάρκος Σανούδος και ξεκινά η περίοδος της Λατινοκρατίας έως το 1537 οπότε επέδραμε ο Χαιρεντίν Μπαρμπαρόσα και την έθεσε υπο Οθωμανική κυριαρχία (1537-1824). Οι Αμοργιανοί ασκούσαν την πειρατεία συστηματικά. Το νησί έχει την ιδιαιτερότητα να διατηρεί μεγάλο πλήθος επιφανών βυζαντινών επωνύμων. Μετά την επανάσταση του 1821 ενσωματώθηκε στο νεοσύστατο Ελληνικό κράτος ενώ λίγα χρόνια αργότερα η Αμοργός χρησιμοποιήθηκε πάλι ως τόπος εξορίας. Την περίοδο της κατοχής από τις δυνάμεις του Άξονα εντάσσεται αρχικά στην Ιταλική διοίκηση ενώ από το 1943 την διαδέχεται η Γερμανική έως την απελευθέρωση το 1944. Η φήμη του νησιού εκτοξεύτηκε με την προβολή της ταινίας "Tο Απέραντο Γαλάζιο" (Le Grand Bleu) σε σκηνοθεσία του Λυκ Μπεσόν η οποία γυρίστηκε κατά μεγάλο μέρος στην Αμοργό. Η Αμοργός αποτέλεσε και το πρώτο μέρος στην Ευρώπη που φιλοξένησε διεθνή κινηματογραφική παραγωγή, μετά την παγκόσμια πανδημία του κορονοϊού το 2020.[3]


Δήμος Αμοργού

Δήμος Αμοργού
Δήμος

Χώρα Ελλάδα
Έδρα Αμοργός
Διοίκηση  
 • Δήμαρχος Ελευθέριος Καραΐσκος (2019-σήμερα)
Διοικητική υπαγωγή  
 • Αποκ. διοίκηση Αποκεντρωμένη Διοίκηση Αιγαίου
 • Περιφέρεια Νοτίου Αιγαίου
 • Περιφ. ενότητα Νάξου
Διαμέρισμα Νησιά Αιγαίου
Νομός Νομός Κυκλάδων
Έκταση 126,3 km2
Πληθυσμός 1.973 (απογραφή 2011)

Ο δήμος Αμοργού περιλαμβάνει το νησί της Αμοργού και τις γύρω νησίδες. Αναλυτικά οι οικισμοί και οι νησίδες που αποτελούν τον δήμο Αμοργού:

Δ.δ. Αμοργού [ 414 ]
Δ.δ. Αιγιάλης [ 487 ]
Δ.δ. Αρκεσίνης [ 218 ]
Δ.δ. Βρούτση [ 82 ]
Δ.δ. Θολαρίων [ 173 ]
Δ.δ. Καταπόλων (Αμοργού) [ 485 ]

Σημειώνεται ότι με την εφαρμογή της νέας διοικητικής διαίρεσης της χώρας κατά το Πρόγραμμα Καλλικράτης το 2011, ουδεμία μεταβολή επήλθε στο Δήμο, σύμφωνα με το άρθρο 1,§ 2.29.Γ. αυτού.

Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της Απογραφής του 2011 ο Δήμος Αμοργού αριθμεί 1.940 άτομα, από τα οποία 1.010 άρρενες και 930 θήλεις. Η πυκνότητα του πληθυσμού ανά τετραγωνικό χιλιόμετρο ανέρχεται σε 15,35.

Δήμαρχοι

  • 1999-2002 Μιχαήλ Κωβαίος
  • 2003-2010 Νικόλαος Φωστιέρης
  • 2011-2014 Νικήτας Ρούσσος
  • 2014-2019 Νικόλαος Φωστιέρης
  • 2019-σήμερα: Ελευθέριος Καραΐσκος
Πηγή: ΕΕΤΑΑ

Παραλία Αγίας Άννας

Η παραλία της Αγίας Άννας.

