Κύμη

Για άλλες χρήσεις, δείτε: Κύμη (αποσαφήνιση).

Κύμη Εύβοιας
Κύμη Εύβοιας 38°38′3″N 24°6′14″E
Χώρα	Ελλάδα
Διοικητική υπαγωγή	Δήμος Κύμης - Αλιβερίου
Γεωγραφική υπαγωγή	Εύβοια
Υψόμετρο	200 μέτρα
Πληθυσμός	2.352 (2021)
Ταχ. κωδ.	340 03
Τηλ. κωδ.	2222
Σχετικά πολυμέσα

Η Κύμη είναι κωμόπολη και λιμάνι του νομού Εύβοιας και έδρα της Μητροπόλεως Καρυστίας και Σκύρου, με 2.383 κατοίκους, ενώ η Δημοτική Κοινότητα Κύμης έχει μόνιμο πληθυσμό 2.870 κατοίκους. Υπήρξε έδρα της τέως επαρχίας Καρυστίας και έως τις 31 Δεκεμβρίου 2010 απετέλεσε έδρα του ομώνυμου Δήμου, ο οποίος περιελάμβανε τα δημοτικά διαμερίσματα Κύμης, Ανδρονιάνων, Άνω Ποταμιάς, Βιτάλων, Ενορίας, Καλημεριάνων, Μαλετιάνων, Μετοχίου Διρφύων, Οξυλίθου, Πλατάνας, Πύργου και Ταξιαρχών. Αποτελεί δημοτική κοινότητα του νέου διευρυμένου Δήμου Κύμης - Αλιβερίου, του οποίου αποτελεί την Ιστορική έδρα. Αποτελεί, τέλος, την έδρα της Μητροπόλεως Καρυστίας και Σκύρου.

Βρίσκεται στη μέση της ανατολικής πλευράς της Εύβοιας και έχει ιστορία αιώνων ως ναυτική πόλη.

Ιστορική Αναδρομή

Από την εποχή του αποικισμού στην αρχαιότητα είναι γνωστές δύο ομώνυμες πόλεις: η Κύμη της Αιολίδας και η Κύμη (Cuma) της Καμπανίας. Η δεύτερη, στις ακτές της Τυρρηνικής θάλασσας, θεωρείται η πρώτη ελληνική αποικία στη Δύση και ιδρύθηκε τον 8ο αιώνα π.Χ. από τον Μεγασθένη τον Χαλκιδέο και τον Ιπποκλή τον Κυμαίο. Οι άποικοι είχαν καταγωγή από την Ερέτρια και την Χαλκίδα και η πόλη πήρε το όνομά της από την Κύμη Ευβοίας. Η αποικία αυτή λειτούργησε σαν σημείο εισόδου στην ιταλική χερσόνησο του ευβοϊκού αλφαβήτου, το οποίο ήταν μια εκδοχή του ελληνικού που ήδη χρησιμοποιούσαν οι άποικοι. Αυτό ήταν το αλφάβητο που προσάρμοσαν οι Ετρούσκοι και έπειτα οι Ρωμαίοι και που έτσι μετεξελίχθηκε στο λατινικό αλφάβητο που χρησιμοποείται παγκοσμίως μέχρι και σήμερα. Γεγονός που αποδεικνύει την ακμή της δεύτερης αυτής αποικιακής πόλης είναι ότι όταν καταστράφηκε, από την έκρηξη του Βεζούβιου, ξαναχτίστηκε ως νέα Πόλη, η γνωστή Νάπολη της Ιταλίας το 470 π.Χ. Η πρώτη σύντομη ιστορική αναφορά της Κύμης γίνεται στον Θουκυδίδη. Χαρακτηριστικό της πολιτιστικής ακμής της είναι η ύπαρξη της αρχαίας μάντισσας Κυμαίας Σίβυλλας, που έχει απαθανατίσει ο Μιχαήλ Άγγελος στις περίφημες τοιχογραφίες του στην οροφή της Καπέλα Σιστίνα. Η ελληνική περίοδος στην Κύμη έληξε το 421 π.Χ.

Κύμη, Πλατάνας

Από τα μέσα του 19ου αιώνα ως τις αρχές του 20ου είναι η εποχή που η Κύμη γνώρισε μέρες νεότερης ακμής στον οικονομικό, κοινωνικό και πολιτιστικό τομέα, εξαιτίας του διαμετακομιστικού εμπορίου που διεξήγαγε με εμπορικά κέντρα του Εύξεινου Πόντου και της Γαλλίας. Κυμαίοι καραβοκύρηδες μεταφέρουν τα προϊόντα της Κύμης και ιδιαίτερα το φημισμένο μαύρο κρασί της στα λιμάνια αυτά και κυρίως στη Μασσαλία, όπου το αγοράζουν οι Γάλλοι για να χρωματίζουν τα δικά τους κρασιά. Στην Κύμη αρχίζει να εισρέει χρήμα, έρχονται νέες αντιλήψεις με τη διεύρυνση του νου από την επαφή με τα αναπτυγμένα ευρωπαϊκά κέντρα, και αναπτύσσεται αστική συνείδηση. Αυτό φαίνεται καθαρά στα κτήρια, στην κουμιώτικη φορεσιά με τις αναγεννησιακές επιδράσεις που φέρει, στην οικοτεχνία, στον τρόπο ζωής. Σε αυτή την ιστορική περίοδο αναφέρεται το Λαογραφικό Μουσείο Κύμης.

Προσωπικότητες

Κυμαίοι στην καταγωγή τους ήταν ο διεθνούς φήμης γιατρός Γεώργιος Παπανικολάου, γνωστός από το ομώνυμο τεστ πρόωρης διάγνωσης του καρκίνου του τραχήλου της μήτρας, ο χαράκτης Δημήτριος Γαλάνης μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας, ο ταγματάρχης Ιωάννης Βελισσαρίου, ελευθερωτής των Ιωαννίνων στον Α' Βαλκανικό Πόλεμο, ο λογοτέχνης Βασίλης Λούλης, ο Παύλος Νιρβάνας (καλλιτεχνικό ψευδώνυμο του Πέτρου Κουμιώτη), από καταγωγή του πατέρα του, και οι σύγχρονοι Ιάννης Ξενάκης, μέλος της Γαλλικής Ακαδημίας, και Νίκος Μουζέλης οικονομολόγος, η Δέσποινα Σαπουντζή, γνωστή αρχιτέκτονας με έδρα το Ρότερνταμ και πολλοί άλλοι επιστήμονες, άνθρωποι των Γραμμάτων και καλλιτέχνες.

Εξωτερικοί σύνδεσμοι

• Πολιτιστικό site για την Κύμη, Εύβοια
• Κύμη (Αρχείο ντοκιμαντέρ της ΕΡΤ)