Η παραλία της Αγίας Άννας με το ομώνυμο εκκλησάκι πάνω από τον κολπίσκο της, είναι ίσως η διασημότερη παραλία του νησιού, καθώς εκεί γυρίστηκαν σκηνές από μέρος της ταινίας “Απέραντο Γαλάζιο” “The big blue” του Λικ Μπεσόν με πρωταγωνιστή το γνωστό ηθοποιό Ζαν Ρενό. Βρίσκεται μόλις τρία χιλιόμετρα από τη Χώρα της Αμοργού, και μόλις ενάμισι από το μοναστήρι της Παναγίας Χοζοβιώτισσας. Σήμα κατατεθέν της παραλίας είναι τα καθαρά κρυστάλλινα γαλαζοπράσινα νερά τα οποία σε συνδυασμό με τη βραχώδη περιοχή και τα πράσινα περιβόλια επάνω από την ακτή, συνθέτουν την λεγόμενη «άγρια ομορφιά» του τοπίου. Κατεβαίνοντας (προς τα αριστερά σας) θα συναντήσετε το μικρό εκκλησάκι, όπου ενίοτε επιλεγόταν για γάμους και βαφτίσια ακόμη και από ξένους τουρίστες του νησιού. Έπειτα θα προσεγγίσετε τη παραλία η οποία είναι βραχώδης με χοντρό και λεπτό βοτσαλάκι.

Όσοι κολυμπήσουν στα βαθιά νερά της, θα αντικρίσουν έπειτα από ένα σημείο, μέρος του Μοναστηριού να ορθώνεται ψηλά αντίκρυ τους στα αριστερά. Για όσους αντέχουν το περπάτημα πριν τη πρώτη βουτιά στη θάλασσα, υπάρχουν κρυφά μονοπατάκια που περνάνε ανάμεσα από τα βράχια και προσφέρουν λιγότερο θορυβώδεις στιγμές χαλάρωσης και ενίοτε σκιά. Η παραλία είναι μικρής έκτασης με ελάχιστες στάσεις δροσιάς ανάμεσα στα βράχια, ενώ οι καλύτερες ώρες να την επισκεφθείτε είναι οι πρωινές ή οι πρώτες απογευματινές, καθώς το μεσημέρι υπάρχει αρκετός συνωστισμός. Η χρήση αντηλιακού συστήνεται. Απέχει 3 χιλιόμετρα από τη Χώρα.

Πεζοπορικές Διαδρομές

Το μονοπάτι Λαγκάδα-Άγιος Θεολόγος-Σταυρός

Οι πιο γνωστές πεζοπορικές διαδρομές (μονοπάτια) του νησιού είναι:

Το εκκλησάκι της Αγίας Τριάδας στη Λαγκάδα
  • Χώρα - Μονή Χοζοβιώτισσας - Ξενοδοχιό - Άργιλας - Ασφοντηλίτης - Όξω Μεριά - Ποταμός (4-5 ώρες)
  • Κατάπολα (Πέρα Ραχίδι) - (Μηλιές) - Χώρα (1 ώρα ανάβαση, 40 λεπτά κατάβαση)
  • Κατάπολα - (Μινώα) - Αγία Θέκλη - Δωκαθίσματα - Καμάρι - Παναγία Καστριανή - Βρούτση - Ραχούλα - Αρκεσίνη (4-5 ώρες)
  • Όρμος Αιγιάλης - Λαγκάδα - Στρούμπος - Θολάρια - Φωκιότρυπα (2-3 ώρες)
  • Λαγκάδα - Άγιος Θεολόγος - Σταυρός (2 ώρες)
  • Άγιος Γεώργιος Βαρσαμίτης - Μινώα-Κατάπολα (45 λεπτά)
    Παναγία Χοζοβιώτισσα
  • Κατάπολα - Χώρα (1 ώρα 15 λεπτά ανάβαση, 50 λεπτά κατάβαση)
  • Κατάπολα - Οικισμός Τα Νερά - Φάρος Άη Λιά (1 ώρα 30 λεπτά)
  • Χώρα - Παραλία Αγίας Άννας (30 λεπτά κατάβαση, 1 ώρα ανάβαση)
  • Χώρα - Τερλάκι - Ξυλοκερατίδι (2 ώρες)
  • (Χώρα) - Προφήτης Ηλίας (1 ώρα 15 λεπτά)
  • Αρκεσίνη - Παραλία Αμμούδι (30 λεπτά κατάβαση, 45 λεπτά ανάβαση)
  • Αρκεσίνη - Μαύρη Μύτη - Πόρτο Ακρωτήρι (45 λεπτά)
  • Θολάρια - Όρμος Μικρής Βλυχάδας (30 λεπτά κατέβασμα, 45 λεπτά ανάβαση)
  • Λαγκάδα - Μαχός (1 ώρα)
  • Λαγκάδα - Γέρος Σταυρός (30 λεπτά ανάβαση)
  • Θολάρια - Χρυσόστομος - Φάρος - Χόχλακας - Φωκιότρυπα (2 ώρες)
    Φουρτούνα στην Αμοργό

Εκκλησιαστικά

Σήμερα η Αμοργός υπάγεται στην Ιερά Μητρόπολη Θήρας Αμοργού και Νήσων και αποτελεί την αρχιερατική περιφέρεια Αμοργού. Στις 21 Νοεμβρίου εορτάζεται η Παναγία Χοζοβιώτισσα στο μοναστήρι που είναι κτισμένο στον πιο απόκρημνο βράχο του όρους Προφήτη Ηλία, 300 μέτρα πάνω από τη θάλασσα, νότια της πρωτεύουσας Χώρας. Κτίστηκε από τον αυτοκράτορα Αλέξιο Κομνηνό το 1088. Από το 2010 λειτουργεί στη Χώρα και εκκλησιαστικό μουσείο.Αξίζει επίσης να αναφέρουμε και το εκκλησάκι της Παναγίας της Επανοχωριανής στην Λαγκάδα το οποίο εορτάζει στις 15 Αυγούστου.

Σημειώσεις

Λεπτομερείς ναυτιλιακές πληροφορίες για την Αμοργό παρέχει ο Ελληνικός Πλοηγός 2ος τόμος και ιδιαίτερα ο χάρτης ελληνικής έκδοσης: ΧΕΕ-423/4, και ΧΕΕ-423/5 που αποτελούν τους λιμενοδείκτες των όρμων Κατάπολα και Αιγιάλης αντίστοιχα, καθώς και ο ΧΕΕ-423 που καλύπτει όλες τις ΝΑ. Κυκλάδες.

Εικόνες

Παραπομπές

  1. Εξορίστηκε επειδή είχε διαπράξει δημοσίως βιαιοπραγία. Γεώργιος Τουρλίδης, «Η Αμοργός εν τοις Χρονικοίς του Τακίτου», Επετηρίς Εταιρείας Κυκλαδικών Μελετών, τομ.8(1969-1970),σελ.666
  2. Αντ. Σακελλαρίου, Οι Κυκλάδες ως τόπος εξορίας επί Τιβερίου, Πλάτων τομ. 50 (1998),σελ. 170.
  3. «Ευρωπαϊκή κινηματογραφική πρωτιά για την Αμοργό (video)». Athens Voice. Ανακτήθηκε στις 24 Ιουνίου 2020. 

Πηγές

  • Αντ. Σακελλαρίου, «Οι Κυκλάδες ως τόπος εξορίας επί Τιβερίου», Πλάτων τομ.50 (1998),σελ.169-171
  • Γεώργιος Τουρλίδης, «Η Αμοργός εν τοις Χρονικοίς του Τακίτου», Επετηρίς Εταιρείας Κυκλαδικών Μελετών, τομ.8(1969-1970), σελ. 664-666
  • http://greeksurnames.blogspot.com/2010/08/blog-post_03.html
  • http://amorgis.blogspot.com

Βιβλιογραφία

  • Μαρίνα Κουμανούδη, «Για ένα κομμάτι γης: Η διαμάχη Σανούδων - Γκίζη για το νησί της Αμοργού (14ος αι.)», Θησαυρίσματα τομ. 29 (1999), σελ. 45-89.
  • Anavasi Topo Islands: Αμοργός Περιηγητικός & Πεζοπορικός Χάρτης

Δείτε επίσης

Εξωτερικοί σύνδεσμοι